تفهیم «سیگار کشیدن ممنوع» به نوجوانان - ایا سیگار در درس خواندن تاثیر
تفهیم «سیگار کشیدن ممنوع» به نوجوانان
والدین نقش اساسی و حیاتی در کمک به فرزندان برای پرهیز از رفتارهای پرخطر دارند. فرزند شما در سنین نوجوانی و جوانی در معرض رفتارهای پرخطری مانند مصرف دخانیات قرار دارد...
و اگر ما به عنوان والدین روزی متوجه شویم که آنها سیگار می کشند چگونه باید با این موضوع برخورد کنیم این را می دانیم که سنین بلوغ، بحرانی ترین زمان برای فرزند ماست و شاید برخورد تند ما در قبال فهمیدن این موضوع راه و روش درستی برای درک متقابل نباشد. پس باید به دنبال راهکاری بود که اگر حس می کنیم فرزندمان درمعرض آلو دگی است بتوانیم با او ارتباط درست برقرار کنیم. صحبت کردن با نوجوانان درمورد رفتارهای پرخطر، چندان هم ساده نیست. شاید آنها از گفت و گو دراین مورد ناراحت شوند و شاید هم خجالت بکشند. البته صحبت درباره مسائل حساسی مثل سیگار، الکل و موادمخدر نیاز به زمان و فرصت مناسبی دارد که با برخوردهای مناسب و راغب کردن نوجوان به گفت و گو می توان به نتیجه کار خوشبین بود. شاید در وهله اول، وقتی بفهمید فرزندتان با این مسأله درگیر است، به کلی موضوع را نادیده بگیرید و قبول نکنید. شاید هم با برخورد قاطعانه و تند و گفتن «هرچه زودتر این کار را ترک کن» خود را خلاص کنید ولی باید قبول کنید که ارتباط برقرارکردن و صحبت در این باره نیازمند زمان است. تحقیقات نشان داده وقتی از نوجوانان درمورد رفتارهای پرخطر پرسیده شده است آنها نقش والدین را خیلی تأثیرگذار دانسته اند.
ارتباط دو سویه درمورد این گونه رفتارها باید هرچه زودتر بین والدین و بچه ها شروع شود و درطول نوجوانی استمرار داشته باشد. والدین باید خود را در هر چیزی که زندگی فرزندشان را تحت تأثیر قرار می دهد بطور مثبت و مؤثر درگیر کنند.
این ارتباط شامل درک و توسعه روش ها و مهارتهای مؤثر است. بعضی اوقات سخت ترین قسمت درمورد رفتارهای پرخطر شروع بحث با فرزند است یعنی بدانیم از کجا و چگونه بحث را شروع کنیم. شاید دیدن هشدارهای عمومی که در تلویزیون نشان داده می شود فرصت مناسبی برای شروع بحث باشد. او را به مناظره دعوت کنید. عکس العمل او را در قبال مواجهه با این جمله که «هرگز از یک دوست سیگار قبول نکن» ببینید. دیدگاه خودتان را درمورد سیگارنکشیدن بیان کنید. از فرزندتان بخواهید طرزفکرش را درباره سیگار توضیح دهد. با همدیگر درمورد آمارهای مربوط به مصرف دخانیات در جوانان و اتفاقاتی که در اثر مصرف آن رخ می دهد صحبت کنید.
خطرات ناشی از سیگارکشیدن را به او تذکر دهید.
بررسی رفتارهای افراد مشهوری که سیگار می کشند می تواند برای شروع بحث مفید باشد. پرسیدن از فرزند که کدام یک از دوستانت سیگار می کشد فرصت مناسبی است که احساسات فرزند خود را در این مورد بفهمید و به او بقبولانید که نظر او را رد نمی کنید.
شاید زمان شروع صحبت غیرقابل پیش بینی باشد و شما آمادگی آن را نداشته باشید ولی خودتان را متقاعد کنید که در هر زمان، این آمادگی را دارید. گوش دادن به حرف ها و نظرهای فرزندتان در یک گفت و گوی مؤثر مهمترین اصل است. این باور را به او بدهیدکه برای حرف هایش ارزش قائل اید و حتی به سؤالات خاص او در این مورد می توانید پاسخ مناسب بدهید. شاید زمانی نیاز باشد با حرکات چهره و بدن هم عکس العمل خود را در پاسخ به سؤالات او نشان دهید. مراقب باشید! حرکات شما دقیقاً زیرنظر فرزندتان است و اگر در حالات شما کوچکترین اثری از عصبیت ببیند از ادامه بحث خودداری می کند. زمان و مکانی را برای بحث انتخاب کنید که او احساس آرامش و راحتی کند. به خاطر داشته باشید که بعضی از نوجوانان خیلی خجالتی اند و در محیط های شلوغ و حتی بعضی ها در مکان های خلوت در برقراری ارتباط و گفت و گو در مورد این مسأله خاص معذبند. شما به عنوان والدین مجبور نیستید وانمود کنید که همه چیز را می دانید. اجازه دهید فرزندتان خودش هم به دنبال راهکار مناسب باشد. به هیجانات و احساسات فرزندتان توجه کنید و به گفتار و رفتارش هنگام توضیح این مسأله دقت کنید. شما می توانید از نوع رفتار و گفتار او به احساس او نسبت به سیگار یا تمایل او به کشیدن سیگار پی ببرید.
