خرید لنز

هنگامی که یک دوربین با لنز قابل تعویض خریداری می‌کنید – خواه یک DSLR یا  یکی از انواع جدید کامپکت های با لنز قابل تعویض که به نام دوربینهای بدون آینه Mirrorless شناخته می‌شوند - معمولا به فکر اضافه کردن یک یا دو لنز دیگر به تجهیزات خود می‌افتید. در این مقاله شما را قدم به قدم در پروسه شناخت انواع مختلف لنزها، و انتخاب لنز مناسب برای نیازهای شما راهنمایی خواهیم کرد. لنزها چگونه نامگذاری می‌شوند؟ بازدید از صفحات اینترنتی مربوط به لنزها برای یک کاربر مبتدی می‌تواند کمی ترسناک به نظر برسد. نام لنزها اغلب شامل لیستی طولانی از حروف و اعداد است، که با اینکه جالب و جذاب به نظر می‌رسند اما می‌توانند برای یک تازه وارد کاملا گیج کننده نیز باشند. خوشبختانه برای شروع کار می‌توانید با خیال راحت بیشتر آنها را نادیده بگیرید، و عمدتا روی چند چیز تمرکز کنید: ·        فاصله کانونی - زاویه دید لنز را تعریف می‌کند. ·        دهانه دیافراگم - میزان نور دریافتی لنز را تعیین می‌کند. ·        سیستم تثبیت تصویر - برخی لنزها به منظور خنثی کردن اثر محوشدگی ناشی از لرزش دست، مجهز به واحد تثبیت اپتیکی هستند. ·        فرمت - اندازه سنسوری را که لنز برای کار کردن با آن طراحی شده تعریف می کند. ·        مانت لنز - مشخص می کند که آیا لنز به لحاظ فیزیکی با دوربین شما سازگار است یا نه. فاصله کانونی نخستین عددی که در تشریح مشخصات یک لنز استفاده می‌شود فاصله کانونی آن است. این عدد به همراه اندازه سنسور، زاویه دید لنز را تعریف می‌کند، اعداد کوچکتر نشان دهنده زاویه وایدتر هستند. لنزهای زوم با استفاده از دو عدد نامگذاری می‌شوند که حداکثر محدوده فاصله کانونی را نشان می‌دهند، به عنوان مثال 18-55mm برای یک لنز کیت زوم نوعی. لنزهای با فاصله کانونی ثابت که زوم نمی‌کنند (و به لنزهای پرایم معروفند) تنها با یک عدد نشان داده می شوند (برای مثال 50mm). تصویر زیر نشان می‌دهد که چگونه میدان دید با فاصله کانونی، روی یک دوربین با رایج ترین اندازه سنسور یعنی APS-C (که توسط کانن، نیکون، پنتاکس و سونی استفاده می شود) تغییر می‌کند. همچنین جدول تبدیل زیر نشان می‌دهد که این میدان دید چگونه با دو سایز سنسور استاندارد دیگر به نام فول فریم که هم اندازه یک نگاتیو فیلم 35 میلیمتری است و Four Thirds که توسط المپیوس و پاناسونیک استفاده می‌شود، رابطه دارد. 
به منظور راحتی مقایسه، لنزها اغلب با فاصله کانونی معادل 35 میلیمتری آنها ذکر می‌شوند. برای مثال یک لنز کیت 18-55 میلیمتر ممکن است به صورت معادل 28-90 میلیمتر آن ذکر شود. درک این مطلب مهم است که این بدین معنی است که یک لنز 18-55 میلیمتر با سایز APS-C همان زاویه دیدی را پوشش می‌دهد که یک لنز 28-90 میلیمتر روی یک دوربین 35 میلیمتری پوشش می‌دهد نه این که فاصله کانونی یک لنز روی سنسورهای مختلف تغییر می‌کند. 
دهانه دیافراگم دهانه دیافراگم یک لنز، دومین پارامتر اصلی در مشخصات آن است و تعیین می‌کند که لنز توانایی دریافت چه میزان نور را دارد. دهانه دیافراگم به شیوه‌های مختلفی نشان داده می‌شود، F4 ، F/4 و 1:4 همگی یک معنی می‌دهند. عدد کوچکتر نشان می‌دهد که حداکثر دهانه دیافراگم لنز، بزرگتر است و بنابراین نور بیشتری را دریافت می‌نماید. برای مثال یک لنز با دهانه دیافراگم F2.8 دو برابر یک لنز با دهانه دیافراگم F4 نور دریافت می‌نماید. هرچه ماکزیمم دهانه دیافراگم یک لنز بیشتر باشد به شما اجازه می‌دهد که در نور کمتری عکسبرداری کنید و بدون استفاده از فلش در محیط مسقف عکس بگیرید. همچنین دهانه دیافراگم بازتر عمق میدانکمتری را ارائه می‌دهد  که جنبه مهمی از عکسبرداری خلاقانه است. 
