تدریس در مدارس ابتدایی ژاپن
روش تدریس ریاضیات در مدارس ژاپن
روش تدریس ریاضی در ژاپن در اين روش،يک مسئله فقط يک جواب ندارد و فهم مسئله همان قدر ارزشمند است که حل آن و اساساً پيدا کردن پاسخ سوال همراه با تبيين روش و يا روش هاي حل ان است که اصالت پيدا مي کند. معلمان ژاپني در کلاس هاي درس - به ويژه درس رياضي- به طور حرفه اي با دانش آموزان روبه رو مي شوند. انها بيش از يافتن پاسخ براي سوال ، بر فرايند فهم و حل مسئله تأکيد مي ورزند. معلمان ژاپني بخش قابل توجهي از وقت کلاس را به تبيين توضيح و تفهيم مسائل مي گذرانند. انها به جاي اين که نقش خود را در حد تأکيد يا ردّ پاسخهاي دانش آموزان در کلاس درس پايين بياورند با فراهم آوردن زمينه هاي لازم براي تبادل نظر و تعامل ميان دانش آموزان در ارتباط با مسائله ، فهم آن و يافتن راههاي مناسب براي حل آن معطوف مي دارند و بر اين مهم تأکيد مي کنند که فقط پاسخ مسئله کافي نيست؛و چرايي ها و چگونگي ها نيز در فرايند حل مسئله بسيار مهم و حياتي هستند.در اين مقاله با بيان نمونه اي عيني از يک کلاس درس رياضي پنجم ابتدايي در ژاپن، تلاش مي شود تا ساختار، روش و ويژگي هاي برجسته اين کلاس درس تبيين شوند. براي اين کار، ابتدا ساختار آموزش رياضي را در کلاس هاي درس دوره ابتدايي توصيف مي کنيم. سپس با ارائه يک نمونه از آموزش مفاهيم پايه هندسه در کلاس پنجم ابتدايي، به بيان برخي از مهمترين روش هاي توجه و تأکيد بر تفکر دانش آموزان در جريان آموزش رياضي مي پردازيم.هدف و روش تحقيق:هدف اين مقاله بيان ساختار،روش و ويژگي هاي برجسته کلاس درس رياضي دوره ابتدايي در ژاپن است. روش هايي که معلّمان و دانش آموزان را در تعامل با يکديگر ياري مي دهد تا آموزش اثر بخشي را در کلاس درس رياضي سازماندهي کنند و در مسير دستيابي به هدف هاي آموزشي به پيشرفت هاي تحسين برانگيزي نايل شوند. روش هايي که در آموزش رياضي بيشتر بر پايه فهم مسئله استوار است و به جاي تمرکز بر روش سخنراني معلم(معلم محور)، به روش مباحثه اي دانش آموزان (دانش آموز محور) متمرکز شده است و مي کوشد تا بيش از توجه به هدف ها و انتظارهاي ياددهنده به توانايي ها، نيازها و فعاليت هاي يادگيرنده در فرايند ياددهي- يادگيري توجه و تأکيد کند.در اين مطالعه از روش پژوهش توصيفي و براي جمع آوري اطلاعات از روش هاي مشاهده و مصاحبه استفاده شده است. نگارنده با دست کم مشاهده يک روزه از کلاسهاي درس رياضي يارده مدرسه ابتدايي در استان گيفو، آي چي و مي يه و مصاحبه با معلمان آنها در زمينه روس هاي آموزش رياضي و نقش فعاليت دانش آموزان در فرايند ياددهي- يادگيري، کوشيده است ويژگي هاي اصلي روش آموزش رياضي معلمان ژاپني در درس رياضي را تبيين کند. به علاوه، ...