بگذارید فرزندتان بداند شما چطور احساسات او را درک می کنید. حتی اگر موافق نظر او نیستید خود را به شنیدن سخنان او راغب نشان دهید. بیشتر به رفتار و ایده ای که فرزندتان نسبت به این موضوع دارد توجه کنید نه این که شخصیت او چگونه است. در برخورد با مسأله سیگار محتاطانه برخورد کنید. به فرزندتان نگویید «آن دوستت که سیگار می کشد فرد احمقی است» چرا که فرزندتان شاید نسبت به این مسأله تدافعی برخورد کند و از ادامه گفت و گو سر باز زند. نظرش را به زیان های سیگار جلب کنید و از خود او راه هایی بخواهید که می تواند به ترک سیگار کمک کند. این به فرزند شما اجازه می دهد برروی نتایج سیگار کشیدن تمرکز داشته باشد. یک بار صحبت کردن کافی نیست، سعی کنید این رابطه را ادامه دهید. بچه ها در سنینی قرار دارند که اگر خود مرتکب این عمل شوند به خاطر قبح آن در نزد خانواده، دوست خود را مثال می زنند و درمورد رفتارهای او صحبت می کنند حال این که خود او عامل این رفتارهاست.
نوجوانی سنی است که بچه ها خیلی راحت تر و ساده تر با قوانین کنار می آیند. با رشد نوجوان، صحبت ها و هشدارها را تکرار کنید تا او بتواند رابطه اش را با شما برقرار کند.
یادتان باشد در حین صحبت با او چه می گویید، کی می گویید و چطور می گویید. اگر حتی وقتی می فهمید که فرزندتان سیگاری است عصبانی شوید باید در مقابل او آرامش خود را حفظ کنید. از سخنرانی برای او پرهیز کنید چون آنها اصلاً از این کار خوششان نمی آید. اگر از او سؤالی می پرسید به دقت به جواب او گوش دهید ولی قضاوت نکنید. شاید فرزند شما در یک شب تعطیلی به یک میهمانی دعوت شود، از او درمورد شرایط میهمانی و این که چه کسانی دعوتند و با چه کسی به میهمانی می رود گفت و گو کنید.
شما بهتر از هرکس دیگری فرزندتان را می شناسید. پس در این مورد که چگونه با او برخورد کنید بهترین روش را خواهید داشت. زیرا تأثیرپذیری او از شما به غایت بیشتر از دیگران است.
با او با زبان خودش صحبت کنید و لغات پیچیده به کار نبرید. برای او نتایج سیگار کشیدن از قبیل ابتلا به سرطان ریه و نارسایی های قلبی را توضیح دهید؛ هرچند سن او ایجاب نمی کند که به آینده این کار بیندیشد و نگران آن هم نیست. به او درمورد ارتباط با افراد سیگاری تذکر دهید و خاطرنشان کنید که این افراد لباس هایشان بوی بد می دهد و دندان هایشان زرد است. این افراد در فعالیتهای ورزشی ناتوانی دارند و مشکلات تنفسی آنها مزید بر علت است. نوجوانان عادت دارند برای توجیه کار خود بگویند «همه این کار را انجام می دهند».
آنها خیلی مغرورند ولی با یک راهکار مناسب می توانید متقاعدشان کنید که جمع کثیری از همکلاسی های او از سیگار بیزارند و در جامعه تعداد افراد غیرسیگاری به مراتب بیشتر از افراد سیگاری است.
در مورد هزینه این کار هم می توانید با او صحبت کنید که چطور به جای خرید سیگار با پولش می تواند چیزهای موردنیازش را بخرد.
گاهی اوقات درمورد مشتقات تنباکو و توتون با او صحبت کنید و نحوه اعتیاد به این مواد را برای او بازگو کنید.
یادتان باشد بر اعصاب خود تسلط داشته باشید و از کوره درنروید.
از اتهام زدن به او پرهیز کنید. نسبت به عواقب کار و نحوه وابستگی به آن، به او هشدار دهید. از او این سؤالات را بپرسید:
۱) آیا تا به حال تمایل شدیدی به سیگار داشته ای یا این که دوست داشته ای یک نخ سیگار بکشی
۲) آیا این حس را داری که اگر سیگار نکشی نمی توانی برروی موضوعی تمرکز کنی یا احساس عصبی بودن و ترس بر تو حاکم می شود!
۳) سخت است که در مکان های عمومی سیگار نکشی
۴) آیا برای ترک سیگار تلاش کرده ای
اگر فرزند شما به این ۴ سؤال پاسخ مناسبی نداد و از جواب قطعی طفره رفت باید درباره آینده و سلامتی او برنامه ریزی کنید. به او بقبولانید که کشیدن سیگار یک وظیفه نیست بلکه یک مشکل است.
برای ترک سیگار او را مجاب کنید با پزشک مشورت کند و این که چه چیزهایی می تواند به او در این کار کمک کند.
البته در کنار این موارد به تظاهرات و عصیانگری های او از قبیل نوع مدل مو ، نوع پوشش و حتی نوع موسیقی که گوش می کند دقت کنید. شاید مجبور باشید در این موارد به او آزادی هایی بدهید تا از رفتن او به سراغ سیگار جلوگیری کنید.
منبع:ویستا
ویرایش وتلخیص:برگزیده ها
,