بررسي علل و هزينه مراجعات مجدد بيماران به بخش جراحي ارتوپدي بيمارستان

بررسي علل و هزينه مراجعات مجدد بيماران به بخش جراحي ارتوپدي بيمارستان

 شهيد چمران شيراز طي سال هاي 84 و 85

 

                                                                                                                 نويسنده:پرنيان نيك منش

              كارشناس امور بيمارستان نمازي

 

بيان مساله:

در جهان امروز سطح پيشرفت خدمات بهداشتي و درماني، به عنوان يكي از شاخص هاي اندازه گيري رشد و توسعه اقتصا دي و اجتماعي به شمار مي رود.خدمات بهداشتي- درماني بر سطح رفاه اجتماعي تاثير مي گذارد و بخش عظيمي از ثروت ملي را مصرف كرده،لذا نبايد از توجه به اين خدمات غافل ماند(آصف زاده،1376،ص243).

تامين نيازهاي بهداشتي-درماني جامعه از جمله مهمترين وظايف دولتها به شمار مي رود.افزايش رو به رشد جمعيت از يك طرف و محدوديت امكانات بهداشتي-درماني و گراني خدمات مربوط از طرف ديگر منجر به بروز مشكلات بارزي در اين زمينه شده است.كمبود عوامل بهداشتي-درماني مانند پزشك،كادر پزشكي،تخت بيمارستان،تجهيزات بيمارستان به سرانه ي جمعيت باعث شده تا سيكل ارائه ي خدمات بهداشتي-درماني به مردم(سالم،بيمار)همچنان ناقص باقي بماند.توجه به مواردي كه ذكر گرديد لزوم صرفه جويي،استفاده حداكثر و جلوگيري از به هدر رفتن امكانات و منابع بهداشتي-درماني را نشان مي دهد.

مراجعات مجدد به غير از مراجعه جهت پيگيري و تكميل درمان به نوعي ضايع نمودن امكانات بهداشتي-درماني اعم از تجهيزات و نيروي انساني است. زيرا عقيده بر اين است كه بيمار در مراجعه اول خود،كليه خدمات كلينيكي و پارا كلينيكي منجر به درمان و بهبود كامل را دريافت داشته و با مداواي كامل از مركز بهداشتي –درماني ترخيص شده و كار وي به مراجعه مجدد نمي انجامد،چرا كه در صورت مراجعه ي بعدي ازامكاناتي كه براي بيمارديگري در نظر گرفته شده استفاده خواهد شد و چنين روندي چنانچه از حد انتظار فراتر رود،لطمات غير جبران مادي و معنوي را متوجه بيمار و سيستم بهداشتي_درماني خواهد كرد.

عدم توجه به مراجعات مجدد،به ويژه در مورد عمل هاي جراحي،به دليل عفونت هاي بيمارستاني،عود بيماري،تشخيص نادرست و نقص درمان ،از عواملي به شمار مي روند كه غالبا در آمار بيمارستاني منعكس است.اين آمار مي تواند با پيگيري از سوي مديريت بيمارستان و همكاري مداوم مدير بخش بايگاني مدارك پزشكي عملكرد تخت ها و كيفيت خدمات و مراقبت را افزايش دهد(صدقياني،1377،ص421) .

فرآيند مراقبت هاي پزشكي عرصه اي است كه در آن مصرف كننده خدمات،نسبتا از آنچه براي وي مفيد است آگاهي ندارد،بنابراين تصميم گيري به ارائه كننده خدمات واگذار مي شود.گر چه اين تصميم گيري در بيشتر موقعيت ها منافع بي قيد و شرط دارد،اما اين قدرت تصميم گيري كه ارائه كننده خدمت از آن بهره مي گيرند،گاهي نيز مورد سوء استفاده  واقع مي شود ،بنابر اين وظيفه مدير بيمارستان است كه از عدم سوء استفاده از اين امتياز اطمينان حاصل كند و بيمارستان به عنوان واسطه اي براي خدمت به بيماران و عموم مردم عمل مي كند(فرانسيس،1378،ص209)

اهمیت موضوع:

بیمارستانها پیوسته باید کیفیت مراقبتها و خدمات ارائه شده به بیماران را تامین کنند.این موضوع تمام فعالیتها و بخشهای بیمارستان را در بر می گیرد.تمام وظایف و فعالیتهایی که باید انجام شود،در همان مرتبه اول باید صحیح انجام شود،در خدمات و مراقبتهای پزشکی،ممکن است دومین باری وجود نداشته باشد،یا انجام غلط وظایف در بار اول اثرات مصیبت بارداشته باشد(فرانسیس،1378،ص207).

بیمارستان جایگاهی برای ارائه خدمات درمانی و بستری بیماران و درمان آنها یا حداقل تحلیل عوارض و کاهش درد و رنج و معلولیت هاست و بیماران جهت مداوا به آنجا پناه می آورند.بنابر این بایستای حتی الامکان عاری از عوامل بیماریزا باشد.این مساله حقیقت تلخی است که بیمارستان همیشه مکانی نیست که بیماران در آن بهبود یابند و گاهی بدلیل عدم کنترل موثر عوامل بیماریزا موجب بروز یا تشدید عفونت یا بیماری در بیماران می گردد که تحت عنوان عفونتهای بیمارستانی نامیده می شوند و تقریبا تمام افراد بستری شده در بیمارستانها را تهدید می کند(شپرد،1378،ص443).

عفونت زخم ها به تنهایی نزدیک به 20 درصد بیماران پس از عمل جراحی را دچار می کندو شواهد حاکی از آن است که در ایجاد عفونتها آدم ها بیشتر از شیءها بعنوان مهمترین متهم منظور میشوند(ساخاکار،1378،ص443).

آلترمیر (1976)اهمیت عفونت بین بیماران جراحی را مورد تاکید قرار می دهد و اظهار می دارد از 250میلیون بیمار پذیرفته شده در بیمارستانهای آمریکا (1963)،بیش از یک میلیون نفر دچار عفونت پس از عمل جراحی شدند(ص126).

از مهمترین مسائلی که همواره توجه،دقت و کوشش مدیران بیمارستانها را به خود معطوف داشته است،تسلط و کنترل بر وضعیت مالی بیمارستان و تامین مالی مورد نیاز برای اداره  آن می باشد(شپرد،1380،ص47).

از طرفی امروزه به دلیل اجرای طرح خود گردانی در بیمارستانهای دولتی و لزوم برقراری توازن و تعاذل بین دخل و خرج بیمارستان ،طرح ریزی برنامه ای مدون جهت کاهش هزینه ها و متعاقبا کسب درآمد بیشتر بعنوان مهمترین وظیفه مدیران بر شمرده شده است(حسینی،1380،ص1).

