فرهنگ در دانشگاه می میرد (2)

چند روزی می شود صدای کانون ها در آمده است که شورای فرهنگی دانشگاه همکاری خوبی با آنها ندارد و برخی کانون ها مطرح می کنند که شورای فرهنگی هر طرحی ارائه می شود را رد می کند و یا امکانات در اختیار نمی گذارد. همین موضوع باعث شد تا به کانون ها سر بزنیم و پای حرف های انها بشینیم.
مسئله را این گونه پیش فرض گرفته ایم که یا شورای فرهنگی کارهایش نا صحیح است یا کانون ها نمی توانند کارهای خود را پیش ببرند و به خاطر ناتوانی گناه را گردن شورای فرهنگی می اندازند یا مشکل از هر دو طرف است و بدون هیچ قضاوتی با کانون ها مصاحبه کردیم که هر کانون مشکلات کانون خود را بیان کرد.

کانون پویندگان مهر

اولین کانون پیندگان مهر بود که در فروردین سال 92 با اساسنامه آنها موافقت شده است و از همان موقع فعالیت خود را شروع کردند و اتاقی در دانشکده ادبیات در اختیار آنها قرار گرفت. این کانون فعالیت جدی خود را در ترم دوم نیمسال تحصیلی 91-92 آغاز کرد این فعالیت به صورت ضبط کردن دروس برای دانشجویان نابینا و پیگیری یک مراقب برای نابینایان و دیگر معلولین بود. اوایل شهریور طرحی از سوی این کانون به دانشگاه داده شد که بازارچه خیریه نام گرفت. این طرح شامل چند بخش بود که در معرفی این کانون در روزهای آتی به طور مفصل به آن خواهیم پرداخت در این طرح عواید حاصل از آن در مصارف خیریه خرج می شد. تابستان سال 92 آقای ساجدی (مسئول تشکل های دانشجویی سابق) بیان کردند که موافق این طرح هستند و بعد از تابستان با رفتن آقای ساجدی ورق به یک باره برگشت و نه تنها به این طرح موافقت شده جوابی داده نشد ، بلکه به اساسنامه این کانون هم از سوی شورای فرهنگی دانشگاه اشکال وارد شد. اشکالی که شورای فرهنگی به اساسنامه وارد کرد این بود که اساسنامه عوض شود این تعویض اساسنامه از سوی شورای فرهنگی در قالب نظر بود. ( در اساسنامه ذکر شده از اهداف کانون کمک به نابینایان است) شورای فرهنگی پیشنهاد داد تا نابینایان حذف شود و فعالیت های کانون دربرگیرنده همه معلولان شود و چه داخل دانشگاه و چه خارج دانشگاه فعالیت های این کانون گسترش داده شود.

از مهرماه 92 و با رفتن آقای ساجدی ، آقای مهدی زاده جانشین ایشان شد که بعد از این تغییر آقای مهدی زاده فشار زیادی بر کانون پویندگان مهر آورد و بیان کرد که انتخابات این کانون همچون کانون های دیگر صحیح نیست و باید انتخابات مجدد انجام شود. سپس به گفته کانون پویندگان مهر از سوی آقای مهدی زاده مطرح شد که این کانون مرکز بی حجابان است و بعد از این حرف خانم دکتر صادقی قول مساعدت دادند که این موضوع حل خواهد شد.

از جمله فعالیت های دیگر این کانون طرح بازدید از بیمارستان رازی بود که با وجود هماهنگی های انجام شده مسئولین زیر قول خود زدند و این بازدید هیچگاه محقق نشد.

از سوی دیگر آقای طالبی ( مسئول تشکل های دانشجویی کنونی) بیان کردند اگر اساسنامه تصویب نشود مشکل شخصی آقای مهدی زاده و خانم دکتر صادقی است. آقای طالبی هم از اواسط آبان روی کار آمدند و موضعشان در این باره بنا به اظهار کانون پویندگان مهر چندان مشخص نیست.

بعد از این فشار کانون پویندگان مهر تصمیم گرفت تا اساسنامه را باب نظر مسئولین تغییر بدهد و این روند همچنان ادامه دارد ولی به دلیل مشکلات مطرح شده از دانشگاه این کانون به حالت تعلیق در آمده است و در اتاق انها قفل شده است. آقای مهدی زاده در گفت و گو با این کانون گفته اند من درب کانون پویندگان مهر را پلمپ می کنم. حتما آقای مهدی زاده مد نظر دارند که پلمپ یک بار حقوقی دارد و یک نفر برای پلمپ کردن جا و مکان یا تشکلی باید به مراجع قضایی شکایت بکند و قاضی در این باره حکم پلمپ را صادر خواهند کرد حتی در این صورت هم فرد حق ندارد خودسرانه اقدام به پلمپ بکند و این وظیفه بر عهده نیروی انتظامی است. آقای مهدی زاده اگر این حرف را گفته باشند باید در نظر داشته باشند که این کار در حیطه وظایف آنها نیست و بهتر است هرکس در حوزه وظایف کاری خود سخن بگوید.

کانون تئاتر

دومین کانونی که سراغشان را گرفتیم کانون تئاتر بود کانون تئاتر هم معتقد بود از پارسال با خانم دکتر صادقی کار می کرد و در بین بد و بدتر خوب بود. همان مسئله ای که گریبان گیر کانون پویندگان مهر شده است ، یقه این کانون را هم گرفته است که از سوی آقای مهدی زاده و شورای فرهنگی گفته شده انتخابات صحیح نیست و باید انتخابات مجددی برگذار شود. بعد از این مشکل در کانون تئاتر انتخاباتی انجام گرفته و با برگذاری مجدد انتخابات در مهرماه همان نتایج حاصل شده است. کانون تئاتر از این که بعد از دو ماه هیچ جلسه شورای هماهنگی برگذار نشده است ، گله مند بودند و از این وضع بلاتکلیفی اظهار نارضایتی می کردند.

این تئاتر که در نظر داشت برای جشنواره دانشجویی رویش تئاتری را آماده کند اقدام به طرحی می کند تا اعضای کانون تئاتر را جمع کند و با همکاری دانشگاه یک کارگردان را انتخاب کند و آقای ساجدی هم مطرح می کردند هرکاری انجام می دهند ، سعی بکنند با دست پر به جشنواره رویش بروند. این طرح در اوقات انتخابات ریاست جمهوری داده شد و چندان بررسی نشد و سپس آقای طالبی جانشین آقا ساجدی شدند. در سال 90 تمام برنامه ها پنجشنبه و جمعه بود. آقای طالبی با اجرای تئاتر ها در پنج شنبه و جمعه ها مخالفت کردند و بیان کردند این دانشجویان دختر و پسر مختلط هستند نمی شود. وی اظهار کرد : کانون تئاتر حساس است اگر دختری به پسری عشوه بیاید مشکل پیش می آید و اگر من کنار بکشم مشکل برای کانون تئاتر به وجود می آید و باید کانون جوابگوی این مسئله باشد. هم چنین آقای طالبی در اظهار نظری شگفت انگیز به کانون تئاتر گفته بودند می دانید مسلمان های دانشگاه چه می گویند؟

قبلا شرایط کاری این گونه بود که نماینده ای از سوی امور فرهنگی ( خانم یعقوبی مشاور خانم دکتر صادقی) در تمرین کانون تئاتر شرکت می کرد ولی در این طرح بعد از گفت و گوها آقای طالبی پنج شنبه جمعه ها را در اختیار کانون تئاتر قرار ندادند و با وجود این که کانون تئاتر با یک نماینده از امور فرهنگی یا حراست موافق کرده بود آقای طالبی اظهار کردند نماینده نداریم.

خوشبخاتنه مسئله کارگردان مشکلی نداشت و با کارگردانی آقای امیرخیزی موافقت شد. قبلا شرایط به گونه ای بود که با کارگردان هم در پاره ای مواقع مخالفت میشد ولی چون آقای امیرخیزی کارگردان متعهدی هستند و خانواده شهید محسوب می شوند ، مشکلی از این بابت به وجود نیامد. طرحی هم برای این جشنوراه ارائه شده بود در ارتباط با موضوع مولانا بود و زمینه عرفانی داشت

کانون فرهنگ و اندیشه

کانون دیگری که از عملکرد شورای فرهنگی رضایت نداشت ، کانون فرهنگ و اندیشه بود که از دو بابت از دست مسئولین این شورا ناخرسند بودند.

