بخش پرتوشناسی

بخش پرتوشناسی

اهميت  واحد راديولوژي :

پرتو شناسي يا پرتو شناسي تشخيصي يکي از مهمترين بخش هاي بيمارستان و در مراقبت از بيمار به طور مستقيم سهيم است .پرتو شناسي همراه آسيب شناسي يک وسيله تشخيص حياتي براي پشتيباني از کار متخصصان است که بدون کمک اين وسايل نمي توانند به صورت کارساز کار کنند .

خط مشي ها:(دکتر درگاهي)

a)خدمات پرتو شناسي بايد داراي خط مشي هاي مستند و مکتوب باشد و حداقل هر سه سال  يکبار مورد بازنگري قرار گرفته و در صورت نياز اصلاح شده و سپس به مورد اجرا درآيد.خط مشي هاي مورد نظر شامل مواردزير هستند:

1)اقدامات ايمني   2)موارد اورژانس    3)واکنش هاي به وجود آمده در مقابل تزريق مواد حاجب    4)کنترل عفونت در خصوص تماس کارکنان اين بخش با بيمارانيکه به حالت جدا سازي شده قرار دارند.

b)کتابچه راهنماي خط مشي ها و روش هاي خدمات پرتو شناسي بايد در بخش راديولوژي در دسترس قرار داشته باشد.

c)براي فوريت هاي پزشکي در بخش راديولوژي بايد پروتکل کتبي وجود داشته باشد .کليه کارکنان اين بخش بايد از اين پروتکل اطلاع داشته و از نقش خود در مواقع بروز فوريتهاي پزشکي با خبر باشند.

d)تعيين زمان مشخص براي نگه داري راديوگرافي هاي قديمي تا قبل از انهدام آنها.

روش ها :

1)روش نگه داري از فيلم هاي خام در صندوق هاي ضد حريق

2)روش جلوگيري از برخورد بيماران با دز بالاي اشعه

قوانين و مقررات):دکتر درگاهي)

1)انجام مطالعات راديولوژيک بر مبناي برگه درخواست

2)ظبط و نگهداري از گزارش هاي راديولوژي در پرونده بيمار و در بخش راديولوژي

3)همراهي بيماران از ساير بخشها به بخش راديولوژي توسط خدمه بخش

4)نگه داري فيلمهاي خام در محل بدون نور و روشنايي

شرايط محيطي:

1)حساسيت فيلم و وسايل و تجهيزات راديولوژي به رطوبت و حرارت بالا

2)زيان اور بودن دز بالاي اشعه براي کارکنان اين بخش

3)فشار فيزيکي به کار کنان اين بخش در اثر بالا کشيدن بيماران بر روي تخت

4)برخورد کارکنان واحد پرتابل در ساير بخشها با عوامل عفونت زا

تعداد مشاغل مورد نياز:

1)راديولوژيست 2)تکنسين راديولوژي 3)کمک تکنسين 4)منشي

روشهاي ارتقا کيفيت مستمر :

برنامه ارتقاي کيفيت مستمر در زمينه خدمات راديولوژيکي که برنامه ارتقاي کيفيت مستمر بيمارستان وابستگي دارد شامل جمع آوري منظم و تحليل داده ها براي کمک به شناسايي مشکلات و وسعت آنها در اين بخش است و پيشنهادات ،اجرا ،پايش و انجام  اقدامات اصلاحي بر پايه اين داروها به داده ها ميرود.

هدف بخش راديولوژي(دکتر ماري ال و جانوور):

انجام آن تعداد آزمايش هاي راديو گرافي مورد نياز،با روش کاملا موثر و استفاده از تمام اتاق ها و ظرفيت آن ها و حداقل زمان انتظار براي بيمار مي باشد از جائيکه بخش راديو لوژي هيچ کنترلي در تعداد بيماراني که بخش راديولوژي وارد مي شوند نداردلذا تلاش جهت انجام هدف فوق يک وظيفه صادقانه است .ظرفيت کار در بخش ممکن است به زيادي25 تا 50 در صد از يک روز به روز ديگر فرق کند،بنابرين برنامه ريزي بايد براي ماکزيمم ظرفيت کار انجام شود،نه براي ميانگين ظرفيت کار.

مدارک موجود در بخش راديولوژي )دکتر درگاهي ) :

برگه درخواست راديولوژي

دفتر ثبت راديو گرافي هاي انجام شده

برگه گزارش راديولوژي

دفترچه راهنماي بخش

استانداردهاي بخش راديولوژي (سعيد اصف زاده )

محل پذريش بين محل انتظار بيمار بستري و بيمار سرپايي قرار دارد و به عبارت ديگر بخش راديولوژري بايد به راحتي بتواند در دسترس بيماران درمانگاه (سرپايي) وبيماران بستري در بيمارستان قرار مي گيرد .پذيرش با بايگاني فيلم هاي روزمره و آرشيو فيلمهاي راکد بايد ارتباط مستقيم داشته و داراي فضاي فيزکي کافي براي گردش برانکارد باشد .

اتاق رئيس بخش راديولوژي در نزديکي بخش پذيرش بوده و همچنين همجوار با اتاق پزشکان و محل تهيه گزارش (درباره عکسهاي بيماران )باشد .

کابين رختکن براي هر اتاق عکسبرداري بايد دو عدد باشد ودر مرز اتاق عکسبرداري و کريدور قرار داشته باشد.

بين هر دو اتاق عکس برداري محل اتصال ،تاريکخانه1،آشپزخانه باريم2 و محل توقف کوتاه بيمار با توالت 3 پيش بيني گردد تا از سرويسهاي فوق حداکثر استفاده انجام گيرد.

بخش راديولوژي بايد با بخشهاي آندوسکوپي 4 براي اورولوژي و آزمايشگاه فيزيولوژي ارتباط داشته باشد.

هر اتاق راديولوژي و قسمتهاي الحاقي آن حدود 70 متر بايد مساحت داشته باشد. هر اتاق راديولوژي به تنهايي جهت نصب دستگاه ها حدود 24 متر مساحت را در بر مي گيرد. تعداد اتاق هاي راديو لوژي در بيمارستان هاي 150 تا 180 تخت خوابي3،210 تا 300 تخت خوابي 4 ،330 تا 390 تخت خوابي 5 و از 400 تا 600 تخت خوابي 6 و بالا خره از 640 تا 720 تخت خوابي 7 مي باشد .

ديوارها و سقف اتاق راديو لوژي بايد توسط ورقهاي سربي يا بتن پوشيده شود .قطر ورق سرب و ضخامت بتن بستگي به فاصله ،ولتاژ وعوامل ديگر دارد . در سال به ازاء هر تخت در بيمارستان حدود 50 آ زمايش با اشعه ايکس انجام مي گردد.

