آشنایی با مشاهیر نقاشی

ايتاليايي‌ها، مجموعه‌اي تازه از محمود فرشچيان منتشر مي‌كنند. اين كتاب نفيس كه با 100 اثر برگزيده از سالهاي 1370 به بعد اين استاد صاحب سبك نگارگري و مينياتور ايراني همراه است، بزودي در دنيا منتشر مي‌شود كه با مقدمه 12 منتقد هنرشناس، هنرمند و كارشناس هنري موزه‏هاي مهم و مدرسان دانشگاه‏های هنري جهان، همراه است.
كويچيرو ماتسورا مديركل يونسكو، پروفسور امبرتو بالديني استاد كرسي تاريخ هنر و رئیس دانشگاه بين‌المللي هنر فلورانس ايتاليا، هوانگ جو نقاش چيني و رئیس مركز تحقيقات هنري چين و موزه «يان هوانگ» پكن، فرانسيس ريشار موزه‌دار ارشد بخش نسخه‌هاي خطي كتابخانه ملي فرانسه، ل . زينچونك منتقد هنرشناس موزه «ت.ج شوچنگو كيف» اكراين، پروفسور برت فراكنر رئیس كرسي ايران‌شناسي، زبان، تاريخ و فرهنگ دانشگاه بامبرگ آلمان، دكتر شيكفو بوكيمورو رئیس موزه هنر استانداري «هيو كن» ژاپن، پروفسور ارنست كروبه نخستين رئیس موزه هنراسلامي در موزه «متروپليتن» و استاد ممتاز دانشگاه «ونيز» ايتاليا، پروفسور الينور سيمز معاون سابق رئیس موزه بخش اسلامي، موزه هنر متروپليتن و دانشيار تاريخ هنر اسلامي در دانشگاه‏های مينه‌سوتا و پنسيلوانيا آمريكا، پروفسور استوارت كري ولش سرپرست بخش هنرهاي اسلامي و هنري موزه «سالكر» دانشگاه هاروارد، پروفسور رابرت هلين براند استاد دانشگاه ادينبورگ انگلستان، فدريكو ميور مدير كل يونسكو و بازيل رابينسون عضو فرهنگستان بريتانيا و سرپرست بخش هنري موزه ويكتوريا آلبرت لندن، درباره آثار اين هنرمند برجسته ايراني مطالبي نگاشته‌اند كه در مقدمه كتاب آمده است.
اين استاد 76 ساله اصفهاني كه در حال حاضر مقيم ايالت نيوجرسي آمريكاست، در فاصله سالهاي 1327 تا 1373 در 83 نمايشگاه گروهي شركت و 51 نمايشگاه انفرادي برپا كرده است. وي كه ناظر ساخت ضريح مطهر حضرت علي‌ بن موسي‌ الرضا (ع) بوده است، هر بار كه به ايران مي‌آيد، به نخستين جايي كه عزيمت مي‌كند، مشهد مقدس است.
نام محمود فرشچيان در سال 1379 در فهرست روشنفكران قرن بيست‌ويكم ثبت شده است و موزه‌دارها و مجموعه‌داران شخصي به داشتن قطعه‌اي از او مباهات مي‌كنند.

در حدود سال 1264 ه.ق در کاشان دیده به جهان گشود. عموی او صنیع الملک و برادر بزرگش ابوتاب از نقاشان معروف زمان خود بودند وی از 15 سالگی از کاشان به تهران آمد و وارد مدرسه دارالفنون شد، و سه سال در آن جا به کسب عل و هنر پراخت و در پایان سال سوم که ناصرالدین شاه برای بازدید از مدرسه دارالفنون بدان جا رفته بود با دیدن یکی از تابلوهای وی که صورت اعتضادالسلطنه رئیس دارالفنون بود، مورد تشویق شاه قرار گرفت و دستور داد در شمس العماره اطاقی به او بدهند تا با خیال آسوده در آنجا بکار بپردازد. از این دوره که چهار سال طول کشید از طرف شاه لقب نقاشباشی یافت، نقاشیهای وی در این دوره متجاوز از 170 تابلو است. در سال 1310 ه.ق لقب کمال الملک یافت و به دریافت نشانهای طلا و نقره مدرسه دارالفنون و گل کمر مرصع و حمایل از درجه سرتیپی و انواع خلعتها و شالهای گانبها نایل گردید و در همین دوره تابلو معروف تالار آیینه را کشید که از شاهکارهای هنر نقاشی و اولین تابلویی است که امضای کمال الملک در آن به چشم می خورد، او در اوایل سلطنت مظفرالدین شاه سفری به اروپا رفت و در موزه های معروف اروپا از قبیل لوور و ورسای به مطالعه آثار هنری نقاشان بزرگ اروپا پرداخت و در سال 1307 ه.ق به حسین آباد نیشابور رفت و تا آخر عمر در آنجا ماند این عزلت و انزوا دوازده سال طول کشید تا سرانجام در مرداد ماه 1319 ه.ش بدرود زندگی گفت و در مقبره شیخ عطار به خاک سپرده شد.

 تست روانشناسی رنگها