یکی طرح بازدید از بیمارستان رازی که با همکاری کانون پویندگان مهر داده بودند. این طرح از سوی کانون پویندگان مهر و کانون فرهنگ و اندیشه جداگانه داده شده بود که با طرح کانون فرهنگ و اندیشه موافقت شده بود. شورای فرهنگی با این که دختران و پسران هر دو در یک روز از بیمارستان بازدید کند ، مخالفت کرد. این کانون در جواب این پاسخ شورای فرهنگی گفت : عملا امکان این کار وجود نداشت که دختران را یک روز و پسران را روز دیگر ببریم. ما دو اتوبوس گرفته بودیم که یک اتوبوس دختران و یک اتوبوس پسران بود تا مشکلی پیش نیاید. بیمارستان رازی هم بخش زنان و مردان جداگانه ای دارد پس با این حساب هم در راه رفت و برگشت به بیمارستان هم در داخل بیمارستان دختران از پسران جدا خواهند بود. بیمارستان بازدید در دو روز را قبول نمی کند و فقط به بازدید در یک روز موافقت کرده است.

مشکل دیگر این کانون کرسی های آزاد اندیشی بود. از سال 90 به گفته این کانون هر طرحی رد میشد و شورای فرهنگی یا طرح ها را رد می کرد یا امکانات نمی داد. امسال بعد از گذشت دو سال کانون فرهنگ و اندیشه تصمیم گرفت گذشته ها را کنار بگذارد و دوباره کار بکند. این بار طرح کرسی های ازاد اندیشی را مطرح و پیگیری کردند. با توجه به این که متولیان امر بر روی دیوارهای دانشگاه اطلاعیه هایی چسبانده بودند مبنی بر طرح کرسی های آزاد اندیشی ، این کانون تصمیم گرفت طرحی را برای کرسی های ازاد اندیشی پیشنهاد کند. در جشن ورودی های سال 1392 نیز دکتر اکرمی بیان کردند که دانشجویان بیایند و برای این کرسی ها طرح بدهند.

موضوع کرسی پیشنهادی کانون فرهنگ و اندیشه "توهم توطئه" بود. محور و سوال اصلی این کرسی سوء برداشت های جامعه و در مواردی دولت از مفاهیم آزادی و اصلاحات با انگیزه های مختلف سیاسی - اجتماعی. محورهای فرعی این کرسی هم عبارت بودند از : اصلاحات و جامعه - مدرنیسم و جامعه - حقوق قومیت ها و اقلیت های مذهبی. سخنران پیشنهادی هم آقای دکتر صادق زیبا کلام بودند. محورهای این کرسی اصلاحات و جامعه ، مدرنیسم و جامعه ، حقوق قومیت ها و اقلیت های مذهبی بود که دانشگاه با این کرسی موافقت نکرد و از میان محورهای این همایش ، فقط از محور مدرنیسم موافقت به عمل آورد. از اینجا می توانید در جریان کامل این کرسی آزاد اندیشی قرار بگیرید

کانون موسیقی

کانون موسیقی از همکاری خوب شورای فرهنگی خبر داد و گفت به تازگی طرحی را هم به این شورا ارائه کرده اند که مورد موافقت قرار گرفته است و مشکل خاصی با انها ندارند

