سازمان خواربار و کشاورزی جهانی فائو

فائو ( FAO )

فائو( FAO ) مخفف واژه food & agriculture organization of the united nations سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد و یکی از سازمان های تخصصی سازمان ملل است و به مثابه یک مجمع بین المللی بی طرف است که تمام کشورها اعم از توسعه یافته و در حال توسعه در آن حضور حضور دارند و در جهت بهبود کشاورزی ، جنگلبانی ، شیلات و دست یازی به تغذیه مناسب علی الخصوص در کشورهای فقیر و در حال توسعه برنامه ریزی و سیاستگذاری می کند . فائو علاوه بر این یک مرجع علمی و تخصصی سازمان ملل متحد است که در حال حاضر 192 کشور در جهان عضو این سازمان هستند . مقر سازمان فائو در شهر رم پایتخت ایتالیا می باشد .

مبنای پیدایش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد

اساس شکلگیری حقوقی سازمان کشاورزی و تغذیه جهانی به یک نهاد بین المللی دیگری برمی گردد که پیش از این سازمان در صحنه روابط بین الملل وجود داشت این مؤسسه قبل از جنگ جهانی اول بوجود آمده بود اما به جهت ضعف آن به جهات مختلف و عدم پاسخگویی به نیازهای جدید بین المللی در ارتباط با کشاورزان و تغذیه جهانی به این نتیجه رسید که این نهاد قادر به برآورده کردن نیازهای بین المللی در ارتباط با کشاورزان و تغذیه جهانی نیست و به همین دلیل در بهار سال 1943 با دعوت فرانکلین روزولت کنفرانس بین المللی در خصوص کشاورزی و تغذیه جهانی در شهر ویرجینیای آمریکا و با شرکت تعداد زیادی از کشورهای جهان برگزار شد و این زمانی بود که هنوز جنگ جهانی دوم پایان نیافته بود .

نتیجه این نشست بین المللی تصویب طرحی بود که در آن بر ایجاد زمینه لازم برای دسترسی مردم دنیا به زمین کشاورزی و همکاری بین المللی تأکید شده بود . موضوع دیگری که بطور صریح در این مصوبه اشاره شد توسعه جهانی به لحاظ از بین بردن سوء تغذیه و رهایی مردم دنیا از گرسنگی بود که از وظایف اصلی دولت ها در این مصوبه تلقی گردیده است . همچنین نتیجه دیگر ای نشست تشکیل کمیسیونی جهت تنظیم پیش نویس اساسنامه سازمان جدید بود . سرانجام طرح تأسیس سازمان جهانی فائو در اولین اجلاس که از 16 اکتبر تا اول ژانویه 1945 در کشور کانادا برگزار گردید با امضاء نمایندگان 44 کشور شرکت کننده در این اجلاس که نمایندگان 88 درصد از جمعیت روی زمین بودند به دتصویب رسید و از همان تاریخ لازم الاجرا شد . ایران نیز در سال 1947 م ( 1326 ه ش ) به عضویت فائو درآمد . علاوه بر این ، ایران عضو کمیسیون منطقه ای تولید و بهداشت دام برای آسیا و خاور دور و جنوب غربی اقیانوس آرام نیز می باشد .

ارکان فائو

1. کنفرانس : کنفرانس عالی ترین رکن فائو است که هر دو سال یکبار تشکیل جلسه می دهد اعضای اصلی وناظر هرکدام می توانند یک نماینده در کنمفرانس داشته باشند ولی فقط اعضای اصلی دارای حق رأی هستند . در صورت لزوم کنفرانس می ند از هر سازمان بین المللی که فعالیت آن با وظایف فائو ارتباط دارد برای شرکت در جلسات کنفرانس دعوت بعمل آورد . نماینده این سازمان حق رأی نخواهد داشت .

2. شورا : شورا با داشتن 49 عضو ، رکن اجرایی سازمان فائو محسوب می شود و اعضاء شورا بوسیله کنفرانس برای 3 سال انتخاب می شوند . شورا اختیارات تفویض شده از سوی کنفرانس را اعمال می کند . اعضای شورا به 7 گروه منطقه ای تقسیم می شوند ، هر گروه دارای تعدادی کرسی ثابت است .

3. مدیر کل: مدیر کل سازمان فائو، ریاست دبیرخانه را به‌عهده دارد و از سوی کنفرانس برای یک دوره 6 ساله منصوب می‌شود . مدیر کل فائو در صورت تصویب کنفرانس می‌تواند اقدام به ایجاد دفاتر ناحیه‌ای و منطقه‌ای کند .

مدیریت و امور مالی فائو

سازمان فائو از هشت اداره تشکیل می‌شود که عبارتند از :

امور اداری و مالی، کشاورزی، اقتصادی و اجتماعی، شیلات، جنگلداری ، اطلاعات و مسائل عمومی، توسعه پایدار و همکاریهای فنی .
بیش از ۳۷۰۰ کارمند در فائو مشغول کار هستند (۱۴۰۰ کارمند حرفه‌ای و ۲۳۰۰ کارمند خدمات عمومی) که عـلاوه بر اداره مرکزی ، پنج اداره منطقه‌ای، پنچ اداره محـلی، پنـج اداره ارتباطی و بیش از ۷۸ سازمان کشوری را اداره می‌کند .
بودجه سازمان در دو زمینه اصلی صرف می‌شود :
1 . برنامه دائمی مربوط به فعالیت‌های داخلی است، شامل: حمایت از کار عملی، راهنمایی کشورها در زمینه خط مشی و برنامه ریزی و طیف وسیعی از طرح‌های توسعه – بودجه آن از طریق کشورهای عضو و مطابق سطح مقرری اعلام شده توسط اجلاس تامین می‌شود.
2 . برنامه منطقه‌ای که اهداف توسعه فائو را تحقق می‌بخشد برای پروژه‌های مشترک بین دولتهای ملی و دیگر سازمانها مساعدت‌های عمده‌ای فراهم می‌نماید.

اهداف

هدف سازمان فائو کمک به گسترش اقتصاد جهانی و تقویت رفاه عمومی است. به‌منظور دستیابی به این اهداف، فعالیت‌های خود را حول محورهای زیر انجام می‌دهد:

1. بالا بردن سطح تغذیه و استانداردهای زندگی مردم

2. اصلاح تولید و توزیع محصولات غذایی و کشاورزی

3. بهبود وضع جمعیت روستایی

وظایف

1. تشویق سرمایه‌گذاری در کشاورزی، دامداری، اصلاح منابع آبی خاکی و پرورش آبزیان؛

2. تسهیل انتقال فناوری‌ها و گسترش پژوهش‌های کشاورزی در کشورهای در حال توسعه؛

3. مبارزه برای حفظ منابع طبیعی و بر ضد بیماری‌های دامی؛

4. کمک به کشورها برای داشتن آمادگی مقابله با بحران‌های غذایی و در صورت لزوم، فراهم آوردن کمک‌های لازم برای آن‌ها. این کمک‌ها در پرتو اطلاع‌رسانی و هشدار به‌موقع این سازمان صورت می‌گیرد.

فعالیت‌ها

این سازمان ، که نهاد اصلی توسعه روستایی ملل متحد است، برنامه غذای جهانی را با همکاری سازمان ملل و نیز برنامه‌های ویژه‌ای را برای پیش‌گیری از بحران‌های غذایی و برای بهبود تولید و توزیع غلّات ارائه می‌کند . برای کشورهای خواهان کمک نیز در تمام عرصه‌های صلاحیّت‌دار، امداد فنّی فراهم می‌آورد . سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد به جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات می‌پردازد . با حکومت‌ها در زمینه سیاست و برنامه‌ریزی مشورت می‌کند و محل گردهمایی بین‌المللی برای بحث درباره مسائل خواروبار و کشاورزی است .

مهم‌ترین بخش فعالیت‌های فائو در کشاورزی و در تولید محصول است که حدود 24 درصد هزینه برنامه عمل میدانی فائو در سال را دربرمی‌گیرد . فائو به کشورهای در حال توسعه برای افزایش تولیدات کشاورزی با روش‌هایی از جمله بذرهای اصلاح‌شده و استفاده از کود ، حفاظت خاک و جنگل‌زایی ، فنّ‌های بهتر مدیریت منابع آب ، ارتقای تسهیلات انبار و بهبود فرآوری و بازار مالی ، کمک می‌کند .

فائو تأکید ویژه‌ای بر کشت محصولات غذایی سنّتی تا حدودی منسوخ‌شده مانند کاساوا (Cassava)، سیب‌زمینی شیرین و نیز وضعیت مزارع دارد . به‌جز کشاورزی که عمده‌ترین فعالیت سازمان فائو محسوب می‌شود ، این سازمان در زمینه‌های دامداری، محیط زیست، شیلات ، جنگل‌داری ، تغذیه ، بازیابی و فرآوری نیز فعالیت‌های عمده‌ای دارد . در سال 1994 فائو یک برنامه ویژه برای امنیت غذایی آغاز کرد که برای کمک به کشورهای کم درآمد مواجه با کمبود غذایی طراحی شده بود . هدف از این برنامه ، تسریع در افزایش تولید موادغذایی و بهره‌وری بود و می‌بایست ابتدا از طریق به‌کارگیری گسترده فناوری‌های پیشرفته تولید توسط کشاورزان با تأکید بر مناطق دارای توان بالقوه بالا به اجرا درمی‌آمد. در ماه مارس همان سال ، 83 کشور به‌عنوان کشورهای کم درآمد مواجه با کمبود مواد غذایی طبقه‌بندی شدند که از میان آن‌ها 42 کشور در آفریقا قرار داشتند.

اصلاحات فائو برای قرن بیست و یکم

از سـال ۱۹۴4 ، فائـو در جهت تمرکززدایی عملیات و کارآمدتر ساختن آیین نامه‌ها و کاهش هزینه‌ها در معرض مهمترین بازسازی از زمان تاسیس قرار گرفته است. به این ترتیب ۵۰ میلیون دلار صرفه جویی در سال محقق شده است .
نکات برجسته این اصلاحات عبارتند از :
- استفاده بیشتر از کارشناسان کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار .
- ارتباط گسترده با بخش خصوصی و سازمان های غیر دولتی .
- دسترسی الکترونیکی بیشتر به اسناد و بانک اطلاعات فائو .
گزارش « اصلاحات فائو در هزاره جدید » خطوط کلی اقدامات فائو را برای تمرکززدایی سازمانی و توجه به فعالیت در زمینه اولویتهای کلیدی، مشخص می‌کند. در سال ۱۹۹۹ اجلاس «چارچوب استراتژیک پیشبرد برنامه‌های فائو تا سال ۲۰۱۵» را تصویب کرد که طی تبادل نظرهای گسترده میان کشورهای عضو و دیگر سرمایه گذاران فائو وسعت بیشتری یافته و برای برنامه‌ها و طرحهای آینده این سازمان چارچوب قدرتمندی را تدارک می‌بیند .

سازمان خواربار و کشاورزی جهانی فائو

مطالب مشابه :

اساسنامه گروه نمایشی آتلیه تئاتر

تعریف ارکان ایمان

ارکان ایمان - رکن پنجم

طرح نهایی کارشناسی معماری

آموزش بورس برای تازه کاران ، روش ورود به بازار بورس

سازمان خواربار و کشاورزی جهانی فائو

جزو’ روش تدریس قرآن در ابتدایی