نکاتی درباره روش تدریس ریاضی در ژاپن
نکته آموزشی :روش آموزش ریاضی درژاپن مدارس دوره ابتدایی ژاپن روش آموزش ریاضی در مدارس ابتدایی ژاپن در سراسر جهان هدف های آموزش و پرورش در دوره ابتدایی با هم شباهت هایی دارند ولی مقایسه میزان موفقیت های یکی نسبت به دیگری ، پژوهشگران آموزشی را به عوامل گوناگون و از آن جمله به روش های به کار رفته در آموزش و پرورش مدارس ابتدایی کشورهای مختلف جهان متوجه می سازد . هدف این مقاله بیان روش هایی است که معلمان و دانش آموزان ژاپنی را در ارتباط با یک دیگر یاری می دهد تا آموزش اثر بخشی را در کلاس درس ریاضی سازمان دهی کنند و به پیشرفت های تحسین برانگیزی در مسیر هدف های آموزشی دست یابند . روش هایی که در آموزش ریاضی بیشتر بر پایه فهم مسأله استوار است و به جای تمرکز به روش سخنرانی معلم ، بر روش مباحثه ای دانش آموزان متمرکز شده است و کوشش می کند تا بیش از توجه به هدف ها و انتظارهای یاددهنده بر توانایی ها ، نیازها و فعالیت های یادگیرینده در فرایند یاددهی – یادگیری توجه و تأکید کند. معلمان مدارس ابتدایی ژاپن در روش آموزش ریاضی از تهیه طرح درس و اجرای آن در کلاس درس گرفته تا بازبینی و ارزش یابی فعالیت های آموزشی ، فرصت هایی را برای اندیشیدن دانش آموزان فراهم می سازند . در واقع ، توجه به امکان تفکر دانش آموزان ، راهنمای اصلی معلمان در فرایند یاددهی – یادگیری است . کلاس های درس ریاضی در دوره ابتدایی ژاپن بیش تر از قاعده و قالب مشخصی پیروی می کنند و تا حدود زیادی از فرایندهای تعریف شده و قابل پیش بینی تشکیل شده اند . این گونه کلاس ها معمولاً با طرح یک مسأله از سوی معلم آغاز می شوند . مسأله ای که معلم برای ایجاد انگیزه تفکر در دانش آموزان آن را در طرح درس خود آورده است . سپس دانش آموزان دقایقی برای یافتن پاسخ مسأله به تنهایی یا به کمک یک دیگر به تفکر می پردازند . پس از این که بیش تر آنان حداقل یک راه حل مشخص را برای مسئله پیدا می کنند ، بحث پیرامون راه های مختلف حل مسأله آغاز می شود معلم از برخی از دانش آموزان می خواهد تا روش خود را برای حل مسأله توضیح دهند . پس از توضیح هر یک از دانش آموزان ، معلم از آنها می خواهد تا نظر خود را در باره راه حل های ارائه شده بیان کنند و دانش آموزان به طور آشکار به اظهار نظر در اثبات یا نفی راه های ارائه شده می پردازند . پس از بیان راه حل های مختلف در ارتباط با مسأله مطرح شده ، معلم از دانش آموزان می خواهد تا راه حل های ارائه شده را با یک دیگر مقایسه کنند و با محتوای کتاب درسی تطبیق دهند . در این مرحله است که دانش آموزان کتاب های درسی خود را می گشایند و راه حل ...
نکاتی درباره روش تدریس ریاضی در ژاپن
نکته آموزشی :روش آموزش ریاضی درژاپن مدارس دوره ابتدایی ژاپن روش آموزش ریاضی در مدارس ابتدایی ژاپن در سراسر جهان هدف های آموزش و پرورش در دوره ابتدایی با هم شباهت هایی دارند ولی مقایسه میزان موفقیت های یکی نسبت به دیگری ، پژوهشگران آموزشی را به عوامل گوناگون و از آن جمله به روش های به کار رفته در آموزش و پرورش مدارس ابتدایی کشورهای مختلف جهان متوجه می سازد . هدف این مقاله بیان روش هایی است که معلمان و دانش آموزان ژاپنی را در ارتباط با یک دیگر یاری می دهد تا آموزش اثر بخشی را در کلاس درس ریاضی سازمان دهی کنند و به پیشرفت های تحسین برانگیزی در مسیر هدف های آموزشی دست یابند . روش هایی که در آموزش ریاضی بیشتر بر پایه فهم مسأله استوار است و به جای تمرکز به روش سخنرانی معلم ، بر روش مباحثه ای دانش آموزان متمرکز شده است و کوشش می کند تا بیش از توجه به هدف ها و انتظارهای یاددهنده بر توانایی ها ، نیازها و فعالیت های یادگیرینده در فرایند یاددهی – یادگیری توجه و تأکید کند. معلمان مدارس ابتدایی ژاپن در روش آموزش ریاضی از تهیه طرح درس و اجرای آن در کلاس درس گرفته تا بازبینی و ارزش یابی فعالیت های آموزشی ، فرصت هایی را برای اندیشیدن دانش آموزان فراهم می سازند . در واقع ، توجه به امکان تفکر دانش آموزان ، راهنمای اصلی معلمان در فرایند یاددهی – یادگیری است . کلاس های درس ریاضی در دوره ابتدایی ژاپن بیش تر از قاعده و قالب مشخصی پیروی می کنند و تا حدود زیادی از فرایندهای تعریف شده و قابل پیش بینی تشکیل شده اند . این گونه کلاس ها معمولاً با طرح یک مسأله از سوی معلم آغاز می شوند . مسأله ای که معلم برای ایجاد انگیزه تفکر در دانش آموزان آن را در طرح درس خود آورده است . سپس دانش آموزان دقایقی برای یافتن پاسخ مسأله به تنهایی یا به کمک یک دیگر به تفکر می پردازند . پس از این که بیش تر آنان حداقل یک راه حل مشخص را برای مسئله پیدا می کنند ، بحث پیرامون راه های مختلف حل مسأله آغاز می شود معلم از برخی از دانش آموزان می خواهد تا روش خود را برای حل مسأله توضیح دهند . پس از توضیح هر یک از دانش آموزان ، معلم از آنها می خواهد تا نظر خود را در باره راه حل های ارائه شده بیان کنند و دانش آموزان به طور آشکار به اظهار نظر در اثبات یا نفی راه های ارائه شده می پردازند . پس از بیان راه حل های مختلف در ارتباط با مسأله مطرح شده ، معلم از دانش آموزان می خواهد تا راه حل های ارائه شده را با یک دیگر مقایسه کنند و با محتوای کتاب درسی تطبیق دهند . در این مرحله است که دانش آموزان کتاب های درسی خود را می گشایند و راه حل های خود را با آن ...
