هواپیما (تاریخچه و تصاویر)

تاریخچه

در هفدهم دسامبر ۱۹۰۳، دو برادر از ایالت اهایو (آمریکا) ماشین ابداعی خود را به پرواز در آوردند. «برادران رایت» پس از تدارک و پیش بینی تمامی تمهیدات لازم برای انجام پروازی سهل و ایمن ، روز ۱۴ دسامبر ۱۹۰۳ را برای اولین پرواز آزمایشی هواپیمای ابداعی خود انتخاب کردند که متأسفانه اولین اقدام آنها هرگز موفقیت آمیز نبود. اما سرانجام آنها موفق شدند که در روز ۱۷ دسامبر ، یعنی تنها سه روز بعد ، هواپیمای یک موتوره خود را برای چهار مرتبه در آسمان به پرواز در آورند و نام خود را برای همیشه در صدر فهرست پرندگان انسان نما به ثبت رسانند.

آنها در سال ۱۹۰۱ با اضافه کردن یک سکان افقی ، یا به عبارت بهتر «بالابر» ، در جلوی هواپیما موفق شدند تعادل طولی (یا جلو به عقب) هواپیما را حفظ کنند. یک سال بعد ، آنها یک سکان عمودی نیز برای تعبیه در پشت هواپیما ابداع کردند تا به کمک آن بتوانند هواپیما را به سمت جناحین متمایل سازند و به عبارتی آنرا در ارتفاع لازم به پرواز درآورند. بدین ترتیب ، آنها موفق شدند تعادل هواپیما را در هر سه بعد اصلی (شامل طول ، عرض و ارتفاع) حفظ کنند و اسباب کنترلی لازم را در طرح اصلی هواپیما بگنجانند.

برای تأمین نیروی پیشران هواپیما نیز آنها از یک موتور گازوئیلی ۴ سیلندر معمولی با قدرت ۱۲ اسب بخار استفاده کردند که البته برای کاهش وزن آن از عنصر آلومینیوم در ساخت کارتل آن سود بردند. برادران رایت برای انجام پروازهای آزمایشی خور ناحیه Outer Banks در ایالت کارولینای شمالی ، کمی آن سوتر از خطوط آهن حمل و نقل زمینی و همچنین کمی دورتر از کشتیهای پهلو گرفته در ساحل را که نقطه باد خیز بسیار مناسبی بود، انتخاب کردند. هواپیمای دوباله آنها از روی یک ریل پرتاب چوبی به مسافت حدود ۶۰ فوت (بیش از ۱۸ متر) و در جهت مخالف بادی به سرعت بیش از ۲۰ مایل در ساعت (بیش از ۳۲ کیلومتر در ساعت) به هوا بر می‌خاست.

در اولین آزمایش ، ویلبر مسافتی در حدود ۱۲۰ فوت را در مدت زمانی در حدود ۱۲ ثانیه طی کرد. در آخرین و طولانیترین پرواز نیز که بوسیله ویلبر انجام شد مسافتی در حدود ۸۵۲ فوت در ۵۹ ثانیه طی شد. حوالی ظهر آن روز ، یکی از معدود شاهدان این پروازها که جوانی به نام «جانی مور» بود پس از دیدن موفقیت برادران رایت ، در حالی که از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجید، شروع به دویدن در کنار ساحل کرد و فریاد زد: «آنها بالاخره موفق شدند، آنها بالاخره موفق شدند، چقدر خوب شد که آنها بالاخره پرواز کردند.»

«ویلبر رایت» که عمر کوتاه تری داشت در ۳۰ مه ۱۹۱۲ در اثر ابتلا به بیماری تیفوئید در سن چهل و پنج سالگی درگذشت و برادرش «ارویل» در ۳۰ ژانویه ۱۹۴۸ در سن هفتاد و شش سالگی بدرود حیات گفت.

تقسیم بندی انواع وسائل پرنده

در اولین قدم کلیه وسائل پرنده ساخته دست بشر را به دو دسته کلی تقسیم بندی می‌نمایند:

هواپیماها (Aircraft): وسائل پرنده جوی (اتمسفر)
فضاپیماها (Spacecraft): وسائل پرنده غیر جوی

برای تقسیم بندی هواپیما (Aircraft) ، جنبه‌های مختلف هواپیما را می‌توان در نظر گرفت. از نظر سرعت ، هواپیماها را می‌توان به چهار نوع زیر تقسیم بندی کرد:

هواپیماهای مادون صوت ( Subsonic Aircraft (0 < M < 0.7
هواپیماهای صوتی (Transonic Aircraft (0.7 < M < 1.2
هواپیماهای مافوق صوت (Supersonic Aircraft (1 < M < 5
هواپیماهای ماورای صوت ( Hypersonic Aircraft (5 < M

تفاوت این هواپیماها در اختلاف سرعتشان با سرعت صوت است. M عدد ماخ هواپیماست که می‌تواند با آن سرعت پرواز کند. عدد ماخ یک هواپیما عبارت است از نسبت سرعت هواپیما به سرعت صوت در ارتفاعی که هواپیما در آن ارتفاع پرواز می‌کند. بسته به نوع هواپیما از نظر سرعت ، قوانین حاکم بر آن متفاوت خواهد بود.

انواع هواپیما از نظر نوع بال

از نظر نوع بال ، بطور کلی دو نوع هواپیما وجود دارد:

هواپیماهای با بال ثابت (Fixed wing Aircraft)
هواپیماهای با بال چرخنده (Rotary wing Aircraft)

نوع اول هواپیما و به نوع دوم هلیکوپتر یا چرخبال نام دارد. هواپیما‌ها عموما‌ دارای بال ثابت هستند و در طول پرواز بال نمی‌چرخد. ولی هلیکوپتر ، هواپیمائی است که بالش در حال پرواز به دور یک محور می‌چرخد.

انواع هواپیما از نظر دارا بودن سرنشین

از نظر دارا بودن سرنشین ، هواپیماها به دو گونه کلی تقسیم می‌گردند:

هواپیماهای با سرنشین (Manned Aircraft)
هواپیماهای بدون سرنشین (Unmanned Aircraft)

هواپیماهای بدون سرنشین شامل موشک هدایت شونده ( Missile ) ، موشک هدایت نشونده ( Rocket ) ، هواپیماهای کنترل از راه دور ( RPV یا Remote Piloted Vehicle ) و غیره می‌باشند.

انواع هواپیما از نظر چگالی

از نظر جرم حجمی هواپیماها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

هواپیماهای سنگینتر از آزمایشهای مربوط به هوا (Heavier than Air Aircraft)
هواپیماهای سبک‌تر از آزمایش‌های مربوط به هوا (Lighter than Air Aircraft)

نوع دوم شامل بالن (Balloon) ، کشتی هوائی (Air ship) و مانند اینهاست.

انواع هواپیمای مانوری

از نظر قدرت مانوری ، هواپیماها به چهار نوع مختلف تقسیم می‌کردند:

هواپیماهای غیر مانوری (Normal (Non - Aerobatic) Aircraft)
هواپیماهای نیمه مانوری (Utility (Semi - Aerobatic) Aircraft)
هواپیماهای مانوری (Aerobatic Aircraft)
هواپیماهای بسیار مانوری (High Maneuverability Aircraft)

از جنبه‌های دیگر از قبیل وزن ، نوع برخاستن ، قدرت مخفی شدن از دید رادار (Stealth) ، موتور و ... نیز هواپیماها به انواع مختلف تقسیم بندی می‌شوند.

انواع هواپیمای نظامی (Military Aircraft)

هواپیمای بمب افکن
هواپیمای رهگیر
هواپیمای جنگنده
هواپیمای شکاری
هواپیمای حمل و نقل نظامی
هواپیمای شناسایی و جاسوسی
هواپیمای مخفی از دید رادار (استیلت)
هواپیمای سوخت رسان
هواپیمای پشتیبانی نزدیک
هواپیمای گشت
هواپیمای آموزشی نظامی
هواپیمای ضد زیر دریایی
هواپیمای هشدار سریع
هواپیمای فرماندهی هوایی
هواپیمای مخابراتی
هواپیمای سیبل (هدف)
هواپیمای ضد شورش
هواپیمای دیده بانی
هواپیمای مراقبت دریایی
هواپیمای آزمایشی
هواپیمای ضد کشتی
هواپیمای ضد تانک
هواپیمای دفاع هوایی

