مراقبت از نوزاد

آداب صحبت کردن با نوزادان

می توانند آرام و با صدایی دلنشین با نوزاد خود صحبت کنند. نوزاد با شنیدن صدای پدر و مادر خود به آنها نگاه می کند و عکس العمل نشان می دهد...

وقتی که با ملایمت و نرمی با نوزادتان حرف می زنید، یعنی با او ارتباط برقرار کرده اید و او را به واکنش های گفتاری تشویق می کنید. این صحبت کردن با نوزاد مهارت های زبانی را در او تکامل می بخشد.نوزادان به صداهای بلند اطرافیان به خصوص پدر و مادر هنگام صحبت کردن با آنها واکنش نشان می دهند
بنابراین والدین به کودک حرف های آرام کننده بزنید. برای مثال بگویید:" چه کودک ناز و زیبایی دارم... دست هایش راببین چه کوچک و قشنگ است."
نوزاد را در هنگام صحبت کردن نزدیک خود نگه دارید و به چشم هایش نگاه کنید. او را به آرامی تکان دهید و برایش حرف بزنید.
سعی کنید هر کاری را برایش انجام می دهید، برایش توضیح دهید. برای مثال:" می خواهم لباست را عوض کنم کوچولو، الان پوشک تازه ای برایت می بندم. کمی ماساژت می دهم تا آرام شوی عزیزم."
گفتن این حرف ها در نوزاد احساس آرامش ایجاد کرده و ارتباط عاطفی میان شما و او را تقویت می کند.

هشت واقـعـیت دربـاره آروغ کـودک

1- چرا بچه‌ها آروغ میزنند؟
شیرخواران، هنگام مکیدن شیر هوای زیادی میبلعند و زدن به پشت آنها به خالی شدن این هوا از درون معده کمک میکند. درواقع سیستم گوارش آنها هنوز کامل نشده است و برای تخلیه هوا از معده به کمک والدین نیاز دارند. اگر فرزند شما زیاد باد گلو دارد شاید به این دلیل باشد که تند و با ولع شیر میخورد و در نتیجه هوای زیادی را همراه با شیر میبلعد...

2- چگونه به کودکان‌مان کمک کنیم آروغ بزنند؟
کافی است شیرخوار را درحالی که سرش روی شانه‌تان است در اغوش بگیرید و راه تنفسیاش را باز گذارید. برای اینکه شیرخوار راحت آروغ بزند باید کمر او کاملا صاف باشد و گردنش تکیه‌گاه داشته باشد. پیشنهاد میکنیم پارچه‌ای روی دوش خود بیندازید زیرا معمولا آروغ زدن با بالاآوردن کمی شیر همراه است.

3- آیا آروغ نزدن مشکلی پیش میآورد؟
خیر. اگر شیرخوار شما بعد از شیرخوردن آروغ نزد به این معنی است که هوای زیادی در معده‌اش جمع نشده است. البته بهتر است بعد از شیرخوردن قبل از خواباندن او کمی او را سردوش خود نگه دارید. البته میتوانید کودک را به حالت دمر قرار دهید تا آروغ بزند.

4- آیا شیرخواران یک آروغ میزنند یا چند تا؟
گاهی بعد از شیرخوردن شیرخوار 2 تا 3 آروغ میزند. این موضوع به سرعت شیرخوردن، وضعیتی که در آن شیر خورده، میزان تکامل دستگاه گوارش و... بستگی دارد.

5- چگونه متوجه شویم که شیرخوار به دلیل آروغ نزدن ناراحت است؟
مرتب تکان خوردن،‌ این طرف و آن طرف بردن سر و ناراحت بودن، نگرفتن دوباره سینه یا شیشه میتواند نشانه داشتن باد گلو باشد. در این شرایط او را بنشانید و با دست گردن او را نگه دارید و چند دقیقه‌ای صبر کنید.

6- آیا شیرخواری که از سینه‌ مادر شیر میخورد هم آروغ میزند؟
شیرخوارانی که از سینه شیر میخورند در مقایسه با آن دسته که از شیشه شیر میخورند، کمتر باد گلو دارند. در واقع وقتی شیرخواری درست مقابل سینه مادر قرار میگیرد و تمامی یا میزان زیادی از هاله قهوه‌ای سینه را به داخل دهان میکشد، هوای زیادی وارد معده او نمیشود. در حال حاضر بسیاری از تولیدکنندگان شیشه‌های شیر نیز تلاش میکنند سرشیشه‌هایی شبیه سینه‌ مادر بسازند اما با این حال باز هم شیشه در مقایسه با سینه مادر سبب میشود هوای بیشتری داخل معده شیرخوار شود.

7- بعد از اتمام شیرخوردن چه مدت باید صبر کنیم تا شیرخوار آروغ بزند؟
حداکثر 20 دقیقه بعد از پایان شیردهی. بهتر است قبل از این مدت شیرخوار را نخوابانید. بهتر است او را سردوش بگذارید یا اگر واقعا سرتان شلوغ است برای چند دقیقه‌ای او را به شکم بخوابانید. البته در این حالت باید مراقب او باشید.

8- چرا خواباندن شیرخواری که آروغ نزده، اشتباه است؟
شیرخواری که آروغ نزده خوابی پریشان و ناآرام دارد و مدام بیدار میشود. برای اینکه فرزندتان راحت بخوابد کافی است چند دقیقه بعد از اتمام شیردهی او را درآغوش نگه دارید و آرام با او صحبت یا صورتش را نوازش کنید یا تکان‌اش دهید تا در نهایت باد گلو بزند و آرام بخوابد.

زمان نگرانی برای وزن نوزاد

وزن طبیعی نوزادان در بدو تولد بین ۲۵۰۰ تا ۴ هزار گرم در نظر گرفته می شود.نوزادانی که کمتر از ۲۵۰۰ گرم وزن داشته باشندکم وزن تلقی می شوند و نوزادانی که بیشتر از ۴ هزار گرم وزن داشته باشند، با عنوان بچه های بزرگ در نظر گرفته می شوند...