افزایش هزینه ها و روزهای بستری در سال های اخیر نشان می دهد اگر برنامه موثری اجرا نشود،در دهه های آینده،با هزینه ها و خسارات بیشتری روبرو خواهیم بود و این در حالی است که هر ساله تعداد زیادی بیمار نیازمند،در اثر نبوذن تخت خالی جان می سپارند و عده زیادی هم در لیستهای طویل انتظار باقی می مانند.علاوه بر تمام آمارها و میزان های ابتلا،عفونت های بیمارستانی به سختی درمان می شوندو گاهی موجب مرگ بیماران می گردند. درمان این عفونت ها با توجه به مقاومت اغلب نژادهای میکروارگانیسم ها ی عامل آنها به چندین آنتی بیوتیک بسیار مشکل است و به علت طولانی شدن زمان بستری بودن بیمار،بسیار پر هزینه می باشد(نوروزی،1373،ص8).

امروزه اعتلای کیفیت و تضمین آن برای نظام بهداشت و درمان به علت سروکار داشتن این نظام با سلامت و جان انسانها بسیار مورد توجه قرار گرفته است.از آنجایی که تا کنون در زمینه علل مراجعات مجدد بیماران به بخش های جراحی ارتوپدی پژوهشی صورت نپذیرفته است ،در این تحقیق در نظر است با دستیابی به علل و دلایل بستری های مجدد در بخش های جراحی ارتوپدی دستمایه ای هر چند مختصر به مدیران و مسؤلان اجرایی تقدیم شود تا نسبت به رفع این نارسایی اقدام کنند.

 

اهداف پژوهش :

هدف کلی:تعیین علل مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان آموزشی-درمانی چمران شیراز در سال های 84و85.

اهداف اختصاصی:

1-تعیین علل مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران در سال های 83و84.

2-تعیین میزان مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران بر اساس متغیر های دموگرافیک(سن،جنس،منطقه اقامت،وضعیت تأهل)در سال های 84و85.

3-تعیین میزان مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران بر اساس فصول سال های 84و85.

4-تعیین میزان مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیماارستان چمران بر اساس ALOSدر سال های 84و85.

5-تعیین میزان هزینه های مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران در سال های 84و85.

6-تعیین میزان مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران بر اساس نوع بیمه پرداختی در سال های84و85.

7-تعیین روابط احتمالی بین علل مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران و مشخصات دموگرافیک بیماران در سال های 84و85.

8-مقایسه علل مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی ارتوپدی بیمارستان چمران ذر سال 1384با سال 1385.

 

هدف کاربردی:

این پژوهش در نظر دارد با  استفاده از آمار و اطلاعات لازم در زمینه مراجعات مجدد،راهکار های لازم را برای کاستن عوامل دخیل در ایجاد آنها به مسؤلان و مدیران ارائه دهد و با افزایش آگاهی مدیران در این زمانه گامی مؤثر در جهت کاهش عواقب ناشی از مراجعات مجدد بیماران و ارتقاء نظام سلامت باشد.

 

 

روش پژوهش

اين پژوهش نوعي مطالعه توصيفي-مقطعي است كه از نتايج آن مي توان بصورت كاربردي استفاده نمود.

 

جامعه پژوهش:

جامعه پژوهش حاضر شامل كليه بيماراني است كه طي سال هاي 84 و 85  به بخش جراحي ارتوپدي بيمارستان چمران مراجعه مجدد داشته اند و مورد مداوا قرار گرفته اند.در واقع اين بيماران در سال هاي گذشته يا همان سال به بخش جراحي ارتوپدي مراجعه كرده اما به علت هايي كه ذكر خواهد شد درمان آنها ناقص مانده و مجددا در سال هاي 84 و 85 به اين بخش مراجعه كرده تا مورد مداوا قرار گيرند كه اين تعداد شامل 258 پذيرش براي 232 بيمار مي باشد.

 

 

نمونه پژوهش

در اين پژوهش نمونه گيري صورت نگرفته و كل جامعه آماري مورد بررسي قرار گرفته است.

 

روش جمع آوري داده ها:

در اين پژوهش روش استفاده از اطلاعات موجود بكار گرفته شده و پژوهشگر با در دست داشتن چك ليستي كه حاوي 15 سؤال بوده و اهداف پژوهش را پوشش مي دهد كه سؤالات 1 تا 6 آن به بررسي مشخصات دموگرافيك بيماران مي پردازد،سؤالات 7 تا 11  به بررسي علل و دفعات مراجعه مجدد بيماران پرداخته ،سؤال 13 نوع بيمه پرداختي و سؤالات 14 و 15 هزينه مراجعات مجدد بيماران را بررسي مي كند.كه با مراجعه به پرونده الكترونيكي تمامي بيماراني كه در سال هاي 84 و 85  به بخش جراحي ارتوژدي بيمارستان چمران مراجعه مجدد داشته اند،اطلاعات مورد نياز را از بخش مدارك پزشكي بيمارستان استخراج نموده است.قابل ذكر است كه در اين بيمارستان كد گذاري پرونده بيماراني كه به علت عوارض بعد از عمل به بخش جراحي ارتوپدي مراجعه مجدد دارند بر اساس كتاب ICD-9-CM (جلد 1)صورت مي گيرد و پژوهشگر با استخراج كد هاي مربوط به اين عوارض از كتاب مذكور و مطابقت آن ها با كد هاي ثبت شده در پرونده الكترونيكي بيماران به اين نتيجه دست يافت كه 4 نوع كد بيماري بيشترين تكرار در مراجعين مجدد به اين بخش را دارد كه به ترتيب4/966 ،5/966 ،6/966 ،7/966 مي باشد و با كمك اساتيد راهنما و ترجمه مشخصات مربوط به اين كدها جهار علت عمده ي مراجعات مجدد بيماران به بخش لرتوپدي بيمارستان چمران طي سال هاي 84 و 85 شناسايي شدند كه در قسمت نتايج پژوهش عنوان خواهد شد.

 

اعتبار علمي ابزار جمع آوري اطلاعات:

جهت كسب اعتبار علمي چك ليست از روش اعتبار محتوي استفاده شده است.بدين منظور كه بر اساس نظر خواهي از صاحبنظران نسبت به تنظيم چك ليست اقدام گرديد،سپس با توجه نظريات اساتيد راهنما و آمار،اصلاحات لازم در اين زمينه انجام و فرم نهايي چك ليست تدوين گرديد.

 

روش تجزيه و تحليل داده ها:

پژوهشگر پس از جمع آوري اطلاعات و ثبت آن در چك ليست مربوط ،بوسيله ي نرم افزار SPSS و آزمون آماري Chi-squre اطلاعات موجود را مورد بررسي و روابط احتمالي بين علل مراجعات مجدد بيماران و دفعات مراجعه ي مجدد بيماران و مشخصات دموگرافيك آنها را طي سال هاي 84 و 85 مورد تجزيه و تحليل قرار داده است.

