تجهیزات غواصی اسکوبا

reفهرست مطالب

عنوان صفحه

1- حد اقل وسايل 1

1-1- دستگاه تنفسي مستقل مسير باز ( دستگاه غواصي اسكوبا ) 2

1-1-1- ديمند والو 2

2-1-1- كپسولهاي هوا 5

3-1-1- والو اصلي كپسول 7

4-1-1- مجموعه زين و بند 9

2-1- ماسك صورت 9

3-1- جليقه نجات 11

4-1- كمربند وزنه 12

5-1- كارد و غلاف 13

6-1- فين هاي شنا 14

7-1- ساعت مچي 16

8-1- عمق سنج 16

2- وسايل اختياري 17

1-2- لباس غواصي 17

2-2- لوحه زير آبي 19

3-2- شعله خبري 19

4-2- طناب زندگي ( لايف لاين ) 20

5-2- اسنوركل 20

6-2- قطب نماي مچي 21

تجهيزات غواصي اسكوبا (scuba)

در غواصي اسكوبا (self- contained underwater breathing apparatus ) از دستگاه تنفسي مستقل مسير باز استفاده ميشود . معمولا دستگاه مسير باز را از هواي فشرده پر كرده واستفاده ميكنند( يعني از هواي معمولي كه ما تنفس ميكنيم بصورت فشرده در مخازن دستگاه استفاده مي گردد). غواص اسكوبا بايد بيش از ديگران داراي اعتماد به نفس باشد، زيرا او در موقعيتي قرار ميگيرد كه هيچ ارتباطي با ديگر اعضاء تيم نداشته و معمولا بدون ارتباط صوتي و طناب زندگي بوده و داراي ذخيره هواي محدودي ميباشد. غواص اسكوبا بمنظور تمركز بر هدفهاي ما موريتش بايستي به توانايي وتجهيزات انفرادي خود اطمينان كامل داشته باشد. آموزش منظم وتجربه دو عامل مهم در ايجاد اعتماد بنفس در غواصان مي باشند.

1- حداقل وسايل

حداقل تجهيزاتي كه يك غواص اسكوبا بايد از آنها استفاده نمايد شامل موارد ذيل است:

1. دستگاه تنفسي مستقل مسير باز (دستگاه تنفسي غواصي اسكوبا )

2. ماسك صورت

3. جليقه نجات

4. كمربند وزنه

5. كارد و غلاف

6. فين هاي شنا

7. ساعت مچي ( حداقل براي هر تيم غواصي يك عدد)

8. عمق سنج ( حداقل براي هر تيم غواصي يك عدد)

در بعضي از مواقع بجز تجهيزات فوق ،وسايل مختلف ديگري نيز از قبيل دوربينهاي عكاسي، دوربينهاي فيلمبرداري ،كيسه هاي بالا برنده و…..در اختيار غواصان اسكوبا قرار ميگيرد. اكثر اين تجهيزات بمنظور دسترسي به اهداف و مقاصد خاصي تعيين و پيش بيني مي گردند.

1-1- دستگاه تنفسي مستقل مسير باز(دستگاه غواصي اسكوبا )

هر دستگاه تنفسي مستقل مسير باز شامل اجزاء اصلي زير مي باشد :

1.ديمند والو ( مجموعه تنظيم كننده درخواستي )

2. يك يا چند كپسول هوا

3. مجموعه چند راهه و والو اصلي كپسول

4. مجموعه زين يا بند

1-1-1- ديمند والو

ديمند والو يا مجموعه تنظيم كننده درخواستي ، يكي از اجزاء اصلي دستگاه تنفسي مستقل مسير باز مي باشد . وظيفه ديمند والو آن است كه فشارزياد هواي داخل كپسول را كاهش داده و به فشاري كه غواص مي تواند استفاده كند تبديل نمايد .

تنظيم فشار هوا در ديمند والو طي دو مرحله انجام ميگردد . در مرحله اول ، هواي فشار قوي موجود در كپسول پس از عبور از ميان تنظيم كننده به ميزان تقريباً (5± ) 115پوند بر اينچ مربع بيشتر از فشار عمق عمليات كاهش مي يابد .

در مرحله دوم فشار آب اطراف، مستقيماً به يك طرف ديافراگم متحرك نيرو وارد مي كند . يك محفظه هواي فشار كم نيزدر سمت ديگرديافراگم قرار دارد . اين ديافراگم مستقيماً بوسيله يك اهرم نعل اسبي به والو فشار ضعيف متصل مي باشد . هنگاميكه فشار هوا در محفظه فشار ضعيف برابر فشار آب اطراف باشد ، ديافراگم در وضعيت اصلي خود قرار مي گيرد و در نتيجه والو فشار ضعيف بسته مي شود .

وقتيكه غواص هوا را به داخل ريه مي كشدمكش توليد شده بوسيله ششهاي او فشار را
در محفظه فشار ضعيف كاهش مي دهد واين عمل باعث مي شود فشار آب اطراف كه اكنون بيشتر شده است به ديافراگم فشار وارد كرده و در نتيجه ديافرا گم به داخل كشيده مي شو د . در اين زمان ديا فراگم والو فشار ضعيف را بكار انداخته و بازميكندو اين والو هوارا بطرف دهاني غواص جريا ن مي دهد . هر چه قــدر تنفس عمـــيق ترباشد والو فشارضعيف بيشتر بازشده و هواي بيشتري به غواص مي رسا ند وقتيكه غواص عمل دم را متوقف مي كند ، فشار در دو طرف ديافراگم دو مرتبه متعادل شده و والو فشار ضعيف بسته مي شود هنگاميكه غواص عمل بازدم را انجام دهد ، هواي خروجي از ميان يك يا چند والو كنترل گذشته و در آب تخليه مي شود . در تنظيم كننده هاي دو مرحله اي تك لوله اي مرحله اول بر روي سيلندر هوا ، درست بعد از والو سيلندر ، قرار گرفته است و دومين مرحله در نزديكي دهان غواص و در يك مجموعه اي كه شامل دهاني و يك والو براي خارج كردن هواي بازدم به داخل آب مي باشد ، قرار گرفته است . هر دو مرحله بوسيله يك لوله قابل ارتجاع بادوام و فشار متوسط كه از روي شانه راست غواص مي گذرد به يكديگر وصل شده اند .از آنجا كه اين لوله ها از جنس مرغوبي ساخته شده اند لذا احتمال پار گي و بريده شدن آنها كم است . با استفاده از تنظيم كننده تك لوله اي غواص بهتر مي تواند در عمليات تنفس دهان به دهان، هوا را از كپسول خود به همكارش برسا ند .

از معايب اساسي دستگاه تنظيم كننده تك لوله اي اين است كه حبابهاي خروجي ممكن است از جلوي صورت غواص رد شده و مانع ديد او شوند . عيب ديگر اين دستگاه كه در طول يكسري آزمايشات بعمل آمده درآلاسكا تعيين گرديده آن است كه تنظيم كننده تك لوله اي در فعاليتهايي كه در آب سرد انجام ميشود بسيار مستعد يخ زدن است .لذا توصيه مي شود در عمليات غواصي زير يخ از تنظيم كننده تك لوله اي استفاده نشود .

هر چند كه اختلافاتي در طرح و اندازه دهاني اسكوبا بين كارخانه هاي سازنده وجود دارد ، اما همه آنها در حقيقت يك كار اصلي را انجام مي دهند و آنهم بوجود آوردن يك مجراي تنفسي براي غواص ميباشد، بطوريكه مانع دخول آب به دهان غواص شود و او بتواند از درون اين مجرا براحتي تنفس كند . دهاني بايستي اندازه دهان بوده و براحتي بوسيله فشار مختصر لبها نگهداشته شود ، غواصان بي تجربه دهاني را گاز گرفته و حتي قسمتي از دهاني را مي جو ند .

2-1-1- كپسولهاي هوا

كپسولهايي هايي كه (سيلندر ، بطري يا مخزن نيز ناميده مي شوند) معمولا مورد استفاده قرار مي گيرد از فولاد يا آلومينيم يك پارچه و بدون درز ساخته شده اند ، اين مخزنها طوري طراحي شده اند كه نوع فولادي آن بتواند هواي فشرده را تا فشار 2250 پوند بر اينچ مربع و نوع آلومينيمي آن تا فشار 3000 پوند بر اينچ مربع را نگهداري نمايد. تحت اين فشار ها چون نيروي زيادي به كپسولها وارد مي شود لذا تمام كپسولها بايستي هر چند وقت يك بار مورد آزمايش قرار گرفته و بازرسي شوند . بدين منظور تمام كپسولهاي اسكوبا كه بنوعي مورد استفاده قرار مي گيرند بايد داراي علائم مشخصه اي باشند كه در روي كپسولها كنده شده است .

هر زمانيكه مشكوك شديد كه آب يا جسم خارجيديگري در كپسولهاي دستگاه تنفسي وجود داردبايد آنها را مورد بازديد قرار دهيد. كپسولهاي مذكور حداقل هر12 ماه يكبار بايد آزمايش شوند .كپسولهاي فولادي هر پنج سال يكباروكپسولهاي آلومينيمي در هر سه سال يكبار بايد تحت آزمايش با فشار آب قرار گيرند .