وظائف رئيس بخش راديولوژي:(دکتر صدقياني)

1)برنامه ريزي در زمينه :

احتياجات پرسنلي بخش ،وسايل مورد نياز ،هزينه هاي اداره کردن بخش

2)تعيين بودجه ساليانه

3)سرپرستي کارهاي روزمره از نظر:

تربيت دانشجويان و فعاليتهاي آموزشي

انجام کارهاي دفتري

سرپرستي خدمات تکنيکي و تعميراتي

4)نظارت برانجام امور روزمره

اجراي برنامه هاي راديوگرافي و توزيع بيماران،تعيين وقت و ايجاد هماهنگي در استفاده از پرسنل،تجهيزات و لوازم ،هماهنگي فعاليت بخش با ساير واحد هاي بستري و سر پائي بيمارستان .

مدير يک واحد راديولوژي بايد حداقل داراي سوابق تحصيلي و تجربي زير باشد:

1)فارغ التحصيل يکي از دانشگاههاي معتبر در زمينه مدرک تخصصي

2)دارا بودن تجربه کار در مديريت و برنامه ريزي بخش راديو لوژي

3)دارا بودن تجربه کافي به عنوان تکنولوژيست ارشد

4)دارا بودن ديپلم پزشکي ،تخصص در راديو لوژي و تجارب ياد شده

کارمندان بخش پرتو شناسي:(دکتر انصاري،دکتر  عبادي آذر)

درباره الگوي کارکنان بخش پرتو شناسي در بيمارستانهاي  با حجم متفاوت عقايد بسيار متفاوتي ابراز شده است .

با وجود اين  تعداد کارمند مورد نياز را مي توان بر حسب تجربه به دست آورد . در کارهاي برنامه ريزي بايد به خاطر داشت که:

يک پرتو نگار مي تواند هر روز تا 40 پرتو نگاري عادي مانند پرتو نگاري استخوانها ،قفسه سينه و شکم انجام دهد.

اين نوع پرتو نگاريها بيش از ساير انواع انجام مي گيرد.

هر يک از رويه هاي ويپزه ممکن است تا يک ساعت وقت بگيرد.

بخش پرتو شناسي علاوه بر متخصص پرتو شناس به کاردان پرتو نگاري ،دستيار براي تاريک خانه ،پرستار ،کارمند دفتري و مسئول سفارش هاي بخش هم نياز دارد. کاردان پرتو نگاري يک کاردان کاملا آموزش ديده پيرا پزشکي است

که داراي مسئوليت بسيار است و بايد از عهده اين کار برايد. متخصص پرتو شناسي هم در اتاق x_ray و هم در کارهاي تاريکخانه وابستگي شديد به دستياران خود دارد. کار آمد بودن کار متخصص به مقدار زياد بستگي به کار آمد بودن پرتو نگار دارد که متخصص به او دستور مي دهد.

پرتو نگاران:

در يک بيمارستان عمومي 200 تخت خوابي که تخصص هاي داخلي ،جراحي ،مامايي ،زنان و کودکان داشته باشد مقدار کار به شرح زير است:

مقدار کار :

موارد سرپايي در هر روز تقريبا 300 مورد

40 درصد موارد جديد (120مورد در روز )

60 درصد موارد قديم(180 مورد در روز )

از اين عده نياز به آزمايش هاي پرتو شناختي به اين شرح است:

15 درصد از موارد جديد(18 مورد در هر روز )

5 درصد از موارد قديم(6 مورد در هر روز )

بيماران بستري_ تا 15 درصد از بيماران بستري يعني 30 مورد در روز به احتمال نياز به آزمايش پرتو شناختي خواهند داشت.مجموع موارد مراجعه به بخش پرتو شناسي در هر روز 54 مورد است.

تعداد پرتو نگاران لازم: با احتساب 40 پرتو نگاري براي هر کارمند :2 نفر

اضافه مي شود يک نفر براي نوبت کاري شب / فوريت و يک نفر به عنوان ذخيره براي مرخصي ها

با اين ترتيب کمترين تعداد کارمند مورد نياز براي پرتو نگاري 4 نفر است .(با احتساب افرادي که در مرخصي هستند)

کارکنان ديگر:

به طور معمول اختصاص يک پرستار تمام وقت براي بخش پرتو شناسي لازم نيست ،با وجود اين در بيمارستانها که بخش پرتو شناسي بزرگ دارند (بيش از 4 اتاق پرتو نگاري) وجود يک پرستار مديريتي به عنوان مسئول هماهنگي دلخواه است ،ديگر کارکنان بخش پرتو شناسي عبارت خواهند بود از :

دستيار تاريکخانه،کارمند دفتري براي پذيرش،کارمند دفتري براي پرونده ها،خدمتگزار ساده

براي يک بيمارستان 500 تخت خوابي آموزشي کارکنانم زير پيشنهاد مي شود :

متخصص پرتو شناسي : استاد/مشاور يک نفر – متخصص ارشد /دستيار دو نفر – متخصص عادي سه نفر

کاردان پرتو شناسي :8 نفر شامل 3 نوبت کاري و ذخيره براي کارمندان در حال مرخصي

دستيار تاريکخانه: 4 نفر(براي 3 نوبت کاري )

پرستار عادي : يک نفر -  خدمتگزار :4 نفر – کارمند دفتري (پذيرش ): يک نفر کارمند دفتري (پرونده ها):4 نفر.

 

ساعات کار و نحوه دستيابي به کارکنان خدمات راديولوژي تشخيصي : )دکتر درگاهي)        

1- راديو لوژيست در صورتيکه آنکال باشد بايد بتواند در عرض 30 دقيقه از زمان اخطار ،در شرايط ترافيک طبيعي خود را به بيمارستان برساند.

2- تکنو لوژيست راديولوژي بايد در کليه اوقات در بيمارستان حضور داشته باشد و يا اگر به صورت آنکال انجام وظيفه مي کند بتواند در عرض 30 دقيقه بعد از اخطار ،در شرايط ترافيک طبيعي خود را به بيمارستان  برساند .

3- پرستار واجد شرايط داراي پروانه کار در صورت نياز بايد در بخش راديولوژي و با نظر راديو لوژيست به منظور تجويز مواد دارويي و انجام ديگر وظائف پرستاري حاضر باشد.

نحوه ارائه خدمت به بيمار:

1- راديولوژيست وظيفه نظارت و کنترل بخش را به عهده دارد و همچنين تفسير کليشه هاي راديولوژي را انجام

مي دهد ،اگرچه پزشکان نيز بر حسب نوع تخصص هاي خود و در صورت داشتن تجربه و آموزش لازم قادر به تفسير کليشه ها هستند.

2- کليشه هاي راديولوژي بايد در عرض 24 ساعت بعد از انجام مورد تفسير قرار بگيرند.

3- تکنيک هاي فرا صوت بايد درز عرض يک ساعت در دسترس بيماران قرار گيرند،مگر اينکه دستگاه به طور دائم و 24 ساعته در خدمت بيماران قرار نداشته باشد.

4- تکنيک ترموگرافي رايانه اي در صورت فراهم بودن در بيمارستان و هنگامي که راديولوژيست انجام اين روش را براي بيماران تشخيص دهد بايد در عرض يک ساعت امکانات آن فراهم گردد.

