اینترا لیپید

  • مایعات بدن و مایع درمانی یا سرم درمانی

    مایعات بدن و مایع درمانی یا سرم درمانی   بخشهای مایع بدن: حدود 60-55 % درصد بدن بالغین و 78% وزن بدن نوزادان را آب تشکیل می دهد که البته با افزایش سن میزان مایعات بدن بدلیل افزایش میزان چربی کاهش می یابد، علاوه بر این، میزان مایعات بدن در زنان بدلیل تجمع بیشتر چربی  کمتر از مردان است. 1-   مایعات داخل سلولی : 60% مایع بدن را در بر می گیرد(28 لیتر). 2-  مایعات خارج سلولی : 40% مایع بدن را تشکیل می دهد(14 لیتر) که خود از دو قسمت؛ مایع میان بافتی(11 لیتر) و پلاسمای خون(3 لیتر) تشکیل شده است. 3-   مایع ورای سلولی: مایع موجود در فضای سینوویال، صفاقی، پریکارد، داخل چشمی و...(2-1 لیتر) مصرف روزانه آب      آب از دو راه عمده به بدن اضافه می شود: 1-   به شکل مایعان یا آب موجود در غذاها که رویهم بطور طبیعی حدود 2100 میلی لیتر در روز است 2-   در نتیجه اکسیداسیون کربوهیدراتها که بطور طبیعی در حدود 200 مبلی لیتر است.       دفع روزانه آب 1-   دفع نامحسوس مایع:      الف: تبخیر از راه مجاری تنفسی                                            ب: انتشار از طریق پوست 2-   تعریق: دفع آن بستگی به میزان فعالیت بدنی و دمای محیط دارد ولی بطور طبیعی در حدود 100 میلی لیتر است. 3-   مدفوع: میزان آن بسیار کم و در حدود 100 میلی لیتر است 4-   کلیه ها: باقیمانده دفع آب از طریق کلیه ها صورت می گیرد. þنکته: قانون یک سوم ، دو سومþ 1-   مایعاتی که از بدن دفع می شود از رابطه یک سوم و دو سوم تبعیت می کنند. 2-   حدود یک سوم آب از طریق نامحسوس و دو سوم از طریق ادرار دفع می شوند. 3-   حدود یک سوم دفع نامحسوس از طریق تنفس و دو سوم از طریق پوست صورت میگیرد. مایع درمانی 1.  maintenance : میزان مایعی که روزانه فرد برای حفظ محیط داخلی به آن نیاز دارد. 2.  Deficit: مقدار کمبود مایع فرد در روز 3.  Special State: محاسبه میزان مایع در موارد ویژه 4.  Bleeding Replacement: جایگزینی خون   ارزیابی حجم مایع داخل عروقی بستگی به: 1-   تایخچه بیمار 2-   فشارخون سیستمیک ( فشارخون در حالت خوابیده و ایستاده). 3-   ضربان قلب 4-   برون ده ادراری 5-   هماتوکریت 6-   اوره خون 7-   الکترولیت ها 8-   میزان PH و گازهای خون شریانی 9-   فشار ورید مرکزی Maintenance مایع نگهدارنده      میزان مایع لازم برای جایگزینی ادرار، تعریق، پوست و تبخیر ریوی است. نحوه محاسبه مایع  Maintenance برای بزرگسالان وزن×2(عدد ثابت برای بالغین)× مدت(مثلاً 24 ساعت)= مقدار مایع مورد نیاز      مثال: یک فرد 50 کیلوگرمی برای یک روز NPO چقدر سرم بگیرد؟                                                                                          2400= 50×2× 24 نکته: سرم نگهدارنده باید حاوی املاحی باشد ...



