ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا - قسمت سوم

12-7 وسایل دسترسی

 

12-7-1 کلیات

12-7-1-1 منظور از وسایل دسترسی، وسایلی است موقتی از قبیل داربست، نردبان، راه پله، راه شیب دار و غیره که برای دسترسی افراد به قسمتهای مختلف بنای در دست احداث، تعمیر، بازسازی و یا تخریب مورد استفاده قرار می گیرد.

 

12-7-2 داربست

12-7-2-1 داربست سازه ای است موقت شامل یک یا چند جایگاه، اجزای نگهدارنده، اتصالات و تکیه گاهها که در هنگام اجرای عملیات ساختمانی به منظور دسترسی به بنا و حفظ و نگهداری کارگران مورد استفاده قرار می گیرد.

12-7-2-2 کلیه قسمتهای داربست شامل جایگاه، اجزای نگهدارنده، تکیه گاهها، اتصالات، راههای عبور و پلکان داربست باید با استفاده از مصالح مناسب و مرغوب مانند چوب، فولاد و امثال آن توسط شخص یا اشخاص ذیصلاح طوری طراحی، ساخته و آماده به کار شود که داربست علاوه بر ایستایی و پایداری لازم، ظرفیت پذیرش چهار برابر بار مورد نظر را داشته باشد.

12-7-2-3 قطعات و اجزاء چوبی بکار برده شده در داربست باید بدون پوسیدگی، ترک خوردگی و سایر نواقصی باشد که استحکام آن را به خطر اندازد. همچنین از رنگ کردن اجزاء چوبی داربست که باعث پوشیده شدن عیوب و نواقص آن می گردد، باید خودداری شود.

12-7-2-4 تخته های چوبی که برای جایگاه داربست مورد استفاده قرار می گیرند، باید صاف، بدون هرگونه زائده و برجستگی و عاری از مواد چسبنده و لغزنده باشند. کلیه تخته ها باید دارای ضخامت یکسان بوده و حداقل دارای 25 سانتیمتر عرض و 5 سانتیمتر ضخامت باشند و طوری در کنار یکدیگر قرار داده و مهاربندی شوند که به هیچ وجه جابجا نشده و ابزار و مصالح از بین آنها به پایین سقوط ننماید. همچنین عرض جایگاه باید حداقل 50 سانتیمتر و فاصله تکیه گاههای تخته ها حداکثر 250 سانتیمتر باشد.

12-7-2-5 اجزای فلزی داربست شامل لوله ها، بست ها، پایه ها، چفت ها و سایر قطعات آن باید سالم و بدون خوردگی، ترک و عیب باشد و همچنین لوله های داربست باید مستقیم و بدون خمیدگی باشند.

12-7-2-6 کلیه عملیات مربوط به نصب، تغییر، تعمیر یا پیاده کردن داربست، باید توسط اشخاص ذیصلاح انجام شود.

12-7-2-7 داربست باید در موارد ذیل توسط شخص ذیصلاح مورد بازدید، کنترل و تأیید قرار گیرد تا از پایداری، استحکام و ایمنی آن اطمینان حاصل شود.

الف: قبل از شروع به استفاده از آن.

ب: حداقل هفته ای یک بار در حین استفاده.

ج: پس از هرگونه تغییرات یا ایجاد وقفه در استفاده از آن.

د: پس از وقوع باد، طوفان، زلزله و عوامل مشابه که استحکام و پایداری داربست مورد تردید قرار گیرد.

12-7-2-8 برای جلوگیری از خطر سقوط کارگران، باید در طرف باز جایگاه کار، نرده حفاظتی مطابق مفـاد بخش 12-5-1 نصب گردد. همچنین برای پیشگیـری از افتادن مصـالح و ابزار کار از روی کف جایـگاه، باید در لبه های باز جایگاهها پاخورهای مناسب طبق شرایط مندرج در بخش 12-5-2 نصب شود.

12-7-2-9 در فصل سرما هنگامی که بر روی جایگاه داربست برف یا یخ وجود داشته باشد، کارگران نباید روی آن کار کنند، مگر آنکه قبلاً برف و یخ از روی جایگاه برداشته شود.

12-7-2-10 از داربست ها نباید برای انبار کردن مصالح ساختمانی استفاده شود، مگر مصالحی که برای کوتاه مدت و برای انجام کار فوری مورد نیاز باشد. در چنین حالتی نیز باید جهت تعادل داربست، بار روی جایگاه به طور یکنواخت توزیع گردد. در پایان کار روزانه، باید کلیه مصالح و ابزار کار از روی جایگاه داربست تخلیه شود.

12-7-2-11 برای تامین ایستایی داربست و جلوگیری از واژگون شدن آن رعایت موارد زیر الزامی است.

الف: پایه های داربست به نحو مطمئنی در محل تکیه گاهها مستقر شود، به طوری که از جابجایی و لغزش آنها جلوگیری به عمل آید.

ب: پایه های داربست در محل استقرار بر روی زمین، باید روی صفحات مقاوم قرار گیرند، تا از فرو رفتن آنها در زمین و بر هم خوردن تعادل داربست پیشگیری شود.

ج: داربست باید در فاصله های مناسب عمودی و افقی، به طور محکم به ساختمان متصل و مهار گردد تا از لرزش و نوسان آن در حین کار جلوگیری به عمل آید.

د: در مواردی که داربست در دو ضلع مجاور قرار می گیرد، باید در محل تلاقی به طور کامل به یکدیگر متصل و کلاف شوند.

هـ: در موقع طوفان یا باد شدید باید از کار کردن کارگران بر روی داربست جلوگیری شود.

12-7-2-12 هنگامی که در مجاورت خطوط انتقال نیروی برق نیاز به نصب داربست باشد، این کار باید با رعایت مفاد ردیف های الف و د بند 12-2-4-8 صورت پذیرد.

12-7-2-13 هنگامی که مصالح از روی جایگاه داربست به طرف بالا کشیده می شود، باید به طریق مناسبی از برخورد آن با داربست جلوگیری به عمل آید.

12-7-2-14 در موقع پیاده کردن و برچیدن داربست چوبی، باید کلیه میخ ها از قطعات داربست به طور کامل بیرون کشیده شوند.

 

12-7-3 نردبان

12-7-3-1 نردبان وسیله ای ثابت یا متحرک است که به منظور دسترسی، بالا رفتن یا پاییـن آمدن به صورت شیب دار با زاویه بیش از 50 درجه نسبت به افق، در عملیات ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد و معمولاً شامل دو قطعه در کنار به نام پایه و قطعاتی غیر لغزنده در وسط به نام پله می باشد. به طور کلی باید هر راه پله با زاویه شیب بیش از 50 درجه، نردبان در نظر گرفته شود. (نردبان متحرک، 50 تا 75 درجه و نردبان ثابت، 50 تا 90 درجه)

12-7-3-2 در صورت عدم دسترسی به وسایل مطمئن برای رسیدن به نقاط فوقانی ساختمان یا برای دسترسی موقت به طبقات، قبل از ایجاد راه پله دائم یا موقت، می توان از انواع مختلف نردبان اعم از چوبی، فلـزی، یک طرفه، دو طرفه، ثابت و متحرک با رعایت موارد زیر استفاده نمود:

الف: از نردبانهایی که پله ها یا پایه های آن ترک خورده یا نقص دیگری داشته باشند، نباید استفاده شود.

ب: پایه ها و تکیــه گاه نردبان باید در جایی ثابت قرار گیرد، به طوری که امــکان هیچ لغزشـی وجود نداشته باشد. همچنین پله ها و پایه های نردبانها نباید به مواد روغنی و لغزنده آلوده باشند. هنگام استفاده از نردبان، حمل بار با دست ممنوع می باشد.

ج: پله های نردبان فلزی باید آجدار باشند تا از لغزش پا بر روی آنها پیشگیری به عمل آید.

د: نردبان را نباید جلوی دربی که باز است یا قابل باز شدن است، قرار داد مگر آنکه درب به نحو مطمئن بسته یا قفل شده باشد.

هـ: طول نردبان باید حداقل یک متر از کفی که برای رسیدن به آن مورد استفاده قرار می گیرد، بلندتر بوده و این قسمت اضافی فاقد پله باشد.

12-7-3-3 در مواردی که رفت و آمد زیاد است و همچنین در ساختمانهای بیش از دو طبقه، باید حتی المقدور از نردبانهای جداگانه برای بالا رفتن و پایین آمدن استفاده شود و در هیچ حالتی نباید از یک نردبان بیش از یک نفر به طور همزمان استفاده کنند.

12-7-3-4 در نردبانهای ثابت باید حداکثر در هر 9 متر یک پاگرد تعبیه شود و هر قطعه از نردبان که بین دو پاگرد قرار دارد، نباید در امتداد قطعه قبلی باشد. همچنین نردبان و پاگرد آن باید به وسیله نرده مطابق مفـاد بخش 12-5-1 محافظت شود.

12-7-3-5 افزودن ارتفاع نردبان با قراردادن اجسامی از قبیل جعبه یا بشکه در زیر پایه های آن یا اتصال دو نردبان کوتاه به یکدیگر مجاز نیست. به علاوه نباید نردبان یک طرفه با طول بیش از ده متر مورد استفاده قرار گیرد.

12-7-3-6 نردبان دو طرفه باید مجهز به قید یا ضامنی باشد که از به هم خوردن شیب آن جلوگیری به عمل آید. ضمناً در حالت باز نباید ارتفاع آن از 3 متر بیشتر باشد.

12-7-3-7 چنانچه نردبان در محلی که احتمال لغزش دارد، قرار داده شود، باید به وسیله گوه یا کفشک لاستیکی شیاردار یا وسایل و موانع دیگر از لغزش و حرکت پایه ها جلوگیری شود. همچنین تکیه گاه بالا باید دارای استحکام کافی باشد.

 

12-7-4 راه پله های موقت

12-7-4-1 در زمان احداث ساختمان برای حمل مصالح، رفت و آمد کارگران و دسترسی به طبقات، باید در اولین زمان ممکن حداقل یک راه پله موقت نصب شود و در تمام مدتی که عملیات ساختمانی ادامه دارد، به دقت از آن محافظت و نگهداری گردد.

12-7-4-2 پلــه های راه پله موقت باید با رعایت ضوابط و مقررات مبحث الزامـات عمومی ساختــمان (مبحث چهارم مقررات ملی ساختمانی ایران) و رعایت موارد زیر نصب شود:

الف: پله های موقت باید دارای ابعاد یکسان بوده و عرض آنها حداقل یک متر، پهنـــای کف آنها حداقل 25 سانتیمتر، ارتفاع آنها حداکثر 22 سانتیمتر و اختلاف سطح بین دو پاگرد حداکثر چهار متر باشد.

ب: از چوب، فلز، بتن و نظایر آن طوری ساخته شود که ضمن جلوگیری از لغزش و سقوط افراد، واجد استحکام و مقاومت کافی بوده و دارای ضریب ایمنی بارگذاری حداقل 5/2 نسبت به حداکثر بارهای وارده باشد.

ج: در استفاده موقت از شیب راه پله های دائم، باید پله های موقتی با رعایت مفاد بندهای فوق ایجاد گردد.

د: اطراف باز راه پله های موقت باید بلافاصله بعد از برپایی و نصـب، با حفـاظ منــاسب مطابق مفـاد بخش 12-5-1 محافظت شوند.

 

12-7-5 راههای شیب دار و معابر

12-7-5-1 راه شیب دار در کارگاه ساختــمانی راهی است که زاویـه آن با سطح افق حداکثر 5/11 درجه (شیب 20 درصد) بوده و برای عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسایل، تجهیزات و مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

12-7-5-2 معابر در کارگاههای ساختمانی عبارتند از گذرگاههای افقی که بر روی زمین یا کف طبقات یا داربست ها و غیره برای عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسایل، تجهیزات و مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند.

12-7-5-3 راههای شیب دار و معابر باید واجد استحکام و مقاومت کافی بوده و دارای ضریب ایمنی بارگذاری حداقل 5/2 نسبت به حداکثر بارهای وارده باشند. ضمناً پوشش کف این راهها و معابر باید با استفاده از مصالح مقاوم و مناسب طوری طراحی و ساخته شود که موجب لغزش و سقوط افراد نشود و در صورت استفاده از تخته چوبی برای پوشش کف، ضخامت آنها نباید از 5 سانتیمتر کمتر باشد. همچنین اطراف باز راههای شیب دار و معابر که احتمال سقوط افراد را در بر دارد، باید با رعایت مفاد بند 12-5-1-1 محافظت گردند.

12-7-5-4 راههای شیب دار و معابری که فقط برای عبور افراد ایجاد می شوند، باید دارای حداقل 60 سانتیمتر عرض باشند.

12-7-5-5 راههای شیب دار و معابری که علاوه بر افراد، برای عبور گاری، چرخ دستی و یا فرغون نیز مورد استفاده قرار می گیرند، باید دارای حداقل یک متر عرض و حداکثر 18 درصد شیب (زاویه حدود 10 درجه) و سطح هموار باشند. فاصله عمودی بین پاگردهای متوالی سطح شیب دار نباید بیش از 4 متر باشد.

12-7-5-6 عرض راههای شیب دار و معابری که برای حمل و جابجایی وسایل سنگین یا وسایل نقلیه استفاده می شوند، نباید کمتر از 5/3 متر باشد، به علاوه در طرفین آن باید موانع محکم و مناسب نصب گردد.

12-7-5-7 عرض راههای شیب دار که در گودبرداریها ایجاد می شود بایستی حداقل 4 متر بوده و جداره های آن نیز به نحو مقتضی پایدار گردند.

 

12-6 وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی

 

12-6-1 کلیات

12-6-1-1 وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی موضوع این فصل عبارتند از مواردی نظیر:

الف: دستگاهها و وسایل موتوری بالابر (از قبیل انواع جرثقیل ، پمپ های بتن ثابت و متحرک، لیفتراک و آسانسور موقت ).

ب: ماشین آلات خاکبرداری و گودبرداری (بیلهای مکانیکی، لودرها، بولدوزرها و از این قبیل) و وسایل نقلیه موتوری ویژه حمل و نقل مصالح ساختمانی (وانت ها، کامیونها و تراک میکسرها و از این قبیل).

ج: وسایل و ماشین آلات الکتریکی و مکانیکی که در عملیات مختلف ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند، از قبیل دستگاههای نجاری، بتن سازی، جوشکاری، تهیه هوای فشرده، انواع پمپ ها، تهویه کننده ها، الکتروموتورها، مولدهای برق سیار، لرزاننده ها، دج برها، وسایل و ابزارهای دستی قابل حمل از قبیل مته، فرز، ساب و غیره.

12-6-1-2 در صورت استقرار وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی در معابر عمومی،این وسایل نبایستی در فاصله کمتر از 15 متر از تقاطع، قرار گیرد و همچنین نبایستی مانع از دیده شدن علایم راهنمایی و رانندگی شده و یا باعث محدودیتی در انجام وظایف سازمان آتش نشانی و سایر واحدهای خدماتی شود.

12-6-1-3 وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی باید در موارد ذیل توسط اشخاص ذیصلاح بازدید و کنترل گردیده و سپس مورد بهره برداری قرار گیرند.

الف: قبل از استفاده برای اولین بار.

ب: پس از هر گونه جابجایی یا تغییرات و تعمیرات اساسی.

ج: در فواصل زمانی معین و مناسب، طبق دستورالعمل سازنده دستگاه.

12-6-1-4 کلیه رانندگان یا متصدیان ماشین آلات و تجهیزات ساختمانی باید آموزشهای لازم در مورد نحوه کار با این وسایل را طبق قوانین و مقررات مربوطه فراگرفته و دارای پروانه مهارت فنی یا گواهی نامه ویژه از مراجع ذیربط باشند.

12-6-1-5 قسمتهـای انتقـال دهنده نیروی ماشیـن آلات و تجهیزات ساختمانی از قبیل تسمـه ها، زنجیـرها، چرخ دنده ها، محورهای گردنده و به طور کلی کلیه قسمتهای متحرک ماشین آلات که امکان درگیری و ایجاد حادثه برای متصدی آن یا سایر افراد را داشته باشند، باید دارای پوشش یا حفاظ مناسب با استقامت کافی باشند.

12-6-1-6 قسمتهای داغ ماشین آلات و تجهیزات از قبیل لوله ها و خطوط انتقال بخار و گازهای خروجی و همچنین قسمتهای تیز و برنده ماشین آلات و تجهیزات که امکان برخورد یا تماس متصدی مربوطه یا سایر افراد با آنها وجود داشته باشد، باید محصور و یا با پوشش مناسب حفاظت گردند.

12-6-1-7 نصب، راه اندازی، تعمیر، آزمایش و تنظیم ماشین آلات و تجهیزات ساختمانی باید توسط اشخاص ذیصلاح انجام گیرد.

12-6-1-8 برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست باید دستگاههای مولد برق، تهیه هوای فشرده و از این قبیل، مجهز به محافظ تعدیل صدا و دود باشند.

12-6-1-9به کار گرفتن ماشین آلات و تجهیزات ساختمانی در نزدیکی خطوط برق فشار قوی باید با رعایت مفاد بند12-2-4-8 صورت گیرد.

12-6-1-10قبل از شروع به تعمیر، نظافت و روغنکاری ماشین آلات باید آنها را خاموش نمود.

12-6-1-11تعمیر وسایل و تجهیزاتی که حاوی بخار یا هوای فشرده باشند، تا زمانی که بخار یا هوای فشرده آنها تخلیه و بی اثر نشده باشد، ممنوع است.

12-6-1-12وسایل و تجهیزات مکانیکی نباید در نقاطی نصب و مورد استفاده قرار گیرند که خطر لغزش دستگاه، ریزش دیوار محل خاک برداری و یا انفجار گازها و مواد قابل انفجار وجود داشته باشد.

12-6-1-13قبل از بکار گیری آن دسته از وسایل و تجهیزات فنی که نیاز به کنترل اتوماتیک فشار، درجه حرارت، ولتاژ، شدت جریان و غیره دارند، باید مراقبت کافی به عمل آید که ادوات کنترل در محل خود نصب و آماده کار باشند. به علاوه بر روی هر یک از وسایل و ادوات فوق باید ظرفیت بار مجاز، فشار مجاز و نظایر آن مشخص بوده و روزانه کنترل گردند.

12-6-1-14در محل های بسته ای که کارگران در آن مشغول به کار هستند، استفاده از ماشین آلات با موتورهای احتراقی و یا ماشین آلات تولید کننده هر نوع گرد و غبار ممنوع است مگر اینکه تهویه کافی در نظر گرفته شود.

 12-6-1-15پوشش ها و زره کابلهای برق، لوله ها، بست ها، حفاظ ها و سایر قسمت های فلزی وسایل، تجهیزات و ماشین آلات برقی که مستقیماً تحت فشار برق نیستند، باید به منظور جلوگیری ا ز بروز خطرات احتمالی، اتصال زمین مؤثری داشته باشند.

12-6-1-16سیم های اتصال زمین باید دارای ضخامت کافی و در نتیجه مقاومت کم باشند تا جریان برق احتمالی را که بر اثر از بین رفتن یا خراب شدن روکش عایق سیم های داخلی دستگاه و ایجاد اتصال بدنه به وجود می آید، به خوبی به زمین هدایت نمایند. ضمناً در نقاطی که احتمال آسیب دیدن سیم های اتصال زمین وجود دارد، باید آنها را با وسایل و پوشش های مطمئن حفاظت نمود.

12-6-1-17تجهیزات و وسایل حفاظت و کنترل برق، از قبیل کلیدهای قطع و وصل، کلیدهای خودکار، فیوزها و همچنین تابلوهای برق و تخته کلیدها، باید با رعایت مقررات مبحث طرح و اجرای تاسیسات برقی ساختمانها (مبحث سیزدهم مقررات ملی ساختمانی ایران) نصب و مورد استفاده قرار گیرند.

12-6-1-18در بکارگیری وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی، باید ضوابط مندرج در آیین نامه های زیر لحاظ گردد:

الف: آیین نامه « حفاظت در مقابل خطرات وسایل انتقال نیرو »

ب: آیین نامه « ایمنی تأسیسات الکتریکی با اتصال زمین »

ج: آیین نامه « حفاظتی صنایع چوب »

د: آیین نامه « حفاظتی ماشین سنگ سمباده »

هـ: آیین نامه و مقررات « حفاظت در ریخته گری، آهنگری و جوشکاری »

و: آیین نامه « حفاظتی تأسیسات و وسایل الکتریکی در کارگاهها »

ز: آیین نامه « حفاظتی وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیا در کارگاهها »

 

 12-6-2 دستگاهها و وسایل موتوری بالابر

12-6-2-1 دستگاهها و وسایل موتوری بالابر، عبارتند از کلیه وسایل و تجهیزات ثابت و متحرک موتوری که برای بالا بردن، پایین آوردن، جابجـایی و نصب قطعات و مصـالح، وسایل و تجهیزات ساختـمانی مورد استفاده قرار می گیرند، از قبیل انواع مختلف جرثقیلهای ثابت و متحرک، آسانسورهای موقت و نظایر آن.

12-6-2-2 کلیه قسمتهای تشکیل دهنده دستگاهها و وسایل بالابر و اجزاء آنها (شامل قطعات اصلی، اتصالات، کابلها، زنجیرها، قلاب های بلند کننده، مهارها، پایه ها، پی ها، تکیه گاهها، ریلها، کابین ها و غیره) باید با رعایت اصول و قواعد فنی و دستورالعمل ها و توصیه های سازندگان آنها توسط اشخاص ذیصلاح نصب و آماده به کار شوند.

12-6-2-3 هر وسیله بالابر دارای ظرفیت بار مجاز و همچنین سرعت کار مطمئن و مشخصی است که باید این مشخصات بر روی تابلویی درج و در محل مناسبی بر روی دستگاه نصب شود. باری که حمل می شود و سرعت کار بالابر، به هیچ وجه نباید از ظرفیت بار و سرعت کار مطمئن آن بیشتر باشد.

12-6-2-4 کلیه پیچ و مهره ها در دستگاه بالابر باید به ترتیبی باشند که طول پیچ به اندازه کافی بوده و در صورت لزوم، بتوان مهره ها را آچارکشی و محکم نمود. همچنین پیچ و مهره های قطعات متحرک باید دارای واشرهای فنری باشند تا از شل شدن مهره ها جلوگیری به عمل آید. همچنین اتصال قطعات بالابرهای معمول ساختمانی باید به طریقی باشد که از حرکت جانبی دستگاه جلوگیری شود. به علاوه لازم است کلیه دستگاههای بالابر دارای سیستم قطع کننده برای مواقع اضطراری به خصوص سیستم قطع کننده خودکار برای متوقف نمودن قلاب در فاصله حداکثر 20 سانتیمتری از قرقره وینچ باشد.

12-6-2-5 متصدی دستگاهها و وسایل بالابر همزمان با کار بر روی دستگاه مورد نظر، حق انجام کار دیگری را ندارد. به علاوه کابین و محل کار متصدی دستگاهها و وسایل بالابر (به استثنای قرقره های برقی) باید:

الف: دارای سقف محکم و مطمئن باشد تا متصدی از خطر احتمالی سقوط اجسام بر روی سقف محفوظ بماند.

ب: به ترتیبی باشد که متصدی میدان دید کافی در اطراف خود برای انجام عملیات داشته باشد.

ج: به وسیله ارتباط صوتی با خارج از کابین جهت دریافت پیام و همچنین وسیله اطفاء حریق مجهز باشد.

12-6-2-6 قلاب دستگاهها و وسایل بالابر باید مجهز به شیطانک باشد تا مانع جدا شدن اتفاقی بار از آن گردد. همچنین حداکثر باری که می توان به وسیله آن بلند نمود، به طور واضح بر روی آن حک شده باشد.

12-6-2-7 میزان حداکثر بار مجاز زنجیرها، کابلها و سایر وسایل بستن و بلند کردن بار باید بر روی پلاک فلزی درج و در محل مناسبی بر روی دستگاه نصب و مفاد آن دقیقاً رعایت گردد.

12-6-2-8 دستگاههای بالابر ثابت از قبیل جرثقیل های برجی (تاور کرین ها) و آسانسورهای موقت باید به طور مطمئن در محل نصب خود مهار گردند. در مورد تاور کرین ها، استحکام و مقاومت زمین محل استقرار دستگاه، قبل از شروع عملیات نصب و مونتاژ باید مورد بررسی قرار گیرد. همچنین نحوه مهار این دستگاهها باید به ترتیبی باشد که در مقابل حداکثر نیروی باد و طوفان در محل، مقاومت کافی داشته باشند.

12-6-2-9 قسمت های مختلف دستگاهها و وسایل بالابر باید طبق برنامه ذیل مورد بازدیدهای دوره ای یا معاینه فنی و آزمایش قرار گیرند.

الف: بازدید روزانه قلابها، حلقه ها، اتصالات، چنگکها، کابلها، زنجیرها و به طور کلی تمام لوازمی که برای بستــن و بلنــد کردن بار مورد استفــاده قرار می گیــرند، از نظـر فرسودگی، خوردگی، شـکستگی، ترک خوردگی و هر نوع عیب و ایرادهای ظاهری دیگر، توسط متصدی و مسئول دستگاه.

ب: بازدید فنی کلیه قسمتهای دستگاه، هفته ای یک بار، توسط شخص ذیصلاح.

ج: معــاینه فنی و آزمایش کلیه قسمتهای دستگاه توسط شخص ذیصلاح و صدور گواهینامه اجازه کار، هر 12 ماه یک بار و همچنین قبل از استفاده برای اولین بار و یا پس از هرگونه جابجایی و نصب در محل جدید.

12-6-2-10 کلیه تعمیرات اساسی و تعویض قطعات و لوازم اصلی که بر روی دستگاه بالابر انجام می شود، باید در دفتر ویژه ای ثبت و توسط شخص ذیصلاح امضاء گردد. این دفتر همراه با گواهینامه های اجازه کار موضوع بند 12-6-2-9 ج، باید حسب مورد نزد مالک و کارفرمای دستگاه بالابر نگهداری و در هنگام لزوم ارائه گردد.

12-6-2-11 رانندگان یا متصدیان دستگاهها و وسایل بالابر باید دارای شرایط زیر باشند:

الف: از لحاظ جسمی و روانی در سلامت کامل بوده و دارای گواهینامه بهداشتی از مراکز مورد تأیید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باشند.

ب: دوره آموزشی لازم را طی نموده و دارای گواهینامه مربوطه و پروانه مهارت فنی باشند.

ج: در مورد جرثقیل متحرک (نصب شده بر روی کامیون)، علاوه بر شرایط فوق، داشتن گواهینامه رانندگی مربوط، طبق ضوابط و مقررات راهنمایی و رانندگی نیز الزامی است.

12-6-2-12 هر دستگاه بالابر علاوه بر  متصدی یا راننده، باید دارای یک نفر کمک متصدی یا علامت دهنده نیز باشد. این شخص باید در مورد نحوه علامت دادن با دستها یا وسایل هشدار دهنده و نوع علائم مشخصه و یکنواخت، آموزش لازم را دیده باشد.


مطالب مشابه :


راه پله و پلکان

راه پله و اختلاف ارتفاع مجاز بین سرآن حداکثر در راه خروج با شیب بیش از ۱ به ۱۵




ضوابط طراحی راه پله و پلکان

ضوابط طراحی راه پله و ارتفاع مجاز بین سرآن در راه خروج با شیب بیش از ۱ به




درباره پله های گرد

حداکثر یک بیستم ارتفاع مجاز سقف شـیب پلـه : پله ھا، راه پله ھا، پله ھای




انواع پله

- راه پله سبدی با زاویه شیب پله رابطه مستقیم با ارتفاع از آن ها با لینک دادن به سایت مجاز




: طراحی واجرای انواع پله های گرد،اسپیرال،پله پیچ (دومحور-تک محور)متنوع با تجهیزات جانبی کامل وانواع

حداکثر یک بیستم ارتفاع مجاز سقف شـیب پلـه : پله ھا، راه پله ھا، پله ھای




طرح درس سالانه

اصول محاسبه راه پله با شیب مجاز 6-9 شناسایی اصول برش راه پله 5-12 شناسایی اصول




چکیده ضوابط شهرداری درس طراحی معماری رشته عمران

آمدگی مازاد بر 60% طول تحت زاویه 45 درجه به صورت پخ حداکثر تا 2 متر مجاز شیب آن تا 3متر راه




ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا - قسمت سوم

داربست، نردبان، راه پله، راه شیب دار و غیره که برای بار مجاز و همچنین سرعت کار




زمانبندی تدریس نقشه کشی درجه 2

اصول محاسبه راه پله با شیب مجاز 6-9 شناسایی اصول برش راه پله 5-12 شناسایی اصول




حداقل نقشه های مورد نیاز و محاسبات درصد تراکم:

گیری مبلمان ؛ فنداسیون و بادبندها ؛ تاسیسات برقی و مكانیكی ؛شیب مجاز می باشد. راه پله :




برچسب :