بهشت زهرا اهواز
زائران امام رضاعلیه السلام در بهشت آباد اهواز آرام گرفتند.
با حضور گسترده مردم و نماینده ولی فقیه زائران جان‌باخته در حادثه گازگرفتگی مشهد در بهشت‌آباد اهواز آرام گرفتند آیین تشییع پیکر زائران جان‌باخته در حادثه گازگرفتگی مشهد که در شب شهادت حضرت امام رضا (ع) جان باخته بودند با حضور گسترده مردم و نماینده ولی فقیه در استان خوزستان برگزار شد. این آیین از مسجد حضرت موسی‌بن جعفر(ع) کوی 15 خرداد واقع در ابتدای خیابان انقلاب (کمپلو) برگزار شد و مردم اهواز با این عزیزان، برای آخرین بار وداع کردند. مردم اهواز با نواهای یا زهرا یا زهرا، لبیک یا حسین، یا حسین یا حسین و یا امام رضا پیکر این جان باختگان را بر دستان خود بدرقه کردند. پس از تشییع در کوی 15 خرداد پیکرهای این سه جوان اهوازی به بهشت آباد اهواز منتقل شد تا پس از اقامه نماز به خاک سپرده شوند. *دلجویی از خانواده‌های داغدار عده زیادی از مردم اهواز از ساعات اولیه صبح در بهشت آباد اهواز حاضر شدند تا بتوانند در مراسم تشییع این سه بسیجی نخبه حضور یابند. تابوت حامل پیکرهای سه جوان اهوازی در حالی که پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی را گراگرد آن پیچیده شده بود در میان خیل مردم عزادار قرار گرفت. حجت الاسلام والمسلمین سید لطف‌الله سپهر مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان، آیت الله محسن حیدری امام جمعه موقت اهواز و حجت‌الاسلام‌والمسلین میراحمدرضا حاجتی مدیرحوزه‌های علمیه خوزستان خانواده‌های داغدار را مورد تفقد قرار دادند و از آنها دلجویی کردند. آیت‌الله جزایری: اینها شهید شده‌اند نماینده ولی فقیه در خوزستان در میان مردم حضور یافت و از خانواده های داغدار دلجویی کرد. آیت الله سیدمحمدی علی موسوی جزایری در بیانات کوتاهی خطاب به پدران داغدار این عزیزان گفت: خدا به همه بازماندگان صبر عنایت کند، مرگ حق است و این عزیزان هم در این راه شهید شده‌اند. آیت الله سید محمدعلی موسوی جزایزی نماینده ولی فقیه در خوزستان و امام جمعه اهواز و آیت الله سید علی شفیعی نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری بر پیکر این سه جوان نماز اقامه کردند. آرامش در قطعه دو بهشت آباد پس از آن هزاران تن از شهروندان خوزستانی پیکر مجتبی خدادانژاد، علیرضا بحرکانی و مصطفی حیدری از بسیجیان مسجد حضرت موسی بن جعفر (ع) و از اساتید طرح صالحین کشور را بر دستان خود تشییع کردند. ازدحام جمعیت به حدی زیاد بود که تشییع پیکرها به کندی انجام می‌شد. گروه موزیک سپاه حضرت ولی عصر(عج) خوزستان پیشاپیش جمعیت مارش عزا می‌نواختند و جمعیت مشایعت کننده هم با الله اکبر گویان پیکر عزیزان خود را تشییع کردند. با دشواری زیادی به علت ازدحام جمعیت پیکرهای مطهر در درون مزارها ...
بهشت، گوارای 5 سالگی‌اش...
