درباره آدیداس

آدیداس

نوع شرکت	سهامی عام
ISIN	DE0005003404
تأسیس	۱۸ اوت ۱۹۴۹ [۱]
دفتر اصلی	هرتزوگن‌آوراخ، بایرن
مدیریت	هربرت هاینر
کارکنان	46.824 (پایان 2011)
درآمد	13.34 میلیارد یورو (۲۰۱۱)[۲]
محصولات	لباس، کفش و لوازم ورزشی
وب‌گاه	adidas-group.com

آدیداس (به آلمانی: Adidas AG)‏ یک شرکت آلمانی چند ملیتی در هرتسوگن‌آوراخ در ایالت بایرن است که لباس، کفش و لوازم ورزشی تولید می کند. آدیداس یک شرکت هلدینگ است و شرکت تولید لباس ورزشی ریبوک، شرکت لوازم گلف تیلورمید و شرکت راک پورت زیر مجموعه آن به حساب می آیند. آدیداس به غیر از کفش ورزشی، محصولاتی مانند کیف، تی شرت، پیراهن، ساعت، عینک و دیگر لوازم ورزشی را نیز تولید می کند. آدیداس بزرگترین تولید کننده لوازم ورزشی در اروپا و دومین شرکت بزرگ تولیدی لوازم ورزشی در دنیا به شمار می رود.[۳]

آدیداس در سال 1948 توسط آدولف داسلر پایه گذاری شد. وی با کمک برادرش رودولف در سال 1920 کار تولید کفش های ورزشی را آغاز کرد. رودولف پس از جدایی از برادرش، شرکت پوما را پایه ریزی کرد.

البسه و کفش های تولیدی آدیداس با لوگوی این شرکت که سه خط موازی است مزین شده و این لوگو به عنوان لوگوی رسمی شرکت آدیداس شناخته می شود. این لوگو در سال 1951 از شرکت کارهو اسپورت خریداری شده است.[۴][۵] درآمد آدیداس در سال 2011، 11 میلیارد و 380 میلیون یورو اعلام شده است.[۲]

محتویات

۱ تاریخچه

۲ تولیدات

تاریخچه

کارخانه کفش برادران داسلر

کریستفر فون وایلم داسلر یک کارگر تولیدی کفش در هرتسوگن‌آوراخ در 20 کیلومتری شهر نورنبرگ بود. پائولین همسر کریستفر نیز یک لباس شویی در شهر باواریان را اداره می کرد. رادلف "رودی" داسلر نیز پس از پایان مدرسه به پدرش در کارخانه تولید کفش پیوست. وی پس از بازگشت از جنگ جهانی اول مدیر یک شرکت تولید چینی شد و بعدها توانست وارد بازار عمده چرم در شهر نورنبرگ شود.

یک جفت کفش تمرین فوتبال آدیداس

آدولف داسلر نیز پس از بازگشت از جنگ جهانی اول تولیدی کفش های ورزشی خود را در لباس شویی مادرش در هرتسوگن‌آوراخ را راه اندازی کرد. در جولای 1924، رادلف به هرتسوگن آوراخ بازگشت تا در کنار برادرش کارخانه تولیدی کفش برادران داسلر را تاسیس کند. آن ها این سرمایه گذاری را در لباس شویی مادر خود آغاز کردند.[۶] اما در آن زمان برق در شهر آن ها قطعی های متناوب داشت و این دو برادر مجبور بودند از پدال های تولید برق(چیزی شبیه به تولید برق با دوچرخه) روی آورند تا بتوانند تولید در کارخانه کوچکشان را ادامه دهند.[۷]

در المپیک تابستانی 1936، آدولف داسلر، با یک ساک پر از کفش های ورزشی به دهکده المپیک رفت تا بتواند جسی اونز قهرمان المپیک آمریکایی-آفریقایی را متقاعد کند از محصولات آن ها استفاده کند. این اولین مورد از اسپانسری یک آمریکایی آفریقایی تبار در مسابقات المپیک به شمار می رود. در آن مسابقات اونز توانست 4 مدال طلا به دست بیاورد. وی این قهرمانی را مرهون کفش های برادران داسلر می دانست و این مساله باعث شد که در مدت زمان بسیار کوتاهی شهرت برادران داسلر جهانی شود. پس از این واقعه بود که برادران داسلر از سراسر دنیا نامه هایی مبنی بر تقاضا برای استفاده از کفش های آن ها توسط ورزشکاران دریافت کردند. کار آن ها در مدت کوتاهی گرفت و تا پیش از جنگ جهانی دوم این دو برادر سالانه بیش از 200 هزار جفت کفش به فروش می رساندند.[۸]

