انواع بستن کفش ورزشی
انواع کفش های کوهنوردی(پگاه جمالیان)
کفش های راهپیمائی / کفش دامنه نوردی (Walking, Hiking) هایکینگ یک فعالیت ورزشی بسیار جذاب و مسرت بخش است و به راهپیمایی و عبور از مسیر های نیمه پست و ناهموار، محیط های جنگلی و دل طبیعت و دامنه ی کوهها اطلاق می شودو مدت آن نیز بسته به نوع شرایط می تواند بین یک یا چند روز طول بکشد. این کفش ها شامل کفش هایی است که در مسیر های ساده قابل استفاده بوده و عموما در کفه آن از شوک گیر استفاده شده است. کفش هايي بدون ساق و بسیار سبک است که در مسير هاي ساده و کفی قابل استفاده است. این نوع کفش برای گردش در سه فصل غیر از زمستان ، در دامنه های کم شیب کوهستان، جنگلها و مراتع و همچنین گردش در کنار رودخانه ها و دره ها مناسب است. به شرطی که کوله پشتی سنگین حمل نکنید، شیبهای تند و طولانی را پیمایش نکنید و در هوای سرد و زمین برفی راه نروید. در این صورت کفش دامنه نوردی یا همان کوهپیمایی سبک برای سفر بسیار مناسب است. امروزه تقریبا" بیشتر کفشهای طبیعت گردی مخصوص دو گروه مردان و زنان ساخته می شوند. چرا که ساختار بدن مرد و زن با هم متفاوت است و بهتر آن است که هر خانمها از کفشهای طبیعت گردی که مخصوص آنها ساخته شده استفاده کنند برندهای بسیار زیادی در زمینه وجود دارد، بهتر است زیره این کفش نیز ویبرام باشد. کفش کوهپیمایی سبک (Trekking) ترکینگ به معنای سفر پیاده در مناطقی است که اصولا وسیله ی نقلیه آنجا نباشد یا امکان آمدن آنها وجود نداشته باشد. ترکینگ معمولا به پیاده روی روی مسیر های گوناگون اطلاق می شود اما به پیاده روی های ماجراجویانه طی چند روز هم گفته می شود. بیشتر کارهای طبیعت گردی و کوهپیمایی های سبک در این دسته طبقه بندی می شوند. این بخش شامل کفش های سبک کوهپیمائی است و از آن ها باید در حد صعود های یک روزه انتظار داشت و به دلیل داشتن دوخت در روی کفش نباید از آن ها در مسیر های سنگ لاخی یا فرود از شن اسکی استفاده کرد. این نوع کفش نسبت به کفش واکینگ(دامنه نوردی) ، برای کوهپیمایی با شیب بیشتر، کوله پشتی سنگین تر و آب وهوای نامناسب تر ساخته شده است ، اما برای پیمایش روی برف و یخ در فصول سرد و زمستانی طراحی نشده است. معمولا" ضد آب هستند، از لایه تنفسی بهره می گیرند و برای طبیعت گردی زیر باران هم بسیار مناسب می باشند. زیره این کفش تاحدی انعطاف پذیر است و رویه آن عموماً پارچه های ضد آب یا چرمی است. این نوع کفش نیز مانند بیشتر کفشهای طبیعت، به طور اختصاصی هم برای خانمها و هم برای آقایان ساخته می شود و دارای ساق‌بلند (14 تا 19 سانتی‌متر) است، تا مچ پا را محکم نگه داشته و خوب محافظت کند. کاربرد: • صعود ارتفاعات بدون برف و يک روزه در 3 فصل اول سال • پیمایش ...
انتخاب کفش مناسب کوهنوردی
با توجه به نوع رشته ورزشی کوهنوردی و سنگنوردی اندام تحتانی و پاها بیشترین نقش وفعالیت را در انجام این رشته ورزشی دارد.و قاعدتا شایعترین آسیب های ورزشی در کوهنوردی صدمات اندام تحتانی و پاها میباشد.مفاصل زانو و مچ پا نیز از حساسترین مفاصل بدن میباشند که در ورزش کوهنوردی در معرض مستقیم ضربات متوالی و متناوب میباشند.نتیجه اینکه برای پیشگیری از آسیب های پا میبایست به سلامت پا بیشتر توجه نمود ودر این میان اهمیت کفش مناسب و تاثیر آن بر سلامت بدن بوضوح قابل درک است.انواع کفش:امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوزی بنا به نوع برنامه انواع مختلفی از کفشها برای فعالیت های مختلف در بازار یافت میشود. انواع کفش مورد استفاده در ورزش كوهنوردي:1-سنگ نوردی:با شکل خاص و مواد خاصی تولید میشود.2-کوهپیمایی:این نوع کفش آج کمتری دارد.3-کوهنوردی نیمه سنگین4-کوهنوردی سنگین:یک پوش – دو پوش – سه پوش(اکثرا گتر سرخود است)5-برنامه های ترکیبی:سنگ ویخ :همچون کفشهای پلاستیک6-کفش یخ نوردی7-........موارد 3 تا 6 محلی برای نصب گرامپون دارد.جنس لایه بیرونی کفشهای پلاستیک فایبر گلاس و کربن است. مواد متنوعی که در ساخت کفش استفاده می شود:1-چرم طبیعی.2-چرم مصنوعی.3-پارچه های مخصوص.4-ترکیبات پارچه ای جدید مثل گورتکس مواد بکار رفته در تخت کفش:ترکیبی از کربن و لاستیک كه معروفترین آن با نام تجاری “ویبرام” است.