تجهیزات34- ونتيلاتور

تجهيزات کودکانه

‏ هم نفس با ونتيلاتور

در آغاز تولد، نوزادان بايد براي تنفس موثر و مرتب پرورش داده شوند، با تنفس اکسيژن هوا از طريق ريه ها وارد خون مي شود و گازهاي اضافي (دي اکسيد کربن) از طريق ريه ها خارج مي شوند.
نوزادي که به صورت نارس به دنيا آمده است براي انجام تبادلات گازي مناسب نياز به کمک دارد. سطح اکسيژن موجود در خون مي تواند با دادن اکسيژن اضافي در هنگام تنفس بهبود يابد. کمک مکانيکي با تنفس مي تواند با استفاده از يک ونتيلاتور داده شود.
ونتيلاتور هوا / اکسيژن را به درون ريه هاي نوزاد هدايت مي کند. اين دستگاه ‏مي تواند به تلاش هاي نوزاد در هنگام تنفس کمک کند يا در صورت لزوم کاملا عمل تنفس را انجام دهد. ونتيلاتور به منبعي از هوا و اکسيژن متصل است که با هم ترکيب مي شوند تا سطح اکسيژن متناسب با نيازهاي نوزاد فراهم شود.

انواع ونتيلاسيون
انواع مختلفي از ونتيلاسيون وجود دارد که متداول ترين نوع آن، فشار آرام هوا/اکسيژن به داخل شش ها است و سپس مدت زماني اجازه داده مي شود تا هوا و دي اکسيدکربن خارج شوند. سرعت چنين پروسه اي مي تواند متنوع باشد. اين سرعت مي تواند با نرخ تنفس خود نوزاد تطبيق پيدا کند. ( 80-60 تنفس در دقيقه). در بعضي موارد، تنفس از ونتيلاتور طوري تنظيم شود که با تنفس خود نوزاد، آغاز شود.
يکي از انواع ونتيلاتور که مي تواند مورد استفاده قرار گيرند، نوسان سازهاي فرکانس بالا " ناميده مي شوند. معمولا براي نوزاد از نوسان سازهايي با نرخ بالا 1200 - 600 استفاده مي شود.
‏CPAP‏ (فشار هوايي مثبت پيوسته)، نوع ديگري از درمان است که به نوزاد در تنفس کمک مي کند و احتمال آپنه شدن (توقف در تنفس) را کاهش مي دهد. هنگامي که از دستگاه ‏CPAP‏ استفاده مي شود، ريه ها، با به کار بردن مقدار کمي فشار از طريق چنگکي ‏‎(Prong)‎‏ که در داخل بيني يا از طريق ماسک کوچکي که روي بيني قرار مي گيرد، باز مي شوند.
در برخي موارد، براي يک نوازد نارس از ‏CPAP‏ به طور گسسته در چندين هفته استفاده مي کنند.

ايجاد آرامش بيشتر براي نوزادان
تهويه هوايي در دوره نوزادي براي ادامه حيات ضروري است. البته برخي از جنبه هاي تهويه هوايي (‏Ventilation‏) مي تواند ايجاد ناراحتي کند. به خصوص، هنگام جاسازي تيوب نوزادان معمولا بي تابي مي کنند. براي جلوگيري از اين امر، به نوزاداني که از ونتيلاتور استفاده مي کنند داروهايي داده مي شود که احساس آرامش بيشتري داشته باشند. مقداري از داروي مسکن، مي تواند خواب راحتي را براي نوزاد فراهم کند.
براي برخي از نوزادان و همچنين نوزادان نارس، (نوزاداني که نمي توانند آرام باشند)، ‏
مي توان از داروهايي استفاده کرد که تلاش آن ها براي تنفس کردن براي چند روز کاهش يابد يا متوقف شود.‏
در خلال مدتي که نوزاد در زير ونتيلاتور قرار دارد، موکوس ها (مخاط) در راه هاي هوايي انباشته مي شوند. به همين خاطر از يک تيوب نرم کوچکي براي تميز کردن راه هاي هوايي استفاده مي شود. اين امر آرامش بيشتري را براي نوزاد ايجاد مي کند.
‏
توقف (حبس تنفس) تنفس در نوزادان نارس
معمولا در الگو تنفسي نوزادان نارس توقف هاي طولاني مدتي وجود دارد. اين حالت ‏apnoeic‏ ناميده مي شود. برخي از داروها مي توانند، اين مساله را کاهش داده يا متوقف سازند. اما در چندين مورد، استفاده از ونتيلاتور مي تواند سودمند باشد.
در نوزادان بالغ اين مساله (توقف هاي طولاني در تنفس) به طور نرمال حذف مي شود و از بين مي رود.

التهاب ريه ‏‎(Pneumonia)‎
‏ ريه هاي نوزاد ممکن است در هنگام تولد يا مدت زمان کوتاهي پس از تولد دچار عفونت شود. اگر چنين حالتي رخ دهد، ريه ها خشک شده و نمي توانند به خوبي کار کنند، در نتيجه نفس کشيدن بسيار دشوار شده و نوزاد نمي تواند تبادلات خوبي انجام دهد. در اين حالت نوزاد به استفاده از ونتيلاتور براي نفس کشيدن احتياج دارد.
به طور نرمال مايعي که توسط ريه ها توليد مي شود، پيش از به دنيا آمدن نوزاد و در هنگام رشد وي در داخل شکم مادر، جذب مي شود. اما گاهي اوقات اين مايع در داخل ريه باقي مانده و نوزاد براي تنفس نياز به کمک دارد. اين مساله معمولا هنگامي که زايمان بسيار کوتاه باشد يا نوزاد با عمل سزارين به دنيا مي آيد رخ مي دهد.‏
مشکلات تنفسي نوزادان شامل برخي عوامل پاتولوژيک و بيماري هاي خاص است. در طول 30 سال اخير تشخيص و درمان نوزادان تازه متولد شده که نياز به حمايت تنفسي دارند مورد توجه و مطالعه بسياري قرار گرفته است. در اين بين با توجه به وضعيت نوزاد بيمار ‏مي توان از تکنيک هاي مختلف ونتيلاسيون در حالت هاي تهاجمي يا غير تهاجمي استفاده کرد.
در طي سال هاي گذشته براي نوزادان بيمار در حالت مراقب ويژه، معمولا از مدهاي فشار راه هوايي مثبت پيوسته ‏‎(CPAP)‎، با سيکل زماني و تهويه اجباري متناوب، محدوديت فشاري ‏‎(IMV)‎‏ و سپس تهويه با فرکانس بالا ‏‎(HFV)‎‏ استفاده شده است.
براي اتصال نوزاد به دستگاه ونتيلاتور، يک تيوب از طريق بيني يا دهان وارد مي شود. انتهاي اين تيوب به لوله هوا متصل مي شود و سپس فرد مطمئن مي شود که مخلوط هوا و اکسيژن به طور مساوي وارد دو ريه مي شود. تيوب بايد در جاي خود محکم شود و نبايد هيچ گونه حرکتي داشته باشد.
به چند طريق مي توان تيوب را بي حرکت کرد؟
با استفاده از يک نگهدارنده که به يک کلاه وصل مي شود و بر روي سر نوزاد قرار مي گيرد مي توان تيوب را بي حرکت کرد. گاهي نيز اين نگهدارنده با يک چسب به صورت نوزاد چسبيده مي شود. هنگامي که تيوب به طور مطمئن متصل شد، با توجه به مدت زماني که نوزاد لازم دارد از آن استفاده مي کند، اما گاهي ممکن است نگهدارنده توسط موکوس (مخاط) بلوکه شود يا حرکت کند، که در اين صورت احتياج به تعويض پيدا مي کند.

