انواع فضاهاي اموزشي

  • مکان یابی فضاهای آموزشی با توجه به چهره طبیعی زمین

    مكان يابي فضاهاي آموزشي با توجه به چهره طبيعي ناهمواريهاي سطح زمين بر نحوه شكل گيري شهرها و كاربري فضاهاي آن تأثير مي گذارد .عموماًشيبهاي تند ، پستي و بلندي ها و ناهمواريهاي زياد ، مانع از آن مي گرددكه كليه سطوح شهر براي كاربريهاي مورد نياز استفاده شود.شهرها در هر نوع سطي كه استقرار يافته باشند اعم از شيب مناسب يا نامناسب ، ناهمواريهاي زياد و يا زمين هموار و دشت و.... نيازمند امكانات و تأسيسات مختلف شهري از جمله فضاهاي آموزشي خواهند بود.اما بايد در نظر داشت كه با توجه به چهره طبيعي ناهمواريهاي سطح شهر يا روستا ، مكان فضاي آموزشي بايد به نحوي انتخاب گردد كه از حداقل شيب و ناهمواري برخوردار باشد تا امكان فعاليت آموزشي در كارآ ترين شكل ممكن فراهم آيد. مكان يابي فضاهاي آموزشي با توجه به عوامل اقليمي توجه به شرايط اقليمي در مراحل مختلف طراحي و احداث ساختمانهاي شهري بخصوص فضاهاي آموزشي كه مورد استفاده مستقيم انسان قرار مي گيرند، امر ضروري است.اين توجه از دو جهت يكي بال بودن كيفيت آموزش و بهداشت در فضاي داخلي و ديگري صرفه جويي در مصرف سوخت وسايل گرم كننده اين فضاها حائز اهميت است . هر چند اين عوامل بيشتر در معماري ساختمانها مؤثر واقع مي شود، ليكن نبايد نقش آنها را در نحوه استقرار كاربري فضاها در سطح شهرنيز ناديده گرفت. بطوريكه در نظرگرفتن شرايط آب و هوايي از عوامل اساسي مكان يابي تاسيسات بخصوص مكان يابي فضاهاي آموزشي خواهد بود. بنابراين تغييرات دما ، ريزشهاي جوّي، ميزان رطوبت نسبي، باد و تابش آفتاب از مواردي است كه در بررسي شرايط اقليمي در تعيين مكان فعاليت آموزشي بايد مورد توجه قرار گيرد.از عناصر اقليمي ذكر شده وزش باد ، تابش خورشيدي شاخصهايي هستند كه نقش اساسي تري در مكان يابي فضاهاي آموزشي دارندو به عنوان معيارهاي مهم شرايط اقليمي مؤثر در مكان يابي فضاهاي آموزشي مورد استفاده قرار خواهند گرفت. نتيجه آنكه ساختمانهاي آموزشي به دليل ويژگي كاملاً متفاوتي كه از نظر زمان اشغال فضا و عملكرد نسبت به ساختمانهاي مسكوني دارند به نحو قابل توجهي تحت تأثير شرايط اقليمي قرار مي گيرند.2 باد محيط آموزشگاه از نظر همجواري با ساير ساختمانها و عوامل جغرافيايي بايد به گونه اي باشد كه امكان جريان و نتيجتاً تهويه هوا را داشته باشد.نحوه استقرار آن به نحوي بايد باشد كه اثرات باد هاي مزاحم كاهش يافته و برخورداري از بادهاي مناسب افزايش يابد ، بطوريكه امكان حداكثر استفاده از جريان هواي آزاد و مناسب براي تهويه طبيعي كلاسها به وجود آيد.در صورتي كه محيط آموزشگاه در معرض وزش باد هاي شديد و مزاحم قرار داشته باشد، بايد امكان ...



  • استاندارد فضاي آموزشي

    مقدمه آموزش و یادگیری بخش مهمی از زندگی هر انسان است و همه انسان ها در طول زندگانی خود تحت تعلیم و آموزش قرار می گیرند این امر در مقاطع مختلف تحصیلی و در فضاهای گوناگون مانند مهد کودک ، دبستان راهنمایی و دبیرستان و .... صورت می گیرد . به لحاظ اینکه فضا و محیطی که در آن به امر آموزش و یادگیری پرداخته می شود تاثیر بسیار مهمی در امر یادگیری دارد دقت در طراحی و ساخت این فضاها باید مورد توجه معماران و برنامه ریزان کشوری قرار گیرد و طراحی اینگونه فضاها به نحو احسن انجام شود . در طراحی فضاهای آموزشی دو مورد اساسی وجود دارد که نقش بسیار مهمی را در چگونگی طراحی این فضاها بازی می کند و آن دو مورد که یکی جنسیت افراد استفاده کننده از فضا و دیگری مقطع تحصیلی افراد استفاده کننده می باشد اصول کلی فکر یک طراح را برای طراحی مشخص می کند . فضاهایی که در یک فضای آموزش باید مورد استفاده قرار گیردند عبارتند از : فضاهای آموزشی : که شامل : کلاس های درس – کارگاه – آزمایشگاه – سالن سخنرانی یا همایش – کتابخانه – سالن سمعی و بصری – سالن امتحانات می باشد . فضاهای رفاهی خدماتی : که شامل سرویس های بهداشتی – سلف سرویس – انباری و موتورخانه – زمین و سالن ورزشی – زمین های بازی و محوطه فضاهای ادرای : که شامل اتاق های اداری – مدیریت و معاونین – آرشیو و بایگانی – اتاق های مشاوره تحصیلی – اتاق اساتید و معلمان – اتاق جلسات – بخش سرایداری و نگهداری نیز می باشد. بخش آموزشی و پژوهشی : در طراحی فضاهای آموزشی و پژوهشی که در بالا ذکرشد نوع طراحی هر کدام از آنها بسته به شمار افراد استفاده کننده از آنها متغیر و متفاوت است در طراحی چنین فضاهایی بی شک ملاحضات فرهنگی تمدنی مذهبی و ... مناسب با نوع اجتماع و محیط در استاندارد های طراحی فضاهای آموزش تاثیر گذار است . الف ) کلاس های درس : شکل استاندارد کلاس های درس به شکل مربع مستطیل است که ابعاد آنها با توجه به نوع درس و مقطع تحصیلی افراد استفاده کننده متفاوت می شود مطابق استاندارد های جهانی فضاهای لازم برای کلاس های درس نظری 5/6 در 5/8 متر مربع بوده است در این کلاس ها که اصطلاحا کلاس های درس سنتی از آنها یاد می شود فضاهای لازم به ازای هر دانش آموز 2 متر مربع بوده است و این درحالی است که اگر چنین کلاسی برای کلاس های آزاد و هنری مورد استفاده قرار گیرد به ازای هر نفر 5/4 متر مربع فضا نیاز است . ارتفاع کلاس های درس باید بین 7/2 تا 4/3 در نظر گرفته شود و ایجاد هرگونه تراس یا بالکن متصل به کلاس درس ممنوع می باشد همچنین دیواره های کلاس تا ارتفاع 5/1 متر لازم است با سنگ پوشیده شود و از ارتفاع 5/1 متر به بعد با رنگ های روشن و براق ...

  • مکان یابی مراکز آموزشی (2)