كپسولهاي غواصي دراندازه هاي مختلف ساخته شده اند و با توجه به مقدار هواي لازم براي هرغوص از يك يا دو سيلندر استفاده مي شود .

حجم يك كپسول معمولاً با فضاي داخلي كپسول بر حسب فوت يا اينچ مكعب بيان مي شود . ظرفيت كپسول يعني مقدار گاز موجود در كپسول كه با فشار كافي پر مي شود و بر حسب ليتر يا فوت مكعب بيان مي گردد (اين اندازه گيري در شرايط هم سطح آب صورت مي گيرد).

در جابجايي كپسولهاي غواصي بايستي كليه قوانين ايمني مربوط به جابجا كردن كپسولهاي حاوي گاز فشرده دقيقا رعايت گردند.

نظر به اينكه كپسولهاي غواصي بطور مداوم حمل و نقل مي گردند و در معرض صدمه ديدن ميباشند توجه به اين قوانين لازم و ضروري است ..

پيش بيني هاي ايمني براي پر كردن و حمل و نقل كپسولهاي غواصي به قرار زيراست :

1. در موقع پر كردن كپسولها را داخل بشكه آب سرد قرار دهيد .

2. مطمئن باشيد كه مكانيزم هواي ذخيره باز است .

3. براي پر كردن كپسولها فقط از هواي فشرده استفاده نموده و هرگزاز اكسيژن خالص استفاده ننماييد. (علامت براي هوا به رنگ سياه و براي اكسيژن به رنگ سبز مي باشد ) .

4. قبل از پر كردن كپسولها مطمئن شويد كه كليه والوها محكم و درست بسته شده اند .

5. در زمان پر كردن از حرارت زياد اجتناب شود .

6. وقتي كه كپسول كاملا پر شد ذخيره هوا را بسته و علامت پرشده را بر روي والو كپسول با نوار چسب بچسبانيد اين عمل مانع گم شدن واشر دايره اي شكل لاستيكي نيز مي گردد.

7. كپسولها را در جاي خنك و سايه نگهداري كنيد و هرگز كپسولهاي پر شده را در معرض نور مستقيم خورشيد قرار ند هيد.

8. كپسولهاي پر شده را با احتياط جابجا كنيد چون اگر والو كپسول بطور تصادفي صدمه ديده يا شل شود كپسول مي تواند به يك بمب مرگ آور تبديل شود . كپسولهايي كه تا فشار2000 پوند بر اينچ مربع پر شده اند داراي انرژي كافي بوده كه بخودي خود تا فاصله زيادي به هوا پرتاب شده وهر مانعي را در سر راه خود منهدم نمايند .

9. براي نگهداري كپسولها در روي كشتيها يا قايقهاي غواصي بايستي آنها را در محل خود محكم بست و اجازه نداد كه بطور آزادانه به اطراف غلت بخورند .

10. در مواقعيكه كپسولها پر شده اند از دستكاري كردن والو آن خودداري كنيد ، مگر در موقع نصب ديمند والو، فشار سنج يا تعويض واشر لاستيكي .

11. هميشه از فشارسنجهاي دقيق و قابل اطمينان در اندازه گيري فشار كپسولها استفاده نمائيد و هرگز صورت خود را به شيشه فشار سنجي كه در حال اندازه گيري فشار است نزديك نكنيد .

12. اگر تاريخ بازرسي سيلندرها گذشته باشد و يا از استاندارد خود خارج شده باشند هرگز آنها را پر نكنيد. فرو رفتگي ، زنگ زدگي شديد ، خم شدن والوها ، يخ زدگي سيستم مكانيزم ايمني و علائم وجود فعل و انفعالات شيميائي(وجود آب زنگ دار) همگي از علائم غير قابل استفاده بودن كپسولها مي باشند .

13. در مواقع حمل كپسول از بدنه كپسول استفاده كنيد . زيرا ممكن است قلابهاي رها كننده سريع، لغزيده يا پاره شوند .

3-1-1- والو اصلي كپسول

والو اصلي كپسول كه والو مخزن نيز ناميده مي شود بعنوان يك عامل جهت باز و بسته كردن هوا در نظر گرفته شده و بمنظور رعايت نكات ايمني داراي يك توپي (ديسك) براي بيرون دادن هواي فشار قوي ، در مواقعي كه فشار هواي داخل مخزن از حد معمولي خود تجاوز نموده است ، مي باشد.