 

 

 

 

 

 

چارچوب نظري پژوهش

مباني نظري:

 

تضمين كيفيت:

موسسه ي درماني نهادي است اجتماعي كه بر حسب ضرورت تداوم حياتي و حفظ بقاي انسانها و باز گشت به تندرستي و معالجه ي امراض بتدريج در تاريخ زندگي اجتماعي مردم پديدار گشته و همراه با تكامل و توسعه ي علوم و فنون و مهارتها و شيوه زندگي و طي راهي طولاني به شكل امروزين خود به عنوان يك نياز در جوامع بشري نمايان شده است.بنابراين تاريخ موسسات درماني متاثر از پيشرفت و توسعه ي روز افزون دانش و تكنولوژي پزشكي است.موسسات مراقبت بهداشتي-درماني ما نسبت به زمان گذشته از وضعيت بهتري برخوردار است.روشهاي ارائه ي مراقبت بهداشتي-درماني از زمان پيدايش علوم پزشكي تغيير كرده است. امروزه ديگر مسئله درمان به تنهايي جزء اهداف بيمارستان و مراكز درماني نمي باشد.بلكه نكته مهم سعي در ارتقاي كيفيت درمان است.لذا علاقمندي به اطمينان از استمرار كيفيت مراقبتهاي پزشكي ارائه شده به بيمار،تحت شرايط مختلف و به عنوان پاسخي به تغييرات محيط در فواصل معين بروز مي كند.

هدف هر بيمارستاني،كمك به بيماران براي دستيابي سلامت و حفظ آن است.بيمارستان خدماتي را فراهم مي كند تا از طريق آن بتوانند سلامتشان را باز يابند و سالم باقي بمانند و بدين ترتيب كيفيت زندگي را بهبود بخشند.بنا بر اين خدمات بيمارستاني بايد با شايستگي همراه باشد.هزينه مراقبت بيمارستاني با سرعت سرسام آوري در حال افزايش است.در وضعيت اقتصادي فعلي كشور،بسياري از مردم نمي توانند-براي بسياري هم ضرورت ندارد-از عهده ي فن آوريهايي كه هزينه زيادي دارند بر آيند،در حالي كه عده اي متقاضي آن هستند و اين معضل مدير است.هر بيمارستان داراي انواع كاركنان با سابقه ،آموزش وئ انتظارات متفاوت است و مدير بايد همامنگي لازم را بين آنها بوجود آورد و فعاليت هاي يكنواخت،كارا و همه جانبه كل بيمارستان را براي نيل به اهداف تامين كند.لذا بايد كاركنان بيمارستان براي ارائه ي بهتر مراقبت با منابع موجود بر انگيخته شوند.نظام مراقبت بهداشتي نيازمند تحول است و مدير بيمارستان در تامين اين تحول نقش اساسي دارد. بعلاوه،اين يك چالش و فرصت هم محسوب ميشود(حاجوی و همکاران،1378،ص240).

مراقبتهاي پزشكي عرصه اي است كه در آن مصرف كننده خدمات نسبتا از آنچه براي وي مفيد است آگاهي ندارد.بنابراين تصميم گيري به ارائه كننده خدمات واگذار مي شود.گرچه اين تصميم گيري در بيشتر موقعيت ها منافع بي قيد و شرطي دارد،اما اين قدرت تصميم گيري كه ارائه كننده خدمات از آن بهره مي گيرد،گاهي هم مورد سوءاستفاده واقع مي شود.لذا وظيفه ي مدير بيمارستان ايت كه از عدم سوءاستفاده از اين امتياز اطمينان حاصل كند بيمارستان بايد بعنوتن واسطه اي براي مردم و عموم عمل كند(فرانسیس،1378،ص209).

مراكز و مؤسسات درماني بايد برنامه ي كنترل كيفي مكتوب داشته باشند كه به وسيله ي كادر پزشكي، اداري و هيئت رئيسه ي آنها به تصويب رسيده باشد. علاوه بر اين مراكز و مؤسسات درماني بايد كنترل كيفي را به منظور ارزيابي مستمر كيفيت مراقبت درماني به طور مداوم اعمال نمايند. هدف از اين كار دسترسي به بالاترين استاندارد مراقبت بيمار است كه مي تواند از طريق منايع قابل دسترس تحقق يابد.

بيمارستان ها پيوسته بايد كيفيت مراقبت ها و خدمات ارائه شده به بيماران را تامين كنند. اين موضوع تمام فعاليت ها و بخش هاي بيمارستان را در بر مي گيرد. تمام وظايف و فعاليتهايي كه بايد انجاك شود در همان مرتبه ي اول بايد صحيح انجام شود. در خدمات و مراقبت هاي پزشكي، ممكن است دومين باري وجود نداشته باشد يا انجام غلط وظايف در بار اول اثرات مصيبت بار داشته باشد. هر فردي در بيمارستان داراي نقشي در تضمين كيفيت است. سهم هر يك از كاركنان بيمارستان در تضمين كيفيت مراقبت ها به نوبه ي خود داراي اهميت است، از مدير بيمارستان گرفته تا گروههاي درماني، تشخيصي و پشتيباني و خدمه ي بيمارستان. لذا بايد در مورد انجام دادن صحيح كارها در هر زمان تعهد وجود داشته باشد. گروه درماني بايد آنچه را كه بيمار نياز دارد و چگونگي بر طرف كردن آن را به بهترين طريقه ي ممكن بر حسب شرايط دقيقا مشخص كند. گروه تشخيصي هم تا اندازه اي ارتباط مستقيم با بيمار دارد، مهمتر اينكه اين گروه (گروه تشخيصي)، گروه درماني را در ارائه ي مراقبت ها با كيفيت بهتر ياري مي دهد و مراقب است كه هر كاري در هر زماني به درستي انجام شود. گروه پشتيباني هم به نوبه ي خود داراي اهميت است و غالبا اين گروه به طور مستقيم با بيمار تماس ندارد، امام تمام آنچه را براي ارائه ي مراقبت ها لازم است تهيه مي كند. در واقع بدون گروه پشتيباني، گروه درماني و تشخيصي نمي توانند مراقبت ها را با كيفيتي كه از آنها انتظار مي رود ارائه كنند.

تضمين كيفيت مستلزم آن است كه بيمارستان ها و متخصصان بهداشتي و درماني مراقبت ها را به كارآترين،كارآمدترين و اقتصادي ترين شيوه ارائه دهد.اين مهم،متضمن تحليل هزينه-فايده است تا بر اساس آن با تاكيد بر روش هاي هزينه- اثر بخشي،راهبرد هايي براي استفاده بهينه از منابع مشخص گردد و برنامه هاي منظم مستمري براي نظارت پيوسته ي مراقبت ها تهيه شود و كيفيت مراقبتهاي ارائه شده بهبود يابد(همان منبع،ص207).