5- در صورتيکه خدمات پزشکي هسته اي در بيمارستان وجود دارد اين نوع خدمات بايد در عرض يک ساعت در همه شيفت ها در دسترس بيماران قرار گيرد،مگر اين که ترکيبات دارويي مربوط به آن فراهم نباشد.

6- روش هاي اختصاصي مانند آنژيو گرافي و ديگر روش ها ي مداخله اي بايد در عرض يک ساعت در همه شيفت ها در دسترس قرار گيرد مگر اينکه دستگاههاي مربوط به آن خراب و يا به طور دائمي و 24 ساعته در خدمت بيماران قرار نداشته باشد.

7 – کارکنان راديولوژي بايد تضميين کنند بيماراني که در انتظارارائه خدمات راديولوژيکي اند و يا در حال انتقال از اين بخش به ساير بخش ها مي باشند راحتي و آسايش لازم دارند و افرادي که مسئوليت نقل و انتقال بيماران را بر عهده دارند نيز بايد توجه کنند که بلا فا صله پس از آماده شدن بيماران آنها را سريعا به بخش هاي مورد نظر باز گردانند.

8- فلوئوروسکوپي همراه با تکنيک تشديد تصوير و واحد عکسبرداري تحرک نيز بايد به عنوان ديگر خدمات بخش راديولوژي در دسترس بيماران قرار گيرد.

 

محل و طرز استقرار بخش پرتو شناسي (دکتر حسن انصاري،عبادي فرد آذر):

بخش پرتوشناسي بايد در جايي باشد که بخشهاي OPD ،تصادفات و بيماران بستري به آساني به ان دسترسي داشته باشند .در صورتي که طراحي بخش به صورت بازويي از ساختمان باشد اين الزام مذکور برآورده مي شود ،بنابرين بهتر است محل بخش پرتو شناسي در طبقه ي همکف باشد.

نبايد بخش پرتو شناسي محصور در بين بخشهاي ديگر باشد.

بايد مقداري فضا براي گسترش بعدي بخش نيز در نظر گرفته شود.

حفاظت در برابر پرتو ها در محل استقرار دخالت ندارد (ولي براي طرز آرايش اتاق هاي پرتو نگاري دخالت دارد)

انعطاف پذيري،گسترش پذيري و ارتقا پذيري بخش بايد هنگام تعيين محل بخش پرتو شناسي در نظر باشد.

طرز استقرار بخش :

بايد اين عوامل در نظر گرفته شوند:

محل کافي براي پذريش و ثبت نام بيمارن

راحت بودن رفت و آمد بيمارن و با کمترين شلوغي امد و شد

محل کافي براي اتاق انتظار

ورودي جداگانه براي موارد تصادفي و فوريتي

تدارک چند اتاق براي کارهاي فني و نيازمندي هاي جانبي به شرح زير :

رئيس بخش پرتو شناسي

پزشکان متخصص پرتو شناسي

اتاق هاي پرتو نگاري

تاريک خانه/اتاق پردازش خودکار فيلم ها

انبار فيلم

اتاق هاي پرونده هاي پرتونگاري

اتاق استراحت و دستشويي براي کارمندان

اتاق کنفراس و محل قرائت پرتونگاري

اتاق خشک کن براي فيلم ها

اتاق براي (تنقيه ي)باريم

اتاق ريکاوري براي بيماراني که بررسي هاي مخصوص برايشان انجام مي شود.

اتاق فراوانگاري

دستشويي براي بيماران

فضاي لازم:

اگر فضاي کافي وجود نداشته باشد تلاش و وقت کارکنان بي جهت ضايع مي شود و معاينه ها به نحو کار آمد و طبق برنامه پيش نمي رود .استقرار نا مناسب بخش پرتو شناسي هم براي بيمارستان و هم براي متخصصان يک نقص به شمار مي آيد و اين موضوع به خصوص در بيمارستان هاي کوچک که يک متخصص دارند بيشتر اهميت دارد چون رعايت برنامه ي زمانبندي شده و انجام تعداد هر چه بيشتري معاينه پرتو شناختي براي بيمارستان و متخصص پرتو شناسي يک مزيت است.

بخش راديو لو ژي بسته به حجم بيمارستان،تعداد تخت ،نوع تخصص ها و تعداد رشته هاي تخصصي و داشتن کارهاي آموزشي و پژوهشي فضاي متفاوتي لازم خواهد داشت . آقاي ماک گلي بوني طرفدار 25 متر مربع مساحت بخش پرتو شناسي براي يک بيمارستان 200 تخت خوابي بود،ولي يادآوري کرده که هر بيمارستاني  بايد نياز مندي هاي خود را بر اساس مطالعه هاي تفصيلي تعيين کند .مساحت پيشنهادي توسط کميته ي برنامه ريزي طرح ( (COPP بيش از اندازه ناچيز به نظر مي آيد.سازمان بهداشت جهاني اندازه استاندارد براي اتاق پرتو نگاري /1 20 متر مربع تعيين کرده و بر اين اساس با اضافه کردن يک سوم اين مساحت براي امد و شد و ساسر تسهيلات جانبي فضاي تقريبي لازم براي بيمارستان هاي متفاوت به شر ح زير است:

 

750 تخت خوابي        800 متر مربع

500 تخت خوابي        650 متر مربع

300 تخت خوابي        370 متر مربع

200 تخت خوابي        175 متر مربع

100 تخت خوابي        65 متر مربع

تا آنجا که به اتاق هاي پرتو نگاري مربوط مي شود ،مساحت خالص لازم براي همه ي اتاق هاي پرتو نگاري در يک بيمارستان بزرگ را مي توان از فرمول زير به دست آورد.

 

           تعداد پرتو نگاري در سال   =     مساحت لازم براي همه ي اتاق هاي پرتونگاري

تعداد پرتو نگاري در هر روز در هر اتاق

 

اگر رقم به دست آمده از اين فرمول در 6 يا 7 ضرب شود مجموع مساحت فني در يک بيمارستان آموزشي 500 تخت خوابي يا بيشتر به دست مي آيد و فضاي آمد وشد و ساير فضاهاي جنبي کمتر لازم مي شود.