نوزادان کم وزن به دو گروه تقسیم می شوند: نوزادان نارس و کم وزن؛ یعنی آنهایی که زمان حضورشان در رحم کمتر از ۳۷ هفته بوده است و نوزادان رسیده اما کم وزن؛ یعنی آنهایی که به دلیل مشکلات داخل رحمی در طول بارداری یا اواخر بارداری، عواملی سبب نرسیدن آنها به وزن دلخواه شده است. یکی از مسایلی که مادران به ویژه در بارداری اول با آن مواجه می شوند، نگرانی از وزن نگرفتن نوزاد است. از جمله توصیه های مهمی که پزشکان به مادران دارند و تاثیر زیادی در رشد و کاهش مرگ و میر نوزادان دارد، توصیه به تغذیه با شیر مادر است.
علاوه بر معاینه ای که در بیمارستان توسط پزشک کودکان صورت می گیرد و آموزش هایی که باید از قبل از بارداری در رابطه با تغذیه با شیر مادر آغاز شود، پزشکان توصیه می کنند طی ۳ تا ۵ روز اول، مادر با مراجعه به پزشک وضعیت تغذیه نوزاد خود را مورد ارزیابی قرار دهد. این معاینه در دو هفتگی و پایان ماه اول هم باید تکرار شود. اتفاقی که معمولا برای نوزادان طبیعی می افتد این است که طی چند روز اول ممکن است حتی تا ۱۰ درصد وزن تولد خود را از دست بدهند که این در پایان هفته اول جبران می شود. وزن کردن نوزاد یکی از معیارهایی است که میزان کفایت شیردهی مادر و میزان دریافت شیر و موادمغذی لازم برای نوزاد را تا حدی مشخص می کند.
نکته دیگر اینکه خود مادر می تواند ارزیابی روزانه ای از کیفیت تغذیه نوزادش داشته باشد. کار غلطی که گاهی مادران انجام می دهند، وزن کردن هر روز نوزاد است. میزان وزن گیری در شرایط خوب، یعنی روزی ۲۵ تا ۳۰ گرم با وزنه های معمولی ممکن است شناسایی نشود.
نکته بعدی این است که ممکن است نوزادی یک روز کمتر و یک روز بیشتر وزن بگیرد، به همین دلیل بهتر است هر ۳ تا ۴ روز یک بار یا هفته ای یک بار نوزاد را وزن کرد. بهتر است والدین وضعیت خوب شیر دادن به نوزاد را رعایت کنند، به طوری که سر و تنه در یک خط قرار بگیرد و نوزاد کاملا به سینه مادر چسبیده و دهان او کاملا باز باشد و تنها نوک سینه در دهان نوزاد قرار نگیرد، بلکه نوک و بخش زیادی از هاله پررنگ اطراف نوک پستان در دهان نوزاد قرار بگیرد چون حوضچه های شیر دقیقا زیر هاله رنگی پستان قرار دارند و خود نوک حاوی شیر نیست.
اگر نوزاد به این طریق شیر می خورد و با حال خوب پستان را رها می کند و به خواب می رود و در فواصل بیداری خیلی بی قراری نمی کند، نشانه کفایت شیردهی است.
توصیه می شود حداقل ۸ بار در روز و دو بار در شب شیردهی صورت بگیرد. میزان خیس کردن کهنه یکی از معیارهایی است که به مادر کمک می کند متوجه شود شیر کفایت می کند یا خیر. اما حتی اگر مادر احساس کرد شیرش کفایت نمی کند، بدترین کار در قدم اول، روی آوردن به شیرخشک و تغذیه کمکی است.

بثورات در محل پوشک نوزادان

بثورات پوشکی شبیه چیست؟
تقریبا برای هرمادری ادرار سوختگی پای نوزاد یا کودکش اتفاق افتاده.اگر شیرخوار شما بثورات پوشکی داشته باشد، حتما قادر خواهید بود آنرا تشخیص دهید. مقداری از پوست پوشیده شده توسط پوشک که احتمالا منطقه تناسلی، چینهای نواحی رانها و کفلها را شامل می شود، قرمز و ملتهب بنظر می رسند...

نواحی درگیر ممکن است خشک یا مرطوب باشد و گاهی اوقات حالت عرق سوز دارد.
اگر بثورات پوشکی واقعی درمان نشوند، ممکن است به چیز خطرناکتری تبدیل گردد. برای مثال، عفونت قارچی یا عفونت باکتریایی. عفونتهای قارچی بیشتر در شیرخوارانی که داروهای آنتی بیوتیکی دریافت می کنند دیده می شود، این داروها باکتریهای "خوب" را که در حالت طبیعی در روده وجود داشته و مانع رشد مخمرها می شوند، از بین می برند. عفونت های قارچی اکثرا بصورت نقاط قرمز ریز شروع شده و سپس در اثر تکثیر و تجمع، به دمل های چرکی قرمز توپر تبدیل می شوند. عفونتهای باکتریایی هم ممکن است با تب همراه باشند و معمولا ضایعات ترشح دار زرد رنگ یا کورکهای چرکی ایجاد می کنند.

علت بثورات پوشکی چیست؟

علت اصلی رطوبت است. نوزادان زیاد ادرار می کنند و دارای دفعات متعدد دفع مدفوع آبکی هستند. حتی پوشکهای دارای قدرت جذب کنندگی زیاد نیز سبب مرطوب شدن پوست ظریف کودک می شود. اگر پوشک کودک برای زمان طولانی کثیف بماند، احتمال ایجاد بثورات پوشکی در طفل زیاد است؛ لازم به ذکر است که پوشک می تواند سبب آسیب ناحیه نشیمنگاهی در شیرخوارانی شود که پوست حساسی دارند، حتی اگر والدینشان مرتب پوشک آنها را تعویض کنند.
شیرخواران بزرگتر در صورت ابتلا به یک بیماری و مصرف آنتی بیوتیکها ممکن است دچار اسهال شوند، که خود ممکن است سبب بثورات پوشکی گردد.

بهترین راه برای درمان آن چیست؟

بهترین درمان تمیز نگه داشتن کودک و خشک نگه داشتن او با تعویض مکرر پوشک است. اگر هوا گرم باشد و وی بتواند در حیاط یا در اتاقی که کف آن تمیز است بازی کند، پوشک او را تا هر موقع که امکان دارد درآورده و اجازه دهید هوا سبب تسریع فرایند بهبودی شود.
گاهی علیرغم تلاش ما برای خشک نگه داشتن ناحیه، مشکل همچنان ادامه می یابد. شاید لازم باشد در چنین موقعیتی مارک پوشک کامل را عوض کنید یا حتی مواد شوینده و هر آنچه با پوست ناحیه مبتلا تماس دارد. این کار در صورتیکه بثورات پوشکی به علت حساسیت به یک ماده (مانند خوشبوکننده یا جنس الیاف داخل پوشک) باشد، مشکل را بر طرف کند.
بثورات پوشکی معمولا بعد از سه یا چهار روز درمان خانگی برطرف می شوند. اگر بثورات کودکتان همچنان باقی بماند، منتشر شود، یا به سمت وخامت برود، از یک کرم مخصوص یا پماد زینک اکسید برای چند روز استفاده کنید.
انتخاب و استفاده از داروها را به عهده پزشک کودکتان بگذارید تا پس از معاینه و بررسی محل ضایعات بهترین ماده دارویی را برای کودک تجویز کند.

چگونه می توانم به پیشگیری از بثورات پوشکی کمک کنم؟

بهترین دفاع علیه بثورات پوشکی خشک نگه داشتن محل است. برای این کار پنج مرحله آسان زیر را دنبال کنید:
پوشک کودک را بعد از ادرار یا مدفوع کردن هر چه سریعتر تعویض نمایید.
ناحیه تناسلی کودکتان را بعد از هر بار اجابت مزاج پاک کرده و اجازه دهید خشک شود.
ناحیه نشیمنگاه کودک را با لایه نازکی از پماد محافظت کننده بپوشانید، اما از مصرف پودر تالک یا پودر بچه اجتناب کنید. این ماده می تواند وارد ریه های کودک شود.
از بستن محکم پوشک و عدم وجود فضای کافی برای تهویه هوا خودداری کنید. شرت پلاستیکی، پوشک و لباسها باید تا حدی گشاد باشند تا به تهویه ناحیه نشیمنگاهی کمک کنند.
زمانی که کودک شروع به خوردن غذاهای جامد می کند، هر بار یک ماده غذایی را به تغذیه کودک اضافه کنید و بین اضافه کردن مواد غذایی چند روز صبر کنید. این روش ساده ای است برای تشخیص اینکه آیا بثورات پوشکی منشا آلرژی غذایی دارند یا خیر.

