ورزش تکواندو، اطلاعات عمومی رشته تکواندو - همه چیز در مورد مبارزه تکواندو

در این بخش از سایت برگزیده ها مطالبی در مورد ورزش تکواندو را برای شما آماده کرده ایم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد.

اطلاعات عمومی رشته تکواندو

تکواندو از ورزش های رزمی و سنتی کشور کره است. البته آنچه ما امروزه به عنوان تکواندوی مدرن می شناسیم تحت تاثیر تکنیک های سایر ورزش های رزمی است.

تکواندو به معنای پریدن و شکستن سریعترین راه ممکن به وسیله دست و پا می باشد. از خصوصیات این ورزش سرعت، دقت عمل، هماهنگی در فعالیت، انعطاف بدن، درک و یاد گیری سریع فنون می باشد. تکواندو روح نظم و ترتیب را در شخص القا می کند و بطور کلی تکنیک دفاع از خود را به انسان می آموزد. در این ورزش فنون استفاده از حرکات خاص برای بکار گیری پاها و وارد نمودن ضربه های موثر آموخته می شود و لذا ممکن است ضربات سهمگین به حریف مقابل وارد نمود.

همه چیز در مورد مبارزه تکواندو

ورزش تکواندو

بطور کلی حملات بر روی سه نقطه اصلب بدن متمرکز می گردد: صورت (الگول)، تنه(مومتونگ)، و قسمت نیم تنه یا پایین تنه (آرا). ضربات فنی فقط در نقاط تعیین شده مجاز زده می شود. استفاده ازمشت با روشهای مختلفی انجام می شود و دفاع به وسیله تمام قسمتهای دور مچ انجام می گیرد. در ضربات پا از قسمتهای مختلف پاشنه و کف پا استفاده می شود. شکستن تخته و یا آجر از جمله آموزشهایی است که به منظور آزمایش قدرت و سرعت عمل کار آموزان به کار می رود. در این آموزش، تسلط بر چرخش مفاصل در هنگام شکستن تخته و … ضروری است مسابقات تکواندو در وزنهای مختلف برگزار می شود و وزن کشی ورزشکاران در روز مسابقه صورت می گیرد. مسابقه در سه راند سه دقیقه ای با یک استراحت یک دقیقه ای بین راندها انجام می شود. محوطه مبارزه ورزش تکواندو فضای مربع شکل با ابعاد ۸ × ۸ متر می باشد که در داخل یک تشک ۱۲ × ۱۲ متر قرار می گیرد. به این ترتیب یک محوطه به عرض ۲ متر در اطراف منطقه مبارزه به وجود می آید که موسوم به منطقه قرمز یا محوطه خطر می باشد. در صورت لزوم محوطه مسابقه را ممکن است بر روی سکویی به ارتفاع ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر مستقر نمود و برای جلوگیری از آسیب مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه را با شیب کمتر از ۳۰ درجه به کف سالن متصل نمود.
در سالن تکواندو محل استقرار تماشاچیان ممکن است در چهار سوی محوطه مسابقه در نظر گرفته شود، اگرچه بهترین موقعیت دید در طرفین طولی محوطه بازی میسر است. فاصله تماشاچیان از محوطه بازی باید حد اقل ۴ الی ۵ متر پیش بینی شود.
لباس

مبارزین باید لباس مخصوص تکواندو (دوبوک) که سفید رنگ می باشد را بر تن کنند.
وسایل حفاظتی

تجهیزات ایمنی شامل این موارد می باشد: هوگو (م حافظ ی شبیه به جلیقه ضد گلوله)، باده و ساباده (ساق بند و ساعد بند) و نانشیم (م حافظ بیضه و آلت تناسلی) تنها در این رشته مورد استفاده قرار می گیرد. برای سایر ورزشهای رزمی چینی وسایل ایمنی وجود ندارد. شماره مبارزین باید پشت پیراهن آنها نصب گردد. اندازه شماره مبارزین بزرگسال ۲۵ × ۲۵ سانتیمتر و شماره مبارزین نوجوان و خرد سال ۱۵ × ۱۲ سانتیمتر می باشد.
تقسیم بدن انسان

۱- سر و گردن: الگول ۲- شکم و سینه : راممتونگ ۳- باسن به پایین: آره
نشستهای تکواندو

