ankara

آناتولی مرکزی

فلات آناتولی مرکزی ناحیه حیاتی ترکیه را تشکیل می دهد:اُخرایی رنگ، شکافته شده توسط مسیلها، احاطه شده با قله های آتشفشانی. این استپ ابهت منحصر به فردی دارد، پوشیده با زمینهای گندم که با ردیفهایی از درختان سپیدار احاطه شده است.
این فلات همچنین گهواره ای بود برای تمدن بشری. در "چاتال هویوک" ، بقایای محلهای مسکونی به قدمت هزاره هشتم قبل از میلاد از خاک بیرون آورده شده اند. اینجا در سرزمینی که قلب بسیاری از تمدنها بوده, و کارزار تاریخی مابین شرق و غرب، هاتیسها، هیتی ها، فرنگیها،غلاطیه ایها، رومیها، رومیهای شرقی ، سلجوقیها و عثمانیها همگی برای خود مختاری خود جنگیده اند و حکمرانی خود را برقرار کرده اند. در قرن یازدهم ترکهای مهاجر از سمت شرق ، خودشان این فلات را ساختند. در طول تاریخ ، آناتولی مرکزی در برابر هجوم فاتحان بزرگ چون اسکندر بزرگ و تیمور لنگ تاب آورده است. در طول ده هزاره سکونت، ساکنان این ناحیه در هنر خود ،از نقاشیهای قدرتمندانه "چاتال هویوک" گرفته تا خطوط بی باکانه معماری سلجوقی و شکل مدرن و شگفت انگیز آرامگاه آتاتورک، نماهای جالب چشم اندازهای اطراف را منعکس کرده اند.

آنکارا
شهر آنکارا در مرکز آناتولی بر لبه شرقی فلات بزرگ و مرتفع آناتولی در ارتفاع 850 متری قرار گرفته است. این استان، استپی حاصلخیز غالبا از گندم است، با نواحی جنگلی در شمال شرق.این استان از شمال با استانهای "چانکیری" و "بلو"، از غرب با"اِسکی شِهیر"، و از شرق با استان"کیر شِهیر" هم مرز است. تاریخ این منطقه به عصر برنز و تمدن هاتیها بر می گردد که در هزاره دوم قبل از میلاد توسط هیتی ها، در قرن دهم قبل از میلاد توسط فرنگیها و سپس توسط لیدیا ایها و فارسها جایگزین شد. بعد از اینها غلاطیه ایها آمدند. از نژاد سلت اولین کسانی بودند که در قرن سوم قبل از میلاد آنکارا را پایتخت خود قرار دادند. این شهر در آن زمان( Ancyra انکیرا) نام داشت، به معنی "لنگر" که یکی از قدیمیترین کلمات در زبان سلتی های دریا دوست بوده است. این شهر متعاقبا به دست رومیها و سپس اهالی روم شرقی افتاد. سلطان آلپارسلان سلجوقی در زمان فتح "مالازگیرت" در 1071 راه آناتولی را به روی ترکها گشود. سپس در 1073 آنکارا را که یک موقعیت مهم برای ترابری ارتش و منابع طبیعی به قلمرو ترکیه بود تصاحب کرد. این شهر یک مرکز مهم فرهنگی، بازرگانی و هنری در زمان رومیها، و یک مرکز بازرگانی مهم در مسیر کاروانها به سمت شرق در زمان عثمانیها بود. در حدود قرن نوزدهم از اهمیت آن کاسته شد. مجددا زمانی که کمال آتاتورک آن را به عنوان یک پایگاه برای اینکه از آنجا "جنگ آزادی "را رهبری کند، انتخاب کرد، این شهر تبدیل به یک مرکز مهم شد. در نتیجه, نقش این شهر در جنگ و همچنین موقعیت استراتژیک آن ، آنکارا را در 13 اکتبر 1923 به عنوان پایتخت جمهوری جدید ترکیه معرفی کرد.

مکانهای دیدنی

آنیتکابیر (مقبره آتاتورک): واقع بر روی یک تپه خیره کننده در بخش "آنیتپ" شهر، مقبره کمال آتاتورک ، موسس جمهوری ترکیه، قرار گرفته است. این مکان که در 1953 کامل شده یک هم جوشی شگفت انگیز بین ایده های معماری باستانی و مدرن است و به عنوان یک دستاورد معماری مدرن ترکیه بدون رقیب باقی مانده است.در اینجا یک موزه که مجسمه مومی آتاتورک را در خود جای میدهد ،وجود دارد و نوشته ها، نامه ها و اشیایی متعلق به آتاتورک، همچنین نمایشگاهی از عکسهایی که لحظات مهم در زندگی او و در تاسیس جمهوری را ضبط کرده اند ،دیده میشوند.(آنیتکابیر همه روزه و موزه هرروز غیر از روز های دوشنبه باز هستند. در طول شبهای تابستان یک نمایش نور و صدا اجرا میشود.

موزه ها

موزه تمدن های آناتولی به ورودی ارگ نزدیک است. یک بازار سرپوشیده قدیمی به زیبایی بازسازی شده و هم اکنون یک مجموعه خارق العاده و منحصر از آثار پالئولیتیک، نئولیتیک، هاتی ،هیتی،فرنگیها، یورارتین ها و رومیها و نمونه های برجسته از گنجهای لیدیاایها را در خود جای میدهد.(هرروز به غیر از دوشنبه ها باز است. در طول تابستان موزه هرروز باز است.)

موزه فرهنگ شناسی مقابل خانه اپرا در بلوار طلعت پاشا قرار دارد.در اینجا یک مجموعه نفیس از هنرهای دستی مربوط به فرهنگ عامه همینطور کارهای دستی مربوط به مساجد سلجوقی و عثمانی موجود است.(هرروز غیر از دوشنبه ها باز است.)

موزه نقاشی و مجسمه سازی نزدیک به موزه فرهنگ شناسی است و یک مجموعه غنی از هنر ترک از اواخر قرن 19 تا امروز را در خود جای میدهد. همچنین گالریهایی برای نمایش مهمان وجود دارند.(همه روزه غیر از دوشنبه ها باز است.)

موزه جنگ آزادی در خیابانی که از میدان اولوس جدا می شود از سمتی به سمت دیگر به صورت مورب قرار گرفته است و در اصل اولین ساختمان پارلمان جمهوری ترکیه در آن قرار دارد. بر طبق عکسها و آیتم های مختلفی که در معرض دید هستند ،در این مکان بود که جنگ آزادی طرح ریزی و رهبری شد. همچنین تندیسهای مومی از رئیسان جمهور سابق جمهوری ترکیه در معرض نمایش هستند.(همه روزه غیر از دوشنبه ها باز است.)

موزه جمهوری که در نزدیکی موزه جنگ آزادی واقع است، در جایی قرار دارد که زمانی دومین ساختمان پارلمان جمهوری بود. نمایشگاه اینجا وقایع مهم در اوایل دوره جمهوری خواهی را ثبت کرده است.(این موزه یکشنبه ها و در تعطیلات مذهبی و ملی از 1:5 تا 5 بعد از ظهر باز است.)

