آشنایی باهنر رزمی ووشو

ووشو به هنرهای رزمی کشور چین گفته می‌شود که در آن انواع مختلف حرکات جهت سلامتی جسم و روح و دفاع از خود در نظر گرفته شده‌است. در چین باستان از هنرهای رزمی برای دفاع از سرزمین، خود یا خانواده در مقابل دشمنان، راهزنان و غیره استفاده می ‌شد. وو شو نه تنها یک ورزش سنتی چین، بلکه یک موجودیت ایدئولوژیک کامل است و عناصر فلسفی، اخلاقی، زیباشناسی، پزشکی و نظامی را نیز در بر دارد.

تاریخ حرکات ووشو به دوران جامعه بدوی یا کمون اولیه بر می گردد. (طبق تئوری اقتصادشناسی مارکسیستی، عصر جامعه بدوی یا عصر کمون اولیه، نخستین حالت جامعه بشری است که بر مشترک بودن منابع تولید متکی است). در آن زمان، قبایل اغلب با هم درگیر می شدند و برای پیروزی در این درگیری ها به اختراع و آموزش مهارت های رزمی پرداختند که همین امر به شکل گیری ووشو کمک کرد.

هدف فنون رزمی ووشو ناتوان کردن و زیان رساندن به دشمن است، از این رو ووشو یکی از شیوه های تمرینی مهم ارتش های چین باستان بوده و حتی در تمرینات پلیس و ارتش امروز نیز مورد استفاده قرار می گیرد. ووشو به عنوان نوعی ورزش تمام فنون رزمی خود را حفظ کرده، اما به دلیل محدودیت های قوانین مسابقه، ورزش ووشو بر اصل زیان نرساندن به حریف متکی است. برای نمونه، در مسابقات سانشو محدودیت هایی برای حرکاتی که می تواند به حریف آسیب برساند، ایجاد شده و لوازم حفاظتی به کار می رود.

امروزه ووشو به صورت یک ورزش استاندارد جهانی به مردم جهان ارائه شده ‌است و فقط منحصر به کشور چین نیست و مردم کشورهای مختلف برای بهره گیری از خواص طبی و شرکت در رقابت های قهرمانی در این رشته ورزشی تمرین می‌کنند.

هنر رزمی ووشو در مسابقات در دو بخش ارائه می‌شود:

زمینه تالو (اجرای فرم های سنتی چینی به صورت زیبا به همراه حرکات آکروباتیک)

زمینه سانشو (مبارزه آزاد بر روی سکو با استفاده از دستان و پاها و زیرگیری)

ووشو مادر همه ورزشهای رزمی جهان است در واقع ووشو یا همان کونکفو یا بوکس چینی یک ورزش نیست بلکه هنری است در بر دارنده بیش از 15 ورزش .یک ووشو کار باید مانند یک بوکسور دستهایش قوی باشد مثل یک جودوکار یا کشتی کیر فنون درگیری را بلد باشد پاهایش ورزیده بوده و از فنون کامل پا بهره کامل داشته باشد و مثل یک ژیمیناست از حرکات آکروبات قوی برخوردار باشد .

ضربات دست ، پا ، درکیریها و فنون دفاع شخصی ، حرکات آکروبات ، چین نا ها یا همان فنون قفل مفاصل ، سرعت ، قدرت ، پرشهای طولی و عرضی ،فرمهای قوی ؛ سریع و زیبا و مبارزات قدرتمند در قالب ساندا که مبارزه آزاد می باشد و سانشو که مبارزه مسابقاتی است تن ووشوکار را به بهنرین نحو سیقل می دهد اما موضوع در همین جا پایان نمی گیرد بلکه تازه شروع کار است . در این مرحله است که او به جرکه تمرینات روانی می پیوندد و باید روحش را نیز قدرتمند کرده و از نیروهای نهفته اش بهره گیرد . می گویند تای چی آخر ووشو است ولی اینطور نیست برای هنر رزمی مخصوصاْ ووشو نهایتی نیست چون مبنایش الهام از طبیعت است و به قدمت طبیعت ادامه دارد . یک ووشو کار ماهر علاوه بر رزم کار باید پزشک ماهری نیز برای خودش باشد . البته تمرینات اصولی ووشو جان را صفا داده و از امراضی که اکثراْ ریشه در روح انسان دارند جلوگیری می کند . امروزه باید دنبال روشی به نام ورزش درمانی باشیم که در واقع ورزش دوای اکثر دردهاست و ورزش و هنر رزمی ووشو در این مسئله پیشگام است . میگویند ووشو در اصل از قسمت ترک نشین چین ریشه کرفته است و مبین این مسئله کلمه ووشو است که «وو» به معنی هنر رزمی که درترکی « ورشماق _ ور» که همان رزم است ریشه دارد.

آشنایی باهنر رزمی ووشو

آشنایی باهنر رزمی ووشو

مطالب مشابه :

بیوگرافی پروفسور محمود حسابی

موقعیت جغرافیایی شهرستان نجف آباد و اطراف آن

آشنایی با رشته ی مهندسی پزشکی

آشنایی باهنر رزمی ووشو

تاریخچه و شناخت شهرستان نجف آباد

چارت ترمیک مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد