خاطره روز عقد كنان

۲۹ خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرداد

سالگرد روز قشنگ عقد كنان من و عزيز مهربون

لحظه به لظه اش دقيقا يادمه .
چون بين همكارامون هيچكس نمي دونست روز قبلش اداره مونديم تا اول از همه به مدير عاملمون بگيم و بعد رسما اعلام كنيم . همه مديران جلسه داشتند و ما تا ساعت ۹ شب مونديم تا تونستيم بريم پيش آقاي مدير عامل و بعد از اينكه به ايشون گفتيم به سرعت به سمت خونه حركت كرديم .
وقتي جعفر منو دم در خونه پياده كرد گفت كه چه گلي دوست دارم برام بياره . منم گفتم رز قرمز و سفيد .
روز ۲۹ خرداد سال ۸۲ پنجشنبه بود . خاله ها و عمه و مامان بزرگ همه اومده بودن خونه ما . خاله موهامو كوتاه كرد و ابروهامو مرتب كرد و كمي هم آرايشم كرد . خواهراي مهربونم سفره عقد قشنگي برام چيدن . داداش مهربونم عكاس بود و مامان و باباي عزيزم همه كاره .
استرس خاصي داشتم . نميدونستم خوشحالم يا ناراحت . از اينكه براي هميشه در كنار عشقمم هستم و مي تونم سالهاي سال سرشار از محبت و مهربونيش بشم و محبت و عشق بي پايان خودم رو بهش نثار كنم خوشحال بودم و طاقت جدايي از مامان و باباي مهربون و عزيزم كه همه وجودم بودن رو هم نداشتم .
يكي از دوستان بابا ثبت كننده عقد قشنگ ما بود و من توي اون لحظه براي همه جوانها دعا كردم . براي همه مريض ها دعا كردم و براي همه آرزومند ها دعا كردم كه به آرزوهاشون برسن و ساعت ۴ بعد از ظهر ما به عقد هم در اومديم .
بعد از عقد مشغول عكس گرفتن بوديم كه عده اي از همكاراي مهربونم براي تبريك اومدن . واقعا خيلي خوشحال شديم و سورپرايز .