 

تعريف كيفيت

كسب مطلوب ترين نتيجه براي هر بيمار و اجتناب از عوارضي كه كادر پزشكي موجب آن مي شود و توجه به نياز هاي بيمار و خانواده اش بطوري كه هم در هزينه هاي درمان او مؤثر باشد و هم اطلاعات درماني ثبت شده ي وي مستدل باشد،تعريفي از كيفيت در مراقبت هاي بهداشتي-درماني مي باشد(حاجوی و همکاران،1378،ص241).

تعريف كنترل كيفي در مراقبت هاي درماني

انجام فعاليتهاي تعريف شده براي تعيين كيفيت مراقبت بهداشتي و درماني،توسعه و حمايت از برنامه ي اطمينان از حفظ كيفيت مراقبت با استفاده از استاندارد هاي كنترل كيفي يك روش سيستماتيك براي تعيين مشكلات ارائه مراقبت درماني،طراحي فعاليتها جهت رفع مشكلات تعيين شده و پيگيري اجرا به منظور اطمينان از مؤثر بودن اصلاحات،جلو گيري از بروز مسائل جديد يا تكرار مسائل قبلي(health care management).

بنابراين كنترل كيفي بايد بطور واقعي بر روي اين موارد متمركز گردد.

1-گزارشات مرگ و مير..........................................................................................(mortality report)

2-داده هاي بيماري.................................................................................................(morbidity data)

3-بررسي بهره وري..............................................................................................(utilization review)

4-خطر مديريت....................................................................................................(risk management)

5-ميزان رضايت بيمار...........................................................................................(patient satisfaction)

6-بررسي دقيق كار پزشكان.....................................................................................(physician peer view)(همان منبع،ص241).

 

بررسي بهره وري

در بررسي بهره وري استفاده مؤثر و مناسب از خدمات ، تجهيزات و اقدامات پزشكي مورد ارزيابي قرار مي گيرد.در اين بررسي همچنين مناسب بودن پذيرش هاي بيمارستاني،خدمات ارائه شده،در طول مدت اقامت بيمار و ترخيص ها مشخص مي شود.

درك كيفيت از شخصي به شخص ديگر مطابق با دانش شخصي و ارزشها تفاوت دارد و براي بيمار مفهوم كيفيت عبارتست از تشخيص صحيح و درمان رضايت بخش.لذا بررسي رضايت بيمار بدلايل اجتماعي،اقتصادي و اختلافات زباني بين متخصصان بهداشتي و بيماران آنها به ناچار امر مشكلي اسث(همان منبع،ص242).

در عرضه مراقبت هاي بهداشتي-درماني كيفيت در كانون فرايند مراقبتهاي مذبور قرار دارد.از مراقبتهاي اعمال شده توسط پزشك تا آزمايشهاي تشخيصي،پرتونگاري،تجربيات بيمارستاني و مراقبت در منزل در همه امر كيفيت از اهميتي فوق العاده برخوردار است.مراقبتهاي بهداشتي با مسائلي از جمله كاهش منابع،مسائل مربوط به روابط كاركنان و مشكلات مربوط به بهره وري روبه روست.بعلاوه عدم رضايت مردم و مراجعان بيمارستانها از خدماتي كه به آنها ارائه مي شود تا حد گسترده اي به لحاظ كيفيت پايين خدمات است.

از دلايل مهم كه در گزارشهاي مربوط به كيفيت پايين خدمات بهداشتي مطرح شده است شامل موارد زير است:

1-جريان مراقبت درماني،خدمات آزمايشگاهي:در رابطه با تقاضاي فزاينده جهت آزمايشات تخصصي و كمبود امكانات تكنولوژي لازم براي انجام آزمايشها،تشخيص نادرست پاپ اسميرها و آزمايشهاي لازم براي سرطان و غيره.

2-صنعت دارويي:در رابطه با كنترل بازار دارو بر كسب سود بيشتر وغيره.

3-طرح هاي تحقيقاتي پزشكي:در رابطه با ارائه طرح هاي غير كاربردي و حاوي نتايج ماموس يا عدم ارائه تمامي نتايج حاصله از اين پژوهشها.

4-امكانات پزشكي:در رابطه با انجام عمل جراحي نادرست روي بيماران ،دادن داروي نامناسب به بيماران و غيره(طبیبی،1380،ص).

براي شناسايي و رفع مشكلات و بهبود مراقبتهاي درماني از طريق فعاليتهاي كنترل كيفي مراقبتهاي درماني بايد يك ارزيابي مستمر از خدمات مراقبت درماني بيمار با همكاري پزشكان و ساير متخصصين مراقبت درماني به عمل آيد.بنابراين به هنگام بررسي كيفيت مراقبت درماني اولين قدم در تصميم گيري عبارتست از ارزيابي مناسب يا كفايت مراقبتهاي درماني،نه كارايي.

 

ارزيابي مراقبتهاي بهداشتي-درماني

تجزيه و تحليل مراقبتهاي درماني بر پايه ارزيابي كيفي جهت تعيين كفايت مراقبت درماني مورد استفاده قرار مي گيرد تنها از طريق بررسي اطلاعلت جامع و اطلاعاتي خاص است كه ميتوان درباره ي مطلوبيت مراقبت درماني و كارايي خدمات ارائه شده يك تصميم معتبر گرفت.كنترل كيفي بايد ضمانتي براي رسيدن به نتايج مطلوب در مراقبت همه ي بيماران باشد.

لذا عناصر زير براي توسعه برنامه هايي كه با هدف افزايش كيفيت مراقبتهاي بهداشتي –درماني طراحي مي شوند ضروري به نظر مي رسد:

1-استفاده مؤثر از منابع

2-مهارتهاي تكنيكي

3-كاهش زيان بيمار ناشي از خدمات درماني تا حداكثر ممكن

4-رضايت بيماران نسبت به احتياجات،انتظارات و دسترسي به خدمات بهداشتي-درماني(صدقیانی،1376،ص).

هزينه هاي درماني

فلسفه مديريت سنتي آن است كه كيفيت بهتر پر هزينه تر است زيرا بهره وري را پايين مي آورد و هزينه كار و لوازم را افزايش مي دهد در مقابل طبق فلسفه مديريت كيفيت اين واقعه رايگان است،زيرا موجب بهبود بهره وري مي شود و ضايعات را كاهش مي دهد.كيفيت بد همواره پر هزينه است.هزينه هاي ناشي از بدي كيفيت عبارتند از كليه هزينه هاي حاصل از خطاها يا فعاليتهايي كه در هر زمان به درستي انجام نشده اند.

مي توان اين هزينه ها را به دو دسته خطاهاي داخلي و خارجي تقسيم كرد:

1-هزينه خطاهاي داخلي:بيش از پيشرفته شدن فراورده يا خدمات توسط بيمار روي داده و علت آن انجام نشدن صحيح كارها در همه مواقع و توسط همه كاركنان است.اين هزينه ها قابل پيشگيري و قابل كنترل است.