موزه تاریخ طبیعی را می توان در زمین MTA (انستیتوی تحقیقات و اکتشافات معدنی)در جاده "اِسکی شِهیر" در آنکارا یافت. نمایشگاهها توسعه, در حال پیشرفت جهان را ثبت کرده اند.(هرروز غیر از تعطیلات مذهبی باز است.)

موزه هوانوردی که در (Etimesgut �اتیمسگوت) واقع شده، مدلهایی در مقیاسهای کوچک و بزرگ، هواپیماها و عکس های هوایی را به نمایش گذاشته است.(هرروز غیر از دوشنبه ها و سه شنبه ها باز است.)

موزه TRT (پخش رادیو و تلویزیون ترکیه)آثاری مربوط به آغاز رادیو در ترکیه، شامل گرامافونها و رادیو های قدیمی است. این موزه در ساختمان عمومی هیئت مدیره TRT در منطقه( Oran � اران) واقع شده است.(دوشنبه ها،چهار شنبه ها و جمعه ها از 11 صبح تا 3 بعد از ظهر باز است.)

موزه(Mehmet Akif Ersoy � محمت اکیف ارسوی) در ساختمان مرکزی دانشگاه Hacettepe- حاجت تپه به یادبود شاعر ملی مشهور ترکیه که متن سرود ملی ترکیه و همچنین سرود های استقلال و بسیاری شعرهای دیگر را در این خانه نوشت، بنا شده است.(همه روز هفته از 10 صبح تا 12 بعد از ظهر و از 2 تا 4 بعد از ظهر باز است.)

موزه فضای باز لوکو موتیو TCDD ،در نزدیکی ایستگاه راه آهن کنار بلوار"جلال بایار"
تاریخ حمل و نقل با بخار را از طریق لوکوموتیو های در معرض دید به نمایش گذاشته است.(همه روزه باز است.)
موزه نقشه نگاری واقع در ساختمان "هاریتا گنل کموتانلییی" در منطقه "جِبِجی" نقشه های قدیمی و جدیدی دارد.(سه شنبه ها و پنجشنبه ها از 9 صبح تا 12 بعد از ظهر و از 2 تا 5 بعد از ظهر باز است.)

موزه هواشناسی در خیابان "ساناتوریوم" در "کالابا" تاریخ هواشناسی در ترکیه را نشان میدهد.(همه روزه باز است.)
موزه آموزش ،تاریخ و تکنولوژی آموزش را در ترکیه دنبال می کند. این موزه در دانشگاه "گازی" آنکارا در منطقه- Beş Evler) بش اولر( واقع است.(همه روزه باز است.)

موزه اسباب بازی در( Cebeci-جبجی) انواع اسباب بازی های ساخته شده از چوب، فلز، چینی، کاغذ و غیره را در بر می گیرد.(چهارشنبه ها و جمعه ها از 10 صبح تا 5 بعد از ظهر باز است.)

موزه( METU-متو) واقع در ساختمان دانشگاه فنی خاور میانه ،شامل کارهای دستی باستانشناسی و اشیای نمایشی فرهنگ شناسی می باشد.(همه روزه از9:30 صبح تا 3:30 بعد از ظهر باز است.)

موزه زراعت T.C واقع در شعبه( Ulus � اوموس) بانک، مجموعه ای غنی از سکه و پول را در یک ساختمان با معماری زیبا به نمایش گذاشته است.(همه روزه از 8:30 صبح تا 5:30 بعد از ظهر باز است.)

بناهای تاریخی

ارگ آنکارا : زیر بنای این ارگ توسط غلاطیه ایها بر روی یک رخنمون گدازه مهم بنا شد و توسط رومیها تکمیل شد. رومی های شرقی و سلجوقی ها بازسازیها و الحاقاتی را انجام دادند. ناحیه اطراف و داخل ارگ که قدیمیترین بخش آنکارا است، حاوی بسیاری از نمونه های ظریف معماری سنتی است. همچنین نواحی سرسبزی برای استراحت وجود دارند. منطقه آنکارا در زمان هاتی ها و هیتی ها حدود 2000 سال قبل از میلاد، مهد شراب بوده است. بسیاری از خانه های باز سازی شده سنتی ترکیه در محوطه ارگ با تبدیل شدن به رستورانهایی که غذاهای محلی و بین المللی و شراب سرو می کنند، زندگی جدیدی را پیدا کرده اند.

سالن تاتر رومیها: بقایایی شامل صحنه و پشت صحنه را می توان در خارج از ارگ مشاهده کرد. تندیس های رومی که در اینجا یافت شده اند، در موزه تمدن های آناتولی ارائه می شوند. محوطه تماشاچیان هنوز در دست حفاری است.

معبد آگوستوس: این معبد در بخش( Ulus �اوموس) این شهر قرار دارد. این مکان توسط پادشاه غلاطیه ای (Pylamenes- پیلامنس) در 10 بعد از میلاد به یادبود آگوستوس ساخته شد و در قرن دوم توسط رومیها بر روی دژ باستانی آنکارا باز سازی شد. اهمیت این مکان به خاطر وجود Monument Ancyranum) �مقبره انکیرانوم) است، روحی که از پیمان سیاسی آگوستوس که جزئیات دستاورد های او را شرح می دهد و به زبان های لاتین و یونانی بر دیوارهای معبد حک شده، محافظت می کند. در قرن پنجم این معبد توسط رومی های شرقی به یک کلیسا مبدل شد.

حمام رومیها: این حمام که در خیابان "چانکیری"در( Ulus- اولوس) واقع شده (تمام ویژگی های جمهوری این بنا که در 1927 در میدان( Ulus- اولوس) بنا شده) سمبلی است برای استقلال آتاتورک و مردم ترک در جنگ آزادی.یک اتاق سرد، یک اتاق خنک و یک اتاق گرم در زمان امپراتور Caracalla (قرن سوم بعد از میلاد)به افتخار Asclepios ، خدای طب ،ساخته شدند. امروزه تنها زیر زمین و طبقه های اول باقی مانده اند.

ستون ژولیُن: این ستون واقع در (Ulus � اولوس) در 362 بعد از میلاد احتمالا برای بزرگداشت یک ملاقات از طرف امپراتور روم Julian the Apostate ،برپا شد. این ستون 15 متر ارتفاع دارد و دارای یک دکوراسیون برگی مرسوم بر روی سرستون خود است.
بنای تاریخی "برای یک آینده امن و مطمئن": این بنای تاریخی در پارک "گووِن" در 1935 ساخته شد و پند آتاتورک به مردمش را در بر می گیرد: "مغرور و سخت کوش باشید و به خود باور داشته باشید."