ونتيلاسيون غير تهاجمي نوزاد
فشار راه هوايي مثبت پيوسته : ‏CPAP
‏ ‏CPAP‏ فشار پيوسته اي را در سيکل دم ايجاد مي کند. مقداري هوا در سيکل بازدم در ريه باقي مي ماند تا از کولاپس ريوي جلوگيري شود، چرا که بر طبق قانون لاپلاس انبساط يک ريه چسبيده به هم سخت تر از ريه اي داراي هوا است. ‏CPAP‏ مي تواند از طريق بيني استفاده شود. نوزادان بايد از طريق بيني تنفس کنند و در همين زمان دهان به عنوان يک شير کاهش فشار در صورت زياد بودن فشار، عمل مي کند. استفاده از ‏CPAP‏ نازال نياز به ماسک صورت، محفظه صورت را بر طرف مي کند که به طور بالقوه امکان ايجاد تاثيرات مخرب غيرتنفسي را دارند.
سيستم ‏CPAP، شامل 3 جزء است، اول سيکل ايجاد جريان پيوسته گاز تنفسي است که گرم و مرطوب شده است. دوم تماس سيکل با راه هوايي است که معمولا از طريق تيوب و از راه بيني استفاده مي شود. سوم وسيله اي است که فشار مثبت را ايجاد مي کند که معمولا با تغيير مقاومت بازدمي ايجاد مي شود. ‏CPAP‏ ممکن است باعث ايجاد برخي مشکلات براي نوازد شود. درد مشکلات شکمي و اختلال در عمل غذا دادن به خاطر جريان گاز در شکم، از جمله اين مشکلات است . ماسک نيز براي نوزاد به خصوص در ناحيه بيني ايجاد ناراحتي مي کند.
‏
High Frequency Ventilation‏: ونتيلاسيون فرکانس بالا: ‏HFV
‏ ‏HFV‏ يک وتيلاسيون غير جاري است. حجم گاز تحويلي کمتر از حجم مرده آناتوميک است و با سرعت بسيار بالايي تحويل مي شود. اساس اين عمل آن است که دمش حجم کمي گاز با سرعت بالا، باعث فشار آلوئولي کمتري مي شود و احتمال آسيب را کمتر مي کند.
‏HFV‏ انرژي لرزشي را ايجاد مي کند که تبادل گاز را آسان تر کرده و به حرکت ترشح ريوي کمک مي کند. اما مانند مدهاي معمولي ونتيلاسيون، نمي توان پارامترهاي مکانيکي يا حجم گاز تحويلي را کاملا مانيتور کرد.
جراحات ريوي در نوزادان که اغلب مادرزادي است مهم ترين عاملي است که باعث نياز ‏
آن ها به تهويه کمکي مي شود. از آنجا که غشاء ريه در نوزادان بسيار ظريف و نازک است، استفاده از ونتيلاسيون هاي معمولي ‏CMV‏ با فشار مثبت بالا و حجم تنفسي زياد ممکن است صدمات جبران ناپذيري به مويرگ هاي درون پوش ريه، آلوئول ها، قشر بيروني مجراي تنفسي و غشاء زيرين آن وارد کند. از آنجا که تغييرات مداوم حجم ريه نيز باعث ايجاد يا تشديد صدمات مي شود، ونتيلاتور براي کاهش اين گونه صدمات بايد از تغييرات زياد در حجم ريه پرهيز کند.
تحقيقات متعددي بر روي حيوانات تازه به دنيا آمده که مبتلا به ‏RDS‏ (سندرم ديسترس تنفسي) بودند انجام گرفت و مشاهده شد که استفاده از ‏HFV‏ تاثير به سزايي در کاهش و بهبود صدمات ريوي آن ها دارد.
‏HFV‏ را مي توان با مشخصات زير تعريف کرد:
1- تهويه اي با فرکانس بالا ( دست کم 2 تا 4 برابر فرکانس تنفس طبيعي)
2- تهويه اي با حجم جاري کوچک ( حدود ml/kg‏ 5 - 5/0 يعني حتي کوچک تر از فضاي مرده آناتوميک)‏
‏ تمام ونتيلاتورهاي فرکانس بالا قادرند تا نرخي در حدود 300 تا 1500 نفس در دقيقه به وجود آورند ( 5 تا 25 هرتز يا سيکل بر ثانيه). همچنين فشار پيوسته اي براي باد کردن ريه و حجم جاري کوچکي براي نگهداري حجم ريه به آن اعمال مي کنند.
‏HFV‏ درNICU‏ نوزادان در موارد زير به کار مي رود:
1- پي گيري درمان مشکلات ناشي از ونتيلاسيون معمولي
2- سندرم نشتي هوا (پنوموتوراکس، آمفيزم ريوي)
3- براي کاهش آسيب ناشي از فشار بالاي وارد شده از CMV‏ ها ‏
4- هنگامي‏ که بيمار به ‏CMV‏ پاسخ ندهد به ويژه در مکونيوم و پنوموني ها ‏
تا کنون سه نوع ونتيلاتور فرکانس بالا براي استفاده نوزادان به ثبت رسيده است:
1- ونتيلاتور نوساني فرکانس بالا HFOV
2- وقفه دهنده جريان هوا با فرکانس بالا ‎ HFFI
‎3- ونتيلاتور جت فرکانس بالا HFJV
در ‏HFJV ‎‏ و ‏HFFI‏ بازدم به صورت غيرفعال ‏‎(Passive)‎‏ و در ‏HFOV‏ به صورت فعال ‏‎(Active)‎‏ صورت مي گيرد.
‏
اکسيژن رساني اضافي مغزي: ‏ECMO
ECMO‏ مانند يک ريه اضافي عمل مي کند. خون اکسيژن رساني مي شود و دي اکسيد کربن و آب حذف مي شوند. خون گرم شده و به بدن بازگردانده مي شود.
‏ECMO‏ از طريق کاتترهايي انجام مي شود که در شريان کاروتيد راستي و وريد جوگولار داخلي راستي قرار داده مي شوند. ‏ECMO‏ اجازه باي پس کامل مي دهد که قلب و ريه در استراحت کامل هستند. ‏ECMO‏ معمولا براي نوزاداني استفاده مي شود که لجوج و رام نشدني هستند ولي داراي مشکلات تنفسي برگشت پذير هستند و به درماني که ميزان تهاجم کمتري داشته باشد، بهتر پاسخ مي دهند. اين روش معمولا هنگامي استفاده مي شود که بيش از 80? احتمال مرگ وجود داشته باشد و بيشتر در مورد نوزاداني که بيش از ‏kg‏ 2 وزن و 34 هفته سن دادند به کار مي رود.‏