آموزش در مدارس ژاپن
آموزش در مدارس ژاپن کودکان پس از ورود شش سالگی در ماه آوریل وارد دبستان می شوند. سال تحصیلی در ژاپن از ماه آوریل آغاز می شود و این شاید ناشی از این عامل باشد که اول آوریل نشان از آغاز سال ملی است . ساعت حضور دانش آموزان در مدارس 44 ساعت در هفته است . و ازساعت 8 صبح تا 4 عصر به صورت پیوسته ادامه دارد . دانش آموزان ابتدایی 22 ساعت و متوسطه 16 ساعت در کلاس درس سپری می‌کنند و بقیه با برنامه هایی مانند فعالیت های گروهی ، جشن‌ها و ناهار و استراحت سپری می شود .- دانش‌آموزان مدارس ابتدایی ایران 24 ساعت و درمقاطع راهنمایی و متوسطه 36 ساعت به مدرسه می‌روند که تقریباً تمام این ساعات در کلاس سپری می شود . - هر سال تحصیلی 240 روزاست . – در ایران کمتر از 180 روز – در مدارس ابتدایی به ایجاد محیطی شاداب ، جذاب ، دوستانه و با نشاط بیشتر از آموختن مسائل علمی تاکید شده است .معلمان عقیده دارند دانش‌آموزان این مقطع برای یادگیری علم به مدرسه نمی‌آیند بلکه هدف از مدرسه دیدار دوستان است .در مدارس ابتدایی به بازی ، کاردستی ، موسیقی وخانه‌داری - آشپزی وخیاطی ونظافت – توجه بسیار می‌شود .این گونه برنامه‌ها یک سوم اوقات دانش‌آموزان را به خود اختصاص می دهد . در مدارس ابتدایی ژاپن ، امتحاناتثلث و پایان سال وجود ندارد و سنجش پیشرفت تحصیلی در پایان مقطع 6 ساله ابتداییبرگزار می شود. به این صورت هر دانش آموز سال اول ابتدایی به طور خودکار به کلاسدوم و بالاتر راه می یابد. ارزشیابی دانش آموزان طبق استانداردهای پذیرفته شده بهطور مداوم و پیاپی انجام می گیرد. به عنوان مثال یک دانش آموز سال اول دوره ابتداییباید چند کانجی (کلمه در زبان پیچیده ژاپنی) را یاد بگیرد؛ البته اگر دانش آموزیبخواهد پس از دوران ابتدایی به دوره اول دبیرستان راه یابد و خواهان آن باشد که درمدرسه بهتری پذیرفته شود، باید در امتحانات پایان دوره تحصیلی ابتدایی ، نمره هایبالاتری کسب کند. دروسی که در مدارس ابتدایی و راهنمایی تدریس می شود تقریباً عناوینی شبیه به کتابهای درسی ایران دارند با این تفاوت که موسیقی هم از مقطع کودکستان در برنامه هفتگی گنجانده شده و تقریباً سالیانه ارکستر موسیقی در همه مراکز آموزشی توسط کودکان و به رهبری مربیان و معلمان به اجرا در می آید.کسانی مثل ما که چنین برنامه هایی را در دوران آموزشی خود نداشته ایم همیشه بهت زده ایم که این کودکان حتی کودکان ۳ ساله چگونه یک ارکستر موسیقی را اجرا می کنند! بازی یکی از ویژگی های فرهنگی آموزش در ژاپن است. بیشتر تشریفات مذهبی شینتو در قالب بازی شکل می گیرد و به عنوان عملی برای احترام و ستایش خدا تلقی می شود. این عنصر فرهنگی- ...