    مكان يابي فضاهاي آموزشي با توجه به چهره طبيعي ناهمواريهاي سطح زمين بر نحوه شكل گيري شهرها و كاربري فضاهاي آن تأثير مي گذارد .عموماًشيبهاي تند ، پستي و بلندي ها و ناهمواريهاي زياد ، مانع از آن مي گرددكه كليه سطوح شهر براي كاربريهاي مورد نياز استفاده شود.شهرها در هر نوع سطي كه استقرار يافته باشند اعم از شيب مناسب يا نامناسب ، ناهمواريهاي زياد و يا زمين هموار و دشت و.... نيازمند امكانات و تأسيسات مختلف شهري از جمله فضاهاي آموزشي خواهند بود.اما بايد در نظر داشت كه با توجه به چهره طبيعي ناهمواريهاي سطح شهر يا روستا ، مكان فضاي آموزشي بايد به نحوي انتخاب گردد كه از حداقل شيب و ناهمواري برخوردار باشد تا امكان فعاليت آموزشي در كارآ ترين شكل ممكن فراهم آيد. مكان يابي فضاهاي آموزشي با توجه به عوامل اقليمي توجه به شرايط اقليمي در مراحل مختلف طراحي و احداث ساختمانهاي شهري بخصوص فضاهاي آموزشي كه مورد استفاده مستقيم انسان قرار مي گيرند، امر ضروري است.اين توجه از دو جهت يكي بال بودن كيفيت آموزش و بهداشت در فضاي داخلي و ديگري صرفه جويي در مصرف سوخت وسايل گرم كننده اين فضاها حائز اهميت است . هر چند اين عوامل بيشتر در معماري ساختمانها مؤثر واقع مي شود، ليكن نبايد نقش آنها را در نحوه استقرار كاربري فضاها در سطح شهرنيز ناديده گرفت. بطوريكه در نظرگرفتن شرايط آب و هوايي از عوامل اساسي مكان يابي تاسيسات بخصوص مكان يابي فضاهاي آموزشي خواهد بود. بنابراين تغييرات دما ، ريزشهاي جوّي، ميزان رطوبت نسبي، باد و تابش آفتاب از مواردي است كه در بررسي شرايط اقليمي در تعيين مكان فعاليت آموزشي بايد مورد توجه قرار گيرد.از عناصر اقليمي ذكر شده وزش باد ، تابش خورشيدي شاخصهايي هستند كه نقش اساسي تري در مكان يابي فضاهاي آموزشي دارندو به عنوان معيارهاي مهم شرايط اقليمي مؤثر در مكان يابي فضاهاي آموزشي مورد استفاده قرار خواهند گرفت. نتيجه آنكه ساختمانهاي آموزشي به دليل ويژگي كاملاً متفاوتي كه از نظر زمان اشغال فضا و عملكرد نسبت به ساختمانهاي مسكوني دارند به نحو قابل توجهي تحت تأثير شرايط اقليمي قرار مي گيرند.2 باد محيط آموزشگاه از نظر همجواري با ساير ساختمانها و عوامل جغرافيايي بايد به گونه اي باشد كه امكان جريان و نتيجتاً تهويه هوا را داشته باشد.نحوه استقرار آن به نحوي بايد باشد كه اثرات باد هاي مزاحم كاهش يافته و برخورداري از بادهاي مناسب افزايش يابد ، بطوريكه امكان حداكثر استفاده از جريان هواي آزاد و مناسب براي تهويه طبيعي كلاسها به وجود آيد.در صورتي كه محيط آموزشگاه در معرض وزش باد هاي شديد و مزاحم قرار داشته باشد، بايد امكان ...

