اینم یه تحقیق درباره هندبال

ورزش هندبال

تاريخچه هندبال در جهان
طبيعي است که انسان مهارتهاي دست را بيشتر از مهارتهاي پا به نمايش مي گذارد .
گروهي هندبال را مثل ورزشهايي چون بوکس- کشتي و دو از رشته ها ي سنتي المپيک مي دانند. «هومر» شاعر و مورخ يوناني در اثر خود«اوديسه» از ورزش هندبال بنام «اورانيا » يادکرده است . درمقبره اي مربوط به سال 600 ق. م در شهرک تاريخي «ديپلون» نزديک به آتن جملاتي درمورد توپ بازي با دست به چشم مي خورد. در کاوش هاي باستانشناسي در تمدن هاي اوليه که در کرانه هاي رود نيل انجام گرفته نشان مي دهد بازيهاي توپي منحصراً با دست انجام مي شده .
در قرن سيزدهم ميلادي اين بازي بنام « کچ بال » شهرت داشته و مسابقات آن بين شواليه ها متداول بوده است اما به نظر مي رسد که اين بازيها که با توپ و توسط دست انجام مي شده با هندبال کنوني متفاوت بوده.
بطور کلي درتوسعه و تعميم هندبال بشکل کنوني سه کشور آلمان- دانمارک- چکسلواکي نقش مهمي داشته اند. درکشور دانمارک آقاي «هولگرنيلسن» که يک معلم ورزش بود هندبال ابتکاري خود را به جامعه معرفي کرد بطوريکه توسعه اين ورزش درکشور دانمارک باعث شد در سال 1954 پنجاهمين سالگرد تشکيل فدراسيون خود را جشن بگيرند. اين ورزش بصورت بگيرند. اين و رزش بصورت 7 نفره بازي مي شد ولي طبق اطلاعات موجود اين بازي شبيه هندبال کنوني نبوده است. نفره بازي مي شد ولي طبق اطلاعات موجود اين بازي شبيه هندبال کنوني نبوده است.
در کشور آلمان يک معلم ورزش زن بنام «ماکس هايزر» در شهر برلين تيم هندبال دختران را تشکيل داد. دو سال بعد آقاي « دکتر کارل شلنز» هندبال ديگري را ابداع کرد و مقررات ويژه اي براي آن نوشت . او که در دانشسراي عالي تربيت بدني برلين تدريس مي کرد هندبال ابداعي خود را به دانشجويان آموزش مي داد . دانشجويان وي پس از فراغت از تحصيل وسيله گستر ش اين رشته را در آلمان و در برخي از کشورهاي اروپائي فراهم آوردند . اين بازي در زمين فوتبال انجام مي شد و به همين روال برخي از مقررات فوتبال بر روي اين بازي اثر گذاشته است . اولين مسابقه بين المللي هندبال در شهر «هال-سال» بين تيمهاي اتريش و آلمان برگزار شد که اتريش 3 بر صفر برنده شد.
درکشور چکسلواکي يک بازي محلي بنام «هازنا » متداول بود که شبيه هندبال 11 نفره در آلمان بود.
فدراسيون بين المللي هندبال در ماه اوت سال 1928 با حضور 11 کشور ( آمريکا – کانادا –دانمارک- فنلاند- فرانسه- يونان- ايرلند- اتريش – سوئد –چکسلواکي – آلمان) در آمستردام تشکيل گرديد. سرانجام اولين بازيهاي بزرگ و رسمي هندبال د رسال 1936 المپيک برلين در رشته هندبال 11 نفره مردان انجام شد که تيمها ي آلمان- اتريش و سوئيس اول تا سوم شدند. در سال 1946 به دعوت برخي از کشورهاي اروپائي فدراسيون بين المللي هندبال IHF) ) تأسيس شد.
در همان زماني که هندبال در زمين روباز انجام مي شد. در اروپاي شمالي به علت سردي هوا و نامساعد بودن شرايط جوي در بيشتر فصول سال اين ورزش را بداخل سالن کشانده در اين زمينه دانمارکي ها و سوئدي ها موفق تر از ديگران بودند زيرا نبود ( باد و باران- سردي و گرمي – تابش تند آفتاب – رطوبت و لغزندگي توپ ) در فضاي محدود سالن باعث کم شدن تعداد بازيکنان در زمين شد و امکان هر تحول و تغييري را در تکنيکها و تاکتيکهاي هندبال بوجود آورد اين تغييرات و تحولات موجب پيدايش بازي جديدي بنام «هندبال سالني» شد. مدتها هندبال سالني و هندبال در فضاي باز دربيشتر کشورهاي اروپايي متداول بود تا اينکه هندبال سالني جزو بازيهاي المپيک بيستم 1972 (مونيخ ) قرار گرفت.