چند راهه ها و والوهاي كپسولها مسيري را براي عبور هواي فشار قوي از كپسولها به اولين مرحله تنظيم كننده بوجود مي آورند

والو كپسول بوسيله يك پيچ مستقيم كه داراي يك واشر دايره اي شكل لاستيكي ( O رينگ) است روي بدنه كپسول آب بندي شده است .

اگر دو يا چند كپسول با هم استفاده شو ند ، يك چند راهه، اتصالات لازم را ايجاد مي نمايد. وقتي كه چند راهه ها و والوها به هم يا به كپسول متصل مي شوند، اتصالات بايد به هم رزوه شوند .در بيشتر دستگاههائيكه امروزه بكار برده مي شوند از يك واشر دايره اي شكل لاستيكي براي آب بندي استفاده مي شود .

براي كليه فعاليتهاي غواصي با دستگاه مستفل مسير باز والوكپسول اصلي بايستي داراي يك مكانيزم هواي ذخيره باشد . بطوراستاندارد مكانيزم هواي ذخيره با دست باز و بسته مي شود ، ولي انواع ديگري از اين مكانيزم وجود دارد كه شامل يك سيستم اتوماتيك بوده و به تنظيم كننده متصل مي باشد . مكانيزم هواي ذخيره دو كار مهم انجام مي دهد :

1. نخست اينكه به غواصان اخطار مي دهد كه ذخيره هواي او در حال تمام شدن است .

2. دوم اينكه مقدار كافي از هواي ذخيره را در اختيار غواص قرار مي دهد تا او قادر باشد كه خود را به سطح آب برساند.

مكانيزم هواي ذخيره ،داراي يك والو (كنترل فنري) مي باشد كه وقتي فشار هوا در داخل كپسولها پايين تر از 300 يا 500 پوند بر اينچ مربع مي رسد به آهستگي بسته مي شود . در اين صورت غواص متوجه مي شود كه به سختي تنفس مي كند و به هواي بيشتري احتياج دارد . در اين حالت، او بايد اهرم والو ذخيره را كه روي شانه چپش قرار دارد با دست چپ گرفته و بطرف پايين فشار دهد .در نتيجه اين عمل والو ذخيره باز و هواي باقيمانده در سيلندر به غواص مي رسد ، با اين وجود باز هم غواص نبايد مطمئن باشد كه هواي ذخيره به او خواهد رسيد چون ممكن است والو ذخيره صدمه ديده باشد و يا اينكه قبلاً در زير آب به جايي گير كرده و كشيده شده باشد .

وقتي كه غواص بسختي تنفس خود در زير آب پي ميبرد بايد فوراً همكار خود را آگاه و هر دو غواص به سطح آب صعود نمايند.

چنانچه بهر دليلي هر يك از دو غواصان مجبور به استفاده از هواي ذخيره گردند، غوص بايستي خاتمه يابد.

4-1-1- مجموعه زين و بند

براي نگه داشتن دستگاه در پشت غواص از يك سري زين و تسمه هاي گوناگون استفاده مي گردد .

زين ممكن است شامل يك قاب سبك وزن كه كپسولها را در خود نگه مي دارد بوده و بوسيله گيره ها يا تسمه ها (كه از نوع رها شونده سريع نمي باشند ) در جاي خود محكم شده باشد . در نوع معمولي براي نگهداشتن دستگاه در پشت غواص از تسمه هاي شانه و كمر استفاده مي شود .

تمام تسمه ها بايستي داراي قلابهاي رها شونده سريع بوده تا در شرائط اضطراري بتوان بسادگي نسبت به رها نمودن دستگاه تنفسي اقدام نمود.

2-1- ماسك صورت

ماسك صورت در درجه اول چشمان و بيني غواص را در مقابل آب محافظت مي كند . دومين وظيفه ماسك اين است كه با قراردادن قشري از هوا مابين عدسي چشم و آب حداكثر قدرت ديد را بوجود مي آورد و بدين ترتيب به چشم غواص اين امكان را مي دهد كه موجودات و اشياء زير آب را بوضوح ببيند. وظيفه اول ماسك كه محافظت چشم و بيني در مقابل آب مي باشد از مورد دوم آن كه دادن امكان ديد بيشتر به غواص است از ارزش بيشتري بر خوردار است . ماسك هاي صورت در شكل ها و اندازه هاي مختلف موجود مي باشند. لذا غواصان بايد ماسكي را انتخاب نمايند كه مورد اطمينان بوده و براحتي روي صورت آنها نصب گردد .

ماسك گذاري صحيح راميتوان به روش مشروحه زير مورد آزمايش قرار داد.

