واژگان پیشینیان میلاجرد
شاعر
فرهیخته و نویسنده چیره دست جناب آقای استاد یوسف عبدالحسینی به سال 1338
در قریه میلاجرد و در یک خانواده معمولی دیده به جهان گشود . ایشان در
همان سنین طفولیت در سن 6 سالگی در یکی از مکتب خانه های میلاجرد و زیر نظر
استاد علی قلی عاشوری شروع به آموختن کلام الهی می نماید وبا توجه به هوش
سرشاری که داشت توانست با وجود سن کم در عرض سه ماه قرآن را بیاموزد و
تعجب همگان را وا دارد و لقب کوچکترین قرآن خوان را به خود اختصاص داده و
مورد تشویق استادان و قاریان آن دوره از جمله حافظ کل قرآن کریم استاد مالک رقابی قرار گیرد.
ایشان
درهمان سن 6 سالگی همراه خانواده خود به تهران مهاجرت می کنند و با توجه
به شرایط زمانه از همان دوران کودکی کمک خرج خانواده می شود و از نعمت
درس و مدرسه محروم می ماند چند سالی به همین منوال می گذرد و در سن 10
سالگی موفق به ورود به مدارس شبانه می شود و متعاقب آن به کارش هم ادامه می
دهد و درسش را تا مقطع دیپلم ادامه میدهد بعد ازآن همراه مردم انقلابی به
مبارزات سیاسی ضد نظام فاسد شاهنشاهی می پردازد و بعد از پیروزی انقلاب به
عضویت رسمی سپاه در می آید ولی بعد از مدتی از سپاه استعفا داده و با شروع
جنگ تحمیلی با توجه به متاهل بودن و فرزند کوچک داشتن وشرایط سخت زندگی
با عنوان بسیجی به جبهه های حق علیه باطل اعزام و درطول چندین سال جنگ
جراحتهای کوچک و بزرگی نیز بر میدارد.
استاد
فراز و نشیبهای زیادی را پشت سر گذاشته و شغلهای زیادی را تجربه کرده است
که از آن جمله می توان به کارگردانی ، فیلم نامه نویسی ، بازیگری در
سریالهای متعدد ، تدریس ، فیلم برداری و دوبلاژ اشاره کرد . البته استاد
در روح موسیقی نیز نفوذ کرده و دستی هم درموسیقی سنتی و نوازنگی سه تار
دارند در کنار تمام این کارها همیشه به نویسندگی وشاعری نیز پرداخته و
آثار و اشعار متعددی از خود به جای گذاشته است که یکی ازآثار ایشان رمانی
است که در شرف چاپ می باشد و چندین رمان دیگرنیزدر حال اتمام می باشد .
البته
زندگی در تهران و مواجهه با فرهنگ غیربومی باعث نشده که فرهنگ اصلی و زبان
مادری خود را فراموش نماید بلکه چنان هویت اصلی خود را حفظ کرده که از
میلاجردیهای خود میلاجرد هم بهتر و سلیص تر ترکی ، صحبت می کند و چنان
کلام شیوا و صدایی رسا دارد که انسان با همنشینی و هم صحبتی با او سیر نمی
شود.
در
ذیل یک نمونه از کارهای ایشان که جمع آوری واژگان پیشینیان همراه با معنی
فارسی و با لهجه میلاجردی می باشد را با مقدمه خود ایشان در سایت میلاجرد
قرار می دهیم و چند نمونه کار ایشان که معرفی و تشریح مراسمات مذهبی و بومی میلاجرد می باشد را به مرور انتشار خواهیم داد.
در
پایان از استاد عبدالحسینی کمال تشکر را داریم که این آثار گرانبها و
ارزشمند را در اختیار ما قرار داده و اجازه نشر آن را در سایت میلاجرد
دادند . باشد که این کار خیر مورد توجه و استفاده میلاجردیهای عزیز قرار
گیرد .در ضمن این واژگان نیز همانند لغت نامه قبلی دائماً در حال بروز
رسانی می باشد پس اگر لغات جدیدی به ذهنتان رسید حتماً به ما اطلاع دهید تا
به این مجموعه اضافه کنیم .
بنام دوست ، که هیچ نیست ، هر چه هست اوست
اکنون
که گرد پیری بر سر و ناتوانی بر جسم و نامرادی ازعمرم به پایان خود نزدیک
می شود . این امانت را که در پس پرده فراموشی مانده بود ، بار دیگر از پشت
شیشه مات سر گشتگی و دلبستگی به مام وطن میلاجرد که نامادری کرد و به آغوش
نا مهربان نا کجا آباد تهرانم سپرد.
به
نشانه اکرام به فرزندان برومند و خرد پیشه میلاجرد باز می گردانم تا حجتی
باشد آنان نیز در جهت ارتقاع فرهنگ پیشینیان همت گمارند و این باغ خزان زده
از فرهنگ بیگانه را بار دیگر به جایگاه اصلی اش باز گردانند .
واژ گان پیشینیان
حرف آ
1.
آی = ماه (قمر)
2.
آی بابا = نامی کودکانه برای ماه
3.
*آرمی یای!آج می یای= (خسته نباشی)خوش آمد گویی به مسافری که به وطن برگشته
4.
آرا = ما بین، میانه،رابطه...(آراموز
کوک اُلسون =رابطه مون عالی بشه...)
5.
آتشک = زخمی است بدون درد،که( درکامه) مرحله ی نخست از بیماری سفلیس
6.
آبِ = آبی (رنگ آبی)
7.
آخشام = غروب
8.
آخشام چاقه = هنگام غروب
9.
آغ = سفید
10.
آغ قوشغون= جوانه ای زیر خاک برساقه
روییده باشد
11.
آغاج = واحد طول – فرسنگ
12.
آغاج = درخت
13.
*آغور چاق= قرقره ی چوبی در انتهای دوک پشم ریسی
14.
آجـّود
ما – آجودّ،ما = .........؟؟؟
15.
آچوغ= باز (نسبت روشنی رنگ)
16.
آرتوق= زیادی ،اضافه
17.
آذ غا = آذوقه،( علوفه ی احشام)
18.
آزالا-آذالا = مدفوع خشک شده ی احشام حلال گوشت، به مصرف سوخت می رسید
19.
*آشمال = آدم پاچه ورمالیده،دو بهم زن آلا پولا = مـُلـوّن، رنگارنگ (مراد درهم
رفتگی رنگها )
20.
آ،وَ،لـَت –آولت = اد ویه ،(سبزی جات معطر پودرشده)
21.
آدونا= جمعه (آدینه)
22.
آجـّه خمیر= خمیر تـُرش که به عنوان
مایه ی خمیرمصرف می شده
حرف الف
23.
اَرسین=
سیخ کوتاه سر کج وته پهن ،وسیلهای
برای درآوردن نان از تنور
24.