  • آشنایی با انواع سرم:

    آشنایی با انواع سرم: سرم ها جز مواد دارویی هستند که دارای ترکیبات متفاوت بوده و هر کدام از آنها برای بیماری خاصی مورد استفاده قرار می گیرند.  سرم ها دارای ترکیبات آمینو اسیدی، کربوهیدراتی، الکترولیتی و …هستند . ü     ترکیب شیمیایی : محلول نمکی محلول قندی محلول قندی نمکی محلول های جایگزینی پلاسما محلول های قلیایی محلول های تغذیه ای  Ø   محلول های تزریقی نمکی : سرم نرمال سالین(سرم فیزیولوژیک) حاوی NaCL و ایزوتونیک(9/0 درصد)  است .  pH محلول 7-4/5 می باشد. در حجم های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ سی سی برای تزریق و شستشو بطور جداگانه بسته بندی شده اند . ● موارد استعمال : - استفراغ هایی که آب بدن از دست میرود . - نارسایی کلیه ها که سدیم از بدن از طریق کلیه دفع می شود . - در دهیدراتاسیون ناشی ازکتو اسیدوز دیابتی - در آلکالوز متابولیک به همراه KCL - جایگزین برای ترشحات آسپیره شده از طریق ساکشن معده در بیماران جراحی شده در مجموع میتوان به عنوان حلال مواد دارویی، شستشوی معده، شستشوی بینی وغرغره در تورم لوزه ها، شستشو و پانسمان زخم ها استفاده کرد . ● موارد منع مصرف : در سوء تغذیه پیشرفته، که بیماران دچار ادم می گردند . در نارسایی کبدی، قلبی، کلیوی همراه با ادم در افزایش سدیم ( هیپرناترمی ) ● عوارض جانبی: اختلال آب و الکترولیت بدن، احتباس آب و ادم، هیپوکالمی، اسیدوز قبل از تزریق فشار خون کنترل شود . تاریخ مصرف کنترل شود. در صورت وجود ذرات جامد در سرم از مصرف آن خودداری گردد.   Ø   محلول تزریقی رینگر: محلول تزریقی رینگر با غلظت ایزوتونیک حاوی 4 یون اساسی Na،CL ,K , Ca است. ·        موارد مصرف: در بیماران گاسترو آنتریت، شوک هیپوولمیک و جلوگیری از هیپوکالمی، جایگزین مایعات از دست رفته در حین عمل جراحی (در صورت نبودن رینگر لاکتات) و در تغذیه پارانترال کوتاه مدت به همراه سایر محلول ها.  ·        نکات قابل بررسی :  در صورت تغیر رنگ و کدر بودن محلول، منع مصرف دارد. افزودن محلول هیپرتونیک بیکربنات سدیم به داخل رینگر ممنوع است. چون با کلسیم موجود در  رینگر رسوب کلسیم می دهد.   ü    رینگر لاکتات : در بیمارانNPO استفاده می شود. این سرم حاوی  , K , Ca  Na،CL و لاکتات است. ·        موارد مصرف : لاکتات سبب قلیایی شدن ادرار و خون می شود. بنابراین جهت اسیدوز، اختلال تعادل آب و الکترولیت ها قبل و پس از جراحی، اسهال ، سوختگی و مسمومیت با داروهای اسیدی کاربرد دارد. ·        موارد منع مصرف : در  کسانی که نارسایی کبدی، کلیوی، قلبی و هپاتیتی دارند، ممنوع است. در هیپوکلمی به علت اینکه لاکتات به بیکربنات تبدیل می شود و بیکربنات باعث انتقال پتاسیم از خارج به داخل و در نتیجه ...