جنگ جهانی دوم و انشعاب کارخانه

پیش از جنگ جهانی دوم هر دو برادر به حزب نازی پیوستند، اما رادلف توانست خود را به رده های بالای حزب نزدیک تر کند. اختلافات بین دو برادر رو به فزونی گذارد و با حمله متفقین در سال ۱۹۴۳ (میلادی) اختلافات برادران به اوج خود رسید. هرچند آدولف نسبت به عواقب ادامه جنگ هشدار می داد، رادولف سعی می کرد خانواده خود را متقاعد کند.[۹] پس از بازداشت رادولف توسط سربازان آمریکایی به عنوان یکی از اعضای اس اس مسلح {به آلمانی| Waffen SS} بازداشت شد، مشخص شد که برادرش، آدولف او را به نیروهای آمریکایی فروخته است.[۷]

کارخانه برادران داسلر که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان کارخانه تولید اسلحه ضد تانک فعالیت می کرد، در سال 1945 توسط نیروهای آمریکایی حدودا ویران شد. اما زمانی که کیت، همسر آدولف، ادعا کرد که کارخانه و کارکنان آن تنها تمایل داشته اند کفش ورزشی تولید کنند، کارخانه و مسوولین آن بخشوده شدند. پس از این واقعه نیروهای آمریکایی که خاک آلمان را اشغال کرده بودند، خریدار عمده کفش های شرکت داسلر شدند.[۱۰]

برادرها در سال 1947 به طور رسمی از هم جدا شدند،[۹] زمانی که رودی شرکت جدیدی به نام رودا {به انگلیسی| Ruda} که مخفف نامش بود تاسیس کرد. این شرکت بعدها به پوما {به انگلیسی|Puma} تغییر نام داد. آدولف نیز در 18 آگوست 1949، شرکت آدیداس {به آلمانی| Adidas AG} که مخفف نامش آدی داسلر بود را تاسیس کرد. هرچند بسیاری از مردم فکر می کنند که آدیداس مخفف جمله انگلیسی 'هر روز درباره ورزش رویا پردازی می کنم' {به انگلیسی| All Day I Dream About Sport} است، اما در واقع این نام مشتق شده از اسم و فامیل آدولف داسلر است.[۱]

سال های اولیه و رقابل با پوما

پوما و آدیداس پس از جدایی از یکدیگر وارد رقابت شدیدی شدند.[۱۱] این مساله باعث شد شهر هرتسوگن‌آوراخ به طور غیر رسمی به دو بخش تبدیل شود و به شهر گردن خم {به انگلیسی| the town of bent necks} شهرت یابد.[۷] دلیل آن این بود که مردم شهر همیشه به این دقت می کردند که خارجی ها چه کفشی به پا دارند. این اتفاق به حدی گسترده شد که دو باشگاه فوتبال شهر نیز از هم جدا شدند، "ای وی هرتسوگن‌آوراخ" از کفش های آدیداس استفاده می کرد و 1 اف.سی هرتسوگن‌آوراخ از کفش های رادولف حمایت می کرد.[۷] زمانی هم که هندیمن به عنوان خانه رادولف معرفی شد، افراد به عمد از کفش های آدیداس استفاده می کردند تا این که رادولف اعلام کرد هر کسی می تواند یک جفت کفش مجانی پوما داشته باشد. دو برادر با این که در یک حوزه فعالیت داشتند، هیچ گاه به یکدیگر نپویستند و دائم در تلاش بودند فاصله موجود را افزایش دهند و تا حد امکان از هم فاصله داشته باشند.

در سال 1948 و در اولین مسابقه فوتبال تیم ملی آلمان غربی پس از جنگ جهانی دوم، اکثر بازیکنان این تیم کفش های پوما به پا داشتند. از آن جمله می توان به هربرت بوردنسکی، بهترین گل زن آلمان غربی پس از جنگ جهانی اشاره کرد. چهار سال بعد، در المپیک تابستانه 1952 هلسینکی فنلاند، جوزی بارتل قهرمان دو 1500 متر لوگزامورگ، اولین مدال طلا با کفش های پوما را به نام خود ثبت کرد و اولین افتخار جهانی پوما به شمار رفت.