آموزش درس علوم تجربی در مدارس ژاپن
یکی از مهمترین اهداف آموزشی علوم در ژاپن که با تغییرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور هماهنگ است، آموزش علوم و فناوری، توانایی فکر کردن، تصمیم‌گیری وشناخت طبیعت و قوانین حاکم بر آن است. درمدارس ابتدایی ژاپن در پایه‌های اول و دوم (به ترتیب 6 و 7 ساله‌ها) از یک برنامه درسی درهم تنیده تحت عنوان «مطالعه محیط زندگی» استفاده می‌شود. در این برنامه درسی، دانش‌آموزان با پدیده‌های علمی محیط اجتماعی، طبیعی و زندگی روزانه خود آشنا می‌شوند تا به یک دید علمی دست یابند. این دوره آموزشی بیشتر به کسب تجربه و انجام فعالیت‌های عملی تأکید دارد. در طول این دو سال اول و دوم ابتدایی، معلمان وظیفه دارند تا فرایند آموزش را بر سه حیطه متمرکز نمایند. این حیطه‌هیا عبارتند از: موجودات زنده ومحیط آنها، ماده وانرژی و کره زمین وجهان. این حیطه‌های شامل موضوعاتی از زیست‌شناسی، فیزیک، شیمی وزمین‌شناسی هستند( اهداف مورد نظر در آموزش علوم دوره ابتدایی ژاپن و برنامه درسی این دوره عبارتند از: رشد توانایی حل مسئله، علاقه به طبیعت و انس گرفتن با آن و درک پدیده‌ها واشیاء طبیعی است(Mayer, 2004 ). در برنامه درسی پایه اول و دوم ابتدایی؛ کودکان ضمن آشنایی با طبیعت و انس گرفتن با آن، در طول انجام مشاهده و کسب تجربه، از افکار ونگرشهای علمی استفاده می‌نمایند. همچنین کودکان به اهمیت حفظ محیط زیست و انجام تغییراتی در مواد طبیعی بدون صدمه زدن به طبیعت پی می‌برند. در برنامه درسی پایه سوم ابتدایی؛ افزایش توانایی کودکان در جهت آشنایی با گیاهان معروف و گشتن به دنبال آنها، آزمایش و تجربه فرایند رشد آنها و شناخت اجزا بدن آنها؛ افزایش توانایی کودکان در جهت آشنایی با خواص آب و هوا از طریق فشار دادن به ظروف محتوی آب و هوا؛ افزایش توانایی کودکان در جهت آشنایی با خواص مواد موجود در سطح زمین با جمع‌آوری سنگها و خاکها و پیش‌بینی تغییرات دیده شده؛ جزو اهداف در نظر گرفته شده است. در برنامه درسی پایه چهارم ابتدایی؛ افزایش توانایی کودکان جهت آشنایی با حرکت، رشد گیاهان و محیط زیست، از طریق مشاهده و جمع‌آوری گیاهان موجود در پیرامون آنها؛ افزایش توانایی کودکان جهت آشنایی با تغییرات دیده شده در فلزات، آب وهوا از طریق سرد و گرم کردن آنها؛ افزایش توانایی کودکان جهت آشنایی، جریان آب در کره زمین، از طریق مشاهده حرکت آن درسطح زمین و پیدایش رودخانه‌ها؛ جزو اهداف مد نظر است.در برنامه درسی پایه پنجم ابتدایی؛ افزایش توانایی کودکان جهت آشنایی با مکانیسم تولید مثل، رشد و میوه‌دهی گیاهان؛ افزایش توانایی کودکان جهت درک تفاوت بین روش های حل شدن مواد در آب ونقش ...
فرهنگ آموزش در ژاپن
در دهه های اخیر دستاوردها و پیشرفت های شگرف ژاپن موجب حیرت و حسرت جهانیان شده است. بطوریکه بسیاری از پژوهشگران راز موفقیت و توفیق ژاپنی ها را در فرهنگ آموزش و پرورش آن جستجو می کنند. در این نوشتار که نویسنده (از کارشناسان پژوهشگاه آموزش و پرورش است) طی چندین سال به مطالعه و مشاهده سرزمین آفتاب تابان (ژاپن) پرداخته، درسهائی از فرهنگ آموزش و مدارس ژاپنی ها را به صورت خلاصه ارائه کرده، که تقدیم می شود:مقدمه پژوهش های انجام شده در خصوص فرهنگ آموزش و فرهنگ مدارس ژاپنی ها، اعجاب جهانیان را برانگیخته است. بطوریکه در چندین آزمون بین المللی (TIMSS تیمز)، آموزش و پرورش ژاپن جز کشورهای برتر جهان بوده است، همچنین مطالعات تطبیقی آموزش و پرورش نشان می دهد که آموزش و پرورش عمومی به ویژه دوره ابتدائی از کیفیت بسیار بالائی برخوردار است (سرکارآرانی، 1384). "اَزرا ووگل" (استاد دانشگاه هاروارد) که حدود 20 سال در آنجا به مطالعه مشغول بوده می نویسد: من از موفقیت های ژاپن طی دو دهه اخیر شگفت زده شده بودم، از خودم می پرسیدم چرا ژاپن، بی آنکه منابع طبیعی داشته باشد، تا این حد در حل مشکلاتی که برای جامعه آمریکا ناگشوده مانده موفق بوده است؟! اما به راستی راز موفقیت ژاپن در چیست و کدام ویژگی باعث شده تا بسیاری از آگاهان، قرن بیست و یکم را قرن ژاپن بدانند و آن را کشور شماره 1 بشناسند؟. نظام آموزشی ابتدایی در ژاپن مدارس ابتدائی در ژاپن بسیار جالب و دیدنی هستند، ساختار و نظام آموزش ابتدایی ژاپن به پرورش شخصیت کودک در این دوره بسیار توجه دارند. فضای فیزیکی مدارس ابتدایی بسیار مجهز و درخور توجه هست، بطوریکه اکثر مدارس ابتدایی در ژاپن استخر دارند و فضای فیزیکی بسیار تمیز و با طراوت هستند. اما چرا مدارس ابتدائی؟اکثر پژوهشگران آموزش و پرورش ژاپن، مدارس ابتدائی ژاپن را بسیار سرزنده، بزرگ، جالب و جاذب توصیف کرده اند، برای مثال "کومینگر" می گوید:مدارس ابتدایی، گل سرسبد آموزش و پرورش ژاپن هستند. ژاپن در مقایسه با ایالات متحده آمریکا، سهم بیشتری از تولید ناخالص ملی خود را در مقاطع 12 سال تحصیلی (ابتدایی تا دبیرستان) و مقدار کم تری از آن را در آموزش دانشگاهی خویش، هزینه می کند. در طول بیش از یکصد سال، رهبران و دولتمردان ژاپنی به دوره آموزش ابتدایی به عنوان محوری سرنوشت ساز در توسعه ملی، نظر داشتند، چنانکه آری نوری، موری (معمار مدرنیزاسیون ژاپن) در سال 1885 می نویسد:99 درصد دانش آموزان دوره ابتدایی در ژاپن در مدارس ابتدایی دولتی، در محل اقامت خود درس می خوانند در این دوره تحصیلات، آموزش رایگان است و فرزندان تمام ساکنان محل، اجازه ثبت نام ...
