خشچال به نوشا

دیر گاهی است که مسیر زیبای اوان به نوشا پای هم نوردان گروه دنا را به خویش می خواند ولی هر بار به دلیلی پای نهادن به این مسیر میسر نگشته بود. به هر روی این بار بر اجرای این برنامه پایمردی شد و روز دوشنبه 13/03/87 چند ساعتی پس از آن که خورشید به سوی مغرب بار سفر بربست ، بار می بندیم و ساعت 22:30 به اتفاق 15 نفر از هم نوردان حرکت خود را آغاز می کنیم. مسیر یکسره از شهر شب می گذرد و آن گاه که دخت خواب آلوده خورشید گیسوان زرینش را بر خاکیان, پریشان افشان می کند به قزوین می رسیم. ساعت 05:30 بامداد است و گروه ساعتی در یکی از پارک های قزوین منتظر می شود تا به هم نوردان قزوینی و کرمانی و تهرانی بپیوندد. شوق دیدار دوستان قدیم و لطف آشنایی با هم نوردان جدید زمان را کوتاه می کندو ساعت 06:30 به اتفاق هفده هم نوردی که با سرپرستی آقای محمد هاشمیان به ما پیوسته اند قزوین را به سمت الموت ترک می کنیم . نام الموت با ناخود آگاه تاریخی ایرانیان پیوند خورده است و شنیدن آن بی اختیار انسان را به یاد دلیر مردان تیز چنگی می اندازد که در آن زمان که عقاب جور سلجوقیان و عباسیان بر آسمان این میهن پر گشوده بود ، از فراز قلعه های دور از دسترس این منطقه لرزه بر اندام انیران می فکندند.ساعت 09:0 صبح به دریاچه اوان و روستای وربن می رسیم. دریاچه اوان در 82 کیلومتری قزوین و در کنار روستای وربن قرار دارد که مبداء صعود به فله خشچال و سر آغاز حرکت گروه است.هوا سرشار از لطافت بهاران است و هم نوردان به گرفتن عکس از دریاچه و چشم اندازهای اطراف آن می پردازند. ساعت 09:30 از روستای وربن به سمت قله خشچال حرکت می کنیم. برای رسیدن به قله دو راه وجود دارد. یکی راه دره گل پری و دیگری راه یال. مسیر دره گل پری از اوان به سمت شمال با اندکی انجراف به غرب است و مسیر یال به سمت شمال شرقی. مسیر دره گل پری مسیری پر آب و زیبا و کم شیب ولی طولانی است و می توان در انتهای آن صعود به قله را حذف کرد و به سمت گردنه زیور چال که در مسیر نوشا می باشد حرکت کرد. مسیر یال دارای شیب تند و فاقد آب و لی کوتاه تر می باشد. گروه مسیر یال را برای صعود انتخاب می کند و نیم ساعتی پس از حرکت از جاده سمت راست در انتهای دهکده به چشمه ای می رسیم . تصمیم به استراحت و صرف صبحانه گرفته می شود. ساعت 10:45 دقیقه است و افراد پس از صرف صبحانه حرکت به سوی یال را از سر می گیرند. مسیر با طی نمودن یک شیب تند و سنگلاخی به جاده معدن می رسد که در سالیان گذشته برای دسترسی به معدن ساخته شده است. در گذر از این مسیر نفس گیر یکی از هم نوردان مسن از تیم جدا می شود و به قزوین بر می گردد و گروه به مسیر خود ادامه می دهد. این قسمت از مسیر حدود سه ساعت زمان می برد و پس از آن شیب اندکی کمتر می شود. هوا رو به گرمی می رود و شیب زیاد و کمبود آب و وزن بالای کوله پشتی ها هم نوردان را خسته کرده است.در طول مسیر هر ازچندی شاه البرز و در دوردست کوه های سر به فلک کشیده تخت سلیمان و علم کوه در منظر چشم ما می نشینند. به نقطه ای می رسیم که فرار بوده جان پناه خشچال در آنجا ساخته شود ولی کی . . . . ؟ مسیر قله از این جا مشخص است. ساعت 16:00 است و تیم خسته به گردنه قبل از قله رسیده است. از اینجا پاکوبی به سمت گردنه زیور چال و پاکوب دیگری که به زحمت از بین سنگها قابل تشخیص است به سمت قله می رود. قله رنگی روشن تر از کوه های اطراف دارد. تیم به دو قسمت تقسیم می شود و دوازده نفر از هم نوردان به سمت قله و بیست نفر به سمت گردنه حرکت می کنند. هوا ابری شده است و در نزدیکی قله بارش رگبار و کمی هم برف چاشنی حرکت ما می شود. ساعت 17:40 دقیقه است و گروه به قله رسیده است.