وقتی دکترها به خانواده‌اش خبر مرگ مغزی او را دادند و پیشنهاد پیوند را مطرح کردند، هنوز داغ از دست دادن مادر بر دل برادران "مجتبی" گرم بود. داغی پشت داغ دیگر...پدری که تا دیروز لباس روشن جشن بر تن داشت حال باید سیاه‌پوش مرگ همسر و فرزندش می‌شد. باید به کودکانش می‌گفت که دیگر نه بوی مادر در خانه می‌پیچد و نه برادر، همبازیتان می‌شود. مرد، می‌خواهد کمر خم نکردن زیر بار چنین سوگ عظیمی. اما پدر مجتبی در امر خیرش حاجت هیچ استخاره ندید و سریعا به اهدای اعضای بدن کودکش رضایت داد.ساعت 10 صبح روز گذشته، چهارشنبه، 30 مرداد، بیمارستان گلستان اهواز برای بار دوم در این ماه نوید رسان شادی برای خانواده سه بیمار منتظر پیوند شد.دو کلیه و کبد "مجتبی" 5 ساله به بیمارستان نمازی شیراز فرستاده شد تا کودکی در نقطه‌ای از ایران با کبدی سالم به روی زندگی لبخند بزند.دکتر عباس چنانه، مسئول هماهنگی دفتر پیوند اعضاء بیمارستان گلستان اهواز، درباره حادثه رخ داده برای "مجتبی" توضیح داد: در اثر تصادفی که در جاده سوسنگرد- اهواز در تاریخ 24 مرداد رخ داد، مادر خانواده به علت شدت جراحات درگذشت و پدر و دو پسر خانواده بستری شدند. یکی از پسرها مرخص و "مجتبی" 5 ساله به علت ضربه مغزی و آسیب شکم تحت عمل جراحی قرار گرفت و دچار مرگ مغزی شد.دکتر امین بحرینی، مدیر مرکز مدیریت پیوند و فراهم‌آوری اعضاء دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز نیز درباره این عمل گفت: در زمان اندکی به اندازه چند ساعت که خون در بدن بیمار مرگ مغزی در جریان است، فرصت هست تا از اعضای فرد برای پیوند استفاده شود. این خانواده نیز با وجود تالم فراوان، سریعا رضایت به اهدای اعضاء دادند.وی ادامه داد: چه بهتر است که فرهنگ اهدای اعضاء در استان خوزستان هر چه بیشتر رواج یابد چرا که این عمل خداپسندانه از نظر علمی نیز تایید شده است.مجتبی هنوز کوچک بود، تنها 5 سال داشت اما یک‌شبه بزرگ شد. او با مرگ خود پیام‌آور زندگی شده است و حالا مادر بیش از پیش به او افتخار می‌کند. "مجتبی" راحت بخواب، مادر در بهشت انتظارت را می‌کشد...
پنجشنبه ها
امروز پنجشنبه ست. چقدر دلم هواي بهشت زهرا داره امروز.چند وقته پنجشنبه ها وقتي صبح از خواب بلند ميشم فكر ميكنم چقدر تنهام حسرت ميخورم به حال مامان اينا كه الان ميرن بهشت زهرا و من اينجا.....حسوديم ميشه به ابجي و ابراهيم كه ميتونن هر روز مامان رو ببينن و من نميتونم.حسوديم ميشه به عارفه كه هر روز مامان رو ميبينه و احسان نه.حسوديم ميشه به همشون كه هر پنجشنبه ميرن بهشت زهرا و من نميتونم برم.بابا جونم جات خيلي خاليه.جات خاليه كه نوه هات رو ببيني.جات خاليه كه ببيني عارفه اي كه اينقدر مشتاق ديدنش بودي حالا چطور به عكسات بابابزرگ ميگه.دلم بدجور تنگ شده برات بابا.پنجشنبه ها دلتنگيم صد برابر ميشه وقتي به اين فكر ميكنم كه بايد براي ديدنت بيايم بهشت زهرا.من اينجا توي اهواز نميدونم چي كار كنم وقتي دلم ميگيره.چند بار تصميم گرفتم برم سر مزار اقابزرگ اما نشد.نميتونم.نميخوام باور كنم اتفاقايي كه افتاده رو.نميدونم توي اين يكسال چي شد.همش به همين فكر ميكنم.ما توي يكسال چقدر عزيز از دست داديم.بابا جونم هنوز يادمه اون روزي رو كه اومده بودي اهواز براي مراسم محمد امين.نميدوني با چه ذوقي اومدم دم در مسجد تا بعد از مدتها صورت مثل ماهت رو فقط براي چند دقيقه ببينم.نميدوني بعد از همون پنج دقيقه ديدنت چقدر روحيه گرفتم و از غم و غصم كم شد.اون روز به نظرم صورتت خيلي نوراني بود اين رو راست ميگم.اونقدر كه حتي به اقامحمد هم گفتم بابام چقدر خوشتيپ شده امروز.بابا جون اون روز فكرش رو هم نميكردم كه مجبور بشم يك ماه بعد اون باباي خوشتيپ رو اونجوري روي تخت بيمارستان ببينم.حالا بابا از نبودنت يك سال و سه ماه ميگذره.حالا من به جاي اينكه دلتنگ نديدنت باشم بايد دلتنگ بهشت زهرا و مزارت باشم.حالا بايد به جاي حسرت نديدنت در حسرت پنجشنبه هايي باشم كه ميگذرن و من اينجام و تنها كاري كه ميتونم بكنم اينه كه از اينجا برات فاتحه بخونم.روزها خيلي سريع ميگذرن بابا.شنبه و يكشنبه و دوشنبه و..... ولي من هنوز در حسرت پنجشنبه هام.
