اولین دوز آنتی بیوتیک های وریدی
خط مشی شناسايي صحيح بيماران قبل ازانتقال خون
عنوان خط مشي: شناسايي صحيح بيماران قبل ازانتقال خون کد خط مشي:تاريخ ابلاغ : تاریخ بازبینی: مخاطبان: کادر درمانی(پرستاران،بهیاران،مامایی) هدف ومحتوای خط مشی: افزایش ایمنی بیمار و پیشگیری از بروز خطا واتفاقات ناخواسته روش اجرای خط مشی: رعایت انتقال صحیح خون در بیماران که شامل زنجیره ای از فرآیندهای مختلف می باشد : *اخذ نمونه خون وریدی ، آماده نمودن گیرنده خون ،انتقال واحد خونی و یا فرآورده های خونی از بانک خون به بخش ،آمادگی خون و یا فرآورده های خونی برای انتقال و تجویز واحد خونی و یا فرآورده خونی به بیمارمی باشد . *اولین مرحله از انتقال خون به بیماران اخذ نمونه خون وریدی است در زمان اخذ نمونه خون وریدی ضروریست در بالین بیمار بر روی شیشه آزمایش حاوی نمونه خون بیمار پس از تأیید کلامی بیمار ، مشخصات او شامل نام ، نام خانوادگی ، نام پدر و شماره تخت و نام بخش نوشته شود . *انتقال خون با توجه به دستور كتبي پزشك معالج و پس از اخذ رضايتنامه كتبي آگاهانه از بيمار صورت مي گيرد . الزامیست نسخه بیمار شامل موارد ذیل گردد : Ø نوع و تعداد واحد خون ویا فرآورده خونی مورد لزوم . Ø در صورت ضرورت ، تجویز دارو قبل از انتقال ، بمنظور پیشگیری از واکنشهای حین انتقال *از ذخیره خون در یخچال مخصوص دارو و یا یخچالهای خانگی بپرهیزید . *به لحاظ رعايت موازين كنترل عفونت در صورت نياز الزاميست پرستار ضمن انتقال خون از وسايل حفاظت فردي (نظيرمحافظ چشم و يا عينك) استفاده نمايد. *رعايت بهداشت دست با استفاده از محلولهاي ضد عفوني با بنيان الكلي و يا شستشوي دستها قبل ، حين و بعد از اتمام پروسيجر ضروريست. با توجه به وقوع اتفاقات ناخواسته احتمالي ضمن انتقال خون (انتقال فرآورده هاي خوني اشتباه ،واكنشهاي ايمونولوژيك و انتقال عفونتهاي خوني)انجام موارد ذيل بمنظور شناسايي دقيق بيمار گيرنده خون توسط دو نفر پرستار واجد صلاحیت به صورت منفک از یکدیگر ضروريست: *بمنظور اطمینان از اینکه خون صحیح به بیمار صحیح انتقال می شود ، ضروریست پرستارقبل از انتقال خون از بیمار درخواست نماید که نام و نام خانوادگی و نام پدر خود را بصورت کلامی ادا نماید و سپس نام و نام خانوادگی بیماررا با مشخصات مندرج بر روی باند شناسایی و یا پرونده بیمارمطابقت دهد . *در صورتی که بیماربیهوش و یا نوزاد است و یا قادر به بیان کلامی نام و نام خانوادگی خود نمی باشد، پرستار موظف است قبل از انتقال خون اطلاعات مندرج بر روی باند شناسایی بیمار را با مشخصات پرونده بیمار مطابقت دهد . *بیاد داشته باشید بمنظورانتقال در بیماران بیهوش و نوزادان داشتن باند شناسایی مچ بند شناسائی ...
