محیط زیست لرستان در سراشیبی سقوط...

امروز محیط زیست لرستان را می توان در سراشیبی سقوط دانست. سقوطی که آگاهانه و به دست انسان جاهل رقم می خورد و آیندگانی که سهمی جز شنیده هایی غبارآلود و گنگ و نامفهوم و خاطراتی خاک گرفته از روزگار خوش طبیعت استان خود،نخواهند داشت.

با غرور کاذب خود و اصرار بی جا بر آن، روز به روز به سقوط نزدیکتر می شویم؛ تا زمانی که ما به ظاهر شهرنشینان،احترام محیط اطرافمان را نگه نداریم و انداختن زباله در خیابان های شهرمان را به هیچ پنداریم و نریختن زباله را مایه خجالت بدانیم!!

آش همین آش و کاسه همین کاسه !

از بلوط هاي استوار گذشته لرستان جز تلی از خاکستر باقی نمانده که آن هم نصیب باد است،غافل از آنکه تاریخ لرستان را به باد داده ایم. جای جای تن عریان سفیدکوه زخمی گلوله است،در این فصل روزی نیست که طنین گلوله،آرامش دره هایش را بر هم نزند و گله ای بز و پازن زبان بسته را نراند.

بهارهایمان همه پر شده از گرد و غبار و ریزگرد و تابستان هایمان نیز با آتش گرفتن درختان و آتش زدن باقیمانده کاه و کلش مزارع و کولر گازی هایی که به اجبار خنکمان می کنند، می گذرد.

در پاییز و زمستان نیز دیگر چون گذشته های خرم آباد از سرما و برف انباشته کوچه های پشت بازار خبری نیست!

امروز من هستم و لمس نابودی تدریجی همه آنچه که انگیزه ام بود برای زندگی،شهرم،مردمم،خرم و آبادم که احتمالا تا چندی دیگر نه خرم است و نه دیگر آباد!

نابودی به قیمت لج و لجبازی کودکانه چند نفر که تنها دلیلشان برای این لجاجت اثبات خود به دیگری است .امید بستن به پیشرفت و بهبود محیط زیست و منابع طبیعی توسط بخش دولتی نیز راه به جایی نخواهد برد؛ آنقدر درگیر سیاه کردن کاغذ و پر کردن جدول و گزارش عملکرد هستیم که اگر خیلی تلاش بکنیم شاید بتوانیم بنزین خودرو و حق پرسنل را بدهیم تا حداقل از قافله عقب نمانیم،

حفظ مواهب خدادادی پیشکش!

گواه این موضوع هم اضافه کار و حق ماموریت عقب افتاده ادارات ذی ربط و عرصه های بی شمار طبیعی که مورد هجوم طمع ورزان قرار گرفته و علی رغم موقعیت جغرافیایی نامناسب جهت کشاورزی شخم زده شده به این امید که روزی جزیی از اموالشان گردد که این موارد را به طور گسترده در سراسر استان به خصوص در عرصه های حوالی شهرستان های نورآباد،پلدختر،دوره و خرم آباد می توان مشاهده کرد به شرط آنکه چشم دیدن داشته باشیم!

البته منطقی است که آنان را مقصر ندانیم و دلایلشان را موجه برشماریم؛

سوال اساسی این است که با این وضعیت اسفبار و این روند تخریب و عدم اثربخشی فعالیتها و عدم بازدارندگی قوانین فعلی،راه برون رفت از این بحران و شروع به پیشرفت و حفظ محیط زیست چیست؟

مقام معظم رهبری می فرمایند: امروز مساله محیط زیست و منابع طبیعی در کشور مساله تجملاتی و درجه دو نیست، اما عملا می بینیم این نگاه جدی رهبر انقلاب تلاشی را به دنبال ندارد.

بی شك حرفی جدید و رفتاری جدید باید تا کاری که تاکنون انجام نداده ایم،طریقی که تاکنون طی نکرده ایم و قانونی که تاکنون تصویب نکرده ایم.

اینجاست که نقش مردم به عنوان تاثیر گذارترین، وسیع ترین و عمیق ترین نهاد اجتماعی خودنمایی می کند. بسیار ساده است،

نه چون شکستن و بریدن بازوان ستبر بلوط به زور بازو و اره نیاز است و نه چون به آتش کشیدن به شرری بی مایه!

اگر نگاه و فکر یدکی هم می فروختند، بی شک هزینه تعویض نگاه مردمم نسبت به محیط زیست را از صمیم جانم و از حساب عشقم به لرستان میپرداختم. دلایل فراوانی دست به دست هم داده اند تا محیط زیست لرستان رو به زوال و نابودی نهد؛ کشاورزی به ظاهر پیشرفته و در واقع شدیدا مخرب، شخم زدن در جهت شیب که به فرسایش خاک کمک می کند، تخریب بی ملاحظه توسط معدن داران و عدم جایگزینی درختان از بین رفته توسط آنان، آفت زدگی درختان زاگرس و مزید بر علت شدن گرد و غبار و ریزگرد های مهاجم، از این جمله اند.

گاه گاهی نیز خبر ترکیدگی لوله های پوسیده نفت را هم می شنویم که آلودگی اش دیگر برای مردم پلدختر و جلگه خلج بخشی از زندگیشان شده است. همه و همه دست به دست هم داده اند و بی تفاوتی انسانها نیز چاشنی آن شده است. به راحتی هر چه تمام زباله را از شیشه ماشینمان بیرون می اندازیم! تخریب محیط زیست به همین راحتی!

در جواب اعتراض به این کار هم از جانب مخربین جوابی جز این نمی گیریم: بی خیال بابا!دست بردار از این کارا! هیزم واسه سوزوندنه دیگه!

تازه اگر با غضب مرد و داد و فریاد زن و رگ غیرت پسر بچه های داغتر از آش پذیرایی نشوم! در هر حال من به مردمم عشق می ورزم و استفاده صحیح و پایدار از منابع طبیعی را حق آنان می دانم اما تخریبش ناصحیح و سکوت در مقابل این تخریب خیانت محض است. دستم ناتوان و زبانم الکن و قلمم ناچیز از آنچه کم کم دامن لرستان و محیط زیستش را گرفته و می گیرد. خواهشم از مردم حفظ آن است.

بی شک سهراب ما را گفته است که؛ « چشمها را باید شست ». بیایید احترام لرستان و تاریخ و مردمش را نگه داریم. بی تردید تخریب محیط زیست و عدم حفظ آن توهین به قداست زمین که خداوند بلند مرتبه به او که درخت را از او رویانیده شده است، قسم خورده، می باشد.عدم حفظ محیط زیست از جانب ما بی احترامی به یک یک مردم است؛

خلاصه : تلاشی باید و نگاهی جدید

محیط زیست لرستان در سراشیبی سقوط...

مطالب مشابه :

دانلود پاورپونت های رشته حسابداری

دانلود کتاب رفتار سازمانی رابینز

دانلود حل المسایل

گفتگو با مجید جعفری هرستانی نفر پنجم کنکور کارشناسی ارشد در رشته نانوبیو تکنولوژی:

تهدید معدن طلای سبز ایران

محیط زیست لرستان در سراشیبی سقوط...

پیشرفته سنگ در روز بارانی

آیا خروجی مذاکرات لوزان فقط یک بیانیه مطبوعاتی بوده است؟

نقش دانشگاه ها در کارآفرینی

56 مقاله حسابداری