ننه علی
یکی از شخصیت های مشهور بهشت زهرای تهران ننه علی است. زن ریز نقش رنج دیده ای که خانه کوچک و محقرش کنار مزار فرزندش موجب حیرت و تغییر احوال بسیاری از مراجعین بهشت زهرا شده است. ننه علی لقب معروف و مشهور مادری است که مدت ۲۰ سال بصورت شبانه روز در این خانه و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی کرد .او که فرزندش به دست نوکران حلقه بگوش خاندان منحوس پهلوی (ساواک ) به شهادت رسیده است ، بعد از اینکه با خبر می شود فرزندش به شهادت رسیده و در شهر اهواز دفن گردیده است . راهی شهر اهواز می شود و در کنار مزار فرزندش بیتوته می کند . بعد از پیروزی انقلاب به حضرت امام اطلاع می دهند که مادری از تهران به اهواز آمده و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی می کند البته بدون هیچ سرپناهی که او را در مقابل گرمای طاقت فرسای جنوب محافظت نماید ، به دستور امام (ره) پیکر این شهید از اهواز به بهشت زهرا (س) در تهران منتقل می شود . از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۸ننه علی تک و تنها در این اتاقک فلزی زندگی کرد ، به گفته دوستان خانه شهید بهشت زهرا (س) تا مدتها این اتاقک ، برق نداشت وسیله گرمایشی و سرمایشی نداشت . بعد از سال ۷۸ به دلیل کهولت سن و بیماری جسمی ، تنها دخترش او را به خانه خود می برد و از آن به بعد هرچند ماه یک بار به زیارت مزار فرزندش می آید . اگر به قطعه ۲۴ ، نزدیک مزار شهید ۱۳ ساله حسین فهمیده رفته باشید احتمالا اتاقکی کوچک با دیوار های فلزی توجهتان را جلب می کند. در میان این اتاقک مزار فرزند شهیدش قرار گرفته که بر روی سنگ آن نوشته شده " شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست " .این مادر بزرگوار در قید حیات می باشند و هر چند ماه یکبار برای زیارت به گلزار شهدا می آیند ، و اگر روزی به رحمت خدا بروند در کناز مزار فرزندش دفن خواهد شد .
ننه علی کیست؟
ننه علی کیست؟اگر گذرتان به گلزار شهدای بهشت زهرا (س) افتاده باشد ، نام این مادر را لااقل برای یک بار شنیده اید . به گزارش جهان یکی از شخصیت های مشهور بهشت زهرای تهران ننه علی است. زن ریز نقش رنج دیده ای که خانه کوچک و محقرش کنار مزار فرزندانش موجب حیرت و تغییر احوال بسیاری از مراجعین بهشت زهرا شده است. ننه علی لقب معروف و مشهور مادری است که مدت ۲۰ سال بصورت شبانه روز در این خانه و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی کرد .او که فرزندش به دست نوکران حلقه بگوش خاندان منحوس پهلوی (ساواک ) به شهادت رسیده است ، بعد از اینکه با خبر می شود فرزندش به شهادت رسیده و در شهر اهواز دفن گردیده است . راهی شهر اهواز می شود و در کنار مزار فرزندش بیتوته می کند . بعد از پیروزی انقلاب به حضرت امام اطلاع می دهند که مادری از تهران به اهواز آمده و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی می کند البته بدون هیچ سرپناهی که او را در مقابل گرمای طاقت فرسای جنوب محافظت نماید ، به دستور امام (ره) پیکر این شهید از اهواز به بهشت زهرا (س) در تهران منتقل می شود . از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۸ننه علی تک و تنها در این اتاقک فلزی زندگی کرد ، به گفته دوستان خانه شهید بهشت زهرا (س) تا مدتها این اتاقک ، برق نداشت وسیله گرمایشی و سرمایشی نداشت . بعد از سال ۷۸ به دلیل کهولت سن و بیماری جسمی ، تنها دخترش او را به خانه خود می برد و از آن به بعد هرچند ماه یک بار به زیارت مزار فرزندش می آید . اگر به قطعه ۲۴ ، نزدیک مزار شهید ۱۳ ساله حسین فهمیده رفته باشید احتمالا اتاقکی کوچک با دیوار های فلزی توجهتان را جلب می کند.در میان این اتاقک مزار فرزند شهیدش قرار گرفته که بر روی سنگ آن نوشته شده " شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست " .این مادر بزرگوار در قید حیات می باشند و هر چند ماه یکبار برای زیارت به گلزار شهدا می آیند ، و اگر روزی به رحمت خدا بروند در کناز مزار فرزندش دفن خواهد شد .
ننه علي . ننه شهيد علي
اگر گذرتان به گلزار شهدای بهشت زهرا (س) افتاده باشد، نام این مادر را لااقل برای یک بار شنیده‌اید. یکی از شخصیت‌های مشهور بهشت زهرای تهران ننه علی است. زن ریز نقش رنج دیده‌ای که خانه کوچک و محقرش کنار مزار فرزندانش موجب حیرت و تغییر احوال بسیاری از مراجعین بهشت زهرا شده است. ننه علی لقب معروف و مشهور مادری است که مدت ۲۰ سال بصورت شبانه روز در این خانه و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی کرد.او که فرزندش به دست نوکران حلقه بگوش خاندان منحوس پهلوی (ساواک) به شهادت رسیده است، بعد از اینکه با خبر می‌شود فرزندش به شهادت رسیده و در شهر اهواز دفن گردیده است. راهی شهر اهواز می‌شود و در کنار مزار فرزندش بیتوته می‌کند. بعد از پیروزی انقلاب به حضرت امام اطلاع می‌دهند که مادری از تهران به اهواز آمده و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی می‌کند، البته بدون هیچ سرپناهی که او را در مقابل گرمای طاقت فرسای جنوب محافظت نماید. به دستور امام (ره) پیکر این شهید از اهواز به بهشت زهرا (س) در تهران منتقل می‌شود. از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۸ننه علی تک و تنها در این اتاقک فلزی زندگی کرد، به گفته دوستان خانه شهید بهشت زهرا (س) تا مدتها این اتاقک، برق نداشت وسیله گرمایشی و سرمایشی نداشت. بعد از سال ۷۸ به دلیل کهولت سن و بیماری جسمی، تنها دخترش او را به خانه خود می‌برد و از آن به بعد هرچند ماه یک بار به زیارت مزار فرزندش می‌آید.اگر به قطعه ۲۴، نزدیک مزار شهید ۱۳ ساله حسین فهمیده رفته باشید احتمالا اتاقکی کوچک با دیوار‌های فلزی توجهتان را جلب می‌کند.در میان این اتاقک مزار فرزند شهیدش قرار گرفته که بر روی سنگ آن نوشته شده «شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست».این مادر بزرگوار در قید حیات می‌باشند و هر چند ماه یکبار برای زیارت به گلزار شهدا می‌آیند، و اگر روزی به رحمت خدا بروند در کناز مزار فرزندش دفن خواهد شد.