نقطه سر خط-خط خطي19

عجب آموزگار سخت گير ي است روزگار

سالهاست كتاب زندگي در دست ديكته مي گويد ،و من مي نويسم

با كلمات سخت جمله مي سازم

غم....فراق....بي مهري....خيانت....غصه....دروغ....غربت...تنهايي

جاهاي خالي را به سختي پر مي كنم

زنگ تفريح هايش به اندازه ي نفس كشيدني بيش طول نمي كشد

نمي دانم چرا هميشه موقع حل مسئله هاي چند مجهولي نام مرا مي خواند،

چرا جمع وضرب سهم ديگري مي شود

و تقسيم ها و تفريق هايش از آن من است

فلسفه ي ماندن ورفتن را من بايد تعريف وتفسير كنم ، درك عشق و صفايش سهم ديگري است

تمام درس هاي تلخ تاريخ سهم من مي شود، ولي جشن وتاج گذاري شاهانه اش قسمت ديگري است

هر روز آزمون وامتحان آموزگارم باور كن خسته ام خسته، از اين همه امتحان از اين همه كلمات سخت ولغت هاي

نا همگون كه بايد بدانم بخوانم ومعنايش را از بر كنم

چقدر انشاء بنويسم از زندگي چه قدر مقدمه ، اصل موضوع، ونتيجه گيري از بايد ها ونبايد ها ،از هنجارها

و ناهنجاريها

چقدر بگوييم به قانون احترام بگذاريم وببينيم بغل دستي هايمان، كه چراغ قرمزها را رد مي كنند

چقدر از حق تقدم بگوييم و راه همديگر را سد كنيم

به من گفتند تو هم تقلب كن از برگه ي بغل دستي ات نگاه كن، اما از كجا معلوم او درسش را خوانده باشد

و آخر سال برگه اش به دست چپش نباشد

نمي دانم چرا زنگ خانه به صدا در نمي آيد-يا حداقل وقت آزمون به پايان برسد

آموزگارم آخر با چه انرژي مدام تكرار مي كني.... نقطه ....سر خط

يك بار به خاطر روح وتن خسته ي من بگو قلم ها روي ميز برگه ها بالا

وقت تمام شد.

الينا_باقي