ونتيلاتور نوساني فرکانس بالا (HFOV)
HFOV‏ براي مواردي طراحي شده که نوازد در استفاده از ‏CMV‏ با مشکل مواجه مي شود. زيرا اين دستگاه به دليل سازگاري با غشاء نازک ريه نوزادان، باعث کاهش آسيب هاي ناشي از فشار در آن ها مي شود.
‏HFOV‏ پيستون يا ديافراگمي براي نوسان جريان هوا به کار مي گيرد تا بتواند نوسانات فشاري مثبت و منفي ايجاد کند.
جريان هوا از خروجي ونتيلاتور خارج شده و از بين فيلتر پايين گذري که نقش مقاومتي داشته عبور کرده تا فشار آن تعديل شود. ‏
HFOV‏ ها تنها ونتلاتورهاي فرکانس بالا هستند که در آن ها بازدم عملي فعال است.
در اين دستگاه پارامترهايي چون ميانگين فشار هوا ‏‎(MAD)‎، فرکانس و دامنه پيستون توسط کاربر قابل تنظيم هستند. اغلب فرکانس را بين 10 تا 15 هرتز و زمان تنفس را 33? سيکل نوسان انتخاب مي کنند تا نسبت دم به بازدم، 2/1 باشد.‏

ونتيلاتور جت فرکانس بالا (HFJV‏)

ونتيلاتورهاي جت فرکانس بالا به يک دستگاه محدود کننده فشار متصل مي شود که براي تامين فشار مثبت انتهاي بازدمي ‏‎(PEEP)‎‏ و توليد نفس هاي عميق گاه به گاه استفاده مي شود.
تنفس هاي ‏HFJV‏ از ميان يک تيوپ سه مجرايي درون ناي عبور مي کنند که اين تيوپ شامل پورت فشار هوايي انتهايي، پورت جت و کانکشن استانداردي براي اتصال به ونتيلاتورهاي متداول است.
هميشه يک مبدل پورت يکسو ويژه تيوپ درون ناي براي تحويل نفس هاي جت وجود دارد تا از پس زدن تيوب جلوگيري کند. دفع دي اکسيد کربن بستگي به ‏PEEP‏ و ‏PIP‏ (پيک فشار دمي) دارد هرچه اختلاف فشار بين اين دو بيشتر باشد، تهويه راحت تر صورت مي گيرد. از اين رو ‏PIP، ‏PEEP‏ و غلظت اکسيژن وارد شده، از جمله پارامترهايي هستند که مقدار آن ها توسط کاربر تعيين مي شود.‏

وقفه دهنده جريان هوا با فرکانس بالا (HFFI‏)
‏ ماشين هاي تهويه نوساني فرکانس بالاي جديد از ‏Venturi‏ (کانال يا مجرايي براي جريان هوا) جهت توليد فشار منفي استفاده مي کنند که با نوسان خود در زمان بازدم، تخليه ريوي را تسهيل مي کند.
هرچند راهبردهاي تهويه اي استفاده شده در اين دستگاه مشابه ونتيلاتورهاي ديگر است اما مشخصات تکنيکي و کنترل فشار مسير هوايي و دامنه اساسا متفاوت است.
‏HFFI‏ ها با ونتيلاتورهاي مکانيکي متداول ترکيب شده اند که براي کاربرد دو گزينه معمولي و فرکانس بالا وجود دارد. در اين دستگاه گاز از منبعي پر فشار توسط تيوب استاندارد و ناي به ريه نوزاد جريان مي يابد. براي توليد نفس هاي فرکانس بالا جريان هوا با مکانسيم ‏دريچه اي قطع و وصل مي شود که کنترل آن ممکن است مکانيکي باشد يا توسط ميکروپروسسور صورت گيرد. ‏
در ‏HFFI‏ ها فرکانس اغلب بين 6 تا 20 هرتز تنظيم مي شود. دفع دي اکسيد کربن نيز مانند ‏HFJV‏ بستگي به اختلاف بين ‏PIP‏ و ‏PEEP‏ دارد. که اين دو گزينه نيز توسط کاربر قابل تنظيم هستند.‏

نوزادان نارس
براي درمان نوزادان نارسي که مبتلا به آمفيزم ريوي يا ديگر سندرم هاي نشتي هوا هستند از ‏HFV‏ استفاده مي کنند. همچنين اين نوع ونتيلاسيون به عنوان درمان مکمل نوزاداني که با مايع سورفاکتانت درمان شده اند کاربرد دارد.
تست هاي متعددي براي استفاده ‏HFV‏ به عنوان پيگيري درمان نوزادان نارس که مشکلات حاد ريوي يا نشتي هوا دارند انجام شده است در يکي از اين آزمايشات از بين نوزاداني که به ‏CMV‏ وصل بودند و 48 ساعت بيشتر از عمرشان نگذشته بود، تعدادي به صورت تصادفي انتخاب شده و از ‏HFV‏ با حجم ريوي زياد براي آنها استفاده شده است. در 24 ساعت اول آزمايش مشاهده شد که ميزان اکسيژن دمي و در نتيجه دي اکسيد کربن بازدمي نسبت به قبل کاهش يافته است.‏
در نوزادان مبتلا به آمفيزم ريوي، استفاده از ‏HFV‏ بهتر از ‏CMV‏ است و با بهبود بيشتر، نرخ مرگ و مير را به صورت چشمگيري کاهش مي يابد.‏

نوزادان کامل
مشکلات تنفسي مختلفي از جمله ديسترس تنفسي، پنوموني مادرزادي، هيپوپلازي ريوي و فتخ ديافراگمي مادرزادي در نوزادان کامل ديده مي شود که براي درمان يا درمان مکمل آن ها از ‏HFV‏ استفاده مي شود.
براي ‏HFV‏ در نوزادان کامل مبتلا به ناراحتي هاي تنفسي، تنها يک آزمايش تصادفي صورت گرفته است. در اين پژوهش 79 نوزاد که زير 34 هفته سن داشتند انتخاب شدند و تحت درمان با ‏HFOV‏ واکنش هاي خوبي نشان دادند، بيش از 23 درصد از اين نوزادان با ‏HFOV‏ دچار مشکل شده و به ‏CMV‏ پاسخ بهتري دادند.‏
بين اين دو گروه تفاوت محسوسي در آمار مرگ و مير مشاهده نشد. همچنين نتايج اين مطالعات مبني بر اين است که ‏HFV‏ تبادل هوا در نوزاداني که مشکلات سخت تنفسي دارند بهبود مي دهد.
‏
تنظيمات
‏ • در تهويه فرکانس بالا، پارامتري به نام ‏Amplitude‏ وجود دارد که متناسب با حجم تنفسي جاري در ونتيلاتورهاي معمولي است.
• فرکانس در ‏HFV‏ مشابه نرخ تنفسي در ‏CMV‏ است که به وزن نوزاد بستگي دارد و با بالاترين وزن نوزاد، فرکانس کاهش مي يابد. لازم به ذکر است هر تغييري در فرکانس بايد زير نظر متخصص اطفال باشد.
• ميانگين فشار هوا ‏‎(MAP)‎‏ در هر دو نوع ونتيلاتور معمولي و فرکانس بالا تقريبا برابر است. البته در بيماري هاي آلوئولي بايد 4-2 سانتي متر آب بيشتر از مقداري است که درونتيلاتور معمولي تعيين مي شود. ‏
‏• همچنين مقدار ‏FIO2‎‏ (غلظت اکسيژن تنفسي) بايد روي 100 درصد تنظيم شود.
• مقادير گازهاي خوني نرمال براي نوزادان عبارت است از :
‏PH : 7/35-7/45‎
PACO2 : 35 - 45
PACO2 : 80 - 100
HCO3 : 22 - 26
‎از آنجا که ونتيلاتورهاي فرکانس بالا، تغييراتي در گردش خون نوزاد ايجاد مي کنند، بايد همواره فشار خون و ديگر پارامترهاي آن بررسي شوند. همچنين ‏HFV‏ با فشاري که توليد ‏
مي کند، ممکن است باعث افزايش فشار در قفسه سينه شود که پيرو آن خروجي قلب دچار مشکل مي شود و با اثر روي فشار خون، حلقه معيوبي را به وجود آورد. براي اجتناب از اين مشکلات نيز بايد پارامترهايي چون ريتم و تعداد ضربان قلب را همراه مانيتور کرد تا از عوارض احتمالي جلوگيري به عمل آيد.‏