اَ گیردک = خمیر
نان فطیر که به شکل دایره می بریدند و در روغن سُرخ می کردند، نوعی شیرینی
25.
اَریش = نخ از جنس پنبه ( تار قالی بافی)
26.
ارَ،قَج = پودی از جنس پنبه که دربافت قالی بکار می رود.
27.
اَریشتـَه – اَ ر ی ش تَ= رشته
28.
اَ ریشتَ ،آشِ =آش رشته
29.
اَر،گیش،اُور،گوش – اَرگیش اُورگوش = کج و کوله ،غُر شده ،لِه و لورده ...
30.
اَتـَک = دامن ،پایین لباس (الیم، ات َ گیـَه - الیم اتگـیـَه )
31.
اَنیک= سگ مادّه
32.
اَنتیکه =آنتیک، عتیقه
33.
اَم نیک =پستانک
34.
ا َسکـِه = پوشک،پارچه ای که برای بلک کردن نوزاد بکار می رود.
35.
اَسنـَده –اَس،نَ،دِ = دهن درّه کرد
36.
اَ رقه = زیرک،زبل،حقه باز(آدم دریده،حُقه باز،موذی ...)
37.
اَگیردک = قرقره ی چوبی که در دوک های پشم ریسی نقش چرخ لنگر را داشته
38.
اُل مُوشتاق = دست دادن
39.
الـَمـَه = دست مالی نکن،
40.
اَلـّش مـَه = ور نرو
41.
اَ ل بَت(البت) = البتـّه
42.
أیخ،یوله = بیرون روی ،اسحال
43.
اَل،جک- الجک = دستکش
44.
اَلـَّشـده = درگیر شد، دعوا کرده
45.
اَم جک = پستان
46.
اَزیل گـَن = لوس،نُـنُـر،عشوه گر...
47.
ازگـَه =شاخه ی نازُک
48.
از،بس،گـَه = همیشه گاهان ، از بس، بسیاری از اوقات
49.
اِلدن بوُرون = بیرون از ایل،ترک ایل کرده،کنایه از آدم است که خارج از
50.
ایش،قیر مـَه = سِک،سـِکه
51.
* ایشگیل = چنگک،قلاب،( احتمالأ در
گذشته یکی از ابزارهای جنگی بوده است؟)
52.
ایچین چـَکده = آه کشید.
53.
ایپ،اُو،جـِه = سرنخ
54.
ایت بور نه = کاسه برگ خشکیده ی گل (گل نسترن وحشیکه چهار گلبرگ دارد وبه
رنگهای سُرخ و زرد می باشد
55.
آما نا، بند = سُست ،بی دوام،به فوتی بند بود
56.
اُمـّا = نوعی نشستن (شیوه ی نشستن قاپ باز ها )
57.
* اِم، نُ،وا – اِ منـُوا= نوعی نوشیدنی از آب انگور سیاه برای مراسم شب چلـّه
58.
اُر تان جول= فرزند وسطی، میانی، کوچکترازبزرگ،بزرگتر از کوچک،
59.
اُ ر،نـَک = نقشه ی قالی بافی
60.
اُر،گـَن! = یاد بگیر،بیا موز!
61.
اُ وُج = مُشتی از هر چیز( دست کاسه شده)
62.
اوُ جا = بلند ،رفیع ...
63.
اُوجا،بوی = بلند قامت
64.
* اُود غونـّه = حرف شُ خورد ...
65.
اُست و باش = وضع ظاهری پوشاک،واژه ای که بانوان بکار می برند
66.
اُتُ اَجَل = ................. خس و
خاشاک
67.
اُو کالا = مالش دان با کف دست،پورد کردن سبزی خشک ... با کف دست
68.
اُ لوُم ایتیم =گم و گور شده ،مرگُ میر ...
69.
اُخو لوُو= چوب و صاف باریک که برای پهن کردن چونه ی خمیر،در پخت نان لواش به
کار می آمد
70.
اُ خو را = کوزه ی کوچک به رنگ گل اوخورا
71.
اُ خ = تیر پیکان دار (تیری که از چلـّه ی کمان رها می شود.)
72.
اُغور = مقصد، راه ...
73.
اُغور بخیر = مقصدت بخیر باشد ،به راهی که می روی در آن خیر باشد
74.
* اُُغور جالوخ= پولی که بابت ره توشه به مسافر می دادند
75.
اُوُرد = اُورت ، فراوان
76.
اُود لک،ئود لک = بُز دل،بیعرضه،ترسو،بی جُربزه،...
77.
اُودوغ =آب دوغ
78.
اُ راغ = داس
79.
اُراغ چا = داسچه(داس کوچک )
80.
اُیناش- اُی،ناش = مرد فاسق، رفیق زن بد کاره
81.
اُو ی نار باش= بازیگوش، آدم سر بهوا
82.
اُست و باش = کنایه از از پوشاک است
83.
اُو گردان =آب گردان ،ملاقه ی بزرگ مسی
84.
اُوشاق جاقاز = طفلکی! کنایه از آدم بی کسُ کار...
85.
* اُو زاخ،تومـّان = دامن بلندی که
بانوان سالخورده می پوشیدند. اغلب از پارچه ی متقال آبی رنگ(بـِز) دوخته می
شد.البته به تناسب موقعیت اقتصادی خانواده ها وضعیت،از پارچه های دیگری مانند
کـُدری... نیز دوخته می شده است.
86.
* اُ و ی، نوُک = پیشبندی که به سینه ی
کودکان خرد سال می بستند تا لباس آتها کثیف نشود.
87.
اُخشات = تشبیه کُن
88.
اُ خشاما (اُخشا تما ) = مویه
کردن،هنگام گریه برسر مزار وتشبیه کردن میّت به
به اشخاص دیگری که قبل از او مرده اند (بدل دادن )
89.
اوجار= تنه ی درختی که گاو آهن را به آن می بستند برای شخم زدن زمین
90.
ا ُوُ نگ = آونگ،آوند.(ساقه ی بلندی از درخت
انگور(مو)برای خشکاندن انگور
91.
ایگیت= جوان (مراد جوانمرداست)
92.
* ای-مَ جهِ ،ایمجه
= امداد چی،امدادرسان، یاری کننده درکار عقب اُفتاده، مراد کمک رساندن در قالی
بافی است
93.
ای،ران،تـَر،خَ،نَ – ای ران ترخنه = نوعی آش *[1]
94.
ایپک = تار ابریشم (منسوجات بافته شده از ابریشم)
95.
ایپلیک = نخ تنیده شده از پنبه
96.
ایشاردِ = لبخند موذیانه،کنایه از لبخندی است که در موقعیت هایی مانند (خند
رضایت)لبخند بی ادبانه... لبخندی که دنداهای پیشین دیده شود.
97.
ای،شیخ – ایشیخ = روشنایی ،نور
98.