دل درد نوزاد

وقتی دلش درد می کند باید بادگلو بزند، بعضی وقتی‌ها یکی و بعضی وقت‌ها چند تا! غروب هم که می‌شود،دل‌دردهای عصر گاهی‌اش شروع می‌شود ...

حالا اگر یک بچه‌ دل‌دردی داشتیم که به قول دکترها دچار کولیک بود، چه کار باید کرد؟ حرف اول و آخر این است که تا ۳ تا ۴ ماه، روزگار شما و بچه، همین خواهد بود، چون کولیک نوزادی تا ۳ تا ۴ ماهگی طول می‌کشد و بعد از آن کم‌کم برطرف می‌شود. در طی این چند ماه باید با صبر و حوصله به نوزاد کمک کرد تا شاید دل‌دردهایش کمتر شود.
قدم اول این است که هنگام شیرخوردن مواظب باشید فقط نوک سینه داخل دهان کودک نباشد، بلکه کل هاله سینه در دهان کودک قرار بگیرد. با این کار هنگام شیرخوردن هوای کمتری وارد معده کودک می‌شود.
دومین کار این است که بعد از شیر خوردن، کودک را طوری بغل کنید که بتواند هوایی را که وارد معده‌اش شده تخلیه کند و به اصطلاح بادگلو بزند. چه بچه شیرمادرخوار باشد و چه از شیشه شیر استفاده کند، با انجام صحیح این کار، دل‌دردهایش به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت برای این کار می‌توانید سر کودک را روی شانه خودتان بگذارید و آرام پشت او را بمالید یا به طور ملایم ضربه بزنید.
برخی بچه‌ها هنگام بادگلو زدن، مقداری از شیرخورده شده را هم برمی‌گردانند. پس یک تکه پارچه تمیز، روی شانه خود بیاندازید تا لباستان کثیف نشود. می‌توان کودک را روی دست گرفت و آرام پشت او را مالش داد. بعضی بچه‌ها با این روش راحت‌تر بادگلو می‌زنند. برای بچه‌هایی که کمی بزرگ‌ترند می‌توان از روش نشسته استفاده کرد.
با تمام این کارها، باز هم ممکن است دل‌درد بچه‌ها، خوب نشود. این بچه‌ها‌ را باید با آرامش در آغوش گرفت و آرام راه برد یا تکان داد. ماشین‌سواری آخرین چاره خانگی برای درمان کولیک است و مثل آب روی آتش باعث خواب رفتن کودک می‌شود. در نهایت اگر از هیچ یک از روش‌های فوق، نتیجه نگرفتید، باید به پزشک مراجعه کنید چون برخی داروها هستند که می‌توانند روی کولیک‌های شیرخواری موثر باشند.‌

گوش درد نوزاد

در صورتی که نوزاد تا هشت ماهگی در برابر صداها، هیچ گونه عکس‌العملی نشان ندهد، باید به حسّ شنوایی وی مشکوک شد.
نوزادان در موقع گوش درد یا برگرداندن غیرعادی سر خود، کوشش در خاراندن گوش می‌کنند و با گریه کردن، ناراحتی خود را نشان می‌دهند...

لذا در صورت بروز این مشکل، باید نوزاد را برای معالجه به نزد پزشک متخصّص برد.
اگر طفل تا دو سالگی حرف زدن را شروع نکند، ممکن است علّت آن ضعف قوه‌ی شنوایی باشد.
ناراحتی‌های گوش مــمکن است مادرزادی یا بر اثر بیماری‌های عفونی و یا انتقال عفونت از راه دهان، حلق و بینی به وجود آید. مادران همواره باید مراقب بینی و حلق کودکان خود باشند و چنانچه عفونتی در این قسمت‌ها وجود دارد، به سرعت برای درمان آن اقدام کنند. بسیاری از کودکان چنانچه عیب‌های شنوایی آنان زود تشخیص داده شود و تحت درمان قرار گیرند، معالجه خواهند شد. تشخیص ندادن نقص‌های شنوایی ممکن است سبب بروز ناراحتی‌های عصبی، اختلال و آشفتگی در شخصیت کودک، پیشرفت نکردن در تحصیل و یا مشکلات رفتاری دیگر در وی شود.

پیشگیری از نفخ در نوزادان

نفخ کودک شیرخوار به هنگام خوردن شیر مشکل شایعی است که اغلب با گریه های بی امان کودک و نگرانی مادر همراه است. دراین مطلب به نقل از « ReadersDigest» به چند نکته درباره پیشگیری از این ناراحتی اشاره کرده ایم که امیدواریم مطالعه آن برای مادران مفید باشد...

مادران توجه داشته باشند، دهان نوزاد کاملا به انتهای سینه یا پستانک شیشه بچسبد.
به هنگام شیردادن، شیشه را به گونه ای در دهان نوزاد قرار دهید که هوا وارد دهانش نشود، برای این کار بهتر است شیشه شیر را در حالتی که نوزاد در بغل شما دراز کشیده است، طوری قرار دهید که زاویه ۳۰ تا ۴۰ درجه با دهان نوزاد داشته باشد (شیشه شیر را مستقیم در داخل دهانش قرار ندهید).
مادرانی که از شیر خودشان برای تغذیه کودک استفاده می کنند از مصرف غذاهای نفخ دار مانند نوشیدنی های حاوی کافئین، میوه های مرکباتی شکلات، سیر، پیاز و برخی از فرآورده های لبنیات تا حد امکان بپرهیزند.
به مقدار کم به کودک شیر دهید و دفعات شیر دادن را اضافه کنید.
پس از شیردادن، کودک را به مدت نیم ساعت به صورت ایستاده در زاویه ۴۵ درجه نگه دارید.
از مکیدن طولانی مدت پستانک یا شیشه شیر خالی جلوگیری کنید.
بدون هیچ تاخیری به گریه های کودک توجه کنید.آروغ زدن کودک هنگام و پس از شیرخوردن بسیار مهم است.
شکم نوزاد را ماساژ دهید.
نوزاد را خم کنید تا روی شکم فشار بیاید.
نوزاد را روی شکم بخوابانید و غلت دهید.

یرقان در نوزادان

بیش از نیمی از کودکان طبیعی و سالم در چند روز اول زندگی دچار تغییر رنگ زرد در پوستشان می شوند . اگر کودک شما نیز همین وضع را دارد، جای هیچ گونه نگرانی نیست؛ اما باید موضوع را با پزشکتان یا کارشناس بهداشت مرکز بهداشتی و درمانی در میان بگذارید، بویژه زمانی که شکم یا پاهای کودک زرد باشد...