پیشگیری از عفونت در اتاق عمل
در کنترل و پیشگیری از عفونت ناشی از اتاق عمل بر اساس نظام مراقبت عفونت های بیمارستانی توجه به سه مورد زیر به عنوان منشاء ایجاد عفونت باید مدنظر باشد: · بیمار · پرسنل اتاق عمل · محیط اتاق عمل الف) بیمار در مورد بیمار باید مراقبت های قبل از عمل و آمادگی بیمار مد نظر باشد که با فرآیند های زیر قابل اعمال است 1) ارزیابی از نظر وجود عفونت: a) قبل از عمل جراحی عفونت های سایر قسمت های بدن و دور از محل مشخص وتحت درمان قرار می گیرد و اعمال جراحی الکتیو تا حل مشکل عفونت به تأخیر انداخته می شود. b) کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دبابت c) بیمار تشویق به ترک مصرف سیگار می شود(بیمار حداقل30 روز قبل از عمل،از کشیدن سیگار،پیپ،قلیان و جویدن تنباکو خودداری نماید) d) از دادن محصولات خونی لازم برای بیمار دریغ نمی شود e) وضعیت بیمار قبل از عمل از نظر هپاتیت B وHIV (اختیاری) مشخص می شود. f) در صورتیکه بیمار چاق باشد قبل از عمل نسبت به کاهش وزن اقدام می شود. 2) دوش گرفتن با آنتی سپتیک قبل از عمل جراحی: a) لازم است بیمار شب قبل از عمل دوش گرفته و یا با موار آنتی سپتیک حمام نماید. 3) چیدن موی محل عمل: a) موهای محل عمل را مگر اینکه ایجاد مزاحمت برای عمل جراحی نماید اصلاح نمی کنند. b) در صورت نیاز به اصلاح این کار بلافاصله قبل از عمل و با ماشین ریش تراش انجام می گیرد. 4) آماده نمودن پوست بیمار در اتاق عمل: a) قبل از آماده کردن پوست بیمار با مواد آنتی سپتیک بطور کامل محل و اطراف محل برش جراحی را شسته و تمیز می نمایند. b) ماده آنتی سپتیک مناسب برای آماده کردن پوست استفاده می شود. c) این مواد را دایره وار از محل عمل به طرف محیط جهت آماده کردن پوست بکار می برند. d) حتی الامکان اقامت قبل از عمل بیمار در بیمارستان را به حداقل می رسانند. 5) درمان پرسنل آلوده یا عفونی: a) از شرکت پرسنل جراحی آلوده یا عفونت یافته تا زمان بهبودی در عمل خودداری می شود. 6) پیشگیری با آنتی بیوتیک قبل از عمل: a) دادن آنتی بیوتیک به هیچ عنوان به معنی جایگزینی اقدامات مناسب کنترل عفونت در انجام جراحی نیست. b) آنتی بیوتیک را فقط در مواردی بکار می برند که مشخص شده است از عفونت محل عمل جلوگیری خواهد کرد. c) از آنتی بیوتیک های بی خطر(safe)،ارزان وباکتریسید با طیف وسیع استفاده می شود. d) اولین دوز آنتی بیوتیک را در شروع جراحی تجویز می کنند. e) سطح درمانی آنتی بیوتیک را در سرم و بافت محل عمل تا پایان دوره عمل و چند ساعت بعد از عمل در سطح درمانی نگه می دارند. f) پروفیلاکسی را برای مدت طولانی بعد از عمل ادامه نمی دهند. g) برای عمل سزارین پر خطر آنتی بیوتیک پروفیلاکسی را بلافاصله بعد از کلمپ کردن بند ناف ...
چک لیست ارزیابی بخش دیالیز
نام بيمارستان: ................................ تاريخ ارزشيابي : ........................ تعداد تخت : .......... تعداد بيمار : ............. تعداد پرسنل : پرستار .... بهيار .... بخش دياليز : مدیریت و سازماندهی برنامه استراتژیک : ملاحظات 1- نسخه ای از برنامه استراتژیک بیمارستان در این بخش در دسترس است بلی* خیر* 2-در بخش دياليز، نسخه ای خوانا وقاب شده از رسالت بیمارستان، در محلی مناسب و قابل رویت نصب شده است. بلی* خیر* 3-تمام کارکنان بخش دياليز، از رسالت بیمارستان و نقش این بخش در راستای دستیبابی به اهداف استراتژیک آن اطلاع دارند. بلی* خیر* رئیس بخش : شرایط احراز ریاست بخش دياليز ، به ترتيب ارجحيت عبارت است از: *دارا بودن مدرک دکترای تخصصی نفرولوژي بلی* خیر* *دارا بودن مدرک دکترای تخصصی داخلي و حداقل 2 سال سابقه كار در بخش دياليز با مدارك آموزشي معتبر بخش دياليز بلی* خیر* *دارا بودن مدرک دکترای تخصصی داخلي با مدارك آموزشي معتبر دوره بخش دياليز بلی* خیر* سرپرستار بخش: شرایط احراز برای سرپرستار بخش دياليز، به ترتیب ارجحیت عبارت است: *دارا بودن مدرک حداقل کارشناسی ارشد پرستاری داخلي، مدرک RN و حداقل 1 سال سابقه کار در بخش دياليز به علاوه مدارک گذراندن حداقل 40 ساعت دوره های مدیریت عمومی و 40 ساعت دوره های مدیریت پرستاری( دوره های مورد تائید وزارت بهداشت) و گذراندن دوره های حرفه ای تکمیلی بخش دياليز بلی* خیر* *دارا بودن مدرک حداقل کارشناسی پرستاری، مدرک RN و گذراندن دوره های حرفه ای تکمیلی بخش دياليز و حداقل 3 سال سابقه كار در بخش دياليز به علاوه مدارك گذراندن حداقل 40 ساعت دوره هاي مديريت عمومي و 40 ساعت دوره هاي مديريت پرستاري ( دوره هاي مورد تاييد وزارت بهداشت ) بلی* خیر* ...
مننژیت
مننژیت اتیولوژی مننژیت، یا التهاب لپتومنننژها، می تواند به وسیله باکتری، ویروس و یا ندرتاً قارچ ها به وجود آید اصطلاح مننژیت آسپتیک اصولاً به مننژیت ویروسی اشاره می کند، اما تظاهر بالینی مشابهی ممکن است در عفونت با سایر ارگانیسم های عفونی (بیماری لایم، سفیلیس، سل) عفونت های پارامننژ و آبسه مغزی آبسه اپیدورال، آمپیم سینوس وریدی)، تماس با مواد شیمیایی (داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی، IVIG) اختلالات خود ایمنی و سایر بیماریها دیده می شود. شایع ترین علل باکتریایی مننژیت نوزادان: استرپتوکوک گروه B- اشرشیاکولی- کلمبیا- Entrobacter بالای یک ماه: استرپتوکوک پنومونیه، نایسریامننژیتیدیس مننژیتی که به صورت نسبی درمان شده به مننژیت باکتریایی اشاره دارد که بادرمان آنتی بیوتیکی خوراکی قبل از انجامLP، ممکن است منجر به کشت منفی CSF شود، اگر چه سایر یافته های CSF مطرح کننده عفونت باکتریال مقاوم است. اتیولوژی را می توان به وسیله شناسایی آنتی ژن در CSF و ادرار تایید کرد. ویروس هایی که عامل مننژیت می باشند EBV- HSV- CMV- ویروس کوریومننژیت لنفوسیتی و HIV. · ویروس اوریون یکی از علل شایع مننژیت ویروسی کودکان واکسینه نشده است. اپیدمیولوژی میزان بروز مننژیت باکتریایی در بین کودکان زیر یک سال از همه بیشتر است. ژنتیک در ایجاد استعداد به بیماری مننژیت نقش دارد. سایر عوامل خطر عبارتند از: نقایص ایمنی مادرزادی یا اکتسابی، هموگلوبینوپاتی ها مانند بیماری سلول داسی شکل، فقدان طحال به صورت عملکردی یا اناتومیک و جمعیت زیاد به گونه ای که در برخی از خانه ها، مراکز مراقبت روزانه یا خوابگاه دانشگاه و ارتش دیده می شود. نشت CSF ناشی از آنومالی مادرزادی یا پس از شکستگی قاعده در جمجمه، خطر مننژیت به ویژه مننژیت ناشی از استرپ پنومونیه را افزایش می دهد. اوج مننژیت انتروویروسی در طی تابستان و پاییز رخ می دهد. این عفونت در گروه دارای وضعیت اجتماعی- اقتصادی ضعیف، کودکان خردسال و افراد دچار سرکوب ایمنی شایع تر است. شیوع مننژیت آربو ویروسی به وسیله توزیع جغرافیایی و فعالیت فصلی ناقل های بندپا(پشه) مشخص می شود. تظارهرات بالینی علایم مجرای تنفسی فوقانی شایع هستند، شروع سریع، ویژه استرپ پنومونیه و یا نایسریا مننژیتیدیس است. علایم التهاب مننژ شامل سردرد، تحریک پذیری، تهوع، سفتی پشت گردن، بی حالی فتوفوبی و استفراغ است. تب نیز معمولاً وجود دارد. علایم کرینگ و برودزنسکی ناشی از تحریک مننژ معمولاً درکودکان بزرگتر از 12 ماه مثبت است. در شیرخواران کوچکف نشانه های التهاب مننژ ممکن است جزئی و شامل تحریک پذیری، بی قراری کاهش سطح هوشیاری و تغذیه ...
داروها و اثرات سمی آن ها بر گوش
با مصرف روزافزون دارو ها و نیز با تنوع ایجاد شده در بازار دارویی جهان همه روزه شاهد عوارض دارویی هستیم که اتوتوکسیسیتی جزء عمده ای از این عوارض را دربرمی گیرد. دامنه ی این عوارض از یک عدم تعادل خفیف تا اختلال کامل تعادل و از یک وزوز گوش ساده تا کری کامل متغیر است. معمولا کاهش شنوایی در فرکانس های بالا روی می دهد و می تواند به سمت عدم درک کامل گفتار پیشرفت نماید. وزوز گوش نیز می تواند وجود داشته باشد و به یک کری کامل بیانجامد. معمولا بیمار به علت وزوز گوش مراجعه نموده و از افت شنوایی خود بی خبر است. کری موقت در مسمومیت با سالیسیلات ها و کینینها دیده می شود و در استعمال دیورتیک های موثر بر قوس هنله (فورسماید و ادکرین) نیز می تواند موقتی باشد که در صورت قطع سریع دارو آسیب حلزون متوقف می شود. کری در اثر مصرف آمینوگلیکوزید ها اغلب دائمی بوده و به ندرت ممکن است برگشت نماید. این کاهش شنوایی معمولا 4-3 روز پس از درمان بروز می نماید و متعاقب یک دوز مصرفی نادر است. نوع کری ایجاد شده در اثر آنتی بیوتیک ها و دیورتیک های موثر بر قوس هنله نیز با هم متفاوت است. در آنتی بیوتیک ها ابتدا فرکانس های بالا گرفتار شده و منحنی ادیوگرام دارای شیب تند است که با تشدید ضایعه ی حلزون – در انواع شدید- تدریجا به صورت صاف در می آید و تمام فرکانس ها را درگیر می سازد. حال آنکه در دیورتیک ها اغلب منحنی ادیوگرام صاف و یا با شیب خفیف بوده که با وزوز گوش شدید و ناراحت کننده ی آن هماهنگ است. این اتوتوکسیسیتی تقریبا همواره دو طرفه و قرینه می باشد. لکن علائم یک طرفه اتوتوکسیسیتی را رد نمی کند. وزوز گوش در مصرف دیورتیک های حلقوی وریدی، بعد از چند دقیقه بارز شده و آزار بیمار را باعث می شود که توام با افت شنوایی در فرکانس های بالاست. اما آسیب های کمتر در اثر این گونه داروها، با کری پیش رونده و منحنی صاف و همراه با وزوز گوش متوسط است که چندان بیمار را آزار نمی دهد. سالیسیلات ها، کینین ها و ماندلامین داروهایی هستند که می توانند وزوز گوش بدون کری قابل کشف بدهند. به طور کلی می توان گفت اتوتوکسیسیتی از لحاظ بالینی با سه علامت عمده ی وزوز گوش، سرگیجه و کاهش شنوایی بروز میکند. مکانیسم اتوتوکسیسیتی استفاده از اثرات مفید داروها، در واقع بهره بردن از سمیت انتخابی دارو می باشدکه طی آن، سلول،ارگانیسم یا اندام ویژه ای دچار ضایعه می شود و هدف از مصرف دارو به دست می آید. این اثرات توسط مکانیسم های زیر بروز می نماید: الف) تجمع: مثلا ید و یا ید رادیواکتیو در سلول های تیروئیدی هر نقطه از بدن تجمع می یابد. ب) اختلاف در ساختار های سلولی: باکتری ها دارای دیواره ی سلولی ...