کمیته ناظر بر نشریات

این بار یکی از منتقدین شورای فرهنگی از کانون های دانشجویی نیست و نماینده سابق دانشجویان در کمیته ناظر بر دانشجویان اظهار نارضایتی می کند. نماینده دانشجویان در کمیته ناظر بر نشریات اظهار می کند که این کمیته فقط تک محوری بوده و است و فقط دو سه نفر خاص حرف می زنند. وقتی هم مورد اعتراض قرار می گیرند که دانشجویان هم در این بین نماینده دارند برخورد تلخی صورت می دهند. به طور مثال یکی از تشکل های دانشجویی مطرح کرده بود که قصد دارد ویژه نامه ای چاپ بکند ولی براساس آیین نامه ناظر بر نشریات دانشجویی ، تشکل و یا یک شخص حقیقی و یا حقوقی در صورتی میتواند اقدام به چاب نشریه یا ویژه نامه نماید که از کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه مجوز کسب نماید. در حالی که یکی از اعضای کمیته ناظر بر نشریات گفته بود که این تشکل از خودمان است و اصلا مجوز لازم نیست. از سوی نماینده دانشجویان نیز مطرح شده بود که کمیته باید بی طرف باشد و فقط بر اساس قانون نشریات دانشجویی برخورد کند و نسبت به هیچ تشکلی حب و بغض نداشته باشد. این کمیته 5 ماه بدون حضور نماینده دانشجویی اداره شده است که این خود زیر با گذاشتن آیین نامه وزارت میباشد. یا به عنوان مثالی دیگر یکی از نشریات به خاطر ناقص بودن اسم دانشگاه زیر لوگو تعلیق شد ولی یک نشریه دیگر همین مشکل را داشت ولی تعلیق نشد.

کانون شعر و ادب

کانون شعر و ادب با ذکر این که کارشکنی ها و اقدامات غیر قانونی در جهت محدود کردن آنها بیشتر از سایر کانون ها است ، اظهار کرد : می خواهم بدون تعارف و ترس با صداقت کامل بگویم ، کانون شعر و ادب کلیه فعالیت هایش فرهنگی بوده و هیچ گونه رنگ و بوی سیاسی ندارد و زدن برچسب های سیاسی به این کانون صرفا در جهت تخریب چهره واقعی کانون در میان عموم دانشجویان در راستای کم رنگ تر کردن و کاهش فعالیت قانونی این کانون صورت می گردد.

کانون شعر و ادب بیان کرد: مهم ترین چالشی که در مقابل کانون قرار دارد ، برخوردهای سلیقه ای و حتی غیر قانونی مسئولین با فعالیت های کانون است. متاسفانه به علت عدم وجود فضای گفت و گو و گفتمان دانشجویی بین طیف ها و عقاید مختلف ، تبادل نظر و مذاکره جای خود را به مسائل دیگر داده است. در چنین فضایی آنچه قربانی می شود ، ادبیات و فرهنگ است.

سیاست کانون شعر و ادب در سال های اخیر روحیه بخشی به دانشجویان و افزایش سطح کیفی مسائل فرهنگی ، تربیت نیروی متخصص در حوزه ادبیات ، تقویت روحیه بحث و گفت و گوی جمعی و بهبود وضعیت فرهنگی و کلی دانشگاه است. اما مسائل اجرایی و قعالیت های ستادی در حوزه فرهنگی دانشگاه به جای فعالیت های تخصصی و ادبی ، انرژی فعالان فرهنگی را گرفته است.

-----------------------------

نکته ای که در بین این حرف و حدیث ها به نظر می رسید این بود که فرهنگ در دانشگاه رو به نزول گراییده است. گفتمان های دانشجویی که شامل فعالیت های دانشجویان فعال در حوزه فرهنگ می شود ، اگر نگوییم تحت فشار هستند لااقل عرصه برای پیشرفتشان نیست. هرچند باید بررسی شود دانشجویان به صورت جدی در این حوزه فعال هستند یا نه!

در روزهای آتی مطلبی در مورد انتخابات گذاشته خواهد شد که این انتخابات به صورت قانونی توسط خود دانشگاه برگذار شده است و مجوزهای لازم از دانشگاه کسب شده است. کسی که در دانشگاه مصر است که این انتخابات غیر قانونی می باشد آقای مهدی زاده است. ایشان در زمان انتخابات در این پست نبودند و عقل و منطق و قوانین حکم می کند کسی که در زمان برگذاری انتخابات سمتی در آن پست مربوطه نداشته است و بعد از برگذاری آن تصدی آن پست را به عهده گرفته است ، حق اظهار نظر در مورد آن انتخابات را ندارد. این مسئله به مثابه این است که وزارت کشور این دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392 در مورد انتخابات سال 1388 اظهار نظر فرماید و آن را غیر قانونی و نامعتبر تلقی کند. البته ایشان می توانند دلایل خود را بیان کنند تا اطلاع رسانی شود و مورد بررسی کانون ها و دانشجویان قرار بگیرد.