در المپیک تابستانی 1960، پوما با پرداخت پول به آرمین هری دونده دو سرعت 100 متر آلمان، از وی خواست که کفش های پوما را در مسابقات بپوشد. پیش از این هری با آدیداس وارد قرارداد شده بود، اما پس از این پیشنهاد از آدولف تقاضای پول کرد که این پیشنهاد رد شد. این ورزشکار آلمانی در حالی که کفش های پوما به پا داشت قهرمان مسابقات شد و مدال طلا بدست آورد. اما در مراسم پایانی با کفش های آدیداس حاضر شد که باعث شد هر دو برادر داسلر این این موضوع شوکه شوند. هری به این قصد و امید از هر دو برند استفاده کرد تا شاید بتواند از دو برادر پول بگیرد، اما این مساله باعث عصبانیت شدید آدولف شد و آدیداس مسابقات المپیک را تحریم کرد.[۸]

همکاری با شرکت تاپی

پس از مشکلاتی که در سال 1987 در پی درگذشت عجیب هورست داسلر، پسر آدلف پیش آمد، شرکت با بحران های بسیاری روبرو شد و شرکت توسط یک صنعتگر فرانسوی به نام برنارد تاپی {به انگلیسی| Bernard Topie}، به قیمت 1.6 میلیارد فرانک (اکنون معادل 243.9 میلیون دلار) به فروش رسید. تاپی این پول را قرض گرفته بود. در آن زمان تاپی به عنوان متخصص نجات شرکت های ورشکسته شهرت یافته بود، کاری که آینده او را تامین ساخت.

تاپی تصمیم گرفت کارخانه را به آسیا منتقل کند. او همچنین از مدونا که در آن زمان بسیار مشهور بود به عنوان مبلغ آدیداس استفاده کرد. وی هم چنین یک نماینده برای فروش کفش از کرایست‌چرچ نیوزیلند به آلمان فرستاد تا با نوادگان آدولف داسلر(آملیا راندال داسلر و بلا بک داسلر) دیدن کند و تعدادی محصول جهت معرفی به نیوزیلند بازگرداند.

در سال 1992 وی دیگر نتوانست وام خود را پرداخت کند. به همین دلیل بانک Crédit Lyonnais فرانسه مجبور به فروش شرکت آدیداس شد. اما با قیمت برآوردی در آن زمان، ارزش گذاری شرکت کمتر از سهام سهامداران این کارخانه بود. بانک دولتی مجبور شد به دلیل وضعیت بدهی تاپی را گزارش دهد. این در حالی بود که تاپی در آن زمان "وزیر امور شهری" فرانسه بود.

در فوریه 1993، بانک Crédit Lyonnais، آدیداس را به روبرت لوییس دریفوس که از دوستان برنارد تاپی بود به قیمتی بسیار بیش از پیش بینی ها و قیمت گذاری ها فروخت.وی آدیداس را به قیمت 4.485 میلیارد فرانک (معادل 683.514 میلیون یورو) خریداری کرد، در حالی که این مبلغ 2.85 میلیارد فرانک (معادل 434.479 میلیون یورو) بیش از مبلغ وام برنارد بود. پس از این کارخانه تاپی که مالک آدیداس بود اعلام ورشکستگی کرد.

روبرت لوییس دریفوس به عنوان مدیرعامل جدید آدیداس معرفی شد. وی هم چنین مالک تیم Olympique de Marseille نیز که تا 1993 در اختیار شرکت تاپی بود نیز شد.

تاپی در سال 1994 رسما ورشکستگی خود را اعلام کرد. پرونده های زیادی برای برنادر تشکیل شد که بیشتر آن ها مربوط به نتیجه سازی(تغییر نتایج فوتبال با پرداخت پول به تیم حریف) در فوتبال بود. در سال 1997، برناد 6 ماه از حبس 18 ماهه خود را در ]]زندان لا سانته[[{به فرانسه| La Santé} پاریس به سر برد.

دوران پس از تاپی

در سال 1994 گروه خیریه ای به نام روستای کمک به کودکان }به انگلیسی| SOS Children's Villages} که مالک گروه جوانان فیفا بود مالکیت آدیداس را به دست آورد. این مالکیت در پی ادغام این دو کمپانی روی داد.

یک کفش معمولی آدیداس با سه خط که نمایش دهنده لوگوی این کمپانی بر روی کفش های آن است

در سال 1997، شرکت آدیداس، گروه سالامون که متخصص در تولید لوازم اسکی بود را به دست آورد. پس از این واقعه بود که نام رسمی شرکت نیز به آدیداس-سالامون ای جی تغییر یافت چرا که با به دست آوردن سالامون آدیداس مالک شرکت گلف تیلورمید و ماکس‌فلی نیز شد. همین ادغام‌ها بود که باعث شد آدیداس توانایی رقابت با نایک را به دست آورد.

در سال 1998،‌آدیداس به دلیل محدودیت‌های اعلام شده از سوی انجمن ولی ورزش کالج{به انگلیسی| National Collegiate Athletic Association}، برای تعداد و اندازه مارک های استفاده شده بر روی لباس ها شکایت کرد. براساس قوانین جدید آدیداس نمی توانست نام شرکت خود را در کنار سه خط موازی و مورب لوگوی خود قرار دهد.