آنتی بیوتیکهای تزریقی
استرپتو مایسین Streptomycin اشکال دارویی: Powder for injection (as sulfate): 1000 mg/vial Powder for injection 1+1, 2+2, 3+3 به صورت ترکیب با پنیسیلینها به ترتیب یک میلیون واحد الی سه میلیون واحد مکانیسم اثر:این دارو بیشتر برارگانیزمهای گرم منفی موثر است اما در مقابل استرپتوکوکها و بیهوازیهابی تاثیر است. معمولاً از استرپتومایسین در درمان عفونتهای ناشی از کلی فرمها استفاده میشود. در بعضی موارد از ترکیب استرپتومایسین با بنزیل پنیسیلین به شکل داخل پستانی نیز استفاده میشود. از استرپتومایسین در برخی حالات بالینی زیر نیز استفاده میشود. عفونتهای بعد اززایمان،مننژیت،اورام پستان، فلگمون عفونتهای پوستی و عفونتهای زخم. عفونتهای ثانویه به بیماریهای ویروسی و عفونتهای نافی مقدار و روش مصرف:در اسب گاو، گوسفند، مقدار 5-10mg به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن هر 12 ساعت به صورت تزریقی داخل عضلانی به مدت 3 تا 5 روز زمان پرهیز از مصرف: گوشت گاو، گوساله، گوسفند و بره 30 روز گوشت ماکیان 4روز شیر 2روز تخم مرغ 10 روز انروفلوکساسین 10% دسته داروئی: آنتی بیوتیک از گروه فلوروکینولون ها تركيب: هر میلی لیتر حاوی 100 میلی گرم ماده موثره انرو فلوکساسین می باشد . فارماكولوژي : انروفلوکساسین یک ترکیب فلوروکینولون می باشد که از طریق مهار غیرقابل برگشت آنزیم ژیراز (تیپII توپرایزومراز) باعث ممانعت از همانندسازی و در نتیجه مرگ میکروارگانیسم ها می گردد(اثر باکتریسیدال دارو) . به علت مکانیسم عمل اختصاصی انروفلوکساسین، هیچگونه مقاومت میکروبی برعلیه آن و همزمان با سایر ترکیبات ضدباکتری دیگر مشاهده نمی شود. بنابراین،این محصول بر میکروارگانیسم هایی که نسبت به آنتی بیوتیکهای بتالاکتام،تتراسایکلین ها و آمینوگلیکوزیدها و ماکرولیدها مقاوم هستند نیز موثر است. انروفلوکساسین بر روی طیف وسیعی از میکروارگانیسم های گرم منفی مانند اشریشیاکلی گونه های سالمونلا و کلبسیلا،سودوموناس ائروژنوزا، سراتیا مارسنسس، گونه های پروتئوس، یرسینیا،هموفیلوس سومنوس، ویبریوهمولیتیکوس، پاستورلا مولتوسیدا و پاستورلا همولیتیکا ، اکتینوباسیلوس بروسلاکانیس،بردتلابرونشیسپتیکا، موراکسلابویس و سویه های کمپیلوباکتر و میکروارگانیسم های گرم مثبت مانند: سویه های استافیلوکوک ، سویه های استرپتوکوک،کورینه باکتریوم پیوژنز،باسیلوس سرئوس، کلستریدیوم پرفرژنس و همچنین گونه های مایکوپلاسما گالی سپتیکوم، مایکوپلاسماسینوویه، مایکوپلاسمامله اگریدیس مقاوم به تایلوزین و تیامولین موثر می باشد . همچنین انروفلوکساسین دارای تاثیر کمی بر روی ...
پنی سلین
دید کلی · آیا شما می‌دانید پنی سیلین که این همه مورد استفاده عموم است چیست؟ · فرآوردهای مهم آن کدامند؟ و به چه صورتی هستند؟ طبقه‌بندی درمانی : آنتی بیوتیک بتا- لاکتام، پنیسیلین طبیعی موارد منع مصرف : عفونتهای متوسط تا شدید ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس به پنیسیلین G که به غلظت سرمی پائین اما دراز مدت پنیسیلین حساس هستند، پنومونی پنوموکوکی بدون عارضه، درمان یک روزه عفونتهای گونوره-سیفیلیس. مقدار و روش مصرف : 1- عفونتهای شدید تا متوسط : الف) بالغین : 600000 تا 1200000 واحد از راه عضلانی یکبار در روز تجویز میشود. ب ) کودکان : 300000 واحد از راه عضلانی یکبار در روز تجویز میشود. 2- پنومونی پنوموکوکی : 600000 واحد از راه عضلانی هر 12 ساعت تجویز میشود. 3- سفیلیس : الف) بالغین : 600000 واحد از راه عضلانی به مدت 8 روز تجویز میشود. ب ) کودکان : 500000 تا 1000000 واحد از راه عضلانی یکبار در روز تجویز میشود. موارد منع مصرف : حساسیت مفرط به پنیسیلین، حساسیت به پروکائین یا به هر یک از بیحس‌کننده‌های موضعی نوع کائین. احتیاط : سابقه آلرژی یا اتوپی یا موارد مشکوک به آن. عوارض جانبی : آشفتگی‌های روانی، اضطراب، اغتشاش شعور، افسردگی (توهمات)، اظهار ترس از مرگ قریب‌الوقوع، ضعف، سرگیجه و سردرد، وزوزگوش، طپش قلب، تغییرات در سرعت نبض و فشارخون، حملات ناگهانی. تاریخچه تا قرن بیستم، داروها نسبتا اندکی وجود داشت. در سالهای اول قرن بیستم، پژوهشگران امور پزشکی امیدوار بودند که بتوانند با کشف یا ساخت داروهای جدید عامل عفونت را در درون بدن از بین ببرند، همانطور که ماده ضد عفونی کننده لیستر باکتریها را در خارج از بدن، از بین می برد. اولین کشف مهم در این زمینه بوسیله پزشک اسکاتلندی، الکساندر فلمینک (1955 ـ 1881م)، در سال 1928 م انجام گرفت. او روی یک باکتری به نام استافیلوکوکوس، تحقیق می‌کرد. وی متوجه شد که یک ظرف کشت میکروب، توسط قارچ آلوده شده است و باکتریهایی که در اطراف آن قارچها قرار داشتند، ظاهرا مرده‌اند. فلمینگ این قارچ را که «پنیسلیوم نوتاتم» بود تشخیص داد. این قارچها حاوی ماده ضد باکتری بودند که او آنرا «پنیسیلین» نامید. اما مدتی طول کشید تا به کمک دانشمندان دیگر تفکیک عملی پنیسیلین، صورت گرفت. سرانجام در سال 1941 م، برای درمان عفونتها از پنیسیلین استفاده شد. از آن زمان به بعد، بسیاری از داروهای آنتی بیوتیک، که باکتریها را از بین می‌بردند، یا باعث توقف رشد آنها می‌شدند، کشف شده است. استفاده از آنتی بیوتیکها، باعث کاهش بیماری باکتریایی شده است. پنیسیلین خالص · پنیسیلین خالص ...