نگاهی به مرد افسانه ای فورد،کارول شلبی

اولین بار نام او را به همراه کلمه کبرا در ماشین شلبی کبرا شنیده بودم. کرول شلبی CARROLL SHELBY در 11 ژانویه 1923 متولد و در 10 می 2012 زندگی را

بدرود گفت. خیلی ها در عالم ماشین می آیند و می روند و مجله های ماشینی نیز چند خطی راجع به زندگی آنها می نویسند ولی در هنگام مرگ آقای

شلبی یک مسابقه در مجلات اتومبیل جهان بود و آن اینکه چه کسی می تواند بیشتر راجع به وی بنویسد! من حتی مجلاتی را دیده ام که چیزی حدود ده

صفحه خود را اختصاص به کرول شلبی داده اند . عکس وی بارها و بارها در روی جلد مجلات ماشینی بوده است. از آنجا که هیچگونه تجربه ای با ماشینهای

دست پرورده شلبی نداشته ام فقط می توانم بگویم که حدود 5 دقیقه در 5 متری او ایستاده ام و آن در اوت 2003 بود که در پبل بیچ کالیفرنیا در جریان مراسم

سه روزه کنکورد الگانس در روز ماشین های ایتالیایی او را در نزدیکی محل حراج ماشین ها یافتم که مشغول صحبت با آقایی دیگر بود. 5 دقیقه ای منتظر

شدم که اگر صحبتشان تمام شود چند کلمه ای با او صحبت کنم و از آنجا که قطع مکالمات در بعضی فرهنگ ها برعکس فرهنگ ما چیز بسیار بدی است

هرچه صبر کردم صحبتشان تمام نشد و من هم منطقه را ترک کردم. جالب است که در همان زمانی که من منتظر بودم اتومبیل لمبرگینی آقای نیکلاس کیج

که گفته می شد مال شاه ایران بوده در روی سکوی حراجی قرار گرفت و به فروش رفت.

مشاغل مختلف آقای شلبی را می توان اینطور تقسیم بندی کرد:

صاحب مرغداری

قهرمان اتومبیلرانی

کارآفرین

سمبل آمریکا

طراح اتومبیل

کسی که از بیان عقایدش ابائی نداشت

جالب ترین انسان کره زمین

هنگامی که آقای هنری فورد دوم از وی خواست که مسابقات 24 ساعت لماتر را برای فورد ببرد وی به راحتی با فورد GT-40 این کار را انجام داد و برای انجام

آن بودجه نامحدود خواست. زیرا اهل کم خرج کردن نبود. هنگامی که قبل از مسابقات شیشه یک GT-40 شکست وی یک بوئینگ 707 را چارتر کرد که هفت

شیشه یدکی را از دیترویت به پاریس بیاورند. وی سه مسابقه اتومبیلرانی در امریکا را با ماشین های فراری، مازراتی و آستون مارتین برد و در سال 1959

مسابقات 24 ساعت لماتر را برد. اولین ماشین ساخت وی شلبی کبرا یک ماشین انگلیسی امریکایی بود که ماشین های فراری را نیز به مبارزه طلبید.

سپس برای فورد ماشین فورد ماستنگ شلبی را درست کرد که خود باعث ایجاد مسابقات TRANS-AM در امریکا گردید. در سال های 1966 و 1967 رئیس

تیم فورد در مسابقات 24 ساعت لماتر شد که در آنها فورد اول شد.

این تگزاسی که همیشه کلاه تگزاسی خود را نیز بر سر داشت. در سن 67 سالگی قلب خود را عوض کرد که به وی زندگی دوباره و 22 سال زندگی اضافه داد

و در 73 سالگی یک کلیه نیز از پسر خود کرایه کرد.

هواپیما عشق دوم کرول شلبی بود و در ارتش با آنکه لیسانس نداشت توانست استوار خلبان بشود خلبانانی چون چاک بیگر (اولین کسی که دیوار صوت را

شکست) و باب هوور (سرآمد خلبانان آکروباتیک جهان) نیز از همان دوره فارغ التحصیل شدند.

شلبی مدتی شرکت حمل و نقل داشت و مدتی کار مرغداری انجام داد و در 29 سالگی رسماً وارد کار اتومبیل شد. وی ابتدا در مسابقات کوچک محلی و

بعد در مسابقات بزرگ تر صاحب مقام شد در سال 1956 وی هیجده مسابقه از بیست مسابقه امریکا را برده بود و به عنوان راننده سال انتخاب شد و در

سال 1957 وی 19 مسابقه از 20 مسابقه را برد. وی حتی در مسابقات گران پری سال 1958 یا یک مزراتی شرکت کرد ولی توانست فقط در مسابقات مونزای

ایتالیا مقام چهارم بیاورد.

شلبی از ماشین فروشی تا کلاس های مسابقات و کلاس های دانش فنی اتومبیل را تأسیس کرد و مدتی رینگ اتومبیل و موتورسیکلت می ساخت ولی

هدف نهایی اش ساخت اتومبیل بود.

شلبی پنج بار ازدواج کرد ولی تنها سه فرزندش از همسر اول وی می باشند.

شلبی همیشه می گفت که اگر در کار مرغداری شکست نخورده بود شاید هیچ وقت به دنیای اتومبیل روی نیاورده بود. وی در واقع شرکت در مسابقات را به

خاطر مشکل قلبی اش 52 سال قبل کنار گذاشت و به جای آن به ساخت و مدیریت تیم های مسابقه پرداخت.

اولین شاهکار وی ماشین AC COBRA در سال 1961 مخلوطی از ماشین ام جی مانند AC انگلیس و موتور 8 سیلندر فورد بود. پروژه بعدی وی در سال 1965

ماستنگ شلبی GT 350 بود که باعث شهرت هرچه بیشتر ماستنگ و آقای شلبی شد و در نتیجه در سال 1966 کمپانی فورد از وی خواست که مسابقات

24 ساعته لماتر را برای فورد از فراری که قهرمان آن زمان بود ببرد. فورد GT 40 در سال 1966 مقام های اول، دوم و سوم مسابقات لماتر را برد.

شلبی در ماشین یه یک چیز عقیده داشت: ماشین کوچک و موتور بزرگ.

آخرین آرزوی وی رسیدن به سرعت 200 مایل در ساعت (320 کیلومتر) بود با یک ماشین نه چندان گران. ماستنگ شلبی 500 با اعلام سرعت 202 مایل و

قیمت 56000 دلار در واقع برآورد آخرین آرزوی وی بود اگرچه در تست های عملی یکی از مجلات اتومبیل این ماشین به بیش از سرعت 190 مایل دست نیافت

ولی می توان گفت که اگرچه آقای شلبی به آرزوی 200 مایل نرسید ولی به 300 کیلومتر در ساعت رسید که برای یک ماشین 56000 دلاری رکورد فوق العاده ای است.