انواع هواپیما از نظر مکانیزم پرواز

هواپیمای با باند صفر یا هواپیماهای عمود پرواز
هواپیمای با باند کوتاه - کمتر از 150متر
هواپیمای با باند معمولی
هواپیمای معمولی یا خشکی نشین
هواپیمای آب نشین توانایی فرود روی آب را دارند.
هواپیمای دو زیست
هواپیمای ناو نشین

انواع هواپیماها از نظر نوع موتور (Power Plant)

موتور پیستون پراپ:

پراپ مخفف کلمه پروپلر (Propeller) و به معنی پروانه (ملخ) هواپیما می‌باشد. در اینگونه موتورها نیروی پیشران (Propulsion) توسط پروانه تولید می‌شود که پروانه نیز بوسیله موتور پیستونی می‌چرخد. محدودیت استفاده از این موتورها وزن آنهاست، زیرا درصورتی که نیروی زیادی از این موتور‌ها بخواهیم باید موتورهایی با وزن بسیار زیاد طراحی گردند.
موتور توربو پراپ (پراپ جت یا توربو ملخی):

در این موتورها نیز نیروی اصلی توسط پروانه تولید می‌شود ولی چرخش پروانه توسط موتور جت صورت می‌گیرد. هواپیمای ایران 140 ( An - 140) نیز از این گونه موتورها بهره می‌گیرد.
موتور توربو جت:

به زبان ساده این موتورها آزمایشهای مربوط به هوا را از ورودی (Intake) به داخل کشیده و پس آنکه انرژی زیادی به آزمایشهای مربوط به هوا داده شد آنرا با سرعت زیاده از انتهای موتور خارج می‌کند و تغییر سرعت قابل توجه در ورودی و خروجی موجب حرکت هواپیما می‌گردد.
موتور توربو فن:

ساختمان اینگونه موتورها همان ساختمان موتورهای توربوجت است، با این تفاوت که این موتورها دارای قطر بزرگتری هستند و همه هوای ورودی از داخل موتور عبور نمی‌کند. بلکه مقداری آزمایشهای مربوط به هوا از اطراف بدنه موتور و در داخل یک پوسته حرکت می‌کند.
موتور توربو شفت:

این موتورها در هلیکوپتر‌ها کاربرد دارند و شباهت زیادی به موتورهای توربو پراپ دارند.
موتورهای رم جت:

این موتور‌ها در سرعتهای بسیار زیاد کاربرد دارند و دارای هیچ عضو چرخنده‌ای نمی‌باشند (برخلاف کلیه موتورهای دیگر).

اتفاقات مهم در تاریخ پرواز

*1500	طراحی یک وسیله پرنده توسط لئوناردو داوینچی
*1783	اولین پرواز انسان توسط یک وسیله سبکتر از آزمایش‌های مربوط به هوا ﴿بالن هوای گرم برادران فرانسوی mongolfier﴾
*1903 7	دسامبر - پرواز برادران رایت با اولین هواپیمای موتور دار جهان
*1939	پرواز اولین هواپیما با موتور جت ﴿heinkel he-178)
*1947	چوک ییگر (chuck yeager) سرعت صوت را بوسیله اولین هواپیمای مافوق صوت جهان شکست.
*1961	یوری گاگارین ، اولین انسان در فضا
*1969	نیل آرمسترانگ ، اولین انسان بر روی ماه
*1970	ورود بوئینگ 747 به آسمان ﴿اولین جامبو جت جهان ﴾
*1976	ورود کنکورد ﴿ اولین هواپیمای مسافربری مافوق صوت جهان ﴾
*1981	قرار دادن اولین شاتل فضایی جهان توسط امریکا در فضا

رافال،جنگنده ی اروپایی

می توان به جرأت اظهار کرد که دیگر همانند گذشته، توانایی ساخت هواپیماهای جنگنده تنها تحت سلطه کشور به خصوصی مانند ایالات متحده نیست و کشورهای دیگر نیز امروزه همگام با صنعت روز هوانوردی، با جدیت مشغول به طراحی و تولید هواپیما های جنگنده بومی می باشند.