در اگوست سال 1993 نوزاد ديگر اين ورزش بنام «هندبال ساحلي» کارائي و ويژگيهاي بيشتر اين ورزش را حتي در کنار ساحل و درميان شن و ماسه نشان داد.
هندبال که به مادر ورزش هاي توپي شهرت دارد به اشکال زير بازي مي شود:
1. هندبال هفت نفره
2. ميني هندبال
3. هندبال نشسته
4. هندبال با ويلچر
5. هندبال ساحلي
تاريخچه هندبال درايران
هندبال سالني با تدريس آقاي دکتر علي محمد امير تاش در سال44 -1343در دانشسراي عالي بصورت کلاسيک آغاز شد. گويا در کنار اين فعاليت در ارتش هم گروهي هندبال 11 نفره را مي شناخته اند . که آن را بصورت تفريحي و براي آمادگي جسماني سربازان انجام مي داده اند . در اواخر سال 1347 و اوايل سال 1348 با تلاش و جديت دکتر علي محمد امير تاش تاسيس اين رشته در ورزش آموزشگاهها توسط شوراي عالي تربيت بدني آموزشگاهها در وزارت آموزش و پرورش به تصويب رسيد و آقاي جعفر گل بابائي رياست فدراسيون هندبال آموزشگاهها گرديد و آقاي دکتر امير تاش بعنوان مشاور فني اين فدراسيون برگزيده شد.
در دهه دوم اسفند 47 دو کلاس فشرده مربيگري و داوري جهت مربيان استان تهران ودهه سوم اسفند 47 براي مربيان ساير استانها تشکيل شد و اولين مسابقات آن د ردهه اول تيرماه سال 1348 درتهران برگزار شد که تيمهاي ( تهران – اهواز- مشهد- اصفهان- شيراز-کرمان) بترتيب اول تا ششم شدند. اولين مدرس خارجي براي هندبال آقاي «ميشل پائوليني» فارغ التحصيل دانشسراي عالي تربيت بدني و ورزش فرانسه ومربي تيم قهرمان هندبال فرانسه و عضو کميته فني هندبال آن کشور بود که درمدت 2 ماه اقامت درايران دو کلاس در تهران و اصفهان برگزار کرد که اکثر معلمين ورزش آن زمان در اين کلاسها شرکت کردند و با ورزش هندبال آشنا شدند. در مسابقات آموزشگاهي سال 1349 براي نخستين بار تيمهاي دختران دانش آموز شرکت کردند. اولين مسابقه خارجي تيم ايران ازتيم منتخب آموزشگاههاي تهران با تيم منتخب دانش آموزان کويت که نتيجه آن 14 بر 18 به نفع تيم کويت بود .
فدراسيون هندبال درسال 1354 تأسيس گرديد و شخصي بنام مهندس هارون مهدوي بعنوان رئيس آن معرفي شد. از سال 1355 تا سا ل 1361 مسابقات قهرماني کشور بطور مرتب انجام گرفته درسالهاي 69-68-67 مسابقات برگزار نشد و مجدداً اين بازيها از سال 1370 دوباره از سر گرفته شد . مسابقات جوانان کشور در دسته مردان از سال 63 آغاز شد اما سالهاي 64 و 67 برگزار نشد. ازسال 67 اين مسابقات بصورت جشنواره فرهنگي ورزشي هندبال جوانان شهرها برگزار مي گردد. هندبال در آموزشگاهها از سال 48 تا کنون انجام گرفته البته بعضي از سالها در آن وقفه داشته است.
- دومين مسابقات قهرماني کشور مردان 1355 درمشهد
- اولين مسابقات قهرماني زنان 1370درتهران
- اولين دوره مسابقات دانشجويان (پسر) 1367 در زاهدان
- اولين دوره مسابقات هندبال ساحلي (مردان) 1380بندرعباس
- بهترين نتيجه تيم ملي مسابقت آسيايي بانکوک (مردان) مقام چهارم 1998
- بهترين نتيجه تيم باشگاهي مردان در مسابقات آسيايي مقام سوم تيم ذوب آهن
- اولين حضور تيم هندبال دانش آموزان پسر ايران درمسابقات جهاني هندبال دانش آموزان درکشور يونان درسال 2002 در ارديبهشت ماه 1381 و با کسب مقام ششم

زمين بازي

زمين بازي، محوطه اي است به شکل مستطيل که طول آن 40 و عرض آن 20 متر مي باشد. اين زمين داراي دو محوطه دروازه (قانون 1:4 و قانون 6) و يک محوطه بازي است. دو خط بلند طولي را خطوط کناري و خطوط کوتاه انتهايي را خط دروازه (بين دو پايه دروازه) يا خط بيروني دروازه (دو طرف دروازه) مي نامند.

زمين بازي حداقل بايد در طول خطوط کناري، يک متر و در پشت خط بيروني دروازه، دو متر حريم داشته باشد. وضعيت زمين بازي نبايد به صورتي تغيير يابد که باعث کسب آوانتاژ يکي از تيمها شود.

توپ

توپ، به شکل کروي و جنس آن از چرم و يا مواد مصنوعي است. سطح توپ نبايد براق و لغزنده باشد اندازه توپ شامل محيط و وزن، در رده هاي مختلف تيمي به صورت متفاوت به شرح زير است:

* محيط 60ـ58 سانتيمتر و وزن 475ـ425 گرم (اندازه 3 فدراسيون جهاني هندبال) براي مردان و نوجوانان (بالاي 16سال)؛

* محيط 56ـ54 سانتيمتر و وزن 375ـ325 گرم (اندازه 25 فدراسيون جهاني هندبال) براي زنان و دختران جوان (بالاي 14 سال) و پسران جوان (16ـ12 سال)؛

*محيط 52ـ50 سانتيمتر و وزن 330ـ290 گرم (اندازه 1 فدراسيون جهاني هندبال) براي دختران جوان (14ـ8 سال) و پسران جوان (12 ـ8 سال).

توضيح: شرايط فني لازم براي توپهاي مورد استفاده در کليه مسابقات بين المللي رسمي در مقررات توپ فدراسيون جهاني هندبال آمده است. اندازه و وزن توپهاي مورد استفاده در ميني هندبال، در اين قوانين گنجانده نشده است.

در هر بازي، حداقل بايد دو توپ در اختيار باشد. در جريان بازي، توپهاي ذخيره بايد در نزديکترين محل به ميز وقت نگهدار باشد. داوران تصميم مي گيرند چه زماني از توپ ذخيره استفاده شود. در چنين موقعيتي به منظور حداقل توقف اجتناب از اعلام تايم اوت، داوران بايد سريعاً توپ ذخيره را وارد بازي نمايند.

وقت بازي، علامت پاياني و تايم اوت

وقت عادي بازي براي تمامي تيمهايي که 16 سال به بالا دارند در دو نيمه و هر نيمه به مدت 30 دقيقه است که در بين آن 10 دقيقه استراحت داده مي شود. وقت عادي بازي براي تيمهاي جوانان، دو زمان 25 دقيقه اي براي گروه سني 12 تا 16 سال و دو وقت 20 دقيقه اي براي گروه سني 8 تا 12 سال مي باشد. در هر دوي اين موارد، زمان استراحت 10 دقيقه مي باشد.