اگر نوزادتان با سن طبیعی حاملگی متولد شده است، احتمالا در عرض یک هفته گونه های او صورتی و زیبا خواهد شد. اگر زودتر از سن طبیعی به دنیا آمده باشد، کمی بیشتر طول می کشد تا پوست وی حالت قرمزی و گلگون مانند خود را بازیابد.

علت آن چیست؟

یرقان در نوزادان سالم بعلت افزایش میزان بیلی روبین خون ایجاد می شود. بیلی روبین یک ماده شیمیایی است که حین تخریب گلبولهای قرمز خون تولید می شود. سطح این ماده در نوزادان بیشتر است، زیرا آنها دارای ظرفیت اضافه حمل اکسیژن توسط گلبولهای قرمز خون هستند و کبد نارس آنها نمی تواند بیلی روبین اضافه را متابولیزه (سوخت و ساز) کند.
زمانی که سطح بیلی روبین به بیشتر از حد طبیعی برسد، زردی یا یرقان از ناحیه سر به طرف گردن و سپس سینه پیشرفت می کند و در شرایط شدید نهایتا به انگشتان پاها هم می رسد. این حالت که یرقان فیزیولوژیک نامیده می شود (بر خلاف نوع نادر و خطرناکتری که توسط بیماریهای کبدی یا ناسازگاری خونی مادر ایجاد می شود) سبب هیچ نوع آسیبی در شیرخواران سالم و رسیده (سن طبیعی حاملگی) نخواهد شد.
در برخی موارد نادر، نوزادان مبتلا به یرقان ممکن است دچار آسیب سیستم عصبی بشوند. و این زمانی است که سطح بیلیروبین شدیدا افزایش یافته باشد.

شیوع زردی در نوزادان چقدر است؟

60 درصد نوزادان رسیده در روز دوم یا سوم تولد دچار یرقان می شوند. اغلب این حالت پس از یک هفته برطرف می شود.
80 درصد نوزادان نارس بین روزهای پنجم و هفتم پس از زایمان به این حالت دچار می شوند. بیماری ظرف دو ماه پس از تولد برطرف می شود.

چگونه یرقان درمان می شود؟

اگر به نظر می رسد کودکتان مبتلا به یرقان شده است، پزشکتان ممکن است تستهایی برای اندازه گیری سطح بیلی روبین خون و لزوم شروع درمان برای او انجام دهد. اگر نوزاد رسیده بدنیا آمده باشد و از سایر جهات سالم باشد، بیشتر پزشکان درمان را تا زمانی که سطح بیلی روبین خون به بیش از 20 میلی گرم در دسی لیتر برسد شروع نمی کنند. از اوائل دهه 1970 تا کنون یرقان با فوتوتراپی درمان می شود، پدیده ای که در آن نوزادان در معرض نور فلورسنت قرار می گیرند. این نور مولکولهای بیلیروبین اضافی را می شکند و دفع آنها را توسط کبد نوزاد تسهیل می کند. کودک بصورت بدون لباس معمولا برای یک یا دو روز زیر نور قرار می گیرد و چشمانش با یک ماسک محافظ بسته می شود.
اگر سطح بیلی روبین کودکتان نیازی به فوتوتراپی ندارد، می توانید با قرار دادن وی در معرض نور آفتاب در اوائل روز یا بعد از ظهر به او کمک کنید.
اگر کودکتان بیماریهای نادر ناسازگاری گروه خونی داشته باشد و مقدار بیلیروبین به مقادیر خطرناک برسد، ممکن است حتی نیاز به تعویض خون داشته باشد. تست خونی Rh که در زمان تولد برای تشخیص ناسازگاری Rh انجام داده اید، شما را با دقت زیاد از احتمال وجود ناسازگاری خونی مادر و کودک آگاه می کند. برای پرهیز از این امر آمپول های ضد آنتی بادی D یا روگام به شما تزریق خواهد شد.

چگونه می توانم بگویم آیا کودکم یرقان دارد؟

افراد متخصص تست سریعی را برای تشخیص یرقان در منزل توصیه می کنند: در یک اتاق با روشنایی مناسب، فشار ملایمی را به سینه کودکتان وارد کنید؛ اگر بعد از برداشتن فشار، رنگ زرد بر روی پوست مشاهده گردد، باید به پزشک خود مراجعه کنید. (این تکنیک برای کودکان با پوست ظریف بهتر عمل می کند؛ برای سایر کودکان به زردی موجود در سفیدی چشمها یا لثه ها توجه کنید.)
به یاد داشته باشید که یرقان یک وضعیت زودگذر است که معمولا بدون هرگونه مداخله درمانی بهبود می یابد و هیچ گونه عوارض دراز مدت ندارد (بجز در موارد شدید). اگر هرگونه شکی دارید به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید اقدامات صحیح را برای بهبود کودک خود برداشته اید.

روش کوتاه کردن ناخن‌های نوزاد

فکر گرفتن ناخن‌های دست و پای نوزاد کم‌سن ممکن است ناراحت‌کننده باشد.اما مهم است ناخن‌های کودک را کوتاه نگهدارید تا از خراشیده شدن پوست در حین پوست یا بازی‌ کردن جلوگیری به عمل آید. برای کوتاه کردن ناخن کودک به این طریق عمل کنید...

از همسرتان بخواهید در حالیکه شما ناخن کودک را کوتاه می‌کنید، او را بگیرد.
مکانی یا موقعیتی را برای کوتاه کردن ناخن کودک انتخاب کنید که کودک در آن وضعیت آرامتر است، مثلا روی پاهای‌تان یا در گهواره.
می‌توانید صبر کنید تا کودک به خواب رود.
سعی کنید به جای استفاده از ناخن گیر از سوهان ناخن برای کوتاه کردن ناخن کودکان استفاده کنید.
ا گر هنگام ناخن گرفتن، اندکی خونریزی ایجاد شد، نترسید. ناحیه با یک گازاستریل پاک کنید، اما لازم نیست آن را پانسمان کنید. نوزاد ممکن است بانداژ را در بیاورد و این شی خطر خفگی را دارد.
ناخن‌های کودک را دست کم هفته‌ای یک بار بگیرید،‌ یا اگر سرعت رشد ناخن بیشتر است، با فواصل کمتر این کار را انجام دهید

علت زردی در نوزادان

رنگ زرد نوزادان به علت تجمع رنگدانه‌های محلول در چربی (بیلی روبین) در پوست است که در مقادیر بالا و در شرایط مختلف برای نوزاد سمی می‌باشد. زردی معمولا در۶۰ درصد نوزادانی که به موقع متولد شده‌اند و در۸۰ درصد نوزادان نارس طی هفته اول دیده می‌شود...