  • سرم ها

    انواع محلولهای کریستالوئیدیمحلول های ایزوتونیک      مایعات و محلولهای ایزوتونیک سبب افزایش حجم ECF، یک لیتر مایع ایزوتونیک به میزان لیتر حجم EFCرا افزایش می دهد. محلولهای ایزوتونیک عبارتست از : دکستروز ۵ درصد در آب ( D5W) ، محلول رینگر ، محلول کلرور سدیم ۹/.%  ( N/S) ، محلول رینگر لاکتات ) RL) – D/W5%_D/S 5%سرم  ِD/W5%     محلول قندی ۵% (D/W5%) در ابتدا ایزوتونیک است اما با متابولیزه شدن سریع گلوکز به مایعی هیپوتونیک ( ۳/۱ خارج سلول و۳/۲ داخل سلول ) تبدیل می شود. این نکته باید در بیمارانی که در معرض خطر افزایش فشار داخل جمجمه هستند مورد توجه قرار گیرد.نکات قابل توجه در سرم D/W5%عبارتست از :محلول D/W5%محلول مناسبی برای احیا، مایع نیستبه منظور ایجاد دیورز خفیف در درمان مسمومیت ها و دفع توکسمی بکار می رود.استفاده از گلوکز به همراه انسولین و الکترولیت ها (KCL) در انفارکتوس میوکارد از آسیب بافتی می کاهد( سرم GIK) .در بیماران N.P.Oبه منظور تامین انرژی بیماران و جلوگیری از تجزیه غیر ضروری پروتئین ها بدنبال فقر غذائی استفاده می شود.ِ D/W5%جهت رقیق سازی برخی داروها برای انفوزیون داخل وریدی (مانند دوپامین و بی کربنات سدیم ) بکار می رود.محلول دکستروز ۱۰ درصد همراه با اسیدهای آمینه (آمینوفیوژن ) و اینترا لیپید در تغذیه پارنترال (TPN) استفاده می شود . همچنین در بیمارانی که ادم ریوی دارند بعنوان محلول K.V.Oاستفاده می شود.در بیمارانی که تب شدید دارند به منظور تامین انرژی مصرف شده از محلول D5Wاستفاده می شود.در بیمارانی که ادم ریوی دارند (با تشدید دیورز از تجمع مایع آلوئولی می کاهد)در جراحی ها ۱۵۰-۵۰ گرم گلوکز جهت جلوگیری از هیپو گلیسمی حین عمل انفوزیون شود.محلول دکستروز  ۱۰ درصد در مسمومیت با ژتاسیم بهمراه انسولن استفاده می شود.سرم رینگر لاکتات      محلول رینگر لاکتات با غلظتی مشابه پلاسما می باشد . نکات قابل توجه در سرم رینگر لاکتات عبارتست از :۱)     در درمان هیپوولمی ، سوختگی ها ، جایگزین مایعات از دست رفته در اسهال و جایگزین خون از دست رفته در موارد حاد۲)     در نارسائی کلیه نباید مورد استفاده قرار گیرد چون موجب هیپوکالمی می شود.۳)     لاکتات در بدن بسرعت به بیکربنات تبدیل شده و نباید این محلول را در اسیدوز لاکتیک استفاده کرد.۴)     این محلول با سایر داروها هنگام تجویز همزمان ناسازگاری دارد.۵)     به بیمار آموزش دهید ، درد و تورم محل تزریق را اطلاع دهد.۶)      به همراه سایر محلولها در تغذیه موقتی بیماران بکار می رود.سرم رینگر       رینگر از جمله محلول های الکترولیتی است . بدنبال تزریق محلول های قند نمکی و نرمال سالین ، مقداری از نیازهای تغذیه ...

  • اینم از اسلایدام.