در روبرو قله خشچال و در غرب قله زیورچال خود نمایی می کند . مسیری که باید روز بعد طی شود نیز مشخص است. یاد کوه مردان سرزمین ایران را گرامی می داریم . با توجه به ناپایداری هوا و بارش باران و برف بیش از 20 دقیقه بر روی قله نمی مانیم و به سرعت از مسیر شن اسکی به سمت پایین حرکت می کنیم. ساعت 18:30 به محلی که کوله پشتی ها را گذاشته ایم می رسیم و به سرعت به سمت گردنه حرکت می کنیم. ساعت 19:00 به کمپ می رسیم. دوستانی که به سمت گردنه حرکت کرده بودند با توجه به خستگی تیم و وزش باد سنگین در گردنه ای قبل از گردنه زیور چال و در تنها نقطه مسطحی که پیدا کرده بودند اقدام به نصب چادرها کرده بودند که البته با توجه به اینکه مکان در نظر گرفته شده از همه طرف در مسیر وزش باد بود نصب چادر کار بسیار سختی بوده است. اندک اندک شب چادر سیاهش را بر چهره کوهستان کشید و هم نوردان ، خسته از تلاشی جانانه برای گریز از خستگی و باران در چادرها پناه گرفتند. نهار و شام را در چادرها صرف می کنیم و کم کم نوبت به خواب می رسد. تمامی هم نوردان به جز بنده و سرپرست برنامه در چادرها می خوابند و ما نیز برای فرار از صدای زوزه باد برپیکر چادر در بیرون چادر می خوابیم . آسمان نیز هر از گاهی چند قطره باران نثار صورتمان می کند. چشم در چشم آسمان بی ستاره می دوزم و زمزمه می کنم :

ياران ِناشناخته‌ام

چون اختران ِ سوخته

چندان به خاک ِ تيره فروريختند سرد

که گفتي

ديگر

زمين

هميشه

شبي بي‌ستاره ماند.

بامداد چهارشنبه 15/03/87 است و ساعت 05:30 بامداد را نشان می دهد. از خواب برخاسته ایم و هم نوردان را بیدار می کنیم . چادرها را حمع می کنیم و ساعت 07:10 در جهت شمال راه گردنه زیورچال را در پیش می گیریم.ساعت 07:50 به گردنه زیور چال می رسیم.از روی گردنه ده کیت در فاصله ای نه چندان نزدیک دیده می شود. از اینجا مسیر خود را به سمت شمال شرق ادامه می دهیم و به عبارتی کوه خشچال را دور می زنیم.ساعت 08:10 به بالای دره زیبای اشکور می رسیم. کوه زیبای بزابن و روستای اشکور و یک روستا که نام آن را نمی دانیم در دوردست دیده می شوند. ساعت 10:40 به یک یورت سرسبز که چشمه ای در آن وجود دارد می رسیم. برف چالهای جبهه شمال برف زیادی دارند و آب این چشمه از آنها تامین می شود.در اینجا سه راه وجود دارد. راه سمت چپ به سمت لچ و مچ و راه وسطی به سمت شاه سفید کوه و جنت رودبار و راه سمت راست(شمال شرقی) به نوشا ختم می شود. استراحتی می کنیم و به حرکت خود به سمت شمال شرق ادامه می دهیم. ساعت 11:15 دقیقه به گردنه حد فاصل خشچال و کوه شاه سفید یا بلور می رسیم. شاه سفید کوهستان سفید رنگی است که در شمال خشچال قرار گرفته است و زیارت گاهی در بالای آن واقع شده است. مسیر نرمال صعود این قله از جنت رودبار است.ساعت 12:00 و در دوساعتی شاه سفید کوه برای صرف نهار استراحت می کنیم. و ساعت 13:00 به ادامه حرکت به سمت شمال شرق و شمال می پردازیم. قلل سیالان و اسبی چر و عالم چال هر از چندی چهره می نمایندو خشچال با برفچالهای زیبا و دره های سرسبزش ما را بدرقه میکند. ساعت 13:30 به گردنه حد فاصل خشچال و سیالان می رسیم. مسیر را از روی گردنه طی می کنیم و ساعت 14:00به ابتدای گردنه بین نوشا و سیالان می رسیم. ساعت 14:30 به یک یورت کوچک می رسیم و از آنجا مسیر را به سمت شرق و شمال ادامه می دهیم. ساعت 15:45 به گردنه ای می رسیم که با تراورس آن از سمت جنگلهای دره سیالان به پشت شاه سفید می رسیم. این قسمت از مسیر به دلیل وجود مسیر های فرعی گمراه کننده است و برای عبور از آن باید دقتی دوچندان داشت و یا از راهنما استفاده کرد. در بالای دره نوشا قرار گرفته ایم و با عبور از یک مسیر سنگلاخی حرکتی رو به جنوب شرق و نوشا را در پیش می گیریم. در بالای دره نوشا وجود گلهای زیبا و زرد رنگ و زنبقهای وحشی خستگی را از روح هم نوردان خسته که با کوله پشتی سنگین این مسیر نفس گیر را طی کرده اند خارج می کند. عطر گل در فضا جاری است و لطافت هوا توان ادامه حرکت را از تیم می گیرد. ساعت 19:00 به گوسفند سرای بالای نوشا می رسیم و به دلیل وجود دریایی از مه بر روی دره نوشا تصمیم به شب مانی در آنجا گرفته می شود. شبی شاعرانه در پیش داریم و به تماشای کوه ها و دره های اطراف می پردازیم . چادرها برپا شده اند و از چشمه آب برداشته شده و خار و خاشاکی نیز جهت آتش شبانه فراهم می شود. پس از استراحت و صرف شام به رسم عهد دیرینه آتشی افروخته می شود و دوستان به گرد آن حلقه می زنند و با خواندن شعر شب را به نیمه می رسانند. وقت خواب فرا می رسد و دوستانی در چادر و ما نیز چونان شب پیش بیرون از چادر می خوابیم و باز هم شبی تهی از ستاره و نور. صبح فرا می رسد و ساعت 07:00 بامداد پنجشنبه 16/03/87 را نشان می دهد. از خواب برخاسته ایم و منتظریم تا دریای مه اندکی عفب نشینی کند تا بتوانیم حرکت کنیم ولی مه قصد رفتن ندارد. ساعت 08:10حرکت می کنیم و نیم ساعت بعد به گوسفند سرای دوم نوشا می رسیم. در اینجا برای پیدا کردن راه عبور مجبور به استراحتی اجباری می شویم و دوستان که خستگی روز پیش از تنشان رفته به سیاحت در اطراف و چیدن گیاه های دارویی می پردازند. ساعتی می گذرد و با پیدا کردن راه به حرکت خود در مه ادامه می دهیم. وارد جنگل شده ایم و درختان شبنم پوش به ما خوش آمد می گویند. با وجود مه آلود بودن هوا و کم بودن دامنه دید ، زیبایی مسیر خیره کننده است. ساعت 11:00 به ییلاق رویایی نوشا می رسیم.چند خانواده در دهکده ساکن هستند و کلبه های نوشا با معماری زیبای جنگلهای شمال هم نوردان را به تماشا می خوانند. با اهالی محل گفتگو می کنیم و هم نوردان به گرفتن عکس مشغول می شوند. هرچند هنوز آسمان مه آلود است.

