گناه سقوط به گردن کیست؟

کی بود کی بود من نبودم

بالاخره بعد از افتضای سقوط تیم صنایع مس سرچشمه بعد از 30 هفته بازی در لیگ برتر به لیگ دسته یک با 19 امتیاز از 4برد 7تساوی و 19 باخت باید گناه شکست و سقوط را گردن کسی انداخت. ظاهرا از مدیر باشگاه تا توپ جمع کن این تیم کسی مقصر نیست و نباید مواخذه شود و نتیجتا این مسئولان شرکت ملی صنایع مس ایران هستند که با انگشت اشاره آنان مورد اتهام قرار می گیرند. بازی کی بود کی بود من نبودم اینبار در زمین سیاست به جای زمین چمن در جریان است.

مسئولانی در رده های بالای شرکت ملی صنایع مس ایران که به رقم دانسته های خود در ابتدای فصل ، به جای مقاومت در مقابل خواست اقلیتی چند ده نفره و برخی رجال سیاسی ، از ابتدا تا انتهای فصل از هرگونه همکاری و در اختیار نهادن بودجه و اختیارات تام به مسئولین این تیم دریغ نورزیدند ، اینک در زمانی که همه از مسئولیت شکست این تیم پشت خالی کرده اند، ناعادلانه عامل شکست معرفی شده اند.

ای کاش مدیریت بحرانی که قبل از فروریزی تیم صنعت مس کرمان در هفته اخیر توسط دکتر داوری مدیر صندوق باز نشستگی در باشگاه صنعت مس کرمان تشکیل شد و نتیجه آن در پیروزی مس کرمان مقابل شاهین بوشهر رقم خورد پیش از آن برای باشگاه صنایع مس سرچشمه تشکیل شده بود.

پس از شکست مس سرچشمه مقابل داماش گیلان و اظهارات عجیب مدیر باشگاه صنایع مس سرچشمه که گناه سقوط را گردن ناشکری مسئولان مس انداخت، مربی این تیم نیز دیواری کوتاه تر از مسئولان مس ندید و اینبار نوبت علي سامره مهاجم با تجربه تيم فوتبال سرچشمه شده تا یک صفحه حرف های دیکته شده و تکراری این فصل را برای رسانه ها روخوانی کند.

اگر از احمد سنجری که در دسترس عموم خبرنگاران میباشد سئوال شود که در یک فصل بازی تیم مس سرچشمه در لیگ دسته یک که شما مربی آن بوده اید ، در استادیوم شهید زینلی شهر مس سرچشمه چند تماشاگر از بازی های شما دیدن کرده است، یا به تصاویر ویدئویی موجود خبرنگار برنامه 90 نظر بیاندازید، یا تعداد کل تماشاگران حاضر در بازی های خانگی این تیم را از اخبار موجود در آرشیو این سایت استخراج کنید ، به واقعیت تاسف آوری پی خواهید برد.

این واقعیت که این تیم هوادار چند صد نفری داشته باشد که بدون توقع پول و پوشاک ورزشی حاضر به حضور در استادیوم را داشته باشد، وجود ندارد و حداقل اینجانب در مدت اندکی که در سال 89 مسئولیت روابط عمومی باشگاه مس سرچشمه و راه اندازی کانون هواداران باشگاه را داشته ام از نزدیک شاهد آن بوده ام .

آماری که متفاوت با شعارهای برخی مسئولان این تیم است که گناه این شکست را بازی های دور از خانه می دانند. اگر در استادیوم باهنر کرمان آن تعداد انگشت شمار برای تشویق مس سرچشمه و یا حتی دیدن و تشویق تیم رقیب حضور بهم می رساندند، به شهادت تاریخ شهر مس سرچشمه، آمار و ارقام گذشته مسابقات این تیم و حتی کارناوالهایی با جوایز نفیس، به سختی میتوان باور کرد بیش از یکهزار نفر را در این استادیوم بتوان گرد هم آورد.

حال هزینه چندصد میلیون تومانی برای تجهیز استادیوم موجود برای پذیرش چندین هزار تماشاچی جهت تماشای بازی های لیگ برتر قبل از این سقوط و بعد از آن چه توجیهی دارد باید از طراحان اولیه آن پرسید؟

شهر مس سرچشمه با 2300 واحد مسکونی سازمانی که حداقل 200 دستگاه آن مهمانسرا میباشد، هرگز بیش از ده هزار نفر جمعیت نداشته است. 6000 نفر کارکنان این مجتمع نیز عموما در 3 شیفت کاری در معدن و کارخانه ای در فاصله 6 کیلومتری از شهر مس سرچشمه کار می کنند که عموما از شهرهای کرمان، رفسنجان، سیرجان، شهربابک با اتوبوس به کارخانه و بالعکس در تردد میباشند.

عموما ورود بخشی از کارکنان ساکن شهر مس سرچشمه همزمان میشد با نیمه دوم بازی ها تیم مس سرچشمه که به ندرت اتفاق می افتاد کسی راه خانه را با استادیوم عوض کند. پس معلوم نیست آمار "یکصد هزار ساکن شهر مس سرچشمه" ارائه شده در آخرین مصاحبه مدیر باشگاه مس سرچشمه از چه منبعی استخراج شده است؟

به این ترتیب مشخص نیست چه انتظاراتی مسئولان باشگاه صنایع مس سرچشمه از همکاری مسئولان مس داشته اند. قطعا انتظار مسئولان این تیم آن نبوده که دکتر سعد محمدی مدیر عامل شرکت ملی صنایع مس ایران برای آنان گلزنی کند یا دکتر داوری مدیر صندوق بازنشستگی کارکنان شرکت ملی صنایع مس ایران از دروازه آنان حفاظت کند!

هر چند به جای پرداخت 350 میلیون تومان به حسن هوری بابت حضور در دروازه تیم صنایع مس سرچشمه در این فصل، هر کدام از کارکنان معدن ، تغلیظ، ذوب ، پالایشگاه و حتی یکی از بازنشستگان شرکت ملی صنایع مس ایران نیز در دروازه این تیم قرار می گرفتند نتیجه حضور صنایع مس سرچشمه در لیگ برتر، بدتر از این یعنی سقوط به لیگ دسته یک نبود.

بنابراین پیشنهاد میشود اگر مجددا به لطف تجمع گروهی پلاکارد به دست در جلوی فرمانداری رفسنجان ، قرار شد مسئولان شرکت مس با حضور این تیم در لیگ برتر موافقت کنند، به جای میلیاردها تومان هزینه برای جذب بازیکنان ایرانی و خارجی، یکی از تیم های کارگری این مجتمع با همان 400 هزار تومان هزینه ورزش پرداخت سالانه کارکنان، در لیگ برتر بازی کنند با این امتیاز که حداقل دست کم 50 نفر از همکاران و خانواده آنان با جان و دل و بدون توقع مالی حاضرند برای تماشای دیدار تیم صنایع مس سرچشمه به استادیوم باهنر کرمان بروند.

قطعا خواسته کلیه کارکنان زحمتکش و بازنشستگان شریف شرکت ملی صنایع مس ایران این است که مسئولین ارشد این شرکت گروهی از کارشناسان ورزشی را مامور رسیدگی به این شکست و مسائل پیرامون آن نمایند و به این ترتیب اجازه ندهند بیش از این میلیاردها تومان بودجه کلانی که باید صرف رفاه کارکنان ، آبادانی منطقه ، سرمایه گذاری کلان استانی و بیش از ان حفظ حرمت کارکنان شریف صنعت مس شود، نابود شود.

گناه سقوط به گردن کیست؟

مطالب مشابه :

مدیرعامل صندوق بازنشستگی صنایع مس ایران: صنعت مس در طراز دولت احمدی نژاد رشد نکرده است(1)

مابه‌التفاوت مستمری بازنشستگان صنایع مس پرداخت می‌شود.

گناه سقوط به گردن کیست؟

باشگاه فرهنگی ورزشی صنعت مس رفسنجان

طرح تحقیق و تفحص از شزکت مس به تصویب مجلس رسید

سخنگوی مجمع نمایندگان استان :معدن مس عنبرآباد بزودی بازگشایی می شود.

تحلیل بنیادی «فملی»

استان رفسنگان