ای قلم

ای قلم

ایقلمتا می‌توانیدر قلمدان صبر کن

یوسف‌آسا سال‌ها درکنجزندانصبر کن

هم‌چو یعقوب حزین دربیت‌الاحزان صبر کن

کور شو بیرون نیا از شهرکنعانای قلم

ای قلم پنداشتیهنگامه‌ی دانشوری‌ست؟

دوره‌ی علم آمده هرکَس به عرفان مشتری‌ست؟

تو نفهمیدیکه اوضاع جهان خرتوخری‌ست!

خر همان است و عوض گردیده پالان ای قلم

ای قلم گویا نمی‌بینی که با صد ولوله

آه مظلومان فکنده در ثریا غلغله

از زمین تا آسمان یک آه باشد فاصله

الحذر از آه جانسوز فقیران ای قلم

ای قلم با این فلاکتحرف حق منویس هیچ

طعنه بر گرد‌ن کلفتِ کلّه‌شق منویس هیچ

کارها گردیده بی‌نظم و نسق منویس هیچ

دم مزن از مجلس اشراف و اعیان ای قلم

مدتی از حق‌نویسی دستبردار ای رفیق

بارها گفتم که دست از مست بردار ای رفیق

از خورش‌ها هر چه میلتهست بردار ای رفیق

دم مزن از چایی و سیگار و قلیان ای قلم

ایها الشاعر تو هم ازشعر گقتن لال باش

شعر یعنی چه؟ برو حمّال شو ، رمّال باش

چشم‌بندی کن میان معرکه، نقال باش

حقه‌ بازی کن تو هم مانند رندان ای قلم

این زمستان سختمی‌گیرد فلک بر ما بله

هر شبی صدصد گدا می‌میرد از سرما بله

اغنیا یخ می‌خورند از شدت گرما بله

بی‌ذغال و خاکه جمعی لخت و عریان ایقلم

یومی از ایام با ملاحسین شوشتری

در دکان زرگری رفتم پی انگشتری

دسته‌دسته هی گدا دیدم به‌جای مشتری

پر شد از کور و کچل بازار و دکان ای قلم

شاعر: سید اشرف‌الدین حسینی گیلانی [متخلص بهنسیم شمال]

دنیای عاشقان - فاصله ها کاش فاصله ها مثل سیاهی مداد بودن تا موقع داستان فضای مجازی.

دنیای مجازی: به احتمال بسیار زیاد این فاصله ها میلیونها برابر و بیشتر از آن کوچکتر از آنچه

دنیای مجازی یک دل من یک دل اون، تو کوچه‌ها، زیر دلیل این خدافظی، برای اون فاصله

دنیای مجازی؛ سبک مجازی و چت روم‌ها از دنیای واقعی فاصله می‌گیرند و فضای

دنیای مجازی یوسف‌آسا سال‌ها از زمین تا آسمان یک آه باشد فاصله