    <?xml:namespace prefix = v /><?xml:namespace prefix = o /> لوله گذاری دستگاه گوارش وارد کردن یک لوله ی قابل ارتجاع است به داخل معده،دئودنوم یا ژژنوم که ممکن است از طریق دهان یا بینی یا دیواره ی شکم (گاستروستومی ،ژژنوستومی) وارد شود که برحسب کاربرد لوله ها ممکن است طول لوله بلند،متوسط یا کوتاه باشد. لوله ی بینی-معده ای کوتاه،بینی-دوازدهه ای متوسط و لوله ی بینی-روده ای بلند است. هدف از لوله گذاری دستگاه گوارش برداشتن فشار از روی معده با خارج کردن گاز ومایع شستشوی معده با آب یا سایر مایعات و خارج کردن سموم یا سایر مواد مضر خورده شده تشخیص اختلالات مربوط به تحرک معده و روده و سایر اختلالات وارد کردن داروها و غذاها خارج کردن محتویات معده به منظور آزمایش و تجزیه ی آنها انواع لوله ها سوند دهانی-معده ای:نوعی سوند با سوراخ های بزرگ ودهانه ی خروجی پهن است که باری خروج محتویات معده در اورژانس و بخش های مراقبت ویژه به کار می رود.این لوله  از نظر طول،اندازه،هدف از استفاده و محل جاگذاری در دستگاه گوارش باهم تفاوت دارد. لوله های معده ای سوند بینی-معده ای:این سوند نوعی لوله ی کوتاه است که اغلب قبل یا در خلال جراحی مری یا معده از طریق بینی به معده وارد میشود. انواع شایع آن مثل لوله ی لوین(levin) و لوله ی گاستریک سامپ است.از این لوله ها برای دادن دارو به مدت حداکثر 4 هفته یا تغذیه و یا برداشتن از روی دستگاه گوارش فوقانی استفاده می شود. لوله ی لوین(levin):لوله ای تک مجرایی است که از پلاستیک با لاستیک ساخته شده است.این لوله وصل به ساکشن متناوب با فشار پایین می شود.ساکشن متناوب برای جلوگیری از زخم یا پارگی پوشش معده به کار می رود که می توان به دلیل چسبندگی مداوم مجرای لوله به مخاط معده پدید آید. لوله ی گاستریک سامپ(salem sump tube):لوله ی بینی-معده ای است از جنس پلاستیک شفاف و دو ومجرایی که برای خالی نگه داشتن معده استفاده می شود.لوله ی داخلی کوچکتر است وبوسیله ی سوراخی که در انتهای لوله قرار دارد با محیط بیرون ارتباط دارد.این لوله به ساکشن مداوم کم فشار وصل می شود.یک دریچه ی ضد رفلاکس دنباله ی لوله ی داخلی کوچکتر است که مانع از رفلاکس محتویات معده می شود.برای شستشوی مجرای خارج کننده ی ترشحات،دریچه برداشته میشود.برای برقراری مجدد،یک هوای خنثی کننده بین محتویات معده و دریچه که 20 میلی لیتر هوا از طریق دریچه آبی رنگ تزریق شده و دریچه مجددا جاگذاری می شود.     لوله های روده ای: لوله های بینی-روده ای برای غذارسانی مورد استفاده قرار می گیرند.لوله های غذارسانی که در دوازدهه است به تام لوله های بینی-دوازدهه ای و آنهایی که در ژژنوم قرار می گیرند لوله های بینی-ژژنومی ...

  • انواع سرم ها و كاربرد آن ها

    سرم ها جز مواد دارویی هستند که دارای ترکیباتی متفاوت بوده و هر کدام از آنها برای بیماری خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. سرم ها دارای ترکیبات آمینو اسیدی ، کربوهیدراتی، الکترولیتی و …. هستند . در طبقه بندی محلول های تزریقی ترکیب شیمیایی و غلظت اسمزی محلول اهمیت دارد و تقسیم بندی آنها بر همین اساس انجام می گیرد. انواعمحلولهایکریستالوئیدی محلول های ایزوتونیک       مایعات و محلولهای ایزوتونیک سبب افزایش حجم ECF ، یک لیتر مایع ایزوتونیک به میزان لیتر حجم EFC را افزایش می دهد. محلولهای ایزوتونیک عبارتست از : دکستروز ۵ درصد در آب ( D5W) ، محلول رینگر ، محلول کلرور سدیم ۹/.%  ( N/S) ، محلول رینگر لاکتات ) RL) – D/W5%_D/S 5% سرم  ِD/W5%      محلول قندی ۵% (D/W5%) در ابتدا ایزوتونیک است اما با متابولیزه شدن سریع گلوکز به مایعی هیپوتونیک ( ۳/۱ خارج سلول و۳/۲ داخل سلول ) تبدیل می شود. این نکته باید در بیمارانی که در معرض خطر افزایش فشار داخل جمجمه هستند مورد توجه قرار گیرد. نکات قابل توجه در سرم D/W5% عبارتست از : محلول D/W5% محلول مناسبی برای احیا، مایع نیست به منظور ایجاد دیورز خفیف در درمان مسمومیت ها و دفع توکسمی بکار می رود. استفاده از گلوکز به همراه انسولین و الکترولیت ها (KCL) در انفارکتوس میوکارد از آسیب بافتی می کاهد( سرم GIK) . در بیماران N.P.O به منظور تامین انرژی بیماران و جلوگیری از تجزیه غیر ضروری پروتئین ها بدنبال فقر غذائی استفاده می شود. ِ D/W5%جهت رقیق سازی برخی داروها برای انفوزیون داخل وریدی (مانند دوپامین و بی کربنات سدیم ) بکار می رود. محلول دکستروز ۱۰ درصد همراه با اسیدهای آمینه (آمینوفیوژن ) و اینترا لیپید در تغذیه پارنترال (TPN) استفاده می شود . همچنین در بیمارانی که ادم ریوی دارند بعنوان محلول K.V.Oاستفاده می شود. در بیمارانی که تب شدید دارند به منظور تامین انرژی مصرف شده از محلول D5W استفاده می شود. در بیمارانی که ادم ریوی دارند (با تشدید دیورز از تجمع مایع آلوئولی می کاهد) در جراحی ها ۱۵۰-۵۰ گرم گلوکز جهت جلوگیری از هیپو گلیسمی حین عمل انفوزیون شود. محلول دکستروز  ۱۰ درصد در مسمومیت با ژتاسیم بهمراه انسولن استفاده می شود.سرم رینگر لاکتات       محلول رینگر لاکتات با غلظتی مشابه پلاسما می باشد . نکات قابل توجه در سرم رینگر لاکتات عبارتست از : ۱)     در درمان هیپوولمی ، سوختگی ها ، جایگزین مایعات از دست رفته در اسهال و جایگزین خون از دست رفته در موارد حاد ۲)     در نارسائی کلیه نباید مورد استفاده قرار گیرد چون موجب هیپوکالمی می شود. ۳)     لاکتات در بدن بسرعت به بیکربنات تبدیل شده و نباید این محلول را در اسیدوز لاکتیک استفاده ...