اُ لمـَه =گره ی قالی
حرف ب
99.
باداما =خاک رس
100.
باتمان = من_ واحد وزن معادل یک من،سه کیلو
101.
بابا قورّه = باباقوری
102.
باخا ! = ببین، نگاه کن – هنگام تعجب از شنیدن خبر،و در مواقع اعتراض برزبان جاری می
شود. ...
103.
باس مار لاده = غافل گیرش کرد،یقه شُ گرفت، له و لورده اش کرد. ...
104.
باس دور ما = پس دوزی( شیوه ای برای دوخت قسمت هایی از لباس ،تو گذاشتن لبه ی پارچه
105.
باشـّاق =خوشه ی گندم که هنگام درو به زمین می ریزد
106.
باق دوج= حالت نشستن ،چهار زانو نشست
107.
با قِ منـّاسه = باقی مانده اش
108.
بابا بوکّ = پوپک، هُدهُد
109.
* بابولا بُستان= خاک بازی کودکانه( تپـّه ی کوچکی که با آب خاک درست می شد.)
110.
بالا = خُرد ،کوچک
111.
بالام = فرزندم
112.
* بای،داخ- بایداخ=
پرچم،علم، لوا ،بیرق(بوته ی تزئـیـن شده با پارچه های رنگی را به دست پسر نا بالغی
می دادن اورا سوار استر پیش آهنگ میکردند
وخرج عروسی شامل آرد،روغن،برنج،دام زنده، را از خانه ی داماد به خاته ی عروس می
بردند ،خانواده ی عروس با گرفتن آن بوته انعامی به آورنده ی بایداخ میدادند.
113.
بای دا = بادیه، ظرف مسین که برای جوشاندن شیر
114.
بـَنـَوُش = رنگ بفش
115.
بـَلـَشده = غلطید،قـِل خورد،
116.
بـَبَم = بچّه ام ،فرزندم
117.
بـبـم بالا سِه = بچّه ی بچـه ام
118.
بَر،کیم، مَ – برکیمـّه = بازی قایم بشک (چشم گذاری)
119.
*بـَبی لـَک = عروسک کوچک در نقش نوزاد که
از چوب و پارچه می ساختند
120.
بـَم مـَچـّه = ضربه ای با کف دست برسر کسی یا خود کوبیدن (ایمایی که کنایه از
دشنام است
121.
*بـَچّ = خشتـک شلوار زنانه
122.
بـِز = پارچه ی ارزان قیمتی از خانواده ی،کر با س،متقال ...
123.
بـُز = پارچه ی رنگ و رو رفته،کدر شده وهر رنگی که ما ت شده باشد...
124.
بـُزاروب = رنگ و،روش رفته،مات و کدر
شده
125.
بـَیـَخ = ماضی گذشته (چندی پیش)
126.
بـَیـَخ لـَرِ= چندی پیش
127.
بـَد = زشت، ناسزا ، فُحش رکیک ...
128.
بـِل = بیل
129.
بـُرک =کلاه (کلاهی از جنس بـَرَ ک، (دوُر له بُرک = کلاه لبه دار)
130.
بُرک آلوب قاشما = یک نوع بازی محلّی
131.
بُغاز = گلو
132.
*بـُغاز آلته =
زیوری از جنس نقره ... که با نوان برای بستن روسری(چارقد) زیر گلو می بستند.
133.
بُـغا = گاو مادّه ی آماده ی جفت گیری
134.
بـُغـا = یک بغل از علوفه (کاه،یونجه...)
135.
بو جاقا = کـُنج،گوشه، زاویه
136.
بو غاناق =گرد باد
137.
بولان نوب = آلوده شده
138.
بوقـّا ناغ = قوز،بر آمدگی در ناحیه ی پشت به علت پیری یا بیماری
139.
بـِی قوش=(بوم قوش )جُغد ،بوم
140.
بیر اُوُرد = یکسره ،پشت سر هم تکرار شده
141.
بیز = دِرَ فش ،دست افزار پینه دوز ها،کفاش ها
142.
بیز = ما
143.
بیزیم = منصوب به ما
144.
بیزلر = ما ها (جمع)
145.
بور ما کـَسَن = وسیله ای برای خُرد کردن علوفه (بورما، شامل تیغه ی تیز از
جنس فولاد به طول حدودأ بیست سانت که در تنه ی کنده ی درخت کار گذاشته می شد و به
وسیله ی آن علوف را خُرد می کردند برای خوراک دام ها .
146.
بور ناخ = دماغه،نبش چهار راه
147.
بـُنــُّرون – بـُن، نو، روخ = یوغ
148.
بوین- بوی ن = گردن
149.
بورون طنه=[کنای] با اخم تخَم ( طعنه)
150.
بوی، بوُسوم = قد و چهره ( آنچه از اندام وچهره به چشم می آید)
151.
بود = کامل، کسی که دارای صفات اخلاقی است ...
152.
بورّ = مراسمی بوده درفصل برداشت گندم (دریک بخش جداگانه شرح داده خواهد شد)
153.
بورقا = بـُرقه ( پارچه ی سیاه رنگی که بانوان با آن صورت خود را می پوشاندند)
154.
بیر چک = زُلف
155.
بیر چک ایچه = گیره ی موی سر خانم ها
156.
بی وَصال =یاوه بیهوده
157.
بی د ست آلاد =(بی دست آ لت)= آدم بی
دستُ پا بیعُرضه
158.
بی حوُ لِ بلا =ناگهانی،یهویی
159.
بی لک،بیلک = دور مُچ دست
160.
بیـّرَ- بیر،رَ = کـَک
161.
بیت = شپش
حرف پ
162.
پادار = شجاع،نترس،مقاوم (پایداری و استقامت در مقابل دشمن...)
163.
پالتار = پوشاک،البسه...
164.
پای = سهم
165.
پا پای اُلما =پیگیر مباش، بیخیال باش...
166.
پالاس = پِلاس – فرش،زیرانداز
167.
پالچوغ =گِل
168.
پا،پای اُل! =پیگیر باش،توجـّه کُن!
169.
پاشنا گر= وسیله ای برای درست کردن (کِرد،مرز) درمزارع، شبیه بیل
170.
پارچا،پارچا = پارچه،پارچه (تیکه تیکه)
171.
پاوّا جا – پا برجا،مدام، دائـم، همیشه
172.
پـَرپیلده،پـَر،پی،لَ،دِ =ضربه ی آرام
باکف دست (باور عامّهاین بوده،چنانچه شخص سیّدی با کف دست به پشت،کتف شخص بیماری
بزند او شفا خواهد یافت)
173.
پس تا = دفعه،بار
174.
پَس نـِجـَه! = پس نه چند، چرا که نه!
175.
پـَتـلـَه = گندم نیم کوب پُخته شده
176.