زردی معمولا از سر و صورت شروع شده و با افزایش سطح بیلی روبین به سمت اندام‌ها انتشار می‌یابد. زردی چهره نشانه وجود ۵ میلی‌گرم و زردی تا اواسط شکم نشانه ۱۰ تا ۱۵ میلی‌گرم و زردی اندام و کف دست و پا نشانه وجود ۲۰ میلی گرم بیلی روبین در دسی‌لیتر خون است. علل شایع زردی در نوزادان عبارتند از:

زردی فیزیولوژیک:

از روز ۲ و ۳ شروع شده و به حداکثر میزان خود می‌رسد و سپس بتدریج کاهش می‌یابد و در روز پنجم تا هفتم و پس از ۱۰ تا ۱۴ روز به حد طبیعی برمی‌گردد. تغذیه بلافاصله نوزاد سطح بیلی روبین را کاهش می‌دهد.

عوامل مستعدکننده:

دیابت مادر، نژاد، نارس بودن نوزاد، بعضی داروها، نوزاد مذکر، شیر مادر، تاخیر در دفع مدفوع نوزاد، سابقه زردی فیزیولوژیک در خواهر و برادر و کاهش وزن. در موارد زیر، زردی ممکن است به علت بیماری زمینه‌ای باشد: زردی در ۲۴ تا ۳۶ ساعت اول، افزایش سریع بیلی روبین، گسترش زردی تا اواسط شکم، زردی طولانی‌مدت بیش از ۲ هفته و سایر موارد مثل سابقه فامیلی، رنگ پریدگی، بزرگی کبد و طحال، عدم موفقیت روش فتوتراپی در کاهش زردی، استفراغ، خواب آلودگی، تغذیه ضعیف، کاهش وزن شدید، مدفوع بی‌رنگ و ادرار پر رنگ.

زردی ناشی از شیر مادر:

در دو نوع زودرس و دیررس وجود دارد. نوع زودرس قبل از روز هفتم شروع می‌شود و عوامل مستعد کننده نوزاد عبارتند از کاهش مصرف شیر مادر و خوراندن آب قند و درمان آن، شیردهی مکرر ( بیش از ۱۰ بار در ۲۴ ساعت ) و منع مصرف آب و آب قند است. نوع دیررس بعد از هفته اول شروع می‌شود و درمان آن قطع شیر مادر برای ۱ تا ۲ روز و جایگزینی آن با شیر خشک و فتوتراپی است.

درمان عمومی:

بر اساس شدت افزایش بیلی روبین از روش‌های زیر استفاده می‌شود: فتوتراپی، تعویض خون و تجویز دارو. در شرایطی که میزان بیلی روبین درحدی است که نیاز به تعویض خون باشد نمی‌توان از فتوتراپی استفاده کرد.

کرن ایکتروس:

بیلی روبین محلول در چربی برای دستگاه اعصاب مرکزی در حال رشد، سمی است و در سلول‌های مغز رسوب می‌کند و اگر مقدار بیلی روبین بیشتر از ۲۵ میلی‌گرم در دسی‌لیتر شود باعث بروز بیماری کرن ایکتروس می‌گردد.

علائم زودرس عبارتند از:

برجستگی ملاج، خمیدگی سر و پا‌ها به سمت عقب، خونریزی ریوی، تب، سفتی عضلات، فلج عضلات بالابرنده کره چشم و تشنج. در نوزادانی که زنده می‌مانند سفتی عضلات برطرف می‌شود اما ممکن است در آینده سبب کری عصبی، فلج مغزی، عقب‌ماندگی ذهنی، تغییرات مینای دندان‌ها و تغییر رنگ دائمی آنها شود. تنها راه درمان کرن ایکتروس، تعویض خون نوزاد می‌باشد.

مراقبت از ناف نوزاد

خشک شدن بند ناف نوزاد از همان روزهای اول و دوم شروع می شود.رنگ آن ابتدا زردوسپس قهوه ای شده وبعداز یک تادوهفته می افتد...

در این مدت وقبل از افتادن بندناف لازم است
بندناف ومحل اتصال آن به بدن نوزاد تمیز وخشک نگه داشته شود.
بندناف درمعرض هوا قرار گرفته وخشک شود.
از گذاشتن هرگونه پوشش بر روی بندناف خودداری شود.
کهنه نوزاد زیر بند ناف بسته شود.
ازدستکاری وقراردادن موادآلوده برروی بندناف اجتناب گردد.ضمنا استفاده ازالکل نیز توصیه نمی شود زیرا الکل،خشک شدن وجداشدن بندناف رابه تاخیر می اندازند.
گاهی در محل اتصال بندناف به بدن نوزاد،ترشح شیری رنگ وبی بوویا یکی دو قطره خون خارج می شود که اهمیتی ندارد.

یبوست نوزاد

برخی از والدین فکر می‌کنند که شکم نوزادشان هر روز باید کار کند که این صحیح نیست.یبوست در نوزادان به این معنی است که مدفوع به حدی سفت باشد که نتواند به راحتی دفع شود، اما کم بودن تعداد دفعات دفع، هیچ ارتباطی به یبوست ندارد...

یک نوزاد سالم، یک تا چهار بار در روز مدفوع می کند.
نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند ممکن است یک بار به ازای هر نوبت مصرف شیر، دفع داشته باشند.
با افزایش سن معمولا تعداد دفعات دفع کاهش می‌یابد، ولی به حجم آن اضافه می‌شود.
در حالت طبیعی یک کودک سه چهار ساله، بین 3 تا 4 بار در روز تا 3 بار در هفته اجابت مزاج خواهد داشت.

چه عواملی باعث یبوست در نوزاد می شوند؟

یکی از مهم‌ترین عوامل یبوست ‌زا در شیرخواران، تغییر شیر کودک از شیر مادر به شیر گاو یا شیر خشک است. این تغییر می‌تواند عادات دفع شیرخوار را خصوصا در دو سه هفته ابتدای تولد تغییر دهد.
مصرف شیر گاو نیز یکی از مهم‌ترین عوامل یبوست ‌زا در نوزادان به حساب می‌آید.
برخی نوزادان در زمان اجابت مزاج به خود فشار می‌آورند و صورتشان سرخ می‌شود که این مساله ربطی به یبوست ندارد.
از مهم‌ ترین دلایل یبوست در نوزادان می‌توان به این موارد اشاره کرد:
تغییر عادات و رژیم غذایی نوزاد
مصرف زیاد شیر گاو به خصوص زیر سن 2 سالگی
عدم مصرف آب و مایعات
تغییر محل زندگی و تغییر توالت ‌ها
مسافرت
ترس از محیط توالت‌ (مثل وجود سوسک)‌
تب و ناخوشی
کم‌ کاری غده تیروئید
دیابت
کمبود پتاسیم
افزایش کلسیم
مصرف داروهای ضد تشنج
بازیگوشی و عدم توجه به اجابت مزاج

چه کنیم تا یبوست نوزاد برطرف شود؟

* به کودک مقدار کافی آب یا دیگر مایعات را بدهید.
* از غذاهای پُر فیبر مثل انواع لوبیا،‌ نخود سبز ، زردآلو، آلو و هلو استفاده کنید.
* شکم کودک را ماساژ ملایم دهید.
* در صورتی که کودک از شیر خشک تغذیه می‌کند، آب آن را افزایش دهید.
* به کودکان بالای شش ماه، آبمیوه‌هایی مثل آب گلابی یا هلو بدهید.
* به کودک آموزش دهید که هنگام نیاز به اجابت مزاج، حتما به توالت برود و این مساله را به تاخیر نیندازد.

نکاتی در مورد یبوست نوزاد

وضعیت مزاجی نوزاد یکی از نشانه‌های سلامت کودک است. ضمن اینکه بروز مشکل در مزاج نوزاد، خود زمینه ابتلا به بیماری را ایجاد می‌کند...

تشخیص یبوست در نوزاد و حل به موقع مشکل و مراقبت‌های مربوط به آن نکاتی هستند که دانستن آنها، والدین را در نگهداری از نوزادشان یاری می‌دهد.

اولین گام؛ تشخیص یبوست

یبوست با توجه به تعداد دفعات اجابت مزاج، قوام مواد دفعی و مشکل در هنگام اجابت مزاج تعریف می‌شود. پس یبوست یک پدیده نسبی است. یک کودک سالم ممکن است هر دو تا سه روز یک بار اجابت مزاج بدون مشکل داشته باشد. ولی در صورت بروز مشکل هنگام اجابت مزاج، همین هر سه روز یک بار دفع هم یبوست است. در واقع سفتی یا نرمی مدفوع ملاک مهم‌تری برای تشخیص یبوست است تا دفعات اجابت مزاج. به طور کلی در شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند و میزان شیر دریافتی آنها کافی است یبوست کمتر مشاهده می‌شود.

عوامل ایجاد یبوست

عوامل ایجاد کننده یبوست به دو دسته ارگانیک (عضوی) و غیر ارگانیک (عملکردی) تقسیم می‌شوند. این عوامل ارگانیک یا عضوی، آناتومیک هستند، از جمله تنگی روده، اختلالات ساختمان عضلانی شکم مانند سندروم پرون، اختلالات عصبی یا عضلانی روده مانند هیرشپرونگ و اختلالات ستون فقرات. عوامل دارویی مانند مسمومیت با ویتامینD و عوامل متابولیک مانند کمبود پتاسیم، کم کاری تیروئید و اختلالات روده مانند عدم تحمل پروتئین شیر گاو، اختلالات بافت همبند مانند لوپوس و اختلالات روحی و روانی مانند بی‌اشتهایی عصبی.

درد در هنگام دفع مدفوع

یبوست غیرارگانیک یا عملکردی نوع غالب یبوست است و به صورت تاخیردر اجابت مزاج به مدت بیش از دو هفته و سفتی مدفوع، خود را نشان می‌دهد. با شرح حال و معاینه بالینی می‌توان یبوست عملکردی کودک را از یبوست ناشی از اختلالات عضوی تفکیک کرد.

برخلاف یبوست ناشی از اختلالات روده‌ای، مقعدی و هیرشپرونگ (اختلال در عصب‌گیری روده)، یبوست عملکردی پس از دوره نوزادی شروع می‌شود. اغلب شروع آن با دفع دردناک و خودداری ارادی کودک از دفع برای جلوگیری از درد است. در ادامه این روند باقی ماندن مدفوع در روده بزرگ سبب خشکی بیشتر مدفوع و سخت‌تر شدن دفع می‌گردد. در این هنگام والدین اغلب متوجه ناراحتی یا درد شیرخوار هنگام دفع می‌شوند که سرنخ مهمی در تشخیص یبوست عملکردی است. در معاینه فیزیکی کودک، پزشک متوجه توده مدفوع در ناحیه شکم شده و همراه شدن این علائم با استفراغ، درد شکمی و بزرگی شکم نشانه شرایط بحرانی کودک است.

بررسی‌های تشخیصی

درصورت عدم وجود اختلال در معاینه بالینی به ندرت بررسی‌های رادیولوژی لازم است. در صورت وجود شواهدی از اختلالات عصبی و عضلانی؛ بررسی حرکات روده لازم است. در یبوست‌های مقاوم و شدید بررسی‌های تشخیصی مثل آزمایش خون از نظر کلسیم، پتاسیم و هورمون‌های تیروئید لازم است.در یبوست‌های عملکردی که اختلال خاصی در پیدایش آن دخالت نداشته، کمبود دریافت آب کافی، بالا بودن پروتئین غذا، کمبود فیبر غذایی، حساسیت به پروتئین شیرگاو، حرکات کمتر و ناکافی روده و گاهی خودداری ارادی از دفع مدفوع به علت درد موجب بروز یبوست می‌شوند.

عوارض یبوست

درد شکمی به ویژه در هنگام دفع، وجود خراش اطراف مقعد، علائم هموروئید (بواسیر)، بیرون‌زدگی روده، خونریزی و به طور شایع وجود توده مدفوع خشک شده بر سر راه مقعد، دفع مداوم ترشحات مدفوعی در طول روز و آلودگی لباس زیر که گاهی با اسهال اشتباه گرفته می‌شود، ولی در واقع خروج خود به خودی مدفوع آبکی‌تر از اطراف توده مدفوع خشک شده در انتهای روده است؛ مهم‌ترین عوارض یبوست در کودکان است.

زنگ خطرهای یبوست

بزرگ شدن شکم کودک، ‌وجود خون در مدفوع،‌ تغییر حجم مدفوع، تاخیر در رشد و اختلال در افزایش وزن، علامت‌هایی هستند که اگر در یک شیرخوار مشاهده شد باید والدین او را به نزد پزشک ببرند تا احتمال یبوست بررسی شود. یبوست می‌تواند نشانه یک بیماری باشد؛ بیماری‌های ستون فقرات، بیماری‌‌های دستگاه گوارش و‌ کم‌کاری تیروئید می‌توانند با یبوست خود را نشان دهـنـد.در بیماری هیرشپرونگ به صورت مادرزادی انتهای روده فاقد عصب است و به همین سبب روده حرکات کافی برای عبور مواد دفعی را ندارد. در چنین نوزادانی دفع اولیه در دوران نوزادی دچار اختلال و تاخیر می‌شود. لذا این بیماری نیازمند درمان سریع است زیرا موجب باقی ماندن مواد دفعی در روده و افزایش مقدار مواد دفعی همراه با از دست دادن آب آنها شده و منجر به بزرگ‌ شدن قطر روده‌ها و حتی سوراخ شدن روده‌ها می‌شود.

یبوست مزمن

در برخی موارد یبوست کودک برطرف نشده و نیاز به درمان پیدا می‌کند. این حالت را یبوست مزمن می‌نامند. مشخص‌ترین علامت آن، مشکل دفع دردناک مدفوع است. معمولا با عبور مدفوع این درد برطرف می‌شود، تا بار دیگر که مجددا نیاز به دفع باشد. شدت این دردها گاهی به حدی است که کودک از ترس درد، از اجابت مزاج خودداری می‌کند و مدفوع در روده کودک باقی مانده و به مشکل افزوده می‌شود.والدین باید توجه داشته باشند که درشیر خواران زیر سه ماه اگر یبوست بیشتر از 24 ساعت به طول انجامید و در کودکان سه ماهه تا 11 ساله اگر یک هفته درمان در منزل مفید واقع نشد، به مرور بر شدت بیماری افزوده می‌شود و با علائمی مانند درد مقعدی یا دردهای شکمی، تب و خون در مدفوع همراه می‌شود. در چنین شرایطی حتما باید نوزاد را به پزشک برد.

باید نبایدهای مصرف دارو

در یبوست‌های طولانی در صورت وجود توده سفت مدفوع، نخست با مداخلات پزشکی از طریق تنقیه و شیاف، توده را از میان برداشته و سپس درمان دارویی شروع می‌شود.از آنجایی که درمان دارویی برای طولانی مدت ادامه می‌یابد، پس باید از داروهای کم‌عارضه و بدون ایجاد عادت یا وابستگی استفاده کرد.
عوامل دارویی که برای کاهش قوام، مواد دفعی و نرمی مدفوع استفاده می‌شوند به دو گروه محرک و اسموتیک تقسیم می‌شوند. گروه محرک مانند روغن کرچک یا سنا که کمتر توصیه می‌‌شوند. عوامل اسموتیک که سبب جذب آب به طرف روده‌وشلی مدفوع می‌شوند برای مصرف طولانی مناسب‌ترند. عصاره مالت و پودر پلی‌اتیلن گلیکول که اغلب با شیر یا آب میوه مخلوط و مصرف می‌شوند از دسته عوامل اسموتیک هستند.نکته مهم در مصرف دارو عدم قطع زودرس آن است. اغلب والدین با بهبود حرکات روده یا ایجاد اسهال اقدام به قطع دارو می‌کنند که این امر سبب برگشت علائم می‌شود. ولی باید توجه داشت که دوره درمان دارویی در حدود چهار تا شش ماه به طول می‌انجامد.

نکات مهم درباره تغذیه از طریق شیشه

کودکتان را تشویق کنید هنگام تغذیه با شیشه راست بایستد.
از سر پستانکی برای شیشه استفاده کنید که سوراخ آن کوچک باشد...

کنترل کنید که گرفتن شیر از شیشه توسط کودک نیاز به فعالیت داشته باشد. نوعی از سر پستانک را انتخاب کنید که شیر از آن نریزد و سبب شود کودک گونه‏ ها، زبان و فکین را حرکت دهد. برخی از مشکلات ارتودنتیک بچه‏ های کم سن می‏تواند نتیجه فقدان تعادل عضلانی باشد.
هر چه زودتر کودک را با نوشیدن از استکان آشنا کنید.
همچون شیر خوردن از پستان، بگذارید کودک با فواصل زمانی از شیشه تغذیه کند.
روز یا شب هرگز از شیشه شیر به عنوان آرام کننده استفاده نکنید. تماس دایم شیر یا آب میوه با دندانها می‏توانند سبب ایجاد پوسیدگی‏های وسیع گردند.
مهمتراز همه اینکه، دهان و دندانها را دو بار در روز تمیز کنید - بعد از صبحانه و شب قبل از رفتن به رختخواب

کم شنوایی در نوزادان

غربالگری شنوایی آزمونی ، سریع و مقرون به صرفه است که افراد را به ۲گروه تقسیم می‌کند: گروهی که قبول می‌شوند...

کم شنوایی در نوزادان

(سالم) و گروهی که رد می‌شوند (نیازمند ارزیابی جامع). غربالگری شنوایی نوزادان، امری مقرون به صرفه است. حتی کودکانی که در غربالگری اولیه قبول می‌شوند، ولی دارای شاخصهای خطر کم شنوایی هستند، باید تا ۳سالگی هر ۶ماه یک بار مورد ارزیابی قرار گیرند. همه کم شنوایی‌های زودرس، در زمان تولد قابل شناسایی نیستند.
کم شنوایی ممکن است در هر زمان ایجاد شود. کم شنوایی‌هایی که پس از تولد ایجاد می‌شوند، در برنامه‌های غربالگری شنوایی نوزادان تشخیص داده نمی‌شوند. بنابراین متخصصان اطفال باید از شاخصهای خطر کم شنوایی آگاه باشند و زمانی که به کودکی مشکوک می‌شوند، وی را برای ارزیابی‌های شنوایی ارجاع دهند. شک والدین به تنهایی می‌تواند دلیل قانع کننده‌ای برای ارجاع کودک به منظور ارزیابی شنوایی باشد. همچنین باید والدین در مورد روند رشد شنوایی آگاه باشند و بدانند زمانی که به شنوایی کودک خود مشکوک می‌شوند، چه اقداماتی می‌توانند انجام دهند. می‌توان برای نوزادانی که کم شنوایی شان تشخیص داده می‌شود، پیش از یک ماهگی، سمعک مناسب تجویز کرد.
با انجام اقدامات مداخله‌ای مناسب، رشد زبانی، درکی و اجتماعی این نوزادان ، به احتمال زیاد مشابه همسالان شنوای آنان خواهد شد. نتایج بررسی‌های جدید حاکی از این است که کودکانی که کم شنوا متولد می‌شوند و پیش از ۶ماهگی برای آنان سمعک مناسب تجویز شده و اقدامات توانبخشی صورت گرفته است، مهارت‌های زبانی بسیار بهتری نسبت به گروهی دارند که پس از ۶ماهگی تشخیص داده شده‌اند. تشخیص کم شنوایی و آغاز اقدامات توانبخشی در دوره نوزادی و شیرخوارگی، نیاز به اقدامات توانبخشی در دوران مدرسه را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. نکته قابل توجه اینجاست که کودکان ناشنوا تا ۸-۹ماهگی مانند کودکان شنوای هنجار از خود صدا درمی آورند و این امر اغلب سبب گمراه شدن والدین می‌شود و تصور می‌کنند فرزندشان شنوایی هنجار دارد.

چه موقع و در چه صورتی به نوزاد پستانک بدهید

آیا باید به نوزاد پستانک بدهم؟ این کاملا به شما و نوزاد شما بستگی دارد. نوزادان عاشق مکیدن هستند. از نوزادان درحال مکیدن شست در داخل رحم عکس گرفته اند. ولی اکثر نوزادان با خوردن شیر و با حرکت گهواره کاملا راضی می شوند و هرگز به پستانک نیاز نخواهند داشت...

چه موقع و در چه صورتی به نوزاد پستانک بدهید

نوزادی که به نظر می رسد تمایل داشته باشد بلافاصله پس از خوردن شیر مجدداً پستان بگیرد (البته در صورتی که حداقل به مدت 10 دقیقه صدای بلعیدن شیر شنیده شود و مطمئن باشید که سیر است) یا یک شیشه دیگر را مصرف کند ممکن است احتیاج به مکیدن چیز دیگری داشته باشد.
چنین نوزادی با پستانک راضی خواهد شد. دادن پستانک به نوزاد (در صورتیکه شما آگاهانه تشخیص می دهید که به نفع اوست نه به نفع خودتان!) اشکالی ندارد ولی نباید جایگزین شیر دادن و نوازش کردن نوزاد شود. بعضی از والدین از تصور اینکه یک کودک 3 ساله با پستانک دور خانه راه برود خوششان نمی آید. ولی در صورتیکه شما آگاهانه تصمیم گیری کنید و فقط وقتی که نوزادتان واقعاً به پستانک احتیاج دارد، در اختیارش قرار دهید، بعید است که وابستگی شدید به آن پیدا کند.
وسیله ای اضافی برای نوزادانی که زودتر از موقع بدنیا می آیند: اگر نوزاد شما زودتر از موقع دنیا آمده است ممکن است پستانک به نحو غیر منتظره ای برایش سودمند باشد. بعضی از تحقیقات نشان می دهند که نوزادان نارس که پستانک می مکند بهتر رشد می کنند.

آیا اسـتفاده از پستانک درکودکـی که با شیر مادر تغذیه می شود ذهن او را مشوش می کند؟

اگر نوازد را با شیر مادر تغذیه می کنید بهتر است از مصرف پستانک اجتناب ورزید تا وقتیکه نوزاد یاد بگیرد که خوب به سینه بچسبد و آنرا بمکد و شیر شما نیز کافی باشد. از آنجائیکه پایه پستانک از سینه شما باریکتر است اگر نوزاد قبل از عادت کافی به سینه مادر پستانک بمکد ممکن است ذهنش مشوش شود.

آیا استفاده از پستانک با تکامل دندانها تداخل عمل دارد؟

احتمال آنکه کودک شما آنقدر پستانک بمکد تا تکامل صحیح دندانهایش را مورد تهدید قرار دهد بسیار کم است زیرا دندانهای دائم معمولا تا حدود 5-6 سالگی ظاهر نمی شوند.

اسهال بیماری شایع در نوزادان

اسهال در نوزادان شایع است، و اغلب ناشی از ویروس است و مدت کوتاهی به طول می‌انجامد.
ـ اما در برخی موارد در میان کودکان کمسن، اسهال می‌تواند شکل خطرناکی به خود بگیرد...

اسهال بیماری شایع در نوزادان

ـ اگر شما نوزادانی کم‌سن‌تر از ۳ ماه دارید، به دکتر اطفال‌تان هنگام بروز اولین نشانه اسهال، زنگ بزنید.
ـ اگر کودک‌‌تان دچار اسهال خونی است یا اسهالش بیش از دو روز به طول انجامید، باید با دکترتان تماس بگیرید.
ـ هنگامی که کودک دچار اسهال است، ترتیبی دهید که او به اندازه کافی مایعات بنوشد.
ـ مایعی که حاوی املاح باشد، بهترین چیز برای پیشگیری از کم‌آبی بدن است. برای نوزادان کم‌سن، به شیردادن به او ادامه دهید، و از دکتر در مورد نحوه دادن مایعات اضافی به او سوال کنید.

گرما زدگی در نوزادان

من شنیده ام که اگر نوزاد زیاد گرمش بشود ممکن است دچار گرمازدگی شود. این چه حالتی است؟
گرمازدگی اختلال خطرناکی است که هنگامیکه شخص درمعرض گرمای بیش از حد قرارگیرد به او دست می دهد و در جریان آن درجه حرارت بدن بالا می رود و بدن توانایی خود را درکاهش آن از دست می دهد. نوزادان و خردسالان خیلی نسبت به گرمازدگی حساس هستند...

گرما زدگی در نوزادان

اگر نوزاد شما بیش از حد در هوای خیلی گرم قرارگیرد ممکن است دچار گرمازدگی شود بخصوص اگر آب بدن را ازدست بدهد و یا لباسهای گرمی به او پوشانده شود. سوارکردن او در اتومبیل خیلی گرم و یا قراردادن او در اتومبیل پارک شده - کاری که هرگز نباید انجام دهید - نیز او را در معرض خطر قرار می دهد.
(در حقیقت از آنجائیکه درجه حرارت اتومبیل بسرعت می تواند بالارود و خیلی از دمای بیرون گرمتر شود، گرمازدگی در عرض چند دقیقه رخ می دهد).

چطور می توانم بفهمم که نوزاد من دچارگرمازدگی شده است؟

نوزاد شما ممکن است در ابتدا علائم افزایش درجه حرارت را نشان دهد که علائم خفیف تری است. ممکن است متوجه شوید که بیش از حد تشنه یا خسته است و یا پوستش سرد و مرطوب است. اگر کودک درسنی باشد که قادر به حرف زدن باشد ممکن است از انقباض ساق پا یا شکم شکایت داشته باشد، اگر افزایش درجه حرارت بدن به گرمازدگی بیانجامد ممکن است هریک از علائم زیر دیده شود:
* درجه حرارت 4/39 درجه حرارت سانتیگراد یا بیشتر بدون تعریق خشکی ، قرمزی و داغی پوست
* نبض سریع
* بیقراری
* گیجی
* سردرد (که ممکن است اورا تحریک پذیر سازد)
* استفراغ
* تنفس سریع با دامنه کوتاه
* خستگی (عدم پاسخگویی نسبت به صدا زدن نامش یا قلقلک پوست)
* عدم هوشیاری
ممکن است علائم کاهش آب بدن نیز دیده شود.

اگر مشکوک به گرما زدگی شوم باید چه کنم؟

باید هرچه سریعتر درجه حرارت بدن کودک را پایین آورید. زمان اهمیت زیادی دارد – کودکی که دچار گرمازدگی شده است ممکن است براحتی به کما برود.
ابتدا با اورژانس تماس بگیرید. سپس لباسهای کودک را از تنش خارج کنید و او را در یک محل خنک بخوابانید. (اگر خارج از منزل در زیر آفتاب قرار دارید یک محل سایه بیابید ویا او را به یک محل خنک منتقل سازید.

درمدتی که منتظر آمبولانس هستید بدن او را با اسفنج یا پارچه نرمی که به آب سرد آغشته کرده اید ماساژ داده او را جلوی پنکه بگذارید (می توانید از یک پنکه برقی استفاده کنید و یا او را باد بزنید). با او صحبت کنید و سعی کنید او را آرام سازید. به او چیزی ننوشانید و علیرغم آنکه ممکن است وسوسه شوید که به او استامینوفن بدهید باید بدانید که استامینوفن افزایش درجه حرارت بدن در اثر گرمازدگی را برطرف نمی کند.

اگر کودک شما تنها علائم افزایش درجه حرارت بدن را دارد ولی دچار گرما زدگی نشده است او را به داخل منزل و درصورت امکان به اتاقی ببرید که کولر داشته باشد. مقدار زیادی شیر به او بخورانید و اگر 4 ماه یا بیشتر دارد کمی آب نیز به او بدهید. می توا

مراقبت از نوزاد

مطالب مشابه :

۱۰ سؤال حياتي والدين نوزاد از پزشك

مدفوع نوزاد در روزهای اول

مراقبت از نوزاد

اسهال در اطفال

یبوست نوزاد

نگهداری نوزاد نوزاد کودک کودک کوچک