زندگینامه حاج سید کاظم پورکاظم

زندگینامه حاج سید کاظم پورکاظم

این متن را تنها بدلیل تماس های مکرر وپیامهای شهروندان می نویسم پدرم اصلا رضایت نمی داد با

التماس زیاد از نقل وقول های قبلی خودش واطرافیان این چکیده را می نگارم

وقتی انسان در مورد عزیزترین وتاثیر گذارترین فرد زندگیش می نویسد شاید تنها خودش می داند چه

فرسایشی را از لحاظ روحی تحمل می کند .اما من با اشکهایی که امانم نمی دهد-در برزخ فرزند بودن

وخوزستانی ایرانی بودن -پدرم را معرفی می کنم .

حاج سید کا ظم پورکاظم فرزند سید حاج علی در شهریور 1324 در قسمت شمالی میهن آباد شهرستان

بستان واقع در استان خوزستان متولد شد. پدرش از بزرگان وصاحبنظران عصر خود بود بسیار ی از

مردم برای رفع مشکلات مادی وحل وفصل مشکلاتشان به وی رجوع می کردند. مادرش نیز از زنان متدین

وشاعراهل بیت بود. من در دوران دبیرستان مادر بزرگم را از دست دادم فوت او تا مدت ها خانواده و پدرم

را می آزرد. پدرم می گفت : مادرش اهل فن بیان -نماز به وقت خانواده دوست ومتدین بود وزنان به او

احترام زیادی می گذاشتند .خودم نیز بارها اشعار ومداحی هایش را گوش می دادم.

پدرم درکودکی علاقه وافری به تحصیل داشت ولی بدلیل مخالفت برادران بزرگترجهت کار در زمین کشاورزی

ونبود امکانات آموزشی -مجبور بود در زمین های کشاورزی کار کند .در۱۱ سالگی بدلیل سن بالا از ثبت

نامش خودداری کردند ولی هر روز پشت پنجره کلاس می رفت وبه درس گوش می داد عموهایم چند بار با

معلم بحث می کردند که مانع حضورش در کلاس شوند بنا به اصرار مادر بزرگم وعلاقه ای که معلم آن

روزگار از پدرم دیده بود از پشت پنجره های کلاس به دنیای علم وارد شد البته یک روز بازرس از

شهرستان سوسنگرد به کلاس آمده بود وچون با طرح مساله ای کسی قادر به حل آن نشده واو از پشت

پنجره جواب را گفته بود مورد توجه قرار گرفت وبا پرسش از معلم دنبال پدر بزرگم فرستاد نبوغ پدرم در

اندک زمانی باعث شد تا بطور جهشی کلاسها را طی کند وحتی از همکلاسی هایش جلوتر رود

دبیران ومعلم هایم همیشه از پدرم تمجید می کردند ومی گفتند قدر پدرت را بدان

در۱۶ سالگی پدر ش را از دست داد -حمایت مالی پدرم قطع شد -برای درس خواندن به شهرستان

سوسنگرد رفت تا کار بیابد .از ارث وزمین محروم شد چون برادرانش به او می گفتند تو موقع کار درس خواندی. ولی مادیات مانع ادامه راه پدرم نشد

بعدها وقتی عموهایم پیشرفت های علمی پدرم را می شنیدند می گفتند خوب کاری کردی درس خواندی.الان

که این متن را می نویسم از ۶ عمویم تنها یکی زنده مانده همیشه دوست داشتم آنها را حامی پدرم می دیدم

ولی الان می فهمم پدرم هیچگاه تنها نبوده چون مونس خوبی چون کتاب داشته.از تمام عمرش نهایت

استفاده را برده

پدرم در دوران ستمشاهی به شهر دزفول تبعید وپس از آن جهت ادامه تحصیل به اصفهان رفتند در آنجا بارها

از وی جهت ادامه تحصیل در کشورهای خارجی دعوت بعمل آمد ولی همواره عشق به وطن را سر لوحه

کار خود قرار داده بود.

در راه نگارش کتاب انگشتهایش گاه آنچنان زخم می شد که آنها را می بست وباز ادامه می داد. با این که از

جانب برخی دوستان ملامت می شد که دنبال تغییر شغل برود ولی علاقه اش کاهش نمی یافت

از پدرم حداود ۵۰ اثر چاپ شده ومقاله بر جای مانده همیشه دغدعه وناراحتیش عدم استقبال بعضی افراد از

کتاب است

تحولی که حاج سید کاظم پورکاظم در خوزستان شناسی وادبیات عامیانه درطی ۴ دهه اخیربوجود آورد کم نظیر بوده است

سیده زهرا پورکاظم