روابط خارجي جمهوري اسلامي ايران با كشورهاي آمريكاي لاتين

ايجاد ادبيات مشترك عدالتخواهانه و مبارزه با طبقاتي شدن نظام بين‌الملل از جمله مؤلفه هاي بسط روابط خارجي به شمار مي‌آيد؛ منطقه‌اي استراتژيك كه روزگاري حياط خلوت آمريكا محسوب مي‌شد، امّا اينك به حياط قدرت‌نمايي كشورهاي ضدآمريكايي بدل شده است.

 تحولات و روابط ناعادلانه جهاني بر اساس نظم سلطه و نظام تك قطبي به سركردگي آمريكا و همچنين برخوردها و تحريمهاي به عمل آمده عليه كشورهاي مستقل، ايران را بر آن داشت تا به سمت همگرايي و همبستگي‌هاي جهاني و منطقه اي گام بردارد.

اين اقدام جمهوري اسلامي ايران در شكل‏دهي همكاريهاي دو جانبه و چندجانبه با كشورهاي آمريكاي لاتين، سبب‌ساز دستاوردهاي عديده‌اي در عرصه‏هاي سياسي، اقتصادي و فرهنگي شده و چشم‌انداز درخشان‌تري را نويد مي‏دهد.

 آمريكاي لاتين

  مجموعه‌اي از 34 كشور از آمريكاي شمالي، آمريكاي مركزي، حوزة كارائيب و جنوب آمريكا، آمريكاي لاتين ناميده مي‌شود. اين كشورها عبارتند از : آرژانتين، برزيل، بوليوي، كلمبيا، كاستاريكا، كوبا، شيلي، اكوادور، السالوادور، گواتمالا، هندوراس، مكزيك، نيكاراگوئه، پاناما، پاراگوئه، پرو، پورتوريكو، جمهوري دومنيكن، اروگوئه، ونزوئلا، آنتيگو بربودا، باهاماس، باربادوس، بليز، دومنيكا، گرانادا، گويانيا، هائيتي، جامائيكا، سن‌كيست‌ونويس، سان ويسنت، سانتالوسيا، سورينام، ترنيداد و توباگو

مطالعه رفتار خارجي كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين، بيانگر اين واقعيت است كه تحت تأثير پايان جنگ سرد، گرايش جديدي در ميان كشورهاي منطقه ديده مي‌شود كه حاكي از ارائه تعريفي جديد از جايگاه منطقة آمريكاي لاتين در نظام بين الملل از سوي كشورهاي منطقه است.

مهمترين مؤلفه‌هاي سياست خارجي جديد آمريكاي لاتين عبارت‌اند از:

الف: تلاش براي به دست آوردن نقش مستقل در سياستگذاري و خروج از فشار عوامل خارجي

ب: تلاش براي اثرگذاري بيشتر درصحنه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي

ج: تلاش براي به دست آوردن جايگاه مناسب در تجارت جهاني

د: تقويت پيوندهاي دوستي و تحكيم روابط با كشورهاي خارج از حوزه سنتي(آمريكا و اروپا)

و: ايجاد همگرايي و مطرح شدن آمريكاي لاتين در نظام بين‌المللي‌ به عنوان يك زير سيستم

ه: تضمين رشد و جهش اقتصادي

ناگفته پيداست كه در اين برهه زماني، بسياري از مؤلفه‌هاي‌ سياست خارجي منطقه آمريكاي لاتين با مؤلفه‌هاي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران همخواني و مطابقت دارد؛ از اين رو، اين احساس هماهنگي و همگني طرفين در ادبيات سياسي سبب شده تا جمهوري اسلامي ايران درصدد توسعه و گسترش روابط با كشورهاي منطقه باشد.

از ديگرسو اين مشابهت‌ها موجب شده كه تعدادي از كشورهاي اين منطقه جزو كشورهاي دوست و هم‌پيمان و تعدادي ديگر از كشورهاي اين منطقه از رده كشورهاي متخاصم به رده كشورهاي غيرمتخاصم تغيير مسير دهند.

 موقعيت فعلي روابط ايران با آمريكاي لاتين

از سال 2002 تحولات سياسي در منطقه آمريكاي لاتين به گونه‌اي شكل گرفت كه منجر به قدرت رسيدن احزاب چپي شد. روي كار آمدن لولا در برزيل، واسكز در اروگوئه، كريشنر در آرژانتين، مورالس در بوليوي، كورآ در اكوادور و دانيل اورتگا در نيكاراگوئه و از همه مهمتر تحكيم و بسط قدرت چاوز به عنوان مركز ايده همگرايي منطقه‌اي بر محور ايده‌هاي سيمون بوليوار همگي حكايت از اين موضوع دارد كه گروه ناسيوناليستها و سوسياليستها در منطقه در حال ايجاد اتحاديه‌اي سياسي از هم‌مسلكاني هستند كه در نظام بين‌الملل جديد به دنبال هويت جديد و مستقل از قدرتهاي نظام بين المللي هستند.

گذشته از اين كه اين گروه تا چه حد مي‌توانند بر عوامل تحديد كننده براي تحقق آرزوهاي خود فائق آيند يا اينكه فريادهاي عدالت‌طلبانه اين مجموعه از نظام بين المللي تا چه حد اثرگذار است، بازتاب آن در ايران طنين انداز شده و به نوعي هم‌جبهه‌گي بين ملتها و متعاقباً دولتهاي دوطرف رهنمون شده است.

تحولات سياسي در آمريكاي لاتين در ايران مورد توجه جمهوري اسلامي ايران قرار گرفته است. از ديدگاه سياست خارجي جديد ايران، منطقه آمريكاي لاتين داراي توانمندي‌هاي بالقوه و بالفعل بسياري است كه مي‌تواند موجد همكاريهاي‌ دوجانبه و چندجانبه بين ايران و منطقه باشد.

در همين راستا ايران با رويكردهاي سياسي، اقتصادي و فرهنگي سعي داشته است تا با تحكيم روابط با كشورهاي آمريكاي لاتين، ضمن توسعه و تحكيم روابط خود با كشورهايي كه از خود تمايلات انقلابي نشان مي‌دهند، در كنار آنها جبهه جديدي را در صحنه جهاني عليه آمريكا و نظام ناعادلانه بين‌المللي ايجاد كند.

سفرهاي متعدد محمود احمدي‌نژاد رئيس‌جمهوري اسلامي ايران به كشورهاي كوبا، نيكاراگوئه، بوليوي، ونزوئلا و اكوادور و استقبال مردمي از وي و ابراز محبّت و مودّت مردمي در استقبال از او، نشان از نهادينه شدن ادبيات سياسي و آرمانهاي عدالتخواهانه ايران در افكار عمومي منطقه دارد.

در كنار اقبال مردمي از توسعه روابط رسمي ايران و كشورهاي منطقه، ظرفيتهاي مردمي يكي از فضاهاي ايجاد شده براي توسعه و تحكيم روابط ايران و كشورهاي منطقه است كه در دولت نهم به آن اهتمام ويژه‌اي شده است.

حضور قدرتمندانه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران در كشورهاي منطقه با توجه به ظرفيتهاي سياسي و اقتصادي ايران در ايجاد محوري قدرتمند از اتحاد ايران و كشورهاي منطقه به گونه‌اي حائز اهميت است كه موجب نگراني كشورهاي استيلاجو شده و به‌خصوص مقامات ايالات متحده آمريكا و رژيم اشغالگر قدس بارها نسبت به حضور قوي ديپلماتيك و توسعه روابط سياسي و اقتصادي ايران با كشورهاي آمريكاي لاتين به دولتهاي اين منطقه هشدار و اخطار داده‌اند اما با توجه به حقانيت مواضع بين‌المللي ايران و همچنين منافع حاصل از توسعه روابط بين ايران و آمريكاي لاتين، افكار عمومي و دولتهاي منطقه با رد ادعاهاي واهي استكبار جهاني، بر توسعه روابط با ايران تأكيد و پافشاري كرده‌اند؛ به طوريكه هوگو چاوز و مورالس بارها بر توسعه روابط دوستانه و برادرانه با ايران تأكيد كرده‌اند.

در اين ارتباط حتي در زماني‌ كه لولا رئيس‌جمهور برزيل در سفر رسمي خود به آمريكا، در يك مصاحبه در حضور جورج بوش كه سعي‌ داشت برزيل را از توسعه روابط با ايران باز دارد، به طور رسمي ضمن حمايت از حق ايران براي دستيابي به فنآوري هسته‌اي براي مقاصد صلح‌آميز، اعلام كرد كه روابط ايران و برزيل موضوعي دوجانبه است.