  • آسيب شناسي آموزش معماري در دانشگاه هاي ايران

    تعريف معماري و گرايش هاي آنحدود يک قرن پيش بتدريج حوزه وسيع و گسترده معماري به زيرمجموعه هاي کوچکتري تقسيم شد. ابتدا حوزه هاي معماري ، عمران (راه و ساختمان) و شهرسازي از هم تفکيک شدند و سپس اين رشته به حوزه هاي ديگري مانند طراحي منظر، مرمت بناها، طراحي فضاهاي مسکوني و طراحي داخلي تجزيه شد. قطعا در آينده نيز با توجه به گسترش تقسيم کار و فعاليت هاي اجتماعي مربوط به انواع فضاهاي معماري و شهري ، تجزيه اين رشته به رشته هاي جديد دانشگاهي و حرفه اي ادامه خواهد يافت. در اين ميان ، چگونگي نگاه مراکز آموزشي به معماري يا به عبارت ديگر نگرش و تعريف هر يک از مراکز آموزشي به اين رشته تحصيلي بسيار مهم است. در ارتباط با معماري ، ديدگاه هاي بسيار متفاوت و متنوعي از گذشته تا امروز مطرح شده است که مي توان آنها را در 3 دسته کلي طبقه بندي کرد. در ساده ترين تعريف ، معماري به عنوان يک تخصص فني ، حرفه اي و اجرايي مورد توجه مراکز آموزشي قرار مي گيرد. در اين نگرش ، رشته معماري بسيار نزديک به رشته عمران ديده مي شود که وظيفه اصلي آن طراحي و ساخت فضا براساس کارکرد بنا، اصول سازه ، فنون ساختمان سازي و شرايط محيطي است. بي ترديد براساس چنين تعريفي ، آموزش اين رشته تحصيلي در دانشکده هاي فني و مهندسي دنبال مي شود. در تعريفي ديگر، معماري به عنوان يک رشته فني هنري معرفي مي شود که بر پايه آن در طراحي يک فضا، افزون بر جنبه هاي سازه اي و فني بايد به نکات و خصوصيات هنري فضا نيز توجه کرد. در اين نگرش ، معماري وجوهي مشترک با هنرهايي همچون نقاشي ، گرافيک ، مجسمه سازي و موسيقي دارد و به همين دليل در کنار ديگر رشته هاي هنري در دانشکده هاي هنر تدريس مي شود. نگرش سومي که در چند دهه اخير مطرح شده ، توجه به معماري به عنوان هنري است که از برخي مباحث نظري در زمينه فلسفه ، روان شناسي ، فرهنگ مردم و جامعه شناسي تاثير مي پذيرد. هر چند به نظر مي رسد موافقان اين نگرش در زمينه نقش مباحث نظري علوم انساني و طبيعي در زمينه طراحي افراط مي کنند، اما در مجموع ديدگاه هايي قابل توجهي در اين زمينه وجود دارد که نمي توان آنها را ناديده گرفت. طبيعي است که در آن گروه از مراکز آموزشي که چنين نگرشي به معماري وجود دارد، بخشي از دروس نظري متناسب با اين ديدگاه به دانشجويان ارائه مي شود. تاثير فناوري هاي جديددر زمينه تاثير فناوري هاي جديد در معماري مي توان به نقش رايانه و انواع نرم افزارها در طراحي معماري و سازه اشاره کرد. رايانه سبب شد امکانات تصويري بسيار زياد و قابل توجهي در طراحي پديد آيد و بتوان در فرصتي کوتاه و بسادگي طرحهاي اوليه متعددي را آزمود و هر کدام را از زواياي گوناگون ...

  • الزامات فضاهاي آموزشي

    نگاهي به استانداردهاي مجموعه به طور مشخص استانداردها و مفاهيم آن به عنوان يك منبع مي‌توانند در طراحي به معماران كمك كنند كه اين را مي‌توان هم در غالب معماري و هم در غالب غيرمعماري ديد. به طور مشخص معماران در طراحي خود به اين استانداردها توجه نموده و از آن استفاده مي‌كنند. در اين پروژه استاندارد فضاها را مي‌توان در دو قسمت عمومي و خصوصي ديد كه استاندارد عمومي مربوط به فضاهاي عمومي پروژه مي‌باشد كه اكثراً آنها را مي‌توان در كتابهايي كه در اين زمينه نوشته شده است ملاحظه نمود. از جمله اين كتابها مي‌توان نويفرت، اطلاعات معماري، تام‌سِروِر و كتابهايي در زمينه ابعاد و استاندارد ساختمان و ... نام برد. در اين بخش برخي از اين استانداردها كه مربوط به فضاهاي پروژه غير از فضاهاي نمايشي مي‌باشد ارائه مي‌گردد.   الزامات فضاهاي آموزشي اصول و ضوابطي كه براي طراحي فضاهاي آموزشي بايد در نظر گرفته شود عبارت است از: ضوابط فضاهاي آموزشي - حداقل عرض كلاس 70/5 متر. - حداكثر عرض براي كلاسهايي كه از يك طرف نور طبيعي دارند 7 متر و براي كلاسهايي كه از دو طرف نور طبيعي دارند 40/8 متر. - حداقل طول کلاس 6 متر و حداکثر آن 9 متر.  - ارتفاع كلاس در مناطق سردسير كوتاهتر و در مناطق گرمسير بلندتر مي­باشد و از 80/2 تا 50/3 مي­تواند تغيير كند. - ارتفاع كارگاه­ها و آزمايشگاه­ها حداقل 3 متر است. - در مواردي كه كلاسها در يك طرف راهرو قرار دارند حداقل عرض راهرو 2 متر و در مواردي كه كلاسها در هر دو طرف قرار دارند حداقل عرض راهرو 40/2 متر و براي قسمت اداري 50/1 متر است. در صورتي كه تعداد كلاسها از4  عدد تجاوز كند به ازاء هر كلاس اضافي 20 سانتيمتر به عرض راهرو اضافه مي­شود. - مقدار سطح نورگير مناسب (سطح پنجره­ها) در مناطق با تابش شديد آفتاب در حدود 20% سطح زيربناي كلاس و در مناطق كم آفتاب حدود 30% سطح زيربناي كلاس و در مناطق معتدل بين اين دو رقم مي­باشد. - پنجره­ها در ضلع بزرگتر (طول كلاس) قرار مي­گيرند و نورگيري نسبت به جهت نشستن دانش­آموزان از سمت چپ مي­باشد و به منظور تأمين روشنايي يكنواخت بهتر است سطح پنجره­ها يكپارچه بوده و حتي­الامكان از ايجاد جرزهاي عريض در ميان سطح نورگير (بين پنجره­ها) پرهيز شود. نور مناسب براي كلاسها، كارگاه­ها، آزمايشگاه­ها و كتابخانه­ها نور شمال مي­باشد. كارگاه­ها فضاهاي لازم براي كارگاه، بر خلاف كلاسهاي درس را بيشتر وسايلي كه در آن جاي مي­گيرد تعيين مي­كند، در نتيجه نسبت سطح هر نفر در اين فضاها، با ميانگين در حدود 10 متر مربع براي هر نفر از 5 تا 20 متر مربع و يا بيشتر از آن متغير است. در كارگاه­هاي نمايش، براي ممانعت از نفوذ صدا ...