2-هزينه خطاهاي خرجي:ناشي از كار با كيفيت نا مطلوب به وسيله متخصصان مراقبت بهداشتي است(سواعدي،1384،ص42).

امروزه در محيط كار جهاني بهره وري بعنوان عامل كليدي توسعه اقتصادي كشورها محسوب مي شوند،چه در زمينه توليد كالا و چه در عرصه ي ارائه خدمات بهره وري مي تواند ناشي از بهره گيري مطلوب از تكنولوژي تازه ي روشهاي كار نوين،انتخاب تجهيزات پيشرفته،كارمنان ماهر و متخصص و مديريتي كارآمد  باشد.

بهره وري معياري است از اينكه منابع چگونه با هم ممزوج مي شوند و نتيجه اي مطلوب به بار مي آورند.به بيان ذيگر بهره وري نسبت برون داد به درون داد سيستم مي باشد.برون داد ، ساعت كار و بهره گيري مطلوب از تخت بيمارستاني در زمره ي مهمترین راههای معمول جهت سنجش بهره وری در مراقبت های بهداشتی-درمانی می باشد.از قبیل:کیفیت و در دسترس بودن مواد،اندازه عملیات،انذازه مطلوبیت،دسترسی بر حجم تجهیزات سرمایه ای،نگرش و سطح مهارت نیروی کار،انگیزه واثربخشی مدیریت(سواعدي،1384،ص50).

 

 

عوامل فرآیندی:

کمیته تضمین کیفیت نوع بیمارانی را که باید بیمارستان برای معاینه و درمان بپذیرد،بر اساس منابع بیمارستان معین می کند.همچنین دستورهای ثابتی که باید برای مراقبت روزمره بیماران دنبال شود،دستورهای پرستاری که باید اختیار شود،روش ثبت اطلاعات بیمار و مدارک بیمارستانی که باید برای اطمینان از ارائه ی موثر مراقبتها نگهداری شوند،این کمیته وضع می کند.این کمیته باید از طریق کمیته های فرعی،به جنبه های اختصاصی زیر در امر درمان رسیدگی کند:

الف)کمیته فرعی جراحی(بهره برداری بافت)موارد زیر را تعیین می کند:

1-جراحی های بدون دلیل.

2-اعضای طبیعی جابجا شده یا قطع شده.

3-همبستگی تشخیص قبل و بعد از عمل.

4-عوارض مربوط به جراحی.

5-مرگ هایی که در مدت انجام عمل جراحی رخ داده است.

ج)کمیته فرعی عفونت.

د)کمیته فرعی پایش پرستاری.(فرانسیس،1378،ص211).

موانع موجود در تأمین کیفیت مراقبت

بیمارستانها و پزشکان برخی موانعی را که منجر به کیفیت نامناسب مراقبت ها می شوند به شرح زیر نام می برند:

الف)کمبود منابع:منابع نا کافی زیر بنا،تجهیزات،لوازم مصرفی،سرمایه و کارکنان،دستیابی به کیفیت و بازده مشخص را ثحث شرایط معین غیر ممکن می سازد.

ب)دارو و لوازم پزشکی:فراهم نبودن داروها و لوازم مصرفی،جعلی و تقلبی و غیر استاندارد بودن داروهای دست ساز ترکیبی و لوازم مصرفی پزشکی،سترون سازی لوازم یا آلوده بودن آنها اثرات زیانباری بر مدت بستری شدن و نتیجه پایانی آن دارند.

ج)نگهداری نا مناسب:برای استفاده مؤثر از تجهیزات و بناها باید آنها را به نحو مناسب نگهداری و ترمیم کرد.

د)مشکلات کارکنان:کمبود کارکنان آموزش دیده،ماهر و دارای انگیزه و وجود کارکنان بی نظم،بر کیفیت مراقبت های ارائه شده تأثیر می گذارد.

ه)برخورد غیر منطقی بیماران و کارکنان:بیماری،اضطراب،عدم پاسخگویی سریع به بیماران،دیر آمدن کارکنان و مسائلی از این قبیل باعث می شود که بیماران و نزدیکان آنها دادگاهی غیر معقول داشته باشند و با کارکنان همکاری نکنند(همان منبع،ص215).

در خلال مدتی که بیمار در بیمارستان بستری است اتفاقات چندی ممکن است رخ بدهد که بر درمان بهبود نهایی بیمار تأثیر گذارد.این وقایع بحرانی ممکن است موارد زیر باشند:

1-تأخیر پزشک در حضور بر بالین بیمار.

2-درمان نادرست.

3-سوختگی ناشی از انجام اشتباه فیزیوتراپی.

4-حمله به بیمار از سوی کارکنان یا افرادی که از خارج از بیمارستن آمده اند.

5-انجام یک آزمایش یا عمل جراحی که انجام آن برای بیمار لازم نیست.

6-مرگ بیمار در سالن انتظار بدون آنکه پزشک و پرستار بر بالین وی حضور یابند.

میتوان برای کاهش وقوع و شدت چنین حوادثی که برای سلامت بیماران خطراتی را در بر دارند،اقدام اصلاحی لازم را به کار بست.

بدین ترتیب مدیریت خطر می تواند به اصلاح معیارهای بیمارستان و بهبود کلی کیفیت مراقبت های ارائه شده کمک نماید(همان منبع،ص214).

 

اثرات مختلف درمان

لزومی ندارد بر روی درمان ها و سرويس هایی تأکید کنیم که اثر چندانی ندارند.معمولا مشکل است که ثابت نماییم که بسیاری از درمان های پذیرفته در سرویس های درمانی خصوصا در مورد افراد مسن مؤثر است.باید بررسی صورت گیرد که چنانچه فردی بیمار است آیا اقدامات درمانی باعث بهبودی کامل می شوند یا سیر بیماری را کند می کند.گاهی اوقات بهبودی موقت است ولی عوارض درمانی روی وضعیت سلامتی عمومی فرد اثر می گذارد و در کل نتایج می تواند متفاوت باشد.هزینه های درمانی بسیاری متفاوت است،مسؤلین باید از هزینه های هر یک در مورد یک بیمار و در کل جمعیت آگاه باشند.عاقلانه نیست که از سرویس های بسیار گران که اثر زیادی ندارند استفاده شود،در حالی که درمان های ارزانتر می تواند اثر مشانهی داشته باشد.بیمارستانها ممکن است نیاز به نو توانی را بیشتر کنند.اراد مسن خصوصا به دلیل بستری شدن در بیمارستان،دچار مشکل شوند،عوارضی اضافه بر مشکل اولیه ممکن است ایجاد شود.در تحقیقی در بیمارستان دانشگاهی ماستریخت در هلند،مشخص شد که سن و مدت بستری بودن در بیمارستان بر روی عوارض بیمارستانی اثر دارد.

برخی اعمال جراحی،مثل آنها یی که بدخیمی گوارشی و بینی و خلق دارند،عوارض بیشتری داشته و نیاز به مراقبت ویژه دارند.