۱- نشست بلند: آپ کوبی ۲- نشست کوتاه: آپ سوگی ۳- نشست روی پای عقب: دیت کوبی
انواع دفاع اولیه و عمده
۱- الگو ماگی:دفاع از سرو صورت با ساعد دست ۲- موم تونگ ماگی: دفاع از سینه و شکم با ساعد دست ۳- آره ماگی: دفاع از پایین بدن با ساعد دست
انواع فرم: در تکواندو ۱۷ فرم وجود دارد که با شماره شان از ۱ تا ۱۷ معرف می شوند.
کمربندهای تکواند: زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی
کمربند مشکی از دان ۱ تا دان ۱۰ درجه بندی شده است.
انواع خطا و امتیازات: پشت سر، پشت گردن، پشت کمر و از کمر به پایین خطای عمد گفته می شود و ضربه در صورت و کنا صورت و از گردن تا کمر امتیازدارد. البته صدای ضربه باید به گوش داور برسد و اگر با یک حرکت پا به حریف ضربه وارد شود و او نتواند به بازی ادامه دهد داور به او «ناک اوت» اعلام می کند.
لباس مسابقه: ۱- هوگو: ضربه گیر که م حافظ سینه و شکم است. ۲- کلاه: م حافظ سروصورت است. ۳- ساق بند: م حافظ ساقهای پاست. ۴- نانشیم (بیضه بند): م حافظ بیضه است. ۵- ساعد بند: م حافظ ساعدهای دست می باشد.
زمان راندها و استراحت:

خردسالان: ۵/۱ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت نونهالان: ۵/۱ دقیقه و یک۱ دقیقه استراحت نوجوانان: ۲ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت جوانان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بزرگسالان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بانوان خردسالان : ۱ دقیقه نوجوانان: ۲ دقیقه جوانان: ۲ دقیقه - چهار وزن المپیکی عبارتنداز: - منهای ۵۸ کیلوگرم - منهای ۶۸ کیلوگرم - منهای ۸۰ کیلوگرم - به اضافه ۸۰ کیلوگرم - در راند سوم در صورت مساوی، سرداور برنده را بادرنظر گرفتن شرایط زیر اعلام می کند: ۱- از نظر فنی ۲- اخلاق ۳- بازی هجومی ۴- فعالیت بیشتر
مشخصات تشک: ابعاد تشک ۱۲×۱۲ متر است و داخل آن مربعی به ابعاد ۸×۸ متر وجود دارد که محوسط مسابقه است. دو مبارز به فاصله ۱ متر از هم می ایستند و سرداور به فاصله ۵/۱ متر در مقابل آنها قرار می گیرد.
تعداد داوران: ۴ داور شامل یک سرداور در داخل تشک و ۳ قاضی در اطراف تشک، ضمن اینکه یک پزشک و یک منشی در کنار تشک حضور دارند. وظیفه منشی جمع کردن آراء داوران در دو راند است.

انواع ضربات پا:

    آپ چاگی: ضبه با سینه پا
    دولیو چاگی: ضربه با روی پا به صورت
    تیچاگی: ضربه از عقب به صورت با پاشه پا
    موم دولیو چاگی: چرخش و ضربه با پاشنه پا
    موم دولیو یوب چاگی: چرخش و ضربه با تیغه پا

 
وزن های مسابقه های تکواندو

مسابقه های تکواندو بازی های المپیک (۴ وزن مردان - ۴ وزن زنان)

    مردان زنان منهای ۵۸ کیلوگرم (پایین تر از ۵۸ کیلوگرم)

    منهای ۴۹ کیلوگرم (پایین تر از ۴۹ کیلوگرم)
    منهای ۶۸ کیلوگرم (پایین تر از ۶۸ کیلوگرم)
    منهای ۵۷ کیلوگرم (پایین تر از ۵۷ کیلوگرم)
    منهای ۸۰ کیلوگرم (پایین تر از ۸۰ کیلوگرم)
    منهای ۶۷ کیلوگرم (پایین تر از۶۷ کیلوگرم)
    به اضافه ۸۰ کیلوگرم (بالاتر از ۸۰ کیلوگرم)
    به اضافه ۶۷ کیلوگرم (بالاتر از ۶۷ کیلوگرم)

مسابقه های تکواندو قهرمانی جهان (سنین بالای ۱۵ سال).

 

● تقویت بدن

علاوه بر تمرینات ذهنی، روحی و فلسفه زیبابی که در این ورزش وجود دارد، تکواندو می تواند در ساختن فیزیکی بدن هم کمک کننده باشد. در این ورزش تمام عضلات بدن به کار گرفته می شوند. تمرینات ورزشی این ورزش باعث می شود که چربی های شل در بدن از بین بروند. عضلات در اثر حرکات سریع و تکرار شونده کاملا انعطاف پذیر می شوند و شکل خاصی به خود می گیرند. علاوه بر ساخته شدن عضلات در ناحیه پا، حرکات دست باعث شکل گرفتن عضلات دست ها می شوند و همچنین چرخش های ایجاد شده در بالاتنه باعث خوش فرم شدن عضلات شکمی می شوند.