آموزش و پرورش در ژاپن
به گفته میاکه و ناگاساکی ، در سال 1990 ، هفده درصد هزینه عمومی دولت ژاپن صرف آموزش و پرورش شده است که این میزان ، تقریبا 6 درصد تولید ناخالص ملی است. وزارت آموزش و پرورش ژاپن قالب های برنامه درسی استاندارد را تهیه کرده است و مدارس ، برای آموزش اجباری باید یکی از آنها را انتخاب کنند. در ژاپن ، آموزش و پرورش بر طبق الگوی 3-3-6 است. آموزش اجباری شامل شش سال در مدارس ابتدایی و سه سال در مدارس متوسطه است. در آموزش و پرورش ژاپن ، هم مدرسه خصوصی وجود دارد و هم مدرسه دولتی. بیش تر مخارج مدارس دولتی به عهده دولت مرکزی است. حتی نیمی از مخارج مدارس خصوصی نیز ، به عهده دولت مرکزی است. سال مدرسه ای که از اول آوریل شروع می شود و در 31 مارس تمام می شود ، به سه بخش تقسیم شده است . بیش تر مدارس ابتدایی و متوسطه ، به مدت 35 هفته یا 190 روز باز هستند . روزهای مدرسه ای در هر هفته ، از دوشنبه تا جمعه است . دانش آموزان در هر روز ، 6 ساعت به مدرسه می روند و گاهی 4 ساعت نیز در کلاس های روز شنبه که 2 تا 3 بار در هر ماه برگزار می شود ، حضور می یابند. در سال 1994 ، تعداد متوسط دانش آموز در کلاس های ابتدایی 29 نفر بود و این تعداد ، برای دوره متوسطه 34 نفر بود . در حالی که بیش ترین تعداد دانش آموزان در دبیرستان ، 40 دانش آموز در کلاس درس بود. در ژاپن ، هیچ برنامه مشخصی برای گروه بندی دانش آموزان وجود ندارد و یک برنامه اجباری ریاضی و علوم در کلاس هایی با توانایی های متفاوت دانش آموزان تا پایان پایه نهم ، ارائه می شود. با شروع پایه نهم ، مدارس باید درسهای انتخابی از ریاضی را در برنامه درسی قرار دهند تا دانش آموزان علاقه مند ، درس ها را بگیرند. کسانی که می خواهند در آینده معلمان ابتدایی و متوسطه شوند ، باید یک لیسانس چهار ساله را به همراه چندین دوره در نظریه های آموزشی و پداگوژی ، به عنوان قسمتی از لیسانس حرفه ای معلمی ، داشته باشند . دوره های دوساله کالج نیز، در آموزش وجود دارند که فارغ التحصیلان این دوره ، می توانند در پایه های 1 تا 9 تدریس کنند. متوسط سن معلمان ژاپن در دوره ابتدایی 40 سال و دردوره اول متوسطه ( پایه های 7 تا 9 ) ، 39 سال و برای دوره دوم متوسطه ( پایه های 10 تا 12 ) ، 42 سال است. ژاپن از سال 1961 ، عضو انجمن ارزشیابی پیشرفت تحصیلی است و قبل از شرکت در مطالعه تیمز ، در مطالعه های تطبیقی دیگر این انجمن از قبیل ، SIMSS,FISS,SISS,FIMSS شرکت کرده است. ژاپن در مطالعه تیمز در سال 1995 ، در دو جمعیت 1 و2 شرکت کرده است. شورای برنامه ریزی در وزارت آموزش و پرورش ژاپن ، هدف های برنامه درسی را هدایت می کند. در دوره ابتدایی ، هدف ها ، کمک به دانش آموزان در مطالعه خردمندانه و منطقی پدیده های زندگی ...