روش درماني‎ INO‎
‏ در انسان هاي سالم، اکسيد نيتريک، مقاومت عروقي ريه ‏‎(PVR)‎‏ را تنظيم مي کند و کمک مي کند که ‏PVR‏ در مقايسه با مقاومت عروقي سيستميک در حد پاييني باقي بماند. ‏NO‏ در بدن به مقدار کمي توليد مي شود. ‏INO‏ به عنوان يک رگ گشاي ريوي قوي، روش درماني جديدي است که براي نوزادان و خردسالان مبتلا به ريه پرفشار يا داراي مشکلات تنفسي به کار مي رود.
اکسيد نيتريک گازي بي رنگ با چگالي شبيه هوا است. اين گاز در نتيجه احتراق سوخت هاي فسيلي نيز ايجاد مي شود و براي برخي اعمال بيولوژيک لازم است. آهنگ عروق ريوي و سيستميک با ‏NO‏ تنظيم مي شود. هنگامي که ‏NO‏ تنفس مي شود از فضاي آلوئولي به مجاورت ماهيچه هاي صاف عروقي انتشار مي يابد. خاصيت فعال سازي ‏NO‏ به عروق ريه محدود مي شود، زيرا ‏NO‏ به وسيله هموگلوبين محصور شده و به سرعت غيرفعال ‏مي شود. پس از اتساع عروق سييستميک جلوگيري مي شود در حالي که اتساع عروق ريه انتخابي انجام شده است.
تکنيک اتساع ريوي با ‏INO‏ به طور موثر در نوزادان و خردسالان بيمار در حالت تشخيصي و درماني استفاده مي شود. به عنوان يک رگ گشاي ريوي، ‏INO‏ ممکن است تغيير خط داخل ريوي را معکوس کند و گردش نرمال را حفظ کند. معادلات کلينيکي نشان مي دهد که ‏INO، اکسيژن رساني سيستميک را به دون تاثير بر هموديناميک سيستمي انجام مي دهد. ‏INO‏ باعث جدا شدن زودتر بيمار از ونتيلاتور مي شود. ‏
‏   سندروم ‏ADRS‏ باعث نرخ 70 درصدي مرگ در کودکان است. ‏ADRS‏ به دليل سطح ناکافي مويرگ هاي آلوئولار ايجاد مي شود که باعث افزايش نفوذ و تورم مي شود. گردش ريوي به چند درجه محدود مي شود که باعث افزايش فشار ريوي و ضايعه قلب راستي مي شود.
استفاده از فشار انتهاي بازدمي مثبت، ونتيلاسيون نوساني فرکانس بالا و ‏INO‏ با دز پايين براي بهبود تبادل گازي، کاهش ‏PaO2‎‏ (اکسيژن رساني شرياني)، کاهش ‏PVR‏ و بهبود فشار شريان ريوي براي بيماران ‏ADRS‏ خردسال انجام مي شود.
   ‏INO‏ در طول جراحي پيوند براي پايداري همودنياميک و پس از آن براي حفظ پيوند استفاده مي شود. در طول جراحي قلب، ‏PVR‏ با استفاده از باي پس قلبي - ريوي افزايش ‏مي يابد: ‏INO‏ اجازه پايداري همودنياميک را در هنگام باي پس مي دهد.
سيستم ايده آل بايد مقدار پايدار و دقيقي از ‏NO‏ را ايجاد کند، توليد ‏NO2‎‏ را حداقل کند، آلودگي محيط را کمينه کند، غلظت ‏NO2 ,O2‎‏ و ‏NO‏ را به طور پيوسته نمايش دهد و عملکرد ونتيلاتور را حفظ کند. ونتيلاسيون ‏INO‏ شامل سيستم نمايشي و تحويل کلي است که مقداري گاز ‏NO‏ را به وسيله ماژول تزريق طراحي شده خاصي تحويل مي دهد.
سيستم تحويل ‏INO‏ شکل موج هاي ونتيلاتور را تعقيب کرده و به طور هم زمان و متناسب جرياني از ‏NO‏ را تزريق مي کند. اين روش غلظت ثابتي از ‏NO‏ را به بيمار مي رساند و مي تواند به وسيله بيشتر ونتيلاتورها در تمامي مدها استفاده شود. براي بيماران نوزاد، خردسال و بزرگسال، ماژول تزريق بايد در ورودي هموديفاير قرار گيرد.
   بيماري که ‏INO‏ تراپي استفاده مي کند، ممکن است در بعضي از حالت ها مانند ساکشن يا انتقال، ‏NO‏ را دريافت نکند، در اين حالت بهتر است از سيستم تنفس دستي استفاده شود که غلظت ثابتي از ‏NO‏ را ايجاد کند. ‏INO‏ مي تواند در حالت سيکل تنفسي خود به خودي نيز به کار گرفته شود.
البته ‏INO‏ ممکن است باعث افزايش سطح متا هموگلوبين يا توليد دي اکسيد نيتروژن در هنگام ترکيب ‏NO‏ با ‏O2‎‏ شود، که اين مسئله از مضرات ‏INO‏ است.‏

مراقبت هاي ويژه از نوع ويژه

‏بخش ‏NICU‏ با دستگاه ها و تجهيزات پيچيده اي تجهيز شده که منحصرا براي نوزادان و خردسالان استفاده مي شود.‏
ونتيلاتورهاي مکانيکي (ماشين هاي تنفسي)، اکسيژن و مانيتورينگ دماي بدن نوزاد، ضربان قلب، تنفس، سطح اکسيژن و دي اکسيد کربن و فشاز خون از جمله تجهيزات موجود در اين بخش هستند.‏
ليست زير تعدادي از تجهيزات مانيتورينگ است که به طور متداول در بخش ‏NICU‏ استفاده مي شود.‏

مانيتور قلب و سيستم تنفسي
اين مانتيور، ضربان قلب نوزاد و نرخ تنفس آن را نشان مي دهد. سيستم هايي که از مانيتور خارج مي شوند، توسط پد چسبنده اي به پوست قفسه سينه، شکم و پا متصل هستند. ‏

مونيتور فشار خون
فشار خون با استفاده از کاف کوچکي که حول قسمت بالاي بازو يا پا قرار گرفته، ‏
اندازه گيري مي شود. برخي از نوزادان نياز دارند که فشار خون آن ها به طور پيوسته اندازه گيري شود. در اين حالت يک کاتتر کوچک در يکي از شريان هاي نوزاد قرار داده مي شود.‏

