خلاصه مطالب فصل هشتم: نقاشي ايراني

آتوسا احمدی، منصوره محمدی

قديميترين آثار نقاشي: ديوار غار (مير ملاس) لرستان وتپه (مليان) فارس که محل سکونت مردم چند هزار سال پيش از ميلاد مسيح بوده است.

غناي هنر ايران - نقاشي هاي مادها - طرح کاشيهاي لعابدارهخامنشي - تزئينات کاخها - نقاشي روي ديوار گچ اندود پرستشگاههاي ساساني

از دوره اشکاني نقاشي ديواري مهمي در دورا اروپا (واقع در شمال رود فرات يافت شد - صحنه شکار حيوانات - نقاشي ديواري کوه جواجه سيستان با موضوع - نقش بانوان که سابقه نداشت).

کاربرد رنگ تخت بدون سايه روشن و نوع قلمگيري که بعدها در مينياتورهاي ايراني درخشيد و تصاوير دلگير اين کوه خواجه شامل نقش رب النوع و نوازنده و سوارکار

بطور کلي بررسي تاريخ هنر (نقاشي اشکاني) پايه نقاشي ايراني است از آن جمله حاشيه هاي تزئيني و گره سازي طرح هاي هندسي و نقش نخلچه و گل نيلوفر و برگ کنگر از دوره ساساني نقاشي ديواري از جمهوري ترکمنستان (شوروي سابق) و پنج کنت ازبکستان

نمونه اي از سنت ديرپاي ديوارنگاري بر ساختمانهاي باستان ديده مي شود شامل داستانهاي روايي مانند مجلس سوگ سياوش که چهار قرن بعد پايه و اساس شاهنامه فردوسي واقع شد.

در شاهنامه پيکره درشت در زمينه سرخ يا زمينه سرخ يا زرد ملايم

مکتب سلجوقي

از نيمه دوم سده 5 هجري تا نيمه دوم سده ي 6 هجري و تا اوايل سده 7 هجري

هنر اين دوره از دوره از کاشيها و سفالهاي لعابدار منقوش شناخته مي شود.

چهره سازي صورت به حالت مردم آسياي مرکزي و چين شبيه چهره هاي عموما گرد و چشماني کشيده و ابرواني شبيه به ترکان آسياي مرکزي

نقاشي هاي صفحات مصور چند خطي - نگاره هاي نقاشي شده زير لعاب ظروف سفالين زرين فام و مينايي آن عصر –صفحات مصور مجالس رزم و بزم - صحنه هاي عاشقانه - گفتگو و صحنه هاي اسطوره اي و موجودات خيالي

مکتب ايلخاني يا مکتب تبريز

از آخر سده 7 هجري تا آخر نيمه اول قرن 8 هجري (مغولها)

تعدادي کاتب مصور شده

گسترش روابط ايران وچين و ورود نقاشي چيني

هنرمندان با دو مکتب هتر چين (سونگ ويوان)

عناصر اصلي تقليد از چين شامل: منظره سازي, طبيعت سازي, صورت سازي, طراحي, ترسيم ابرهاي پيچ وتاب دار, جانوران افسانه اي, کوههاي با قله هاي مخروطي و بريده بريده

قطع نقاشي با طول زياد و عرض کم

مرکز اين هنر: تبريز

مکتب جلايري يا مکتب بغداد

بعد از فروپاشي ايلخانان - خاندان جلايري - در حدود سالهاي 736 آغاز و تا سال 1814 ادامه داشت.

پايتخت شهر بغداد

مضامين ادبي

تداوم مکتب ايلخاني

در کارهايشان انديشه و ذوق و سنتهاي ايراني نمود بيشتري دارد.

فرق قلم گيري خوب و خط کشي مبتذل

رنگ: بيان احساس

طراحي و خط: بيان انديشه و استدلال

خط موزون: تابعيت مي کند از احساس خالص و نيروي انديشه يعني هر دو عامل, هر چند تناسبات اين دو عامل بيشتر باشد خطوط بکار رفته جاندارتر و گوياتر است.

مکتب شيراز

سده 8 هجري تا پايان سده 14 هجري

تصاوير انساني وحيواني اهميت دارد, اصل فضا توسط اين عناصر اشغال مي شود.

زمينه کار: قرمز – زرد – اکر يا طلايي. يادآور سنت رنگ آميزي ساساني است.

در اين دوره رنگ آميزي موزون وکمي مات و ساده و حداقل ريزه کاري وحداکثر گوياي موضوع است.

مکتب هرات (شيوه ي مکتب خراسان )

شيوه شاعرانه و سرشار از ذوق

تداوم سنتهاي قديم و رنگ آميزي فوق العاده در شاهنامه بايسنقري تکامل نگارگري در اين مکتب

مکتب اصفهان

آثار رضا عباسي فوت 1044 ه.ق

موضوعات دراويش و جوانان با قدرتي جسورانه در طراحي ابداع شدند, دورگيري قوي, طراحي زيبا و پر حرکت

مکتب بخارا

از دو مکتب پديد آمده: هرات و بخارا

مهارت در صخره سازي قلم گيري هنرمندانه, تناسب بين پيکره ها

مکتب صفوي (مکتب تبريز صفوي) مکتب تبريز 2

با روي کار آمدن شاه اسماعيل او کمال الدين بهزاد نقاش دربار هرات را با خود به تبريز برد.

او در تبريز به رياست کتابخانه سلطنتي گمارده شد و با شاگردانش مکتب تبريز صفوي را بوجود آوردند.

صحنه هاي نقاشي اختصاص به نمايش عظمت و حيات دربار صفوي دارد.

ترکيب بندي به نسبت هرات ازادتي

پيکره ها با قامت رسا و پوشاک منقوش

نقش پارچه با دقت نشان داده شده

تغير شکل عمامه ها

مکتب خراسان

زمان ابراهيم ميرزا شاهزاده هنر دوست صفوي بوجود آمد.

هنرمندان آن بيشتر مال مکتب تبريز و هرات بودند.

نمونه آثار متعلق به 960 تا 1000 هجري است.

مينيياتور

براي نقاشي هاي ريز نقش, نسخ خطير شامل چهره پردازان و تذهيب بر کاغذ و عاج بکار رفته

در سده 18 و 19 با رنگ روغن در انگلستان معمول شد.

از صدر و متصل شدن ايران به سرزمين هاي اسلامي تمام تجربيات هنري و سنتهاي باستان ايران در خدمت اسلام در آمد.

تذهيب و تجليد و نقاشي کتابها در ميان ايرانيان رواج يافت, توجه به ريزه کاري وتکامل فني بيشتر

نظريات در مورد مينيياتور

ايوان چوکين, آثار پس از اسلام و مکاتب و هنر تخت جمشيد و سنگ نگاره ها و نقره کاري ها, متاثر از ساساني

بازل گري, در مکتب سلجوقي تاثير هنر ايراني کاهش مي يابد.

الکساندر پاپا دولو در مورد مينيياتور, باري ساختن شکل تصوير از يک منحني کم و بيش بيضوي با تغيير شکل عمق را نشان مي دهد, در نتيجه فضا و ترکيب بندي شکل را مي سازد البته اين روش در قديمتر بيشتر در نسخ کتابهاي حريري به چشم مي خورد.

چهره ها و دستها و شخصيتهايي که ساختمان اصلي اثر را تشکيل مي دهند هنگام کشيدن بايد با زيبايي و توازن طبق اصول رياضي ارائه شوند.

در نهايت ترکيب بندي شکل نسبت به محتوا, مدور ساختن افق

چهره هايي پشت صخره ها ست که کامل کننده منحني هستند که نقش شهود را نيز دارند.

از نظر محتوا نوعي آگاهي تاريخي نسبت به صحنه اي است که به وقوع مي پيوندد.

خلاصه مطالب فصل هشتم: نقاشي ايراني

مطالب مشابه :

رنگ آمیزی باکتریها

آموزش پيشرفته Photoshop CC

رنگ‌آمیزی به زبان ساده

خلاصه مطالب فصل هشتم: نقاشي ايراني

رنگ آميزي ميکروارگانيسمها microbiology

رنگ آمیزی شهرها