جنگنده فرانسوی نوین رافال با بال های دلتا شکل

اما در این میان، دو کشور اروپایی، یعنی فرانسه و انگلیس و البته تا حدودی نیز آلمان، گوی سبقت را از دیگران ربوده و به سرعت در حال تولید جنگنده هایی هستند که به خوبی از پس حریفان آمریکایی خود بر آمده و آنان را از میدان نبرد، به در می کنند. کشور فرانسه، با سابقه زیاد در طراحی و ساخت هواپیماهای مسافربری و نظامی، هم اکنون در حال طراحی مدل های جدیدی از هواپیماهای جنگنده می باشد که شاخص ترین آن ها، جنگنده رافال Rafale است. این جنگنده، که در حقیقت همان ادامه دهنده راه اسلاف خود یعنی جنگنده های مشهور میراژ، جگوار، سوپر اتاندارد است، به منظور جایگزینی جنگنده های قدیمی توسط نیروی هوایی فرانسه سفارش داده شد.

این جنگنده، که می توان تا حدودی آن را جنگنده ای جوان و جدید نامید، در سال 2001 و در عملیات جنگ افغانستان عملکرد و برتری آشکار خود را بر شناخته شده ترین هواپیماهای ناونشین، یعنی F-18 Hornet و F-14 Tomcat به جهانیان ثابت نمود. رافال هواپیمایی دو موتوره با قابلیت حمل بازه گسترده ای از تسلیحات هوا به هوا و هوا به زمین می باشد که در عین حال، هواپیمایی بی نهایت تغییر پذیر است و به سرعت می تواند نقش خود را از برتری هوایی به شناسایی، حملات دریایی و یا زمینی تغییر دهد. در کاکپیت این جنگنده، از سیستم های اویونیک یا سیستم های الکترونیکی بسیار پیشرفته ای بهره برداری شده است؛ مانند سیستم HUD هولوگرافیک با زاویه دید بالا ساخت شرکت تالس اویونیک که اطلاعات ماموریت را به وفور در جلوی دید خلبان حاضر می نماید، دوربین های CCD و همچنین صفحه نمایش های لمسی در طرفین خلبان که اطلاعات تاکتیکی موقعیت حاضر را ارائه کرده و به او امکان تصمیم گیری به موقع را می دهد.

در مورد تسلیحات این جنگنده باید اظهار نمود که این هواپیما قادر به حمل بیش از 9 هزارکیلوگرم جنگ افزار هوا به هوا یا هوا به زمین از انواع مختلفی چون موشک های میکا، ماژیک، سایدوایندر، آپاچی، اگزوست، ماوریک، هارپون و بمب های هدایت لیزری GBU-12 بسته به نوع ماموریت می باشد. چنانکه پیش بینی نیز می شود، قرار بر این است که این جنگنده مدرن از سال 2006، به بمب های فوق دقیق هدایت لیزری یا GPS ماهواره ای ساژم AASM نیز برای منهدم ساختن هدف های دشوار زمینی مجهز گردد. این جنگنده، همچنین از دو توپ مسلسل با قدرت آتش 2500 گلوله در دقیقه ساخت GIAT نیز برای نبرد های هوایی نزدیک بهره می جوید. این جنگنده از نظر جنگ الکترونیک نیز برتری خود را حفظ کرده است؛ چه، با در اختیار داشتن سیستم های هشدار تهاجم، گیرنده و آشکار ساز لیزری و سیستم های مغشوش کننده رادار دشمن از توانایی قابل قبولی برخوردار است.

با مجهز شدن این هواپیما به سیستم راداری RBE2، این جنگنده از قابلیت هایی چون نگاه به پایین و شلیک به پایین نیز بهره مند شده قابلیت ردیابی همزمان 8 هدف و شناسایی تهدیدات هوایی به نحو احسن را نیز داراست. طول بالهای دلتا شکل این جنگنده حدود 11 متر و طول خود هواپیما در حدود 10 متر می باشد و در عین حال، از مساحت بالی به میزان 45 متر مربع بهره می برد. این جنگنده مدرن از دو موتور M88-2 ساخت سنکما، برای فراهم آوردن نیروی پیشران خود استفاده می نماید که البته هریک نیروی کشش استاتیکی معدل 75 کیلونیوتن را با پس سوز فراهم می آورند که در اصل ورودی های این موتورها، در زیر سکان افقی هواپیما واقع شده است! البته، تعجب نکنید. واقع شدن ورودی هوا زیر سکان افقی، به این دلیل است که این هواپیما از نوع کانارد می باشد، یعنی سکان افقی آن که غلتش حول محور عرضی را کنترل می کند، به صورت دو بالچه در جلو واقع شده است و در عوض، در قسمت انتهای هواپیما هیچ گونه سطح کنترلی مشاهده نشده و بال ها تا انتهای خروجی های موتور امتداد یافته اند.