پَ،سَ، چیلــّار = چیدن خوشه های انگور بر جا مانده (که پس از چیدن کامل
انگور، روی درخت مو، بجا می ماند)
177.
پَ،سَ = لیفه ی تـُنبان
178.
پـَن،جَ – پـَنجـَه = یک پنجم
از یک کیلو (واحد وزن)
179.
پـِشمان = پشیمان،نادم ...
180.
پـَتـلـَه = گندمِ پخته شده ای که به وسیله ی دستار(آسیاب دستی) نرم شده
باشد.با آن آش می پختند.
181.
پـُخ، پوسور = آت آشغال (حَـلـِه حوُله ی خوراکی)
182.
*پوف،تیرینـّگـَه = نان دوباره پز (نان
بیات خیس شده وروی آتش تف داده شده )
183.
پو کا = پهلو ،ناحیه ی دنده های بدن
184.
*پولّ ِ بُرک = کلاه زنانه که سکه هایی از
نقره ...برروی آن دوخته باشند(کلاهی که نو عروسان برسر می گذاشتند.)
185.
پورت لادِ= ازهم واشد ،در رفت،پراکنده شد.
186.
پوزول ده = از هم گسست،بهم ریخت،داغون شد
187.
پورت دِ= دررفت،جیم شد.
188.
پوت = پیت حلبی،ظرفی برای نفت و بنزین
189.
پورساموش = پلاسیده شده
190.
*پوس =یک برگ کاغذ
191.
پیش اُو =ادرار
192.
پیس موروت = آدم زشت ،بد ترکیب ...
193.
پیاز ِ = رنگ پیازی
194.
پیر،پیرک = پر،پری،نازک کم دوام
195.
پیشیک، بـَزَد مَ = آراستن گربه – مترادف گربه رقصانی
196.
پی نَ که = چُرت زدن،غیلوله
197.
پی،سوز = پـیـِه سوز
198.
پوروزَ= فیروزه
199.
پوف لوک = قسمتی از روده ی بُز یا گوسفند که بر اثر فوت کردن باد می شد (باد
کنک )
200.
پولوش،پولوش =پولک،پولک (کنایه ازخُرد شدن اشیاء شکستنی)
201.
پخشـَه،پخشـَه = ترک خورده (کنایه از ترک خوردن درتمام سطوح اشیاء)
202.
پور چوک = منگوله ی ابریشمی (منگوله، سر نخ تسبیح، ویا هـر چیزی شبیه آن)
203.
پیش اُو = ادرار، زَهر آب
حرف ت
204.
تاره = آفریده گار، الله ،خدا
205.
تای با تای = لنگه به لنگه
206.
تاقـّا =ترقه
207.
تازّا= تازه – مخالف بیات (تازه ی خوراکی ها ومیوه ها[انگور تازه ،نان
تازه...)
208.
تای داس = تای دست (کشیده، سیلی،لنگه ی دست)
209.
تالفاس= تلاش و کوشش تقلا...
210.
تا ب،ما،جا- تاب ماجا = چیستان ،چیست آن
211.
تِـنچه = تیانچه ،ماهیتابه
212.
تـَرسـَه = وارونه ،پشت رو
213.
تـَرَ کـِه = نوعی حلوا *[2]
214.
تـَلـَه= سنگ ورقه ای سیاه رنگ
215.
تـَر،خَ،نَ –ترخنه = ترخینه (گندم پوست کنده ی بلغور شده)][3]
216.
تـَرنجـَمـِه – تَ،رَن،جَ،مِ = ترنجمی،تر انگبین (دارویی گیاهی )
217.
تـَپـّـَه = تپّه، قسمت بالای سر،ملاج
218.
* تـَبـَر جـَک- تـَپـَر جـَک = درپوشی از جنس پارچه برای بستن در کوزه ی آب
219.
تـَخته بوی ماغ = گردن بندی از جنس پارچه به عرض حدودأ ده سانتی مترکه سکه های
نقره ... را روی آن می دوختند و هنگام ورود عروس به خانه ی داماد مادر شوهر آنرا
به عنوان خلعت به گردن عروس می آویخت (بنظر می رسد در گذشته های دُور، این گردن
بند به عنوان پشتیوانه ی مالی عروس محسوب می شده است ؟!...
220.
تـَر چَک (تـَر،چَک) = مُرکّب از دو واژه ی [تر] به معنی عرق [چـَک] به معنی
کشیدن ،مترادف عرق گیر [ کسی که در هوای سرد با زیر پیراهن،یا لباس خیلی کم در فضای
باز تردّ ُد کند.]
221.
تـِل = موهای قسمت جلوی سر
222.
تـِز دَن = صبح زود،زود ترین زمان صبح
223.
توس،بور = اخم ، لب و لوچه ی آویزون،چهره ی دژم...
224.
توس بور له = کسی که اخم کرده باشد ،لب و لوچهاش آویزان باشد.
225.
تور با = توبره
226.
* تـُر لا ما = گردن بند توری بافته شده با مُنجوق وتزئین سکـّه
227.
تـون،گو،لُه – تون گولَ = تـُنگ گونه،کوزه کوچک سفالی که اسباب بازی برای
بچه ها محسوب می شد.
228.
تود قون = تیره (نسبت سیری و روشنی رنگ)
229.
توخ = رنگ تیره، سیر
230.
تــُپــّا = توب گونه ،ورم کرده،باد کردن قسمتی از بدن بر اثر ضربه ...
231.
توخماق = پُتک چوبی (وسیله ای برای نیم کوب کردن،پوست کندنِ غلّات و حبوبات)
232.
*تـُربَـنـّاز- تـُر- بن- ناز = توبره
انداز ،موجودي خيالي براي تر ساندن بچـّه ها (لولو) كسي كه بــّچـه هارا درتوبره
مي اندازد وباخود مي برد.
233.
تیکَ پارا= کنایه از مقداری وجه نقد(صنّار سه شاهی)
234.
تیثمال = ضرب المثل ... شاهد آوردن برای حرفی که می زنیم...؟
235.
تیرینگ – تی،رینگ =
تیر،سِفت، بسیار کشیده شده
236.
تیرینـّگَ = رباعی،شعر،...
237.
تیان = بخشی از خزینه ی حمّام که
بافلزی مثل مس ... گرمای حاصله از تون(آتشدان حمام را به آب خزینه می رساند وباعث
گرم شدن آب می شد.
حرف ث
238.
ثیق = ثـِقل، رودل
حرف ج
239.
جَخت = به زوز،به سختی...
240.
جام = کاسه
241.
جوُکـّه= بهانه گیر،زودرنج
242.
جُو وَ َنـَزـَن ،جو،وَ نَ،زن = زن
جوان (دختر نو بالغ)
243.
جُ لن مرگ= جوان مرگ
244.
جُن گه = جوان گاو (گاو جوان، گوسا له
ی آماده ی کار)
245.
جـوُوال = جـوال
246.
جوجوخ= قندیل یخی
247.
جُ، وُ، نَ –جُـوُ نـَه = جوینه،نان جوین،(نان پخته شده از آرد جو)
248.
جیز لاخ =دنبه یا پی تف داده شده
249.
جیل دِرَن جیب = دمدمی مزاج،غیر قابل پیش بینی...
250.
جیزّیخ پوزما = کنایه از خط خرچنگ غورباغه (خط افراد کم سواد)
251.
جیکّ وبوکّ= راز،سرو سرّ،اسرار درونی ...
252.
جینـَه = ژنده ،
253.
جیرِ جینّـَه = لباس های فرسود و کهنه
شده،خورده پارچه، تکّه پاره ...
254.
جیریک دان = سنگ دان ماکیان
255.
جیرّ = کِش
256.
جیقـّین = چیزی را در گوشه ی دستمال یا روسر ی گره زده باشند کنایه ازچیزی
گرانبهای اندک برای دارنده ی آن (شاید مترادف جیفه،در زبان عربی،یا چانتا به معنی
کیسه ی کوچک( مترادف همیان،مرکب ترکی و فارسی)باشد.
257.
جیره جیقـّین = تای و توشه ی اندک
حرف چ
258.
چَرچه = [چها چوب] نوعی در چوبی برای مکان های رو باز (چهار چوب نرده ای )
259.
چـَرَک = چارک (واحد وزن، و واحد طول) یک چهارم کیلو و یک چهارم متر .
260.
چَمبر َ = چنبره حلقه ی چوبی که برسر
طناب بسته می شده باربستن ابر وسفت کردن
آن
261.
چتین = سخت و طاقت فرسا
262.
چَ نَ =چانه،زنخدان
263.
چـَرقـَد =چهارقد، روسری بزرگ
264.
چَـپـّهِ = دست افشانی،دست زدن ،کوبیدن دو کفـّه ی دست برهم در مواقع
شادی(جشن،عروسی...)
265.
چـَپـَلَ= دست و پا زدن
266.
چـَپـَلَ چالای = دستُ پا زدن هنگام
مرگ از روی درد.(مترادف ور بپری)
267.
*چـِشمـَک = سایه بان چشم،کلاهی از چرم که
فقط قسمت جلوی آن دارای لبه بوده و به وسله ی بند به دور سر بسته می شده
268.
چار سه = چهار سو، چهار راه
269.
چاغـّال، شاغال = شُغال
270.
چاقـّا لا = چاقاله
271.
چورک،قاتوغه = اشگنه
272.
چاق = وقت،هنگام
273.
چاقّ چاقـّان = جغجغه اسبازی کودکانه
274.
چاقـّولداخ =گندو کثافت
275.
چات= درز،شکاف ...
276.
چامـّور= گل ولای
277.
چاشت = زمان بین صبح تا نزدیک ظهر
278.
چا،لون،موش- چا لونموش= نیش خورده از ماروعقرب،
مرگ ناگهانی،(ازنفـریـن)
279.
چاناخ = کاسه ی بزرگ سفالی لعاب دار
280.
چا لا= چاله ،گودال
281.
چاخ لانّ ِ= به طلاطم افتاد(بهم خورد،هم زده شد،هم خوردن مایعات)
282.
چال دو وار= چالوادار، زنجیری با دسته ی چوبی برای راندن خر،گاو ...
283.
چان = چرخ خرمن کوبی
284.
چارطاق= چهار طاق،آلاچیق،استراحت گاهی چهار دیواری گلی با سقفی از شاخ وبرگ
درخت که در مزارع وباغات ساخته می شده است
285.
چُلمـَک = ظرف سفالی برای پُختن آبگوشت،آش ...
286.
چـُپ =چوب
287.
چیلـَک = شاخه نازک خشک شده
288.
چین = شانه،کتف
289.
* چی،لُ،وُس- چیلـُوُس = مکان گرفتن آب انگور و پختن شیره انگور
290.
چیلـَکه =جمع چیلـَک
291.
چیلیک = لاغر،نا زُک
292.
چیلیک با رما خ = انگشت کوچک دست وپا
293.
چیم چیلَک = لاغـر مردنی
294.
چیل،چیل =خال خالی
295.
چیبان = دمل چرکین
296.
چیلینگر = چلنگر،آهن گر
297.
چوُک =آلت تناسلی پسر بچـّه ی نوزاد
298.
چوُدور دِ= پاشید کنایه از ادرار کردن پسر بچّه ها
299.
چوُ چه = هوچی،چو انداز...
300.
چومچَه خاتون = نوزاد قور باغه که دارای دُم است و در آبگیرهای راکد دوران
دگردیسی خود را طی می کند.
301.
چُّمّ = نشستن روی دو پا ( حالت نشستن
برای زمانی اندک)
302.
چوســّوُ نا= چوسونه (نوعی سوسک)
303.
چیلاس = چلسمه خوار،حله حوله خوار،(کنایه از آدم دله )
304.
چیلپاق = پا برهنه ،پاچـّه عریان، نیمه عریان در فصل سرد (شلواری که بر اثر
فرسودگی یا آب رفتگی کوتاه شده باشد)
305.
)
حرف ح
306.
*حالَ کِ ،حالَ که = قطعه چوبی برای کوبیدن روی فرش یا البسه جهت شستشوی
307.
حاصار = حصار ،حیاط ،مکانی که پیرامون
آن را دیوار کشیده باشند
308.
حـَنـَک= شوخی
309.
حَ یَ، حیه = آری! (جواب قاطع)
310.
حـُول = شیت بی نمک (چهره ی سفید بیحا لت )
311.
حـُول قویون = گوسفند بی شاخ
312.
حورکـده = حراسید ،رم کرد
حرف خ
313.
خَلوت خانا = مکانی در حما های عمومی،برای استفاده از داروی نظافت
314.
خوُروز= خروس( ترکیب خوُ،به معنی خورشید و روز)؟؟؟
315.
خوروز دُمّ ِ گه = گیاهی خودرو که بخشی از آن خوراکی می باشد.
316.
خور جون = خورجین
317.
خرسبد = سبد بزرگ استوانه ای بافته شده ازترکه ی(اُلـقون)
برای حمل انگور به وسیله ی خر ...
318.
خـَرّه،خ ّرَ= آب بسیار گل آلوده، نهری که( خر) از داخل آن ردشده
319.
خـَرت خوردا = مایحتاجی اندک، خِرت و پرت ...
320.
خَفَت = خـِفـّت
321.
خَفَت چکده = خفیف شد،خجالت کشید
322.
خَف = هوای بسیار گرم وخفّه
323.
خَزل = برگ زرد شه،باغ خزان زده، برگ زرد شده ی درخت ها در فصل پاییز
324.