حوزه فرهنگ حوزه حساسی است و ما نیز حساسیت زیادی روی این حوزه داریم و به صورت جدی این اوضاع نا بسامان فرهنگی دانشگاه را بررسی خواهیم کرد. امام خمینی (ره) می فرمایند : شناخت فرهنگ از مسائل بسیار مهم و حیاتی در بقاء و تداوم انقلاب اسلامی بوده، و ضروری است که براساس تعریف فرهنگ و شاخصهها و ساختارههای آن، ابعاد نظام و کشور اسلامی خود راسازماندهی نماییم. رهبر انقلاب نیز می فرمایند : آن چیزی که ملتها را می‏ سازد فرهنگ صحیح است. فرهنگ مبدا همه خوشبختیها و بدبختیهای ملت است. اگر فرهنگ، فرهنگ صحیح باشد جوانهای ما صحیح بار می‏آیند .اگر فرهنگ درست بشود یک مملکت اصلاح می‏شود. در فرهنگ به کارهای سطحی اکتفا نباید کرد کارهای عمیق تر ، بنیانی تر و کارهایی که از یکی ده ها کار صادر می شود و نشئت می گیرد باید توجه کرد ما نباید به فرهنگ مهاجم کمک بکنیم فرهنگ مهاجم خطرناک است اگر ما نتوانیم فرهنگ عمومی کشور را و فرهنگی را که نخبگان ، مردم و قشرهای گوناگون را به سمت هدفی هدایت می کند ، از آسیب دشمن محفوظ داریم کار خیلی مشکل خواهد شد. هرچیزی هم تصمیم گرفته شود دشمن خراب خواهد کرد و جور دیگری منعکس خواهد کرد

سوال ما از مسئولین این است وقتی نشریات دانشجویی چاپ نمی شوند وقتی کرسی های آزاد اندیشی برگذار نمی شوند چگونه می توان این فرهنگ ها را به سایر افراد جامعه ، سایر ملت ها و کشورها شناساند؟ فرهنگ از نظر مسئولین چه شاخصه هایی دارد که بر اساس آن ابعاد نظام اسلامی را در این دانشگاه سازماندهی می نمایند؟ وقتی نشریه ای چاپ نشود ، تئاتری اجرا نشود ، کرسی برگذار نشود ، همایشی صورت نگیرد ، بازدیدی صورت نگیرد چگونه می توان انتظار داشت فرهنگ صحیحی در جامعه دانشجویی و عمومی شکل بگیرد؟ شاخصه ها و ساختارهای فرهنگ برای شناساندن این فرهنگ به مردمان دیگر از نگاه مسئولین چیست؟ ایدئولوژی انها برای ساخت یک فرهنگ صحیح در جامعه بر چه اصولی استوار است؟ کارهای سطحی و کارهای عمیق مسئولین برای حوزه فرهنگ دانشجویی و فرهنگ عمومی در جامعه چیست؟ چه راهکاری برای مبارزه با فرهنگ مهاجم دارند؟ چه پیش بینی هایی دارند که فرهنگ خطرناک مهاجم فرهنگ غالبی نگردد؟

این وبلاگ به عنوان رسانه مستقل دانشجویی این حق را برای کانون های دیگری همچون کانون ایثار ، کانون قرآن و عترت و سایر کانون ها و تشکل های دانشجویی قائل است که در این باره اگر حرفی و سخنی دارند مطرح بفرمایند. نا گفته پیداست حق مسئولین دانشگاهی هم برای پاسخگویی به این مسائل محفوظ است و می توانند گفته های خود در رابطه با این مسائل را مطرح کنند. اگر مسئولین دانشگاهی نسبت به این مسائل واکنشی نشان ندهند و پاسخ گو نباشند ، به این منزله خواهد بود که ادعاهای این کانون ها و تشکل ها صحیح بوده است و ما نیز بعد از چند روز فرصت به این مسئولین این مسائل را به صورت عمیق و ریشه ای همراه با جزئیات بررسی خواهیم کرد تا مشکلات ریشه یابی شود.

برچسب ها : فرهنگ در دانشگاه می میرد (1)

+ نمایشگاه های کتاب همراه با سیگار هم چنان ادامه دارد. با وجود این که قبلا در تاریخ 30 آبان 1391 به این موضوع اشاره کردیم ولی متولیان این نمایشگاه های کتاب هم چنان اصرار دارند نمایشگاه های کتاب خود را با کارتن های خالی سیگار برگذار کنند عکس را از اینجا می توانید مشاهده کنید. نمی دانیم چه رابطه ای بین فرهنگ و سیگار است که هر موقع از فرهنگ نوشتیم یک نمایشگاه کتاب همراه با کارتن های سیگار برگزار می شد

+ جامعه اسلامی دانشجویان نظرات دانشجویان را در رابطه با مذاکرات ژنو با ذکر این سوال که "آیا ما پیروز شدیم؟" مطرح کرد که دانشجویان جواب های جنجالی ، جالب و متفاوتی را ارائه کرده اند که خواندنشان خالی از لطف نیست.

عکس 1 عکس 2 عکس 3 عکس 4 عکس 5 عکس 6 عکس 7 عکس 8

+ ما در مورد نشریات همیشه رویکرد بی طرفانه گرفته ایم و به خاطر این که شبهه ای ایجاد نشود از ارائه نظر خودداری کرده ایم تا به جناح داری از نشریه ای خاص متهم نشویم. اکنون نشریه پینار دو هفته یکبار چاپ می شود ولی نشریات دیگری تحت فشار هستند و امکان چاپ پیدا نمی کنند. در آینده به این موضوع خواهیم پرداخت که چرا نشریه هایی به راحتی چاپ می شوند و نشریاتی چاپ نمی شوند و اشکال کار را بررسی خواهیم کرد. اینجا روی سخن این است که نشریه پینار در آخرین شماره خود به تاریخ 92/9/13 دارای غلط های بسیاری است. این غلط ها را به صورت تفکیکی جمع آوری کردیم که عبارتند از : الف) 12 غلط املایی ، ب) 35 غلط محتوایی ، ج) 2 تخلف آیین نامه ای ، د) 2 اشتباه اجرایی در روند توزیع نشریه و ه) 8 غلط اصول روزنامه نگاری.

ما خط قرمزمان بیت المال و حیف و میل آن است و نشریه ای با این حجم غلط و اشتباه (59 غلط در 8 صفحه) به این موضوع رهنمون خواهد شد. ما آمادگی این را داریم که با مسئولین این نشریه ، صاحبان امتیاز و تمامی دست اندرکاران آن به گفتگو بپردازیم و غلط ها را یادآوری کنیم تا اصلاح شود ولی اگر مسئولین این نشریه همچون مسئولین دانشگاهی پاسخگو نبودند ما این غلط ها را جز به جز روی وبلاگ قرار خواهیم داد تا دانشجویان خود قضاوت کنند که چه بر سر بیت المال می آید.

+ انتقادات کانون شعر و ادب نسبت به شورای فرهنگی اضافه شد کانون های قرآن و عترت ، ایثار و سایر کانون ها هم می توانند مشکلات و مسائل خود را بیان کنند.

فرهنگ در دانشگاه می میرد (2)

مطالب مشابه :

فرهنگ در دانشگاه می میرد (2)

واحدهای ارائه شده ترم تابستانی

سر فصل و منابع درس حقوق مدنی 3

معاون دانشجویی دانشگاه فرهنگیان از اعطای وام های مختلف پس از آغاز کار صندوق رفاه خبر داد

اعلام نتایج مسابقات علمی عملی کشوری هنرجویان هنرستانها ی فنی وحرفه ای

پرسش و پاسخ چتر دانش