  • انواع سرم ها، کاربرد و مراقبت پرستاری

     سرم ها جزو مواد دارویی هستند که دارای ترکیباتی متفاوت بوده و هر کدام از آنها برای بیماری خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. سرم ها دارای ترکیبات آمینو اسیدی ، کربوهیدراتی، الکترولیتی و …. می باشند. در طبقه بندی محلول های تزریقی ترکیب شیمیایی و غلظت اسمزی محلول اهمیت دارد و تقسیم بندی آنها بر همین اساس انجام می گیرد. انواع محلولهای کریستالوئیدی محلول های ایزوتونیک       محلول های ایزوتونیک اسمولاریته حدود ۳۱۰ میلی اکی والان در لیتر دارند که مشابه اسمولاریته پلاسما (۳۰۰ میلی اکی والان در لیتر) است. مایعات و محلولهای ایزوتونیک سبب افزایش حجم مایع خارج سلولی ECF می شوند. یک لیتر مایع ایزوتونیک به میزان لیتر حجم EFC را افزایش می دهد. محلولهای ایزوتونیک عبارتند از : دکستروز ۵ درصد در آب (۵% D/W) ، محلول رینگر ، محلول کلرور سدیم ۹/.%  ( N/S) ، محلول رینگر لاکتات (RL) ، محلول قندی نمکی D/S 5% سرم  ِD/W5%      محلول قندی ۵% (D/W5%) در ابتدا ایزوتونیک است اما با متابولیزه شدن سریع گلوکز به مایعی هیپوتونیک ( ۱/۳ خارج سلول و ۲/۳ داخل سلول ) تبدیل می شود. این نکته باید در بیمارانی که در معرض خطر افزایش فشار داخل جمجمه هستند مورد توجه قرار گیرد. نکات قابل توجه در سرم D/W5% عبارتست از : محلول D/W5% محلول مناسبی برای احیا، و تامین مایع نیست به منظور ایجاد دیورز خفیف در درمان مسمومیت ها و دفع توکسمی بکار می رود. استفاده از گلوکز به همراه انسولین و الکترولیت ها (KCL) در انفارکتوس میوکارد از آسیب بافتی می کاهد (سرم GIK) . در بیماران N.P.O به منظور تامین انرژی بیماران و جلوگیری از تجزیه غیر ضروری پروتئین ها بدنبال فقر غذائی استفاده می شود.  D/W5%جهت رقیق سازی برخی داروها برای انفوزیون داخل وریدی (مانند دوپامین و بی کربنات سدیم ) بکار می رود. در بیمارانی که ادم ریوی دارند بعنوان محلول K.V.O جهت دسترسی و حفظ خط وریدی استفاده می شود. در بیمارانی که تب شدید دارند به منظور تامین انرژی مصرف شده، استفاده می شود. در بیمارانی که ادم ریوی دارند با تشدید دیورز از تجمع مایع آلوئولی می کاهد. در جراحی ها ۱۵۰-۵۰ گرم گلوکز جهت جلوگیری از هیپو گلیسمی حین عمل انفوزیون شود. محلول دکستروز  ۱۰ درصد در مسمومیت با پتاسیم (هیپرکالمی) بهمراه انسولین استفاده می شود. محلول دکستروز ۱۰ درصد همراه با اسیدهای آمینه (آمینوفیوژن ) و اینترا لیپید در تغذیه وریدی یا پارنترال (TPN) بیمار استفاده می شود. از محلول دکستروز ۲۰ درصد برای تشخیص کمای هیپوگلیسمیک از هیپرگلیسمیک استفاده می شود. از محلول دکستروز ۲۰ درصدبرای درمان کرامپ عضلانی در حین دیالیز برای بیماران اورمیک استفاده می شود. استفاده ...