دولت ايران با عنايت به سياست اصولي خود مبني بر توسعه همه‌جانبه با كشورهاي جامعه بين‌المللي و فضاي مناسب ايجاد شده در منطقه آمريكاي لاتين، با توجه به فرصت‌سازي و بهره‌برداري بهينه از فرصت ايجاد شده به عنوان راهبرد ديپلماسي كشورمان به توسعه روابط با كشورهاي منطقه اهتمام ويژه‌اي مبذول داشته است و اكنون پس از حدود 3 سال پيگيري ديپلماسي فعال با كشورهاي منطقه به دستاوردهاي قابل توجه‌اي دست يافته است كه برخي از اين دستاوردها در حوزه سياسي و اقتصادي با اهميت و به شرح زير قابل طيف‌بندي است.

قابل توجه اينكه دستاوردهاي ايران در روابط خود با كشورهاي آمريكاي لاتين كه در اين مجال ذكر مي‌شود، تنها بخشي از مجموعه اقداماتي است كه در حوزه وزارت خارجه قابل احصاء است و با توجه به گستردگي روابط ايران و آمريكاي لاتين هر بخش از دولت مي‌تواند مجموعه ديگري را به آن اضافه نمايد. ضمن اينكه ماهيت برخي از اقدامات بلندمدت كه كار آن در دو سال اخير آغاز شده نشان مي دهد كه زمان بهره‌برداري آن در آينده نزديك و دور خواهد بود.

 اهداف سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران

1- تهديدزدايي از پيرامون نظام جمهوري اسلامي و ايجاد روندهاي نوين بين‌المللي

2- فرصت‌سازي و ايجاد ظرفيتهاي نوين متقابل

3- گسترش عمق استراتژيك جمهوري اسلامي

 1) تهديد زدايي از پيرامون نظام جمهوري اسلامي و ايجاد روندهاي نوين بين‌المللي

از آنجا كه نظام سلطة جهاني، در دنياي آشفتة امروز بعضاً تهديدات متنوعي حول منافع و تماميت ارضي جمهوري اسلامي ايران سازماندهي مي‌كند، روشن‌ترين اصل در تنظيم هر راهبرد سياست خارجي، تهديدزدايي و به كار بردن ديپلماسي خلاّق محور و ابتكاري است. از سوي ديگر با در نظر داشتن اينكه حوزة سياست خارجي ايران بعضاً با مسائل امنيتي در سطح منطقه و جهاني پيوند خورده است، لازم است ديپلماسي ايران نيز در اين ارتباط با دقت بيشتري مسائلي را كه در حوزه امنيتي جمهوري اسلامي ايران تاثيرگذار هستند، مورد توجه قرار دهد.

اگرچه منطقه آمريكاي لاتين در دايره اوليه حوزه امنيتي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران قرار ندارد و تهديدات نظامي و اقتصادي عليه كشورمان از سوي كشورهاي اين منطقه متصور نيست، ليكن برخي مسائل به طور غير مستقيم بر منافع و امنيت تمامي كشورها تأثيرگذار خواهد بود.

اولين مورد از پيوند مسائل ايران با ديگر مناطق جهان، موضوع هسته‌اي ايران است. به خوبي‌ مي‌دانيم كه تعدادي از كشورهاي منطقه اعضاي شوراي حكام آژانس بين‌المللي انرژي هسته‌اي هستند؛ در همين ارتباط، تعداد ديگري از كشورهاي منطقه جزو اعضاي غيردائم شوراي امنيت هستند، از اين رو، نقش سياسي و مواضع اين كشورها در طرح احتمالي هر اقدامي عليه يا به نفع كشورمان در شوراي امنيت و شوراي حكام تأثيرگذار است.

با اين حساب، تهديدزدايي از يكسو و ايجاد روندهاي جديد در نظام بين‌المللي از ديگرسو و جلب نظر مساعد كشورهاي هم‌جبهه در رفع تهديدات عليه منافع و امنيت كشورمان ضروري است.

 2) فرصت سازي و ايجاد ظرفيتهاي نوين متقابل

با توجه به پتانسيل‌هاي سياسي و اقتصادي و زيرساخت سياسي مناسب كنوني در منطقه، دولت ايران كوشيده است در تعامل با كشورهاي دوست از جمله بوليوي به چارچوبي دست يابد كه ايران بتواند بر اساس امكانات موجود در منطقه، فضاي مناسبي را براي فعال نمودن سياست خارجي خود فراهم كند.

 3) گسترش عمق استراتژيك جمهوري اسلامي

ضمن تهديدزدايي و فرصت سازي به عنوان اولويتهاي اوليه سياست خارجي كه در برگيرنده منافع فوري و دفع خطرهاي سريع است، ايران نيازمند اين است كه با ساز و كارهاي بلندمدت از جمله راهبردهاي فرهنگي، ابزار تجاري و اقتصادي(از جمله سرمايه‌گذاري مشترك) و تقويت ديپلماسي عمومي در منطقه، به جايگاهي برسيم كه بتوانيم موقعيت نفوذ را براي سياست خارجي كشورمان در منطقه تعريف كنيم، تعريف موقعيت جديد بايد به گونه‌اي باشد كه به عمق استراتژيك جمهوري اسلامي منجر شود.

 اهداف كلي برنامه روابط جمهوري اسلامي ايران با كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين

با توجه به محورهاي سه‌گانه فوق به منظور برنامه ريزي و تنظيم روابط دو جانبه كشورمان با كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين در سه محور سياسي، اقتصادي،فرهنگي و رسانه‌اي، اهداف كلي زير مورد توجه قرار گرفته است:

 الف) سياسي

1- توسعه روابط منطقه‌اي جمهوري اسلامي ايران با آمريكاي لاتين به منظور اتخاذ مواضع مشترك در خصوص مسائل مهم بين‌المللي

2- استفاده از پتانسيل‌هاي سياسي منطقه براي كسب حمايت در مجامع بين المللي و بهره‌برداري از قدرت مجموعه‌اي و نفرادي كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين براي حل مسائل بين‌المللي ايران از جمله حقوق بشر و پرونده هسته‌اي و تحقق اهداف ملي جمهوري اسلامي ايران از يكسو و حمايت ايران از هويت، استقلال و پيشرفت كشورهاي آمريكاي لاتين از ديگرسو

3- توسعه روابط سياسي دوجانبه به منظور ايجاد زمينه لازم براي توسعه ساير جنبه‌ها و ابعاد روابط دوجانبه

4- تقويت روابط سياسي با پيمانهاي سياسي منطقه‌اي نظير گروه ريو به منظور استفاده از لابي منطقه اي‌ در سطح بين‌المللي و روابط دوجانبه

ب) اقتصادي

توسعه روابط اقتصادي به منظور متنوع سازي در روابط تجاري و ايجاد شركتهاي مختلط براي سرمايه‌گذاري مشترك. در اين زمينه همكاريهاي منطقه‌اي از جمله ايجاد زمينه براي همكاريهاي بلوكي بين اكو و مركوسور در بلندمدت در نظر گرفته مي‌شود.

با توجه به موقعيت و توانمنديهاي اقتصادي و تجاري آمريكاي لاتين به عنوان يك بلوك قوي در اقتصاد جهاني و همچنين توانمندي‌هاي ايران در منطقه، به عنوان دروازه ورود به آسياي ميانه و قفقاز، امكانات ترانزيت كالا به شمال از طريق خليج فارس و زمينه‌هاي موجود سرمايه‌گذاري در مناطق آزاد تجاري و صنعتي، روابط محكمي در آينده پيش‌بيني مي‌شود.

در اين ارتباط تاكنون از سوي دولت نهم اهداف زير طراحي شده است:

1- استفاده از ظرفيتهاي اقتصادي و تجاري منطقه

2- جذب سرمايه و صدور خدمات فني و مهندسي

3- توسعه بازارهاي صادراتي جمهوري اسلامي ايران

4- متنوع سازي بازارهاي وارداتي ايران

5. زمينه سازي براي تعامل در داد و ستد تكنولوژيك

 ج) فرهنگي

با توجه به اينكه چهره ايران طي مدت 32 سال گذشته، همواره مورد تهاجم دشمنان قرار داشته، تصوير موجود از ايران در منطقه بر اساس تبليغات منفي دستگاههاي خبري و اطلاعاتي غربي و عمدتاً آمريكا شكل گرفته است. بنابراين يكي از اهداف عمده ايران، دادن اطلاعات و شناخت كافي از فرهنگ، هنر و سابقه كهن ايران در تاريخ تمدن جهاني از يك سو و آشنايي آنان با ايران از سوي ديگر است.

اين بعد از روابط با توجه به نقش خطير افكار عمومي در شكل‌دهي و پشتيباني از يك رابطه سالم و متوازن و پايدار از اهميت بسياري برخوردار است.