مقایسه تدریس در ایران و آمریکا و ژاپن
خلاصه ای از روش تدریس در کشورهای ژاپن و آمریکا مقایسه اهداف کلی آنها با ایران سلام.چندروز پیش در کلاس زبان بحثی در مورد روش تدریس در ژاپن مطرح شد.برای من آن بحث خیلی جالب بود، به همین دلیل این موضوع را انتخاب کردم تا با مقایسه روش تدریس دانش آموزان در کشورهای دیگر بتوانیم به نقاط ضعف و قوت نظام آموزشی خود پی ببریم و بتوانیم آن را اارتقا بخشیم. در ابتدا روش کلی تدریس در دو کشور پیشرفته ،امریکا و ژاپن،و کارهای انجامی در کلاس هایشان را آورده ام ،سپس مقایسه ی مختصری از روش تدریس در ایران و ژاپن را ذکر کرده ام. تدریس درژاپن1.مروردرس گذشته باصحبت مختصرمعلم یاهدایت بحث توسط او .2.بیان مسأله ی مربوط به جلسه ؛ معمولاً یک مسأله کلیدی وجودداردکه محوربخش اعظم فعالیت های درسی راتشکیل می دهد .3.فعالیت فردی یاگروهی دانش آموزان ؛ این فعالیت تقریباً همیشه پس ازارائه ی یک مسأله یاطرح موضوع انجام می شود و از1تا3 دقیقه طول می کشد.(گفت وگو،آزمایش،بارش مغزی، ... دراین مرحله صورت می گیرد.)4.بحث درباره ی راه حل ها؛ پس ازآن که دانش آموزان برروی مسأله کارکردند،یک یاچندراه حل موردبحث قرارمی گیرد. اغلب،معلم ازچندنفرمی خواهدکه یافته های خودرابرای همه ی کلاس توضیح دهند. سپس گفته های آنهاراجمع بندی می کندوتوتوضیح بیشتری می دهد . تدریس درآمریکا1.مرورمطالب قبلی ؛ درس باکنترل وبررسی تکالیف یافعالیت آماده سازی شروع می شود .2.نشان دادن چگونگی حل مسأله مربوط به آن جلسه ؛بعدازبررسی تکالیف ،معلم باارائه ی چندمسأله نمونه ونشان دادن چگونگی حل آنهاموضوع جدیدرامعرفی می نماید .3.تمرین ؛ فعالیت کلاسی ارائه می شودوازدانش آموزان خواسته می شودمسائل مشابه راحل کنند .4.تصیحیح تمرین کلاسی وارائه ی تکالیف ؛ درپایان درس، بعضی ازتمرین های کلاسی ومسائل متعدد دیگری به عنوان تکلیف ارائه می گردد. مقایسه نحوه آموزش و مدارس در ژاپن با ایرانژاپن کشوری است که تقریبا منابع زیرزمینی و معدنی خاصی ندارد و از طرفی دائما در معرض سیل، زلزله، طوفان، سونامی، کوه های آتشفشانی و سایر بلایای طبیعی است.در زیر بعضی ویژگی های مدارس دوره ابتدایی و راهنمایی در ژاپن را می خوانید:به دانش آموز نمره داده نمی شود و هیچ دانش آموزی مردود نخواهد شد. نمره، ابزاری برای کنترل نیست و مربی واقعا پرورش دهنده است.کار گروهی مبانی آموزش است. کلوپ ها و گروه های مختلف در مدارس فعال هستند و دانش آموز در گروه های مختلف عضو می شود و کار جمعی را می آموزد. آموزشِ مسئولیت پذیری با دادن مسئولیت های کوچک به کودکان مثل پرورش یک گل و وادار به پاسخگویی نسبت به این مسئولیت.هزینه آموزش در تمام ...