موتورهای قدرتمند این جنگنده، رسیدن آن را به سرعتی معادل 8/1 ماخ و داشتن سقف پروازی برابر با 55 هزارپا را امکان پذیر ساخته اند که توانایی هایی بهینه برای جنگنده ای در این کلاس محسوب می شود. ناگفته نماند که این جنگنده در انواع گوناگونی برای ماموریت های متفاوت عرضه می گردد. این مدل ها عبارتنداز: مدل B این جنگنده در اصل برای استفاده نیروی هوایی طراحی گشته و هواپیمایی دو نفره شامل سرخلبان و افسر تسلیحات نظامی می باشد. مدل C نیز مانند مدل قبل برای نیروی هوایی تولید شده و در چندی از موارد بهبودیافتگی هایی نیز نسبت به مدل قبلی مشاهده می شود. مدل M نیز جنگنده ای تک نفره و مدل ناونشین رافال محسوب می شود که به منظور انجام ماموریت های حفاظتی از ناوهای هواپیمابر تولید گشته است. قابل توجه است که باز هم کارخانه سازنده این جنگنده، یعنی شرکت داسالت، سنت شکنی نکرده و هواپیمای رافال را نیز هواپیمایی با بال های دلتا شکل طراحی نموده است، یعنی همان سنتی که در هواپیماهای پیشین فرانسوی مانند میراژ 4000 رعایت شده است.

جنگنده رافال اولین هواپیمای نظامی جهان است که به منظور انجام ماموریت های هوا به هوا و هوا به زمین به طور همزمان، طراحی شده است که یکی از وجوه قدرت و شایستگی آن می باشد. به علاوه، توانایی این هواپیما برای انجام عملیات در حالت های ماورای دید بصری (BVR) و یا در ارتفاع بسیار پایین نسبت به سطح زمین در نبرد، امکانات گسترده ای را به آن، برای جنگنده ای چند ماموریته بودن و قابلیت بقای فراوان در مقابل دشمن را داده است. به هرسخن، این هواپیما، قادر است که نیاز نه تنها نیروی هوایی فرانسه، بلکه کشورهای زیادی در جهان را که بعدها از سفارش دهندگان این هواپیما خواهند بود، با شایستگی هر چه تمامتر مرتفع نماید.

عکس هایی از نیروی هوایی ایران

تاریخچه ساخت:
هواپیمای ترابری C-130 Hercules توسط شرکت لاکهید مارتین برای جابجایی بارهای هوایی در خط مقدم جبهه طراحی و ساخته شده است .این هواپیما توانایی عملیات از باندهای ناآماده راداربوده وقابلیت حمل وتخلیه چترباز وتجهیزات را دارد. قابل ذکر است که نوع پایه این هواپیما بعنوان یک پرندهچند منظوره در به انجام رسانیدن گستره وسیعی از ماموریت ها کاربرد دارد. حدود نیم قرن از اولین پرواز c-130 می گذرد ولی خط تولید این هواپیمای بی نظیر همچنان فعال است. C-130 یک هواپیمای توربوپراپ بال بالا وچند منظوره با پایه ترابری سنگین نظامی بوده که تا کنون حدود بیست میلیون ساعت پرواز داشته است. طرح پایه بدنه از اولین روز ساخت تا کنون صدها بار دستخوش تغییرات و بهسازی ها بوده تا جوابگوی ماموریت های گوناگون باشد که به این هواپیما و اگذار می شود. ناگفته نماند مدل های اولیه C-130A و DوB توسط کاربر اصلی این هواپیما یعنی ایالات متحده اکنون از خدمت کنار گذاشته شده هند.:C-130Aاولین مدل تولیدی این هواپیما بود که از چهار موتوذ توربو شفت آلیستون T56-A-11 یا -9 قدرت می گیرد. طرح های مفهومی ابتدایی C-130A در سال 1951 پدیدار شد واولین پرواز نخستین نمونه آن در هفتم آوریل 1955 انجام گرفت. C-130A که حدود 219 فروند از آن ساخته شد در دسامبر 1956 وارد خدمت در نیروی هوایی ایالات متحده گردید. بجز این , دو فروند DC-130A )در اصل GC-130A )نیز برای کنترل وپرتاب اهداف پرنده ساخته شدند که توانایی حمل وپرتاب چهار هدف پرنده را در پایلون های نصب شده در زیر بال های خود داشتند.مدل C-130B در سال 1959 وارد خدمت شد که توانایی حمل سوخت بیشتری راداشت و در نتیجه برد آن افزایش یافته است