از اين رو اهداف زير در بعد فرهنگي و رسانه‌اي مورد توجه قرار گرفته است:

1- نماياندن چهرة حقيقي دولت و ملت بزرگ ايران در منطقه

2- توسعه ديپلماسي عمومي براي اثرگذاري بر ديپلماسي رسمي

3- حمايت از جوامع مسلمان و تلاش براي حفظ كرامت و شأن آنان

4- نفوذ فرهنگي و تلاش براي بسط گفتمان عدالت به منظور ايجاد روندهاي جديد براي جلوگيري از گسترش نظام ناعادلانه جهاني

 برنامه‌هاي اجرايي روابط دو جانبه ايران و كشورهاي آمريكاي لاتين

 الف) سياسي

1- تحكيم روابط با كشورهاي دوست در منطقه نظير ونزوئلا با گسترش مناسبات سياسي و رفت و آمد مقامات عاليرتبه بين دو كشور

2- ايجاد مكانيسم دوره‌اي شش ماه يا يك ساله براي گفتگوهاي سياسي بين مقامات عاليرتبه و كارشناسي در حد معاونين وزير امور خارجه به صورت متقابل

3- تلاش براي خارج كردن روابط ايران و آرژانتين از وضعيت موجود

4- تأسيس سفارتخانه ايران در بوليوي، نيكاراگوئه و اكوادور

 ب) اقتصادي

1- تأسيس دفترهاي تجاري در شهرهاي مهم منطقه آمريكاي لاتين از جمله سانپائولو- پاناما

2- ايجاد اتاق بازرگاني ايران و آمريكاي لاتين در اتاق بازرگاني، صنايع و معادن ايران

3- بررسي فعال كردن دفتر كشتيراني ايران در سانپائولو

4- برقراري خط هوايي مستقيم (مسافري و باري) با كشورهاي منطقه

5- تأسيس شركت مشترك بازرگاني با تعدادي از كشورهاي منطقه

6- تأسيس بانك مشترك و صندوق مشترك با ونزوئلا به منظور اجراي پروژه در ساير كشورها

7- عضويت در بانك جنوب

8- تأسيس شركت مشترك براي اجراي پروژه‌هاي نفتي

9- تأسيس شركت مشترك حمل و نقل نفتي

10- تأسيس شركت مشترك پتروشيمي

11- تحقق پروژه‌هاي مربوط به تأسيس شركتهاي تجاري در خصوص همكاريهاي چندجانبه

12- عضويت ناظر در آلبا

 ج)فرهنگي

1- ايجاد كرسي‌هاي زبان فارسي و ايرانشناسي در دانشگاه‌هاي منطقه و تقويت كرسي‌هاي موجود

2- برگزاري سمينارهاي دوره‌اي در ارتباط با سياست، فرهنگ و اقتصاد در دانشگاه‌هاي كشورهاي منطقه

3- تأسيس شعبه خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران در شهر ريودوژانيرو

4- برگزاري جشنواره‌هاي دوره‌اي فرهنگي و هنري

5- تأسيس انجمن دوستي ايران با كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين

6- تأسيس انجمن دوستي ايران و آمريكاي لاتين

7- گشايش رايزني فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در تعدادي از كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين

8- ايجاد خانه ايران در ونزوئلا

9- توسعه ارتباط با رسانه‌هاي گروهي و جرايد منطقه

 د) سياست خارجي و مناسبات ديپلماتيك

1- امضاي اعلاميه برقراري روابط ديپلماتيك بين ايران و جمهوري بوليوي

2- بازگشايي سفارت جمهوري اسلامي ايران درسانتياگو، بوگوتا و ماناگوا

3- اعزام نمايندگان ويژه به بوليوي و اكوادور به منظور افتتاح نمايندگي

4- افتتاح سفارت نيكاراگوئه در تهران

5- سفر رياست جمهوري اسلامي ايران به كشورهاي منطقه (ونزوئلا، نيكاراگوئه، بوليوي، اكوادور و كوبا)

6- سفر رئيس مجلس شوراي اسلامي به برزيل، كوبا و ونزوئلا

7- سفر ساير مقامات رسمي ايراني به كشورهاي آمريكاي لاتين ( سفر وزير امور خارجه به كوبا و ونزوئلا، سفر وزير بازرگاني به كوبا و ونزوئلا، سفر وزير كشاورزي به ونزوئلا و كوبا، سفر وزير صنايع به ونزوئلا، سفر رئيس سازمان صدا و سيما به كوبا، ونزوئلا و نيكاراگوئه، سفر معاونين وزرا و تعدادي ديگر از مقامات كشورمان به كشورهاي آمريكاي لاتين)