سیستم تثبیت تصویر طی سال‌های اخیر، سیستم تثبیت تصویر روی دوربین‌ها بسیار متداول شده است، اما تولیدکنندگان مختلف، آن را به شیوه‌های متفاوتی ارائه می‌کنند. پنتاکس و المپیوس، این سیستم را درون بدنه دوربین جا می‌دهند، در حالی که کانن، فوجی فیلم، نیکون، پاناسونیک و سامسونگ از سیستم‌های تعبیه شده در لنز استفاده می‌کنند. سونی برای SLR های آلفا از سیستم درون بدنه ای Super Steady Shot و برای سری Nex خود از سیستم تعبیه شده در لنز Optical Steady Shot استفاده می‌کند. سیستم تثبیت تصویر مخصوصا برای لنزهای تله مفید و حائز اهمیت است و هنگام مقایسه گزینه های مختلف، ارزش این را دارد که به طور ویژه مدنظر قرار گیرد. تولیدکنندگان مختلف، سیستم تثبیت تصویر اپتیکی مبتنی بر لنز را، با رعایت اصول مربوط به نامگذاری لنزها، به صورت‌های مختلفی نامگذاری می کنند. آنچه شما هنگام خرید نیاز دارید بدان توجه کنید در این جا ذکر شده است: ·        Canon - Image Stabilization (IS) ·        Fujifilm, Panasonic and Samsung - Optical Image Stabilization (OIS) ·        Nikon - Vibration Reduction (VR) ·        Sony (NEX system) - Optical Steady Shot (OSS) ·        Sigma - Optical Stabilization (OS) ·        Tamron - Vibration Control (VC) پشتیبانی از سنسورهای مختلف بیشتر دوربین‌های ارزان قیمت‌تر SLR و بدون آینه از سنسور APS-C استفاده می‌کنند که اندازه تقریبی آنها 24mmx16mm یا کمتر از نصف اندازه یک نگاتیو فیلم قدیمی 35 میلیمتری است (نیکون، این دوربین‌ها را DX می‌نامد). ضمنا در دوربین‌های رده بالای کانن، نیکون و سونی که اصطلاحا فول فریم نامیده می‌شوند ، سنسورها حدودا برابر با اندازه یک نگاتیو 35 میلیمتری هستند، به عنوان مثال 24mmx36mm (دوربین‌های حرفه‌ای و پرسرعت قدیمی تر کانن از یک اندازه سنسور میانی به نام APS-H بهره می بردند). در ضمن پاناسونیک و المپیوس از یک فرمت اندکی کوچکتر به نام Four Thirds در دوربین های با لنز قابل تعویض خود استفاده می‌کنند. همه تولیدکنندگان بزرگ (البته به جز المپیوس و پاناسونیک) اکنون مجموعه‌ای از لنزهایی را ارائه می‌کنند که به طور خاص برای دوربین‌های APS-C بهینه شده‌اند. این لنزها به طور کلی برای استفاده عمومی و به طور خاص برای زوم های واید بهترین گزینه هستند. لنزهایی که برای دوربین‌های فول فریم طراحی شده‌اند، به خوبی روی دوربین‌های APS-C هم کار میکنند. اما لنزهای APS-C به درستی بر روی دوربین‌های فول فریم کار نمی‌کنند. اگر در آینده نزدیک به فکر ارتقاء به یک سیستم فول فریم هستید، می‌بایست این موضوع را مدنظر داشته باشید. سازندگان، لنزهای SLR با فرمت APS-C خود را به صورت زیر برچسب گذاری می‌کنند: ·        Canon - EF-S ·        Nikon - DX ·        Pentax - DA ·        Sony - DT ·        Sigma - DC ·        Tamron - Di II ·        Tokina - DX سیگما و تامرون، برچسب‌های بخصوصی برای لنزهای دوربین‌های بدون آینه نیز دارند که به ترتیب DN و Di III نامیده می‌شوند. در زمان نگارش این متن، توکینا لنزی از این نمونه را تولید نمی‌کند. مانت لنزها هر سازنده دوربین مانت لنز مختص خود را استفاده می‌کند، بدین معنی که لنزها نمی‌توانند با برندهای مختلف استفاده شوند. برای مثال، یک لنز کانن با یک بدنه نیکون سازگار نیست. چند استثناء نیز وجود دارد. المپیوس و پاناسونیک هردو از مانت Four Thirds برای DSLR ها و مانت Micro Four Thirds برای کامپکت‌های با لنز قابل تعویض بدون آینه شان (ILC ها) استفاده می‌کنند. SLR های سامسونگ اساسا با مدل‌های مانت KAF پنتاکس شناخته می‌شدند، هرچند این شرکت اکنون روی سری NX ILC تمرکز دارد. تعدادی از تولیدگنندگان ثالث به ویژه سیگما، تامرون و توکینا، لنزهایی با مانت‌های مختلف را به منظور سازگاری با برندهای مختلف دوربین تولید می‌کنند. جدول زیر لیستی از مانت‌های لنز موجود را ارائه می‌کند: 

نسل جدید دوربین های کامپکت با لنز قابل تعویض، با استفاده از آداپتور لنزها، میزانی از سازگاری با مانت SLR سازنده مربوطه را ارائه می‌دهند. ولی در کل، عملکرد آنچنان رضایتبخش نیست، به ویژه این که اتوفوکوس اغلب کند و با تاخیر است. لنزهای زوم در برابر پرایم لنزهای زوم طی چند سال گذشته تقریبا فراگیر شده‌اند، در نگاه نخست خرید لنزی که به یک زاویه دید محدود است ممکن است بی معنی به نظر برسد. ولی لنزهای پرایم هنوز هم برخی مزیت های کاملا واقعی دارند. در مقایسه با لنزهای زوم، لنزهای پرایم معمولاً کوچکتر و سبکتر هستند، دهانه دیافراگم بازتری دارند، و تصاویر شارپ تری ارائه می‌دهند. این فاکتورها آنها را برای اهداف خاص شدیدا مفید و کاربردی می‌نماید، برای مثال در عکسبرداری در نور کم که زیاد بودن ماکزیمم دهانه دیافراگم یک مزیت عمده است. 
لنزهای پرایم با فاصله کانونی ثابت اغلب نسبت به لنزهای زومی که همان زاویه دید را پوشش میدهند بسیار کوچکتر و سبکترند.  برخی از انواع لنزهای متداول لنز زوم استاندارد (Standard Zoom) یک لنز زوم استاندارد، لنزی با کاربرد عمومی است که محدوده‌ای از فاصله کانونی را از زوایای واید تا تله‌های متوسط پوشش می‌دهد. روشن ترین مثال، لنز کیتی است که به همراه دوربین ارائه می‌شود (معمولا یک لنز 18-55mm 3.5-5.6 برای APS-C)، اما این لنز می‌تواند توسط لنزی با دامنه بیشتر و کیفیت اپتیکی بهتر، یا ماکزیمم دهانه دیافراگم سریع F2.8 جایگزین شود. بیشتر تولیدکنندگان، لنزهای آپگرید شده همه منظوره ای را با گستره زوم توسعه یافته که برای دامنه وسیعی از سوژه‌ها مناسب است، برای لنزهای کیتشان ارائه می‌دهند. مانند این لنز سونی 16-105 میلیمتر 
نمونه‌های دیگر: 16-85mm F3.5-5.6 و 17-55mm F-2.8. لنز زوم تله فوتو (Telephoto Zoom) معمولا دومین لنزی است که عکاسان خریداری می‌کنند. زوم تله فوتو به طور قابل توجهی به شما امکان می‌دهد تا به سوژه‌تان نزدیکتر شوید، و بنابراین برای عکاسی در زمینه‌هایی مانند ورزش، حیات وحش، یا عکاسی از کودکان در حال دویدن و بازی مفید است. 
لنزهای زوم تلف فوتو مانند این نیکون 55-200mm به شما اجازه زوم کردن روی سوژه را می‌دهد. نمونه‌های دیگر: 55-200mm F4.5-5.6 و 75-300mm F4-5.6.   لنز سوپرزوم (Superzoom) سوپرزوم ها لنزهای همه منظوره ای (all-in-one) هستند که محدوده کاملی از فواصل کانونی را از واید متوسط تا تله فوتو بلند پوشش می دهند. این لنزها دامنه تحت پوشش یک لنز کیت به علاوه یک لنز زوم تله فوتو را یکجا جمع می کنند و بنابراین یک لنز خوب همه منظوره مسافرتی را ارائه می دهند. هرچند کیفیت عکس به لحاظ فنی اغلب به خوبی دو لنز نامبرده به صورت مجزا نیست، اما برای بسیاری از کاربران، این کاستی با امکانات ایجاد شده توسط لنز جبران می شود. 
لنزهای سوپرزوم مانند این تامرون 18-270mm F3.5-6.3 محدوده وسیعی از فواصل کانونی را از وایدانگل تا تله فوتو در بر می گیرند. نمونه های دیگر: 18-200mm F3.5-5.6 و 18-250mm F3.5-6.3   لنز زوم وایدانگل (Wide angle Zoom) لنز زوم وایدانگل زاویه دیدی فراتر از لنز زوم کیت فراهم می‌کند و به شما اجازه می دهد که از مناظر پهناور و عریض عکسبرداری کنید. لذا این لنز انتخابی رایج برای عکسبرداری از مناظر، معماری، و محیط های بسته می باشد. 
  لنزهای زوم واید مانند سیگما 10-20mm F4-5.6 به شما اجازه می دهد محتوای بیشتری را در کادر ثبت کنید. نمونه های دیگر: 10-24mm F3.5-5.6 و 12-24mm F4   لنز ماکرو (Marco Lens) اصطلاح "ماکرو" در تعریف لنزی به کار برده می شود که توانایی بالای فوکوس از نزدیک را داراست و به شما اجازه می دهد که از سوژه های کوچکی مانند حشرات یا گل ها عکسبرداری کنید. بعضی از لنزهای زوم در نامگذاریشان از اصطلاح "ماکرو" استفاده می کنند تا توانایی فوکوس از فواصل نزدیکتر از حد معمول را نشان دهند، اما لنزهای ماکرو واقعی معمولا فاصله کانونی ثابت دارند. به طور کلی، با داشتن فاصله کانونی بیشتر، شما می توانید از سوژه تان دورتر باشید. (نیکون این لنزها را "میکرو" می نامد.) 
لنزهای ماکرو مانند المپیوس 50mm F2 امکان عکسبرداری کلوس آپ را با جزئیات عالی برای شما فراهم می آورد. نمونه های دیگر: 60mm F2.8 Macro و 100mm F2.8 Macro   لنز پرایم سریع (Fast Prime Lens) لنزهای پرایم سریع در همه فواصل کانونی، از وایدانگل تا اولترا تله فوتو، ارائه می شوند. اما آنچه بین تمامی آنها مشترک است، امکان جذب نور بیشتر ( بخاطر دیافراگم باز) و کیفیت اپتیکی بهتر است. این دسته لنزها که زمانی در معرض انقراض بودند در سال های اخیر تجدید حیات یافته اند و مسلما محبوب ترین آنها 50mm F1.8 و نمونه گران قیمت تر آن یعنی 50mm F1.4 می باشد. این لنزها روی دوربین های دارای سنسور APS-C برای ثبت یک تله کوتاه در زیر نور طبیعی مناسبند. 
  لنزهای پرایم سریع مانند این کانن 50mm F1.8 امکان عکسبرداری در محیط بسته و با نور طبیعی را بدون نیاز به استفاده از فلش فراهم می سازند. نمونه دیگر: 50mm F1.8 و 85mm F1.8 لنزهای پنکیک (Pancake Lenses) کلمه "پنکیک" در تعریف لنزهای باریکی به کار می رود که با هدف کوچک کردن اندازه کلی دوربین و لنز ساخته شده‌اند. این لنزها اخیرا به عنوان لنز شایعی برای دوربین های بدون آینه تجدید حیات یافته اند، ولی برای SLR ها نیز موجودند (به ویژه برای پنتاکس). 
سه لنز پنکیک باریک از المپیوس، سامسونگ و پنتاکس.   سایر ویژگی های لنزها جنبه های دیگری از ساخت و عملکرد لنزها وجود دارد که هنگام خرید یک لنز ممکن است بخواهید لحاظ نمایید. اتوفوکوس سیستم اتوفوکوسی که توسط یک لنز استفاده می شود می تواند تاثیر زیادی روی عملکرد فوکوس آن داشته باشد، به ویژه به لحاظ ایجاد سر و صدا و سرعت عمل. موتور فوکوس می تواند در بدنه دوربین یا در لنز جای گیرد. موتورهای فوکوسی که درون لنز تعبیه می شوند در انواع گوناگون و با مشخصات مختلف عرضه می شوند. در اینجا مروری بر انواع مهم آنها می نماییم: ·        لنزهای Screw Drive موتور داخلی ندارند و در عوض از طریق یک اتصال مکانیکی در بدنه دوربین به حرکت در می آید. این سیستم سریعتر است اما در مقایسه با انواع دیگر پر سر و صداتر است. بسیاری از لنزهای قدیمی تر نیکون، پنتاکس و سونی از این روش استفاده می کنند، اگرچه هر سه شرکت اکنون به موتورهای درون لنزی گرایش یافته اند. بدنه های سطح مبتدی نیکون موتور داخلی ندارند و بنابراین نمی توانند با این نوع لنزها اتوفوکوس نمایند. ·        لنزهای Micromotor دار برای حرکت دادن ادوات فوکوس از موتورهای DC سنتی به کمک تعدادی چرخدنده استفاده می کنند. این سیستم بیشتر در لنزهای ارزان قیمت تولیدکنندگان دوربین و در بسیاری از لنزهای تولیدکنندگان ثالث (به ویژه تامرون و توکینا) مشاهده می شود. در این نوع لنزها عملکرد اتوفوکوس به شدت متغیر است، در بدترین حالت کند و پر سر و صدا و در بهترین حالت کاملا سریع و بی صدا. ·        موتورهای Linear Stepper در لنزهای طراحی