جنگنده ی AMX

یک طرح مشترک بود که توسط Alenia و Aermacchi و Embraer به عهده گرفته شد. هدف از این طرح ساخت یک هواپیمایی بود که توانایی حمله های سطحی(زمینی) پشتیبانی هوایی و ماموریت های اکتشافی و خلاصه تعریف شده برای کلیه میادین نبرد باشد. AMX یک هواپیمای لایق و کارآمد در سرعت های بالا و سرعت های ساب سونیک( زیر صوت) در ارتفاع پایین است.ه.اپیمایی جنگی و کارآمد که توانایی نشت و برخواست از باندهای آسیب دیده را نیز دارد. هواپیمایی که در شب و یا روز همه خصوصیات خود را حفظ میکند. AMX ویژگی های دیگری دارد و آن این است که ومادون قرمز پایین دارد.(تشعشعات) حالت خاص رادار آن( کاستن فواصل بین پالس رفت و برگشت) وآسیب پذیری پایین ساختمان و سیستم های آن احتمال موفقیت در یک ماموریت را تضمین خواهد کرد. سیستم اخلالگر الکترونیک ECM انسجام یافته و موشک های هوابه هوا و چگونگی قرار گیری توپ ها در بلای دماغه هواپیما و سلاح های خود دفاعی از قابلیت های این هواپیما هست. گونه هواپیمای جنگی AMX - T یک نمونه 2 سرنشینه هست که با کارایی بالای (زمینه پرواز) فراصوتی با استفاده از موتورهای جت خود مخصوص آموزش را فراهم میکند. مشخصه های عملیاتی جنگنده ضربتی AMX پیشتر در نیروهای هوایی برزیل (FAB ( و نیروی هوایی ایتالیا( AMI ) حفظ شده است. آ ام ایکس یک مربی خوب در پرواز های زیر صوت است او توانایی افزایش سرعت با داشتن مهمات در ارتفاع پایین تا 500 نات است! گونه آموزش این جنگنده( مدل T) توسط نیروی هوایی ونزوئلا انتخاب شد.آنها این مدل پیشرفته را به جای هواپیمای آموزشی T-2A که هواپیمای آموزشی خوبی بود انتخاب کردند. این مدل آموزشی قابلیت های مدل جنگی را حفظ کرده است یعنی توانایی انجام عملیات هم دارد. بال های آ ام ایکس در ابتدا بزرگ هستند و به تریج که به عقب می روند باریک میشوند.این بطوری است که سطح مقطع آنها زیاد شده است. موشک های هوا به هوا معمولا رو باله ها جاگذاری شده اند.موتور آ ام ایکس یک موتور درون بدنه توربو فن است. هواپیما دارای 2 ورودی هوای جداگانه در جلوی باله ها است اما دارای تنها یک اگزوز خروجی است. هواپیما دارای یک حباب (کابین خلبان)است.

mig-1.44

با سلام خدمت شما بازدید کننده های گرامی.با عرض پوزش به دلیل آپ نکردن از الان شروع می کنیم.

پروژه 1.44/1.42 ميکويان نمونه اوليه جنگنده برتری هوايی نسل پنجم نيروی هوايی روسيه است.جدا از انواع مطرح شده، اين هواپيما با نام MiG-MFI و بطور غير رسمی MiG-35 و حتی MiG-39 نيز شناخته می شود.ناتو نيز نام "Flat pack" را برای آن برگزيده است. در واقع ارتباط بين 1.44 و 1.42 هنوز هم مبهم مانده است که در اين مقاله برای راحتی از 1.44 استفاده می شود.1.44 بعنوان ورود دفتر طراحی ميکويان- گورويچ به برنامه طراحی جنگنده خط مقدم روسيهبود. کاری که در سال 1980 طرح ريزی شده و شبيه برنامه جنگنده تاکتيکی پيشرفته ايلات متحده بود.در واقع 1.44 برای مقابله با YF-22 و کنار زدن آن از هر لحاظ طراحی شد.