خاماته = خامه، از فراورده های لبنی(از مشتقـات شیر)
325.
*کُ،ذَل = گندم نا
مرغوب، پس مانده های خرمن (گندمی که از کاه جدا نشده...؟)
326.
خوار،خور = راحت (مکان راحت، بستر راحت)
327.
خـُورّا = گـُوِه، تکّه چوبی به شکل
حرم، برای تراز، وسفت کردن تارهای قالی بافی
328.
خورّا = خوره ،جذام
329.
خـيـم، مـیله = خـُرد ،كوچك، ظريف ...
330.
خیرِ گوله = گل ختمی (مصرف دارویی دارد)
حرف د
331.
دقـَنـَه = اندکی،کمی،یه ذرّه
332.
دربـَچـّهَ =دریچه
333.
دادّ = طعم،مزّه
334.
دَل ِ شیطان = شیطان دیوانه (شیطونه میگه...)
335.
دمـّه دو وار = دمِ دیوار (کنایه از کور بودن ودست به دیوار گرفتن )
336.
دَم دمِه = دمدمی مزاج
337.
دَ،ییش =تعویض کُن
338.
دَ،یِ، شـَک- دَیـِشـَک = اسـتعاره ای برای البسه، تـکـّه کلام بانوان ( هر
چیزی که قابل تعویض باشد )
339.
داز= طاس، سر بی مو
340.
دارّه = ارزن
341.
دامجـِه = قطره ( یک قطره از هر نوع مایعات)
342.
دانوش! = امر به سخن گفتن، از روی دانش وفرهنگ
صحبت کردن
343.
دام= پشت بام
344.
دایه،یو له = کفش دوزک (نوعی حشره که خالهای ریز ساه رنگی روی بالهایش دارد
345.
دایِ ،یولـِه = وجهی که ،هنگام خروج عروس از خانه ی پدری، به دایی عروس می دادند.
346.
دام داز = اغراق برای سر کاملأ
کچل
347.
دارچون= دارچین
348.
دار=دارقالی بافی
349.
دار = تنگ
350.
دامو له دار = خیلی تنگ
351.
دارو دودوک = تنگ وچَسبان
352.
دال = پُشت
353.
داوار= احشام، بـُز،گوسفند .. .
354.
دایلاق = بچـّه شتر
355.
داوار،جوغ= مشک،خیک(داوارجوف – پوست یک تیکه ی احشام) مرکّب عربی ترکی
356.
داس،تار(داستار)= دستار، آسیاب دستی
357.
دانگ = دانگ ، سهم ...
358.
دمیر= آهـن،فلز،حلبی ...
359.
دمیر چه = آهنگر
360.
دوُ ز = صاف،راست
361.
دُبـّور = دُبـُر،بُز نر پیش روی گلـّه
362.
دُل، چا = دَ لـوچاه، ظرف آب کشی از
چاه(سطلی از جنس لاستیک)
363.
دُ لـُُو،چا = دولابچه ،گـنجه
364.
دُولت – دُوّ ،لـَت = پول،سرمایه ...
365.
دُو لت له = سرمایه دار
366.
دوُ لوم = بـلّه ،مقداری خوراکی که لای نان پیچیده شده باشد
367.
دو لا ما = دُلمه (نوعی غذا که بابرگ مو ... تهیه می شود
368.
دولان باجه = به دور خود چرخیدن،بازی کودکانه (دولان باجِ، تخته باجِ، مَنَ
وِرسَن،گول آغاجه)
369.
دُ گول = دُهل
370.
دو،روم،سونـّه-دوروم سونه = مکث کرد،لحظه ای اندیشید...دیل = زبان
371.
دیلچک = زبان کوچک
372.
دیردُوّ = دُرد آب،آبکی، شُل وارفته
373.
دیردوُ چه = دو بهم زن
374.
دُمـّا لا قوچّ= کلّه ملّق زدن
375.
دُبـّان = پاشنه ی پا
376.
دور بون= دوربین
377.
دور نا = دُرنا (پرنده ای مهاجر)
378.
دور باخ = وایسا نگاه کن! آدم تنبلی که از زیر کار در می رود (متلکی که به
افرادی گفته می شودهیچ کمکی به دیگران
نمیکنند.فقط نظاره گر هستند)
379.
دُر،قا- دُرقا =خُرد کن،تیلیت کن،
380.
دور قوم،دور قوم = لقمه ،لقمه –تیکه،تیکه...
381.
دستــَرخان = سُفره ی پارچه ای طعام
382.
دیش دور =آرام باش،اذیت نکن،...
383.
دیلماج = مترجم
384.
دیش = دندان
385.
دیز = زانو
386.
دیر سک = آرنج دست
387.
دِیزَ= خاله،دایی زا، همزاده ی دایی
388.
دُش = سینه
389.
دینـّــهَ = دانه،تخمه، هسته
390.
دیش = دوش،دوشیـن،دیشب( خواب
دیدن،رویا )
391.
دین،نَـچـّین =کلید دست ساز از ساقه ی نازک برای باز کردن کلون( قـُفل چوبی )
392.
دَگـَنـَک = چوبدستی چوپانان
393.
دینگ = پـُتک چوبی برای جدا کردن پوسته ی غلا ت ونیم کوب کردن آن
394.
*دین گیلـَه چُش
=الا کلنگ
395.
دیب اُو = پستو،اتاق پشتی
396.
دی لـَنچه = گدا ،دوره گرد
397.
دیـنّیخ،دیـنِـّیخ = ز ِبر،آژدار،ناصاف
398.
دَ لیک،دو شوک = سوراخ سـُنبه
399.
دردَ جار= دُچار درد. همیشه بیمار، بیماری مُزمِن
حرف ذ
400.
ذمـّاغ ِ = رنگ زنبغی
401.
ذقـّون = ذقـّوم (آبی که در جهنم به
اهل آن می نوشانند)
402.
ذیقّ = نم،رُطوبت
403.
حرف ر
404.
راستا = ب ِ رو،در مقابل تـَرسَ ب ِ پشت (روی
لباس،پارچه ...)
405.
رود وَ ل ِ = جسور،با جنم،نترس،شجاع،با عرضه...
حرف ز
406.
زیر دار= پایه ی دار قالی بافی (تیر زیرین)
407.
زیر زیـبـیل = خس و خاشاک ،خاکروبه
408.
زدَه جوُ وا = زرد چوبه
409.
زیلف = زنجیر ،چفت و بست درهای چوبی
حرف س
410.
ساخ لوم = خوشه ی انگور ...
411.
سال،مان،تـرّه= گیاهی خودرو درفصل بهار
412.
سالما یر = بستر گسترده شده بر زمین (درفصل سرما خارج از کرسی)
413.
سامان رن گ ِ = به رنگ کاه
414.
سار ِ = زرد
415.