در سال 2003 میلادی، آدیداس علیه سازمان جهانی بدن سازی در دادگاهی در انگلستان اقامه دعوا کرد. این سازمان دو خط موازی شبیه آن چه در لوگوی آدیداس وجود دارد را به عنوان لوگوی خود انتخاب کرده بود. این عمل سازمان جهانی بدن سازی به دلیل این که ممکن بود به اشتباه در انظار عمومی به آدیداس ربط داده شود، خلاف بود.[۱۲]

در سپتامبر 2004 میلادی، طراح مشهور مد انگلیسی، استلا مک‌کارتنی طی قراردادی با کمپانی آدیداس، خط تولید جدیدی راه اندازی کرد. این خط تولید به نام " Adidas by Stella McCartney" شهرت یافت.,[۱۳] وظیفه این خط تولید، طراحی و تولید پوشاک و لوازم ورزشی زنانه است که هم چنان هم به کار خود ادامه می دهد.[۱۴]

در تاریخ 3 می 2005، کمپانی آدیداس اعلام کرد که شرکت سالامون از شرکت های وابسته خود را به قیمت 485 میلیون یورو به آمر اسپورت فروخته است. نزدیک به سه ماه بعد از اعلام این خبر، در آگوست 2005، آدیداس اعلام کرد که قصد خرید شرکت بریتانیایی ریباک را دارد. قیمت پیشنهادی برای خرید این کمپانی بزرگ ورزشی، 3.8 میلیارد دلار اعلام شده بود. خرید ریباک تا ژانویه 2006[۱] میلادی به طول انجامید. اما با این خرید، آدیداس رسما توانایی رقابت با شرکت نایک را پیدا کرد. نایک به عنوان دومین تولید کننده کفش ورزشی در دنیا رقیب بزرگی به نام آدیداس پیدا کرد که اکنون می تواند به راحتی با نایک رقابت کند.[۱۵]

در سال 2005 آدیداس برای اولین بار کفشی با عنوان Adidas 1 را روانه بازار کرد. این کفش اولین کفش ورزشی بود که میکروپروسسور داشت. این میکروپروسسور با توانایی محاسبه بیش از 5 میلیون فرمول ریاضی در ثانیه، اولین کفشی را خلق کرد که به راحتی می تواند شرایط استفاده کننده را در نظر بگیرد و فرم کفش را براساس نیاز تغییر دهد. این میکروپروسسور با یک باطری کوچک تغذیه می شود که به طور تقریبی تا 100 ساعت دویدن عمر می کند و به راحتی قابل تعویض است. در نوامبر همان سال، آدیداس نوع جدیدی از Adidas 1 را روانه بازار کرد. این مدل جدید توانایی های بیشتری داشت، از عمر بیشتر باطری تا توانایی تغییر فرم کفش از کفش راحتی تا کفش ورزش حرفه ای. هم چنین موتور طراحی شده در این کفش، گشتاوری با توان بیش از 1.5 برابر مدل قبلی را شامل می شد.

در آوریل 2006، آدیداس خبر از قراردادی 11 ساله داد که بر مبنای آن این شرکت کفش ها و لباس ورزشی لیگ برتر بسکتبال آمریکا (NBA) را تامین کند. براساس این قرارداد، آدیداس علاوه بر NBA، کفش های و لوازم مورد نیاز NBDL و WNBA را نیز تامین می کند. این قرارداد در ادامه قرارداد 10 ساله ریباک که در سال 2001 میلادی به اجرا درآمده بود، بسته شد.

تولیدات

کفش دودویدن بسیار متنوعی تولید می کند. adiStar Salvation 3، adiStar Ride 3(که جایگزین adiStar Cushion 6 شده است)، the Supernova Sequence 4(که جایگزین Supernova Control 10 شده است)، Supernova Glide 3 و ... .در همین حال آدیداس کفش های ورزشی گران قیمت خود را با استفاده از چرم کانگرو تولید می کند. این کفش ها بیشتر به صورت سفارشی عرضه می شوند.

درباره آدیداس

محتویات

تاریخچه

کارخانه کفش برادران داسلر

جنگ جهانی دوم و انشعاب کارخانه

سال های اولیه و رقابل با پوما

همکاری با شرکت تاپی

دوران پس از تاپی

تولیدات

مطالب مشابه :

آدیداس

قالب های تک ستونه

عکس های زیبا از مارک آدیداس

آدیداس کیست یا چیست ؟

آدیداس کیست؟

درباره آدیداس

آدیداس

ادیداس کیست...