چنانچه مسابقاتي که برنده آن بايد معلوم شود، در پايان وقت عادي، مساوي تمام شود، پس از 5 دقيقه استراحت، بازي در وقت اضافي ادامه خواهد يافت. وقت اضافي شامل دو نيمه 5 دقيقه اي همراه با يک دقيقه استراحت در بين دو نيمه خواهد بود. چنانچه مسابقه پس از وقت اضافي اول مجدداً مساوي شود، پس از 5 دقيقه استراحت، وقت اضافي دوم انجام خواهد شد. اين وقت اضافي نيز شامل دو نيمه 5 دقيقه اي همراه با يک دقيقه استراحت بين دو نيمه خواهد بود. در صورتي که مسابقه همچنان مساوي باشد، برنده به وسيله مقررات خاص همان مسابقات، تعيين خواهد شد.

علامت پاياني

وقت بازي با سوت داور براي اجراي پرتاب شروع، آغاز مي شود. بازي به وسيله علامت پاياني ساعت عمومي يا وقت نگهدار خاتمه مي يابد. اگر هيچ نوع علامتي داده نشد، داور براي اعلام پايان وقت، سوت خواهد زد .

توضيح: در صورتي که ساعت عمومي مجهز به علامت اتوماتيک پاياني در دسترس نباشد، وقت نگهدار از يک ساعت روميزي با يک کورنومتر استفاده کرده و خاتمه مسابقه را با علامتي که مي دهد اعلام خواهد کرد. چنانچه از ساعت اتوماتيک استفاده مي شود در صورت امکان بايد ترتيبي داده شود تا ساعت از صفر به سمت 30 دقيقه وقت را نشان دهد.

خطاها و رفتار خلاف روحيه ورزشي که قبل يا همزمان با اعلام پايان وقت، به وقوع مي پيوندد، بايد جريمه شود (براي وقت استراحت بين دو نيمه يا پايان مسابقه) حتي اگر به علت همزماني اعلام پايان وقت و وقوع خطا، نتوان همان موقع خطا را اعلام نمود. داوران فقط پس از آنکه ضرورتاً پرتاب آزاد (به استثناي پرتاب آزاد) يا پرتاب 7 متر اجرا شده و نتيجه بلاواسطه آن به دست آمده باشد مسابقه را پايان خواهند داد.

در حالي که پرتاب آزاد يا پرتاب 7 متر در حال اجرا بوده يا قبلاً اجرا شده و توپ در فضا مي باشد، اگر علامت پاياني وقت، به صدا درآيد (براي وقت استراحت بين دو نيمه يا پايان مسابقه) پرتاب بايد تکرار شود. قبل از آنکه داوران، پايان مسابقه را اعلام نمايند بايد نتيجه بلاواسطه پرتاب تکرار شده مشخص شود.

در هنگام اجراي پرتاب آزاد يا پرتاب 7 متر در صورتي که بازيکنان يا مسؤولين تيم، مرتکب تخلف يا رفتار خارج از روحيه ورزشي گردند با جريمه شخصي روبه رو مي شوند. به هر حال تخلف، در خلال اجراي چنين پرتابي نمي تواند منجر به يک پرتاب آزاد در جهت مخالف شود.

چنانچه داوران، متوجه شوند که وقت نگهدار، زودتر از موعد، پايان مسابقه را اعلام کرده است (براي استراحت بين و نيمه و پايان مسابقه) آنها بايد بازيکنان را براي ادامه بازي در زمان باقيمانده در زمين نگهدارند. تيمي که در لحظه وقوع زود هنگام بازي، توپ را در اختيار داشته است، در شروع مجدد بازي نيز صاحب توپ خواهد بود. اگر توپ، قبلاً از جريان بازي خارج شده باشد بازي با پرتابي متناسب با آن، با موفقيت ادامه خواهد يافت. اگر توپ در جريان بازي باشد، بازي با يک پرتاب آزاد ادامه خواهد يافت. اگر نيمه اول (يا وقت اضافي) ديرتر از زمان مقرر به پايان برسد، نيمه دوم بايد به همان ميزان، کاهش يابد. اگر نيمه دوم (يا وقت اضافي) ديرتر از زمان مقرر به پايان برسد، داوران نمي توانند در اين وضعيت، تغييري ايجاد نمايند.

