انشا در مورد ایران وطن من

انشای ایران زیبای من
در قاره آسیا فقط و فقط یک کشور است که انگشت به نشان تمام کشورهای بیگانه است و هرکس نام این کشور را می شنود؛ بی اختیار در باره ی آن به فکر فرو می رود. فکر می کنید این کشور کجاست؟!! آری درست حدس زده اید! آن کشور با عظمت ایران است. سرزمین گل های لاله و سرزمین پهلوانان دلیر، وطن همان قهرمانان بزرگوار و پرافتخار است. آن سرزمین، کشور من، کشور تو و کشور تمام ملتی است که از جان خود برای سربلندی و آبادانی این وطن و مردم آن می کوشند. ایران بناها و یادگاری هایی را اززمانهای کهن به جای گذاشته که از نظر خلق جهان بی نظیر و پدیده یا معجزه ای باور نکردنی و زیبا می باشد. به طور مثال در همین شهر خودمان بناهایی مانند نارین قلعه، مسجد جامع، امامزاده سیدعلی (ع) و... و در شهر های دیگر هم که ینگریم بناهایی همچون تخت جمشید، پل قزوین، سی و سه پل،غار علیصدر، عالی قاپو و.... چشم جهانیان را به خود خیره کرده است.ایران در مشرق زمین این کره ی خاکیست و دارای ثروت های عظیم بسیار و منابع سرشاری مانند نفت و گاز است. اگر به تاریخ ایران نیز توجه کنید؛ ایرانیان همیشه عاشقانه و صادقانه کوشیدندکه در آن زمان ایران مانند نگینی در روی کره ی زمین بدرخشد. کشور بزرگ ما دارای پرچمی سه رنگ است که نشانه ی استقلال و آزادی مردم ماست و همیشه همراه با سرودی شور انگیز به اهتزاز در میآید.مهم ترین عامل سربلندی وطنم، شیعه بودن و وجود اسلام ناب محمدی در کشور من است. در کشور ما همه مردم پیرو پیشوای دینی خود حضرت آیت الله خامنه ای هستند و به علت راهنمایی های رهبر خوب و شایسته، ملت ایران از نفوذ و دخالت بیگانگان منفور است و خواهد ماند.اینها همه از لطف خداوند بزرگ و متعال است که همیشه کشور ما آباد و سربلند و تا ابد در برابر کشورهایی مانند اسرائیل و آمریکا پیروز و موفق خواهد بود.ما وظیفه داریم برای قدر دانی از این نعمات بزرگ تا آخرین قطره خون بکوشیم و سوگند یاد می کنیم در این راه لحظه ای از پای ننشینیم تا همیشه این کشور با عظمت بماند. در این جاست که با خود فریاد می زنم : چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

انشای من در مورد وطن

به نام خدا من سید علی حسینی یک ایرانی هستم. یک ایرانی که به ایرانی بودنش افتخار می کند. ایران قدیمی ترین کشور دنیاست. ایران؛ کشوری با آب و هوای چهار فصل است که محصولات انحصاری مانند زعفران و پسته دارد. کشوری که سرشار از منابع طبیعی می باشد؛ از منابع آهن و آلومینیوم گرفته تا ذخایر نفت و گاز. ایران؛ سرزمینی با آدابی اصیل و رسومی تاریخی، بر پایه مهرورزی و محبت است. مثلاً جشن نوروزمان را جمشید بنا نهاد تا ما با شادی کردن و بازدید از خانه های هم دیگر، دل هایمان را به هم نزدیک تر کنیم، نه مانند هالووین که بر پایه ترس و وحشت بنیان گذاشته شده است. ایران؛ سرزمینی است که دنیا آن را به شاعران شیرین سخنی چون حافظ و سعدی و فردوسی و عطار و خیامش می شناسد. شاهنامه تنها یکی از حماسی ترین و شکوهمند ترین آثار پارسی است. شاهنامه به عزت و شکوه و قدرت رستم و اسفندیار و آرش اشاره می کند که مایه سربلندی ما می شود. داستان های ما بر پایه ی علم و اندیشه و هیجان و جوانمردی و ایمان است، نه مانند داستان های هری پاتر و آر ال استاین، بر پایه ی تخیل و ترس و وحشت. زمانی که اروپا در دوره عصر تاریکی به سر می برد و اروپاییان با حسرت به ایرانیان نگاه می کردند، ایران در قله اقتدار علم دنیا بود و آثار دانشمندانی چون: ابوعلی سینا و رازی و ابوریحان به زبان های زنده ی دنیا ترجمه می شد. ایران؛ سرزمین دلیرمردانی چون پوریای ولی، تختی و رییسعلی دلواری است. ایران؛ سرزمین مردان غیوری است که بر پایه ی "حب الوطن من الایمان" با دستان خالی و دلی سرشار از ایمان در برابر تمام دنیای کفر ایستادند؛ از چمران و بابایی و صیاد شیرازی و باقری تا شهدای انرژی هسته ای: شهریاری و احمدی روشن. ایران؛ همان سرزمینی است که باعث ترس و واهمه ی ابرقدرت های جهان شده است. ایران؛ کشوری که مانند دُر در جهان می درخشد. کشوری که با موشک های شهاب و صاعقه و آذرخش، گنبد آهنین اسراییل را به مسخره گرفته است و کابوس کرکس ها شده است. ایران؛ کشوری که اسرائیل و آمریکا با آن هیبت پوشالی، از آن می ترسند. هر روز تحریم می کنند، اما ما با تلاش دانشمندان جوانمان توانستیم به فن آوری های جدید دست یابیم. رتبه ی اول علمی منطقه را کسب کردیم. ماهواره ی امید و تدبیر و سفیر را به آسمان فرستادیم و با بومی کردن انرژی هسته ای، دنیا را به زانو درآوردیم. من ایرانی ای هستم که پوستم، گوشتم و نفسم با سرزمینم آغشته شده است. من همیشه با جان خویش از کشورم حمایت می کنم. من با تلاش خود، سرزمینم را خواهم ساخت. ایرانی که همیشه سربلند و آزاد باشد. صرفاْ جهت اطلاع: این انشای من در فصلنامه سازمان سما به چاپ خواهد رسید.
موضوع انشا
موضوع انشاء : شما در اینده می خواهید چکاره شوید؟ من به مدرسه می آیم تا درس بیاموزم و به جایی برسم.پدرم می گوید باید درس بخوانی تا درآینده شغل مناسب و مورد علاقه ات را انتخاب کنی .من هم می خواهم درس بخوانم تا به شغل دلخواه خود برسم می دانم که باید ریاضی و علوم را خیلی خوب یاد بگیرم البته درس های دیگر هم مهم هستند ولی من ریاضی و علوم و آزمایش های علوم را خیلی دوست دارم . چون کار با برق و چیز های الکتریکی را خیلی دوست دارم آن قدر کتاب می خوانم تا بتوانم مهندس شوم . البته من به رشته هایی مانند مهندسی هوا -فضا و نجوم و ستارگان و حتی رباتیک و ساختن ربات علاقه زیادی دارم . مادرم می گوید از کودگی به برق و وسایل برقی علاقه داشتم و خودم هم همیشه اسباب بازی هایم را باز می کنم تا از آن سر در بیاورم . وآرمیچر ماشین اسباب بازی را بیرون می آورم و از آن برای ساختن چرخ دنده استفاده می کنم و با کیت هایی که مادرم برایم خریده است مدار الکتریکی درست می کنم و روی مواد رسانا و نارسانا ی برق آزمایش کرده ام . و نتیجه گرفتم که آب یک رسانای ضعیف است و فلز ات رسانای قوی هستند یعنی برق از آنها عبور می کند . من به کتاب ها ی علمی و بر نامه های مستند تلوزیونی که در مورد ارتباطات مهندسی است علاقه بسیاری دارم و در آینده می خواهم مهندس داینامیک مایعات بشوم . همیشه شبکه نشنال جغرافی را می بینم و ابر کارخانه ها و ابر سازه های مهندسی رابا دقت نگاه می کنم . من آرزو دارم یک آزمایشگاه داشته باشم که در آن جا روی داینامیک مایعات مطالعه کنم و چیز های جدید در مورد مایعات کشف کنم . ابوالفضل فریدونی کلاس سوم د
چو ایران نباشد تن من مباد - در این بوم بر زنده یک تن مباد - حکیم ابوالقاسم فردوسی
دورود خداوند بر مرزداران این مرز و بوم (ایران) در طول تاریخ ایران سرزمین من و تو ست و ما وارث اجداد خود و دیگران وارث ما خواهند بود. این سرزمین فارغ از این که چه فرد و با چه دین و مسلکی بر آن حکومت کند خانه من و تو تا ابد باقی خواهند ماند. انشا الله. حب وطن از ایمان است. دفاع از مرز و بوم واجب است. دفاع از منافع و امنیت ملی کشور خط قرمز هر حاکمی است که بر این سرزمین حکمرانی کند. این سرزمین آبا و اجدادی ماست که اجداد ما تا به حال خون پاک خود را نثار آن کرده اند که اکنون این قطعه از خاک ایران به دست ما رسیده است. رنج هایی که جهت آبادانی و حفظ این خاک کشیده شده است, ستودنی و مقدس است, از ناحیه هر کدام از فرزندان وطن که انجام شده باشد. با این حساب فارغ از این که چه فردی یا جناحی بر این آب و خاک حکمرانی کند, فارغ از سیاست و این حرف ها, دفاع از آن بر فرزندان این مرز و بوم واجب, ستودنی و مقدس است. چندی پیش مطلبی از قول یکی از علما خواندم که گفته بود "ایران بدون اسلام اهمیتی برای فداکردن جان ندارد" بنده با این فرمایش ایشان مخالفم. این یعنی اگر ما مسلمانان (که البته به حق هستیم) بر آن حکومت نکنیم و یا ایده ما بر آن حاکم نباشد, دیگر برای آن جنگیدن معنی وجود ندارد. این بدان معنی است که سربازان ایرانی که در مبارزه با رومیان(که همواره به ایران تجاوز می کردند) ایستاده و کشته شدند, باطلند. این بدان معنی است که رزمندگانی که در طول هشت سال دفاع مقدس تنها با هدف دفاع از مرز و بوم خود به جبهه ها شتافتند کارشان بی معنی و یا احیانا اگر کشته شدند شهید نیستند و خونشان را به هدر داده اند. باید به این عالم جلیل القدر یاد آور شد که وقتی امام سجاد علیه السلام برای مرزداران سرزمینش دعا می کرد آن سربازان, سربازان رژیم های طاغوتی بودند که فاتحانه بر خاندان پیامبر (ص) به ناحق تاخته و اکنون پیروز میدان, سربازانشان را به مرزها برای کشور گشایی و... گسیل داشته بودند و حضرت سجاد (ع) برای این سربازان, دعا می نماید. من نمی دانم گوینده این سخنان سری به جبهه ها در زمان جنگ هشت ساله تحمیلی زده اند یا خیر, ولی ما که انجا بودیم در میان رزمندگان ارتش و بسیج افرادی را مشاهده می کردیم که با انقلاب و امام هم چندان کاری نداشتند و برای این که صدام خاک و ناموس این مرز و بوم را مورد تجاوز قرار داده بود به جبهه امده بودند. البته که چه بهتر که اسلام عزیز بر این مرز و بوم حاکم باشد, تا ما از آن دفاع کنیم ولی به نظر من اگر حتی اسلام هم بر این خاک حاکم نباشد دفاع از ناموس و خاک کشور بر هر ایرانی واجب است و دفاع از خاک و کشور ستودنی و مقدس است. پس ما هم به تاسی از ائمه هدی (ص) باید اذعان داریم ...
انشا یک بچه دبستانی در مورد خارجی ها (طنز)

پدرم همیشه می‌گوید: "این خارجی‌ها که الکی خارجی نشده‌اند، خیلی کارشان درست بوده که توی خارج راهشان داده‌اند" البته من هم می‌خواهم درسم رابخوانم؛ پیشرفت کنم؛ سیکلم را بگیرم و بعد به خارج بروم. ایران با خارج خیلی فرغ دارد. خارج خیلی بزرگتر است. من خیلی چیزها راجب به خارج می‌دانم. تازه دایی دختر عمه‌ی پسر همسایه‌مان در آمریکا زندگی می‌کند. برای همین هم پسر همسایه‌مان آمریکا را مثل کف دستش می‌شناسد. او می‌گوید: "در خارج آدم‌های قوی کشور را اداره می‌کنند" مثلن همین "آرنولد" که رعیس کالیفرنیا شده است ما خودمان در یک فیلم دیدیم که چطوری یک نفره زد چند نفر را لت و پار کرد و بعد... البته آن قسمت‌های بی‌تربیتی فیلم را ندیدیم اما دیدیم که چقدر زورش زیاد است، بازو دارد این هوا. اما در ایران هر آدم لاغر مردنی را می گذارند مدیر بشود. خارجی‌ها خیلی پر زور هستند و همه‌شان بادی میل دینگ کار می‌کنند. همین برج‌هایی که دارند نشان می‌دهد که کارگرهایشان چقدر قوی هستند و آجر را تا کجا پرت کرده‌اند. ما اصلن ماهواره نداریم. اگر هم داشته باشیم؛ فقط برنامه‌های علمی آن را نگاه می‌کنیم. تازه من کانال‌های ناجورش را قلف کرده‌ام تا والدینم خدای نکرده از راه به در نشوند. این آمریکایی‌ها بر خلاف ما آدم‌های خیلی مهربانی هستند و دائم همدیگر را بقل می‌کنند و بوس می‌کنند. اما در فیلم‌های ایرانی حتا زن و شوهرها با سه متر فاصله کنار هم می‌نشینند. همین کارها باعث شده که آمار تلاغ روز به روز بالاتر بشود. در اینجا اصلن استعداد ما کفش نمی‌شود و نخبه‌های علمی کشور مجبور می‌شوند فرار مغزها کنند. اما در خارج کفش می‌شوند. مثلاً این "بیل گیتس" با اینکه اسم کوچکش نشان می‌دهد که از یک خانواده‌ی کارگری بوده، اما تا می‌فهمند که نخبه است به او خیلی بودجه می‌دهند و او هم برق را اختراع می‌کند. پسر همسایه‌مان می‌گوید اگر او آن موقع برق را اختراع نکرده بود؛ شاید ما الان مجبور بودیم شب‌ها توی تاریکی تلویزیون تماشا کنیم. از نظر فرهنگی ما ایرانی‌ها خیلی بی‌جمبه هستیم. ما خیلی تمبل و تن‌پرور هستیم و حتی هفته‌ای یک روز را هم کلاً تعطیل کرده‌ایم. شاید شما ندانید اما من خودم دیشب از پسر همسایه‌مان شنیدم که در خارج جمعه‌ها تعطیل نیست. وقتی شنیدم نزدیک بود از تعجب شاخدار شوم. اما حرف‌های ...
درس های انشا/ اوّل راهنمایی
درس پانزدهم :قطعه قطعه ،شعری است که در آن به پند واندرز و مسائل اخلاقی و اجتماعی می پردازند و مصراع های دوم همه ی بیت های آن هم قافیه هستند . موضوع انشا : 1-درباره ی یکی از شخصیِّت های زیر چند خط بنویسید . ستّارخان رئیس علی دلواری میرزا کوچک خان جنگلی 2- درباره ی پروین اعتصامی و شعر های او انشا بنویسید . -------------------------------------------------------------------------- درس های انشا / اوّل راهنمایی درس شانزدهم:خاطره نویسی خاطره نویسی همچون نامه نگاری و سفرنامه نویسی یکی از انواع نوشتن است . هرگاه صحنه ها یا حادثه هایی را که در زندگی روی داده یا مشاهده شده است ، بازگو کنیم یا بنویسیم ، به آن خاطره گویند . هنگام گفتن یا نوشتن خاطره ، به همه ی نکاتی که خاطره را مستند می کند ، باید اشاره کنیم . خاطره نوشته ای است شخصی که معمولاً زیبا ، عاطفی و پرجاذبه است .ص/116 موضوع انشا : 1- خاطره ای از کودکی پدر و مادرتان بنویسید . 2- زیباترین خاطره ی خود را از کلاس ادبیات بنویسید . 3- بهترین اتّفاقی که در طول زندگی برایتان رخ داده بنویسید . تمرین : 1- با کلمه ها و ترکیب های زیر جمله بسازید . متواضع و صمیمی : دانش آموختگی : خیر و صلاح : تکالیف : موظّف : توصیه ها : غلتیدند: نکته ها : 1- یکی از راه های پرورش ذهن خلاّق ، خاطره نویسی است ، خوب است دفتر یادداشتی برای ثبت روی دادهای روزانه داشته باشیم . 2- ساده ترین اتّفاق و حوادث هم می تواند سر آغاز نوشتن یک خاطره ی ماندگار باشد .ص/147 -------------------------------------------------------------------------- درس های انشا / اوّل راهنمایی درس هفدهم : توصیف نویسندگان برای زیباتر کردن نوشته ی خود از توصیف استفاده می کنند .توصیف باعث می شود تا احساس نویسنده را بهتر دریابیم و متن در ما تاثیر بیشتری بگذارد . توصیف زمانی زیباست که دقیق و همراه با ذکر جزئیّات و سرشار از احساس و عاطفه باشد . در توصیف هرچیز ، باید به دوری ، نزدیکی ، رنگ ، اندازه ، بو ، لطافت وزبری و رابطه ی آن با پدیده های اطراف توجّه کنیم؛ مثلاً اگر بخواهید کلاس خود را توصیف کنید ، به همه ی خصوصیّات کلاس مانند رنگ ، فضا ، موقعیّت آن مدرسه ، اشیای موجود در آن و .... توجّه کنیم . ص/165 موضوع انشا : 1- یکی از ایثار گران و فداکاران شهر یا روستای خود را در ده سطر معرّفی کنید . 2- پرچم سرفراز ایران 3- زیبایی های دریا را تو صیف کنید . 4- کلاس درس خود را توصیف کنید . ----------------------------------------------------------------------------- درس های انشا /اوّل راهنمایی درس هیجدهم: تخیّل به این دو بیت توجّه کنید : چادر من چلچراغی از صفاست چادر من باغی از آیینه هاست باغی از آیینه های دوستی باغی از مهر و صفای دوستی شاعر در عالم خیال ...
انشایی در مورد انشاء

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> چه شبی بود، مادرم باز رو انداخت که باید چند انشایی برای خواهرت بنویسی، رفتم دیدم خواهرم دوباره برگه‌هایی از انشا در مورد فصول، طبیعت و موضوعاتی دیگر را در دست گرفته و حفظ می‌کند. چاره‌ای نبود، قلم را برداشتم و در مورد آزادگان به دلیل تناسب روز مطلبی نوشتم، اسراف موضوع بعدی بود، دیگر حوصله‌‌ام سر رفت، بقیه را به فردا صبح موکول کردم، راستش یاد دوران تحصیلات خودم افتادم، زنگ انشا جزء بدترین ساعات درسیم بود. و هنوز هم تفاوتی ایجاد نشده، بچه‌های این نسل هم از نوشتن می‌ترسند، نمی‌دانند چه بنویسند، چگونه و از کجا آغاز کنند؟ چگونه ادامه بدهند و چگونه به پایان برسانند؟ حالا تصور بکنید در این فضا که مدیران و معلمان و آموزش و پرورش هیچ نوآوری و شکوفایی نداشته‌اند، و نتوانسته‌اند از دامنه این بحران بکاهند، کودکان باید در مورد نوآوری و شکوفایی انشا بنویسند. انشایی از انشاء همه دارند عرق می‌ریزند، صورت‌ها در هم فشرده است، کاغذها را خط خطی می‌کنند وگلوله‌های مچاله شده را پرت می‌کنند توی سطل آشغال.یکی زل‌زده به پنجره، فکرش به جایی نمی‌رسد، یکی ته مدادش را گاز می‌گیرد و پلک‌هایش را روی هم فشار می‌دهد، یکی می‌گوید من هیچ چی به فکرم نمی‌رسد، آن یکی می‌گوید چند خط باید باشد، یکی مدام لب‌ها و گاهی هم ناخن می‌جود معلم دفترش را ورق می‌زند، محکم دستش را روی میز می‌کوبد و با صدای بلند می‌گوید ساکت کلاس گرم است، بچه‌ها کت‌شان را در می‌آورند، هی روی صندلی جابجا می‌شوند، غر می‌زنند، از دست هیچ کس کاری بر نمی‌آید، زیاد فرصت ندارند، الان زنگ می‌خورد، بالاخره دانش‌آموزان از روی ناچاری کاغذهای خط خطی و نوشته‌های درهمشان را جمع می‌کنند و می‌دهند دست معلم وقت تمام شد. این کلاس، کلاس انشا بود آب، بابا سرمشق‌های آب، بابا یادمان رفت رسم نوشتن با قلم‌ها یادمان رفت گل کردن لبخندهای همکلاسی در یک نگاه ساده حتی یادمان رفت ترس از معلم، حل تمرین، پای تخته آن روزهای بی‌کلک را یادمان رفت راه فرار از مشق‌های زنگ اول ای وای ننوشتیم آقا یادمان رفت آن روزها را آن قدر شوخی گرفتیم جدیت تصمیم کبری یادمان رفت شعر خدای مهربان را حفظ کردیم یاش بخیر اما خدا را یادمان رفت در گوش‌مان خواندند رسم آدمیت آن حرف‌ها را زود اما یادمان رفت فردا چه کاره می‌شوی، موضوع انشا ساده نوشتیم آنقدر تا یادمان رفت دیروز تکلیف آب بابا بود و خط خورد تکلیف فردا نان و بابا یادمان رفت
انشای من در باره دهه فجر
انشایم را با نام خداوند بخشنده و مهربان آغاز می کنم. دهه فجر برای ما دانش آموزان نام آشنائی است که از تاریخ ورود امام خمینی به ایران تا پیروزی انقلاب اسلامی می باشد. وقتی شاه خائن در روز 26 دی ماه(1357) از ایران فرار می کند و امام خمینی در روز 12 بهمن ماه به ایران وارد می شوند روز نامه ها با خطی بزرگ در این دو روز نوشته بودند (شاه رفت ، امام آمد) . مردم ایران در طول این 10روزبه خیابان ریختند و علیه شاه و نوکران او شعار می دادند تا اینکه انقلاب اسلامی 22 بهمن ماه پیروز می شود. مردم در شب22 بهمن ماه به دستور امام حکومت نظامی شاه را از بین بردند .هر سال در چنین روز هایی جشن پیروزی انقلاب در سراسر ایران بر گزار می شود و ما نیز وظیفه داریم در مدرسه ی خود جشن کوچکی برگزار کنیم.
انشا در مورد اينترنت
بانام و یاد خدا انشای خود را آغاز می کنم. معلم به ما گفت در مورد اینترنت بنویسیم. من از اینترنت خیلی سرم می شود و در خانه مان اینترنت پرسرعت داریم.اینترنت کاربرد های بسیار بسیار بسیار فراوانی دارد. مامان ,بابا, برادر و خواهر من از اینترنت خیلی استفاده می کنند. هر وقت برادرم پای اینترنت می نشیند همه اش مواظب است کسی به کامپیوتر نزدیک نشود و خیلی خیلی به حریم خصوصی اعتقاد دارد. هیچ وقت به من یاد نمی دهد که چه کار می کند، می گوید بزرگ می شوی یاد می گیری.خواهرم همه اش به سایت های مختلف سر می زند و موقعی که پشت کامپیوتر می نشیند که تحقیقات دانشگاهی اش را انجام دهد یه حرف هایی می زند که نمی شود در انشا نوشت اما همه اش به سرعت اینترنت مربوط می شود.ما اینترنت پرسرعت داریم ولی هر وقت می خواهم به سایت باشگاه مورد علاقه ام سربزنم باید مدتها صبر کنم، آخر پشت سر هم پیغام خطا می دهد برادرم می گوید مربوط به سرعت است و با چراغ نفتی کار می کند.من نمی دانم حالا که برق آمده چرا کاری نمی کنند اینترنت هم برقی شود.خواهرم می گوید کابل با کشتی قطع شده و دارند تعمیر می کنند. کاش این کشتی ها می فهمیدند ما کار داریم قبض آب،برق، گاز تلفن و … باید اینترنتی پرداخت شود. دانشگاه ها اینترنتی ثبت نام می کنند و تازگی هر کاری می خواهی بکنی می گن از طریق سایتمان اقدام کنید، اما نمی شود.پدرم می گوید همه تقصیر ها به گردن اینترنت ملی است و اگر راه بیفتد فاتحه اینترنت خوانده است. من نمی دانم اینترنت ملی یعنی چه اما می دانم مردن چیز بدی است خدا کند اینترنت نمیرد وگرنه من دیگرنمی توانم بازی کنم و عکس ببینم.این بود انشای من.
انشا یک بچه دبستانی در مورد ازدواج + (طنز)

نام : كمال كلاس :دوم دبستان موزو انشا : عزدواج! هر وقت من یك كار خوب می كنم مامانم به من می گوید بزرگ كه شدی برایت یك زن خوب می گیرم. تا به حال من پنج تا كار خوب كرده ام و مامانم قول پنج تایش را به من داده است. حتمن ناسرادین شاه خیلی كارهای خوب می كرده كه مامانش به اندازه استادیوم آزادی برایش زن گرفته بود. ولی من مؤتقدم كه اصولن انسان باید زن بگیرد تا آدم بشود ، چون بابایمان همیشه می گوید مشكلات انسان را آدم می كند. در عزدواج تواهم خیلی مهم است یعنی دو طرف باید به هم بخورند. مثلن من و ساناز دختر خاله مان خیلی به هم می خوریم. از لهاز فكری هم دو طرف باید به هم بخورند، ساناز چون سه سالش است هنوز فكر ندارد كه به من بخورد ولی مامانم می گوید این ساناز از تو بیشتر هالیش می شود. در عزدواج سن و سال اصلن مهم نیست چه بسیار آدم های بزرگی بوده اند كه كارشان به تلاغ كشیده شده و چه بسیار آدم های كوچكی كه نكشیده شده. مهم اشق است ! اگر اشق باشد دیگر كسی از شوهرش سكه نمی خواهد و دایی مختار هم از زندان در می آید من تا حالا كلی سكه جم كرده ام و می خواهم همان اول قلكم را بشكنم و همه اش را به ساناز بدهم تا بعدن به زندان نروم. مهریه و شیر بلال هیچ كس را خوشبخت نمی كند. همین خرج های ازافی باعث می شود كه زندگی سخت بشود و سر خرج عروسی دایی مختار با پدر خانومش حرفش بشود. دایی مختار می گفت پدر خانومش چتر باز بود.. خوب شاید حقوق چتر بازی خیلی كم بوده كه نتوانسته خرج عروسی را بدهد. البته من و ساناز تفافق كرده ایم كه بجای شام عروسی چیپس و خلالی نمكی بدهیم. هم ارزان تر است ، هم خوشمزه تراست تازه وقتی می خوری خش خش هم می كند! اگر آدم زن خانه دار بگیرد خیلی بهتر است و گرنه آدم مجبور می شود خودش خانه بگیرد. زن دایی مختار هم خانه دار نبود و دایی مختار مجبور شد یك زیر زمینی بگیرد. میگفت چون رهم و اجاره بالاست آنها رفته اند پایین! اما خانوم دایی مختار هم می خواست برود بالا! حتمن از زیر زمینی می ترسید. ساناز هم از زیر زمینی می ترسد برای همین هم برایش توی باغچه یك خانه درختی درست كردم. اما ساناز از آن بالا افتاد و دستش شكست. از آن موقه خاله با من قهر است. قهر بهتر از دعواست. آدم وقتی قهر می كند بعد آشتی می كند ولی اگر دعوا كند بعد كتك كاری می كند بعد خانومش می رود دادگاه شكایت می كند بعد می آیند دایی مختار را می برند زندان! البته زندان آدم را مرد می كند.عزدواج هم آدم را مرد می كند، اما آدم با عزدواج مرد بشود خیلی بهتر است! این بود انشای من