بنای تاریخی پیروزی: در 1927 در میدان ظفر در بخش( Sıhhiye- سیهییه) ساخته شده و آتاتورک را در اونیفورم نشان میدهد.

بنای تاریخی هاتی: در دهه 1970 در میدان( Sıhhiye-یسهییه) ساخته شد .این اثر تاریخی جذاب نماد خدایان هاتی و به گرامیداشت نخستین تمدن شناخته شده آناتولی می باشد.

مساجد

مسجد حاجی بایرام: این مسجد واقع در( Ulus- اولوس) مجاور معبد آگوستوس ،در ابتدای قرن 15 به سبک سلجوقی ساخته شد و بعد ها در 16 توسط معمار سینان باز سازی شد و در قرن 18 کاشیهای "کوتاهیا" به آن اضافه شد. این مسجد به افتخار حاجی بایرام ولی که آرامگاهش مجاور مسجد است ،بنا شد.

مسجد( Aslanhane- اصلان حانه) این مسجد سلجوقی در نزدیکی ارگ، در قرن 13 بنا شد. این مسجد دارای محرابی از کاشیهای سلجوقی و یک ستون بندی دوگانه غیر معمول از ستونهای چوبی است. در کنار مسجد ،آرامگاه آهی شراف الدین قرار دارد.

مسجد (Ahi Elvan- اهی الوان) این مسجد که در بخش (Ulus- اولوس) نزدیک ارگ یافت شده، در طول اواخر قرن 14 و اوایل قرن 15 ساخته و به پایان رسیده است. منبر ی از چوب گردو که با ظرافت کنده کاری شده ،مورد توجه خاصی قرار دارد.

مسجد( Alaaddin- علا الدین) این مسجد در داخل دیوارهای ارگ قرار دارد و دارای یک منبر کنده کهری شده از چوب گردو است که سنگ نوشت روی آن نشان می دهد که این مسجد در قرن 12 توسط فرمانروای سلجوقی ،مسعود، ساخته شده است.

مسجد Yeni Cenab Ahmet- ینی جناب احمد : این مکان بزرگترین مسجد عثمانیها در آنکارا است و به وسیله معمار"سینان" معروف در قرن 16 بر پا شد. منبر و محراب آن از جنس مرمر سفید بوده و خود مسجد ساخته شده از سنگ آنکارا(سنگ سماق قرمز)می باشد که نمونه ای از یک دست ساخت بسیار ظریف است.(Yeni Cami- ینی جامی) در خیابان (Ulucanlar- اولوجانلار) قرار دارد.

مسجد (Kocatepe-کجا تپه) : این مکان یک مسجد بزرگ نو ساخته ،با طراحی عثمانی کلاسیک و دارای چهار مناره است. اندازه و موقعیت برجسته این مسجد که بین سالهای 1967 و 1987 بنا شده، آن را تبدیل به یک جای دید; کرده است.

پارکها

آنکارا پارکها و فضاهای باز لذت بخش بسیاری دارد که در سالهای اولیه جمهوری بر طبق اعتقاد آتاتورک که به درخت و زیبایی طبیعی اهمیت میداد ساخته شدند. مهمترین این پارکها شامل: پارک "گنچلیک"(که یک پارک تفریحی نیز دارد)،باغ گیاه شناسی،Seğmenler&Anayasa) &Kuğulu & Abdi ipek�i & G�ven & Demetevler & Cemre & Kale & Anıt & G�ksu & Harikalar Diyarı & Kurtuluş Altınpark & - انایاسا & سیمنلر & کاله & جمره دمت اولر& گوون& ابدی ایپکچی & کوغلو& کورتولوش& هاریکالار دییاری& گکسو& انیت& التین پارک) که یک شهر بازی است.

 مزرعه و باغ وحش آتاتورک هم اکنون یک شهر در حال رشد است و مکانی دلپذیر برای گذراندن یک روز. همچنین مدلی از خانه ای که آتاتورک در آن زاده شد، در شهر (salonica- سالونیکا) ،یک رستوران عالی و تعدادی کافه وجود دارند. بازدید کنندگان می توانند محصولات مشهور این مزرعه را چون آبجو عالی آن، بستنی سنتی، ماست، شیر و کوفته امتحان کنند.

هنر و فرهنگ

آنکارا یک مرکز اپرا، رقص باله، جاز و رقص امروزی، همینطور خانه بلند آوازه ارکستر سمفونی رئیس جمهوری می باشد. آنکارا همچنین تعداد زیادی سالن تاتر دارد که تولیدات زیادی را به روی صحنه می برند. علاوه بر گالریهای عمومی و خصوصی در سرتاسر شهر ،نمایشگاه هایی نیز در مرکز فرهنگی آتاتورک برگزار می شوند. این شهر همچنین سینماهای بسیاری دارد که بهترین فیلمهای ترکی و خارجی را نشان می دهد و تعدادی جشنواره فیلم در موضوعات متنوع در طول سال برگزار می شوند، به ویژه "روزهای فیلم بین المللی" در مارس. هر سال در آوریل و می این شهر میزبان جشنواره( Sevda Cenap- سودا جناپ) و هنر و موسیقی بین المللی است ،که اجراهایی توسط بهترین نوازندگان ترک و خارجی دارد. جشنواره کودکان در23 آوریل نیز رویدادی است که گروههای مختلف کودکان از سراسر دنیا در آن شرکت می کنند. همچنین یک جشنواره بین المللی فیلمهای کارتونی و دو سالانه هنرهای آسیایی_اروپایی نیز وجود دارد که در زمان مشخصی از بهار و یا تابستان به اجرا در می آید. پارک آلتین محوطه نمایشگاه های آنکارا است که در طول سال نمایشگاه های جالبی در آنجا برگزار می شود.

خرید

بازدید کنندگان از این شهر معمولا مایل هستند از فروشگاه های قدیمی در "چیکریکچیلار یوکوشو" نزدیک( Ulus- اولوس) دیدن کنند. خیابان مسگران (باکیرجیلار چارشیسی) محبوبیت خاصی دارد و بسیاری از اشیای جالب قدیمی و جدید را ،علاوه بر اشیای مسی، می توان در اینجا یافت، مانند جواهرات، فرش، لباس، عتیقه جات و کارهای سوزن دوزی شده. با رفتن به بالای تپه به سمت دروازه ارگ، می توانید مغازه های جالب بسیاری را ببینید که ادویه جات، میوه های خشک شده، آجیل و هر نوع محصول دیگری را می فروشند.

 اینجا مجموعه ای است بزرگ و بسیار تازه. مراکز خرید مدرن بیشتر در "کیزیلای"و در خیابان "تونالی هیلمی واقع در چانکایا " یافت می شوند. این منطقه شامل بازار مدرن "کاروم" و همچنین برج "آتاکوله" در "چان کایا می باشد. از بالای "آتاکوله" در ارتفاع 125 متری، منظره با شکوهی بر فراز تمام شهر وجود دارد. رستوران چرخانی نیز وجود دارد که در آن می توان به شکل آسوده تری از کل چشم انداز لذت برد. "گالریا" در "اومیت کوی" ،مرکز "بیل کنت"، "آرمادا" در "سوگوت اوزو"، "میگروس آکْکُپرو" و (SA Carrefour- کارفور) در "باتیکِنْت" سایر فرصتها برای یک خرید مدرن هستند.