توزيع مساحت :

بخش پرتو شناسي در بسياري از موارد بدون در نظر گرفتن بسياري ملاحظات مهم ساخته مي شود.از يک سو بخشهاي راديولوژي دانشگاه هاي علوم پزشکي براي همه ي کارکرد هاي خود توزيع فضايي          دارند. پراکتدگي فاصله اي اين بخش در بيمارستان عمومي در جايي در بين بخشهاي ديگر است .به طور کلي توزيع مساحت بخش پرتو شناسي به شرح زير است:

11درصداتاق ها و اتاقک هاي کنترل

5/16درصد اتاق هاي پرتو نگاري

9 در صد کل پردازش و تفسير فيلم ها

5/20در صد محل مديريتي

5/8در صد محل آموزش

5 درصد محل انتظار و ريکاوري

5/29در صد محل آمد و شد و ديوارها

محل پذيرش وانتظار:

کارکردهاي مديريتي وثبت موارد شغلي بخش ،برنامه تعيين وقت محل مراجعه بيماران،تايپ کردن فهم ها و تکميل در محل پذيرش.ميز پذيرش بايد در وسط و نزديک محل ورود به بخش قرار داشته باشد.بايد اين محل به اندازه کافي صندلي راحتي براي نشستن داشته باشد،خوب روشن باشد و خوب تهويه شود.از اين محل بيمار يا به اتاق پرتو نگاري مربوطه فرستاده مي شود و يا به او نوبت داده مي شود تا وقت ديگري مراجعه نمايد.تعيين نوبت براي وقت ديگر ممکن است به خاطر درج در فهرست نوع خاصي از معاينه باشد و يا اين واقعيت که بيمار به خاطر نوع خاص معاينه خود آماده سازي قبلي لازم دارد.

محل انتظار باد داراي اتاقک جدا گانه داي براي بيماران بد حال باشد .چنين بيماراني نياز به توجه پزشکي /پرستاري ويژه اي دارند و مي توان آنان را در اين محل به طور خصوصي نگه داشت . نکته ي مهم ان است که کارمند پذيرش يا کارمند دفتري شخصي ملايم باشد و با سخنان محبت اميز و رفتار خوش با بيماران رفتار کند چون اين بيماران به طور معمول دچار ترس اندو با اين محيط نا آشنا و از ان نارحت اند.

بايگاني پرتو نگاري ها:

در بعضع بيمارستان ها فيلم هاي پرتو نگاري تا نزديک به 10 سال نگه داري مي شوند .اگر در هر سال تعداد زيادي پرتو نگاري شود اين کار مستلزم داشتن قفسه هاي بزرگ است بايد اين فيلم ها طوري طبقه بندي شوند که در صورت لزوم بتوان به اساني آن ها را بازيابي کرد.کمک گرفتن از بخش بايگاني پزشکي بيمارستان در اين مورد لازم است. آرماني ان است که بخش پرتو شناسي اطمينان يابد همه فيلم ها به طور مناسب طبقه بندي شده اند و در صورت ضرورت مي توان به آنها ذسترسي داشت .در بيمارستان نوين که پرونده هاي پزشکي رايانه اي شده ،تصوير هاي پرتو نگاري را مي توانيد در ديسک هاي مغناطيسي نوار يا فلاپي ديسک ضبط کرد.با اين کار فضاي لازم به شدت کاهش مي يابد و وقت و زحمت بازيابي فيلم ها کم مي شود .

دفتر متخصصان پرتو شناسي :

مرسوم آنست که دفتر متخصصان پرتو شناسي نزديک اتاق هاي پرتو شناسي قرار دارد و مراجعان عاذي به آساني به آن دسترسي ندارند اين دفتر چند نگا تو سکوب دارد که متخصصان پرتو نگاري ها را روي آن ها قرائت مي کنند و گزارش خود را مي نويسند.و

تاريک خانه:

چسبيده به اتاق پرتو نگاري است و مهمترين قسمت پرتو شناسي است .بخش بزرگي از کار آيي بخش پرتو شناسي به تاري خانه ي آن و کارمندان تاريک خانه بستگي داردبهتر است تاريکخانه نهويه متبوع داشته باشد و گرنه ظرف ظهور و ثبوت فيلم بايد دماسنج سر خود باشد و ساز و کار تنظيم گرما داشته باشد تا در جاهاي گرمسير از خراب شدن فيلم جلو گيري شود . چون در جا هائيکه درمسيرمحل ظهور وثبوت فيلم،گرم وپوشش حساس فيلم ها ي پرتو نگاري ذوب و يا خراشيده مي شود. در جاهايي که مقدار کار زياد است از دستگاه ظهور و ثبوت خود کار مي توان استفاده کرد،که در آن فيلم هاي برداشته شده از يک طرف وارد مي شود و در مدت چند دقيقه از طرف ديگر فيلم هاي ظاهر نشده به طور خود کار خارج مي شوند ، فيلم هاي خارج شده هم ثابت و هم خشک اند . اگر کار بخش از 50 فيلم در هر روز بيشتر باشد پردازشگر خودکار کوچک مي توان نصب کرد.مدل هاي گوناگون اين پردازشگر به وسيله فروشندگان تجهيزات ارائه مي شود.

رسم آن است که محل تاريکخانه بين دو اتاق x-ray  باشد  تا انتقال جعبه فيلم برداشته شده بين اتاق پرتو نگاري و تاريکخانه آسانتر باشد. در تاريکخانه علاوه بر ظرف داروئي ظهور وثبوت فيلم يک دستشوئي مصارف عمومي با لوله خارج کننده هم هست که براي مخلوط کردن محلول هاي شيميايي و شستن دست ها از آن استفاده مي شود. بايد راهرو منتهي به تاريکخانه به صورت زيگزاگ ساخته شود تا مانع رسيدن نور خارج به تاريکخانه باشد و گرنه لازم است يک مانع نور مجهز به درهاي داراي قفل دروني داشه باشد تا امکان ورود کارکنان به تاريکخانه در موقع پردازش فيلم وجود نداشته باشد.

اتاق هاي پرتو نگاري:

مهمترين قسمت بخش پرتو شناسي اتاق هاي پرتو نگاري آن است . تعداد اتاق ها به تعداد بيماراني که در هر روز به صورت سرپايي،بستري،تصادفيو يا فوريتي مراجعه مي کنند و بايد پرتو نگاري شوند بستگي دارد. در اين مورد هم بايد به خاطر داشت که اگر تعداد پرتونگاري هاي ويزه اي که بايد انجام گيرد زياد باشد زمان معاينه و زمان اشغال اتاق زياد خواهد شد.

در واحد x-ray بايد تا kg/m2 2000 وزن را بر کف تحميل کرد و اين واقعيت بايد هنگام طراحي کف اتاق x-ray به کارشناسان تذکر داده شود.

هر چند يک استاندارد آرايش يا آرايش يکسان براي بخش پرتوشناسي وجود ندارد مطالعه عوامل مورد نظر در تعيين محل بخش ،مطالعه ي مجموع فضاي لازم و توزيع فضايي و فاصله اي درون بخش ،به تصميم گيري در مورد طرز استقرار واحد هاي بخش منجر مي شود . با وجود اين رويکرد (ساختن و خراب کردن )تو صيه نمي شود چون افزودن تکه تکه  بر بخش يا ايجاد تغيير در يک بخش کوچک هميشه نامطلوب است.بهتر است از همان آغاز براي تمامي بخش يکباره برنامه ريزي شود ولو آنکه در عمل بسته به نيازمندي ها و اعتبار موجود تکميل ساختمان مرحله بندي شود.

به تعداد مهندسان معمار ومشاور،طرح و طرز استقرار بخش هم هست.به عنوان مثال از سه نوع طرز استقرار مي توان نام برد .