8- سفر هيئتهاي متعدد پارلماني و سياسي از كشورهاي آمريكاي لاتين به ايران:

سفرهاي متعدد رئيس جمهور ونزوئلا به تهران - سفر هيئت پارلماني كلمبيا، مكزيك، ونزوئلا و كوبا به تهران (براي شركت در اجلاس دفاع از حقوق حقه مردم فلسطين)- توسعه همكاري‌هاي دفاعي و اعزام وابسته‌هاي نظامي و دفاعي به ونزوئلا- برگزاري دوره آموزشي ديپلماتيك براي ديپلماتهاي بوليوي و ونزوئلا- برگزاري اولين دورة آموزش زبان فارسي در دانشگاه ونزوئلا

 و) روابط تجاري

در پي اعمال برخي از تحريم‌هاي تجاري و اقتصادي عليه كشورمان در سالهاي اوليه انقلاب، جمهوري اسلامي ايران به منظور متنوع سازي بازارهاي تجاري و اقتصادي خود، ظرفيتهاي تجاري و اقتصادي منطقه آمريكاي لاتين را مورد توجه قرار داد.

مطالعه روابط تجاري ايران طي دوران پس از انقلاب اسلامي، بيانگر افزايش سريع و پرحجم روابط تجاري ايران با كشورهاي منطقه است. اين روابط تا سالهاي اخير صرفاً در حوزة واردات كالاهاي اساسي و به صورت يك طرفه بوده است؛ به طوريكه در اين مدت بر اساس يك تخمين، ميزان واردات كالا از كشورهاي اين منطقه، بيش از 25 ميليارد دلار بوده است. طرفهاي مهم تجاري ايران در منطقه عبارت بودند از: برزيل، آرژانتين و مكزيك.

جمهوري اسلامي ايران با توجه به اهميت روابط اقتصادي به تنظيم روابط سياسي، راهبرد جديدي را در توسعة روابط سياسي بر پايه متنوع سازي مقاصد تجاري در منطقه آمريكاي لاتين، متوازن ساختن روابط سياسي و اقتصادي و افزايش صادرات به كشورهاي منطقه را در دستور كار قرار داده است. در اين ارتباط با ظرفيت‌هاي سياسي به وجود آمده در منطقه به ويژه در كشورهاي ونزوئلا، بوليوي، نيكاراگوئه و اكوادور، سعي وافري به منظور ايجاد فرصتهاي تجاري براي تجار ايراني و صادرات خدمات فني و مهندسي كشورمان به اين منطقه فراهم آمده است.

 برخي از ره آوردهاي تجاري جمهوري اسلامي ايران در توسعة صادرات

 كالا ، خدمات فني و مهندسي و ساير همكاريهاي اقتصادي در آمريكاي لاتين

 الف) پروژه‌هاي به انجام رسيده

1- احداث كارخانه تراكتورسازي مشترك ايران و ونزوئلا (ون ايران با ظرفيت سالانه 12هزار دستگاه تراكتور) و صدور توليدات اين كارخانه به كشورهاي منطقه از جمله بوليوي و اروگوئه

2- احداث كارخانه اتومبيل سازي مشترك ايران خودرو و سايپا در ونزوئلا با ظرفيت سالانه 24هزار دستگاه

3- صادرات صنايع كوچك به ونزوئلا و بوليوي و كوبا از جمله احداث كارخانجات توليد لبنيات و آردسازي و ماشين‌آلات تزريق پلاستيك

4- اجراي پروژه‌هاي آبرساني در كوبا

5- اجراي پروژة مطالعات اكتشاف زمين‌شناسي در ونزوئلا

6- برقراري اولين خط پرواز مستقيم خاورميانه به آمريكاي لاتين از مبدأ تهران به كاراكاس

7- اجراي دو قرارداد براي احداث 17 هزار واحد مسكوني در ونزوئلا

8- خريد اولين محموله بنزين از ونزوئلا در راستاي متنوع‌سازي منابع وارداتي براي كاهش آثار تحريمهاي احتمالي

9- افتتاح دفتر وزارت صنايع در كاراكاس

10- برقراري روابط كارگزاري بانك توسعة صادرات ايران با تعدادي از بانكهاي ونزوئلايي (در اين ارتباط مذاكرات براي ايجاد روابط كارگزاري با تعدادي از بانكهاي لاتيني از جمله برزيل در جريان است)

11- جذب سرمايه‌گذاري شركت پتروبراس براي عمليات اكتشاف نفت در حوزة توسن در خليج فارس

12- برگزاري كميسيون مشترك ايران ونزوئلا و ايران و كوبا

13- گسترش همكاريهاي اقتصادي و تجاري با كوبا از جمله صادرات 750 دستگاه واگن

14- افتتاح كارخانة توليد واكسن هپاتيت و داروهاي نوتركيبي در تهران با همكاري كوبا

15- صادرات انواع شيرآلات آبرساني الكترود، فلنج فولادي، كمپرسور، ورق، ميل‌گرد و ابزار آلات صنعتي

16- استفاده از توانمندي‌هاي كوبا در زمينة بيوتكنولوژي پرورش آبزيان

17- پرورش آبزيان قاره‌اي و دريايي

18- پروژة مدرنيزه كردن و توسعة ظرفيت توليدي سيستم‌هاي آبياري در كوبا

19- تأمين و راه‌اندازي مجدد ايستگاههاي تقليل فشار 250 كيلو وات

 ب) پروژه‌هاي داري قرارداد

1- آغاز عمليات احداث كارخانه سيمان در ونزوئلا

2- آغاز عمليات احداث كارخانة دوچرخه‌سازي

3- آغاز توليد ماشين‌آلات جوجه‌كشي

4- توليد نوشابه غير الكلي گازدار

5- ساخت و صدور كشتي

6- ايجاد صندوق مشترك مالي ايران و ونزوئلا

7- تأسيس شركت مشترك نفت‌كش ايران و ونزوئلا

 ج) روابط فرهنگي و ديپلماسي عمومي

1- افتتاح دفتر صدا و سيما در كاراكاس

2- برگزاري دوره‌هاي آموزشي براي مهندسين نفت و پتروشيمي ونزوئلا

3- ايجاد كرسي زبان فارسي در ونزوئلا و كلمبيا و تقويت كرسي زبان فارسي در برزيل

4- سفر هيئت فرهنگي و دانشگاهي از آرژانتين و شيلي به تهران

5- برگزاري اولين سمينار علمي جايگاه آمريكاي لاتين در نظام بين‌المللي و روابط ايران و منطقه آمريكاي‌ لاتين در دفتر مطالعات سياسي و بين‌المللي

6- برگزاري كارگاه آموزشي بازشناسي نقش فرهنگي آمريكاي لاتين

7- ارتباط مستقيم و مستمر با روزنامه‌نگاران محلي و چاپ مقالات ديپلماتهاي ايراني در روزنامه‌هاي كشورهاي آمريكاي لاتين

8- مصاحبه سفراي جمهوري اسلامي ايران در منطقه آمريكاي لاتين با رسانه‌هاي گروهي

 د) موافقت‌نامه‌هاي زيربنايي

1- موافقتنامه حمل و نقل هوايي ايران و ونزوئلا

2- يادداشت تفاهم همكاريهاي بهداشتي

3- يادداشت تفاهم همكاريهاي زيست محيطي ايران و ونزوئلا

4- موافقتنامه تشويق و حمايت متقابل از سرمايه‌گذاري خارجي ايران و كوبا

5- موافقتنامه اجتناب از اخذ ماليات مضاعف ايران و كوبا

6- موافقتنامه همكاريهاي گمركي ايران و كوبا

7- موافقتنامه تجارت ترجيحي ايران و كوبا

8- يادداشت تفاهم همكاريهاي جامع ايران و بوليوي

9- يادداشت تفاهم همكاريهاي كشاورزي ايران و بوليوي

10- يادداشت تفاهم همكاري‌هاي صنعتي ايران و بوليوي

11- يادداشت تفاهم همكاري هاي پزشكي ايران و بوليوي

12- بيانيه مشترك دو كشور ايران و بوليوي

 دورنماي روابط ايران و آمريكاي لاتين

1- روندهاي موجود در آمريكاي لاتين كه مؤيد نقش آفريني كشورهاي اين منطقه درمعادلات منطقه‌اي و بين‌الملي است؛

2- پتانسيل‌هاي اقتصادي و تجاري منطقه‌اي و نقش بارز آنها در مبادلات تجارت بين‌الملي؛

3- همگرايي نسبي در مواضع ايران و تعدادي از كشورهاي مهم منطقه آمريكاي لاتين درخصوص مسائل مهم بين‌المللي؛

مي‌توان اينگونه نتيجه گرفت كه روابط ايران با كشورهاي منطقه آمريكاي لاتين چه در سطح دوجانبه چه در سطح منطقه‌اي از ظرفيتهاي بالايي براي توسعه برخوردار است؛ مناسباتي‌ كه شايد قادر است خود موجد روندهايي نوين در سطوح جهاني شود.

