ادامه بحث با فرزند بلوچستان درمورد سیستم آموزشی هندوستان

ادامه بحث با فرزند بلوچستان درمورد سیستم آموزشی هندوستان

پاسخ ایشان :

با سلام

فرمایشات شما کاملا متین هست و من هم به نظرات شما احترام میذارم. خوب شما از محورهای مختلفی تو نظریات فعلیتون نام برده اید در حالیکه در پست قبلی بیشتر در مورد جو حاکم بر دانشگاه خودتون حرف زده بودید اما اینجا صنعت توریسم را هم قاطیش کردین و رتبه هند را در دنیا بررسی کردین و به مثابه وزارت علوم هند ضمن جبهه گیری، هند را به یه اتوپیا تشبیه کردین. درسته هندوستان کشور بزرگ با مکان های دیدنی زیادی هست . منم از خیلیاشون دیدن کردم . البته ایراد کار از من بود که بعد از سفر به هند باید بهتون گزارش میدادم که چه چیزهایی یاد گرفتم و چه چیزهایی به اطلاعات عمومی من اضافه شده بود. در این مورد قصور و اهمال از من بوده شما ببخشین دوست عزیز .اینکه در زمینه تولید علم هم در دنیا حرف برای گفتن دارن حرفی نیست. کشوری با این همه حجم عظیم دانشگاه واقعا جالبه اما به نظر شما که چن ساله اونجا تحصیل می کنین آیا هند همه شاخصهای توسعه یافتگی را با هم داره؟ یه مثال : آیا اگه بین بلوچها یه نفر پروفسور ترکمن زهی پیدا بشه پس همه بلوچها پروفسور هستن دیگه ؟!!! آیا توی هند فاصله طبقاتی بیداد نمیکنه ؟ آیا سیستم حمل و نقل عمومیش در سطح خوبیه ؟ آیا فقر فرهنگی اونجا مشهود نیست ؟ بهداشت عمومی در سطح مطلوبیه ؟ هیچدوم از شهرهای هند قابل مقایسه با مشابه ایرانیشون نیستن . دهلی پایتخت هند را میشه با تهران مقایسه کرد ؟ نزدیک فرودگاه و ترمینال های مسافربری که نمیشه راه رفت.

و هزاران شاخص دیگه که میشه بررسی کرد. ضمنا اینی که گفتم الان مدارک هند اعتبار لازم را نداره به خاطر این بود که دیگه توی ایران این مدارک معتبر نیست و شماهایی که دارین فارغ التحصیل میشین چه راهکاری برای این مسئله دارین؟ نمونش آقای دکتر پیری ! ایشون پس از 3 سال از هند فارغ التحصیل شد ولی نمیتونه توی دانشگاه استخدام بشه. درسته این مشکل ایران هست ولی مشکل شماهم هست ! چون شما میخواین توی همین دانشگاهها استخدام بشین مگه این که دیگه ایران نیان که اون بحثش فرق میکنه ولی در اون صورت هم که همه نمیتونن برن خارج از کشور زندگی کنن.

و پاسخ بنده :

با تشکر از حضور مجددتان

برای بررسی مکانی یا فردی باید همه جنبه های آنرا مورد مداقه قرار داد نه اینکه فقط جنبه های منفی آنرا دید.در مورد هند نیز همین گونه است .البته نیازی نبوده پس از سفرتان به بنده گزارش بدهید، فقط کافی بود با دیده انصاف به این کشور نگاه کنید.من هم تعریف زیادی از هند نکردم فقط به واقعیتهای این کشور در زمینه اموزشی اشاره کردم.حتی نگفتم هم اکنون از چند ده کشور دنیا حتی کشورهای اروپایی در دانشگاه های این کشور مشغول به تحصیل هستند و شهر پونا با وجود دانشگاههای عظیم و متعدد به آکسفورد شرق معروف شده است.

وضعیت هندی ها هم با بلوچها اززمین تا آسمان فرق می کند.اگربه قول شما دربین تمام مردم بلوچ فقط یک نفر پروفسور وجود دارد در مقابل فقط در دانشگاه علیگر هند بیش از100 پروفسور مشغول به تدریس هستند و دهها نفر دیگر بازنشسته شده اند و یا در خارج از این کشور مشغول تدریس هستند.

در مورد توسعه...کشورها را نمیتوان با یکدیگر مقایسه کرد بلکه باید انها را با خودشان و شرایط قبلی و فعلی و آهنگ رشدشان در گذشته و حال مقایسه کرد.در این مورد هم اهنگ رشد این کشور نیز اصلا قابل مقایسه با ایران نیست.اقتصاد 85 درصد دولتی و رانتی ما کجا و اقتصاد جهانی هند کجا..فاصله طبقاتی این کشور نیز یک شاخصه فرهنگی ان است همانند وجود قومیتها در ایران یا تفاوت نژادها در بلوچستان ما ...

در مورد سیستم حمل و نقل ..ایا در هنگام حضورتان در هند به صدها هزار کیلومتر راه اهن برقی که مانند تار عنکبوت تمام این کشور پهناور را پوشانده است و روزانه 18 میلیون مسافر را جابجا می کنند توجه نکردید.ایا از فرودگاه بین المللی ایندیرا گاندی دهلی نو که سال گذشته دومین بهترین فرودگاه دنیا شده است به ایران پرواز نکردید و مقایسه ان با فرودگاه امام خمینی تهران همانند مقایسه فرودگاه ایرانشهر با فرودگاه مهراباد است... شلوغی ترمینال های این کشور نیز بدلیل جمعیت یک میلیارد و دویست میلیونی این کشور است و ایرادی بر ان نیست.نبود بهداشت ، فقر و دیگر ایراداتی که گفتید را قبول دارم اما قرار نیست یک کشور جهان سومی و سابقا مستعمره با جمعیتی 16 برابر ایران نفتی بدون اشکال و ایراد باشد.شاید همین نکته که دموکراسی این کشور توانسته یک هفتم جمعیت جهان را با فرهنگها و مذاهب مختلف بدون شورشهای داخلی و تنشهای بین المللی مدیریت کرده ونه تنها شکم مردمش را سیر کند بلکه سالی چند میلیون تن برنج و گندم و دیگر اقلام را به کشورهای نفتی و پر ادعا صادر کند برای موفقیت آن کافی است.

اما در مورد مدارک و راه کار...قرار نیست ملت هم درس بخوانند و هم به فکر راهکار برای بعد از درسشان باشند.یافتن راهکار و اشتغال به عهده مسولان یک مملکت است نه دانشجویان آن .ضمنا بسیاری از افرادی که در اینجا درس می خوانند یا اصلا نیاز مادی ندارند که بدنبال شغل باشند یا مثل بنده شغل رسمی از پیش داشته خود را دارند و صرفا برای علم اموزی و کسب معرفت و تجربه زندگی و تشخیص تفاوت مدیریت و کشورداری در یک سیستم دموکراسی و یک سیستم مذهبی به خارج از کشور امده اند .اقای دکترپیری هم که اشاره کرده اید کارمند وزارت جهاد کشاورزی هستند و شاغل نه اینکه بدنبال کار باشند.. البته حق ایشان و دیگر تحصیل کردگان بلوچ است که در دانشگاههای کشور جذب بشوند . شاید بدانید که روند جذب در دانشگاهها روند طولانی و فرسایشی است و نیاز به صبر و حوصله دارد.وانگهی نه شغل مناسب برای یک دکترا فقط هیات علمی شدن است و نه دنیا فقط ایران است...برای یک پی اچ دی در تمام دنیا کار وجود دارد و انسانها همیشه به دنبال بهترین فرصتها و شرایط کاری با ارامش و دستمزد مناسب هستند همانی که در داخل مملکت به ان می گویند "فرار مغزها."..کافی است فقط به بردهای اطلاع رسانی جلوی دپارتمانها در دانشگاههای هند نگاهی بیاندازید و و تقاضاهای استخدام از سوی شرکت های بین المللی یا داشگاههای مختلف را از میان فارغ التحصیلان اینجا ببینید.

به هر حال امیدوارم توضیحات اخیر برایتان کافی باشد و به جای نا امید کردن کسانی که با رها کردن کار و زندگی و خانواده و وطنشان برای تحصیل ، کسب تجربه و ایجاد تغییر در سرزمین مادری شان راهی کشوری به قول شما اش دهن نسوز!! شده اند قدری مثبت اندیش تر باشید و حوزه دید و ارزیابی تان را گسترده تر کنید .امری که این روزها به ندرت در جامعه بلوچستان و حتی کل ایران مشاهده می شود...این بحث در اینجا پایان می یابد...

ادامه بحث با فرزند بلوچستان درمورد سیستم آموزشی هندوستان

مطالب مشابه :

دانلود چارت پرواز فرودگاه های ایران

اطلاعاتی درباره ی خیابان ها ومناطق تهران

ادامه بحث با فرزند بلوچستان درمورد سیستم آموزشی هندوستان

فاز نخست فرودگاه منطقه آزاد چابهار افتتاح مي‌شود