محل و طرز استقراراتاق هاي پرتو نگاري:

به طور معمول نياز هاي کاربردي بخش در صورتي که محل اتاق هاي پرتو نگاري در يک انتهاي بال ساختمان باشداز همه بهتر تامين مي شود.چون با اين ترتيب فعاليت درون بخش با آمد و شد به ديگر بخش هاي بيمارستان مختل نخواهد شد و به علت وجود ديوارهاي خارجي لايه گذاري کمتري لازم خواهد شد .

اتاق هاي پرتو نگاري را با توجه به دو نکته يمي توان گروه بندي کرد:

دسترسي کار آمد به تاريکخانه :در صورتي که فقط يک تاريکخانه براي چند اتاق پرتو نگاري کار کند

بيشترين و کار امد ترين استفاده از صفحه هاي حفاظتي سربي

اتاق هاي پرتو نگاري بايد مستطيلي و نه مربع باشد و پهناي ها دست کم 5/4 متر باشد.مناسب ترين اندازه ي يک اتاق پرتونگاري 6 *5/4 است.در اتاق پرتونگاري يک نوع لوله اورهد پرتو تابي اشعه يx به بيمار بستري يا دراز کشيده در برانکارد را آسانتر مي کند .با وجود اين به دلايل اقتصادي ممکن است مطلوب تر باشد که يکي از اتاق ها مجهز به مسير کف به سقف باشد .اگر نوع اورهد به کار مي رود مي توان آن را به وسيله ي ستون هايي که کبع کف اتاق است يا گيره هايي که روي ديوار است تقويت کرد .با اين وجود اين نصب به صورت آويزان از سقف بهتر است.

اگر اتاق هاي پرتو نگاري به صورت جفتي ساخته شوند يک تاريک خانه را ميتوان براي هر دو اتاق به کار گرفت ودر نتيجه از فضا و عمليات صرفه جويي مي شود.کمترين مساحت براي يک اتاق پرتونگاري نبايد از 20 متر کمتر باشد.

بايد محل کافي در بيرون اتاق پرتو نگاري براي زمانانتظار بيماران فراهم باشد .

بايد يک محل تعويض لباس در اتاق پرتو نگاري وجود داشته باشد که بيماران به ويزه زنان بيمار پيش از پرتونگاري پوشاک خود را از تن درآورندوپس از پرتو نگاري دوباره بپوشند  وهراتاقک يا محل تعويض لباس بايد يک صندلي ،لباس آويز و آينه داشته باشد.براي آن که محافضت بيماران کامل شود بايد در اتاقک مجهز به قفل دروني باشد.

دستگاه هاي توليد پرتو x :

لوله هاي توليد اشعه x هرگز نباي در جهت واحد کنترل ،تاريک خانه يا پنجره باشد.

پانل کنترل هر حتي المقدور هر چه دورتر از ميز x-ray باشد.

خطر پرتو تابي به اشخاص درون اتاق پرتو نگاري نسبت معکوس با مجذور فاصله ي بين لوله ي توليد پرتو و افراد دارد.

راهروي گذراندن جعبهي فيلم از اتاق پرتو نگاري به تاريکخانه از طريق دريچه ي پنجره اي که به تاريکخانه باز شده قرار مي گيرد.بايد اين دريچه به اندازه ي کافي لايه سربي داشته باشدتا از ورود پرتو هاي پراکنده به تاريکخانه جلوگيري کند.

يک نکته ي مهم که احتمال مي رود فراموش شود آن است که درها و پنجره هاي اتاق پرتو نگاري هم بايد لايه هاي سربي داشته باشد تا از پراکنده شدن از اين اتاق به بيرون جلوگيري شود.

اتاقک فرمان(کنترل):لازم است اتاقک فرمان در محلي باشد که حتي وقتي ميز در حالت شيب دار است بتوان بيمار را مشاهده کرد.لازم است اتاقک درمان در داشته باشد يا مانع مناسبي جا گذاري شده باشد تا کارداني که در اتاقک فرمان است در برابر پرتو نگاري پراکنده حفاضت شود.

بايد از پانل کنترل به يک چراغ راهنما واقع در خاج از هر اتاق پرتو نگاري سيم کشي شود  تا وقتي دستگاه ها در حال کار است از بيرون نشاني داده شود و ساير کارکنان نادانسته و ناگهاني به اتاق پرتو نگاري وارد نشوند .نصب يک چراغ قرمز به عنوان راهنما کافي است .

اگر بخش پرتو شناسي سه اتاق پرتو نگاري داشته باشد مي توان از دو اتاق براي پرتو نگاري معمولي استفاده کرد ولي بايد بيش از يک رختکن داشته باشد زيرا تعويض لباس نيز کاري وقت گير است.در مدتي که يک بيمار مشغول بيرون آوردن لباس خود در رختکن است ،بيمار ديگر پس از پايان پرتو نگاري در رختکن ديگه لباس خودرا مي پوشد .

اتاق سوم را مي توان براي پرتو نگاري هاي ويژه مانند آزمايش با باريم به کار گرفت.نکته ي قابل توجه اين است که اين اتاق بايد يک دستشويي داشته باشد،وجود تهويه ي متبوع در اين اتاق باعث مي شود که دفعات قطع کار دستگاه کاهش يابد چون بيشتر بيماران بدون لباس روي ميز x-ray دراز مي شوند در زمستان بايد اتاق ها گرم نگه داشته شوند.(دکتر حسن انصاري ،عبادي فرد)

وسايل و تجهيزات مورد نياز در بخش :

در فناوري احياي قلبي ريوي بايد در کليه ي شيفت ها به صورت فوري در اختيار بيماران قرار گيرد .تکنولوژي مزبور با استفاده از وسايل و تجهيزات زير قابل اجرا است:

- ذميبريلاتور و صفحه ي نمايش

- دارو هاي اورژانس

- وسايل احياي تنفسي

- تجهيزات فلو ئوروسکوپي

- تاريکخانه دستي يا خودکار

- قفسه خشک کردن فيلم

- فايل نگه داري فيلم خام

- نگاتوسکوپ

- پيشبند دستکشهاي سربي

- چهار پايه

- دستگاه برش دهنده ي فيلم

حفاضت در برابر پرتو تابي:

اگر اتاق هاي پرتو نگاري جداگانه و طوري ساخته شوند که مردم نتوانند از فاصله ي يک متري به ديوار هاي آن نزديک شوند،هيچ نوع ديوار حفاضتي ضرورنت نمي يابد ،ولي چون دستيابي به اين امر هميشه ممکن نيست بايد ديواراتاق هايي که دستگاه هاي پرتو نگاري در آن قرار دارند به اندازه ي کافي حفاضت و تقويت شود.

