شعر+مکه +مدینه+خداحافظی+بقیع
شکر خدا زيارت پيغمبر آمديم توفيق يار شد که سوي اين در آمديم
ما لايق حضور تو هرگز نبوده ايم لطف تو بود اينکه به اين محضر آمديم
آلوده ايم و از گنه خويش شرمسار با دستهاي خالي و چشمِ تر آمديم
اي مهربانِ بنده نواز و بزرگوار ما خائف از محاسبه محشر آمديم
ما دلشکسته ايم، و ليکن اميدوار ما را ز خود مران که بر اين باور آمديم
با آرزوي ديدن مهدي ـ عج ـ در اين ديار از مروه تا صفاي تو چون هاجر آمديم
بوي گلي است در عرفات از حضور تو سوي گل وجود تو ما با سر آمديم
ما داغدار کوچِ هزاران ستاره ايم گريان ولي ز داغِ گل ديگر آمديم
داغ بزرگ، مدفن پنهان فاطمه است ما در پي زيارتِ اين مادر آمديم
******
يك فرقه برآنند كه اين همت بود گويند گروهي كه ترا قسمت بود
اي آمده در ديار حق آگه باش ني همت و ني قسمت، اين دعوت بود
*****
كن سعي كه با صفا چو زمزم باشي در قرب به گل پاك چو شبنم باشي
اي مُجرم مُحرم به حَرم حُرمت دار مُحرم كه شدي بكوش مَحرم باشي
*****
خداحافظي با كعبه
خداحافظ اي كعبه اي بزم يار خداحافظ اي بيت پروردگار
خداحافظ اي محفل اهل راز خداحافظ اي قبله‌ام در نماز
خداحافظ اي كوي مطلوب من خداحافظ اي بيت محبوب من
خداحافظ اي از تو دل منجلي خداحافظ اي زادگاه علي
خداحافظ اي سجده‌گاه رسول خداحافظ اي جاي پاي بتول
خداحافظ اي شمع هر انجمن محل طواف حسين و حسن
اگر ميهمان بدي بوده‌ام به دامان پاك تو رخ سوده‌ام
از اين در برون با چه حالي روم مبادا كه با دست خالي روم
خوشآندم كه در استلام حجر نهادم به دامان پاك تو سر
چو مُحرم شدم با تو محرم شدم كنار تو از اشك زمزم شدم
اگر خواهي از خود جدايم كني كرم كن كه عبد خدايم كني
اگر چه به وقت وداع همه شنيدي ز هر زائري زمزمه
دلش از شرار غم افروختي به وقت خداحافظي سوختي
چه باشد مرا هم عطائي كني چو مولاي خود كربلائي كني
پس از فيض زمزم براتم بده صفائي زآب فراتم بده
خداحافظ اي خاك بيت الحرام خداحافظ اي حجر و ركن و مقام
به ناچار اگر ميروم زين حرم مبادا بود نوبت آخرم
مبادا كه نوميد راني مرا براني و ديگر نخواني مرا
****
بقيع
غبار صحن تو بر درد جان دواست بقيع
خرابه‌هاي تو باغ بهشت ماست بقيع
تو هم چو فاطمه در شهر خويش تنهائي
غريبي و همه كس با تو آشناست بقيع
اگر چه روي به كعبه نماز مي‌خوانيم
تو قبلة دل مائي خدا گواهست بقيع
به آن چهار امامي كه در بغل داري
براي ما حرمتت مثل كربلاست بقيع
علي نگفت، به جان علي قسم تو بگو
كه قبر گمشدة فاطمه كجاست بقيع
هنوز نالة زهراست از مدينه بلند
هنوز لرزه بر اندام مجتبي است بقيع
قوي‌ترين سند غربت علي در توست
عذار نيلي ناموس كبرياست بقيع
بياد چهار پسر در كنار چار قبر
هنوز ناله ام‌البنين بپاست بقيع
از آن زخاك تو ميثم شنيده بوي بهشت
كه دامن تو گلستان مصطفي است بقيع
*****
جان عالم به فداي تو و زهرات بقيع
عطر جنّت وزد از تربت گلهات بقيع
دل هر شيعه بسوزد زغم ويرانيت
هم به مظلومي و هم غربت زهرات بقيع
گر كه گلدسته ندارد حرم محرومت
اشك ما دسته گل مرقد زيبات بقيع
عقدة دل نشود باز اگر خون بارد
ديده در غربت و مظلومي مولات بقيع
هر محبي شنود نام امامان تو را
به كشد مرغ دلش بهر تماشات بقيع
********************
مدينه حق نگهدارت كه من بار سفر بستم
اگر بار سفر بستم به صد خون جگر بستم
خداحافظ ـ خداحافظ
در ايامي كه مهمانت به هر شام و سحر بودم
تو با من مرحمت كردي ولي من بي‌خبر بودم
ز دريا تشنه برگشتن مرا باور نمي‌آيد