ماسك را روي صورت گذاشته و بند آنرا بطور صحيح بسته و به آرامي هوا را از طريق بيني به داخل بكشيد ، چنانكه ماسك بر روي صورت بخوبي كيپ شود نشاندهنده آن است كه هيچگونه روزنه اي بين لبه هاي ماسك و صورت وجود نداشته و لذا احتمال نفوذ آب به داخل فضاي ماسك بسيار كم است.

بعضي از ماسكها به والو يكطرفه ايكه به تخليه آب از ماسك كمك مي كند مجهز مي باشند . بعضي ديگر از ماسك ها داراي يك فرورفتگي مخصوص در ناحيه بيني و يا داراي يك زائده بيني بنام گيره بيني مي باشند كه سوراخهاي بيني غواص را در ميان مي گيرند و به اين ترتيب غواص ميتواند فشار موجود در گوشها و سينوسهاي خود را با يكديگر برابر نمايد . نمونه هاي ديگري از ماسك براي غواصاني كه از عينك طبي استفاده مي كنند موجود مي باشد . در نوع ديگري از ماسكها از شيشه هايي استفاده مي شود كه با شيشه عينك غواصاني كه چشم آنها ضعيف است مطابقت دارد . نوع ديگر ماسك داراي گيره هاي مخصوصي است كه عدسي هاي طبي جداگانه را نگه مي دارد .

انتخاب ماسك بايد با مشخصات و احتياجات غواص مطابقت داشته باشد . در ساختمان هرماسك احتياجات مبرم يك غواص در نظر گرفته مي شود . شيشه ماسك بايد از شيشه ايمني نشكن و از نوع شيشه مخصوص ساخته شده باشد .

ماسكهائي كه از شيشه هاي معمولي ساخته مي شوند براي چشم خطرات جدي دارند، همچنين شيشه ماسكهايي كه از پلاستيك ساخته مي شوند اگر چه نشكن هستند ولي به علت اينكه زود كدر مي شوند و به آساني ترك مي خورند براي چشم مناسب نمي باشند .

موضوع ديگري كه غواص بايد در نظر بگيرد اندازه و شكل ماسك است . غواص بايد ماسكي را انتخاب نمايد كه شيشه آن بهترين و وسيعترين ميدان ديد را براي وي تامين نمايد .

3-1- جليقه نجات

جليقه نجات يكي از وسايل مورد نياز در هنگام استفاده از دستگاه تنفسي مستقل مسير باز ميباشد كه پوشيدن آن اجباري است . وظيفه اصلي جليقه اين است كه در بالاآمدن غواص به سطح آب كمك مي كند و مهمتر اينكه درسطح آب، سر غواص را دروضعيت مناسبي بسمت بالا نگه مي دارد .ايــــنموضوع در موارديـكه غواص بيهوش شده است بسيارحائز اهميت است.معمولاجليـقه هاي نجات با استفاده از كپسول اختصــاصي خود باد ميگردند . عمل باد شدن جليقه هاي نجات اكثرا توسط غواص و در صورت بيهوشي او بو سيله همكارش صورت مي پذيرد. جليقه هاي نجات به لوله مخصوص باد كردن با دهان و همچنين كپسولهاي خود كار كوچكي كه حاوي مقدار كمي گاز انيدريد كربنيك مايع است، مجهز مي باشند.

4-1- كمربند وزنه

دستگاه تنفسي مستقل مسير باز طوري طراحي شده كه غواص را به حالت شناوري خنثي در آب نگهميدارد . معمولاً يك دستگاه با كپسولهاي پر شده شناوري منفي دارد . ولي بتدريج كه از دستگاه

استفاده مي شود حالت شناوري مثبت پيدا مي كند . بيشتر غواصان از نظر بدني حالت شناوري مثبت داشته و براي كسب شناوري خنثي يا كمي منفي بايد ازوزنه استفاده نمايند .

با بستن يك كمربند وزنه غواصي،وزن اضافي مورد نياز جهت غوص كردن تامين خواهد شد. كمربند وزنه بمنظور سهولت دررهائي در مواقع ضروري و حساس بايستي روي تجهيزات انفرادي ديگر غواص بسته شود.

هر غواص بايد اندازه كمربند و تعداد وزنه ها را بگونه اي انتخاب نمايد كه مناسب وضعيت جسماني او باشد . هر كمربند وزنه بايد مطابق استاندارد داراي قلابهاي رها كننده سريع بوده و با هر دو دست براحتي عمل نمايد .

معمولاً وزنه ها از سرب ساخته ميشوند و لبه آنها بمنظور جلو گيري از خراش لباس و يا پوست بدن غواصان،عاري از هر گونه تيزي است .

هيچگاه نبايد از كمربند هاي اسلحه و ساير كمربندهاي عادي بعنوان كمربند وزنه غواصي استفاده نمود زيرا سگك آنها به آساني و با يكدست قابل باز شدن نيست .