حومه آنکارا

25 کیلومتر به سمت جنوب آنکارا برروی جاده "قونیه" دریاچه "گولباشی" قرار دارد که به خاطر منظره جذاب و رستورانهای زیبای کنار رودخانه اش طرفداران بسیاری دارد. "اینجک" در 15 کیلومتری جنوب غرب آنکارا، با درختان میوه، مناطق سرسبز و جایگاه های جالب پیک نیک خود ناحیه مورد علاقه ساکنان آنکارا برای استراحت است. یک مکان مطلوب دیگر برای پیک نیک ،دریاچه "کاراگول" در 68 کیلومتری شمال شهر برروی جاده فرودگاه می باشد و کسی که قصد رفتن به آنجا را دارد باید از بریدگی منتهی به شهر "چوبوک" استفاده کند.

سه سد اطراف شهر ،"چوبوک"(در 15 کیلومتری بزرگراه "چانکیری")،"کورت بوغازی"(در 50 کیلومتری بزرگراه استانبول) و "باییندیر" (در 15 کیلومتری بزرگراه "کیریکاله" )،مکانهای دلپذیری برای شنا و پیک نیک هستند. رستورانهایی نیز وجود دارند و در "باییندیر" امکانات اردو زنی خوبی عرضه می شوند. سایر سدها در استان آنکارا شامل "ساری یر" ،"کسیک کوپرو" ، "هیرفانلی" ، "آسار تپه" و "چاملی دره" می باشند.

علاقمندان به پیاده روی از کشف سه جنگل اصلی اطراف آنکارا لذت خواهند برد. در جنوب شهر برروی بزرگراه "کیرشِهیر"،(در 54 کیلومتری آن)،جنگل( Beynam � بی نام) قرار گرفته ،در حالی که به سمت شمال برروی بزرگراه استانبول(در 82 کیلومتری آن)،پارک ملی "کیزیلجا حامام سوغوک سو" واقع شده و دورتر در همان مسیر(در 110 کیلومتری)جنگل "چام کرو" دیده می شود. همه مکانها لذت بخش هستند برای دوری گزیدن از هیاهوی شهر و هرکدام مکانهای دوست داشتنی بسیاری برای پیک نیک فراهم می کنند.

کوه "اِلما داغ"(با ارتفاع 1855 متر)،در 23 کیلومتری شرق آنکارا ،از بیشتر قسمتهای شهر قابل دیدن است. اولین بارش برف برروی کوه، خبر از آغاز زمستان و شروع فصل اسکی و سایر ورزشهای زمستانی میدهد، که می توان از انجام آنها در این مرکز تفریحی دلپذیر لذت برد.

چشمه های گرم آب معدنی

در استان آنکارا شش عدد از این مراکز وجود دارند: "کیزیلجا حامام کاپلیجا" در 80 کیلومتری به سمت شمال، "هایمانا کاپلیجا" در 72 کیلومتری به سمت جنوب، و به سمت شمال غرب در 57 ،85 ،30 و 80 کیلومتری به ترتیب "آیاش کاپلیجا" ، "دوتلو کاپلیجا" ، "ملیک شاه" در "چوبوک" و "مالیکوی" در "پولاتلی". همگی امکانات آسایش بخشی را ارائه می کنند که با استفاده از آنها می توانید دل نگرانیهای خود را برطرف کنید. حمامهای آب گرم دارای ویژگیهای سودمند بوده و البته در مجموع لذت بخش هستند.

غرب آنکارا

در(Gavurkalesi- گاوور کالسی) در 60 کیلومتری از سمت آنکارا برروی بزرگراه "هایمانا" نزدیک "دره کوی" ، بقایای یک معبد روباز مربوط به هیتی ها، یک مقبره و دو نقش برجسته از خدایان هیتی مشاهده می شوند.

مهمترین جایگاه های مربوط به فرنگیها در آناتولی را می توان در استانهای آنکارا، اِسکی شِهیر و آفیون یافت کرد. "یاسی هویوک" (گوردیون) در 105 کیلومتری جنوب غرب آنکارا و برروی بزرگراه "اِسکی شِهیر" ، به عنوان پایتخت فرنگیها , مکانی بود که در آنجا اسکندر بزرگ ،گره "گوردیون" را برای دستیابی به کلید آسیا قطع کرد. تپه دست ساخت پادشاه میداس را ،کسی که هرچه را لمس می کرد به طلا مبدل می کرد، می توان در این مکان بازدید کرد.در همین حوالی، بقایای شهر باستانی "گوردیون" که هنوز در دست حفاری است ،و یک موزه کوچک ارزش یک گردش کوتاه را دارند. دورتر در مسیر جاده آنکارا_ اسکی شهیر ، "بالی حیصار"(Pessinus- پسینوس )،که یک مرکز مهم آیین نیایش مذهبی فرنگیها بوده ، قرار دارد. مهمترین بقایا شامل یک معبد متعلق به( Cybele-سیبیل) است، الهه مادر که پرستش او در قلب فرهنگ فرنگیها بود. موزه کوچک روبازی نیز که تعدادی تندیس و سنگ مقبره جالب دارد، دیده می شود.

در شهر میداس(یازیلی کایا)،مابین "آفیون" و "اِسکی شِهیر" ، دو نمای عظیم به داخل یک برآمدگی سنگی شکافته شده که زمانی در طاقچه های خود مجسمه هایی را برای پرستش( Cybele- سیبیل) نگه می داشت. سرتاسر ناحیه آرامگاه های سنگی و باز شدگیهای غار مانند سنگهای به رنگ شن را می شکافند. یک مسیر زیر زمینی از این جایگاه به دره ای در پایین ختم می شود.

"اصلان تاش" و "اصلان کایا" هردو در زمان فرنگیها مراکزی برای پرستش آیینی بودند. اولین مرکز ،در 34 کیلومتری شمال "آفیون"، دارای دو نقش برجسته و جاودان شیر است، دومی در 52 کیلومتری از "آفیون"، متشکل از یک معبد و یک نقش برجسته شیر است. سایر آثار باستانی فرنگیها را می توان در حوالی "دوغانلیکاله" ، "کومبت" و ( Deveboynu � دو بویو)جستجو کرد.