در بخش جراحی عفونت مسأله ی عمده است.گوناگونی زیادی برای بیماران در مورد بروز عفونت وجود دارد.مطالعات محلی نشان می دهد که در جه واحد ها و در اعمال جراحی کدام یک از پزشکان بیشتر است.بنابر این واحدها با عملکرد نا مطلوب مشخص می شوند.هر چه بیمار مدت طولانی تر در بیمارستان باشد،احتمال عوارض بیمارستانی در او بیشتر است.مطالعه ای که روی بیمارانی که مدت بستری آنها بیشتر از 15 روز بوده است نشان می دهد که تقریبا 1/2درصد بیماران حداقل یک نوع عارضه بیمارستانی دارنئ و بیماران در بخش ویژه نیز از این عوارض ایمن نیستند.عوارض دارویی ناشی از اشتباه پزشکان نیز در این بیماران دیده می شود(وتر،1377،ص137).

 

اطمینان از کیفیت

مهمترین معیار کیفیت برای بیماران نتیجه می باشد،یعنی شانس زنده ماندن و بهبودی.همچنین فرآیندی که باید در طی درمان طی شود برای بیماران بسیار با اهمیت است.

بطور کلی سه دسته از معیارها جهت بررسی کیفیت مطرح است:

اولین معیار مربوط به ساختار مراقبت،امکانات موجود،میزان تبحر و آموزش پرسنل و تعداد آنها بر حسب بیمارمی باشد.

دومین معیار مربوط به فرآیند انجام شده،مثل نحوه ی اراده خدمات و یا ماندن در لیست انتظارمی باشد.

و آخرین جنبه خود دو قسمت دارد:

یکی برون ده سرویس مثل تعداد کلینیک ها و یا بیماران درمان شده در یک مرکزو دوم برون ده بیمار یعنی تعداد افرادی که زنده مانده اند یا خوب شده اند و باق ماندن آنها در سیستم می باشد.معیار آخر می تواند شامل بازگشت بیمار به زندگی و کار طبیعی باشد.

سیسک و همکارانش ده معیار اساسی را در مورد کیفیت مراقبت ها و درمانتعیین کرده اند:

1-میزان مرگ و میر 2-بر.ز عوارض (مثل عفونت) 3-شکایت رسمی بر ضد پزشکان 4-موارد اهمال از نظر همکاران 5-اختلال در عملکرد 6-عملکرد پزشکان در درمان بیماری خاص 7-تعداد سرویس های در دسترس 8-ارزیابی خارجی 9-میزان تخصصی شدن پزشکان 10-بررسی بیمار از مراقبت خود(وتر،1377،ص)

 

نتایج درمان

نتایج نهایی درمان به بررسی و ارزیابی نیازمند است.نتایج عمده معمولا به صورت زیر منعکس می شوند:

1-بهبود کامل 2-بهبود نسبی 3-عدم بهبود 4-بدون نتیجه درمان 5-مراجعه برای تشخیص 6-فوت.

عوارضی که در طول بستری در کلیه بخش های بیمارستان برای بیماران اتفاق می افتد،این میزان نباید از 2 تا 4 درصد مرخص شدگان تجاوز کند.عفونت بیمارستانی درباره ی کلیه ی بیماران اعم از جراحی،داخلی،زنان و زایمان و اطفال و سایر تخصص ها نباید اتفاق بیافتد و لیکن چنانچه عفونت های بیمارستانی که با وجود احتیاطات و ملاحظات لازم خارج از کنترل بیمارستان اتفاق افتد،قاعدتا نباید از 1 تا 2 درصد مرخص شدگان بیمارستان تجاوز کند(صدقیانی،1384،164).

ارائه مراقبت بیمارستانی در خانه

امروزه اکثر تلاش ها بر این است که کارهای تشخیصی و درمانی یک بیمار در جامعه انجام شود.در ابتدا بیمارستان ها با ارائه خدمات در خانه،این امکان را می داد که بیماران زود تر از بیمارستان ترخیص شده و درمان در خانه ادامه یابد.در آمریکا از هر ده بیمارستان،هفت بیمارستان دارای این امکانات و خدمات پیگیری هستند.یکی از اهداف عمده در این مورداین بود که از پذیرش های مکرر و بدون برنامه ریزی قبلی جلوگیری شود.چنین پذیرش هایی پر هزینه بوده و توانایی برنامه ریزی بلند مدت را برای بیماریتان سلب می کند.

 

اندازه گیری اثر بخشی بیمارستان در امر مراقبت از بیمار

یک علت که اثر بخشی بیمارستان را در امر مراقبت بیمار زیر سؤال می برد ،این است که مشخص نیست که آیا درمان در بیمارستان باعث بهتر شدن فرد شده یا نه.

در جوانان اگر فرد بعد از بیمارستان به سر کار خود بازگردد،درمان موفقیت آمیز تلقی می شود.این مسأله در بسیاری از افراد مسن قابل بررسی نیست.یک روش ساده که به آن توجه نمی شود این است که از بیمار مستقیما پرسیده می شود که آیا حالش بهتر است یا نه.مسأله اینجاست که بیمار کاملا ممکن است خوب شده باشد ولی احساس خوبی و بهبودی نکند و یا اینکه هنوز بیمار باشد.بهتر است بطور عینی وجود یا عدم وجود بیماری بعنوان تأثیر درمان بررسی شود،و تنها به وجود برخی علائم و توانایی انجام برخی کارها اکتفا نشود.

در تحقیق انجام شده روی 2500بیمار 65 ساله و بالاتر،وضعیت یک پنجم بیماران بعد از پذیرش بد تر شده بود و یک بیستم بهتر و دو سوم تغییری نکرده بودند.یک سال پس از ترک بیمارستان،یک سوم بیماران نا توانایی بیشتری را نسبت به زمان پذیرش اظهار می نمودند،و در یک پنجم بهبودی دیده می شد و یک دوم نیز تغییر نکرده بودند(وتر،1377،ص).

 

برنامه تأمین کیفیت پزشکی

قبل از استقرار استاندارد QA اغلب بیمارستان ها به بررسی موردی فعالیت های پزشکی مانند میزان عفونت زخم و زخم های جراحی،بستری های مجدد و بررسی مرگ و میر و موارد مشکل آفرین اکتفا می کردند.ضرورت تدوین یک برنامه ی پیگیری منظم و مداوم با حد اقل دو نشانگر پزشکی(حاوی نتیجه یا رویه)،ایجاد یک برنامه ارزیابی پزشکی را اجتناب نا پذیر نموده است.به این ترتیب در اعمال جراحی علاوه بر گزارش مرگ و میر،عوارض بعد از عمل باید الزاما مورد بررسی قرار گیرد.هر بخش باید نسبت به مطالعه ی موارد عوارض و مسائل نا خواسته با یک نشانگر ژنریک اقدام کند.مطالعه ی موارد عوارض پیوسته در اولویت قرار دارد(صدقیانی،1378،ص71).