  • ضوابط و استانداردهای طراحی فضاهای آموزشی ((( هنرستان)))

    تقسیمات فضایی :ورودی : ورودي اولين مكاني است كه دانش آموز به آن برخورد كرده و آخرين مكاني است كه در هنگام خروج با آن ارتباط دارد . پس يك عنصر مهم در طراحي مي‌باشد. در واقع اين مكان مرزي هم فزيكي و هم رواني ايجاد مي‌كند، ‌كه دانش آموزان را متوجه درون و بيرون مدرسه مي‌كند و آنان احساس مي‌كنند كه وارد فضايي متفاوت شده اند. در نتيجه ورودي بايد خوانا و شاخص طراحي شود. همچنين بايد داراي خاصيت دعوت كنندگي باشد .راهرو طبقات (ارتباطی افقی) : يك راهرو در مدرسه مي‌تواند علاوه بر عملكرد تسهيل دسترسيها ، براي كاربريهايي چون آموزشي، نمايشگاهي، ‌اجتماعي(‌مكث و صحبت كردن ) و… نيز مورد استفاده قرار گيرد. راهروها در مدارس بايد روشن و نوراني و دلباز باشند. همچنين به جاي فرمهاي ايستا براي اين فضا، ‌مي توان از فرمهاي منحني و محرك در طراحي آن استفاده نمود. تلفيق آن با فضاي باز و سبز به زنده كردن هر چه بيشتر آن مي‌انجامد. در گشادگي ها و تورفتگيهاي راهرو مي‌توان از وسايلي چون مبل، ‌قفسه لباس و وسايل، ‌تابلوي (اعلانات)‌تابلويي كه كارهاي دانش آموزان بر آن نصب مي‌شود استفاده كرد. براي رنگ آميزي ديوار راهرو مي‌توان در قسمت پائين از رنگهاي تندتر و در قسمت بالا از رنگهاي ملايم تر استفاده نمود. اين كار نه تنها باعث تنوع مسير مي‌شود. بلكه در خوانايي ميسر نيز بسيار موثر مي‌باشد. چون اين فضاها حائل ميان حياط و كلاس هستند و مكاني هستند كه دانش آموزان پس از استراحت در زنگ تفريح شاد و پر انرژي به كلاس بر مي‌گردند، بنابر اين اگر رنگ اين فضاها، ‌رنگهاي سرد و آرام باشد، ‌در كنترل هيجانات روحي آنان بسيار موثر است. حداقل عرض راهرو اگر در يك طرف آن كلاس باشد، ‌5/0 تا 5/1 متر است. ارتفاع آن نيز حداقل 4/2 متر مي‌باشد. حداكثر فاصله هر كلاس تا خروجي ساختمان و يا راه پله حدود 30 متر مي‌باشد. نتيجتا طول هر راهرو كمتر از طول معادل سه كلاس خواهد بود. راه پله ( ارتباطی عمودی) : حداكثر 8 كلاس مي‌توانند از يك راه پله استفاده كنند، مشروط بر اينكه حداكثر فاصله طي شده براي رسيدن به پله توسط دانش آموز از 20 متر تجاوز نكند. چنانچه در ساختمان مدرسه از چند راه پله استفاده شده باشد راه پله‌‌اي كه جنب ورودي اصلي قرار دارد، عريض ترين انتخاب مي‌شود. حداقل عرض راه پله ها 3/1 متر و حداكثر 8/1 متر پيش بيني مي‌شود. اگر عرض آن از 8/1 متر بيشتر باشد، ‌در هر دو طرف پله دست انداز نصب گردد. وجود يك پاگرد به طول حداقل 40/1 متر پس از حداكثر 11 پله ضروري است. ارتفاع هر پله 15 و حداكثر 18 مي‌باشد. سرعت راه رفتن دانش آموزان در مقطع سني ابتدايي و متوسطه در پله ها 40/0 و در هنگام دويدن 10-4 ...