"اِسکی شِهیر" توسط فرنگیها در هزاره اول قبل از میلاد برروی کناره های رود خانه "پورسوک" پیدا شد. آثار باستانی معماری برجسته شامل مسجد علا الدین مربوط به قرن 13 و مجموعه "کورشونلو" متعلق به قرن 16 می باشند. هر چهار موزه شهر ارزش دیدن را دارند: موزه باستان شناسی هنر های دستی و مجسمه هایی را از این ناحیه متعلق به فرنگیها دارد. موزه پیپهای ساخته شده از کف دریا، پیپها و سایر کارهایی از این جنس را نمایش می دهد و موزه فرهنگ آتاتورک، نمایشگاهی از عکسهایی که از زندگی آتاتورک گرفته شده اند، تعدادی از وسایل شخصی و نمایشگاهی از آیتم های ساخته شده از کف دریا را عرضه می کند.

بهترین نوع کف دریا در جهان از معادنی در ناحیه اطراف "اِسکی شِهیر" بدست می آید. پیپ و اشیای دیگر در فروشگاه های سوغات شهر قابل خریداری است. "ساکار یاباشی" ، یک دریاچه تغذیه کننده از چشمه که با یک زمین زیبای مبدل شده به پارک احاطه شده، بازدید کننده های بسیاری را که می خواهند از هوای تازه لذت ببرند و در یکی از رستورانهای آن ماهی تازه بخورند، جلب می کند.

افسون (Sivrihisar � سیوری هیسار) برگرفته از خانه های عثمانی بسیار آن است که شهر را با هوایی از شکوه گذشته پر می کنند. مسجد قرن (13 Ulu-اولو) ،که سابقا کاروانسرایی بوده و آرامگاه "عالم شاه" مکان های جالبی هستند که ارزش دیدن را دارند. خبرگان در عرصه فرش و گلیم دریافت خواهند کرد که گلیم های( Sivrihisar � سیوری هیسار) ارزش ویژه ای دارند. نزدیک Sivrihisar) � سیوری هیسار)در روستای (Nasrettin Hoca- نسرتین حجا) موزه Nasrettin Hoca - نسرتین حجا عرضه ای را از آثار فرهنگ شناسی، همچنین داستانها و تصاویر جالبی در مورد قصه گوی مشهور دارا می باشد.

برروی دامنه تپه ای در بالای (Seyyit Battal Gazi- سید باتال گازی) ،مسجد باشکوه قرن 13 و مجموعه آرامگاهی که به یادبود "جنگجوی اسلام" ، سید باتال ساخته شده، ایستاده اند.

روستای "یونس اِمره"(ساری کوی) محل دفن "یونس اِمره" ، شاعر بزرگ قرن 13 میباشد. اشعار وی که به همه زمانها مربوط می شود، با پیغامی از عشق و انسانیت امروز هم زنده است. در ماه می هر سال جشن های یادبودی در این شهر برگزار می شوند. به علاوه بازدید کنندگان از قبر این شاعر می توانند یک موزه کوچک را که به زندگی و کارهای او اختصاص داده شده ،ببینند.

شمال آنکارا

سکونت گاه های قرن سوم قبل از میلاد غلاطیه ایها در (Gangrea � چانکیری) زیر ساخت "چانکیری" امروزی در 135 کیلومتری از آنکارا می باشد. نخستین شواهد تمدن به حدود 3000 سال قبل از میلاد باز می گردند.
در این استان تپه های کوچک تدفین همچنین کارهای دستی از تمدن های مختلف واقع در موزه چانکیری وجود دارند . ویرانه های یک دژ متعلق به قرن 11 بر این شهر مشرف است. مسجد( Ulu � اولو)(سلطان سلیمان) در این شهر که در 1558 توسط بزرگترین معمار ترکیه به نام معمار سینان تکمیل شده یادآور سالهای فرهنگ عثمانی است. چشمه آب گرم معدنی چاووندور آب استحمام و آشامیدنی دارد که برای رماتیسم و بیماریهای التهابی مفید است. این آبها با دمای 54 درجه سانتیگراد و با سرعت 47 لیتر بر ثانیه از داخل زمین جریان دارند.

 تاش مسجد یا Cemaleddin Ferruh Darulhadisi یک بیمارستان قرون وسطایی که در 1242 ساخته شده، درست در خارج شهر واقع شده است. در شمال چانکاری پارک ملی زیبای ایلگاز و مرکز اسکی دیده می شوند. در این پارک، "کادین چاییری" یک ناحیه تفریحی بسیار دوست داشتنی با استخرها و کافه ها است. نزدیک "اِلدیوان" و در 15 کیلومتری جنوب غرب چانکیری یک محل تفریحی زیبا با سرسبزی متراکم و نقاط پیک نیکی به نام "بلبل پیناری" قرار گرفته است.

شمال شرق و شرق آنکارا

"کیریکاله" یک مرکز صنعتی به سرعت در حال رشد است که برروی بزرگراه اصلی که به شرق و به سمت بیرون از آنکارا به طرف دریای سیاه هدایت می شود، قرار گرفته است. در مسیر عبور از کیریکاله، رودخانه "کیزیل ایرماک" واقع شده که در زمان باستان به نام( Halys � هالسی) شناخته می شد. در اینجا شما می توانید یک بعد از ظهر دلپذیر را در حال استراحت در یکی از رستورانهایی که در چشم اندازی روستایی واقع شده اند و یا در پارک آرام بخش "جلال بایار" سپری کنید. موزه اسلحه در کیریکاله انواع مختلفی از سلاحهایی را که در کارخانجات اسلحه سازی کیریکاله ساخته می شوند نمایش می دهد.

پس از اینکه بزرگراه تقسیم می شود شاخه شرقی آن به (Yozgat �یزگات)در 217 کیلومتری آنکارا ختم می شود. این شهر که در قرن 18 توسط عثمانیها یافت شد ، دارای دو بنای مهم از این دوره است. مسجد "چاپان اُغلو" و مسجد "سلیمان ِبی" در مجاور آن. عمارت قرن 19 "نظام اُغلو" یک نمونه جذاب از معماری محلی ترک است که هم اکنون اشیای نمایشی فرهنگ شناسی را در خود جای می دهد. موزه باستان شناسی عمارت "یوسف کارسلی اُغلو" دارای کارهای دستی از هاتی ها، هیتی ها، فرنگیها، رومیها و رومی های شرقی است. پارک ملی "چاملیک" واقع در چند کیلومتری جنوب شهر است.

تمام مکانهای اصلی مربوط به اوایل دوره هیتی ها در استان "چوروم " در پارک ملی "بوغاز کاله" مابین Yozgat)- یزگات) و شهر چوروم قرار دارند. دیوارهای دوگانه جذاب که از دروازه سلطنتی دروازه شیر و" ِِِِِیر کاپی" (یک تونل زیر زمینی)عبور می کنند به دور شهر "هاتوشاش" متعلق به هیتی ها که امروزه به نام "بوغاز کاله" شناخته می شود حلقه می زنند. وجود بیش از 70 معبد در این شهر، آن را به مرکز مذهبی هیتی ها تبدیل کرده و نام "شهر معبدها" را به آن داده بود. بزرگترین ویرانه ها مربوط به معبد بزرگ متعلق به( Teshup- تشاپ) خدای طوفان است. قلعه شامل ساختمانهای دولتی قصر شاهنشاهی و اسنادی از امپراطوری هیتی بود. در 1180 قبل از میلاد، فرنگیها شهر را ویران کردند. پس از حفاری های کامل در منطقه دیوارهای شهر هم اکنون به شکل وسیعی در حال باز سازی هستند.