تايم اوت

داوران تصميم مي گيرند که وقت بازي چه موقع و براي چه مدت متوقف شود (تايم اوت).

در موارد زير اعلام تايم اوت الزامي است:

الف) هنگام اعلام دو دقيقه تعليق، ديسکاليفه يا اکسکلود؛

ب) هنگام اعلام پرتاب 7 متر؛

ج) هنگام اعلام تايم اوت تيمي؛

د) هنگام خطاي تعويض با ورود بازيکن اضافي به زمين؛

ه) هنگامي که از سوي وقت نگهدار يا سرپرست فني سوت زده شود؛

و) هنگام ضرورت مشورت بين داوران، طبق قانون 17:8؛

در وضعيتهاي مسلم ديگر و متناسب با موقعيت، مي توان به صورت عادي نيز تايم اوت اعلام نمود . تخلفات در حال تايم اوت، نتيجه اي مشابه تخلفات در خلال وقت بازي را خواهد داشت.

در ارتباط با تايم اوت، داوران به وسيله علامتي به وقت نگهدار اعلام خواهند کرد چه زماني وقت بازي متوقف و چه زماني مجدداً شروع شود. توقف وقت بازي به وسيله 3 سوت کوتاه و علامت به وقت نگهدار اطلاع داده خواهد شد. پس از تايم اوت همواره بايد شروع مجدد بازي به وسيله سوت اعلام شود.

هر تيم، مجاز به استفاده از يک دقيقه تايم اوت تيمي در هر نيمه از وقت معمول بازي مي باشد

خطاها و رفتار خارج از روحيه ورزشي

موارد ذيل مُجاز مي باشد:

الف) استفاده از دستها و بازوها به منظور سد کردن يا گرفتن توپ؛

ب) استفاده از دست باز به منظور دور کردن توپ از حريف در هر جهت؛

ج) استفاده از بدن براي سد کردن حريف حتي هنگامي که بازيکن مقابل، توپ را در مالکيت خود ندارد؛

د) ايجاد تماس بدني با حريف از روبه رو به وسيله دستهاي خم شده و حفظ اين تماس براي کنترل و تعقيب بازيکن مقابل؛

موارد ذيل مُجاز نمي باشد:

الف) کشيدن يا ضربه زدن به توپي که در دست بازيکن مقابل است؛

ب) سد کردن يا هل دادن حريف به وسيله بازوها و دستها يا پاها؛

ج) بغل کردن، گرفتن، هل دادن، دويدن يا پريدن بر روي حريف؛

د) به هر شکل، ممانعت يا به خطر انداختن بازيکن مقابل (با توپ يا بدون توپ) تخلف از قوانين است؛

هر خطايي که مناسب و درخور تعريف جريمه پيش رونده باشد، مستلزم جريمه شخصي است که با اخطار آغاز شده و روند افزايش و رشد آن جريمه هاي شديدتري مي باشد . اخطارها و تعليقهايي که براي ديگر تخلفات، داده مي شود نيز بايد در جريمه پيش رونده مورد محاسبه قرار گيرد.

حالات و بيانات زباني و فيزيکي که با روحيه ورزشکاري منافات دارد به عنوان رفتار خارج از روحيه ورزشي تلقي مي شود اين، هم براي بازيکنان و هم براي مسؤولين تيم چه داخل يا خارج از زمين قابل اجرا مي باشد.

بازيکني که حرکات خطرناک عليه سلامتي حريف که در حال حمله است انجام دهد، بايد ديسکاليفه شود . علي الخصوص اگر مرتکب اعمال ذيل شود:

الف) از بغل يا از پشت زدن يا به عقب کشيدن دست پرتاب کننده بازيکني که در حال پرتاب يا پاس دادن توپ است.

ب) انجام هرگونه عملي که منجر به ضربه زدن به گردن يا سر حريف گردد.

