تنبیه بدنی

تنبیه بدني

محققين معتقدند كه تنبیه بدني كودكان مي تواند باعث ناراحتي هاي رواني آنها شود . از نصايح قديمي است كه " يك سيلي كوچك " " يك بار به باسن زدن " لازمه تربيت است و اين دهان به دهان به نسل هاي آينده منتقل شده و حتي در قرن بيست ويكم هم بسياري از والدين با اين كلمات خشونت عليه كودكان را توجيه مي كنند . طرفداران اين نظريه معتقدند كه دريك تنبیه كوچك هيچ چيز غلطي وجود ندارد ، در حاليكه همين به نظر شما تنبیه كوچك ممكن است اثرات بسيار مخربي در سنين بزرگسالي ايجاد كند .

دانشمندان آمريكايي در آخرين تحقيقاتشان در اين زمينه به اين نتيجه رسيده اند که تمايل به اعتياد – افسردگي – ترس و توهم همه اين ناراحتي هاي روحي ممكن است عواقب تنبيه هاي به اصطلاح كوچك بدني در كودكي باشد .

دكتر Tracie o –Afifi سرپرست تحقيقاتي مشابه در باره كودكان و تنبیه بدني از دانشگاه كانادايي Manitoba در مصاحبه اي با روزنامه رويترز چنین می گوید : " تنبیه بدني كودكان تا حدي كه بعنوان كودك آزاري محسوب نشود در بسياري از كشور ها مجاز است خصوصاً كه اكثراً اين تصورغلط را دارند كه تنبیه بدني كنترل شده هيچ تاثير منفي در دراز مدت روي كودكان ندارد ". حتي در يك همه پرسي كه از طريق سازمان تحقيقاتي آلمان FORSA در ماه مارچ 2012 انجام شد نشان مي دهد كه حدود 40 در صد از والدين آلماني معتقدند كه تنبیه هاي كوچك كه همراه با خشونت كم باشد هيچ صدمه اي به كودك نمي زند . در حاليكه محققين آمريكايي اين نظريه را كاملاً رد مي كنند اين گروه تحقيقاتي با بررسي اطلاعاتي كه از 34000 هزار خانواده آمريكايي بدست آورده اند به اين نتيجه رسيده اند ، كه حتي كمترين فرم از خشونت عليه كودكان ريسك بيماريهاي رواني در سنين بزرگسالي را افزايش مي دهد .

اين بيمارهاي روحي بصورت اختلال رفتاري و شخصيتي بعلاوه آمادگي براي ابتلاۀ به بيماري افسردگي و ترس نابجا ظاهر مي شوند و حتي در 59 درصد موارد گرايش بسوي مواد مخدر نظير الكل و ساير مواد اعتياد آور ديده شده و 93 در صد از اين كودكان در بزرگسالي دچار تصورات باطل مي شوند. متخصصين در توضيح نتايج بدست آمده از اين تحقيق اظهار مي دارند كه كمترين تنبیه بدني مي تواند موجب استرس مزمن در كودكان شود كه عواقب آن بصورت احساس عدم ايمني – ترس و شرم در رفتار كودكان مشاهد مي شود . اين استرس مي تواند در سنين بزرگسالي بصورت افسردگي و ترسهاي بي مورد ظاهر شود.

محققين تعليم وتربيت وروانشناسي معتقدند كه والدين و مربيان بايد از هر گونه تنبیه بدني كودكان در هر سني خودداري كنند نتايج اين تحقيقات كه در مجله تخصصي Pediatrics منتشر شده به والدين توصيه مي كند كه آنها قبل از تولد فرزندشان بايد با هم تصميم بگيرند كه هرگز در تربيت فرزندشان از تنبیه بدني استفاده نكنند . دكترTraci O-Afifi به والدين پيشنهاد مي كند كه بجاي تنبيه بدني از روش Time out Technik"محروميت در زمان محدود " استفاده كنند ، يعني وقتي فرزندشان رفتار اشتباهي انجام داد بايد او را حد اکثر حدود 15 تا 20 دقيقه از كليه روابط اجتماعي و گفتگوي خانوادگي محروم كنند . در اين مدت بايد از نگاه كردن كودك و حتي لبخند زدن به او خودداري كنند ، تا کودک متوجه خطاي خودش بشود . اين روش به هيچ وجه تنبیه محسوب نمي شود بلكه به كودك اين امكان را مي دهد كه راجع به رفتاراشتباهش فكر كند و انرا در دنياي كودكانه خود مورد بر رسي قرار دهد و به اشتباه خودش پي ببرد .

نوشته : زهرا خباز بهشتی

تنبیه بدنی

مطالب مشابه :

تنبیه های بدنی مدرسه

جانشین‌های تنبیه بدنی در تربیت