ویژگی های مدارس دوره ابتدایی و راهنمایی در ژاپن
ژاپن را مردم ژاپن می سازند"در مطالعه فرهنگ ژاپن و آداب و رسوم مردم ژاپن اولین چیزی که خودش رو نشان میدهد جمله بالا است ژاپن کشوری است که تقریبا منابع زیرزمینی و معدنی خاصی ندارد و از طرفی دائما در معرض سیل، زلزله، طوفان، سونامی، کوه های آتشفشانی و سایر بلایای طبیعی است.مردم ژاپن، انسان هایی سخت کوش، منظم، امیدوار و هدفمند هستند که خصلت های مثبت کشورهای مختلف مخصوصاً کشورهای غربی رو آموخته اند ولی از سنت ها و فرهنگ خودشان نگذشته اند.اساسی ترین عامل پیشرفت ژاپن رو باید در نظام تربیتی آن جستجو کرد؛ بنابراین این مطلب را با بررسی تیتروار بعضی از شاخصه های اصلی نظام تربیتی ژاپن در دوره های ابتدایی و راهنمایی شروع می کنیم بعضی ویژگی های مدارس دوره ابتدایی و راهنمایی در ژاپن 1-در ژاپن، سرایدار وجود ندارد و وظیفه تمیز نگه داشتن مدارس حتی سرویس های بهداشتی به صورت گروهی به دانش آموزان سپرده می شود.سوجی (پاکسازی مقدس) به زمان ۱۵ دقیقه ای در روز گفته می شود که همه فعالیت های بچه ها متوقف شده و همه به تمیز کردن مدرسه کمک می کنند. مدارس ژاپن خدمتکار ندارند . بچه ها همه راهروها، کلاس ها و حیاط مدرسه را بعد از ناهار و قبل از رفتن به خانه جارو کشیده و تمیز می کنند. آنها حتی پنجره ها و توالت ها را هم تمیز کرده و سطل های زباله را هم تخلیه می کنند. ۲- آنها اعتقاد دارند که تحصیل فقط یاد دادن درس های مختلف به دانش آموزان نیست، همکاری با دیگران، اخلاقیات، حس مسئولیت پذیری و رفتار اجتماعی نیز بخشی از آن است. با این روش دانش آموزان می فهمند که اگر کثیف کاری انجام دهند خودشان موظف به تمیز کردن آن هستند به همین ترتیب سعی می کنند همه چیز را تمیز نگه دارند و همین امر منجر می شود به ظهور نسل ژاپنی که فروتن و مشتاق پاکیزگی است.دانش آموزان ژاپنی از سال اول تا ششم ابتدایی باید اصول اخلاقی در برخورد با مردم را بیاموزند.آموزشِ مسئولیت پذیری با دادن مسئولیت های کوچک به کودکان مثل پرورش یک گل و وادار به پاسخگویی نسبت به این مسئولیت 3- از سال اول تا سوم مقدماتی هیچ نوع امتحانی وجود ندارد ؟ چون هدف از آموزش و پروش القای مفاهیم و ساختن شخصیت است و نه امتحان و اجبار 4- در مدارس ژاپن به دانش‌آموزان نمره داده نمی شود و ارزیابی بصورت گروهی انجام می‌شود و گروه باید تلاش کند که همه در سطح خوبی قرار بگیرند؟ 5-همه بچه های دبستانی در مدرسه غذا می خورند. دانش آموزان ژاپنی در کلاس درس غذای خود را میل می کنند (هیچ بوفه یا کافه تریایی در مدارس ژاپن وجود ندارد) و خودشان به آماده کردن و سرو غذا کمک می کنند. غذا در سینی های مخصوص استیل توسط دانش آموزانی که لباس ...
آموزش و پرورش ژاپن
آموزش وپرورش ژاپن كشور كوچك ژاپن در كناره‌ي اقيانوس آرام طي چند دهه ي اخير توانسته است خود را به عنوان يكي از امپراطوران تكنولوژي ، صنعت و اقتصاد به جهان معرفي نمايد مسلماً منابع نفت وگاز باعث توسعه‌ي اين كشور آتشفشاني و زلزله خيز نشده است بلكه توجه به نيروي انساني و مديريت آن ، راز توسعه ي ژاپن بوده است . در مطالعات « تيمز »كه در باره پيشرفت تحصيلي بيش از 40 كشور جهان و در درسهاي رياضي و علوم تجربي انجام گرفته است ژاپن در اين 2 درس و در تمام مقاطع سني بين 3 كشور اول بوده و ايران به همراهي كلمبيا و آفريقاي جنوبي در انتهاي جدول قرار دارد .همچنين «پرفسور وزرا وگلezra vogel » استاد دانشگاه هاروارد در تحقيقات خود به اين نتيجه دست يافت كه دانش آموزان ژاپني كه دوره ابتدايي را در كشور آمريكا گذرانده‌اند هنگام بازگشت به كشور خود از همسالان خود در درسهاي رياضي و علوم عقب‌ترند . نگاهي به ژاپن كشور آتشفشاني و زلزله‌خيز ژاپن از 4 جزيزه بزرگ و3900 جزيره كوچك تشكيل شده است .مساخت ژاپن 378 هزار كيلومترمربع – كمتر از يك چهارم ايران – و جمعيت آن 125 ميليون نفر – يعني 2 برابر ايران – است . بيش از 67 در صد اين كشور را كوه و جنگل و 15 در صد آن را زمين‌هاي كشاورزي فراگرفته است . اين كشور فاقد هرگونه منابع طبيعي مثل نفت وگاز است ولي درآمد سرانه مردم آن 38 هزار دلار- 15 برابر ايران – است كه اين نشانگر آنست كه سطح رفاه در اين كشور آسيايي از آمريكا و بسياري از كشورهاي اروپايي بالاتر است . عمر متوسط مردان ژاپني 78 و عمر متوسط زنان اين كشور 85 سال است . – 15 سال بيشتر از ايران – دين وآيين مردم ژاپن شينتو و بودايي است و پيروان اين آيينها حدود دو برابر جمعيت ژاپن هستند . زيرا كه بيشتر مردم اين كشور به هر دو آيين معتقدند .شينتو مجموعه اي از باورهاي ديرينه‌ي ژاپني‌هاست كه بر اساس آن كليه مظاهر طبيعت مانند كوه و ستاره و دريا خدايگان جداگانه اي دارند و بايد پرستش شوند . طبق آيين شينتو روح انسان بعد از مرگ جاودانه باقي مي‌ماند اما جهان ديگري وجود ندارد . بنابراين پاداش وكيفري هم براي اعمال آدمي نيست . آيين بودايي در اواخر قرن ششم پيش از ميلاد - 2600 سال قبل – توسط بودا و در كشور هند پايه‌گذاري و از طريق چين و كره به ژاپن راه يافت . طبق آيين بودايي روح افراد پس از مرگ به بدن فرد ديگري منتقل مي شود . و در آنجا برحسب راحتي و سختي زندگي او ، به پاداش يا عقاب مي رسد . مهمترين ويژگي مردم ژاپن سخت كوشي ، قناعت ، نظم و روحيهِ همكاري ومشاركت آنهاست . تاريخ مدارس ژاپن تاريخ آموزش و پرورش ژاپن را مي شود به دو دوره ي قبل و بعد از « انقلاب ميجي» تقسيم كرد . اين انقلاب ...