  • روش های سرم تراپی و مایع درمانی

    تظاهرات بالینیFVD بسته به میزان اتلاف مایع بصورت خفیف ، متوسط و شدید تظاهر می یابد. علائم FVD عبارتست از : کاهش شدید وزن ، کاهش تورگور پوستی ، کم شدن حجم ادرار ، غلیظ شدن ادرار ، هیپوتانسیون ارتوستاتیک یا مثبت شدن Tilt test( افت فشار خون سیستولیک بیش از mm Hg15 حین تغییر وضعیت بیمار از حالت خوابیده به نشسته ) ، نبض سریع (تاکیکاردی ) و ضعیف ( فیلی فرم ) ، کاهش فشار ورید مرکزی ، پوست سرد و نمناک ، بیحالی و افت درجه حرارت بدن ، در افراد سالخورده بدلیل کاهش خاصیت ارتجاعی پوست ، بجای کنترل تورگور پوستی ، بررسی قوام و وضعیت زبان بیمار قابل اطمینان  است . در بیماران مبتلا به کمبود حجم ، نسبت BUN خون به کراتینین سرم افزایش می یابد ( بیش از ۲۰به ۱)اقدامات درمانی و مراقبت پرستاری در FVD:در موارد FVD خفیف تا متوسط مصرف مایعات خوراکی و در موارد شدید ، استفاده از مایع درمانی وریدی ارجحیت دارد. محلولهای الکترولیتی ایزوتونیک( مانند رینگر لاکتات یا نرمال سالین ۹/.% ) جهت افزایش حجم پلاسما کاربرد دارد. در صورت نرمال شدن فشار خون بیمار از محلول های هیپو تونیک ( مانند کلرید سدیم ۴۵/.% ) استفاده می شود تا هم آب و الکترولیت های لازم را جهت دفع مواد دفعی ناشی از سوخت و ساز توسط کلیه تامین نمایند. اندازه گیری و ثبت I&O یکی از قسمت های مهم ارزیابی بیمار می باشد و شناخت هر گونه انحراف I&O لازم است ( کاهش تدریجی ادراری می تواند نشانه مکانیسم تطبیقی بدن در اختلال مایع هیپر اسمولار یا FVD باشد) . اندازه گیری دقیق I&O می تواند به تشخیص بیماران در معرض خطر و یا مبتلا به اختلال مایع ، الکترولیت کمک می کند. می بایست کنترل I&O در مراکز درمانی برای بیماران تب دار ، بعد از پروسیجرهای خاص ، مبتلا به نارسائی قلبی ، بیماران بدحال ، و بیماران کلیوی بدقت انجام گیرد.کنترل میزان جذب و دفع مایعات هر ۸ ساعت ، توزین روزانه ، بررسی وضعیت همودینامیک ( کنترل علائم حیاتی ، فشار ورید مرکزی ) ، کنترل تورگور پوستی و قوام زبان بیمار در بیماران FVD ضرورت دارد.افزایش حجم مایعات (هیپرولمی )فزونی حجم مایعات[۵] (FVE) به افزایش حجم مایع در مایع خارج سلولی ( ناشی از احتباس غیر طبیعی آب و سدیم ) گفته می شود. عواملی که به بروز FVE کمک می کنند شامل نارسائی احتقانی قلب ، نارسائی کلیوی ، سیروز کبدی و مصرف مقادیر زیاد نمک .تظاهرات بالینیعلائم FVE ناشی از انبساط حجم ECF بوده و شامل ادم ( اغلب در اطراف چشمها ، اندلامها، و ناحیه خاجی ) افزایش وزن ، اتساع وریدهای گردنی ، تنگی نفس و رال ریوی ، افزایش ضربان قلب ، افزایش فشار نبض ، افزایش دفع ادرار ، در گرافی قفسه سینه علائم احتقان ریوی دیده می شود. کاهش BUN و هماتوکریت ...