Yazilikaya- یازیلی کایا که یک پرستشگاه سنگی روباز است و به قرن 13 قبل از میلاد بر می گردد نقوش برجسته ظریفی از تمام خدایان و الهه های هیتی را شامل می شود.

"آلاجاهویوک" در شمال بوغاز کاله برروی جاده منتهی به چوروم در طول عصر برنز به عنوان مرکز فرهنگ رو به رشد هاتی ها بود. اشیای طلا و برنز قابل توجه از هاتی ها در موزه تمدن آناتولی در آنکارا در مقبره های سلطنتی که به همین دوران باز می گردند، یافت شدند. ولی تمام بقایای برجای مانده در "آلاجاهویوک" مثل دروازه Sphinx به دوره هیتی ها مربوط هستند. محل های استقرار مهم هیتی ها در استان چوروم شامل "آلیشار" و "ماساتهویوک" همچنین "شاپینووا" در" ُارتاکوی" واقع در بیرون شهر که در یک حومه زیبا در امتداد رودخانه "چکرک" قرار گرفته می شود. شاپینووا دومین شهر مهم هیتی ها در قلمرو پادشاهی آنها بود. مابین فلاتهای عبد الله و کارگی روستای "حاجی حمزه" با معماری منطقه ای جالب قرار گرفته است.

چوروم یک شهر مهم واقع برروی جاده ای که از آناتولی مرکزی به سمت دریای سیاه میرود بهترین محصول نخود چی را در ترکیه تولید می کند. بناهای تاریخی برجسته شامل مسجد قرن 13( ULU-اولو) و برج ساعت قرن 19 هستند. این برج که به شکل یک مناره ساخته شده، 27.5متر ارتفاع و 5.3 متر قطر دارد و دارای یک پایه هشت پهلو است و به وسیله یک پلکان دایره ای با 81 پله اوج می گیرد.

شهر کوچک (Merzifon- مرزیفون) در 49 کیلومتری شمال غرب "آماسیا" بناهای تاریخی متعددی از عثمانیها شامل مدرسه قرن 15 "چلبی سلطان محمد"(کالج الهیات)، مسجد قرن 17 "کارا مصطفی پاشا" و برج ساعت قرن 19 می باشند. همچنین نماهایی در "گوموش حاجی کوی" در 22 کیلومتری از مرزیفون وجود دارند شامل یک بازار قرن 19 مدرسه قرن 15 "هالیلیه" و مساجد قرون 18 و 19 "یاکوپ پاشا"، "داْرپ حانه" و "ماِدن".

رودخانه( Yeşilırmak- یشیل ایرماک) در آماسیا واقع در یک گردنه باریک مربوط به 3000 سال قبل از میلاد است. ویرانه های ارگ از صخره ای ناهموار بالا می آیند و یک قصر عثمانی و گذرگاه زیر زمینی مرموزی را در بر می گیرند. مقبره های سنگی رومی جذابی که به سمت داخل صخره تراشیده شده اند و به سمت بالای شهر رو کرده اند در شب درخشان شده و تصویری تماشایی خلق می کنند. زیبایی محیط طبیعی و میراث معماری باشکوه با هم ترکیب شده و آوازه یکی از زیباترین شهرهای ترکیه را به آن بخشیده اند. در بین دیدنیهای مورد علاقه بازدید کنندگان می توان از مسجد قرن 13 "سلجوک بورمالی میناره " ، مقبره "تورومتای"، مسجد "گوک مدرسه" ، بیمارستان قرن 14 "ایلهانید" با نقوش برجسته جالبی در اطراف سردر آن، مجموعه مسجد قرن15 "بیازیت دوم" و مدرسه هشت گوشه "کاپی آقا" نام برد.

عمارتهای چوبی سنتی ترک واقع در کناره شمالی رودخانه "یشیل یرماک" در بخش خاتونیه(یالیبویو) با همان شکوه سابق بازسازی شده و بعضی از آنها به مهمانخانه مبدل شده اند. عمارت بازسازی شده قرن 19 "هاِزرانلار کوناغی" ، هم اکنون یک گالری هنری در طبقه اول و موزه فرهنگ شناسی را در طبقه دوم ، در خود جای میدهد.

 موزه باستان شناسی دارای یک مجموعه جالب از هنر های دستی منطقه ای شامل مومیاییهای فرمانروایان ایلهاند، موغل و آماسیا را داراست. کافه ها ، رستورانها، باغهای چای و پارکها کنار رودخانه را آراسته اند و نقاط آرامش بخشی را فراهم آورده اند که می توان در آنها از فضای رمانتیک شهر لذت برد. از بالای تپه "چاکالار" شما چشم انداز زیبایی از شهر را در اختیار دارید.

مکانهای عالی برای استراحت در نزدیک آماسیا واقع شده اند. دریاچه کوه "بورابای" در بین منظره باشکوه این کوه، یک محل مشهور برای سفرهای روز است. این دریاچه در 63 کیلومتری شمال شرق آماسیا در ارتفاع 1050 متری واقع است. بهشت پرندگان هفت قو در32 کیلومتری از آماسیا پناهگاهی برای پرندگان مهاجر است. چشمه آب گرم "ترزیکوی" بهره مند از امکانات هتل و متل در36 کیلومتری قرار دارد.

کل ایالت آماسیا پر از باغهای میوه است که یکی از لذیذترین سیب های جهان را تولید میکنند.

"توکات" نیز برروی رودخانه یشیلیرماک، بناهای تاریخی سلجوقی و عثمانی بسیاری دارد که همچنان زیبایی هیبت آوری را به نمای شهر میدهد. در بین بناهای تاریخی اصلی می توان از ویرانه های یک قلعه با 28 برج ، مسجد قرن 11 "گاریپلر" و یک پل سلجوقی نام برد. دارالشفای قرن 13 "پروانه ِبی"(مدرسه گوک)که یکی از ظریفترین بناهای "توکات" است هم اکنون موزه باستان شناسی است. توکات به عنوان یک مرکز تجاری منطقه ای، بسیاری از انبارهای تجاری قدیمی خود را شامل تاشهان ، سولوهان ، یاغجی اغلو هانی و قاضی امیر(یازماجیلار) هانی حفظ کرده است. با قدم زدن به سمت پایین "سولو ُسکاک" در مرکز شهر، خیابانی که با مهمان خانه ها ، بقعه ها ، بازارها و حمامها آراسته شده، نگاهی عالی بر معماری شهر را فراهم می کند.

 در قاضی امیر هانی شما می توانید نمونه هایی از پارچه هایی که یک سنت 600 ساله دارند و "توکات" برای آن مشهور است را بیابید. سنت تزیینات چوبی کنده کاری شده و نقاشی شده و نقاشی های دیواری رنگ شده به عمارت های توکات شکوه و جلال خاصی می دهد. عمارت های قرن 19 "مادیماغین جلالین" و "لطیف اوغلو" به صورت همان شکوه سابق خود باز سازی شده اند تا تصویر روشنی از وجود یک زندگی خوب در ترکیه روستایی از100 سال پیش عرضه کند. غار "بالیجا" در توکات را که فسیلهای بسیاری را در بر می گیرد، باید دید. این غار 680 متر طول داشته و دارای پنج طبقه زیر زمینی و هشت اتاق بزرگ است. فضای این غار پر از استالاکتیت و استالاگمیت است که برای مبتلایان به آسم مفید است.

در47قبل از میلاد رومیها چهار شهر  Komana  ،"Zela  - Zile"،Neccaesarea - Niksar و Sebastapolis - Sulusaray- کمانا, زلا, نیکسار و سولو سارای را که در قرن اول پس از میلاد، به عنوان بخشی از استان (Pontus- پنتوس) به حساب می آمدند، فتح کردند.

"نیکسار" ،در 55 کیلومتری شمال شرق توکات، زمانی پایتخت "دانشمند امیرز" بود. این شهر دارای یک ارگ به خوبی حفاظت شده و همچنین بناهای تاریخی قدیمی ترک، مانند مسجد "چورغی بویوک" است که به وجود یک دروازه سنگی کنده کاری شده بسیار ظریف خود مربوط به قرن 12 می بالد. در "زیله"، واقع در جنوب آماسیا و غرب توکات، بود که جولیوس سزار پس از یک جنگ بسیار سریع ،جامی از شراب محلی توکات را سر کشید و اصطلاح معروف خود،"Veni,vidi,vici" را بیان کرد. در پایین ارگ که از شهر محافظت میکند، مسجد بازسازی شده "اولو" متعلق به 1269 ایستاده است.

Sivas- سیواس ،یک مرکز تجاری مهم در طول قرون وسطی ،در آن زمان در نقطه تلاقی مسیر کاروانها به سمت ایران و بغداد قرار داشت. بین 1142 و 1171 این شهر پایتخت دانشمند امیرز بود و در طول فرمانروایی سلجوقیان، یک مرکز مدنی با اهمیت حیاتی به شمار می آمد. بناهای تاریخی باقیمانده مربوط به فن معماری، این موقعیت سابقًُا با اهمیت را منعکس میکنند. مسجد (Ulu � اولو) از زمان "danishmand Emirate " قدمت دارد. بناهای سلجوقیان شامل شفاخانه قرن 13 عزالدین کیکاووس که یک بیمارستان و مدرسه پزشکی بوده، مدرسه "گوک" که به زیبایی تزیین شده، مناره های دوقلوی مدرسه "شیفته مناره" و مدرسه "بوروجیه" می شوند که همگی زیبایی دوره سلجوقی را منعکس می کنند.

در 1919 ،توسط کنگره ملی که در "سیواس" اجتماع کرده بود، تصمیم بر آزاد کردن ترکیه از دست نیروهای خارجی اشغالگر گرفته شد. امروزه یک ساختمان قرن 19 ،جایی که کنگره در آنجا برگزار شد، به صورت موزه آتاتورک و کنگره با نمایشهایی از جنگ آزادی و همینطور در زمینه فرهنگ شناسی باز سازی شده است. در موزه باستان شناسی و کارهای سنگی واقع در مدرسه بوروجیه، یافته هایی از حفاری های محلی همچون سنگ قبرهای اسلامی تزیین شده با نقشهای برجسته، نمایش داده می شوند. موزه قرن 19عمارت "آکایلار" ،هم اکنون یک موزه فرهنگ شناسی است.در شهر فرشهایی عالی از"سیواس" در معرض فروش هستند.این شهر،به خاطر نساجی ظریف خود شهرت بسیار طولانی داشته است.در روستای "سیوریالان"،موزه "آشیک ویسل" یاد شاعر مشهور ترکیه را(1973_1884)که در اینجا متولد شد،زیست و درگذشت،گرامی می دارد.

"کانگال"،در 68 کیلومتری جنوب سیواس،مهد مشهورترین نژاد سگهای ترکیه یعنی "کانگال" است.(سگ قلاطیه ایها که در قرن 3 قبل از میلاد با آنها وارد شد.).این حیوانات مو طلایی که به عنوان سگ گله به کار می روند،قابلیت خود را در نیروی پلیس و کارهای امنیتی نیز نشان داده اند.در 12 کیلومتری شمال شرق کانگال, چشمه آب گرم معدنی معروف "بالیکلی کاپلیجا" قرار دارد.آب آن با دمای 36 درجه سلسیوس حاوی بیکربنات،کلسیم و منیزیم است و آب چشمه به همراه دسته دسته ماهیهای کوچک بیرون می آید که گفته می شود به درمان ناراحتی های پوستی کمک می کنند.در استان سیواس چشمه های آب معدنی معروف "سیجاک چرمیک"(چشمه گرم) و "سوغوک چرمیک" (چشمه خنک) وجود دارند.

زمانی "دیوریغی"،یک پایگاه مرزی رومی ،در قرون 12 و 13 به عنوان پایتخت "تورکیش منگوجک امیرس" برگزیده شد.اگرچه این مکان دورافتاده است،بازدید کنندگان برای دیدن مسجد "اولو" و مدرسه متعلق به 1229 به دیوریغی می آیند.کارهای سنگی سلجوقی ،در کنده کاریهایی از حیوانات و گلها برروی دروازه ها،خود را به واضح ترین شکل نشان می دهند.یونسکو این مکان را به عنوان یکی از میراثهای فرهنگی مهم جهان معرفی کرده است.

جنوب شرق آنکارا

"کرشهیر"،که در زمانهای باستان پایه گذاری شده،در قرون وسطی یک مرکز انجمن اخوت Ahi ،یکی از فرقه های مسلمانان، بود که عقاید و اصول اخلاقی و اجتماعی آنان نقش مهمی را در نحوه زندگی معنوی و سیاسی شهرهای آناتولیایی ایفا می کرد.از جمله بسیاری از ساختمان های سلجوقی زیبای کیرشهیر می توان از مسجد جاجابی مربوط به 1272(یک رصد خانه سابق نجوم)،مسجد علاء الدین مربوط به 1230 و مسجد "Ahi Evran" در نزدیکی آرامگاه بنیان گذار فرقه "آهی"،نام برد.در بیرون شهر برروی جاده منتهی به "کایسری"،بقعه دیدنی "آشیک پاشا" قرار دارد که در 1333 در دوره حکومت مغولها ساخته شد.موزه باستان شناسی کیر شهیر اشیایی را که بیشتر متعلق به "کاله هویوک" هستند،در خود جای می دهد.