دما
پروب دما با يک پد چسبنده بر روي پوست نوزاد متصل مي شود. اين پروب دما توسط يک سيم به ‏‎(Warmer)‎‏ گرم کننده اي که در بالا ي سر نوزاد است، متصل مي شود، از طريق اطلاعاتي که اين پروب به گرم کننده مي فرستد، گرماي مورد نياز بدن نوزاد، تنظيم مي شود. ‏

پالسي اکسي متر
‏ اين دستگاه ميزان اکسيژن در خون نوزاد را از طريق پوست اندازه گيري مي کند.
چراغ کوچکي به انگشت شست يا در نوزادان خيلي کوچک به دست يا پا متصل است. اين چراغ کوچک از طريق سيمي به مانيتور متصل مي شود و مقدار اکسيژن در گلبول هاي قرمز خون نمايش داده مي شود.‏

مانيتور اکسيژن و دي اکسيد کربن عبور کننده از پوست
اين دستگاه ميزان اکسيژن و دي اکسيد کربن در پوست نوزاد را اندازه گيري مي کند. يک پد دايره اي شکل کوچک بر روي پوست نوزاد قرار داده مي شود. اين پد، ناحيه کوچکي از پوست را که در زير آن قرار گرفته گرم مي کند و اکسيژن، دي اکسيدکربن، يا هر دو مورد را اندازه گيري مي کند. به دليل آن که اين پدها پوست را گرم مي کنند بايد به طور مرتب جاي اين پدها عوض شود. گرم شدن ممکن است يک نقطه قرمز موقت بر روي پوست نوزاد ايجاد کند اما به مرور محو خواهد شد. سطح اکسيژن عبور کننده از پوست معمولا پايين تر از سطح اکسيژني است که پالس اکسي متر نشان مي دهد.‏

التراسوند
   در التراسوند از امواج صوتي فرکانس بالا استفاده مي شود، همچنين از يک کامپيوتر براي ايجاد تصاوير رگ هاي خوني، بافت ها، و ارگان ها و مشاهده ارگان هاي دروني و عملکرد آن ها و ... استفاده مي شود. در بخش ‏NICU، التراسوند، ممکن است براي آزمايش ساختار قلب و شکم و ساختار دروني مغز نوزاد به کار رود. التراسوند بدون ايجاد درد ايجاد است و اطلاعات زيادي را در مورد سلامتي نوزاد به پزشک مي دهد.
‏
اشعه ايکس
    دستگاه هاي ‏X-Ray‏ پرتابل ممکن است در بخش ‏NICU‏ در کنار تخت نوزاد قرار داده شوند. در ‏X-Ray‏ از امواج الکترومغناطيس نامرئي براي ايجاد تصاوير از بافت هاي داخلي، استخوان ها و ارگان ها بر روي فيلم استفاده مي شود.
‏
‎(Computed Tomography) CT ‎
‏   ‏CT‏ اسکن، پروسه تصويربرداري تشخيصي است که از ترکيب اشعه ايکس و کامپيوتر براي ايجاد تصاوير ‏Cross-Sectional‏ يا برشي استفاده مي شود که اين برش ها به صورت افقي و عمودي مي توانند ايجاد شوند. در ‏CT‏ اسکن، تصاوير با جزئيات از هر بخش بدن مي تواند ايجاد شود که مي تواند شامل استخوان ها، ماهيچه ها، چربي و ارگان ها باشد.‏
‏   تصوير ‏CT‏ اسکن خيلي دقيق تر و جزئي تر از تصاويري است که با ‏X-Ray‏ معمولي گرفته مي شوند. گاهي اوقات از ‏CT‏ اسکن براي تعيين خون ريزي درون سر نوزاد استفاده مي شود. ‏CT‏ اسکن در اتاق خاص انجام مي شود و نوزاد به داروي مسکن نياز دارد تا در طول مراحل تصويربرداري بي حرکت باشد. ‏
‏
‏‎(Endotracheal Tube) ET ‎
‏   تيوپ از طريق دهان نوزاد يا بيني آن وارد ناي مي شود. تيوپ ‏ET‏ قرار داده شده براي ارتباط با دستگاه ونتيلاتور استفاده مي شود. از اشعه ايکس براي تعيين محل تيوپ استفاده مي شود. زماني که به نوزاد تيوپ ‏ET‏ متصل است، نمي تواند گريه کند يا صدايي ايجاد کند.‏

دستگاه ونتيلاتور
اين دستگاه براي کمک به نوزاداني است که نمي توانند به تنهايي نفس بکشند يا ‏
نفس هاي عميق بکشند. ونتيلاتورهاي فرکانس بالا، صدها پمپ هوايي کوچک براي کمک به باز نگه داشتن راه هاي هوايي ايجاد مي کنند. ونتيلاتورها مي توانند اکسيژن اضافي به نوزاد برسانند.‏

CPAP‏ (فشار هوايي مثبت پيوسته
‏ از طريق تيوپ هاي کوچکي که درون سوراخ بيني نوزاد گذاشته مي شود، اين دستگاه فشاري از طريق فلوي پيوسته هوا يا اکسيژن به مسيرهاي هوايي وارد مي کند تا مسيرهاي هوايي باريک به شش ها باز نگه داشته شوند.
‏
ECMO
‏ تکنيک خاصي است که براي نوزاداني که داراي بيماري ريوي هستند و به ماکزيمم مراقبت هاي پزشکي پاسخ نمي دهند، استفاده مي شود. با ‏ECMO، خون از سياهرگ نوازاد به يک ريه مصنوعي پمپ مي شود و در آنجا به خون اکسيژن اضافه شده و ‏
دي اکسيد کربن خارج مي شود. سپس اين خون به بدن نوزاد برمي گردد. ‏ECMO‏ تنها در بخش هاي ‏NICU‏ خاص شده انجام مي شود.‏

دستگاه سنجش گازهاي خوني: ‏Arterial Blood Gas Analyzer (ABG)‎
‏‏ABG‏ ، دستگاهي آزمايشگاهي براي اندازه گيري سطح برخي گازهاي خوني و الکتروليت ها و محاسبه برخي پارامترهاي وابسته هستند. در اين دستگاه ها، از بيمار نمونه برداري خوني مي شود و خون مورد آزمايش بايد نمونه کامل باشد. انجام اين آزمايش از طريق فرايند شيميايي الکترود-الکتروليت در الکترودهاي دائمي يا چندبار مصرف يا از طريق فرايندهاي فوتوني است ودر عرض چند دقيقه جواب مورد نظر آماده است. به طور معمول ‏ABG‏ ها، قابليت اندازه گيري و محاسبه ‏PCO2, PO2, PH‎، سديم، پتاسيم، کلسيم، کلريد هماتوکريت، گلوکز، لاکتوز، اوره، توتال هموگلوبين، اشباع اکسيژن، اکسي هموگلوبين، دي اکسي هموگلوبين، کربوکسي هموگلوبين و متاگلوبين را دارند. اما دستگاه سنجش گازهاي خوني مخصوص نوزاد بايد مجهز به سيستم اندازه گيري بيلي روبين نيز باشد.
احتياج به تست و تشخيص سريع سطح خطرناک بيلي روبين در نوزادان تازه متولد شده، بسيار مهم است. سطح بالاي بيلي روبين شاخصي براي عدم کارکرد مناسب سيستم بدن نوزاد است. سطح بالاي بيلي روبين به معناي آن است که بدن کودک، شماري از گلبول هاي قرمز را از بين برده يا کبد او نمي تواند بيلي روبين کافي را از خون حذف کند.
بيماري يرقان، زردي پوست و سفيدي چشم يکي از علائم تراکم خطرناک بيلي روبين در خون است. سطح بالاي بيلي روبين معمولا به خاطر مشکلات متابوليک است شامل انسداد مجاري صفراوي، مشکل کبدي به دليل آسيب فيزيکي يا شيميايي يا عوامل وراثتي است.
برا ي کودکان با سن بالاتر، سطح بالاي بيلي روبين به خطرناکي اين مشکل در نوزادان تازه متولد شده نيست. براي نوزادان 4 هفته اي سطح بالاي بيلي روبين مي تواند آسيب مغزي به دنبال داشته باشد و باعث عقب افتادگي، ناهنجاري فيزيکي يا کوري شود.
در سه روز اول تولد، نوزاد توانايي توليد باکتري روده اي لازم براي پردازش بيلي روبين را از دست مي دهد. بيش از نيمي از نوزادان سطح بالاي بيلي روبين دارند اما در موارد نرمال پس از چند روز اين سطح پايين مي آيد. اما اگر همچنان بالا بود، بايد با انجام آزمايش و تشخيص، درمان را شروع کرد. اين درمان از فتوتراپي آغاز شده و به انجام تزريقات ‏
مي رسد.
مسائل مختلفي در تشخيص کارايي يک دستگاه آنالايزر گازهاي خوني مهم هستند، مانند قيمت دستگاه ، قيمت تمام شده براي هر تست، المان هاي مورد اندازه گيري، سايز و وزن دستگاه، راحتي استفاده، زمان پاسخ دهي، چگونگي انجام کاليبراسيون، وجود باطري داخلي ... که به طور کلي نشان دهنده امکان استفاده دستگاه در اتاق مراقبت هاي ويژه، اورژانس، آزمايشگاه يا سراسر بيمارستان هستند.
در مورد نوزادان حجم خون مورد استفاده دستگاه نيز مهم است چون هر چه ميزان خون لازم براي آزمايش کمتر باشد بهتر است.
وزن، ظرفيت ريه و حجم خون از عواملي هستند که مستقيما بر روي کيفيت و طول عمر نوزاد تاثير مي گذارند پس هر وسيله اي که باعث جلوگيري از انتقال خون شده ولي به طور هم زمان امکان مراقبت ويژه را فراهم آورد بسيار کارآمد است.
‏
نمايش گاز خون پيوسته با استفاده از روش ‏In-Dewelling Optoade‏
اين روش براي نوزادان بيماري است که احتياج به حمايت تنفسي و نمونه برداري گاز خون شرياني متناوب داشته و کاتتر شرياني بطني ‏‎(UAC)‎‏ دارند.
روش هاي کنوني آناليز گاز خون احتياج به نمونه گيري خون دارند که تنها پس از گذشت مدت زمان مشخصي قابل تکرار است و باعث از بين رفتن خون مي شود.
نوزاداني که احتياج به 12 تا 24 آناليز گاز خون در روز دارند خون زيادي از دست ‏مي دهند. درونتيلاسيون، اگر نوزاد سطح نامناسبي از اکسيژن را دريافت کند يا سطح ‏دي اکسيد کربن آن به سرعت تغيير کند، ممکن است آسيب مغزي ببيند. اين روش براي نمايش پيوسته مقادير گازهاي خوني با حداقل نياز به گرفتن خون از نوزاد است.
سنسور جديد سنجش گازهاي خوني به صورت پيوسته و مونيتور آن، 4 فيبر نوري دارد. سيستم جديد با استفاده از يک سنسور فيرنوري چند پارامتر، امکان اندازه گيري پيوسته ‏PAO2, PACO2, PH‎‏ و محاسبه مقادير اکسيژن اشباع و بي کربنات را فراهم مي کند. سيستم جديد شامل يک مانيتور، ماژول اطلاعات بيمار و سنسور چند پارامتري است. اين سيستم باعث اندازه گيري پيوسته خون با حذف تاخير و خطاي نمونه گيري مي شود و همچنين ميزان از دست دادن خون را کاهش مي دهد.
سنسور در اين روش جديد يک سنسور فيبرنوري است ک سه المان حس گر براي نمايش ‏PAO2, PACO2, PH‎‏ دارد، به علاوه داراي يک ترموکوپل براي اندازه گيري دما است.
اين سنسور 30 سانتي متر طول دارد که اجازه نمايش پيوسته هم زمان فشار خون را هم ‏مي دهد.
در بررسي آزمايشگاهي بر روي نوازداني که از تهويه مکانيکي استفاده کردند اين روش در مقايسه با روش هاي عادي دقيق تر بوده است .
‏

بازي، بازي، تصويربرداري

CT‏اسکن براي کودکان

سي تي اسکن يک آزمون پزشکي بدون درد و غير تخريبي است که به پزشکان در تشخيص و درمان بيماري ها کمک مي کند. از تجهيزات خاص اشعه ‏X‏ براي توليد تصاوير متعدد از درون بدن استفاده مي شود، سپس با کمک يک رايانه اين تصاوير در نماهايي چند برشي و چند مقطعي از ناحيه مورد مطالعه، در هم ادغام مي شوند. سپس مي توان اين تصاوير را به صورت چاپ شده يا بر روي مانيتور مورد مطالعه بيشتر قرار داد. سي تي اسکن از اعضاي داخلي بدن، استخوان، بافت نرم و سلول هاي خوني در مقايسه با آزمايش هاي اشعه ‏X‏ معمولي، تصاوير بهتر و شفاف تري در اختيار پزشک قرار مي دهد و مي توان آن را بر روي نوزادان، کودکان و نوجوانان نيز قابل استفاده است.

پزشکان از سي تي اسکن براي شناسايي شرايط غيرطبيعي و بيماري هاي مختلف، از جمله سرطان در هر بخشي از بدن کودکان بهره مي گيرند.
معمولا از سي تي اسکن اطفال براي تشخيص و نظارت بر درمان آسيب ها و اختلالات التهابي، دردهاي شکمي، سر دردها و بررسي تغييرات جراحات استفاده مي شود.
در مورد جراحات وارده بر مغز، اين روش براي آشکار سازي مشکلات جدي مانند خون ريزي و در مغز يا ديگر آسيب هاي مغز کاربرد دارد.
به جز تصوير برداري اشعه ‏X‏ از سينه، سي تي اسکن رايج ترين روش تصويربرداري براي معاينه سينه است. از سي تي اسکن سينه در موارد زير استفاده مي شود:
* بررسي‏ رگ هاي خوني مرتبط با مغز، صورت يا گردن
* بررسي‏ نخاع و استخوان سازي در ستون فقرات ‏
* عوارض ناشي از آسيب هايي چون سينه پهلو
* بررسي توموري که در شش شکل گرفته باشد يا از مکان دورتري به درون شش گسترش پيدا کرده باشد.‏
* بيماري هاي راه هاي هوايي مانند التهاب ناي (مجاري تنفسي)
* آسيب هاي مادرزادي
* رگ هاي خوني آسيب ديده و آسيب هاي وارده به شش
* تشخيص آپانديس
* معاينه جواناني که داراي عوارض التهابي روده بزرگ، مانند‏ ورم روده هستند. ‏
* شناسايي تومورهاي شکمي يا آسيب هاي حين تولد
‏ با کمک سي تي اسکن مي توان موارد زير را در ناحيه اطراف لگن شناسايي کرد:
* کيست ها يا تومورهاي تخمدان
* شرايط غير طبيعي مثانه
* وجود سنگ در مجاري ادراري
* بيماري هاي استخواني نواحي اطراف لگن خاصره
کودک در هنگام انجام اين آزمايش بايد لباس راحت، گشاد و متناسب به تن داشته باشد. در ضمن بايد چند ساعت پيش از انجام آزمايش از خوردن و آشاميدن پرهيز کند و در مورد داروهاي بي حس کننده يا مسکن، احتمالا کودک نبايد از سه تا شش ساعت پيش از آزمايش چيزي بياشامد يا بخورد. ‏

نحوه اجرا روش ‏
‏ تکنيسين با قرار دادن بيمار بر روي ميز سي تي اسکن به صورت خوابيده بر شکم، بر پشت يا به پهلو، در حال دراز کش، تصوير برداري را آغاز مي کند. براي آن که بيمار بتواند راحت تر در موقعيت مناسب تر قرار بگيرد يا در ضمن آزمايش ثابت بماند، مي توان از تسمه و بالش استفاده کرد.‏
بايد از کودک خواسته شود که تکنسين را از هر گونه ناراحتي در حين جايگيري بر روي ميز با خبر کند، زيرا اين ناراحتي ها ممکن است در حفظ ثبات بيمار بسيار مهم باشند.
به محض آن که کودک در موضع صحيح را گرفت، تکنيسين اتاق را ترک مي کند تا اسکن را آغاز کند.
چنان چه لازم باشد از مواد کنتراست استفاده مي شود، که مي تواند به صورت بلعيدني يا تزريق درون وريدي ‏‎(IV)‎‏ باشدکه بسته به نوع آزمايش، روش استفاده نيز متفاوت خواهد بود.
سپس، ميز آزمايش به سرعت از درون اسکنر عبور داده مي شود تا موقعيت صحيح اسکن ها تعيين شود. به طور متناوب از بيمار خواسته مي شود تنفس خود را حين اسکن نگه دارد. اغلب کودکان بزرگتر از شش سال قادرند به مدت کافي تنفس خود را محبوس کنند تا اسکن کامل شود، هرچند که به تمرين و آموزش نيز نياز دارند. کودکان خردسال تر احتمالا نمي توانند به مدت کافي براي تکميل اسکن نفس خود را حبس کنند، تنفس نامنظم مي تواند بر کيفيت سي تي اسکن تاثير بگذارد، به خصوص در مواقعي که اسکن کردن براي معاينه سينه با بالاي شکم انجام مي شود. در اغلب موارد، بهتر است کودکان به طور منظم در حين اسکن نفس بکشند. دستگاه هاي مدرن که به عنوان دستگاه هاي ‏CT‏ چند آشکار ساز يا چند برشي شناخته مي شوند، قادر هستند از نواحي بزرگتري از بدن در زماني کوتاه تر تصويربرداري کنند.‏
‏ سي تي اسکن، اغلب بدون درد، سريع و راحت انجام مي شود. با استفاده از ‏CT‏ مارپيچي، زمان مورد نياز براي دراز کشيدن بيمار کاهش مي يابد.
اگرچه اسکن کردن هيچ گونه دردي ايجاد نمي کند، اما ممکن است کودک به علت چند دقيقه ساکن ماندن تا حدودي احساس ناراحتي کند. ‏
‏ اگر مواد ايجاد کنتراست مصرف شده باشد، کودک به علت ايجاد خراش ناشي از سوزن هنگام ورودن در وريد دست يا بازو کمي احساس ناراحتي مي کند و ممکن است احساس گرما پيدا کند و در حين تزريق مواد ايجاد کنتراست احساس هيجان به او دست بدهد و مزه اي فلزي در دهان وي ايجاد شود، که تا چند دقيقه ادامه خواهد داشت.
به طور موردي، بيمار ممکن است دچار خارش و کهير زدگي شود که پس از مدتي برطرف مي شوند. اگر کودک دچار مشکل تنفسي شود، بايد به سرعت تکنسين يا پرستار اطلاع داده شود، زيرا ممکن است اين وضعيت به واکنش سخت تر آلرژيک منجر شود. ‏
‏ در حين انجام سي تي اسکن، کودک در اتاق آزمايش تنها مي ماند، اما تکنسين مي تواند در تمام مدت آزمايش وي را ببيند وصداي وي را بشنود و با او سخن بگويد، البته يکي از والدين کودک مي تواند به عنوان همراه در اتاق بماند، به شرط آن که روپوش سربي را براي جلوگيري از تابش تشعشع بر تن کند.
در برخي از تصويربرداري ها ممکن است لازم باشد در مواقعي که کودک خردسال نتواند ثابت بماند، از داروي بيهوشي استفاده شود. ‏
‏ هنگامي که آزمايش به پايان رسيد و در صورت مصرف داروي آرام بخش، اگر کودک هشيار شده باشد، مي تواند به خانه باز گردد. پس از انجام سي تي اسکن، کودک ‏
مي تواند فعاليت هاي عادي خود را انجام دهد. ‏

مزاياي و معايب
* استفاده از CT‏ مارپيچي (حلزوني) براي معاينه کودکان به زمان کمتري در مقابل اسکنرهاي قديمي ‏CT‏ نياز دارد و نياز به مصرف داروي آرام بخش و بي هوشي عمومي را کاهش مي دهد.
* فناوري هاي جديدي که عمل اسکن کردن را سريع تر مي کنند، به معناي زمان کمتر تصويربرداري و ثابت ماندن بر روي ميز آزمايش جهت ايجاد تصاوير واضح تر براي کودکان است. از طرف ديگر، زمان کوتاه تر اسکن، باعث مي شود که کودکان ناراحتي کمتري در حين تصويربرداري از اعضاي مهم بدن حس کنند.‏
* سي تي‏ اسکن، بدون درد، غير تخريبي و معتبر است.‏
* مزيت اصلي سي تي اسکن آن است که مي توان به طور هم زمان از استخوان، بافت نرم و رگ هاي خوني تصويربرداري کرد.‏
* برخلاف دستگاه هاي اشعه X‏ معمولي، سي تي اسکن تصاويري دقيق از انواع بافت هايي مانند شش ها، استخوان ها و رگ هاي خوني در اختيار پزشک قرار مي دهد.‏
* سي تي اسکن، سريع و راحت است، در مواقع اضطراري اين معاينات مي توانند جراحات داخلي و خون ريزي داخلي را با سرعت کافي آشکار سازند و به حفظ جان بيمار کمک مي کند. ‏
* سي تي اسکن‏ از ‏MRI‏ ارزان تر است. علاوه بر اين، نسبت به حرکت بيمار حساسيت کمتري دارد. ‏
* برخلاف MRI، چنانچه درون بدن بيمار هر نوع وسيله پزشکي نصب شده وجود داشته باشد، انجام سي تي اسکن امکان پذير است. ‏
* تصوير برداري سي تي اسکن، تصاويري ‏real-time‏ فراهم مي آورد.‏
* پس از انجام سي تي اسکن، تششعي در بدن بيمار باقي نمي ماند.‏
* اشعه هاي ‏X‏ کاربردي در سي تي اسکن، معمولا با عوارض جانبي همراه نيست.‏