مقطع ابتدایی در مدارس ژاپن
مقطع ابتدایی در مدارس ژاپن بنیان سیستم آموزش در ژاپن بر اساس مقطع ابتدایی شش سال، مقطع راهنمایی سه سال، مقطع متوسطه سه سال و دانشگاه چهار سال است. تحصیل فقط تا پایان مقطع راهنمایی اجباری است و 98 درصد دانش آموزان به دبیرستان می روند. ضمنا دانش آموزان به منظور ورود به مقطع متوسطه و دانشگاه آزمون هایی را می دهند. اخیرا بعضی از مدارس راهنمایی و دبیرستان به هم ملحق شدند و یک دوره 6 ساله را به وجود آوردند. بچه ها چه چیزی یاد می گیرند؟ بچه های ژاپنی در ماه آوریل (فروردین) بعد از اینکه شش سالشان را تمام کردند به کلاس اول می روند. در هر کلاس مقطع ابتدایی بین 30 تا 40 دانش آموز وجود دارد. موضوع هایی که آنها مطالعه می کنند شامل: زبان ژاپنی، ریاضیات، علوم، تعلیمات اجتماعی، موسیقی، کاردستی، تربیت بدنی، اقتصاد در خانه (یاد گرفتن آشپزی ساده و مهارت های خیاطی و دوزندگی). در بیشتر مدارس ابتدایی آموزش زبان انگلیسی انجام می شود. از فناوری اطلاعات بیشتر برای بالا بردن سطح آموزش استفاده می شود. همچنین بیشتر مدارس به اینترنت دسترسی دارند. دانش آموزان همچنین هنرهای سنتی ژاپن مثل شودو (خطاطی) و هایکو (شعر) را یاد می گیرند. شودو از یک قلم و جوهر برای نوشتن کانجی و کانا در یک سبک هنری بهره می برد. (کانجی، حروفی هستند که در چندین کشور شرق آسیا استفاده می شود و هر کدام معنی خودشان را دارند. کانا حروف صدا داری هستند که از کانجی گرفته شده اند.) هایکو نوعی شعر است که از حدود 400 سال پیش در ژاپن وجود داشته است. آن نوشته ای کوتاه در 17 سیلاب است که به واحدهای پنج، هفت و پنج سیلابی تقسیم شده است. هایکو از اصطلاحاتی ساده برای برای رساندن احساسات عمیق به خوانندگان بهره می برد. زندگی در مدرسه: در مقطع ابتدایی کلاسها به گروه های کوچکی برای فعالیت های متعدد تقسیم می شوند. برای مثال، هر روز دانش آموزان به عنوان بخشی از آموزش شان، کلاس، تالار و حیاط مدرسه را تمیز می کنند. در بسیاری از مدارس ابتدایی دانش آموزان با هم در کلاس ناهار می خورند و از غذاهای آماده شده توسط مدرسه لذت می برند. گروه های کوچک دانش آموزان بصورت نوبتی ناهار را برای همکلاسی هایشان سرو می کنند. ناهارهای مدرسه سرشار از غذاهای سالم و مفید است و دانش آموزان همیشه منتظر وقت ناهار می مانند. در طول یک سال تحصیلی رویدادهای زیادی در مدرسه وجود دارد. از قبیل روزهای ورزش که دانش آموزان در چنین روزهایی در مسابقات طناب کشی، دوومیدانی و شنا با هم رقابت می کنند و از مکان های تاریخی و جشنواره های فرهنگی و هنری بازدید می کنند و نمایش اجرا می کنند. دانش آموزان سال آخر سه مقطع ابتدایی، راهنمایی ...