چون طبق توصيه هاي بخش حفاضت در برابر پرتو تابي از مرکز پزوهش هاي اتمي بهاباد در     ديوار هاي اتاق پرتو نگاري بايد به ضخامت 9 اينچ از بتون يا 14 اينچ آجر فشرده بنايي باشد ،که براي حفاضت اوليه در برابر پرتو هاي پراکنده شده  کافي است در هر جا که ضخامت ديوارها از ارقام مذکور کمتر باشد توصيه مي شود که از لايه هاي سربي استفاده شود.(دکتر حسن انصاري)

جاهايي که حفاضت ويژه لازم دارند عبارتند از:

ديوارهاي بين اتاق پرتو شناسي و اتاق هاي مجاور

ديوار پشت محل ايستادن هنگام پرتو نگاري قفسه ي صدري در اتاق پرتو شناسي

تدابير حفاضتي شخصي يعني پوشيدن روپوش لاستيکي سرب دار در موقع کار و دستکش هاي لاستيکي سرب دار هنگام فلوئورسکوپي که حفاظت کافي ايجاد مي کنند.

استفاده از فيلم هاي dosimeter و آزمايش آنها هر 3 ماه يکبار.

روش پذيرش بيمار در بخش راديو لوژي:

اصل مهم در مديريت بخش راديولوژي تعيين ظرفيت کار هر دستگاه،تقسيم کار به صورت مطلوب و پذيرش با تعيين وقت قبلي است. در يک سيستم موثر تمام بيماران بايد از يک نقطه مرکزي به بخش فرا خوانده شوند. با اين روش 200 بيمار را مي توان با استفاده از برنامه ريزي توسط 1.5نفر در روز به بخش فرا خواند . استفاده از کامپيوتر در زمينه تعيين وقت قبلي روش موثر و مطلوبي به شمار مي آيد . بديهي است که از کامپيوتر براي اطلاعات آماري و امور مالي بخش نيز مي توان استفاده کرد.

براي بخش راديولوژي که روزانه کار 200 نفر را انجام مي دهد 2 نفر متصدي پذيرش بيمار لازم است. مسئول پذيرش وظيفه پاسخ به تلفن ها را نيز بر عهده دارد. در يک بخش بزرگ ممکن است متجاوز از 100 ارتباط تلفني در روز برقرار شود.

براي پذيرش و آزمايش اين تعداد بيمار در حدود 3.5 تا 4 نفر تکنو لوزيست يا کارشناس لازم است.(دکتر صدقياني)

روش تعيين وقت قبلي:

اساس برنامه تعيين وقت قبلي به شرح زير است:

درخواست آزمايش تمامي بيماران بستري بايد تا ساعت 4 بعدازظهر روز قبل به بخش راديولوژي ارسال شود بيماران اورژانس از اين برنامه مستثني هستند. در بيمارستانهاي بزرگ براي بيماران سرپايي و کلينيک ها با تلفن وقت قبلي اخذ مي گردد. بخش راديولوژي نيز بر اساس امکانات خود نزديکترين وقت ممکن را براي بيمار تعيين ميکند. هنگامي که بيمار وارد بخش مي شود آزمايش بايد بلافاصله انجام گيرد . با برنامه ريزي قبلي و اطلاع از طول مدت لازم براي آزمايش ،انجام بموقع آزمايش امکان پذير خواهد بود.

برنامه ريزي صحيح اختصاصي هر اتاق به منظورانجام کارهاي مخصوص ،ضروري است .

در يک اتاق اختصاصي که براي راديوگرافي هاي سينه اختصاص دارد ،انجام شود. برخي از تکنولوژيستها با اختصاص يک اتاق براي راديوگرافي سينه مخالفت دارند زيرا عقيده دارند که اين اتاق در مدت روز به طور کامل اشغال نخواهد شد، به هر حال بايد توجه داشت که حداقل 40 درصد از ظرفيت کار مربوط به راديوگرافي سينه است.

انجام آزمايش هاي فلوروسکپي بستگي به تعداد اتاق هاي فلوروسکپي دارد . اگر فلوروسکپي هر بيمار در يک اتاق به 20 دقيقه وقت نياز داشته باشد. هر اتاق در يک ساعت 3 بيمار را خواهد پذيرفت به اين ترتيب 36 مورد آزمايش فلوروسکپي را به آساني مي توان در 2اتاق در 6 ساعت کاري انجام داد.

طراحي و ساخت تاريکخانه:

محل تاريکخانه(location ):

a)در ناحيه اي قرار گيرد که وسط اتاق هاي راديوگرافي باشد و از طريق پاس کاست  (hatch)با تمام آنها در ارتباط باشد.

b)در محل دور از حرارت و رطوبت ساخته شود.

c)در نقاطي ساخته شود که به راحتي به آب و برق دسترسي داشته باشند.

d)در کنار آن محلي براي کنترل فيلمهاي خروجي قرار داشته باشد(viewing area ).

2- اندازه تاريکخانه(size ):

در صورتي که به طور مداوم و شبانه روزي از يک تاريکخانه استفاده شود و به طور دائم مورد استفاده باشد،بايد حداقل مساحت کف آن 10m2 باشد و ارتفاع سقف آن  بين

2.5-3متر ساخته شود . بايد خاطر نشان ساخت در صورتي که به طور دائم ازتاريک خانه استفاده نشود مي توان آنرا در ابعاد کوچکتر و مورد نياز ساخت.

3- حفاظت ازتشعشع (radiation protection ):

در صورتي که تاريکخانه بين اتاق هاي تصوير برداري ساخته شود در معرض تابش تشعشع

خواهد بود و به منظور جلوگيري از دريافت اشعه توسط کارکنان و فيلم هاي موجود بايد حفاظت کامل انجام شود. در صورتي که به هر دليل نياز به چک کردن ديوارهاي تاريکخانه از اشعه تابشي باشد ،بهترين روش استفاده از دزيمتر ترمولونيسانس( TLD) مي باشد . اين دزيمتر را به ديوهر تاريکخانه متصل نموده و پس از يک هفته مورد بررسي قرار مي دهند (البته راههاي ديگر ي نيز وجود دارد ولي روش استندارد رين روش مي باشد).

4- کف تاريکخانه(floor ):

امروزه تمام عمليات ظهور و ثبوت با دستگاههاي اتوماتيک انجام مي شود و در استقرار آنها به گونه اي عمل مي شود که فقط سيني تغذيه آنها درون تاريکخانه است. بنابراين درون تاريکخانه با مواد شيميايي سرو کار ندارد به همين دليل بهترين ماده اي که مي توان براي کف تاريکخانه استفاده کرد کاشي هاي پلاستيکي مي باشد زيرا نگه داري آنها راحت بوده و دوام خوبي هم دارند. به علت تاريک بودن محيط ،بهتر است که از کاشي هاي رنگ روشن استفاده شود و در صورتي که تمام قسمتهاي دستگاه ظهور و ثبوت درون تاريکخانه باشد مي بايد از موادي در کف تاريکخانه استفاده شود که منفذ دار و لغزنده نباشد و در برابر مايعات شيميايي واکنش نشان ندهند.