  • آموزش و پرورش در مصر

    بخش اول:از اوائل دهه 1990، مرحله آموزش پيش دبستاني در كانون توجهات مسئولان مصر قرار گرفت.در اين ارتباط، سند موسوم به (مبارك و آموزش)كه به سال 1992 منتشر شد، نقطه عطف بسيار مهمي محسوب مي‌شود. اين سند بر اهميت و ضرورت تعيين برخي از كلاس‌ها در مدارس جديد به‌عنوان كلاس‌هاي آموزش پيش دبستاني تأكيد دارد. اين مرحله از آموزش در واقع مهمترين و كارسازترين مرحله زندگي كودك به شمارمي‌رود. آنچه كه در اين ارتباط از ضرورت و اهميت خاصي برخوردار است، اين است كه اين مرحله مهم و حساس بايد تحت نظارت و حمايت دولت قرار گيرد، چراکه دوره چهارتا شش سال در زندگي يك كودك از لحاظ شكل‌گيري شخصيت و آفرينش توانائيها و خلاقيتهاي آينده وي، بسيار مهم بوده و به مثابه سنگ بناي زندگي او است. حضور در مراكز پيش ‌دبستاني و گذراندن اين دوره، قوي‌ترين عامل و شاخص موفقيت کودکان در ديگر مراحل آموزشي است.اهميت اين دوره آموزشي در ساختار نظام آموزشي کشور مصر تا بدان حد است که از دوره زماني بين سال‌هاي1989 تا 1999 با عنوان دهه مراقبت و حمايت از كودكان مصري ياد مي‌شود. در اين دوره، پرداختن به موضوعاتي به شرح زير مورد تاکيد قرار گرفت:1- اعطاي اولويت خاص به اجراي پروژه‌هاي آموزشي دوران كودكي 2- اعمال تلاشهاي مستمر و پيگير براي كاهش نرخ مرگ و ميركودكان به طور اعم و كاهش نرخ مرگ و مير نوزادان به طور اخص و همچنين كاهش نرخ مرگ و مير مادران 3- انجام فعاليتهاي مستمر براي حفظ و تأمين زندگي مطلوب كودكان در سايه تحقق اهداف تعيين شده تا سال 20034- افزايش آگاهي جامعه در ارتباط با اهميت بكارگيري فنون پيشرفته در زمينه‌هاي مربوط به مراقبت از كودكان و خدمات بهداشتي تا رسيدن به يك زندگي بهتر براي تمامي كودكان 5- فراهم‌سازي آموزش پايه براي تمامي كودكان مصري و تضمين كاهش نرخ بيسوادي 6- مشارکت متعادلانه تمامي كودكان در فعاليتهاي فرهنگي- اجتماعي7- فراهم‌سازي امکان دسترسي همگاني کودکان به فعاليت‌هاي ورزشي در رشته‌هاي مناسب و تشويق به سرگرمي‌هاي مختلف براي تقويت خلاقيت کودکان 8- ارائه خدمات مراقبتي ويژه اجتماعي، بهداشتي و روان شناختي به كودكان استثنايي. در سال1993،كنگره ملي توسعه آموزش پيش دبستاني بر اهميت گذراندن اين مرحله از تحصيل براي تمامي کودکان مصري تاکيد كرد. از جمله پيشنهادهاي ارائه شده در اين كنگره مي‌توان به الحاق دوره دو ساله پيش دبستاني به بخش مكمل آموزش پايه (اجباري) اشاره كرد. مشروط براينكه در صورت نبود امكانات كافي، طول دوره به يك سال كاهش يافته و کودکان مناطق شهري و روستايي در گذراندن اين دوره با مشكلي مواجه نشوند. ساختار آموزشيآموزش پيش دبستاني ...