سوخو-47 (Su-47)

به تازگی هیئت طراحی سوخو در مسکو، هواپیمای سوخو 47 با لقب عقاب طلایی که قبلاً S-37 نامیده می شد، طراحی و چند نمونه ای را نیز از آن تولید کرده است که اولین پروازش را در سپتامبر 1997 به انجام رساند. مهمترین و می توان گفت جالب ترین ویژگی این جنگنده، پیکربندی بال های آن که برخلاف جنگنده ها و هواپیماهای دیگر، رو به جلو است، می باشد. هواپیمای سوخو 47 اولین پروازهای آزمایشی خود را در دسامبر 2001 به پایان رسانده و به مجرد آن شرکت سوخو برای تولید نسل آینده هواپیماهای جنگنده روسی برگزیده شد. طراحی این هواپیما به جز طراحی خاص بال های آن می توان به جرأت گفت که تماماً از روی جنگنده موفق روسی سوخو 27 فلانکر اقتباس شده است. این هواپیما به دلیل طراحی ویژه بال های آن، جنگنده ای واقعاً مافوق چست و چابک بوده و قادر است که مسیر پروازی و زاویه حمله خود را به سرعت تغییر دهد. این ویژگی های مطلوب، در سرعت های مافوق صوت نیز تقریباً به همین گونه حفظ می شود و در کل این جنگنده، هواپیمایی بسیار مانورپذیر است. سوخو 47 ملقب به برکوت، ضریب چرخش یا پیچش به طرفین بسیار بالایی دارد که این مسئله در نبرد های هوایی نزدیک اهمیت فوق العاده ای میابد،

EF-2000 Typhoon

جنگنده EF-2000 Typhoon را شاید گفت جدیدترین جنگنده ساخته شده کشوره ای اروپایی دانست . به جرات می توان گفت این جنگنده یک جنگنده بین المللی است و متعلق به یک کشور نیست بلکه چندین کشور اروپایی برای ساخت ان تلاش کرده اند . کشورهایی اروپایی از جمله انگلستان - فرانسه - المان - اسپانیا و..... را نام برد . این جنگنده تا حدودی مثل جنگنده F-22 Raptor است نه از شکل ضاهری بلکه تا حدودی قابلیت ضد راداری و گریز از راداری ان . این جنگنده یک سالاح هوایی برتر برای کشور های اروپایی است که برای تولید و ساخت ان تلاش کرده اند این جنگنده تا حدودی برای جایگزینی و جانشینی بعضی از مدل های جنگنده Tornado مناسب بوده و این جنگنده هم جزء جنگنده های گریز از رادار و پنهانکار جهان می توان نام برد

سوخو -27 (SU-27)

ورود هواپيماي جنگنده رهگير سوخو 27 (که در کشورهاي غربي با نام فلنکر شناخته ميشود) به ناوگان نيروهاي دفاع هوايي روسيه شوک بزرگي براي سران ناتو محسوب ميشد.چراکه اين هواپيما ميتوانست بمب افکنهاي روسي را در تمام طول مسير رفت و برگشتشان براي بمباران لندن همراهي و اسکورت کند. اين جنگنده رهگير با کارايي عالي در ابعادي حدودا 20 درصد بزرگتر از اف15 ساخته شده و يکي از بزرگترين و با ابهت ترين جنگنده ها در طول يکصد سالي است که از عمر پرواز بشر ميگذرد. طراحي و توسعه اين هواپيما در سال 1969روي طرح پيشنهادي انستيتو هيدروليک مسکو و زير نظر شخص پاول سوخوي در دفتر طراحي سوخو آغاز شد.اولين نمونه پروازي اين هواپيما در سال 1977 به پرواز در آمد که نتايج آزمايش پرواز آن مشکلات جدي ناپايداري اين طرح را مشخص ساخت. نتيجه اين امر طراحي مجدد قسمت هاي قابل توجهي از هواپيما بود. به هرحال هواپيما سوخو 27 ، از نظر بسيار از کارشناسان اوج طراحي جنگنده هاي روسي و بهترين و ماندگار ترين طرح سوخو محسوب ميشود.