یک مرکز باستان شناسی مهم در کاله هویوک،در بخش کامان،در استان کیر شهیر همچنان در دست حفاری است.نزدیک کاله هویوک در مرکزی که محل استقرار هاتی ها و هیتیت ها بوده،یکی از وسیعترین پارکهای ترکیه به نام "میکا سونمیا آنی باهچسی" واقع شده که متشکل از 16500 درخت از 33 گونه متفاوت است. جاده منتهی به "نو شهیر" و "کاپادوکیا" از بین "حاجی بکتاش" ،شهری است که حاجی بکتاش ولی در آن مستقر شد ودر قرن 14 مرتبه ای به نام بکتاش صوفی را تاسیس کرد.درویشهای که رقص سماع انجام می دادند واصول عشق و انسانیت را دنبال می کردند در صومعه ای که شامل یک آرامگاه و مسجد است،جای داده می شدند.این مجموعه هم اکنون موزه ایست که به روی عموم باز است.عقیقهای بهرنگ عسل و رز که در این منطقه فراوان هستند،توسط مریدان این مرتبه ومسلک استفاده می شد و به نام سنگ حاجی بکتاش شناخته می شود.در این شهر سوغاتیهای عقیق بسیار اعلا برای فروش گذاشته شده اند.همچنین توقف برای بهره بردن از موزه جالب باستان شناسی و فرهنگ شناسی ارزشمند است.

"نو شهیر" یک پایتخت استانی،دروازه ورود به کاپادوکیا است.در خود این شهر،قلعه سلجوقی بالای تپه که بر بالاترین نقطه شهر واقع شده، و مسجد "کورشونلو" که برای "ویزیر داماد ابراهیم پاشا" ی بزرگ ساخته شده،قرار دارند.این مسجد بخشی از یک مجموعه از بناها است که شامل یک مدرسه(کالج الهیات)،یک بیمارستان و یک کتابخانه است.یک آبنمای مخصوص وضو در حیاط آن ،همچنان نوشته اصلی برروی خود را حفظ می کند.موزه نو شهیر هنرهای دستی محلی را نمایش می دهد.فورانهای شدید کوههای آتشفشانی قله (Erciyes- ارجییس) (3268 متر) و قله حسن(3268 متر) در زمانهای خیلی دور،فلاتهای اطراف نو شهیر را با "توفا"که یک سنگ نرم تشکیل شده از گدازه،خاکستر و گل است،پوشاندند.باد و باران ،این صخره ترد و شکننده را ساییده و یک منظره بسیار تماشایی از مخروطهای سنگی،قله های کلاهک دار و دره های تنگ ساییده شده،به رنگهایی که ازقرمز گرم و طلایی تا سبز کمرنگ و خاکستری تغییر می کنند،دیده می شوند.

محلی ها این قله های کلاهک دار را "پری باجالاری" یا "دودکش پریها" می نامند.پارک ملی "گورمه" که در زمان رومیها (Cappadocia- کاپادوکیا) نامیده می شد،یکی از آن مکانهای نادر در دنیاست که آثار بشری با محیط طبیعی مخلوط شده اند.خانه ها در 4000 سال قبل از میلاد از صخره ها جدا شده اند.در طول دوره رومی های شرقی،نماز خانه های کوچک و صومعه ها از صخره های اینجا ساخته شده اند و نقاشیهای دیواری به رنگ اخراییشان،ته رنگی از چشم انداز اطراف را منعکس می کنند.حتی امروز نیز خانه های غار مانند در داخل مخروطهای سنگی و منازل روستایی ساخته شده از سنگهای آتشفشانی به طور میزون و هماهنگ با چشم انداز اطراف یکی شده اند.

"اورگوپ"،یک مرکز توریستی روح بخش که با خانه های قدیمی به صورت سوراخ سوراخ در آمده،به عنوان یک مبنای عالی برای گردش در دیدنیهای Cappadocia  � کاپادوکیا  می باشد.در خود اورگوپ شما هنوزمی توانیدببینید که زمانی مردم چگونه در خانه هایی که داخل صخره ها را شکافته اند زندگی می کردند.اگر شما مایل به خرید فرش و گلیم هستید،بسیاری از فروشندگان فرش این شهر که خود نیز به رنگارنگی فرشهای خود هستند و با چای،قهوه و یا یک گیلاس شراب از مشتریان خود پذیرایی می کنند،و خود را وارد گفتگوی دوستانه می کنند، مجموعه گسترده ای را عرضه می کنند.اگر گردش و خرید شما را خسته نکرده،به عنوان یک سرگرمی دیگر دیسکو از شما استقبال می کند.در مرکز یک منطقه موفق تولید شراب،اورگوپ در ماه اکتبر میزبان یک جشنواره بین المللی سالانه شراب است.

پس از ترک اورگوپ و به سمت جنوب به یک دره مجزای زیبا به نام "پانجارلیک" می رسید،جایی که می توانید برای دیدن یک کلیسای قرن 12 با نقاشیهای دیواری باشکوهش و کلیسای "کپز" که به قرن 10 بازمی گردد،توقف کنید.ادامه دهید تا به روستای "مصطفی پاشا"(سیناسوس) برسید،جایی که خانه های سنگی سنتی با سردرهای کنده کاری شده و تزیین شده ،عصر باستان را جلوی چشم می آورند. سفر خود را در مسیری به سمت جنوب ادامه دهید.درست پس از روستای"جمیل" ،پیاده رویی در سمت غرب جاده به دره "کشلیک" ختم می شود که در آنجا یک مجموعه صومعه و کلیساهای "کارا و میوالی" را پیدا خواهید کرد که هردوی آنها با نقاشیهای دیواری تزیین شده اند.برروی جاده اصلی به سمت عقب،روستای "تاشکین پاشا" را می یابید،جایی که مجموعه مسجد قرن 14 "کارامانید" و بقعه و بقایای سردر یک مدرسه،برروی لبه شهر،سرگرم کننده هستند.روستای بعدی به نام "شا

مطالب مشابه :

نرخ جدید بلیط اتوبوس مسیر های انکارا: شنبه -سه هتل تبریز

برای رفتن به آنکار به وسیله ، هواپیما، قطار و اتوبوس تبریز و تهران به آنکارا بلیط هم

اندیشکده آب - سفر زمینی به ترکیه (آلانیا) با اتوبوس+تصاویر - و جعلنا من الما كلّ شي حي

شبکه تبریز. آنکارا شهر آنکارا نرخ بلیط اتوبوس خارجی

پرداخت در کلیه شعب مرکزی بانک ملی ایران و یا اینکه موقع توقف تو تبریز اتوبوس و دولموشه

در سال 1356 از تهران با اتوبوس به تبریز و شهرهای مرزی شهرهای ترابوزان و آنکارا و 91 بلیط تهیه