  • اطلاعاتی در مورد سورفاکتانت در بازار

    سورفاکتانت یک محلول اینتراتراکئال ریوي غير پیوژن است. در ویالهای شیشه ای تک دوز حاوی ml8سوروانتا ،هر mlحاوی ml25فسفو لیپید است (ml8/mg200)سوسپانسیون در سدیم کلراید 0/9%.رنگ سفید مایل به کرم تا قهوهای روشن .ویالها در یخچال ودردرجه 8-2 درجه سانتی گراد نگهداری شوند .از نور محافظت شده وتا موقع استفاده باید داخل جعبه باشند.به محض باز کردن ، داروی استفاده نشده دور ریخته شود .این دارو موتاژن نیست .قبل از استفاده باید به دمای اتاق برسد (20 درجه در اتاق یا 8 درجه در دست نگه داشته شود.سوروانتا استریل ،غیر پاتوژن وفقط برای استفاده اینترا تراکئال است ترکیبی طبیعی است که از ریه گاو استخراج می شود .فارماکولوژی:سورفاکتانتهای اندروژن ریوی ،کشش سطحی را در سطوح آلوئو لی در طی تنفس را کاهش می دهند وآلوئو لهارا در مقابل کلاپس محافظت می کنند .فقدان سورفاکتانتهای ریوی RDSرادر نوزادان نارس ایجاد میکند .اثرات مهم بالینی :بهبود مشخص در اکسیژن رسانی طی دقایق اول استفاده از سوروانتا دیده شده و سوروانتا به طور معنی داری وقاع RDS و مرگ ومیر وابسته به RDS را کاهش می دهد.پیشگیری: در نوزادان نارس با وزن تولد کمتر از g1250-600یا دچار فقدان سورفاکتانت ، بایدهر چه زودتر و ترجیحا در 15 دقیقه اول تولد استفاده شود.درمان:برای معالجه نوزادانی که RDS اثبات شده ای توسط x-rayدارند وبه تهویه مکانیکی نیاز دارند سوروانتا هر چه زودتر و ترجیحا در طی 8ساعت اول تولد استفاده شود. توجه :نظارت و مراقبت کافی برای اجتناب از وقوع هیپر اکسی لازم است .دوزاژ :هر دوز سوروانتا mg100فسفولیپید به ازاء هر kg وزن هنگام تولد (kg /ml4)می باشد.4دوز می تواند در 48 ساعت اول زندگی استفاده شود .فاصله دوزها نباید کمتر از 6 ساعت باشد .راهنمای استفاده: قبل از استفاده رنگ ترکیب باید کاملا بررسی شود ( سفید مایل به کرم تا قهوهای روشن)اگر رسوب ایجاد شده ، ویال را به آرامی بچرخانید.(به هیچ وجه تکان داده نشود ) در دمای 8-2 درجه سانتیگراد در یخچال نگهداری شود.قبل از استفاده به دمای اتاق برسد (20 درجه در اتاق یا 8 درجه در دست نگه داشته شودتا گرم شود ولی متد های دیگر گرم کردن استفاده نشود ) اگر دوز پیشگیری لازم است باید تهیه وآماده سازی دارو قبل از تولد نوزاد انجام شود .نکته :ویال باز نشده که در دمای اتاق گرم شده ،میتواند در طی 8 ساعت بعد از گرم شدن به یخچال بر گردانده شود ولی اینکار پیش از یکبار نباید انجام شود .روش استفاده از دارو: به کمک لوله داخل تراشه ای تجویز میشود وتوزیع هموژن آن داخل ریه باید مسلم شود هر دوز به 4 قسمت تقسیم میشود و هر کدام در موقعیت خاص به نوزاد تجویز میشود (بهتر است توسط دو نفر انجام شود) هشدارها:فقط ...