آذرخش(جنگنده ی ساخت ایران)

طراحی هواپیمای آذرخش به طرز چشم گیری شبیه هواپیمای جنگنده - بمب افکن F/A 18 ساخت [[آمریکا] است که به اختصار F18 خوانده می شود. بیشترین شباهت در دو سکان عمودی زاویه دار نسبت به محور طولی و صفحات جانبی در کناره های هواپیما تا کناره کابین می باشد. لازم به ذکر است نمونه اولیه - هواپیمای اف5 - دارای یک سکان عمودی بوده و فاقد صفحات مذکور در کنار بدنه می باشد. در ضمن لازم به ذکر است که سابقه طراحی هواپیما جنگنده در ایران به بعد از انقلاب می رسد و طراحی این گونه هواپیما ها کاملا ایرانی و بومی بوده است و دلیل شباهت این گونه هواپیما ها به نمونه آمریکایی آن این است که اکثر خلبانان و متخصصین ایرانی طراح این هواپیما ها در ایلات متحده تحصیل و آموزش دیده اند و در آمریکا نیز از این متخصصین در طراحی هواپیما چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب استفاده می شود . ظاهرا ابزار ناوبری اویونیک این پرنده دستخوش تغییرات اساسی گردیده است و از سامانه های روسی در آن استفاده گردیده است. کابین این جنگنده از تجهیزات جدید شامل نشان دهنده های دی جی تال و مانیتورهای LCD یا پلاسمای مایع استفاده گسترده گردیده است. در بخش تجهیزات خدمه پروازی نیز تغییرات اساسی بچشم می خورد، به صورتی که از کلاه های پروازی هوشمند جهت هرچه کمتر گردیدن بار کاری خلبان و افسر کمک استفاده گردیده است. جنگندهٔ آذرخش از دو موتور روسی آردی-۳۳ استفاده می‌کند. این جنگنده بیشتر برای عملیات های هوا به زمین طراحی شده ولی در کنارآن توانایی جنگ هوایی را نیز دارد. پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-۳۳ (موتور جنگنده ميگ)است که از موتورهای هواپیمای اف-۵ بسیار قدرتمندتر بوده و امکان پرواز تا سرعتهای ۱٫۵ تا ۱٫۷ ماخ را به این هواپیما می‌دهد. که البته کمی و یا مقداری کمتر از آذرخش است.

حالا یک عکس زیبا از این هواژیمای بومی:

yf-23

مخفی بودن از رادار، مجهز بودن به رادار چند حالته ی بسیار پیشرفته و داشتن موتورهای بسیار قدرتمند، خصوصیاتی است که از ابتدا مد نظر طراحان YF-23 بوده است. هرچند که طراحی بسیار دقیق بدنه به صورت استلیث و قابلیت حفظ سرعت کروز و بدون استفاده از سیستم پس سوز در حدود 2 ماخ، ضمن حمل حداکثر میزان مهمات، اندکی باعث کاسته شدن از قدرت مانورپذیری این جنگنده ی فوق العاده شده بود. ولی مهندسین طراح، نمونه ی اولیه ی یک جنگنده ی بی نقص را به پنتاگون ارائه کرده بودند. شکل خاص بدنه با انحنا و خمیدگی های خاص، طرحی بسیار هوشمندانه بود که هیچ جنگنده ی شکاری رهگیری در ایالات متحده موفق به رهگیری آن نمی شد ضمن اینکه بازتابش بسیار محدود اثرات بدنه به اپراتور رادار زمینی، توسط سیستم های فوق پیشرفته ECM (ساخت هیوز) خنثا می شد و تقریبن هیچ اثری از این جنگنده در محدوده ی عملیات بر روی هیچ نوع راداری قابل مشاهده نمی بود. دو نمونه اولیه ی این جنگنده با همکاری و مشارکت فنی دو شرکت نورثروپ و مک دانل داگلاس طراحی و ساخته شد. این دو جنگنده طبق قرارداد منعقده، به سال 1990 به مرکز تست و ارزیابی هواپیماهای نظامی ایالات متحده ارائه شدند. این شاهکار صنعت هواپیمایی، اندکی بزرگتر از F-15 ای است که برای جایگزینی آن طراحی شده بود.

حالا یک عکس واقعا زیبا رو از این هواپیما براتون میگذارم: