تفاوت ذخیره با اندوخته

یکی از دوستان خوبم( هادی . پ )پرسید که فرق ذخیره با اندوخته چیست؟

چرا برای گروهی از حسابها ذخیره وگروهی دیگر اندوخته درنظر میگیریم؟

کلیات تفاوت رو همونجا توضیح دادم اما گفتم شاید این سوال برای همکاران ودانشجویان دیگری پیش بیاید .به همین دلیل تاجایی که ممکن باشد موضوع را بازخواهم کرد.

ذخیره در واقع طرف مقابل هزینه احتمالی است یعنی ما بخشی از هزینه هائی که احساس می کنیم احتمال وقوع دارند رو برآورد کرده وشناسائی می کنیم اما اندوخته برداشت از سود شرکت است که به مقاصد خاص از سود کنار گذاشته میشود.پس اگر شرکت ما زیان هم داشته باشد میتواند ذخیره داشته ولی اندوخته خیر ونیز اندوخته کنار گذاشتن یا خرج نکردن سود است اما ذخیره نگهداری حساب هزینه احتمالی است که وقوع آن ممکن یا غیر ممکن باشد که این دو خیلی با هم شباهت دارند ولی کاربرد وجایگاه متفاوتی دارند.

ذخیره نوعی بدهی است که یا مبلغ آن و یا زمان پرداخت آن با ابهام قابل توجه ای روبرو است اما اندوخته اصلاً این ماهیت را ندارد و بیشتر در مورد حقوق صاحبان سهام (اندوخته قانونی و اختیاری) کاربرد دارد.

ذخیره تقریبا برآوردی است و برای اینكه به اصل تطابق درآمدها وهزینه ها matching principle (که برفرآیند اندازه گیری سود تمرکزدارد) عمل كرده باشیم باید بعضی از هزینه های یك سال كه ممكن است در سال مالی بعد معلوم میشود را تخمین وبه حساب ذخیره آن حساب ببریم . ذخیره ماهیت بدهی دارد اگر ما هزینه ها را به حساب ذخیره نبریم در سال بعد باید به حساب سود زیان سنواتی ثبت كنیم كه این نیز منجر به تجدید وارائه صورتهای مالی میشودکه البته ممیزین مالیاتی وحسابرسان مستقل مشتاق دیدن آن هستند.مثل ذخیره مطالبات مشکوک الوصول وذخیره مالیات
ولی اندوخته واقعی است زیرا مقداری از سود هر سال میباشد كه طبق تصویب هیئت مدیره از حساب سود انباشته كسر و به حساب اندوخته برده میشود كه جزو حقوق صاحبان سهام میباشد . مثل اندوخته توسعه وتكمیل و اندوخته قانونی و اندوخته احتمالی

فرق ذخیره با اندوخته در محل احتساب آنها نیز می باشد. ذخیره از محل هزینه های جاری شرکت محاسبه میشود ولی اندوخته از محل سود پس از کسر زیان انباشته سنوات قبل محاسبه و در حسابها ثبت میشودپس ذخیره در هر حال باید منظور شود ولی اندوخته پس از رعایت مورد فوق محاسبه میشود..در ضمن در خصوص استهلاک اندوخته هایی مثل قانونی باید از قانون تجارت تبعیت کرد ولی در استهلاک ذخیره ها انجام شدن کامل رویداد اجازه استهلاک مبالغ ذخیره را به مدیریت میدهد

اصطلاحات اندوخته و ذخیره در بسیاری از موارد بجای یکدیگر استفاده می گردند.اما می توان موارد کاربرد آنها را به شرح زیر تفکیک نمود:
اندوخته:
تخصیص و محدودیت در سود انباشته عموما بر اساس پیشنهاد هیات مدیره و تصویب مجمع عمومی و یا بموجب رعایت مفاد قراردادها و یا الزامات قانونی انجام شده و یکی از شیوه های گزارشگری تخصیص و محدودیت در سود انباشته ، نمایش مجزای آن در ترازنامه می باشد.این تخصیص و محدودیت در سود انباشته ،اندوخته نامیده می شود. مانند:اندوخته قانونی، اندوخته احتیاطی، اندوخته اختیاری و.........

ذخیره:
اصطلاح ذخیره معمولا در موارد زیر کاربرد دارد:
الف- جهت حسابهای دارایی کاه که اینگونه حسابها نشان دهنده کاهش شناسایی شده در بهای تمام شده برخی اقلام دارایی بوده و باعث می گردند که داراییها مذکور به خالص ارزش بازیافتنی منعکس شوند.مانند: ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، ذخیره کاهش ارزش موجودیها و سرمایه گذاریها.
هرچند استهلاک انباشته نیز یک نوع حساب دارایی کاه می باشد ولی به جهت تفاوت در نوع کاهش در داراییهای ثابت مشهود(استهلاک، کاهش ارزش داراییهای ثابت مشهود محسوب نمی شود) از اصطلاح ذخیره در این خصوص استفاده نمی شود.
ب- جهت بدهیهایی که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آنها، توام با ابهام نسبتا قابل توجه است.مانند: ذخیره مزایای پایان خدمت، ذخیره مالیات بر درآمد و ..........

تفاوت ذخیره با اندوخته

مطالب مشابه :

حداقل دستمزد سال 91 و پایه سنواتی روزانه و جدول بیست گانه گروه شغلی حق مسکن و اولاد و بن سال 91

پایه سنواتی کارگران افزایش یافت

شاخص بورس چیست؟

جدول جدید حق سنوات در سال ۹۴/ سنوات چقدر به حقوق اضافه می‌کند؟

بخشنامه حقوق و دستمزد سال ۱۳۹۲

قانون کار درباره اخراج ، استعفا و اتمام قرارداد کارگران چه نظری دارد ؟

تفاوت ذخیره با اندوخته

اخراج، استعفا و اتمام قرارداد کار در قانون کار

افزایش 30 درصدی مجموع دریافتی کارگران در سال 94