ج) تعمداً ضربه زدن به بازيکن حريف به وسيله پا يا زانو و يا هر طريق ديگري.

د) هل دادن بازيکن مقابل که در حال دويدن يا پريدن يا حمله است. در هر جهت در حالي که بازيکن مقابل کنترل خود را از دست دهد اين موضوع شامل هنگامي که دروازه بان در ارتباط با ضد حمله حريف، محوطه دروازه را ترک مي کند نيز مي شود.

ه) زدن توپ به سر بازيکن مدافع در هنگام اجراي پرتاب آزاد که به صورت شوت مستقيم به طرف دروازه است، با فرض آنکه بازيکن مدافع قبلاً در حال حرکت نبوده يا به صورت مشابه زدن توپ به سر دروازه بان در هنگام اجراي پرتاب 7 متر با اين فرض که دروازه بان قبلاً در حال حرکت نبوده است.

رفتار شديد خارج از روحيه ورزشي به وسيله بازيکن يا مسؤول تيم داخل يا خارج از زمين بازي بايد به وسيله ديسکاليفه جريمه شود

بازيکني که در جريان بازي مرتکب درگيري بدني شود، بايد اکسکلود شود . درگيري بدني خارج از جريان بازي به وسيله ديسکاليفه جريمه مي شود . مسؤول تيم که مرتکب درگيري بدني مي شود بايد ديسکاليفه گردد

توضيح: درگيري بدني از لحاظ اين قانون به مفهوم برخورد شديد بدني به صورت تعمدي عليه افراد ديگر مي باشد (بازيکن، داور، وقت نگهدار/ منشي، مسؤول تيم، نمايندگان، تماشاگران). به عبارت ديگر آن رفتار يک عکس العمل ساده يا نتيجه يک اشتباه نيست بلکه روشي افراطي مي باشد. در اين قانون آب دهان انداختن به افراد ديگر معادل درگيري بدني محسوب مي شود.

اگر تخلف عليه قانونهاي 7ـ8:2 به صورت مستقيم يا غيرمستقيم باعث توقف بازي و موجب از بين رفتن يک شانس مسلم گل براي تيم مقابل شود منجر به پرتاب 7 متر براي آن تيم مي گردد در غير اين صورت اين تخلف منجر به يک پرتاب آزاد براي تيم مقابل مي شود.

نتيجه گيري
هندبال که ورزشي پرتحرک و در رديف ورزشهاي خشن معرفي شده در مدت يکساعت و يا حتي بيشتر بازي مي شود و ا زمجموعه اي از مهارتها و حرکات مثل دويدن- راه رفتن- پريدن – توقف کردن – عقب و جلو رفتن – پرتاب کردن و برخوردهاي فيزيکي در دفاع و حمله...تشکيل شده است .
تحقيق آقاي عليرضا اسماعيلي نشان مي دهد بازيکنان مرد در مسابقات هندبال بطور ميانگين 4829 متر را دويده و يا راه رفته اند .
رسيدن به يک حد مطلوب از آمادگي هاي عمومي تضمين کننده موفقيت ورزشکار خواهد بود. تحقيقات ويژه در مورد آسيب هاي ورزشي هندبال نشان مي دهند ورزشکاراني که داراي آمادگي جسماني بهتري هستند کمتر در معرض آسيبهاي ورزشي قرار مي گيرند.
از بررسي تحقيقات داخلي و خارجي چنين نتيجه گيري مي شود که بين ويژگيهاي بدن سنجي و آمادگي هاي عمومي ورزشکاران هندبال ارتباطي قوي وجود دارد. بطوريکه اکثراً اندازه قد- ابعادبدني- جثه قوي- بلندي طول اندام بالائي – اندازه وجب دست پرتاب را جزء فاکتورهاي اصلي و عمومي بازيکنان مي دانند. علاوه بر ويژگيهاي عمومي فوق خصوصيات بازيکنان در هر پست مختلف بازي هندبال با يکديگر متفاوت است که در انتخاب افراد مي بايست ملاک قرار گيرد.

نظر یادتون نره نظرتون باعث دل گرمی ماست