خطرات
* هميشه احتمال کمي از ايجاد سرطان ناشي از تششع وجود دارد. با اين حال، مزيت انجام تشخيص صحيح باعث بي اهميت شدن خطر مي شود.
* خطر ناشي از واکنش آلرژيک در مقابل مواد کنتراست که حاوي يد هستند به ندرت پيش مي آيد، واحدهاي راديولوژي براي مقابله با اين مسئله به خوبي تجهيز شده اند.‏
* براي به دست آوردن تصاوير سي تي اسکن وجود تششع، امري ضروري است و مقدار زياد تابش باعث سرطان مي شود. به هر حال، سي تي اسکن باعث مي شود بيمار کمي در معرض تشعشع قرار بگيرد. اگر چه در مورد ايجاد سرطان توسط اين ميزان تابش بحث زيادي وجود دارد، اما از آنجا که اين امکان وجود دارد، تمام تلاش هاي ممکن براي محدود ساختن تابش اشعه به کودکان در اثر سي تي اسکن، پيش بيني شده است. غده تيروئيد، مغز استخوان و غدد جنسي کودکان در مقابل تشعشع حساس هستند. علاوه بر اين، کودکان در سراسر عمر خود زمان بيشتري مي توانند تابش اشعه را در بدن خود انباشته سازند. هر بار در معرض اشعه قرار گرفتن، از جمله سي تي اسکن، به اين مقدار کلي در معرض تابش در طول عمر وي مي افزايد. يکي از بهترين راه هاي محدود ساختن تابش اشعه، خودداري کردن از انجام سي تي اسکن است که به وضوح مورد نياز نباشند و روش هاي سنجشي وجود داد که سطح مورد اسکن را به اندازه اي که مورد نياز است محدود مي کند و بر اساس علت تجويز سي تي اسکن، مي توان تنظيمات دقيق ‏CT‏ را انجام داد و با توجه به سطح مورد آزمايش و اندازه بدن کودک تابش را تنظيم کرد. راديولوژيست ها معمولا سعي مي کنند که با توجه به اطلاعات تشخيصي مورد نياز، از حداقل تابش ممکن استفاده کنند. ‏
* هميشه خطراتي در اثر کاربرد داروهاي بي هوشي و آرام بخش وجود دارد. همه سنجش ها و معيارهاي لازم براي حفظ مصلحت و سلامت کودک، از جمله نظارت از نزديک بايد صورت بگيرد.‏
بنابراين تنها در صورتي که ضرورتي براي تشخيص مورد نياز باشد بايد سي تي اسکن را انجام داد.‏

محدوديت هاي ‏CT‏ اطفال چه هستند؟
فردي که بسيار چاق باشد نمي تواند از دريچه يک دستگاه معمولي ‏CT‏ عبور داده شود. ساير روش هاي تصويربرداري مانند التراسوند و رزونانس مغناطيسي ‏‎(MR)‎‏ مي توانند از برخي نواحي بدن تصاويري معادل يا حتي بهتر از روش ‏CT‏ فراهم کنند.
با همکاري مشترک پزشک عمومي يا پزشک اطفال و متخصص راديولوژي مي توان بهترين و مناسب ترين روش آزمايش براي کودک را تعيين کرد. حرکت، حتي در مواقعي که تمام پيش بيني هاي لازم براي حفظ ثبات کودک انجام شده باشد، ممکن است بر کيفيت تصاوير ‏CT‏ تخت تاثير قرار گيرد.‏

آغوش گرم انکوباتور

‏ يکي از مهمترين فاکتورها در حفظ حيات نوزاد، تنظيم بدن او است. نوزاد داراي سطح بدني زياد، عايق گرمايي کم و مقداري اندکي جرم است (که به عنوان ‏heat sink‏ عمل مي کند).
توانايي کمي در نگه داري گرما دارد وهيچ گونه توانايي در تنظيم لباس هاي بدن خود در پاسخ به تغييرات دمايي ندارد. پاسخ هايي که نوزاد مي تواند نشان دهد شامل بروز بيماري يا شرايط مختلفي مانند ‏hypoxia‏ (اکسيژن پايين تر از سطح نرمال است.) تبادل گرما بين نوزاد و محيط مشابه هرگونه تبادل گرمايي است که بين يک شي ء و محيط رخ مي دهد.
انکوباتور نوزاد، دستگاهي است شامل يک جعبه، که نوزاد را در يک محيط کنترل شده براي مراقبت پزشکي نگهداري مي کند. اين دستگاه شامل گرم کننده ‏AC، فن براي جابجايي هواي گرم شده، يک کانتينر براي افزودن رطوبت، شير کنترلي براي تنظيم اکسيژن اضافه شده و پنجره هاي کوچکي براي دس

مطالب مشابه :

آشنايي با تنظيمات ونتيلاتور و تفسير گازهاي خون شرياني ABG
آشنايي با تنظيمات ونتيلاتور و تفسير گازهاي خون شرياني ABG. مد تهويه كنترله يا اجباري يا (CMV

نگهداري و كار با ونتيلاتور
Critical Care Nursing - نگهداري و كار با ونتيلاتور - دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه

تجهیزات34- ونتيلاتور
ونتيلاتور به کافي تنفس خود را محبوس کنند تا اسکن کامل شود، هرچند که به تمرين و آموزش

تنظيم ونتيلاتور
مثل ونتيلاتور دراگر وبلاگ پرستاری نوین با هدف ارائه اطلاعات جدید و پیوند آموزش و

پنومونی وابسته به ونتیلاتور
بررسی نقش وبلاگ های حرفه ای در آموزش پرستاری و مراقبت از

ارتقا حرفه اي دانش آموختگان پرستاري با آموزش بر اساس نيازهاي آموزشي واقعي
پایگاه اطلاع رسانی پرستاری - ارتقا حرفه اي دانش آموختگان پرستاري با آموزش بر اساس نيازهاي

نگهداري و كار با ونتيلاتور
آمــــوزش آی ســـــی ‌ونتيلاتور را به صورت دوره اي بررسي كنيد و قطعات فرسوده، معيوب و

مدهاي جديد در ونتيلاتور
nurse icu - مدهاي جديد در ونتيلاتور - (پرستاری مراقبت های ویژه) - nurse icu. nurse icu آموزش وبلاگ

كنترل عفونت در بخش مراقبت ويژه نوزادان
‌در مورد شستن دست و ساير ممنوعيت ها به ملاقات كنندگان بخشnicu ‌آموزش ونتيلاتور

بحث شیرین ونتیلاتور (تهویه مکانیکی)
آموزش به بیمار(پرستاران بیمارستان قائم(عج) ) بهترین پرستار(مهسا) محیا ملکشاد (پرستار اورژانس

برچسب :
آموزش ونتيلاتور