کارگاه ساختمان

● مراحل ساخت پی در ساختمان
▪ قالب‌بندی
بعد از این مرحله نوبت به قالب بندی می رسد . قالب هایی که برای عملیات بتنی ساخته می شوند اغلب چوبی می باشند ولی برای بعضی قسمت ها مانند ستون ها ، از قالب های فلزی نیز استفاده می شود . البته می توان از تیغه آجری به جای قالب در اطراف پی بهره برد. قالب ها علاوه بر شکل دادن به بتن ، وزن آن را نیز تا زمان سخت شدن تحمل می نمایند . بدین لحاظ اگر در اجرای آن دقت کافی نشود ممکن است در موقع بتن ریزی واژگون شده و موجب خسارت شود . از این رو این قالب ها را بوسیله میخ و سیم آرماتور بندی به یکدیگر یا به آرماتور ها وصل می کنند و آن ها را در جا محکم می کنند . شکل قطعات بتن با اندازه آن ها که باید ریخته شود باید به وسیله قالب تهیه شود تخته و چوبی که برای قالب بندی مصرف می شود باید کاملا خشک بوده و در برابر رطوبت تغییر شکل ندهد . این تخته ها باید به اندازه کافی نرم باشد تا در موقع نجاری دچار اشکال نشویم و از طرفی چون باید آن چنان محکم باشد که بتواند وزن بتن و آرماتور و وسایل بتن ریزی از قبیل چرخ دستی ، ویبراتور و غیره را به خوبی تحمل نماید . در ضمن قالب ها را کاملا به آرماتور ها نمی چسبانند بلکه ۲.۵ الی ۵ سانتی متر فضا به عنوان کاور در نظر می گیرند تا بتن به خوبی سطح آرماتور را پوشش دهد . به منظور این عمل می توان از تکه ها س سیمانی بهره برد و یا از فاصله نگهدارهل که در بازار موجود است بهره برد. معمولا سطح تماس بتن و تخته قالب بندی را بوسیله روغن های معدنی چرب می کنند. مالیدن روغن به روی قالب بدان علت است که اولا تخته که در ابتدا کاملا خشک است ، آب بتن مجاور خود را نمکیده و موجب فساد بتن نشود و در ثانی در موقع باز کردن قالب ، تخته ها براحتی از بتن جدا شوند و موجب تخریب گوشه های بتن نشوند و در صورت مناسب بودن ، برای قالب بندی بعدی مورد استفاده قرار گیرند . در موقع مالیدن روغن به قالب ها باید کاملا دقت شود که آرماتور ها به روغن آغشته نشود زیرا در این صورت روغن مانع چسبیدن بتن به دور میلگرد گردیده و جسم یکپارچه تشکیل نداده و بتن و آرماتور هر یک به تنهایی کار می کنند و موجب ضعف در همگن بودن بتن و فولاد می گردد . وقتی قالب ها بسته شدند فنداسیون آماده بتن ریزی می شود ولی قبل از هر مرحله بتن ریزی ، باید کلیه شماره آرماتور ها و ابعاد پی ها و شناژ ها و فاصله آکس به آکس ستون ها کنترل شده و کاملا مطابق با نقشه باشد.
▪ ریختن بتن مگر
بعد از قالبندی نوبت به ریختن بتن مگر میرسد بتن مگر بتن سبک (۱۵۰) یعنی میزان سیمانش کم است که حدوده ۱۰ سانت قطر دارد و باید ۱۰ سانت هم از کناره ها از بتن پی بیشتر باشه که در کارهای اجرایی این کارو نمیکنند. این بتن به ۲دلیل روی سطح ریخته میشود : ۱- برای داشتن زمینی صاف و مسطح ۲- برای جلوگیری از تماس مستقیم آرماتور وبتن اصلی با زمین
▪ آرماتور بندی
آرماتور بندی از حساس ترین و با دقت ترین قسمتهای ساختمان های بتنی میباشد . زیرا تمام نیروهای کششی در ساختمان به وسیله میله گردها تحمل میشود . به همین منظور در هنگام آرماتوربندی ساختمان باید نهایت دقت را به عمل آورد . برای تععیین قطر و تعداد میله گردهای هر قطعه بتنی دو منبع وجود دارد . اول محاسبه و دوم آئین نامه .مهندس محاسب مشخسات قطعه بتنی و همچنین قطر میله گرد را تعیین نموده و در نقشه های مربوطه مشخص مینماید . به همین منظور در کارگاه های ساختمانی , کارگاه آرماتور بندی باید در قسمتی جدا از کارگاه اصلی تشکیل گردد . در کارگاه های کوچک خم کردن میله گرد به وسیله دست با کمک آچار گوساله انجام میشود ولی در کارگاه های بزرگ که حجم کار بالا میباشد از ماشین استفاده میشود . مسئول آرماتور بندی باید با توجه به نقشه شکل هر آرماتور را تعیین کرده وبه کارگران داده تا آنها از روی آنها میله گردها را خم کرده و خودش تمام این مراحل را زیر نظر داشته باشد . در کارگاه های بزرگ باید حد روانی و افزایش طول گسیختگی میله گردها محاسبه شود و به مهندس محاسب اطلاع داده شود . اگر میله گرد خمیدگی موضعی داشته باشد باید این خمیدگی ها قبلا صاف شود و سپس به شکل دادن آرماتورها به پردازیم .
برای صاف کردن آرماتورها نمیتوان از چکش استفاده کنیم . آرماتورها باید تمیز بوده ودر حین انجام کار فاقد گل و مواد روغنی و مواد رنگی باشد . میله گردهای نمره پایین مثلا ۸ و ۱۰ که گاهی به صورت کلاف به کارگاه آورده میشود باید قبلا به طولهای مناسب بریده شود و سپس به وسیله کشیدن صاف نموده وسپس مصرف نماییم .آرماتورها باید به گونهای به هم بسته شوند که در هنگام بتن ریزی از جای خود تکان نخورده و جابجا نشوند و فاصله آنها نیز به اندازه ای باشد که بزرگترین اندازه بتن به راحتی از بین آنها عبور کند .آرماتور های تا قطر ۱۲میلیمتر را میتوان با دست خم نمود ولی برای آرماتورهایی با قطر بیشتر از این مقدار بهتر است با دستگاه های مکانیکی خم شود . کلیه آرماتورهای ساده باید به قلاب ختم شود ولی آرماتور های آجدار را میتوان به صورت گونیا خم نمو.ده . سرعت خم کردن لاید متناسب با درجه حرارت محیط باشد . تا آنجایی که ممنکن است باید از باز کردن خم های آرماتور های شکل داده شده و مصرف دوباره آنها برای محل های دیگر خودداری نمود و در مواقع ضروری باید نظر مهندس ناظر تامین گردد .هنگام انجام آرماتور بندی باید دوباره یاد آوری کنیم تحت هیچ شرایطی اجازه استفاده ار میله گردهای زنگ زده را نداریمبه زبانی دیگر منظور از آماده سازی آرماتور های طولی و عرضی قبل از آرماتور بندی همان برش و خم آرماتورها طبق نقشه می باشد . مفهوم این عمل سرعت انجام کار میباشد .
▪ شناژ
شناژها هم ، جهت اتصال فنداسیون های مجاور به هم استفاده می کنیم . علت اجرای شناژ این است که پی ها به هم متصل شده و در مقابل بارهای افقی مانند باد و زلزله ایمن شوند. باید توجه داشت که هر پی باید حداقل توسط دو شناژ عمود بر هم مهار شود. در صورتی که یکی از فنداسیون ها در محیط اطراف ساختمان قرار گیرد شناژی که برای اتصال این فنداسیون به فنداسیون دیگر که در محیط نیست به کار می رود قویتر از بقیه شناژ ها انتخاب می شود. این اقدام بدان علت است که چون ستون وارد بر این پی های محیطی به دلایل معماری نمی تواند در وسط فنداسیون قرار گیرد و باید در کناره آن قرار گیرد ، در این صورت بر قسمت بالایی شناژ رابط نیروی کششی بیشتری وارد می شود و به همین دلیل این قسمت از شناژ قویتر انتخاب می شود و معمولا در این شناژ ها تعداد آرماتور های بالایی بیشتر از تعداد آرماتور های پایینی می باشد ( معمولا ۳ به ۵ ) .
علاوه بر آرماتور های شناژ ، آرماتور های ریشه ستون ها نیز قبل از بتن ریزی کار گذاشته می شود . طول این این ریشه ها معمولا ۱.۲ متر یا بیشتر انتخاب می شود. در قرار دادن این آرماتور ها با دقت فوق العاده زیادی کرد و فاصله آکس به آکس ستون ها و ردیف آن ها باید کاملا مطابق با نقشه باشد . ( امتداد ستون ها باید با دوربین یا ریسمان کار کنترل شود ) چون آکس ستون های طبقات باید در یک امتداد قایم قرار گیرند و در صورتی که دو ، سه سانتی متری اشتباه شود این اشتباه تا آخرین طبقه ساختمان ادامه پیدا می کند.
▪ بتن ریزی
میرسیم به مرحله بتن ریزی پی که یکی از مهمترین مراحل ساختمان سازیه.بتن به ۲ صورت دستی و ماشینی (پمپ) انجام میشود .که انتخاب هر کدام از این روشها بستگی به شرایط دارد .(مثلا بتن ریزی با پمپ سریعتر است ولی هزینه ها بالا می رود البته بتن ریزی با دست هم مزیتهایی دارد از جمله اینکه از لحاظ کیفیت مطمئن تر است البته این هم مشکلات خود را دارد (مثلا بالا سر کارگر وایسی ببینی چی کار کردن واز لحاظ سرعت انجام کار و....)و ساخت بتن احتیاج به تجربه دارد.در هوای زیر صفر و پائین تر بتن ریزی مجاز نیست چون باعث یخ زدگی بتن می شود. مهمترین عامل تخریب بتن سرما و یخ زدگی می باشد.
بتن ماده ای است شامل شن ماسه و سیمان(نوع و مقدار سیمان در مقاومت آن تاثیر دارد) که مقاومت فشاری بالایی دارد.برای بتن ریزی پی را به چند قسمت تقسیم میکنند و بعد بتن ریزی میکنند. بعد از بتن ریزی نوبت به ویبره زدن میرسد (که هر ۶۰ سانت و با زاویه ۴۵و بتن توسط دستگاهی که به آن ماشین میکس میگویند هم میخورد.در بتن ریزی با پمپ میکسر (کامیون میکسر)به دستگاه پمپ نزدیک می شود و بتن آماده را در پمپ می ریزد و پمپ هم آن را توسط شلنگی بلند به پی منتقل می کند.برای مشخص شدن ارتفاع پی از قبل میلگردی را علامت گذاری می کنند و آن را در بتن فرو میکنند تا ارتفاع مشخص شود.بتن به سرعت میگرد ولی بعد از ۷ روز به مقاومت ویژه خود می رسد ولی سالها طول میکشدتا به مقاومت نهایی خود برسد.در ضمن باید تا ۷ روز بتن آب داده شود!و اگر هوا سردباشد باید روی آن پتو کشیده شود(لایه ای از پشم شیشه و نایلون).
● انواع پروفیل در ساختمان
▪ تیرآهن
تیرآهن مهمترین نوع پروفیل های ساختمانی است و به دو صورت معمولی به فرم I ویا NP نوشته می شود و بال پهن با علامت H و یا IPB که ارتفاع و بال مساوی می باشد در ساختمان به کار می رود. نوع اول نسبت به نوع دوم در ساختمان استفاده بسیار بیشتری دارد. تیرآهن نوع اول معمولی به ارتفاع ۸۰ تا ۶۰۰ میلیمتر عرضه می شود و مورد استفاده آن در ستون ها، خرپا ها، نعل درگاه ها، بیم ها در پوشش سقف ها و پل های لانه زنبوری می باشد.
▪ نبشی
نبشی یکی از مهمترین پروفیل های ساختمانی می باشد که به صورت مرکب و منفرد در ساختمان به کار می رود. نبشی به ابعاد ۵۰ تا ۱۵۰ میلیمتر جهت اتصالات پل ها به ستون ها و یا تیر آهن ها به بیم های باربر و اتصالات ستون ها به صفحات در فنداسیون همچنین برای ساختن ستون و خرپا به کار می رود.
▪ ناودانی
ناودانی به علامت UP یا ] از ارتفاع ۳۰ تا ۴۰۰ میلیمتر موجود بوده و بیشتر به صرف ساختن ستون و همچنین در پل های باربر و موارد دیگر به کار می‌رود.
▪ پروفیل ها توخالی یا مجوف
پروفیل ها توخالی یا مجوف که به نام پروفیل های سبک نیز معروفند، برای ساختن ستون ها مصرف زیادی دارند. این پروفیل ها با مقطع دایره، مربع و مستطیل در اندازه های مختلف و حالت های سبک، نیمه سبک و سنگین در بازار موجود است.
▪ ورق آهن
ورق آهن از ضخامت ۳ تا ۳۰ میلیمتر جهت اسکلت ساختمان در بازار موجود است. ابعاد ورق های آهن معمولی در بازار ۲×۱ متر و ۶×۵/۱ متر می باشد و به طور کلی مصرف ورق برای اتصال تیر آهن ها به یکدیگر، زیر ستون ها، خرپاها، و تقسیم فشار برای کف پل ها، تقویت پل ها و اتصالات دیگر به کار می رود. اگر ضخامت این ورق ها بالاتر از ۲۵/۰ میلیمتر و کمتر از ۳۵/۶ میلیمتر باشد شیت (Sheet) و اگر ضخیم تر از ۳۵/۶ میلیمتر باشد پلیت (Plate) نامیده می شوند. دو محصول عمده و رایج که از ورق به دست می آید یکی ورق های گالوانیزه و دیگری ورق های موجدار یا کرکره ای هستند.
▪ سپری
سپری در ساختمان خرپا همچنین در اسکلت گلخانه ها و سقف های شیشه ای و همچنین در نورگیری زیرزمین ها جهت آجرهای شیشه ای در فضای بالا مصرف می گردد.
▪ میلگرد و مفتول
میلگرد و مفتول نیز در ساختمان به شکل گسترده استفاده می شود. البته در ساختمان هایی که اسکلت آن فولادی می باشد میلگرد استفاده بسیار کمتری نسبت به ساختمان هایی که از بتن ساخته می شوند دارد. میلگرد به قطر ۵ تا ۲۲۰ میلیمتر ساخته می شود که قطرهای معمولا از ۵ تا ۳۰ میلیمتربه مصرف بتون آرمه و همچنین مهار کردن تیرهای سقف جهت پیشگیری از باز شدن در موقع پوشش طاق ضربی می رسد. توضیح این بخش را در ساختمان های بتنی کاملا شرح خواهیم داد.
● اتصالات در ساختمانی
▪ انواع اتصالات تیر به
اتصال تیر به ستون معمولا به دو صورت است یا به صورت صلب و گیردار هستند ویا به صورت مفصلی اند .هر کدام از حالتهای مذکور نیزچند قسمت دارند که شامل موارد زیر می باشد .
لف) اتصال صلب با جفت صفحه موازی .
ب) اتصال صلب با جفت سپری .
ج) اتصال صلب با صفحه انتهایی روی ستون .
اتصالات صلب در مواردی به کار می روند که از جانب تیر یا ستون در سر گره ها ممان جذب شود . اتصال صلبی که امروزه در کشور اجراء می گردد و به صورت کامل اجراء نمی شود اتصال صلب با جفت صفحه موازی است . در اتصال صلب باید جوش به صورتی باشد که قطعه کاملا گیردار باشد و جای هیچ گونه حرکتی وجود نداشته باشدیعنی دور تا دور قطعه جوش شود .
▪ اتصالات مفصلی
اتصالات مفصلی هم معملا در همه ساختمانها در یک طرف سازه بکار می روند که این اتصال بسیار ساده است وفقط جهت اتصال دو قطعه بکار می رود وممانی تحمل نمی کند . در این اتصال تغییر شکل وجود دارد در حالی که در اتصال مفصلی هیچ گونه تغییر شکلی نداریم . نحوه جوش دادن اتصالات مفصلی به این صورت است که(در مورد نبشی ها ) فقط بر بالایی و پائینی جوش می شود و بقیه قسمت ها نباید جوش شود .
انواع اتصالات مفصلی رایج عبارتند از :
الف) اتصال ساده نشسته ( نبشی نشیمن ) .
ب) اتصال به وسیله صفحه نشیمن ولچکی .
ج) اتصال به وسیله صفحه نشیمن و صفحه برشگیر ( تیغه ) .
آنچه که امروزه اجراء می شود اتصال ساده نشسته و اتصال با صفحه نشیمن ولچکی است .
اتصالات ساختمان ابوحامد به این صورت است که در جهت صلب اتصال با جفت صفحه موازی است ودر جهت مفصلی اتصال به وسیله نبشی نشیمن ولچکی انجام می شود .
خصوصیت اصلی اتصال مفصلی این است که زاویه بین تیر و ستون بتواند تغییر کند و خصوصیت اصلی اتصال صلب این است که زاویه بین تیر وستون نتواند تغییر کند .
در اتصال ساده نشسته ـ نبشی هایی که در بالا می گذارند فقط برای ایجاد تعادل است و نقش باربری ندارد و حداقل نمره آن ۶ خواهد بود
▪ انواع اتصالات پای ستون
اتصالات پای ستون نیز مانند سایر اتصالات هم صلب و هم مفصلی دارند . که در اتصال صلب از سخت کننده استفاده می شود ودر اتصال مفصلی از نبشی ها ولچکی ها استفاده میشود .اتصال صلب را در جهتی می گذاریم که ممان داریم و اتصال مفصلی را نیز در جهتی می گذاریم که ممان نداریم . جوش اتصال پای ستون نیز باید شرایط دو اتصال صلب و مفصلی را تامین کند .
اتصال دو تیرآهن به هم و تولید تیر دوبل
برای تولید ستون دوبل یا تیر دوبل لازم است که دو تیرآهن را به هم توسط بست یا پلیت متصل کرد ونیز برای طویل کردن ستونها نیز باید بین تیرآهن ها اتصال وجود داشته باشد( چون طول شاخه های تیرآهن۱۲ متر است).
▪ اجرای ستون ها
قبل از اینکه ستونها نصب گردند توسط جوشکاران و با توجه به نقشه تیپ بندی ستونها در روی زمین قبلاً آماده می شوند که در زیر شرح آن آمده است.
باتوجه به ارتفاع فاصله دو ارتفاع و فاصله دو پروفیل که در یک ستون شرکت دارند آنها قبلاً به ارتفاع مورد نظر بریده شده و روی پروفیل قرار داده می شوند واین پروفیلها عمود بر هم هستند تا پروفیل ستون که جوشکاری می شود از زمین فاصله داشته باشد و را حتر بتوان آن برگرداند تا دو طرف آن جوشکاری شود.
بعد از اینکه دو پروفیل مورد نظر در محل قرار گرفت با توجه به اینکه چه پلیتهایی روی آن جوشکاری شود که معمولاً‌ در طبقات پائین برای ساختمان چند طبقه از پلیت سرتاسری استفاده می شود . عملیات جوشکاری انجام می گیرد .
و پلیتها به اندازه ها و ارتفاع مورد نظر و در فواصل مشخص شده در نقشه جوشکاری می شوند که در محل اتصال سقف از پلیتهای بزرگتری استفاده می شود و اگر در محل اتصال سقف بادبند نیز اتصال داده شود از پلیتهای بزرگتر نسبت به پلیتهای سقف استفاده می شود که همه در نمای تیپ بندی ستون در نقشه داده شده است . به مثال اگر برای سقف از PL ۶۰*۲۳*۱ استفاده کنیم برای بادبندی از PL۱۲۰*۲۳*۱(B.R) استفاده می کنیم . بعد از اینکه ستونها آماده شدن روی بیس پلیتها نبشی هایی را در یک جهت که باهم ریسمان هستند جوش می دهند و محل قرار گیری ستون را مشخص می کند بعد هم توسط جرثقیل ستونها روی بیس پلیت قرار داده شده و به نبشی ها تکیه داده می شوند و در واقع کار نبشی ها این است که نگذارد ستونها تکان بخورد سپس ستونها را از چهار طرف جوشکاری می کنند و شاغول می نماید بدین تزتیب ستونها جهت اتصال تیرها آماده می شود .
▪ اتصال بال(تیر اصلی)به ستون
با توجه نبشی های زیر سری که برای اتنصال تیرها و شاه تیرها قرار داده شده است عملیات تیر ریزی صورت می پذیرد در پلان تیر ریزی شماره تیرها و محل اتصال آنها مشخص شده است اگر تیر لانه زنبوری باشد قبلاً روی زمین توسط جوشکاران ساخته می شود ودر محل نصب می گردد ودر واقع سقف جهت اجرا آماده می شود که معمولاً‌ از تیرچه بلوک استفاده می شود .
▪ بادبند ها
معمولا بادبندها توسط یک صفحه فلزی که از قبل در محل تقاطع تیر به ستون جوش داده شده است به ستونها وتیرها متصل میشوند .این صفحات که تحت فشار وکشش هستند باید برای هر دو عامل طرح شوند وبادبند هایی که روی این صفحات قرار می گیرند باید به طور کامل جوش داده شوند .بعضی وقت ها در وسط نیز صفحه می گذارند . چون بادبندها نمی توانند از روی هم عبور کنند در وسط قطع می شوند وبه صفحه وسط کاملا جوش داده می شوند وادامه می یابند . همانطور که قبلا ذکر شد بادبند های این ساختمان ناودانی تک ودبل می باشد که بوسیله صفحات تقویت به تیر و ستونها متصل شده اند .
● اجزای سقف
▪ سقف کُرمیت
در سیستم سقف کُرمیت از تیرچه های فولادی با جان باز در ترکیب با بتن استفاده می شود. در ساخت تیرچه های مذکور از یک تسمه، در بال تحتانی و نیز یک میلگرد خم شده در جان استفاده می شود. برای پرکردن فضای خالی بین تیرچه ها از قالب های ثابت مانند بلوک های سیمانی، پلی استایرن، طاق ضربی ، قالب های موقت فولادی (کامپوزیت ) و یا هر پرکننده سبک استفاده می شود. فواصل تیرچه ها بسته به نوع قالب از ۷۳ سانتی تا ۱۰۰ سانتی متر متغیراست ، روی سقف نیز با ۴ الی ۱۰ سانتی متر بتن پوشانده می شود.
تیرچه ها از نوع خود ایستا بوده و به همین علت هیچ نوع شمع بندی در زیر سقف مورد نیاز نمی باشدو تیرچه ها به نحوی طراحی می شوند که بتوانند وزن بتن خیس، قالب ها و عوامل اجرایی سقف را به تنهایی تحمل کنند.
پس ازاین که بتن به ۷۵% مقاومت مشخصه خود می رسد ، تیرچه های فولادی با بتن به صورت یک مقطع مختلط وارد عمل شده و بارهای مرده و زنده سقف را تحمل می کنند.
▪ سقف تیرچه و بلوک کُرمیت
با متداول شدن سقف های تیرچه و بلوک سنتی برخی از مشکلات سیستم طاق ضربی مرتفع شد. اما این سقف ها مشکلات دیگری را به همراه خود پدید آوردند که عمده ترین آنها ضرورت استفاده از شمع بندی در زیر سقف است.
شمع بندی علاوه بر دست و پاگیر بودن هزینه زیادی را نیز بر ساختمان تحمیل می کند. در سال ۱۳۶۳ با استفاده از بلوک کُرمیت به جای طاق ضربی که قبلا" در این سیستم بعنوان قالب ثابت بکار می رفت عملا" سقف تیرچه وبلوک کُرمیت وارد بازارشد.
این سقف به علت خود ایستا بودن تیرچه ها نیازی به شمع بندی ندارند و به همین علت از سرعت اجرای بسیار بالایی برخوردار می باشد. اجرای این سقف بر روی اسکلت های فولادی بتنی و دیوارهای باربر امکان پذیر می باشد.
▪ سقف پلیمری کُرمیت
در راستای سبک سازی ساختمان، این شرکت هم زمان با ستفاده از قالب کامپوزیت و بلوک های پوکه ای اقدام به استفاده از مصالح پلیمری در ساختمان کرده است. استفاده از بلوک های پلی استایرن نسوز در سقف باعث کاهش مصرف تیرچه تا حدود ۲۰% و کاهش فولاد مصرفی سازه تا حدود ۷% می شود.
سهولت اجرای این نوع سقف، باعث افزایش سرعت اجرا و درنیتجه کاهش هزینه های اجرایی می گردد. در عین حال در هزینه های حمل و نقل نیز صرفه جویی قابل ملاحظه ای صورت می گیرد. شیارهای مناسب ایجاد شده در زیر این بلوک ها باعث پیوستگی گچ و خاک در زیر سقف می گردد.
در جهت بهبود استفاده از مصالح پلیمری، بخش تحقیق و توسعه این شرکت مشغول مطالعات و بررسی های بیشتر می باشد.
▪ سقف کاذب
سقف های کاذب اولیه به صورت قطعات پلاستیکی در سالهای ۱۳۶۵ به بعد در اولین سقف های کامپوزیت کُرمیت به کار رفت. اما گران بودن مصالح ، نچسبیدن به گچ و خاک و خزش (Creep) باعث گردید که استفاده از آن مقید گردد. از سوی دیگر انواع تولیدات ورق گالوانیزه به صورت رابیتس در شکلها و فرمهای مختلف و تولید مواد اولیه آن (ورق گالوانیزه) در ایران ، ما را به سمت استفاده از این محصول سوق داد.
▪ سقف ضربی کُرمیت
به علت اجبار در استفاده ار مصالح فشاری از زمان های قدیم استفاده از طاق قوسی متداول بوده و به همین جهت استفاده از سیستم طاق ضربی نیز به عنوان نوعی طاق قوسی رواج داشته است. وجود اشکالات عمده در عملکرد سقف های ضربی با تیرآهن مانند عدم ایجاد یک دیافراگم مناسب بین ستون ها و مصرف زیاد فولاد در مقایسه با مقدار باربری ، باعث شد تا در سال ۱۳۵۶ با ارائه طرحی بهینه « سقف ضربی کُرمیت » نسبت به اصلاح این سیستم اقدام گردد.در سیستم طاق ضربی کُرمیت وجود بتن روی سقف می تواند یک دیافراگم مناسب بین ستون ها ایجاد کند و همچنین به علت بازبودن جان تیرچه ها مقدار زیادی در مصرف فولاد صرفه جویی می شود.
اگر چه از این سیستم در انبوه سازی استفاده نمی شود ، اما برای پروژه های کوچک و یا دور افتاده ، هنوز هم کاربرد دارد.

کارگاه ساختمان

مطالب مشابه :

فرم های مورد نیاز مهندسین عمران و فرمهای طراحی و نظارت ساختمان

دانلود فرم گزارش روزانه کارگاهی تحت اکسل ...

چک لیست های کارگاهی عملیات ساختمانی چیست؟

شرح وظایف افراد و واحدهای مختلف پروژه EPC

سرپرست کارگاه

کارگاه ساختمان