5-1- كارد و غلاف

لبه كاردهاي غواصي بايد تيز ، مقاوم و ضد زنگ ( فولاد ضد زنگ) باشد.دسته كارد بايد از پلاستيك فشرده و يا چوب ساخته شود .

دسته كاردهائي كه از چوب ساخته مي شوند بايد از جنس چوب فشرده و رنگ خورده يا موم اندود شده و روغن خورده باشند .از استفاده از كاردهايي كه دسته آنها از جنس چوب پنبه يا استخوان مي باشد بايد پرهيز نمود.زيرا كاردهايي كه از جنس استخوان ساخته شده اند در زير آب ، بخصوص آب شور، به سرعت پوسيده مي شوند و كاردهاي دسته چوب پنبه اي بعلت داشتن شناوري مثبت بعضا بسمت سطح آب حركت مي نمايند ومفقود مي گردند. كاردها ممكن است يك لبه اي يا دو لبه اي ساخته شوند ، ولي دولبه اي آنها مفيدتر و بهتر از يك لبه اي است . در غواصي معمولاً از كاردهايي استفاده مي شود كه يكطرف آن لبه اي تيز و طرف ديگرآن لبه اي اره اي داشته باشد . تمام كاردهايي كه از انواع فولاد ساخته مي شوند بايد تيز نگه داشته شوند .

كارد بايد با غلاف مناسب حمل شده و بر بالاي ران يا ساق پاي غواص بسته شود . غواصان بايد كارد را در دو محل ذكر شده يا در جائي ببندند كه هنگام شنا و يا كاركردن صدمه اي به آنها وارد نشود. غلاف بايستي كارد را بوسيله يك بست كه به آساني قابل باز شدن باشد، نگهدارد.

غواص نبايد غلاف كارد را به كمربند وزنه متصل نمايد زيرا در مواقع اضطراري كه قصد رها سازي كمربند وزنه را دارد، كارد خود را نيز از دست خواهد داد.

6-1- فين هاي شنا

فين هاي شنا قدرت غواص را در شنا بيشتر كرده و به او اجازه مي دهند كه با مصرف انرژي كمتري سريع تر شنا نمايد . فين از مواد مختلفي در چندين فرم و مدل ساخته شده است و بطور كلي دردو نوع اصلي وجود دارد : فين هاي لبه راست و فين هاي لبه كج .

فين هاي لبه راست مستقيماً در امتداد خط پاها كشيده شده اند در صورتيكه فين هاي لبه كج در امتداد پا زاويه اي بوجود مي آورند.

هنگاميكه شناگري در داخل آب شنا ميكند لبه هر دو فين تقريباً در وضعيت افقي قرار مي گيرد . فين هاي لبه راست بهنگام حركت كشش و فشار زيادي در پا ايجاد و بهمين دليل سريعتر از فين هاي لبه كج باعث گرفتگي عضلات پا مي گردند .

قدرت هر فين بستگي به انعطاف پذيري ، اندازه لبه و شكل آن دارد .در فعاليتهاي غواصي به استفاده از فينهايي با قدرت بالا تاكيد گرديده است.

فينهايي كه داراي لبه هاي پهني هستند ،همواره نيروي زيادي از پاها را ، به آب انتقال ميدهند،لذا غواصاني كه از اينگونه فينها استفاده مي نمايند بايستي از پاهايي با عضلات قوي برخوردار باشند.

غواص بايستي فيني را انتخاب نمايد كه از نظر سفت بودن و اندازه متناسب او بوده تا بدين ترتيب قدرت محركه او را بدون اينكه ايجاد خستگي در وي نمايد افزايش دهد .

اين موضوع بستگي به تمرين و تجربه غواص دارد زيرا با افزايش قدرت بدني و تجربه غواص ملاكهايش در مورد اتنخاب فين تغيير خواهد كرد .

معمولاً داخل فين هاي لبه كج يك حفره بشكل پا قالب ريزي شده كه جلوي آن باز است و پس از پوشيدن انگشتان پا از آن بيرون مي ماند . در فين هاي لبه راست جلوي انگشتان پا بسته بوده و قسمت پاشنه پا باز است و براي نگهداشتن فين در پا از يك بند لاستيكي ثابت يا قابل تنظيم استفاده شده است .

معمولا بهنگام استفاده از فينهاي غواصي بايستي از جوراب يا كفشهاي اسفنجي بمنظور جلوگيري از خراش يا زخمي شدن پا استفاده گردد.