  • مكان يابي مراكز آْموزشي

    مقدمه قبل از انقلاب صنعتي به علت ساده بودن سكونتگاههاي انساني ، تشخيص نياز تجزيه و تحليل مسايل اين سكونتگاههابصورت درستي امكانپذير بود ولي بعداز انقلاب صنعتي با پيشرفت دانش وفن آوري واختراعات ،اكتشافات،توسعه بهداشت و دانش پزشكي جمعيت دنيا افزايش يافت واين افزايش بسيار سريع جمعيت باعث بوجود آمدن مسائل ومشكلات پيچيدهاي در ساختار شهرها شد،بدينسان شهرها كم كم از حالت ارگانيك خود خارج گرديده وبه طرف اين تفكر كه-شهر ماشيني است براي زندگي-كشيده شدند. اين مسائل موجب جلب توجه برنامه ريزان شهري ،جغرافيدانان و... گرديد. رشد شتابان جمعيت،تاثير فوقالعاده اي درافزايش جمعيت لازم التعليم وجمعيت دانش آموزي داشته است.رشد فزاينده دانش آموزان در سطوح مختلف تحصيلي وپيش بيني افزايش تعدا آنها در سالهاي آتي ايجاب ميكند كه مكانگزيني فضاهاي آموزشي،پرورشي-ورزشي به عنوان يكي از عوامل اصلي آموزش بر اساس موازين علمي وفني مورد توجه قرار گيرد .اگر چه تاكنون مطالعات محدودي در اين زمينه صورت گرفته است،اما اين مطالعات ،كامل و منطبق بانيازهاي آموزشي ،پرورشي-ورزشي مانند نوع فضاهاي پيش بيني شده ،حداقل مساحت مورد نياز براي هرفضا،عملكرد وساخت مطلوب براي انجام فعاليتهاي آموزشي نيست. بنابراين لزوم بررسي فضاهاي آموزشي،پرورشي-ورزشي،مجاورتها واستانداردهاي حاكم بر مكان گزيني مطرح ميگردد تا بتوان بادر نظر گرفتن نيازهاي واقعي جامعه و امكانات اقتصادي ،راه حلهاي مناسبي را براي مكان گزيني صحيح فضاهاي آموزشي،پرورشي-ورزشي پيدا كرده ونياز مبرم جامعه را پاسخگو بود. در غيراين صورت در آينده با مشكل كمبود مراكز آموزشي در سطح شهر روبرو خواهيم بود. پيشينه مكان يابي انسان در جهت تحمل هزينه كمتر،حصول سود بيشتر و سهولت دسترسي به منابع،مكان فعاليت خود را انتخاب مي نمايد. لكن باپيچيده تر شدن عوامل موثر در مكان يابي ، به ناچار به استفاده از روشهاي علمي ومدرن (خصوصا بعداز جنگ جهاني دوم) رو آورده است. دراين راستا تئوريها، نظريه ها ومدلها ي مختلفي ارائه شده است كه هركدام داراي مزايا ومعايبي بوده وبراي كاربردهاي خاصي در نظر گرفته شده است . اغلب اين نظريه ها در كمي نمودن عوامل موثر بر فرايند مكان يابي تاكيد دارد. از لحاظ نگرش و تحليل مسائل ، نظريه هاي مكان يابي به سه دسته تقسيم ميشود. 1)نظريه هاي مبتني بر روش حداقل كردن هزينه(لانهارد،وبر،هوور) 2)نظريه هاي مبتني بر روش تجزيه وتحليل دسترسي(كه بيشتر تاكيد بر تقاضا وعامل بازار دارد وحداكثر كردن درآمد مورد نظر است){ آگوست لوش }. 3)نظريه هاي مبتني بر روش كسب حداكثر سود ودر واقع نتيجه منطقي دو روش ...

