آرشیو دانشجویی!

پارسال تنی چند از دوستان نتی ، ما را تشویق می فرمودند به خلق طنز دانشجویی - برای درج در نشریه - ما هم تصمیم گرفتیم برای خالی نماندن عریضه و پست، تنی چند از(!) شعرهای زمان دانشجویی مان را اینجا بنویسیم( که معمولا در پشت ورقه های امتحانی خطاب به اساتید نوشته می شد...!)

زَمکِلاس!

گلایه کردم از سرمـــا و گفتم: ز فرط سـوز سرمـــــا اشکریزم

"بزرگی افت و خیزی نیز دارد" به پاسخ گفت استــــــــاد عزیزم

بدو گفتم: خیالی نیست یا شیخ! کـــــزآن نبــــــود گزیرم یا گریزم

ولی ترسم ز سرمـــای کلاست چنان افتم کــــــه دیگر برنخیزم!

دانشکده ی شیر تو شیر!

یک دو ترمی مثنــــوی تاخیر شد مهلتی تا شیر تـــــوی شیر شد

ترم ســــوم آمد امــــــــا ترم قبــل بر گلـــــو پیچیده ما را همچو حبل!

امنحاناتش نمی گـــــردد تمـــــام من ندیدم ترم اینســــان مستدام

ترم ســـــه هـــــــرچند از راه آمده ترم دو خـــــــارج نگشتــــــه از رده

حضرت مولا! تــــــو را جان حسام بشنو از مــــا بندگــــان هم یک کلام

گرچـــــه حــــق را محرم راز آمدی جمله مــــــــا را درد سر ساز آمدی

می سرودی آنزمان کـــه بی امان هیچ کردی یـــــــــاد روز امتحـــــــــان

ابتدا انگــــــــار کردم شربت است بعـــد دیدم ضربت اندر ضربت است!

ضربتی خوردیم از این متن حجیم (ای دو صد لعنت به شیطان رجیم!)

بابت این پند مــــــا را کن بحــــــل فاعلاتـــــــن فاعلاتـــــــــــن را بهل!

تشتت آرای اساتید!

از شاهنامه وعده ي استــاد بهر درس اوّل به غیر نامه ای از باستان نبود

سوگ و حماسه را نیز افزود در پی اش هیچش نظر نبود که ما را توان نبود

رستم نبود تا کــــــه بخواند از این کتب بیند که این سه بخش کم ازهفت خان نبود

گه بین ما و کوشش و کزّازی و حکیم(!) یک تن به رای با دگری همزبان نبود!!

هر یک جدا گرفته ره داستان خویش کس با حکیم همدل و همداستان نبود!

این امتحان ز سر گذراندیم و زنده ایم "ما را به سخت جانی خود این گمان نبود"...

پاچه خاری منظوم!

ای فضل و هنر شده بهین جامه ی تو کام دل مـــــــــن بر آید از کامه ی تو

اینک ماییم و گـــــــردش خامـــه ی تو مرز نمــــــــرات و مرزبان نامه ی تو!

طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

وطن یعنی صف نون و صف شیر وطن یعنی همش درگیر ، درگیر...

وطن یعنی امیر قلعه نوعی! ( اونم ما رو گیر آورده به نوعی! )...

وطن یعنی...

خاطره: (...از "در حلقه ی رندان" اردبیل که با تنی چند از دوستان طنز پرداز مهمانش بودیم)

همایون برخاست و شعر: امون از ذات زنا و حقه های دخترا را خواند...

یکیشون عشوه میاد فِک میکنه ملوس میشه<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

موهاشو پُف میده و عین دم خروس میشه

وقت خواسگاری چایی نمیاره، لوس میشه

با وجود این اداها آخرش عروس میشه

این چه رسمیه که باستی خر بشیم ما پسرا؟

امون از ذات زنا و حقه های دخترا

وای به حالت اگه تو دچار کم پولی بشی

یا گرفتار همین پیسیِ معمولی بشی

یا تو حلق نارفیقی بری ، هاپولی بشی

وقتشه که ملتزم به دادن کولی بشی

اخم و تخم و بد و بیراه و فحش و ناسز

امــون از ذات زنا و حقه های دخترا...

هنوز به نیمه ی شعر نرسیده بود که خانمی محترم و دختر جوانی (احتمالا دخترش) از جایشان بلند شدند و به عنوان اعتراض حیاط حوزه ی هنری اردبیل(محل برگزاری مراسم) را را ترک کردند و در حین ترک کردن محوطه ، به ترکی بر سر همایون داد زدند که : تو رو کی بزرگ کرده؛ از تخم مرغ در اومدی؟؟!! ( یعنی ای نمک نشناس! تو رو هم "زن" بزرگ کرده است!)

...و بعد از خارج شدن نیز صدای بد وبیراه هر دوشان شنیده می شد و چقدر خوب بود که همایون ترکی نمی دانست!! می بینید که یک طنز پرداز موفق چه زود با مردم ارتباط برقرار می کند!

این هم بند اضافه شده ی بنده :

وای از اون روزی که شاعر بره پشت تریبون

بش بگن شعر "امون از ذات زنها..."ت رو بخون

اونم از بر بخونه تمومشو خوب و روون

زنی پاشه بکنه شاعره رو کن فیکون!

خوبه که کار نکشید به لنگه کفش و دسته بیل

امون از ذات زنای جنگجوی اردبیل!

آرشیو دانشجویی!

مطالب مشابه :

متن تقدیر نامه مسابقات قرآن

تقدیر و تشکر

آموزش صحافی و جلد سازی پایان نامه های دانشجویی

متن تقدیر نامه کانون انتظار از امام جمعه محترم

به دنبال ارسال نامه ی دکتر مهرمحمدی در تقدیر از نظرات "بهرام زینتی" انجام شد:

آرشیو دانشجویی!