7-1- ساعت مچي

ساعتهاي غواصي بايد ضد آب و ضد فشاربوده و به يك حلقه چرخان كه در خارج صفحه مدرج ساعت است و مدت غوص را معين مي كند مجهز باشند .همچنين ساعت غواصان بايد داراي يك صفحه شب نما با شماره هاي بزرگ باشد . علاوه بر اينها بايد خصوصيات ديگري از قبيل خودكار بودن ، ضد مغناطيس بودن و وقت نگهداري(كرنومتر)را نيز دارا باشد .

بواسطه ارتباط نزديكي كه بين ساعت غواصي و دستگاه فشار سنج مچي در تعيين عمق و مدت زمان غوص وجود دارد ،لازم است كه هر دو وسيله بر روي يك دست بسته شوند.

8-1- عمق سنج

عمق سنج نشان دهنده عمق آب بالاي سر غواص مي باشد و واحد اندازه گيري آن بر حسب پا است . عمق سنج طوري ساخته شده كه در آبهاي تيره و گل آلود بخوبي خوانده مي شود و بايد روي دستي كه ساعت قرار دارد بسته شود . عمق سنج ها ممكن است در هر 50 پا يك پا و در هر200 پا 3 پــا خطا داشته باشند.ساختـــمان عمق سنجها بسيار حساس بوده و مانــند ساعت با ضربه شديد دست خراب خواهند شد. از آنجائيكه تعيين دقيق عمق در سلامتي غواص بسيار حائز اهميت است ، عمق سنج بايستي هر 6 ماه يكمرتبه و يادرمواقعي كه در آن ايرادي مشاهده ميگردد ، مورد تست وآزمايش قرار گيرد .

عمق سنج ها را ميتوان با انتقال به يك عمق مشخص و يا انتقال بداخل اطاق فشاري كه درجه بندي شده است مورد آزمايش قرار داد . در صورتيكه فشار سنج به درجه بندي مجدد احتياج داشته باشد اين عمل بايستي با دقت و مطابق با دستورالعمل كارخانه انجام گيرد.

2- وسايل اختياري

بجز تجهيزات انفرادي كه غواصان با خود حمل مي نمايند بعضا از وسايل و تجهيزات ديگري از قبيل لباس غواصي (لباس حفاظتي) ،لوحه زير آبي، مداد روغني ، شعله خبري ، كيسه ابزار و غيره نيز استفاده مي نمايند.

1-2- لباس غواصي

لباس غواصي نوعي پوشش مخصوص است كه از بدن غواصان در برابر آلودگيهاي شيميايي ،بعضي از حيوانات خطرناك دريايي و موانع و صخره هاي زير آبي محافظت نموده و بهنگام غواصي در آبهاي سرد مانع از تماس مستقيم آب با بدن غواصان ميگردد.

لباس هاي غواصي به دو دسته عمده زير تقسيم ميگردند:

1. وت سوت ( لباس اسفنجي )

2. فراگ سوت (لباس لاستيكي )

جنس وت سوت از اسفنج فشرده ( نئو پرين ) مي باشد و طراحي و دوخت آن بگونه اي است كه پس از پوشيدن كاملا به بدن مي چسبد و بدين ترتيب موجب محبوس شدن لايه نازكي از آب روي پوست بدن غواص شده كه بتدريج با حرارت بدن وي گرم ميگردد.

لباسهاي اسفنجي به ضخامتهاي مختلفي موجود ميباشند. هرچقدر ضخامت لباس بيشتر باشد عايق بندي آن بهتر ولي دامنه فعاليت غواصان محدود تر مي گردد.

در انجام فعاليتهاي غواصي انتخاب اندازه لباس بسيار حائز اهميت است .چرا كه لباسهاي نامتناسب موجب ايجاد ناراحتي و محدود نمودن فعاليت غواصان ميگردد.

نظر به اينكه با ازدياد عمق ، كيفيت شناوري لباسهاي اسفنجي كاهش مي يابد ،لذا لازمست در عمقهاي بيش از 25 متر از وت سوت استفاده نگردد.( در صورت استفاده از لايف ژاكت ، ميتوان عمق غوص با وت سوت را تا 35 متر افزايش داد.)

نوع ديگري از لباسهاي غواصي فراگ سوت يا لباس خشك ميباشد كه بتنهايي حفاظ گرمايي ندارد.

بهنگام استفاده از اينگونه لباسها ،همواره يك زير پوش پشمي گرم ،بعنوان عايق در زير آن پوشيده مي شود.

اين لباسها از جنس لاستيك و بصورت يكسره تهيه و بمنظور سهولت در پوشيدن و در آوردن ، در قسمتي از آن يك نوع زيپ ضد نفوذ آب نصب ميگردد.

چنانچه در فعاليتهاي غواصي احتمال پارگي يا سوراخ شدن لباسهاي فراگ سوت وجود داشته باشد ،بهتر است يك نوع حفاظ اضافي از جنس برزنت بصورت رو پوش بر روي لباس مذكور پوشيده شود .

2-2- لوحه زيرآبي

عبارت است از يك ورقه از جنس آكريليك كه هردو طرف آن براي داشتن يك سطح زبر سمباده زده مي شود.اين لوحه توسط غواص جهت ثبت اطلاعات مورد استفاده قرار ميگيرد. همواره يك مداد روغني توسط يك تكه ريسمان به لوحه زير آبي متصل است.

3-2- شعله خبري

شعله خبري يا مشعل دستي يك نوع وسيله اعلام وضعيت اضطراري است كه غواصان در سطح آب، در صورت نياز به كمكهاي اضطراري از آن استفاده مي نمايند.

هر شعله خبري (اين شعله هاي خبري ضد آب هستند) كه توسط غواص حمل ميگردد از دو قسمت تشكيل شده كه يك قسمت آن در روز و قسمت ديگر آن در شب مورد استفاده قرار مي گيرد .

در صورت كشيدن ضامن مربوط به قسمت روز ، دود غليظي به رنگ قرمز مايل به نارنجي از آن ساطع ودر صورت استفاده از قسمت ديگر آن كه مربوط به فعاليتهاي شبانه مي باشد، شعله روشن درخشاني مشاهده مي گردد.

مشعلهاي دستي بمنظور استفاده سريع در مواقع بحراني ، بايستي در جايي بسته شوند كه سريعا در دسترس غواص قرار گيرند .لذا مناسبترين محل جهت بستن مشعلها ،روي هر كدام از ساعدها ياران پا مي باشد و از بستن شعله هاي خبري به دستگاههاي تنفسي و كمربند وزنه بايد خود داري نمود.

هر شعله خبري تقريباً 90 ثانيه روشن مي ماند .

4-2- طناب زندگي (لايف لاين)

بمنظور تعيين دقيق محل غواص وبرقراري تماس مخابراتي (ارسال علائم قراردادي ) با وي از طناب زندگي استفاده ميگردد . اين طناب معمولا از جنس مانيلا و به قطر 8 ميليمتر ميباشد.

بهنگام استفاده از طناب زندگي ،يك سر آن به بدن غواص وصل و سر ديگر آن در دست كمكي غواص كه روي قايق يا محل ديگري مستقر است ،قرار ميگيرد .

هرگز نبايد طناب زندگي را به دستگاه تنفسي يا تجهيزات انفرادي غواص كه در مواقع اضطراري رها مي گردند وصل نمود . بعضا در استفاده از طناب زندگي يك سر آن به غواص و انتهاي ديگر آن به يك شناور مناسب كه روي آب قرار دارد متصل مي گردد . اين شناور مي تواند از يك قطعه چوب رنگ خورده شفاف، يك توپ توخالي و يا يك حلقه نجات ساخته شده باشد .

5-2- اسنور كل

اسنوركل يك لوله تنفسي است كه به غواص اجازه مي دهد درحاليكه صورتش در داخل آب است به راحتي در سطح آب شنا كند . با استفاده از اين وسيله غواص مي تواند بدون استفاده از دستگاه تنفسي مسافت زيادي را بدون خستگي و يا خارج نمودن سرش ازآب به شنا و جستجو بپردازد .وقتي از اسنوركل استفاده ميشود ،ميبايستي آنرا به ماسك متصل نمود و هنگاميكه از اسنوركل استفاده نمي شود بايد آنرا در زير كمربند نگهداري كرد .

6-2- قطب نماي مچي

معمولايك قطب نماي مغناطيسي كوچك كه به مچ بسته مي شود ، در فعاليت زيرآبي مورد استفاده قرار مي گيرد ، اينگونه قطب نماها دقيق نيستند، ليكن مواقعي كه ديد آب كم ميباشد از ارزش زيادي بر خوردارند . هنگام استفاده از قطب نما بايد آنرا دور از مغناطيس و روي دستي كه ساعت و عمق سنج روي آن نيست، نصب نمود .

منبع : http://fereydoon-sarvary.blogfa.com

تجهیزات غواصی اسکوبا

مطالب مشابه :

تجهیزات غواصی اسکوبا

حسن در لباس غواصی

بهترین مارک لوازم غواصی چیه ؟

قسمتهای مختلف لباس یک غواص

گفت‌و‌گو با جولین اشنابل درباره «لباس غواصی و پروانه»

غواصی

ورزش غواصی

معرفی تجهیزات غواصی