5- ديوارها و سقف تاريکخانه(walls/ceilling ):

ديوارها و سقف بايد دو خصوصيت داشته باشند:

a ) رنگ آنها روشن باشد و به گونه اي ساخته شده باشند که تمام نور تابشي را به طور کامل منعکس کنند،هر چه مقدار انعکاس نور بيشتر باشد شدت نور ايمني کمتر ي نياز است همچنين به علت پخش بيشتر نور کار کردن در تاريکخانه راحتتر خواهد بود .

b ) پاک کردن آنها راحت و بدون دردسر باشد.

6- تهويه و گرم کردن تاريکخانه(ventilation/ heating ):

به دلايل زير در طراحي تاريکخانه ميبايد تهويه و گرم کردن تاريکخانه رعايت شود:

(a ايجاد شرايط رضايت بخش براي کار کردن کارکنان

(b نگه داري و استفاده از فيلم ها در وضعيت خوب

(c خوب کار کردن سيستم ظهور و ثبوت اتوماتيک

در صورتي که عمل تهويه به خوبي انجام نشود رطوبت نسبي محيط افزايش مي يابد که منجر به کاهش درجه حرارت سيستم ظهور و ثبوت خواهد شد. دستگاه ظهور و ثبوت براي جبران آن درجه حرارت را افزايش مي دهد و در اين حالت است که فيلمها در داروي ظهور به علت افزايش درجه حرارت افزايش دانسيته پيدا مي کنند و دچار آلودگي مي شوند.

در صورت اطمينان از نکات زير مب توان از بروز اين مشکل جلو گيري کرد:

کنترل رطوبت نسبي بين 40-60 درصد

تعويض هواي تاريکخانه حد اقل 10  بار در ساعت

نگه داشتن درجه حرارت تاريکخانه بين 18-20 درجه سانتيگراد

تمام موارد فوق با استفاده از يک سيستم تهويه مناسب ايجاد مي شوند همچنين به منظور ايجاد تهويه مطلوب مي توان از يک هوا کش ضد نور در بالاي تاريکخانه استفاده کرد تا هواي تازه و صاف شده را از بيرون به داخل انتقال دهد. به منظور کنترل دما بايد از رادياتور هاي آب گرم استفاده شود. از نکات قابل توجه اين که هرگز نبايد از گرم کننده هاي الکترونيکي يا حرارتي استفاده شود زيرا خطرآتش سوزي وجود دارد .

7- نوع درب ورودي تاريکخانه(type of enterance ):

به علت ضرورت ورود و خروج روزانه به تاريکخانه و همچنين جلوگيري از ورود نور مرئي به تاريکخانه ،بايد طراحي ويژه اي براي ساخت درهاي تاريکخانه انجام شود.(قاسم نبي احمدي)

روشنايي تاريکخانه:

به طور کامل در تاريکخانه 2 نوع نور مورد استفاده قرار مي گيرد :

نور سفيد

نور ايمني

  نور سفيد:

دلايل استفاده از نور سفيددر تاريکخانه:

بررسي و کنترل کاست ها و صفحات تشديد کننده

تميز کردن محل کار

سرويس کردن دستگاه ها

لامپ سفيد را بايد با تواني در حدود 60 وات يا (مهتابي30 ) در سقف نصب کرده و در صورتيکه ابعاد تاريکخانه بزرگ باشد بهتر است که لامپ را در بالاي محل کار نصب کرد. لامپ فوق بايد دو کليد روشن و خاموش داشته باشد تا در صورت نياز در هر زمان به راحتي بتوان آن را روشن يا خاموش کرد. از کارهاي ضروري ديگري که مي بايست کاملا رعايت شود اين است که کليد لامپ سفيد از کليد نور ايمني کاملا مجزا باشد زيرا در غير اينصورت امکان اشتباه وجود دارد و ممکن است به جاي روشن کردن کليد نور ايمني لامپ سفيد را روشن کرده و در نتيجه فيلمها با نور مرئي تابش شوند.

نور ايمني:

همان طور که مي دانيم عمل پر و خالي کردن کاست ها را نمي توان در تاريکي مطلق به طور مطلوب انجام داد به همين دليل نياز به يک نور تابشي براي بهتر انجام دادن کارها

 مي باشد. به علت حساسيت فيلم ها به نور سفيد نمي توانيم از اين نور براي کار فوق استفاده نمائيم. بنابراين منبع نور تابشي بايد 2 خصوصيت عمده داشته باشند:

اولا تامين کننده ميزان روشنايي لازم براي کار کردن در تاريکخانه باشد و ثانيا کمترين آسيب و مه آلودگي را روي فيلم ها ايجاد کند . همان طور که از خصوصيت دوم بر مي آيد هيچ منبع نور ايمني وجود ندارد که کاملا ايمن باشد و هيچ مه آلودگي بر روي فيلم ها ايجاد نکند. بنابراين يکي از کارهاي مهم در انتخاب نور ايمني اين است که منبعي با کمترين اثر منفي بر روي فيلم و بيشترين ايمني را انتخاب کنيم. (نبي احمدي)

تجهيزات تاريکخانه و نحوه استقرار آنها:

در يک تاريکخانه با دستگاه ظهور و ثبوت اتوماتيک بايد تجهيزات به نحوي مرتب شده باشند که تکنو لوژيست به راحتي بتواند کارش را انجام بدهد و در صورتي که تعداد کارکنان افزايش يافت باز هم مشکلي ايجاد نشود.

بعضي از لوازم ضروري ورود تاريکخانه در قسمت زير ذکر شده اند :

دستگاه ظهور و ثبوت اتوماتيک

پاس کاست

مخزن نگه داري فيلم ها

ميز کار

دستگاه ظهور و ثبوت اتوماتيک:

همان طور که مي دانيم در گذشته کل سيستم ظهور و ثبوت در تاريکخانه قرار مي گرفته و پس از آن که فيلم ظاهر و ثابت شد، براي بررسي آن ناحيه اي را در نزديک تاريکخانه مي ساختند و در آن مکان فيلم را مورد کنترل قرار مي دادند. اما امروزه به علت پيشرفت هاي زياد در توليد و سايل و لوازم تصوير برداري و ظهور و ثبوت در دنيا نحوه طراحي و ساخت تاريکخانه ها با مدل هاي قديمي تفاوت هاي بسياري پيدا کرده اند. از جمله اين پيشرفت ها توليد سيستم هاي دي لايت و سيستم هاي تصوير سازي ليزري و غيره مي باشند و براي جايگزيني وسايل فوق در تاريکخانه ، نياز به تغييرات کلي در طراحي تاريکخانه ها مي بايد مطابق با استانداردهاي جهاني صورت گيرد ولي با توجه به عدم وجود دستگاههاي فوق در کشورمان ، هدف از توضيح طراحي هاي جديد آشنايي بيشتر دانشجويان مي باشد. در گذشته بيشتر براي ساخت تاريکخانه از ساختمانهاي غير قابل استفاده در بخش  ها استفاده مي شد و اندازه آن اهميت چنداني نداشت و فقط کافي بود که بتوان وسايل ظهور و ثبوت را در آن جاي داد اما امروزه به منظور قرار دادن دستگاههاي جديدتر نياز به فضاي بزرگتر و مناسب تر براي ساخت تاريکخانه مي باشد.