چالش‌ها و فرصت‌هاي پيش روي گسترش روابط سياسي، اقتصادي ايران با كشورهاي منطقه

 1. آشنايي ناكافي از قابليت‌هاي اقتصادي و ظرفيت‌هاي موجود در آمريكاي لاتين.

2. شناخت نداشتن از قوانين و مقررات تجاري و گمركي منطقه آمريكاي لاتين.

3. برقرار نكردن ارتباط توسط تجار ايراني با تجار منطقه به لحاظ زبان.

4. هرچند موافقتنامه‌هاي اندكي هست، ولي هنوز اجرايي نشده‌اند.

5. بي‌ثباتي سياسي در كشورهاي منطقه وتغييرات در كابينه‌ دولت ها.

6. فشار آمريكا به كشورهاي منطقه براي جلوگيري از حضور ايران (حياط خلوت آمريكاست)

7. تقريبا بازار منطقه در دست چيني‌ها و ژاپني‌ها و آمريكايي‌هاست.

8. عدم توان رقابت كالاهاي ايراني با كالاهاي كشورهاي چين و ژاپن و آمريكا از نظر قيمت و عرضه كالا.

9. وجود تأثير روابط تجاري از ارتباطات سياسي و فرهنگي و نبود تحركات مذهبي و اجتماعي.

10. مشكلات براي گرفتن رواديد.

11. حمل‌ونقل كالا به لحاظ مسافت زياد در سفرهاي دريايي و مشكلاتي از اين قبيل.

 همچنين اقدامات تجاري كه ايران مي‌تواند در منطقه داشته باشد، عبارتند از:

1. توان ايران براي صدور خدمات فني و مهندس در زمينه خودرو و سيمان و كالاهاي بهداشتي.

2. كمك به تجار براي صادرات به منطقه و اقدامات براي رفع موانع گمركي.

3. تهيه مواد اوليه كشاورزي و دامي از آنها با توجه به پتانسيل آنها در اين زمينه.

4. استفاده از آمادگي كشورهاي منطقه براي ايجاد روابط تجاري و سياسي و گسترش امور.

5. وجود بازارهاي بكر در بيشتر كشورهاي منطقه و نياز آنها به بسياري از كالاهاي صادراتي ايران كه بايد مورد توجه قرار گيرد.

6. تجهيز تجار ايران در شناخت منطقه فراگيري زبان اسپانيولي

 


مطالب مشابه :


مزاياي ميله تعادل (استرس بار) در اتومبيل

سمند .و 206 حدود 75 تا 85 ريو و مزدا 80 تا85 ماكزيما . 145تا 160 هزار در بازار قيمت منطقه ازاد




محاسن و معايب عايق درب موتور خودرو

و نصب كنيم قيمت ان براي پرايد در حدود ۱۵ ريو ۱۷ تا ۲۰ و ۲۰۶ حدود منطقه ازاد




قیمت خودرو های سایپا

منطقه ازاد انزلی سری 6 . قيمت به تفکيک رنگ ريو مجهز به سيستم ضد




روابط خارجي جمهوري اسلامي ايران با كشورهاي آمريكاي لاتين

مي‌آيد؛ منطقه‌اي سياسي منطقه‌اي نظير گروه ريو به منظور از نظر قيمت و




خودرو ال 90(تندر)

نظر كلاس مزدا 323، پژو 405، پژو 206 صندوق‌دار فيات پاليو ،سيانا،كيا ريو منطقه ‌اي و




ترخیص ترخیصکار ترخیص کالا

،حمل و نقل بین المللی،مجوز رسمي حق العملكاری،تشریفات گمرکی، ترخیص کالا،گمرك بازرگان ،گمرك




خودروهايي كه امسال با ايراني‌ها خداحافظي كردند

به عدم موافقت شركت صاحب برند ريو قيمت خودرو کاهش ورود خودرو در منطقه ی آزاد




طرح فلاحت درفراغت را ارج نهید.

اسرائيل و متحدان آنها و رواني شدن نظاميان اسرائيل بود تفاوت در آزاد شدن انرژي متراكم




كورس خارج از مستطيل سبز بازيكنان فوتبال

اما اينجا خيابان سرباز كرمان واقع در منطقه پايين و ريو را به شه ،‌قيمت




برچسب :