سانـجـِه = دل درد
416.
ساغّ ساغـّان = زاغچه
417.
ساغـّولـّی = شـَل می زند،می لنگد
418.
ساغـّولـّیا، ساغـّولـّیا = لنگان،لنگان
419.
سورمِ یِ = رنگ سورمه ای
420.
سانـّوخ،توله = سگ پا کوتاه (سگ توله )
421.
ساقدوج= ساقدوش،ینگـِه(شخصی که در سمت راست داماد می ایستد. )
422.
ساچّ =گیسو
423.
ساپ= نخ
424.
سامان = کاه(ساقه ی گندم و جوی پودر شده
425.
ساجاخ = ریشه های کنار پارچه (روسری
ابریشمی) ریشه های قالی..
426.
ساجاخله چرقد = روسری بزرگی که دارای شـَرّابه های بلند باشد.
427.
ساجاق = وسیله ی فلزی که بر روی اُجاق ،یا
تنور می گذاشتند جهت پختن غذا
428.
ساج = سینی بزرگ فلزی به عنوان در پوش تنور بکار می رفته است
429.
*سانش دوم (سُروش دوم)= پرسیدم ، سوآل کردم، (درمراسم عید قربان برای گرفتن فال
مشاعره می کردند افراد به نوبت شعر می خواندن مفاد شعر فال محسوب میشد - در یک فصل جدا گانه به آن خواهم پرداخت
430.
سَخ سِه = سفال
431.
سَپ دِ =افشاندن بذر،پاشدن آب(مایعات)
432.
سپَلَشدِ =باریدن باران اندک،وَش (نم بارون)
433.
سبد،چـَه = سبد کوچک،سبدچه
434.
*سـَقـّو ُ = زکام،سرما خوردگی احشام،خرِ
زکام شده...
435.
سـَقــّـیـر قـَه = ساس
436.
سُ روُش = سوأل کن،بپرس
437.
سوت گول = خوشه ی گندم یا جویِ کال
،هنوز خشک نشده وشیری است
438.
سوت تـَر،خَ،نَ –سوت ترخنَ = نوعی آش که از ترخنه ی شیر تهیه می شود...*[4]
439.
سـوُپ،پن،سوپـّان،سـوُپـّن = فلاخن وسیله ای
برای پرتاب سنگ
440.
سـُوز گـَج= صافی ازجنس پارچه ی نخی برای صاف کردن شیر،پس از دوشیدن
441.
سوزمانِ (سوزمانی) = زن عشوه گر،...؟
442.
سـُوز مـَه = ماست کیسه ای و هر چیـز چکیده
443.
سومسوخ = سـُقـُلمه
444.
سیر،کـَه = شفیره ی شپش،تُخم شپش
445.
سیرن چاق = سُر،لیز
446.
سیِزان = مکانی باسقف گنبدی (طاق ضربی) که در فصل گرما به علت خنک بودن، مورد
استفاده بوده است
447.
سوزول دِ= شـُرّ کرد
448.
سیانگ سینگیلّ،لامی = هیچ صدایی نمی آید،سکوت مطلق...
حرف ش
449.
شاجه = شاه جوب، نهر آب رسانی در امور کشاورزی (نهر بزرگ)
450.
شاقـّو لوز = شاقولوز (نوعی زخم ؟؟؟)
451.
شیلان=(شیلون به لحجه ی لری) سور دادن،دعوت عمومی برای صرف غذا
452.
شـَرَبان = (اسم) شهربانو
453.
شـَـکرَ،کوکا = نوعی شیرینی که از شهر می آورده اند
454.
شَل،تَ – شلته = شلیته، دامن کوتاه چین دار از پارچه ی ساده حاشیه
دوزی شده ،یا گلدار همراه شلوار، نوعروسان و بانوان جوان می پوشیدند.(شَلـتَ
تومّان)
455.
شیتّ = چلاق،علیل
456.
شیتّ اُو لای = چلاق بشی
457.
شیتّ اُو ل موش = چلاق شده
458.
شیتّ و کـُود = خسته و کوفته
459.
شـُوّ = چـلـّه ی قالی که روی زمین یا دیوار به وسیله ی سه میخ بلند می کشند
460.
شـوُو شام = چه عجب!
461.
شوشـهَ =شیشه
462.
شوتـّک = سوت سوتک
463.
شوُت،تو،لوک-شوتـّولوک = سوت زدن با لب ودهن
464.
شُوم شاد ِ = رنگ شمشادی
465.
شُ تـوُ ر ِ = رنگ شتری
466.
شیلبر = خـُم، نوعی خـُم که دور دهانه ی آن چند بند یا دسته وجود داشت به آنها
قفل میگفتند برای بستن دهانه ی خـُم از آن بند ها استفاده می کردند
467.
شیلیت =طناب تنیده شده از نخ پنبه ای
468.
شیتیل = غذای بی نمک، آدم نـَچـَسب...
469.
شیش = باد، ورم
470.
شی،شی!... = افاده می کند،پُز می دهد...
471.
شیریم میا ن = شیرین بیان گیاهی که ریشه ی آن خاصیت دارویی دارد.
حرف ص
472.
صُو ماموکّ = ساکت و بی حرف ( کنایه از صُمّ و بُکم)
473.
صانـّوخ =صندوق
474.
صوناوَر= صنوبر
حرف ض
475.
ضرول ِ= مُستراح( فوری،ضروری)
476.
حرف ط
477.
طُوُخ = مرغ
حرف ظ
حرف ع
478.
عـَبـَسـَه = عبس ،بیهوده
479.
*عاذازیل= معذبّ ؟...
حرف غ
480.
غازان=خزینه ی حمام
481.
غازان= دیگ بزگ مسی
482.
غازان چا= دیگچه
483.
غوشغون = بند پا لان که از زیر دُمِ استر رد می شود
484.
غازالان،قوپ=کنایه ازبستن دهان،اقراربه سکوت(بستن دهان با کف دست)
حرف ف
485.
فریک =مرغ جوان ،جوجه ای که تازه تخم گذارشده باشد.
486.
فیته،غیل غی لـَه = فتنه و غوغا،در صدد آشوب بر پا کردن
487.
فـَنا = کسی که بر اثر بیماری ضعیف شده،کسی که وضع مالی واقتصادی نا مناسبی
دارد. ...
حرف ق
488.
قاب = ظرف
489.
قاب،قاجاق = ظرف و ظروف
490.
قاش،قاباق = کنایه از اخم وتـَخم
491.
قـَد نـُو = نوی نو، تازه ، فابریک...
492.
قارون،پا= شکمباره (ترکیبی از ترکی وفارسی)
493.
قارا = رنگ سیاه
494.
قارا جا = سیاه چُرده (سبزه ی با نمک)
495.
قاراقوروت = قـَرَ قوروت(کشک سیاه)
496.