مطالعه ی موارد مذگور می تواند منشأ بروز عارضه را مانند اشتباه در تشخیص،بیماری نا شناخته و غیره را روشن کند.جراح باید نسبت به پگیری و گزارش موارد اقدام کند تا در اثر این پیگیری که با تجزیه و تحلیل همراه است،نتایج روشن . مشخص شود.چنین تجزیه و تحلیلی مثلا برای عمل هیپو تروئیدکتومی،کلسیستکتومی،لاپاراسکوپیک ضرورت دارد،لیکن از طریق مدیریت خطر هم باید اطلاعات جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد(صدقیانی،1378،ص207).

هدف اصلی در هر برنامه ریزی بهداشتی ارتقای سلامت و کاهش درد و رنج انسانهاست.البته ممکن است اهداف دیکری نیز مانند کاهش روزهای بستری در بیمارستان،به حد اکثر رساندن کارآیی بیمارستان،بهبود روش های صرف منابع مالی و انجام هزینه و... مورد نظر باشد.

با این حال در موقعیت هایی ممکن است تضاد آشکاری بین اهداف مختلف به وجود آید.و در کار کارشناس ارزیابی ختلال ایجاد کند.به عنوان مثال به اقتضای نوع بیماری و عوارض احتمالی آن می توان بیمار را بین دو تا هفت روز پس از انجام عمل جراحی از بیمارستان مرخص کرد.تردیدی نیست که اگر بیمار زودتر مرخص شود،بعلت پرداختن هزینه کمتر خوشحال تر خواهد بود.با این حال با خالی شدن تخت،هزینه نکهداری آن بین تخت های دیگر سر شکن شده و افزایش هزینه تخت بیمارستانی را منجر خواهد گردید،مگر آنکه در تعداد تخت ها کاهش به موقع انجام گیرد.این مسأله ممکن است در زمینه سیایت صرفه جویی و ارتقای سلامت بیمار دو هدف متضاد را موجب شود،بطور مثال اگر ترخیص شتابزده ی بیمار ازبیمارستان در کوتاه مدت باعث کاهش هزینه ی درمانی برای مرکز پزشکی و افزایش درآمد برای صاحبان سهام و پزشکان معالج در نظام کارانه خواهد شد،لیکن ترخیص شتابزده ممکن است مراجعات مجدد بیماران را در اثر نقص درمان،ایجاد عفونت تا تشخیص نادرست موجب می شود و بعلت عدم توجه به ضرورت نظارت بر درمان بیمار به جای ارتقای سلامت،کاهش آن را به دنبال داشته باشد و از این رهگذر هدف ارتقای سلامت و کاهش درد بیمار فدای مصالح گروه پزشکی گردد(صدقیانی،1378،ص).

 

 

 

 

متوسط طول اقامت(ALOS)

متوسط طول اقامت بیمار در بیمارستان شاخصی جهت سنجش میزان کارآیی بیمارستان می باشد.بیمارستان از نظرنوع فعالیت ممکن است دارای اقامت کوتاه مدت،میان مدت و بلند مدت باشد.با این حال تعیین حد و مرز مشخصی برای بیمارستان های مذکورقطعی و علمی نیست.به این ترتیب که برخی از تخصص ها از جمله بخش های ارتوپدی در عین حال که دارای اقامت کوتاه مدت می باشند،به دلیل عدم وجود سیستم ارجاع یا فقدان امکانات در صورت طولانی شدن درمان بیمار،مدت زمان اقامت طولانی خواهد شد.این مسأله در مورد بیماران ICUنیز صادق است،که بیمار به مدت طولانی حتی یک سال یا بیشتر در این بخش بستری می شود،بدون اینکه امکان انتقال بیمار فراهم گردد(صدقیانی،1377،ص).

متوسط اقامت بیمار از تقسیم تعداد روزهای مراقبت از بیمار بستری در طول یک مدت معین به مجموع کل مرخص شدگان(شامل مرگ ها)بدست می آید و از عوامل زیر تأثیر می پذیرد:

-خصوصیات بیماران- مثل سن،جنس،وضعیت اقتصادی،اجتماعی و آموزشی.

- خصوصیات بیماری-بیماری حاد یا مزمن است.

-خصوصیات بیمارستان-آموزشی،پژوهشی،تخصصی(انصاری،1378،ص464).

متوسط طول اقامت بایستی مطابق با استاندارد باشد.شایان ذکر است که متوسط طول اقامت بیمار برای بیمارستان های دانشگاهی توسط وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی 8 روز و درصد اشغال تخت 85 درصد بعنوان استاندارد تعیین گردیده.میانگین فوقالعاده بالای روزهای بستری حاکی از عدم کارآیی فنی در استفاده از منابع بیمارستانی است.و دلایل متعددی چون فقدان روش های مناسب جهت مراقبت های بلند مدت،برنامه ریزی نا مطلوب برای خدمات جراحی،ثشخیصی و محیط نا مناسب برای بهبود بعد از ترخیص از بیمارستان می تواند داشته باشد(تورانی،1376،ص).

در عین حال پایین بودن متوسط طول اقامت نشان از درمان ناقص و کیفیت درمان پایین دارد و عاملی است در جهت مراجعات مجدد بیماران و تلف شدن وقت و سرمایه ی آنها و در نتیجه سرمایه ی ملی.

متوسط مدت اقامت بیمار در بیمارستان عبارت است از متوسط دوره ای که بیمار پذیرش شده در بیمارستان بوده است،یعنی متوسط تعداد روزهایی که به هر بیمار بستری ارائه خدمت شده است.

متوسط طول اقامت بیمار برابر است با تعداد روزهای مراقبت از بیمار در فاصله ی معین به مجموع مرخص شدگان و فوتی ها.

در بیمارستان های عمومی که سرعت باز گردانی بیماران حاد سریع است،این فرمول کاملا مطلوب است ولی در جاهایی که تفاوت قابل ملاحظه ای بین تعداد بیماران پذیرش شده و ترخیص شده در طول سال وجود داشته باشد،فرمول مذکور روز پذیرش بیمار حساب شده اما روز ترخیص وی محاسبه نمی شود(انصاری،1378،ص464).

بهره برداری از بیمارستان ها

بهره برداری از مراقبت بیمارستانی شکلی از رفتار اجتماعی است که آن نیز به نوبه ی خود ناشی از عوامل پیچیده ای است که ابتلا به بیماری فقط یکی از عوامل آن به شمار می آید.

برخی از کارشناسان و پژوهشگران برنامه ریزی و بهره برداری از تخت های بیمارستانی،نظرات متفاوتی در باب نیاز و تقاضا ابزار داشته اند.آندرسن که فلدشتین نیز آن را تأیید کرده است گفته است گفته است که نسبت بهره برداری به نسبت بسیار کمی به عوامل اجتماعی و اقتصادی مانند سطح درآمد،سطح تحصیل و ترکیب قومی بستگی دارد.وی نتیجه می گیرد که میزان بهره برداری از تخت بیمارستانی،به میزان زیاد از تغییرات ساختار سنی جمعیت متأثر است.

بررسی های مشابهی استفاده زنان از تخت بستری را بیش از مردان نشان می دهد.با این حال مسائل جهان سوم را باید از دیدگاه  دیگری مورد بررسی قرار داد،دیدگاهی که کلا مشکلات بنیادی دیگری را مطرح می سازد.در این زمینه هدایت بیمار نقش مهمتری را نسبت به بستری ایفا می کند.فقدان پزشک خانواده،عدم رعایت ارجاع و هدایت صحیح بیمار از سوی مراکز درمانی خصوصی و حتی دولتی،فقدان هر نوع محدودیت در زمینه مراجعه ی مستقیم به متخصص و مهمتر از همه تبادل نیروی انسانی و در رأس همه پزشک از بخش خصوصی به بخش دولتی و بالعکس که پدیده نادری در انتقال نیروی انسانی به خصوص در کشور ما محسوب می شود،از عوامل مهم بلا استفاده ماندن تخت های بیمارستانی است.بررسی های معدودی که در زمینه میزان بستری در بیمارستان انجام گرفته است،مؤید این نکته است که مسائل اقتصادی و اجتماعی بدانگونه که آندرسن استناد می کند تأثیر مهمی در بستری و بهره برداری از تخت های بیمارستانی ندارد،بلکه عدم ارجاع و در واقع هدایت نا صحیح و غلط بیمار موجبات عدم استفاده صحیح از منابع مهم بیمارستانی را موجب می شود(صدقیانی،1384،صص55و54).

 

مراجعات مجدد

بررسی علل مراجعات مجدد به بیمارستان ها نیز از موارد مهم چگونگی استفاده ز تخت های بیمارستانی و بهره برداری واقعی از تسهیلات بیمارستانی به شمار می آید.

بررسی های انجام شده از بیمارستان های بزرگ تهران نشان می دهد که از مجموع پذیرش های مجدد طی شش ماهه ی سال 1378 در حدود 2/33 درصد از پذیرش های مذکور در بخش جراحی بوده است.از جامعه ی تحت بررسی 6/20 درصد به علت عفونت های بیمارستانی از جمله عفونت های بعد از عمل،2/27 درصد به علت نقص درمان،27 درصد به علت تشخیص نا درست و عود بیماری و بقیه برای سایر موارد از قبیل عوارض عمل و غیره مربوط به بستری نخستین یا برای پیگیری در بیمارستان،بستری شده اند.این مسأله نیز نشان دهنده عدم توجه به کیفیت مراقبت در بخش خصوصی و دولتی است.جالب توجه اینکه هرچند بخش مهمی از درمان بستری و سر پایی در بخش خصوصی انجام می شود،با این حال عوامل مؤثری برای ارزیابی کیفیت خدمات از جمله عفونت های بیمارستانی،اشتباهات دارویی،حوائث و سوانح مربوط به آتش سوزی و مدیریت ریسک در بیمارستان ها متداول و قانونمند نشده است.بروز عفونت های نوزوکومیال در بیمارستان های خصوصی در سال های اخیر و مرگ و میر های ناشی از آن از همین اصل سرچشمه می گیرد(صدقیانی،1384،ص56).

بخش های جراحی

بخش های جراحی از بخش های فعال بیمارستان به شمار می رود.این بخش باید برای تشخیص کلیه ی موادر جراخی زیربط سازماندهی شود و در صورت لزوم برای برخی از اعمال جراحی بخش های تخصصی خاص و جداگانه پیش بینی گردد.در هر حال سازماندهی بخش یا بخش های جاحی باید با رعایت موارد زیر انجام گیرد:

1-کمیته ارزیابی و درجه بندی،ضوابط روشنی برای برنامه ریزی و همکاری پزشکان تدوین نماید.

2-در تمتم مدت شبانه روز یک نفر جراح واجد شرایط در دسترس باشد،دستورالعمل های جامع و مناسب برای اعمال جراحی و مدیریت و مسؤلیت بخش تدوین ده و در اختیار باشد،مشاوره های لازم پیوسته امکان پذیر بوده و انجام پذیرد.کلیه ی مدارک مربوط به انجام مشاوره کتبی بوده و دارای امضاء پزشک یا هیئت مشاور باشد.

3-شرح حال،معاینات،تشخیص های مقدماتی،رضایت عمل تماما قبل از انجام جراحی در پرونده ثبت و موجود باشد.

4-هر نوع نسج یا نمونه ای که در موقع عمل برداشته می شود بطور حتم باید برای آزمایش آسیب شناسی به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال گردد و گزارش رسیده در پرونده بیمار نگهداری شود.کلیه ی مدارک مذکور باید در کمیته ی نسج بررسی شود.

5-دستورالعمل و سیاست مناسبی باید در زمینه ی کنترل عفونت در دسترس باشد.در زمینه ی درمان با الکتروشوک،نظارت بر ضدعفونی ابزار و مراقبت های ایمنی دستورالعمل و سیاست روشن و کتبی لازم است(صدقیانی،1384،صص171و170).

 

مروری بر تحقیقات انجام شده در ایران در زمینه ی مراجعات مجدد بیمارستانی:

1-علی سواعدی در تحقیقی با عنوان "بررسی علل مراجعات مجدد بیماران به بخش جراحی مرکز آموزشی-درمانی سینای تبریز در سال 82 و 83"چنین عنوان می کند:این بررسی با مراجعه به تمام پرونده های بیماران بخش جراحی بیمارستان سینای تبریز در سال های 82 و 83 انجام شده است که در آن 450 پذیرش برای 206 بیمار وجود داشت،(244پذیرش مجدد غیر برنامه ریزی شده)،که شایع ترین علت مراجعه ی مجدد مربوط به عفونت (7/30 درصد)بوده است(س

مطالب مشابه :

کودکان ضد اجتماعی:دکتر یوسفی

می رسند نمی توان آینده روشنی تصور (جراح ومتخصص در کودکان ترجمه:دکتر مسعود

---

سندرم گیلن باره

علت این بیماری هنوز به روشنی مشخص نیست مطالب ذکر شده در وبلاگ جراحی بینی جراح

---

بررسي علل و هزينه مراجعات مجدد بيماران به بخش جراحي ارتوپدي بيمارستان

چمران شیراز در پیش بینی گردد.در هر حال نفر جراح واجد شرایط در دسترس

---

آیا با نیازهای جنسی زنان آشنایی دارید؟ 18+

دکتر ظهرابی(جراح مغز اندامی، لاغری یا روشنی پوست می تواند ای در شیراز با

---

برچسب :
دکتر روشنی جراح بینی در شیراز