ماده ای سخت و پر اصطکاک میباشد. خصوصیات لازم برای تخت کفش(کفی کفش) بايد شامل موارد ذيل باشد:1-قابل انعطاف باشد.2-ضربه گیر باشد.3-وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند.4-عآج های عمیق داشته باشد.5-اصطکاک خوبی داشته باشد.6-مقاومت مناسبی داشته باشد.خصوصیات لازم رویه کفش: 1-ضد آب باشد.2-قابلیت تعریق داشته باشد.3-تا حدودی برای راحتی پا نرم و قابل انعطاف باشد.4-محکم باشد.5-قابل ارتجاع باشد.6-مقاوم به سرما گرما و عوامل محیطی باشد.7-بندها تا نزدیکی پنجه پا ادامه داشته باشد.(راحت تر است.بهتر کیپ می شود.درآوردن آن راحت تر است)9-تا روی پا و قوزکها را بپوشاند.براي مراقبت بهتر از کفش:در صورت کوچکترین صدمه ای به كفش دراسرع وقت بايد تعمیر شود.بعد از برنامه:1-کفش را باید شست.2-با پارچه آنرا خشک کرد.3-قالب زد(خصوصا در کفشهای چرمی).4-برای حفظ انعطاف پذیری کفش وجلوگیری از نفوذ آب ورطوبت آنرا خشک کرده و واکس مخصوص بزنید.5-از آتش و گرمای زیاد برای خشک کردن کفش استفاده نکنید.6-برای کفش پلاستیک از اسپری مخصوص محافظت کننده استفاده کنید. اندازه کفش:خیلی گشاد نباشد:ایجاد تاولهای پوستی می کند.خیلی کیپ وتنگ نباشد:به پا فشار وارد می آورد.در صورت عدم رعايت موارد بالاكفش نامناسب به ناخنها وبستر ...
مطالبی آموزشی راجع به کفش کوهنوردی
کفش کوهنوردی با توجه به نوع رشته ورزشی کوهنوردی و سنگنوردی اندام تحتانی و پاها بیشترین نقش و فعالیت را در انجام این رشته ورزشی دارد و قاعدتا شایعترین آسیب های ورزشی در کوهنوردی صدمات اندام تحتانی و پاها می باشد.مفاصل زانو و مچ پا نیز از حساسترین مفاصل بدن میباشند که در ورزش کوهنوردی در معرض مستقیم ضربات متوالی و متناوب میباشند.نتیجه اینکه برای پیشگیری از آسیب های پا میبایست به سلامت پا بیشتر توجه نمود ودر این میان اهمیت کفش مناسب و تاثیر آن بر سلامت بدن بوضوح قابل درک است. بر خلاف گذشته امروزه ديگر به دوام يک کفش اهميت چنداني داده نمي شود بلکه به راحتي و قابليت هاي فني آن بيشتر توجه مي شود. انواع کفش: امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوزی بنا به نوع برنامه انواع مختلفی از کفشها برای فعالیت های مختلف در بازار یافت میشود:انواع کفش مورد استفاده در ورزش كوهنوردي:1-سنگ نوردی:با شکل خاص و مواد خاصی تولید میشود.2-کوهپیمایی:این نوع کفش آج کمتری دارد.3-کوهنوردی نیمه سنگین4-کوهنوردی سنگین:یک پوش – دو پوش – سه پوش(اکثرا گتر سرخود است)5-برنامه های ترکیبی:سنگ ویخ :همچون کفشهای پلاستیک6-کفش یخ نوردی7-........موارد 3 تا 6 محلی برای نصب گرامپون دارد. جنس لایه بیرونی کفشهای پلاستیک فایبر گلاس و کربن است. امروزه در توليد کفش به صورت تخصصي در حدي توجه مي شود که کفش هاي مخصوص بانوان به صورت مجزا توليد عرضه مي شود کف. کفش صعود هاي هيماليائي (Expedition) اين بخش شامل کفش هاي 3 پوش و 2 پوش است که بيشتر کاربرد زمستاني دارد. 2. کفش کوهنوردي سنگين (High Mountain) اين بخش شاکل کفش هاي سنگين و بسيار قوي کوهنوردي است که تمام آن ها قابليت نصب گرامپون را دارند و برخي به دليل ويژگي لايه هاي مصرف شده در توليد آن ها قابل استفاده در صعود هاي بلند زمستاني نيز مي باشد. 3. کفش کوهنوردي (Mountaineering) اين بخش شامل کفش هاي نيمه سنگين کوهنوردي است. براي صعود هاي چند روزه در 3 فصل ثابل استفاده است و برخي از آن ها که لايه گورتکس يا سيمپاتکس دارند براي صعود زمستاني کاملا سبک کاربرد دارند. 4. کفش کوهپيمائي ( Trekking) اين بخش شامل کفش هاي سبک کوهپيمائي است و از آن ها بايد در حد صعود هاي يک روزه انتظار داشت و به دليل داشتن دوخت در روي کفش نبايد از آن ها در مسير هاي سنگ لاخي يا فرود از شن اسکي استفاده کرد. 5. کفش هاي راهپيمائي Walking شامل کفش هايي است که در مسير هاي ساده قابل استفاده بوده و عموما در کفه آن از شکوک گير استفاده شده است. 6. کفش سنگ نوردي (Climbing) اين کفش ها که اصطلاحا کتاني سنگ نيز ناميده مي شودند کفش هايي است که فقط براي صعود های سالنی و يا ديواره هاي سالنی استفاده مي شود. کفش ...
ترفند بستن سریع بند کفش (به صورت یک کلیپ کوتاه)
ترفند بستن سریع بند کفش (به صورت یک کلیپ کوتاه)در این پست برای شما آموزش بستن سریع بند کفش را آماده کرده ایم که این آموزش رو به صورت یک کلیپ می توانید دانلود کنید با حجم بسیار کم 800 کیلو بایت . . .برای دانلود اینجا کلیک کنیدپسورد : www.tarfandsara.ir
کفش کوه نوردی
به نام آفریننده کوهستان با توجه به نوع رشته ورزش کوه نوردي و سنگ نوردي، اندام تحتانی و پاها بیشترین نقش و فعالیت را در انجام این رشته ورزشی دارند و شایع ترین آسیب های ورزشی در کوه نوردی صدمات اندام تحتانی و پاها می باشد. مفاصل زانو و مچ پا نیز از حساس ترین مفاصل بدن می باشند که در ورزش کوه نوردی در معرض مستقیم ضربات متوالی و متناوب هستند. نتیجه اینکه برای پیشگیری از آسیب های پا می بایست به سلامت پا بیشتر توجه نمود و در این میان اهمیت کفش مناسب و تاثیر آن بر سلامت بدن به وضوح قابل درک است. انواع کفش: امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی بنا به نوع برنامه، انواع مختلفی از کفش ها برای فعالیت های مختلف یافت می شود: انواع کفش مورد استفاده در ورزش كوه نوردی: ۱- سنگ نوردی: با شکل خاص و مواد خاصی تولید می شود. ۲- کوه پیمایی: این نوع کفش ها آج کمتری دارد. ۳- کوه نوردی نیمه سنگین. ۴- کوه نوردی سنگین: یک پوش، دو پوش، سه پوش (اکثرا گتر سرخود است) ۵- برنامه های ترکیبی (سنگ و یخ):همچون کفش های پلاستیک (فایبرگلاس) ۶- کفش یخ نوردی موارد 3 تا 6 محلی برای نصب گرامپون دارند. جنس لایه بیرونی کفش های پلاستیک فایبر گلاس و کربن است. مواد متنوعی که در ساخت کفش استفاده می شود: ۱- چرم طبیعی. ۲- چرم مصنوعی. ۳- پارچه های مخصوص. ۴- ترکیبات پارچه ای جدید مثل گورتکس. مواد بکار رفته در تخت کفش: ترکیبی از کربن و لاستیک: معروف ترین آن با نام تجاری “ویبرام” است. ماده ای سخت و پر اصطکاک می باشد. خصوصیات لازم برای تخت کفش (کفی کفش) بايد شامل موارد ذيل باشد: ۱- قابل انعطاف باشد. ۲- ضربه گیر باشد. ۳- وضعیت استقرار کف پا را در داخل کفش حفظ کند. ۴- آج های عمیق داشته باشد. ۵- اصطکاک خوبی داشته باشد. ۶- مقاومت مناسبی داشته باشد. خصوصیات لازم رویه کفش: ۱- ضد آب باشد. ۲- قابلیت دفع تعریق داشته باشد. ۳- تا حدودی برای راحتی پا نرم و قابل انعطاف باشد. ۴- محکم باشد. ۵- قابل ارتجاع باشد. ۶- مقاوم به سرما گرما و عوامل محیطی باشد. ۷- بندها تا نزدیکی پنجه پا ادامه داشته باشد. ۸- تا روی پا و قوزک ها را بپوشاند. براي مراقبت بهتر از کفش: در صورت کوچک ترین صدمه ای به كفش دراسرع وقت بايد تعمیر شود. بعد از برنامه: ۱- کفش را باید تمیز نمود. ۲- با پارچه آن را خشک کرد. ۳- قالب زد (خصوصا در کفش های چرمی). ۴- برای حفظ انعطاف پذیری کفش و جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت آن را خشک کرده و واکس مخصوص بزنید. ۵- ازآتش و گرمای زیاد برای خشک کردن کفش استفاده نکنید. ۶- برای کفش پلاستیک از اسپری مخصوص محافظت کننده استفاده کنید. اندازه کفش: خیلی گشاد نباشد: ایجاد تاول های پوستی می کند. خیلی کیپ و تنگ نباشد: به پا فشار وارد می ...