  • (ضوابط و معیارهای طراحی مدرسه ،استانداردها)

    (ضوابط و معیارهای طراحی مدرسه ،استانداردها)

      (ضوابط و معیارهای طراحی مدرسه ،استانداردها)   كلاس درس(استاندارد ها) کلاس درس: تجهیزات کلاس درس : تخته سیاه صندلی(دانشجویان) صندلی و میزاستاد اسلاید ویدئوپروژکتور شرح پشت تا پشت (cm) محور تا محور (cm) سطح (m*m) صندلی ثابت و میزچه متحرک 104 58 0.60 صندلی تئاتری (تاشو) و میزچه لولایی 104 56 0.58 صندلی تئاتری (نئاتر) وپیشخوان لولایی 91 56 0.51 پیشخوان یکپارجه ثابت و صندلی گردان 109 66 0.72 پیشخوان یکپارچه ثابت و صندلی آزاد 109 58 0.63 میز دو نفری و صندلی گردان محوری (با راهرو طولی) 91(86) 61 0.73 میز متصل با پشتی ردیف جلو و صندلی تاشو 86 53 0.45 صندلی ثابت و میزچه لولایی 99 61 0.60 پیشخوان یکپارچه و صندلی کشویی گردان 114 66 0.75 استانداردها و توصیه ها و ضوابط: استانداردهای توصیه شده برای کلاس درس: محل قرار گیری طبقه همکف(حداکثر تا طبقه دوم) بار زنده (kg/m*m) 400 نسبت ابعاد 1:1.4 ارتفاع (تابعی از نور و ... )(m) 3 حجم فضا بر نفر(متر مکعب) 2.5 مقاومت در برابر عبور صوت(db) دیوار 45-35 کف و سقف 45 فاصله شنونده تا تخته (m) حداقل 3 حداکثر 25(6 برابرطول پرده) زاویه دید نسبت به تخته ≥ (3/1)tan محل ترجیح دارد که کلاس های درس درطبقه همکف وحداکثر تا طبقه دوم قرار گیرد,به دلایل: 1.عدم استفاده از آسانسور برای حجم بالای استفاده کنندگان( در مدت کولاهتر از min10) 2.برای کلاس ها با ظرفیت زیاد,شیبدار نمودن و یا سکو بندی کف الزامی است که سهولت اجرای آن در طبقه همکف بر این ایجاب می افزاید. بار: استاندارد لازم در ایران 400 کیلوگرم بر متر مربع در نظر گرفته می شود. نور: 1.حداکثر فاصله محل کار از پنجره از دو برابر ارتفاع پنجره بیشتر نباشد. 2.برای کلاس های مجهز به وسائل سمعی و بصری امکانات تاریک کردن فضا پیش بینی شود. 3.فضاهای داری امکانات سمعی و بصری ,چنانچه گنجایش تا حدود 150 نفرباشد.استفاده از نور طبیعی مقدور و قابل قبول است. 5.برای گنجایش های بیشتر از 150 نفر باید از نور مصنوعی استفاده شود و تمهیداتی برای کنترل مقدار و شدت و ضعف آن اندیشیده شود. نسبت ابعاد: گرچه تناسب ابعاد یک فضا از ضابظه های مختلفی پیروی می کند ولی تناسباتی که مورد قبول استانداردهای مختلف برای حداکثر نسبت طول و عرض کتاس درست است,از3/1:1 تا 7/1:1 متغیر است .نسبتی که اکثرا با آن توافق دارند4/1:1 می باشد. a1.4 از نظر ارتفاع در بیشتر موارد 3 مترمتناسب است و نسبت حجم فضا بر نفر برای کلاس های کوچک 5/2 مترمکعب(حداقل)و برای کلاس های بزرگ 5/4 متر مکعب توصیه شده است که به طورکلی برای تامین نور طبیعی و مصنوعی,تهویه و طنین صدا اندازه مناسبی است. صدا: استاندارد مقاومت در مقابل عبور صدا برای دیوار های اتاق درس 45-35 db(دسی بل) و برای کف و سقف db 45 در نظر گرفته می شود. می توان ...