کی‌روش ماند؛ دیگر دست از فرصت‌سوزی بردارید
گویا هیجان مذاکرات هسته‌ای بر علی کفاشیان و اعضای فدراسیون فوتبال هم تأثیر گذاشته و آن‌ها هم در این چند روز مذاکره با کارلوس کی‌روش مدام در جو مذاکرات لوزان بودند. از اتاقشان بیرون می‌آمدند و رو به خبرنگاران می‌گفتند: «پیشرفت‌های خوبی داشتیم، ولی هنوز نقاط مبهمی وجود دارد» تا اینکه سرانجام روز گذشته، علی کفاشیان اعلام کرد کی‌روش «تا حدودی» قبول کرد که بماند.
به گزارش تابناک، هرچند پرسش مهم دو هفته اخیر فوتبال ایران این بود که «کی‌روش می‌ماند یا می‌رود؟» و با اینکه روز گذشته به این پرسش پاسخ داده شد، واقعا کسی نفهمید چه اتفاقی رخ داد که نزدیک به بیست روز، فوتبال ایران درگیر بازی ماندن و رفتن کارلوس کی‌روش شود؛ مربی که با تیم ملی فوتبال ایران قرارداد مشخصی دارد و در آن نحوه ادامه همکاری و قطع همکاری مشخص شده است، ولی به رغم این شفافیت، باز هم فوتبال ایران گرفتار گرداب تصمیم‌گیری در رفتن یا نرفتن سرمربی‌اش می‌شود!
«کی‌روش می‌ماند یا می‌رود؟»: این پرسشی بود که در یک سال اخیر، دو بار در فضای فوتبالی ایران مطرح شد؛ نخستین بار بعد از جام‌جهانی فوتبال بود که فدراسیون با توجه به پایان قرارداد کی‌روش، به دنبال تمدید قرارداد با او بود. به رغم وجود مخالفان و منتقدان قدرتمند کی‌روش در آن روز‌ها و با توجه به اقبال مردمی و به راه افتادن کمپین‌های حمایتی و تقاضای هواداران از دولت و شخص رئیس‌جمهور برای حفظ سرمربی پرتغالی، سرانجام فدراسیون فوتبال بعد از یک ماراتن طولانی، توانست از عقد قرارداد چهار ساله و سه مرحله‌ای با کارلوس کی‌روش خبر بدهد؛ قراردادی که سه مرحله‌اش در جام ملت‌ها، انتخابی جام‌جهانی و جام‌جهانی ۲۰۱۸ خلاصه می‌شد و بنا بر مفادی که در آن گنجانده شده بود، در هر مرحله فدراسیون می‌تواند با کی‌روش قطع همکاری کند.
اتفاقا در آن روز‌ها، وزارت ورزش هم حساسیت قابل توجهی در خصوص این قرارداد داشت و مدام از فدراسیون می‌خواست تا قراردای امضا کند که بتواند مربی پرتغالی‌اش را کنترل کند. بعد از آنکه همه این داستان‌ها به پایان رسید و کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی ماند، کمتر کسی تصورش را می‌کرد که بار دیگر و در چند ماه بعد ماجرای ماندن یا رفتن کی‌روش به سؤال بزرگ فوتبال ایران بدل شود؛ سؤالی که در صورت وجود سازوکار درست و منطقی در فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش می‌شد ایجاد نشود.
اگر کمیته فنی یا هیأت رئیسه یا هر نهاد مرجع دیگری در فدراسیون یا وزارت ورزش رسما اعلام می‌کرد که عملکرد کی‌روش در تیم ملی مطلوب نبوده یا ضعیف بوده، خیلی راحت می‌شد در همان دی ماه و بعد از پایان جام ملت‌ها طبق مفاد قراردادی که برایش کلی زحمت کشیده شده، همکاری با کی‌روش را فسخ کرد و به دنبال سرمربی جدید بود. اگر هم اینچنین نبود که دیگر این داستان عجیبی که از اواخر اسفند تا اواسط فروردین به راه انداختند، چه بود؟
البته گویا علی کفاشیان از این حالت کج دار و مریز چندان هم بدش نمی‌آید، زیرا او روز گذشته قطعی نگفت کی‌روش می‌ماند. وی اعلام کرد که کی‌روش «تا حدودی» قبول کرده که بماند. اگر این طور باشد، بعید نیست سه ماه دیگر باز هم این پرسش «کی‌روش می‌ماند یا می‌رود؟» مطرح شود.
فدراسیون فوتبال در این سال‌ها به خوبی نشان داده که استاد فرصت سوزی است و نگاهی به برنامه تیم ملی از دی ماه (پایان جام ملت‌ها) تا به امروز به خوبی نشان می‌دهد، آن‌ها برنامه مشخصی برای روزهای مهم پیش روی خود ندارند؛ روزهایی که ایران باید برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بجنگد و تازه دیروز فهیمده که تیم ملی‌اش «تا حدودی» مربی دارد.
اخبار ورزشی - تابناک