سفرهای برون مرزی (27): خاطرات سفر لبنان (1) - فرودگاه بین المللی بحرین

فرودگاه بین المللی و زیبای بحرین

نمازمون رو خوانده بودیم، لباسهامون رو پوشیده بودیم و مهیای رفتن، ساعت 20:15 روز جمعه 16/11/88 بود، به همراه بقیه اعضای خانواده و مهمانانی که برای بدرقه آمده بودند شام می خوردم، داخل منزل غوغایی بود، بعضی ها خوشحال بودند و مشغول عکس انداختن، بعضی هم ناراحت بودند و گریه می کردند. صدای فرزند بزرگم آرزو رو که در بیروت زندگی می کنه و برای دیدن ما لحظه شماری می کرد از آن طرف خط شنیدم که می گفت: هنوز خانه اید؟!!! او به ما یاد آوری کرد که در سفر قبلی به خاطر دیر رسیدن به فرودگاه 50 دلار جریمه شده اند. ما که قرارمان بود ساعت 21:00 به طرف فرودگاه حرکت کنیم همان موقع از خانواده خواستم که آماده حرکت شوند. تا آمدیم از خانه بریم بیرون ساعت 20:30 شده بود، من و داماد اولم محمدآقا و فرزند دومم آذر خانم و فهیمه خانم (یکی از مهمانان بدرقه کننده) و فرزند چهارساله اش سبحان با ماشین دامادم حرکت کردیم و به خاطر عجله رانندگی رو خودم به عهده گرفتم. همسرم و آخرین دخترم آرامه خانم با ماشین پسرم امید حرکت کردند. به خاطر کمبود وقت نیم ساعته خودمون رو از شهرک گلستان به سالن بین المللی فرودگاه رساندیم، 20 دقیقه ای طول کشید تا بقیه اعضای خانواده هم به ما ملحق شدند.

وقتی به فرودگاه رسیدیم خواهرم به اتفاق شوهرشان و فرزند و دامادشان هم برای بدرقه آمده بودند.

تا بقیه آمدند کار پرداخت عوارض رو انجام دادم. وقتی نمونده بود، همراه با همسرم با اعضای خانواده خداحافظی کرده و برای امور تحویل بار وارد سالن بعدی شدیم. بعضی موقع ها در این سالن و در موقع تحویل بار ایرادهایی گرفته می شه. چون نوه ام به اسباب بازی هایی از نوع تفنگ و شمشیر علاقمند است از سفر عتبات عالیات عراق دو قبضه شمشیر ( اسباب بازی) براش گرفته بودم که همراهمان بود، مقداری ترشی هم حاج خانم برا سوغاتی با خود آورده بودند، به شمشیرها و ترشی ها گیر دادن، در مورد حمل ترشی مامورین را راضی کردیم و شمشیرها رو مجبور شدیم برگشت بدیم. بقیه امور خروج از کشور را انجام دادیم. هواپیمای بحرین درست ساعت 22:45 از زمین برخاست. در سفر های قبل که به کشورهایی مانند دبی و بیروت و .... داشتم بعضی از خانم های ایرانی دست کم حرمت اسلامی بودن کشور عزیزمان را می نگه می داشتند و تا رسیدن به مرز حجاب های خود را رعایت می کردند و به محض اعلام از طرف مهمانداران هواپیما مبنی بر گذشتن از مرز حجاب های خود را برمی داشتند اما در این سفر متاسفانه بعضی از خانم های مسافر به محض ورود به هواپیما نسبت به رفع حجاب خودشون اقدام کردند، مهمانداران هواپیمای حامل ما به بحرین هم با توجه به عربی بودنش، کلا بدون حجاب بودند.

در ساعت 23:25 به وقت محلی و 23:55 به وقت ایران در فرودگاه بحرین پیاده شدیم.تلفن ها دیگه خط نمی داد، آخرین تماس من با دختر کوچکم و همسرم با پسرم امید از فرودگاه شیراز (داخل هواپیما) صورت گرفته بود. هرچند که در فرودگاه بحرین فیش شام جهت استفاده از رستوران را تحویلمان دادند اما از آنجا که شام را در منزل خورده بودیم فیش ها بدون استفاده ماند. همسرم را برای استراحت به نمازخانه زنانه بردم و خودم تا ساعت 2:45 (به وقت ایران) روز بعد مشغول گشت و گذار در فروشگاه های فرودگاه زیبای بحرین شدم. نحوه چیدمان اجناس و دکوراسیون فروشگاه ها هم خیلی زیبا بود. متاسفانه قیمت اجناس در آنجا خیلی گران بودند، برای مثال: یک حلقه فیلم DVD 26 هزار تومان، یک کیلو پسته 30 هزار تومان، یک ساک چرخدار مسافرتی حدود 630 هزار تومان و یک جلد کتاب 9 هزار تومان بود، در صورتی که در ایران یک جلد کتاب با همان چاپ و تعداد صفحات و نوع کاغذ 4 هزار تومان و نهایتا 5 هزار تومان می باشد. احتمال میدهم که گرانی خیلی از اجناس در آن کشور بستگی به مرغوبیت آنها دارد. مثلا در ایران بهترین پسته هم با بهترین بسته بندی به آن قیمت نیست و یا فیلم های DVD به آن گرانی نیست ولی ممکن است قیمت اجناسی مانند کیف های مسافرتی و یا .... بستگی به کیفیت و مرغوبیت آنها داشته باشد. اما با همه ی این احوال به یقین لب تاب و دوربین های فیلمبرداری دیجیتال ارزانتر از ایران است و از آنجا که قصد خرید لب تاب دارم فعلا صبر می کنم تا در بیروت هم قیمت ها را بررسی کنم. لازم به ذکر است واحد پول بحرین دینار بحرینی است که معادل 3 دلار می باشد و هر دلار 1010 تومان است (آن زمان).

در فرودگاه بحرین، فروشگاه ها علاوه بر بزرگ بودن و شیک بودنشان با تنوع اجناسی که دارند چشم هر بیننده ای را به خود جلب می کردند. در این فرودگاه نخست فروشگاه های عرضه انواع عطر، ادکلن، لوازم آرایشی، انواع CD های فیلم و انواع م.ا. جلب توجه می کردند و بعد فروشگاه های عرضه انواع اسباب بازی و عروسک و مواد غذایی بودند که جلب کننده توجه هر بیننده ای بودند. از نکات جالب آن فروشگاه ها وجود دو دستگاه خودرو سواری پورشه و بنز بود که احتمالا برای اهدا به خریداران به صورت قرعه کشی بوده است. تعدادی عکس از آب نمای زیبای فرودگاه که تندیسی از ماهیگران بود انداختم.

تقریبا ساعت 3:10 است که پس از نوشتن گزارش اولین روز سفرم قصد می کنم تا فرارسیدن وقت نماز صبح در نماز خانه استراحت کوتاهی داشته باشم. تا چشمم گرم شد ساعت 4:00 بود اما سرما از یک طرف و قرآن خواندن یک آقا که بالای سرم نشسته بود خواب را از چشمانم ربود. ساعت حدود 5:00 بود که گوشی همراهم را برای شارژ به پریز زدم و برای نماز وضو گرفتم. ساعت 5:32 به وقت محلی اذان گفتند. بیشتر افراد حاضر در نماز خانه اهل تسنن هستند بنابراین لازم بود برای تقیه نماز را بدون مهر و همراه با آنان بخوانم.

از آنجا که خطوط هواپیمایی بحرین انتخاب بسیاری از مسافرین اقصی نقاط جهان است و برای سفر به هر کشوری به بحرین می آیند و از آنجا مسیر بعدی را طی می نمایند، بنابراین می توان در آن فرودگاه مردم کشور های مختلف را با فرهنگ های مختلف مشاهده نمود.

از نکات بسیار جالب مشاهده انواع آرایش موهای زنان و مردان بود. البته آرایش صورت متاسفانه در بین ایرانیان به صورت شدید وجود دارد و معمولا خارجی ها آرایش آنچنانی ندارند و ساده هستند و فقط به نوع بستن موهای خود اهمیت می دهند.

اغلب مسافرین حاضر در فرودگاه بحرین از کشورهای شرقی بودند.

ساعت 8:15 است که دنبال جایی برای نشستن در نزدیکی گیت سوار شدن به هواپیمای بیروت می گردم که آقای شیخ ............. بحرینی را که از مداحان معروف و ذاکر اهل بیت (ع) می باشد و در بین ایرانیان محبوبیت خاصی دارد می بینم و از من و همسرم دعوت می کند تا با دوربین خودم چند عکس یادگاری بگیریم ( البته شیخ متوجه شده بود که من قصد حرف زدن و عکس انداختن با او را دارم اما در شک و تردیدم لذا وی پیشنهاد حرف زدن و عکس انداختن را داد).

از آنجا که ساعت پروازمان به بیروت 9:25 است چند دقیقه ای در فرودگاه بحرین وارد نت می شوم و از احوال دوستان خوبم در فارسی کلاب مطلع شده و بعد بحرین را حتی چند دقیقه زودتر از موعد مقرر به سمت بیروت ترک کردیم.