گدارا خواندن و راندن ز تو اين برنمي‌آييد
اميد جان محرومان شكسته باليم بنگر
بوقت رفتن از كويت بدست خاليم بنگر
تو ميداني زمن بهتر كه من هر مشكلي دارم
ندارم گر بكف چيزي ولي آخر دلي دارم
من آن پروانه‌ام كه اينجا جدا از شمع مي‌سوزم
كه رخصت بر سر قبرت ندارم تا برافروزم
حسن جانم حسن جانم ـ خداحافظ خداحافظ
ثنا خوان شمايم گر ـ نه دعبل نه كميت من
كريم اهل بيتي تو ـ گداي اهلبيتم من
حسن جانم حسن جانم ـ خداحافظ خداحافظ
روم زين شهر و مي‌سوزم ـ هنوز از درد و داغ تو
سلام آخرين من به قبر بي چراغ
حسن جانم حسن جانم ـ خداحافظ خداحافظ
*******
مدينه صفا بخش جان و دلم فراق تو مشكل‌ترين مشكلم
دريغا كه همچون نسيم سحر مرا زود، بگذشت عمر سفر
خداحافظ اي يك جهان باغ گل خداحافظ اي شهر ختم رسل
خداحافظ اي، غرق انجم شده خداحافظ اي، تربت گمشده
خداحافظ اي، قبله گاه همه خداحافظ اي، خانة فاطمه
خداحافظ اي، نالة بي جواب خداحافظ اي، چهار قبر خراب
خداحافظ اي، شهر سوز و محن خداحافظ اي، زادگاه حسن
خداحافظ اي مسجد قبلتين خداحافظ اي جان پاي حسين
خداحافظ اي بهترين سرزمين خداحافظ اي قبر ام البنين
خداحافظ اي نالة آه آه خداحافظ اي محسن بي‌گناه
خداحافظ اي اشكها بر تو خون خداحافظ اي كوثر نيلگون
الا اي خدا، شاهد پاكيت خداحافظ، چادر خاكيت
سلام خدا، بر تن و روح تو بدست و با بازوي مجروح تو
زكوي تو من، با چه حالي روم مبادا که دست خالي روم
به خون حسين و، به اشك حسن دم مرگ و بازآ، به ديدار من
من عطشان باران ابر توأم به هر جا روم، گرِدِ قبر توأم
خداحافظ اي يك جهان باغ گل خداحافظ اي شهر ختم رسل
مطالب مشابه :
خداحافظی غمگینترین شعر جهان است
خداحافظی غمگینترین شعر جهان است. روزی که این وبلاگ و درست کردم با خودم گفتم تا وقتی که بلاگفا باشه منو این وبلاگم هم هستیم.... بابت این وبلاگ خون دل خوردم.
شعر خداحافظی برای ....
بهترین شعرهای عدنان - شعر خداحافظی برای .... - گردآوری اشعار دوست داشتنی که دیدنش خالی از لطف نیست.
شعر+مکه +مدینه+خداحافظی+بقیع
شعر+مکه +مدینه+خداحافظی+بقیع. شکر خدا زيارت پيغمبر آمديم توفيق يار شد که سوي اين در آمديم ما لايق حضور تو هرگز نبوده ايم لطف تو بود اينکه به اين محضر آمديم
خداحافظی ( فاضل نظری )
شعر تنهايي - خداحافظی ( فاضل نظری ) - گلچيني از اشعاري كه در تنهايي مي خوانم.
خداحافظی از مدینه
خداحافظی از مدینه. مدینه، صفا بخش جان و دلم. فراق تو مشکل ترین مشکلم. دریغا که همچون نسیم سحر. مرا زود بگذشت عمر سفر. خداحافظ ای یک جهان باغ گل. خداحافظ ای شهر
آخرین شعر خداحافظی
سنگ های جهنم - آخرین شعر خداحافظی - وبلاگ شعر علی رضا نوری -همدان.
شعر خداحافظی
صدای قلبهای من و تو - شعر خداحافظی - ;کرانی ندارد بیابان ما_-_-_-_-_-_-_-قراری ندارد دل و جان ما - صدای قلبهای من و تو.
زیباترین شعر و متن عاشقانه و جدایی و خداحافظی!
زیباترین شعر و متن عاشقانه و جدایی و خداحافظی! خیلی دلم تنگه برات خیلی هواتو کردم. هوای باشه گفتن و ناز نگاتو کردم. هوای قهر وآشتی و بخشیدنات و کردم.
خداحافظی
فاضل نظری...شعرهای جدید - خداحافظی - با هر بهانه و هوسی عاشقت شده ست - فاضل نظری...شعرهای جدید. ... ویدئوی شعر خوانی فاضل نظری · عکس شعر · دلربایی · رونمایی از
خداحافظی . . .
شعر. خداحافظی . . . سلام دوستان ، دیگه کم کم احساس میکنم سرنوشتم ربطی به دنیای شعر نداره . احساس میکنم علایقم. عوض شده . از چیزایی که دیروز بهشون علاقه داشتم
برچسب :
شعر خداحافظی