محل استقرار دستگاه ظهور و ثبوت فيلم:

دستگاه ظهور و ثبوت در تاريکخانه بايد در نقطه اي قرار بگيرد که نزديک به محل کار تکنولوژيست باشد تا وي بتواند به راحتي کار خود را انجام دهد. همچنين به منظور کاهش نياز به دستگاههاي ظهور و ثبوت بيشتر بهتر است تا حد امکان تمام اتاق هاي تصوير برداري را در اطراف تاريک خانه ساخت. از مزاياي ديگر اين عمل کم شدن تعدا تاريکخانه ها و حجم کار تکنولوژيست ها مي باشد.

پاس کاست(محل ورورد و خروج کاست ها)

اين وسيله تبادل کاست را بين اتاق راديوگرافي و تاريکخانه آسان مي کند بنابر اين بايد دو درب داشته باشد. دري که به داخل اتاق راديوگرافي باز مي شود بايد به وسيله سرب با ضخامت2mm  پوشيده شود در بديگر آن بايد به داخل تاريکخانه باز شود.

علاوه بر اين پاس کاست بايد 2 خصوصيت ديگر را هم داشته باشد و عبارتند از:

الف)در ها بايد داراي سيستم  بخصوصي باشند که مانع از باز شدن همزمان آنها شود، زيرا در غير اين صورت نور به درون تاريکخانه راه مي يابد.

ب)پاس کاست بايد به دو قسمت تفسيم شود، در يک قسمت آن کاست هاي تابش شده ديگر آن تابش نشده گذاشته شود.

مخزن نگهداري فيلم ها:  (Film Hopper)

فيلم هايي را که براي مدت زمان کوتاه بايد مورد استفاده قرار بگيرنتد در اين مخزن نگه داري مي کنند اين مخزن معمولا در زير زمين کار قرار مي دهند. درون اين مخزن بايد بر اساس ابعاد فيلم ها تقسيم بندي شده باشد .( اين مخزن بايد کاملا ضد نور باشد). به منظور ايمني بيشتر مي توان با استفاده از يک ميکرو سوئيچ و يک مدار حساس به نور سفيد، مانع از باز شدن درب مخزن زير تابش نور سفيد شد. (قاسم بني احمدي ص 150)

ايمني و بهداشت در تاريکخانه:

الف) ايمني الکتريکي:

1) تمامي تجهيزات الکتريکي را از مناطق مرطوب دور تگه داريد.

2) وسايل الکتريکي بايد داراي سيم متصل به زمين باشند.

3)براي لامپ ها از طنابهاي کششي جهت روشن و خاموش کرئن استفاده شود.

4)عدم استفاده از کابلهاي بلند براي وسايل الکتريکي

5)تجهيزات الکتريکي بايد داراي لامپ گکوچکي باشند که نشان دهنده روشن يا خاموش بودن دستگاه باشد.

6) تمامي سيم کشي و برق تاريکخانه بايد مجهز به دو فيوز يکي در داخل تاريکخانه و ديگري در خارج باشد

 

1)ايمني عمومي:

1/منطبق بودن تابش نور ايمني با حساسيت فيلم ها

2/تهويه مناسب

3/وجود خروج اضطراري براي ايمني در برابر آتش آسوزي

2)ايمني شيميايي:

داروهاي ظهور و ثبوت شامل بسياري از مواد شيميايي سمي مي باشند و بايد با مراقبت حمل و نقل شوند اين مواد سمي عبارتند از:داروي ظهور:1-اسيد استيک2-گلوتر آلدهيد3-هيدروکنيون4-دي اتيلنگليکول5-سولفيت سديم6-فنيدون7-هيدرو کسيد پتاسيم

داروي ثبوت:1-اسيد استيک2-تيو سولفات آمونيوم3-سولفات آمونيوم

به منظور کاهش اثرات نامطلوب مربوط به اين مواد هواي درون تاريکخانه بايد کاملا تهويه شود(10بار در ساعت )همچنين در هنگام حمل ونقل بايد کاملا دقت شود که هيچ گونه تماسي با پوست پيدا نکند .به علاوه بايد از استنشاق و خوردن اين مواد پرهيز کرد.

به اين علت تمامي کارکناني که در کار حمل و نقل اين داروهاي شيميايي هستند بايد قبل از نقل و انتقال اتيکيت مربوط به ترکيب مورد نظر را مطالعه کنند.با اين وجود توصيه مي شوند که در تاريکخانه از يک کيف حاوي ماسک صورت و عينک و دستکش لاستيکي و پيش بند  پلاستيکي استفاده شود.اما براي تنظيم و کنترل مواد خطرناک و خطر ساز بايد از روشي که در سال 1988ارئه شده بهره گرفت .اين روش به نام کنترل مواد تهديد کننده  سلامتي (coshh) ناميده شده است .بر اساس اين قانون علاوه بر استفاده از تجهيزات استاندارد و وسايل ايمني مي بايست مسئوليتي را که بر عهده هر کدام از کار کنان گذاشته شده است مورد کنترل قرار داد.بنابراين تنها با استفاده از تجهيزات استاندارد نمي توان خطر اين مواد را به حداقل رسانيد .البته بايد خاطر نشان ساخت که استفاده از تجهيزات و وسايل ايمني کاري معقول مي باشد ولي بهترين روش توام بودن اين تجهيزات به همراه تنظيم اساس نامه coshh

مي باشد.

COSHH:

يکي از نکات مهمي که بايد در بخش هاي راديولوژي تشخيصي رعايت شود تنظيم اساس نامه COSHH مي باشداساس نامه COSHH باعث نظارت مديران بر انجام موارد زير بخش مي شود. عبارتند از :


مطالب مشابه :


برنامه حوادث غير مترقبه بيمارستاني و سامانه فرماندهي حادثه بيمارستان

· تعيين خط مشي بيمارستان در پاسخ به هر نوع حادثه ذخائر دارويي و در بيمارستانها:




دستورالعمل از مراقبتهاي مديريت شده(1-2-3-4-5)

مديريت اثربخش وحدت رويه در ارائه خط مشي هاي درماني فرآورده هاي دارويي و




دستورالعمل از مراقبتهاي مديريت شده(1-2-3-4-5)

دستورالعمل از مراقبتهاي مديريت رويه در ارائه خط مشي هاي بيمارستانها و




مدیریت خدمات بهداشتی درمانی

· تعيين خط مشي بيمارستان در پاسخ به هر نوع حادثه ذخائر دارويي و در بيمارستانها:




دستورالعمل مراقبتهاي مديريت شده (۱۱-۱۲-13-14-15)

رويه در خط مشي هاي دولتي و بيمارستانها دارويي مي باشد كه در صورت




بخش پرتوشناسی

خط مشي ها:(دکتر نيست ،با وجود اين در بيمارستانها که بخش در مديريت بخش راديولوژي




برچسب :