شده برای دوربین‌های بدون آینه متداول شده‌اند. این لنزها می توانند اتوفوکوس سریع و بی صدایی را در حین فیلمبرداری ارائه دهند. کانن نیز تعدادی لنز SLR مجهز به این تکنولوژی تولید کرده است. ·        موتورهای Ultrasonic-type در لنزهای SLR بسیار متداول شده اند. ویژگی اصلی این لنزها عملکرد تقریبا بی‌صدای آنهاست. این لنزها در دو دسته اصلی جای می‌گیرند: Micro-type های ارزانتر، خصوصیاتی شبیه Micromotor ها دارند، در حالی که Ring-type های گران قیمت تر، مزایایی دارند. به طور کلی این لنزها سریع، بیصدا و در هر لحظه قادر به استفاده از اتوفوکوس دستی هستند. متاسفانه همه تولیدکنندگان مایل نیستند دو نوع ذکر شده را در بازار محصولات از یکدیگر متمایز کنند. مطابق معمول، هر تولیدکننده نامی متفاوت را برای موتورهای Ultrasonic خود داراست و در نامگذاری لنزها از قواعد مربوطه استفاده می‌کند. Canon - Ultrasonic Motor (USM) Nikon - Silent Wave Motor (AF-S) Olympus - Supersonic Wave Drive (SWD) Pentax - Supersonic Drive Motor (SDM) Sigma - Hypersonic Motor (HSM) Sony - Supersonic Wave Motor (SSM) Tamron - Ultrasonic Silent Drive (USD) and Piezo Drive (PZD) - ring-tye and micro-type respectively Tokina - Silent Drive Module (SD-M) فوکوس دستی الکترونیکی (Focus by wire) بیشتر لنزهای SLR، رینگ های فوکوس دستی دارند که مجموعه فوکوس را با استفاده از یک اتصال مستقیم مکانیکی حرکت می دهند. در مقابل، بیشتر دوربین های بدون آینه از یک سیستم سیمی بهره می برند که برای فوکوس دستی از یک موتور داخلی استفاده می کند. این سیستم در بهترین حالت یک فوکوس دستی دقیق و موثر را ارائه می دهد. ارجحیت فوکوس دستی در بیشتر دوربین‌ها و لنزها، دکمه ای برای تغییر بین حالات فوکوس اتوماتیک و دستی وجود دارد. چرخاندن رینگ فوکوس در حالت اتوماتیک می‌تواند باعث آسیب موتور یا چرخدنده‌ها شود. با این حال برخی لنزها از یک مکانیزم کلاچی استفاده می‌کنند که به عکاس اجازه می‌دهد رینگ فوکوس را به طور دستی و بدون داشتن ریسک آسیب دیدگی بچرخاند. این ویژکی به طور کلی به لنزهای اولتراسونیک گران قیمت منحصر می‌گردد. پنتاکس در این زمینه دارای اعتبار زیادی است، به طوری که تقریبا همه لنزهای فعلی این شرکت این قابلیت را دارند (شرکت پنتاکس این ویژگی را فوکوس دستی "Quick Shift" می‌نامد). سیستم بیشتر دوربین های بدون آینه نیز اجازه ارجحیت فوکوس دستی را می دهد، اما به جای استفاده از یک سوئیچ بر روی بدنه لنز، این ویژگی از طریق تنظیمات منوی دوربین فعال می‌شود.   لنزهای فوکوس دستی تعدادی شرکت وجود دارد که در این عصر اتوفوکوس، هنوز لنزهای با کیفیتی صرفا جهت فوکوس دستی تولید می‌کنند. این شرکت‌ها به تولید لنزهایی با فاصله کانونی ثابت با بدنه‌های فلزی و عدسی‌های مرغوب تمایل دارند. برندهای معروف در این زمینه، Carl Zeiss و Voigtlander هستند. برخی لنزهای خاص از تولیدکنندگان بزرگ، مانند لنزهای تیلت -شیفت کانن و نیکون، نیز صرفا دارای قابلیت فوکوس دستی هستند. کیفیت ساخت و آب بندی به عنوان یک قانون کلی، هرچه لنزی گران قیمت تر باشد احتمالا کیفیت ساخت بهتری دارد. لنزهای کیتی که به همراه دوربین‌ها ارائه می‌شوند وزن کمتر داشته و در ساختشان از پلاستیک استفاده شده است. با صرف مقداری هزینه بیشتر، می‌توانید لنز بادوام تری را تهیه کنید. برخی لنزها، ویژگی آب بندی در برابر گرد و غبار و رطوبت را دارا است. به طور کلی این نوع لنزها جزء طیف گران قیمت لنزها است، اما پنتاکس و المپیوس، به طور خاص مجموعه‌ای از لنزهای آب بندی شده را با قیمت متوسط ارائه می‌دهند (پنتاکس حتی برای DSLR های رده بالای سری K5 خود، لنزهای کیت "WR" مقاوم در برابر آب و هوا تولید می‌کند). در اینجا باید به طور ویژه از مجموعه محدودی از لنزهای پرایم پنتاکس نام ببریم که جزء لنزهای فوکوس دستی مرسوم قدیمی این شرکت محسوب شده و از بدنه زیبای آلومینیمی و مهندسی شده‌ای بهره می‌برند. وابستگی به یک سیستم به عنوان سخن پایانی یادآور می شویم هنگامی که به فکر انتخاب یک دوربین برای سرمایه گذاری هستید، درک این موضوع مهم است که لنز هم مانند دوربین، تاثیر بسزایی روی کیفیت تصویر دارد. لنزها همچنین ماندگارتر از دوربین ها بوده و دیرتر از بدنه دوربین ها از رده خارج می شوند، بنابراین ارزش آن را دارند که به منظور دستیابی به کیفیت و یا انعطافی که مد نظر شماست، کمی بیشتر مورد توجه قرار گیرند. بیشتر کاربران اصلی، در انتخاب لنز گزینه های مشابهی دارند (در حالی که جایگزین های ثالث بسیاری نیز وجود دارد)، اما هرکدام به ناچار نقاط قوت و ضعف مربوط به خود را دارد. اگر کاربرد خاصی مد نظر شماست که به لنزهای تخصصی (یا دیگر لوازم جانبی) نیاز دارد، انجام مقداری تحقیق پیش از انتخاب یک سیستم بسیار ارزشمند خواهد بود. بررسی‌های سایت dpreview و انجمن‌های کاربران، مکانی عالی برای شروع است. البته در نظر داشته باشید که یکی از ایرادات خرید لنز این است که بسیاری از علاقمندان، دیگر نمی‌توانند از آن دست بردارند. پس هشدار لازم به شما داده شده است.                           می خواهم لنز بخرم! اصلاً مفهوم لنز در بازار به طور عام درباره لنزهای دوربین های DSLR به کار می رود. دوربین DSLR به دوربین های دیجیتال حرفه ای گفته می شوند که لنز آنها امکان جدا شدن و تعویض را دارند. در داخل این دوربین ها دقیقاً روبروی محل لنز یک آیینه قرار دارد که نور را به چشمی دوربین می تاباند. برای همین به این دوربین ها تک لنزی انعکاسی یا همان SLR می گویند و مدل دیجیتال آن ها DSLR نام دارد. بنابراین لنز های این دوربین ها کاملاً با آن عدسی های ترکیبی که برخی شرکت ها مخصوص دوربین های کامپکت خودشان می سازند و می توانید آنها را روی لنز دوربین دیجیتال کامپکت تان پیچ کنید، فرق می کند. اگر دوربینی که خریده اید DSLR نیست، اصلاً نمی توانید لنز آن را جدا کنید یا یک لنز دیگر براب آم بخرید. حالت دوم این است که دوربین شما DSLR است. بنابراین به یک لنز احتیاج دارید. مقاله را ادامه دهید. برای چه کاری می خواهم؟ بسیاری از فروشگاه ها هنگام فروش دوربین، به شما یک لنز هم می فروشند و در حقیقت شما کل مجموعه را با هم می خرید. لنزی که این گونه روی دوربین های DSLR فروخته می شود، یک لنز بسیار معمولی است که اغلب مورد استفاده عمومی دارد. حرفه ای ها معمولاً چنین لنز هایی را نمی خرند. همان طور که وقتی می خواهید کامپیوتر بخرید ترجیح می دهید جزء به جزء قطعات آن را جداگانه سفارش دهید، این جا هم می توانید لنز روی دوربین را جداگانه خریداری کنید. نگران نباشید. همه می دانند که دوربین های DSLR به صورت بدنه خالی فروخته می شوند. بنابراین کسی از این که لنز نخواهید، ناراحت نخواهد شد. (اگر هم شد خودتان را حرفه ای نشان دهید و فقط لنز را بخواهید!) اما حالا فروشنده از شما می پرسد اگر آن لنز را نمی خواهید چه لنزی می خواهید؟ برای اینکه به این سوال پاسخ دهید باید تکلیف تان را با خودتان مشخص کنید. ما فهرستی از تعیین خواسته های شما برای رسیدن به یک انتخاب صحیح تهیه کرده ایم. مراحل پر کردن این فهرست به گونه ای است که به شما امکان می دهد از بین صدها مدل موجود در بازار نهایتاً به کمتر از پنج تا شش لنز انتخابی برسید و بتوانید با خیال راحت یکی از آنها را برای دوربین مورد نظرتان خریداری کنید. اما پر کردن این فهرست یک حقیقت پنهان را پیش روی شما نمایان می کند: " یک لنز کامل و عالی اصلاً وجود ندارد." اما خوشبختانه انتخاب های زیادی هستند که به لنز آرمانی شما بسیار نزدیکند. کاری که شما باید انجام دهید، نزدیک ترین لنز به هدفتان را پیدا کنید که با بودجه شما همخوانی داشته باشد. بنابراین می توانید این فهرست را خودتان تهیه کنید یا از سایت ما دانلود کنید و نسخه چاپی آن را استفاده کنید. حالا کار را شروع کنید:   v مرحله اول: مارک دوربین شما چیست؟ در مرحله اول شما باید مارک دوربین خودتان را بدانید. این خیلی مهم است که لنز مورد نظر را برای چه دوربینی می خواهید. هر دوربینی لنز مخصوص به خودش را دارد و معمولاً لنزهای یک دوربین با مارک مثلاً کانن روی دوربین نیکون سوار نمی شود. (سوار شدن یک اصطلاح به معنی نصب شدن است!) نیازی نیست که بگوییم از کجا باید مارک دوربین را بخوانید. لنز دوربین را روبه خودتان بگیرید و بالای آن را بخوانید! v مرحله دوم: چه فاصله کانونی احتیاج دارید؟ قبل از اینکه وارد مبحث فاصله کانونی شویم، به این متن توجه کنید: فاصله کانونی با واحد میلیمتر اندازه گیری می شود و معرف حداقل فاصله فیزیکی مرکز نوری یک لنز تا سطح حسگر دوربین دیجیتال است که سوژه عکس می تواند فوکوس باشد! این چیزی است که در کتاب های تخصصی عکاسی می نویسند. حالا این تعریف را برایتان به زبان فارسی عادی ترجمه می کنیم: • با یک لنز دارای فاصله کانونی کم باید برای گرفتن عکس کلوزآپ (عکس نزدیک) از سوژه، به او نزدیک شوید. • با یک لنز دارای فاصله کانونی زیاد می توانید برای گرفتن یک عکس کلوز آپ از سوژه از او فاصله بگیرید. • یک لنز زوم دارای فاصله کانونی متغیر است. یعنی فاصله کانونی آن کم یا زیاد می شود. • یک لنز پرایم(Prime) دارای فاصله کانونی ثابت است. یعنی فاصله کانونی آن تغییر نمیکند. حالا چه طور باید تصمیم بگیرید که فاصله کانونی لنزی که می خواهید بخرید چگونه باشد؟ این دقیقاً به چیزی که می خواهید از آن عکاسی کنید مربوط می شود. یک مثال ساده: فرض کنیم که شما یک لنز با فاصله کانونی 50mm دارید. برای این که بتوانید با آن لنز یک عکس کلوز آپ از چهره دوست تان بگیرید، باید تقریباً درفاصله یک و نیم متری او بایستید. لنزتان را عوض می کنید و یک لنز 200mm می گذارید. حالا باید برای فوکوس کردن در فاصله ای حدود 5/4 متری او قرار بگیرید. اصلاً بگذارید یک روش ساده تر ارائه دهیم: شما می خواهید از بچه گربه ای که گوشه تراس خانه نگهداری می کنید، عکس بگیرید. کل مساحت تراس از چند متر بیشتر نیست. بنابراین " مجبورید " که از یک لنز واید استفاده کنید تا بتوانید گوشه تراس بایستید و از گربه عکس بگیرید. حالا فرض کنید به جنگل های شمال می روید و ناگهان در فاصله ای دور دست روی تپه روبرو یک پلنگ می بینید. این جا " باید" از یک لنز تله استفاده کنید. حتی اگر امکان استفاده از استفاده از لنز واید را هم داشته باشید، احتمالاً جرأت نزدیک شدن به سوژه را ندارید و خدا را شکر می کنید که یک لنز تله دارید. اما نباید فکر کنید که می توانید یک لنز همه کاره با فاصله کانونی متغیر از 18mm تا 60mm بخرید. چون چنین لنزی ساخته نشده است. لنزها بر اساس فاصله کانونی به چهار دسته تقسیم می شوند. اولین تصمیم در مورد خرید لنز دوربین، انتخاب یکی از گزینه های جدول یک است. نوع لنز بهترین استفاده در فاصله کنونی واید مناظر و محیط های داخلی mm28 و کمتر استاندارد پرتره هر فاصله ای از mm35 تا mm85 تله فوتو پرتره ورزشی هر فاصله ای از mm100 تا mm300 سوپر تله فوتو حیات وحش و ورزشی بالاتر از mm300 جدول یک: انواع لنز بر اساس فاصله کانونی لنز واید اصلاً برای عکاسی پرتره مناسب نیست. چون به دلیل اعوجاج زیاد می تواند چهره سوژه مورد نظرتان را کج و کوله کند! اگر مجبور شوید در عکاسی منظره از لنز استاندارد استفاده کنید، عکس ها نسبت به لنز واید تأثیر کمتری دارد. لنز تله فوتو را هم می توانید برای پرتره استفاده کنید. اما مطمئن باشید نمی توانید مثل لنز استاندارد فضای سه بعدی تصویر را بیرون بکشید. • لنزهای سوپر تله فوتو هم استفاده بسیار مشکلی دارند و هم خیلی گران هستند. فعلاً سراغ شان نروید. فرض کنیم که دوربینی که خریده اید یک نیکون D40 x است که با یک لنز 18-55mm فروخته می شود. این لنز برای عکاسی در محیط های بسته و همچنین پرتره مناسب است. اما شما می خواهید از دوربین تان برای عکاسی از مسابقات ورزشی استفاده کنید. بنابراین گزینه های فعلی تان به این ترتیب هستند: مدل لنز: نیکون فاصله کانونی لنز: تله فوتو به مرحله بعد می رویم ...         v مرحله سوم: زوم یا ثابت باشد؟ حتماً می پرسید فرق این دو چیست؟ لنز ثابت فاصله کانونی اش همان چیزی است که روی آن نوشته، اما لنز زوم به لنزی گفته می شود که فاصله کانونی اش متغیر است. فرض کنیم شما یک لنز ثابت 28mm و یک لنز ثابت با فاصله کانونی 300mm دارید و فعلاً لنز واید 28mm روی دوربین تان سوار است. بعد ناگهان پلنگ مثال بالا را می بینید. در این هنگام باید به طور فیزیکی لنز 28mm را با 300mm جایگزین کنید. حالا فرض کنید هوا هم مه آلوده باشد. به محض این که لنز را باز می کنید تا بعدی را جای آن بگذارید، روی آیینه دوربین تان بخار می گیرد و احتمالاً سوژه را از دست می دهید. ضمناً همیشه باشد همه لنزهاتان را همراه داشته باشید. این یعنی همیشه یکی دو کیلوگرم بار اضافه هم دارید. حالا فرض کنید به جای همه این دردسرها یک لنز زوم 25-300mm داشته باشید. بلافاصله پیچ لنز را می چرخانید و دهانه لنز جلو می رود، زوم می شود و عکس می گیرید! خیلی ساده تر است. نه؟ بنابراین چرا عکاسان حرفه ای همیشه یک کیف پر از لنز همراه دارند؟ همه عکاسان حرفه ای می گویند: لنزهای ثابت عکس های شفاف تری می گیرند. چون لنزهای ثابت دارای قطعات متحرک کمتری هستند و به همین علت عملکرد عدسی داخل لنز بسیار دقیق تر است. البته این حرف قدیمی ها است. قدیم ترها همین طور بوده است. اما امروزه عکس های لنزهای با کیفیت و حرفه ای زوم از لحاظ شفافیت دست کمی از لنزهای ثابت همتای خود ندارند. البته یک نکته دیگر وجود دارد، اگر می خواهید لنز زومی بخرید که کیفیت آن همچون همتای ثابت خود باشد، باید سر کیسه را خیلی بیشتر شل کنید. عکاسان حرفه ای حرف دیگری می گویند: کار با لنزهای ثابت راحت تر است، چون سبکترند. این یکی راست است. نصب یک لنز 80-200mm روی دوربینی به سبکب D40x کار با آن را بسیار مشکل می کند. اگر می خواهید با دوربین راحت کار کنید، احتمالاً یک لنز سبک وزن 50mm مناسب تر است. یک نکته دیگر هم است که خودتان خیلی زود می فهمید: لنزهای ثابت خیلی ارزان ترند. چون ساختار ساده تری دارند. نیاز به توضیح بیشتری دارد؟! با همه این حرف ها چرا خیلی ها سراغ لنز زوم می روند؟ انعطاف پذیری حین کار مهمترین دلیل استفاده از لنزهای زوم است. احتمالاً شما هم در ابتدای کار به یک لنز زوم نیاز خواهید داشت. چون هم راحت تر می توانید با آن کار کنید و هم شما را از خرید چند لنز ثابت مختلف بی نیاز می کند. البته پیشنهاد می کنیم بعداً که کمی حرفه ای تر شدید و فهمیدید که دقیقاً تمایل به چه کاری دارید، لنز مخصوص همان کار را بخرید. حالاگزینه بعدی هم شکل گرفت: لنز: نیکون فاصله کانونی: تله فوتو ساختار لنز: زوم به مرحله بعدی می رویم ...               v مرحله چهارم: حداکثر دیافراگم ( مهمترین عامل تأثیر گذاری قیمت) دیافراگم همان دهانه لنز است که باز می شود و نور از داخل آن روی حسگر دوربین می تابد. هر چقدر این دهانه بیشتر باز شود، نور بیشتری به داخل دوربین می تابد و قیمت لنز بیشتر می شود. هر چه قدر کمتر باز شود، نور کمتری به داخل می تابد و لنز ضعیف تر می شود! دیافراگم های لنز معمولی چنین ترتیبی دارند: 32-22-16-11-8/0-5/6-4/0-2/8-2/0-1/4 ممکن است این عددها در ابتدا کمی شما را گیج کنند. چون دقیقاً برعکس آن چیزی است که انتظار دارید: عدد کوچک تر ( مثلاً 8/2) = دهانه بزرگ تر دیافراگم = نور بیشتر = قیمت بیشتر عدد بزرگ تر ( مثلاً 22 ) = دهانه کوچک تر دیافراگم = نور کمتر = قیمت کمتر این اعداد را با حرف f نشان می دهند و شکل گرافیکی مرتبط با آن ها تقریباً این طور است: f/16 f/11 f/8 f/5.6 f/4 f/2.8 تقریباً همه لنزهای موجود در بازار می تواند دهانه ورود نور را تا f/16 ببندد. اما برعکس این مطلب اصلاً صحیح نیست. یعنی همه لنزها نمی توانند تا f/1.4 دهانه دیافراگم را باز کنند. به این حداکثر مقدار باز شدن دهانه " ماکزیمم دیافراگم" گفته می شود. حالا چرا داشتن دیافراگم باز این قدر مهم است؟ به این علت که به شما امکان می دهد از سرعت شاتر سریع تری استفاده کنید. مثلاً می خواهید از برادرزاده کوچکتان وقتی در حال بالا و پائین پریدن روی تخت است، عکس بگیرید و دیافراگم لنزتان تا f/4 باز می شود. احتمالاً دوربین سرعت شاتر مناسب با آن را سی نشان می دهد. در این سرعت نمی توانید از سوژه ای با این تحریک عکس بگیرید. چون محو می شود. پس یا باید او را آرام روی تخت بنشانید یا از فلاش استفاده کنید. استفاده از فلاش هم سایه ای تند ایجاد می کند. مخصوصاٌ این که در محیط های داخلی باعث تیره شدن شدید زمینه پشت می شود. حالا اگر دیافراگم لنزتان مثلاً f/1.4 باز شود. یعنی دو مرحله بیشتر می توانید سرعت شاتر را زیاد کنید. بنابراین سرعت شاتر تا 1/90 ثانیه می رسد. در این سرعت فقط کافی است دکمه شاتر را فشار دهید و عکس بگیرید. اما برخی لنزها دو ماکزیمم دیافراگم دارند. یعنی مثلاً وقتی می خواهید آن را از فروشنده بخرید، به شما می گوید این یک لنز نیکون 18-55mmبا f/3.5- 5.6 است. لنزهای ثابت یک ماکزیمم دیافراگم بیشتر ندارند. مثلاً 50mm f/4. اما وقتی لنز زوم است. یک ماکزیمم دیافراگم برای وایدترین حالت و یک ماکزیمم دیافراگم برای تله ترین حالت دارد. مثلاً: • در حالت 18mm حداکثر دیافراگم برابر f/3.5 است. • در خالت 55mm حداکثر دیافراگم برابر f/5.6 است. در فاصله کانونی بین این دو هم مقدار حداکثر دیافراگم مثلاً f/4 می شود. این یکی از مشکلات اصلی لنزهای زوم است. چون وقتی با این لنزها به صورت دستی کار می کنید، بسته به مقدار زوم کردن لنز، مقدار نور دهی تغییر می کند و عکس ها تیره و روشن می شوند. خبر خوب این که خیلی از لنزهای زوم در بازار هستند که حداکثر دیافراگم آن ها ثابت است. شما از کجا می توانید بفهمید کدامیک از آن ها این طور هستند؟ خیلی ساده است. روی لنز را بخوانید. اگر روی لنز زوم شما فقط یک f نوشته شده بود ( مثلاً 28-70mm f/2.8) یعنی این که در هر حالت زوم، حداکثر دیافراگم فقط 2.8 است. همه این ها را گفتیم که بگوییم چه دیافراگمی برای لنز شما مناسب است؟ پاسخ این سوال بسته به نیاز شما بسیار متفاوت است. اگر معمولاً در محیط های تاریک عکس می گیرید، حتماً لازم است از همین الآن برای خرید یک لنز با دیافراگم خیلی باز فکری بکنید. اما اگر معمولاً در محیط های پر نور هستید، بی خودی نباید برای این مسئله پولی خرج کنید. همچنین اگر عادت دارید از قابلیت های دستی دوربین دیجیتالی یعنی وضعیت عکس برداری M (Manual) استفاده کنید، احتمالاً باید به دنبال یک لنز زوم با f ثابت باشید. اما اگر از وضعیت های خودکار مثل A,P یا s دوربین استفاده می کنید، احتمالاً نیازی به ثابت بودن حداکثر دیافراگم لنز ندارید. چون خود دوربین بنا به شرایط نوری مقدار دهانه را باز و بسته می کند. جدول دو به شما کمک می کند که راحت تر انتخاب کنید. نور محیط حداکثر دیافراگم دلیل محیط داخلی f/2.8- f/1.4 اگر می خواهید در محیط داخلی بدون فلاش عکاسی کنید، نیاز به یک لنز با دهانه بسیار باز دارید تا بتواند مقدار نور زیادتری را به داخل دوربین بفرستد. محیط کم نور f/2.8- f/3.5 با استفاده از این لنز می توانید سرعت شاتر را کم کرده و در محیط های با نور متوسط و کم نور از حرکت های سریع عکس بگیرید. مثلاً عکاسی از باریکنان فوتبال سایه f/3.5- f/5.6 نور کم است. اما نه به کمب اتاق در بسته. بنابراین می توانید با همین اندازه دیافراگم عکس بگیرید نور روز یا آتلیه فرقی ندارد نور کافی است. پس دیگر نیازی به دیافراگم باز ندارید. هر چقدر می خواهید عکس بگیرید. جدول دو گزینه بعدی هم برای عکاسی در محیط ورزشی فوتبال شکل گرفت: لنز: نیکون فاصله کانونی: تله فوتو ساختار لنز: زوم حداکثر دیافراگم: f/2.8- 3.5 مرحله بعدی ...   v مرحله پنجم: لنز اصلی یا لنز متفرقه منظور از لنز اصلی یعنی یک لنز با مارک همنام با دوربین. البته در این جا مقصود ما این چند شرکت هستند. Pen tax, Olympus, Nikon, Canon و Sony . این شرکت ها خودشان هم برای دوربین های متعلق به خودشان لنز می سازند. دو نکته مهم درباره لنزهای این شرکت وجود دارد: اول این که شرکت ها مخصوصاً لنزها را طوری می سازند که قابل استفاده روی دوربین های دیگری غیر از دوربین های خودشان نیست. یعنی مثلاً دوربین های سری کانن را نمی توان روی دوربین های پنتاکس سوار کرد. دوم اینکه لنز مورد استفاده روی یک دوربین همنام را می توان روی مدل های دیگری از دوربین های همان شرکت استفاده کرد. یعنی مثلاً لنزی که روی دوربین D200 نیکون استفاده می شود را می توان روی مدل D40x هم سوار کرد. وقتی درباره لنزهای متفرقه حرف می زنیم معمولاً منظورمان سه شرکت سازنده لنز است: Sigma، Tamron، Tokina. لنزهای این شرکت ها تعصبی روی مدل دوربین ندارند و تا جایی که مانت دوربین( یعنی همان دهانه ای که لنز روی آن قرار می گیرد) اجازه بدهد می توان لنزهای مذکور را روی انواع مدل ها سوار کرد، مثلاً لنز Tamron 28- 70 mm f/2.8 zoom با دو مانت کانن برای دوربین های کانن و نیکون برای دوربین های نیکون عرضه می شود. بدیهی است که نمی توان این لنزها را روی مدل های دیگر بست. اما لنزهای اصلی چه مزیتی دارند؟ مزیت اول کیفیت آن ها است. کیفیت ساخت لنزهای اصلی خصوصاً لنزهای کانن و نیکون بسیار عالی است. اغلب حرفه ای ها فقط از این مدل ها استفاده می کنند. مزیت دوم هماهنگی دوربین و لنز است. لنزها قطعات الکترونیکی هستند که وقتی روی مدلهای دوربین همانند خود قرار می گیرند و عملکرد بهتری از خودشان نشان می دهند. البته به این معنی نیست که لنزهای متفرقه عکس های شما را کج و کوله می کنند. تفاوت کیفیت این لنزها را فقط حرفه ای ها در آزمایشگاه های حرفه ای و تحت آزمایش های خاص می توانند مشاهده کنند. بنابراین چرا خیلی ها از لنزهای متفرقه استفاده می کنند؟ دلیل اول گزینه های بهتر این لنزها است. اصولاً شرکت های سازنده این لنزها نگاه می کنند تا ببینند شرکت اصلی چه امکاناتی را روی لنزهای خود کم گذاشته و بعد بلافاصله این شرکتها لنزهای متناسب با آن دوربین را با امکانات بهتری عرضه می کنند. مثلاً اگر شرکت نیکون لنز تله فوتو برای مدل D40x ارائه نکند، به سرعت چند مدل تله فوتو مخصوص این مدل از سوی شرکت های مذکور وارد بازار می شود. دلیل دومانتخاب این لنزها قیمت مناسب آن ها است. قیمت این لنزها بین دو سوم تا نصف لنز اصلی همنام دوربین است. طبیعی است خیلی ها ترجیح می دهند از این محصولات استفاده کنند. البته این روزها شرکت های سازنده لنز هم خیلی پیشرفت کرده اند و واقعاً مدل های ارائه شده از سوی آن ها با مدل های اصلی برابری می کند. به همین علت گاهی اوقات انتخاب مدل های اصلی بیشتر به دلیل یک پافشاری متعصبانه انجام می گیرد. بنابراین از کجا می شود فهمید کدام یک مناسب تر است؟ واقعیت این است که اگر کاربرد چندان حرفه ای ندارید و یک لنز متفرقه دیده اید که با خواسته های شما همخوانی دارد، پیشنهاد می کنیم بدون تردید آن را بخرید. فراموش نکنید که هزینه اضافی را می توانید برای خرید سه پایه، فلاش، کارت حافظه و خیلی چیزهای دیگر مصرف کنید، اما اگر کاربرد حرفه ای دارید قبل از انتخاب حتماً سری به سایت های عکاسی بزنید و زیرو بم یک لنز را در بیاورید. سایت های زیادی هستند که به بررسی حرفه ای لنزها می پردازند. برای این کار در گوگل یا یاهو این عبارت را جستجو کنید: نام لنز و مدل آن + Review + Specification این هم از گزینه بعدی: لنز: نیکون، فاصله کانونی: تله فوتو، ساختار لنز: زوم، حداکثر دیافراگم: f/2.8- 3.5، مارک متفرقه مرحله بعدی ...   v مرحله ششم: قابلیت های دیگر یک لنز بله؛ قابلیت های دیگر. یعنی غیر از کیفیت خوب و دیافراگم باز و کیفیت بدنه مناسب. پس امکانات دیگر یک لنز چه هستند؟ ببینید خیلی ساده است. شما وقتی می خواهید یک اتومبیل بخرید، منظور اصلی یک وسیله نقلیه است که شما را از جایی به جای دیگر می برد. این همان هدف اصلی خرید اتومبیل است. اما در کنار این، یک سری امکانات اضافی دیگر هم میخواهید. مثلاً یک ضبط صوت یا یک سیستم تهویه هوا. امکانات جانبی یک لنز آن قدرها وسیع نیستند. معمولاً به همبن چند گزینه محدود می شوند: • فوکوس خودکار بی صدا • فوکوس دستی همیشگی • وجود اجزای غیر چرخشی در جلوی لنز • قطعات نوری پیشرفته • لرزه گیر تصویر • زوم داخلی حالا می گوئیم که هر یک از این ها به چه کاری می آیند و چرا بودن آنها روی لنز شما مفیذ است.         فوکوس خودکار بی صدا فرض کنیم شما عکاس سینما هس