نیم ساعتی می گذرد و گروه راه پایین را در پیش می گیرد. نیم ساعت بعد به ییلاق نیل کلایه می رسیم که ساختار معماری کلبه های آن همانند نوشا می باشد. بدون توقف به حرکت ادامه می دهیم . جاده خیس و درختان خیس و هوا ابری است. ساختار جنگلی دره از درختچه های کوتاه در بالادست به درختان تنومند تغییر شکل می دهد و راه نیز عریض تر می شود.اندک اندک صدای غرش نوشا رود نیز به گوش می رسد و ما می رویم تا به رودخانه برسیم. هم نوردی می گوید به صدای ضربه های دارکوب بر درخت توجه کن – بی اختیار می گویم :

ای جنگل اینجا دارکوبی بر درخت پیر می کوبد دمادم (سایه)

ساعت 14:20 به منطقه میان لات در کنار رودخانه می رسیم و در پای چشمه زیبای آن که به گاو چشمه معروف است استراحت می کنیم. نهار را در کنار گاو چشمه صرف می کنیم و پس از استراحتی جانانه به سمت میان کوه ادامه مسیر می دهیم. با عبور از روی یک پل شناور به سمت چپ رودخانه می رویم و پس از طی مسافتی کوتاه از روی پلی دیگر به سمت راست چشمه می رویم و از مسیرزیبایی در دل جنگل راه خود را به سمت میان کوه ادامه می دهیم. ساعت 19:00 به منطقه میان کوه می رسیم. و به کنار جاده می رویم. میان کوه را از مسیر جاده منشعب از جاده اصلی دو هزار به سمت هتل سیالان ترک می کنیم و ساعت 20:00 به هتل سیالان می رسیم. هم نوردان قزوینی قصد رفتن به قزوین را دارند و گروه نیز باید تا رسیدن مینی بوس که صبح فردا به منطقه می آید صبر کند . به اتفاق آقای کریمی از سرپرست برنامه اجازه جدایی از تیم را می گیریم و همراه هم نوردان قزوینی به قزوین و از آنجا به تهران و اصفهان می آییم. گروه نیز شب را در کنار هتل سیالان می ماند و پس از رسیدن مینی بوس ابتدا به کنار دریا می روند و پس از استفاده از دریا به اصفهان می آیند.

هر گز شب را باور نکردم

چرا که

در فراسوی دهلیزش

به امید دریچه ای

دل بسته بودم

شکوهی در جانم تنوره می کشد

گویی از پاک ترین هوای کوهستان

لبالب

قدحی در کشیده ام.

در فرصت میان ستاره ها

شلنگ انداز

رقصی می کنم.

دیوانه

به تماشای من بیا

خشچال به نوشا

مطالب مشابه :

روز نجوم در تمام ایران

دانلود مجله صفه

گزارش برنامه کوهپیمایی - تفریحی

افتتاح کتابخانه و نگارخانه بزرگ شاهین شهر

بیست و هفتمین جشنواره فیلم های کودک و نوجوان اصفهان

اصفهان نصف جهان

جاذبه های توریستی استان اصفهان ( قسمت چهارم )

مسجد جامع اصفهان بنایی در گذر زمان

خشچال به نوشا

تخت جمشید