قصيده

قصيده شعري است كه در آن مصراع اول با مصراع هاي زوج همقافيه است و تعداد ابيات آن از 15 بيت بيشتر است.

از قصيده سرايان معروف رودكي، فرخي، منوچهري، ناصرخسرو، مسعود سعد، انوري، خاقاني، سعدي، قاآني، ملك الشعراي بهار، دكتر مهدي حميدي، اميري فيروزكوهي و مهرداد اوستا هستند.

ما در قصيده 6 ركن اصلي داريم كه يك قصيده بايد داراي اين شش ركن باشد و رعايت مقدم و مؤخر بودن اين شش ركن هم الزامي است. در غير اين صورت قصيده ما قصيده‌ي خوبي نخواهد بود.

مَطْلَعْ----------------------* -----------------------*

تَغَّزُلْ----------------------- -----------------------*

تَخَلٌصْ---------------------- -----------------------*

تنه‌ي اصلي----------------- -----------------------*

شريطه---------------------- -----------------------*

مَقطَع----------------------- -----------------------*

1ـ مطلع :

بيت اول قصيده است و شاعر سعي مي كند آن را به بهترين نحو بيان كند. شاعر مي تواند براي شعرش دو مطلع بياورد.

2ـ تغزل :

به عنوان مقدمه است و براي آماده سازي ذهن مخاطب به كار مي رود. با مضامين عشق، ياد جواني و طبيعت و ...

3ـ تخلص در قصيده :

بيت يا ابياتي كه شاعر از مقدمه رهايي يافته و به اصل موضوع مي پردازد . هميشه تخلص يك بيتي بهتر و زيباتر خواهد بود.

نكته : تخلص در شعر به دو معني است : الف ـ آوردن نام شاعر در بيت آخر هر شعر و ب ـ چيزي كه در بالا توضيح داده شد.

4 ـ تنه‌ي اصلي :

بيان مقصود اصلي شاعر در اين قسمت است با محتوايي چون مدح، ثنا، پند و اندرز، عرفان ، حكمت و غيره...

5 ـ شريطه :

دعاي جاودانگي ممدوح در پايان قصيده

6 ـ مقطع :

آخرين بيت قصيده مقطع نام دارد و براي شاعر موجب حسن ختام است . معمولاً شاعر تخلص خود را در مقطع مي آورد.

قصيده

مطالب مشابه :

قالب شعری قصیده

قصیده - آشنابلاگ

( انواع شعر از لحاظ شکل )

جایگاه غزل در آثار رودکی

انواع شعر از نظر قالب و شکل

قصيده

قصیده ای زیبا در مدح امیر المومنین علی(ع)

مبحثي در مورد شعر نو و درک اشعار در قالب نیمائی

قالب های شعری