 

● تکواندو و زنان

یک توصیه خوب برای خانم ها این است که این ورزش بسیار برای بانوان مناسب است زیرا باعث شکل گرفتن و خوش فرم شدن عضلات شکم و زیر شکم، لگن و قسمت داخلی ران ها می شوند، یعنی دقیقا محل هایی که همیشه خانم ها از وجود چربی در این نقاط درعذابند. علاوه بر تمرینات عضلانی، این ورزش در بهبود کارکرد سیستم قلبی عروقی هم بسیار کارآمد است.

 

● آسیب های تکواندو

حالا می رسیم به قسمت ناخوشایند ورزش تکواندو، یعنی آسیب های ایجاد شده شایع در این ورزش. شاید برایتان جالب باشد که بگوییم بیشتر آسیب های ورزش تکواندو در حین مسابقات ایجاد می شوند نه در هنگام تمرینات. شایع ترین این آسیب ها شامل پارگی یا له شدگی در اعضای مختلف بدن است. به دنبال آن پیچ خوردگی به خصوص در ناحیه مچ پا، آسیب های زانو و شکستگی ها به ترتیب شایع اند. یعنی ناشایع ترین این آسیب ها شکستگی اندام ها مثل ساق پا، دست ها و انگشتان است. دیده شده است که این آسیب ها در ورزشکاران وزن ۶۵ تا ۷۵ کیلوگرم بیشتر ایجاد می شود. بد نیست در اینجا اشاره ای به آسیب دیدگی یکی از قهرمانان بزرگ کشورمان در ورزش تکواندو در بازی های آسیایی داشته باشیم.

هادی ساعی که به علت آسیب دیدگی در پای چپ و شکستگی در ناحیه انگشتان پای راست بعد از بازی اول خود در مقابل حریف اردنی باز هم به مقابله با سایر حریفان رفت و با وجود این آسیب ها بازهم موفق به کسب مدال برنز شد. در حال حاضر پا و دست ایشان در آتل است. ما به نوبه خود از زحمات این قهرمان محبوب قدردانی می کنیم ولی هادی ساعی، باید بیشتر مواظب دست ها و پاهای طلایی خودت باشی. اگرچه ما مهارت چندانی در ورزش نداریم اما به عنوان دوستداران تو خواهشمندیم در صورت آسیب دیدگی به مقابله با حریفان دیگر نروی. به هر حال از شما و از تمام تکواندوکارانی که باعث کسب مدال برای کشورمان شدند متشکریم. امیدواریم این ورزشکار عزیز، هر چه زودتر بهبودی کامل حاصل کنند. به هر حال اگر خواستید تکواندو را شروع کنید این بار به آن از دید فلسفی هم نگاه کنید و آن گاه ببینید چه لذتی از آن می برید! بد نیست به فلسفه اساسی ورزش تکواندو که باعث می شود در ورزشکاران واقعی این رشته امید به زندگی تقویت شود اشاره ای داشته باشیم:

 تمایل داشتن به انجام دادن کارهای باارزش حتی اگر انجام آنها بسیار سخت باشد.

 مهربان بودن با افراد ضعیف و سخت بودن در برابر قوی تر ها.

 راضی بودن به مال و مقام مادی موجود و برعکس دنبال پیشرفت در معنویات و مهارت ها تا بی نهایت.

 همیشه کاری را که شروع می شود باید به پایان رسانید، چه این کار بزرگ باشد چه کوچک.

 به جای حرف های خوب زدن، اعمال نیک انجام دهید و در عمل آن را نشان دهید.

 همیشه شخصیت خود را همان که هستید، حفظ کنید حتی اگر موفقیت شما تغییر کند.

 بدون توجه به نژاد، مذهب و ایدئولوژی هر فردی، برای افراد آموزگار باشید.

 سعی کنید یک آموزگار جاودان باشید به طوری که در جوانی با تمرینات بدنی، در پیری با حرف هایتان و بعد از مرگ با خصایص اخلاقی تان به دیگران آموزش دهید.

منبع:رزمی کار
ویرایش و تلخیص:برگزیده ها

درباره ورزش تکواندو , در مورد ورزش تکواندو