قاران قولوخ= تاریکی (ظلمات،جایی که چشم چشم را نمی بیند)
497.
قاروشاق = بهم ریخته درهم شده،قاطی پاطی...
498.
قالبا قاروشاق = شلوغ پـُلوغ ،
499.
قا پاق = درِ، هرنوع ظرف
500.
قارا دُمـّول =نوعی انگور سیاه
501.
قاسنه = روده ی احشام حلال گوشت ...کلاف الک ، قربال (؟)
502.
قاش = ابرو
503.
قاش = قاچ زین اسب و پالان خر...
504.
قالخده - قالخ دِ =برخاست،بلند شد،حالت ارتجایی مثل برخاستن توپ از زمین
505.
قاطـّه =قاطع،غلیظ
506.
قات ما = طنابی که از موی بز بافته شده باشد.
507.
قالخان = سپر
508.
قان جوخ= سگ ماده
509.
قارون چا = مورچه
510.
قاروق = تـُل،دانه (دانه یا...که در نای کودکان گیر میکند)
511.
قارا غورخه = تهدید (تهدید برای ترساندن)
512.
قوُل، لاج – قـُلّاج = واحد
اندازه گیر طول (فاصله ای از نـُک شَست
دست باز تا نُک بینی، حدوداًیک متر)
513.
قال، لاق - قالّاق = سنگ چین، قلعه کردن،مرز قراردادن به وسیله سنگ چین
514.
قونـّا را = قُنداره کفش پا شنه دار چرمی زنانه
515.
قـُز =جوز،گردو
516.
قـُز لانی = دور ورداشه، کُری می خواند،پُز می دهد ...
517.
قـُـتـور - قُ ،تور= آبله رو (سیمای آبله زده،جای زخم آبله روی صورت)
518.
قـرّیش = وجب (واحد طول)
519.
قَیش = تسمه ی چرمی،دوال کمر،چرمی که دلا کان با آن تیغ خود رت تیز کنند.
520.
قـبـیـر سانـُّوخ = قبرستان
521.
قـُپّ = دهان بسته بصورتی که لـُپ ها باد کرده باشد (دهان پُر از آب یا
مایعات)
522.
قـُور قـُوشوم = سُرب
523.
قولاقا گیرن = هزار پا
524.
قو ما را =گوی فلزی که به عنوان وزنه بکار میرفت
به آن گلوله قمارا (خمپاره می گفتند )
525.
قیرش،قیریش=چروکیده ،کیس خورده...
526.
قوش قـُوان = مترسک
527.
قوجا باشه = تیغاله (گیاهی از خا نواده خار ها که غوزه ی تیغ داری دارد،ومغز
غوزه ی آن خوراکی است )
528.
قول،چاق = عروسک(عروسک ساخته شده از چوب و پارچه )
529.
قولتوق آغاجه= تکّه چوبی که زیر بغل مُردگان می گذاشتند
530.
قـَمـّـَش = یکنوع بازی،مسابقه که در شبهای تابستان برگذار می شده*[5]
531.
قَ یِیم = قائـم،سفت و محکم
532.
قا یوم = قایم (پنهان ...)
533.
قـَل، بـیـر- قلبیر= قـربال بافته شده از روده ی گوسفند
534.
قـَلبیرآلتِه – قــَل،بـیـر،آل تِ =حبوبا ت رد شده از قربال،حبوبات نا
مرغوب
535.
قیل = موی بدن احشام
536.
قیل، فَ،قیلفَ = لبه ی بام
537.
قیلـّـَهَ = مردمک چشم،حبّه ی انگور...
538.
قیسـّه= کوتاه
539.
قـیسـّیـر =عقیم نازا
540.
قیر میزِ = رنگ قرمز
541.
قیط، بور = قطع شده، بریده شده
542.
قـَی،قاناق = غذایی با ترکیب تخم ومرغ و آرد
543.
قیرّان = بیماری همه گیرکه باعث تلفات جانی مردم یک شهر... شود،وبا،طاعون...
544.
قیرّان آپارسون = مرگ ناگهانی ناشی از طاعون وبا...ترابکشد(نفرین )
545.
قـین نیر قه (قینّیر قه) = گیاهی (از خانواده ی کنف؟ ) با برگ ها تره ای شکل
وریشه ی افشان که به عنوان سوخت در تون حمام بکار می رفت (به احتمال
زیاد منقرض شده)
حرف ک
546.
کا،نا = کانون، مردمک چشم
547.
کار،بار = کارو بار ،وضعیت (کنای از وضع زندگیش چگونه است؟)
548.
کـَلبـَتین = ابزار دلّاک ،انبر دندان کشی
549.
کــَنـّهِ = سازه ی گلی برای نگهداری آرد وگندم(سیلوی خانگی)
550.
کـُوپــّو لا= نوع کوچکِ کـَنـّـه
(جای نان وغلات)
551.
کَ لَ غیله (کلغیله)= کلاغی روسری بزرگی بافته شده از ابریشم به رنگ سیاه
(خانم های سالخورده روی روسری خودشان به دور سر می پیچیدند.)
552.
کـَرمَه = پهن سفت شده ،تخته شده
553.
کـَوَر= تره (سبزی خوردن)
554.
کـُولَ، بـِل = بیلچه،بیل کوچک و سبک
555.
کناراب(کنارِ آب)= آبریزگاه،مُستراح،توالت
556.
کـُرپه = خـُرد و کوچک ،نوزاد بـُز
وگوسفند
557.
کورپه = پل
558.
کوُرت،کوُرت = مورچه خوار( حشره ای که گودال کوچکی به شکل مخروط وارونه حفر می
کند ودر آن پنهان میشود...)
559.
کـُشـّک = نوزاد شتر
560.
کـُک = کوک ،سرحال (ساقه ی نورُسته)
561.
کـُوَه = کود
562.
کـُول = خاکستر
563.
مطالب مشابه :
با حوله اردک درست کنید
با حوله اردک درست دفعه پیش با حوله طرز درست کردن یک خرگوش را به شما تا شکل سر اردک درست
تزیین کدو حلوایی به شکل گل کوبک
آموزش درست کردن دستگیره های حلوایی به شکل به شکل هلال در می آوریم ، تا سر قو درست
واژگان پیشینیان میلاجرد
پاشنا گر= وسیله ای برای درست کردن (کِرد،مرز حوُله ی خوراکی تکّه چوبی به شکل حرم، برای
قوهای ایراني
خارج کردن حوله ازشکم مرد نگه می دارد و گردن، خمیده و به شکل s قو به نام طبیعی دان
اصول ترجمه عربی به فارسی متون دینی(قرآن و نهج البلاغه و...)
چهار شکل: الف. واژه به حوله، سکه را ترجمه می‌کنند، برخی هم به درست، ترجمه
برچسب :
درست کردن حوله به شکل قو