  • مروری بر ترشحات و عفونتهاي دستگاه تناسلي زنان

    دستگاه تناسلي خارجي شامل فرج (ولو)، مهبل (واژن) و پرده بکارت (هايمن) است .فرج قسمت کاملا خارجي دستگاه تناسلي زنان است که از بيرون بدن قابل رؤيت است و به صورت يک ناحيه لوزي شکل در بين دو پا و در پايين شرمگاهي (محل رويش موهاي زهار) قرار گرفته است. فرج از بيرون توسط لب هاي بزرگ و کوچک فرج پوشيده شده است.اين لب ها هر يک به صورت دو چين نيمه مدور هلالي شکل در دو طرف فرج بوده و در حالت عادي روي هم خوابيده و دهانه فرج را مي بندند. لب‌هاي  بزرگ فرج از دو لاية‌ پوستي تشکيل شده اند. در زير لب هاي بزرگ، لب هاي کوچک قرار دارند که از دو لايه مخاطي تشکيل شده اند.لب هاي کوچک در هدايت صحيح ادرار نقش دارند. اين دو لبه از بالا و پايين به هم متصل هستند. در محل اتصال اين دو لايه در بالا عضو کوچک حساسي به نام کليتوريس وجود دارد که در اثر تحريک و دستکاري، سفت و کمي بزرگ مي‌شود و در احساس لذت جنسي نقش دارد.در ميان لب ‌هاي فرج فضايي بوجود مي‌آيد که خروجي پيشابراه (مسيري که ادرار را از مثانه به خارج بدن مي‌رساند- محل ادرار کردن) در قسمت بالايي آن است و در پايين آن خروجي واژن (مهبل) قرار دارد.در دختراني که هنوز رابطة جنسي نداشته‌اند اکثر قسمت‌هاي خروجي واژن با لايه اي نازک به نام پردة بکارت پوشيده شده است. پرده بکارت به صورت يک ورقه نازک (به ضخامت ۱ يا ۲ ميلي متر) درست در پشت لب هاي کوچک فرج قرار دارد و دهانه مهبل را مي جوشاند.در پرده بکارت منافذي براي خروج خون قاعدگي وجود دارد. منفذ پرده بکارت در افراد مختلف، اندازه و شکل متفاوتي دارد و از خصوصيات و ويژگي هاي آن براي تشخيص باکره بودن يا نبودن شخص استفاده مي گردد. در اکثر موارد با اولين ورود آلت مردانه به داخل واژن اين پرده پاره مي‌شود و براي هميشه از خروجي واژن کنار مي‌رود.- در پوست بالاي لبه‌ها در پايين شکم ناحية برجستگي عانه وجود دارد که در حين بلوغ با تجمع چربي زيرپوستي، حالت برجسته پيدا مي‌کند و در روي آن و نيز در روي لب‌هاي فرج، موهاي تناسلي شروع به رويش مي‌کننددستگاه تناسلي داخلي از واژن، رحم، لوله‌‌هاي فالوپ (لوله‌هاي رحمي) و تخمدانها تشکيل شده استواژن لوله‌اي عضلاني است که از فرج در بيرون بدن تا رحم در داخل بدن امتداد دارد. طول واژن ۱۲-۸ سانتي‌متر در زنان بالغ است. از آنجا که اين عضو داراي ديوارة عضلاني است مي‌تواند منقبض يا منبسط شود. همين خصوصيت باعث مي‌شود که واژن بتواند يک جسم به باريکي تامپون تا يک نوزاد هنگام تولد را در درون خود جاي دهد.واژن چند عملکرد مختلف دارد. واژن محل قرار گرفتن آلت مردانه در حين رابطة جنسي است و با اعصاب موجود در آن لذت جنسي در حين رابطه جنسي ...