بیماریهای بلدرچین

برای پیشگیری، از روشهای بهداشتی به منظور سالم سازی سالنها از طریق ضد عفونی سالن و وسایل مربوطه استفاده کرده و به مدت 30 تا 60 روز قبل از ریختن جوجه بلدرچین بایستی سالنها خالی بمانند. جوجه هایی که به طریقه صحیح از تخم در آمده اند، نبایستی در مجاورت بیماران و یا در سالنهای آلوده قرار داده شوند.

در تجارت، واکسنی برای این بیماری تهیه نشده است. اما استفاده از اتو واکسن با نتیج خوبی همراه بوده است . با نظارت مرکز کنترل واکسن می توان از آن برای این منظور استفاده نمود، واکسن به صورت قطره چشمی مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان با استفاده از تایلوزین به میزان 50 گرم در هر تن خوراک به مدت 5 روز، سپس عدم مصرف (5 روز) و مجدداً مصرف تا 5 روز توصیه می شود. تایلوزین هیچگونه اثری روی ویروس ندارد اما روی عفونت مایکوپلاسمایی اثر کرده و مانع پیچیده شدن بیماری می گردد.

درمان متناوب با استفاده از تایلوزین یا اریترومایسین در آب آشامیدنی برای همان مدت توصیه می گردد.

بهتر کردن اصول پرورش و مدیریت و ایجاد امنیت قاطع به منظور جلوگیری از استرس های دیگر در دوره بیماری لازم به نظر می رسد. غذا و آب تازه به منظور افزایش میل به خوردن و آشامیدن بایستی در اختیار بیماران قرار داده شود. در صورتیکه از بلدرچین های سالم به منظور جوجه کشی استفاده شود، کنترل بیماری به نحوه مطلوب انجام خواهد شد.

بیماری آسپرژیلوس

آسپرژیلوس بیماری عفونی پرندگان می باشد. علایم آن ناراحتی تنفسی، وجود پلاکهای کازئوز (پنیری) در ریتین وکیسه های هوایی می باشد. غالباً بیماری حاد در پرندگان جوان سبب مرگ آنها شده و در حالت مزمن تعداد کمتری را مبتلا می نماید.

نام این بیماری در جوجه های تازه متولد شده، پنومونی می باشد.

عامل بیماری قارچی است به نام (Aspergillosis Fumigatus) بیماری اولین بار در فرانسه در سال 1856 گزارش شده است. قارچ در طبیعت منتشر و سبب آلودگی گیاهان، حیوانات و انسان می شود. طیور را نیز به همین گونه بیمار می کند. این قارچ در دمای اتاق و درجه حرارت بالاتر رشد می کند.

بیماری در سراسر جهان وجود دارد. اسپورهای قارچ تقریباً به صورت عالمگیر ظاهر می شوند و ثابت شده است که تمام مواد بستر (کود گیاهی، پوسته بادام زمینی، پوشال، پوست درخت و کاه) عامل بیماری را در خود نگهداشته اند. آسپرژیلوس به صورت اسپورادیک به وجود آمده و به صورت یک مشکل برای مرغداری در آمده و به ندرت به شکل اپیدمی تظاهر می کند.

بیماری از طریق استنشاق اسپورهای قارچ در هچری های آلوده، فارم های پرورش مرغ مادر، بستر یا غذای آلوده منتقل می شود. این بیماری زیاد مسری نیست، اگر رطوبت محیط بالا رود، انتشار آلودگی در محیط آلوده به قارچ آسپرژیلوس کم می شود.

دوره بیماری تا حد زیادی به سن و قدرت پرنده مرتبط است. در فرم حاد آنهایی که شدیداً آلوده شده اند می میرند. مرگ ومیر در بلدرچین ها به طور متوسط 5 تا 20درصد است ولی ممکن است تا 50 درصد برسد. در شکل مزمن، دوره بیماری از چند هفته تا چند ماه و تلفات معمولاً کمتر از 5 درصد است.

در فرم حاد، تنفس با دهان باز، حالت خواب آلودگی، از دست دادن اشتها، نشانه های فلجی و تشنج (سم قارچ، سبب عفونت قارچی در مغز شده) در بلدرچین ها مشاهده شده است.

در فرم مزمن، علائم شامل از دست دادن اشتها، عدم رشد، تنفس با دهان باز، لاغری، سیانوز،(آبی و تیره رنگ شدن پوست)، اختلالات سلسله اعصاب مرکزی، پیچیدن گردن و نهایتاً مرگ می باشد.

جراحات دانه دار سفت وسخت در دستگاه تنفس به خصوص ریتین و کیسه های هوایی ظاهر می شود. این جراحات را پلاک می خوانند. زیرا در یک طرف تحدب و در طرف دیگر تقعر دارند.

پلاک های مذکور از اکسودای پنیری زرد رنگ شامل شکل می گیرند که در یک طرف کلنی قارچ جمع شده (مرکز عفونت). جراحات قارچی مغز (آنسفالیت) در پرندگانی که اختلالات سیستم اعصاب مرکزی را نشان می دهند، مشاهده می شود.

برای پیشگیری زودودن منبع عفونت (بستر، ساختمان، دستگاه جوجه کشی، غذا) ضدعفونی کردن و گاز دادن سالن پرورش، تمیز کردن دان خوری ها قبل از ریختن غذا در آن، عدم استفاده بستر و مصرف غذاهای کپک زده لازم است.

درمانی برای موارد انفرادی پرندگان آلوده نیست. ولی از طریق بالا بردن میزان رطوبت در محیط می توانیم انتشار بیماری را کنترل و یا به حداقل محدود نماییم. از بین بردن منبع آلودگی و درمان گله با استفاده از داروهای ضد قارچ (مایکوستانین و کنترل کننده قارچ سدیم و یا کلسیم پروپیونات یا ویوله) در غذا یا سولفات مس (1 به 2000) یا Rocon در آب برای مدت 3 تا 5 روز توصیه می شود. بستر را با استفاده از میکروب کش روغنی به منظور کنترل گرد و غبار هوای محیط و اسپور قارچ موجود در آن اسپری می نمایند. در مواردی که بیماری به طور شدید منتشر گردیده، قبل از تجویز دارو در گله بستر بایستی تعویض گردد.

نکته: سولفات مس فاسد کننده فلزات محسوب می شود، بنابراین دارو باید در ظرف لعابی، شیشه ای، سفالی یا پلاستیکی توزیع شود.

بیماریهای بلدرچین

مطالب مشابه :

تخم بلدرچین بعنوان یک بمب ویتامینی و تغذیه ای

تشخیص نر و ماده بودن بلدرچین

بیماریهای بلدرچین

تشخیص جنسیت بلدرچین

مادر مصنوعی

دستگاه تولید مثل مرغ

جفت گیری و تولید مثل قناری

تهیه.رده بندی.انواع.عکس.وسایل.گونه.نوع.خرید و فروش.اشنایی.وزن.شکار.خوردن

اموزش سخنگویی به طوطی

نکات فنی در احداث سالن های مرغداری گوشتی