جایگاه Igf1 در پرورش اندام

جایگاه Igf1 در پرورش اندام

این ماده که هورمونی از جنس پلی پپتید است را در برخی منابع به نام somatomedin C هم می شناسند. این ماده غالبا در پاسخ به تولید طبیعی هورمون رشد که از غده هیپوفیز ترشح می شود و در کبد تولید می شود. جالب است بدانید بیشترین تاثیری که هورمون رشد در بدن بر جای می گذارد را به توانایی این هورمون در افزایش میزان هورمون IGF1 در بدن نسبت داده اند! میزان و درصد تبدیل شدن هورمون رشد به IGF1 در بدن افراد مختلف با هم برابر نیست ولی به طور کلی می توان گفت که از هر واحد سومایی که تزریق می کنید 4 الی 6 میکروگرم IGF1 در بدن تولید می شود.
IGF1 تولید شده در بدن به منظور تشدید فرایند رشد که مد نظر ماست بر روی نسوج مختلف بدن اثر می کند. این ترکیب را می توان در خانواده فاکتورهای رشد جای داد که شباهات بسیار زیادی به انسولین نیز دارند و از این رو این ترکیب را فاکتور رشد شبه انسولین نیز نامیده اند.
از مهم ترین تاثیرات و توانایی های این ترکیب پلی پپتیدی در بدن می توان به تحریک تقسیم سلولی (mitogenesis) و کمک به تمایز سلولی اشاره کرد. این گفته به این معنی است که IGF1 بر روی بافت های عضلانی تاثیر گذار بود و رشد سلول های جدید عضلانی را تشدید و تسهیل کرده و در نتیجه موجب افزایش تعداد گیرنده های حساس به تستوسترون در این بافت ها نیز می شود.
کسانی که از این دارو و از این ترکیب استفاده می کنند متفق القول هستند که استفاده از این ترکیب در دوره های استروئیدی موجب تقویت اثر دوره و موجب تقویت اثر داروهای استروئیدی می شود. همچنین کسانی که تجربه استفاده از این ترکیب را دارند به جرات بر این ادعای خود پافشاری می کنند که این ترکیب به تشدید چربی سوزی در بدن نیز کمک کرده و به تفکیک عضلات و به افزایش قطر عروق خونی نیز کمک شایان توجهی می کند.

تئوری های مختلف در مورد IGF1
IGF1 نیز از جمله ترکیباتی بوده است که اختلاف نظر در مورد آن زیاد است و به برخی نمونه از باورها و اعتقادات کسانی که استفاده از این دارو را تجربه کرده بودند اشاره کردیم اما داستان به همین ختم نمی شود.
عده ای اعتقاد دارند که این ترکیب نوعی اکسیر ضد پیری است و روند طبیعی پیری را به تعویق انداخته و آن را کند می کند و عده ای دیگر نیز اعتقاد بر این دارند که مصرف این ترکیب، در بهبود نسبی بیماری هایی لاعلاجی همچون پارکینسون و آلزایمر معجزه می کند و در این میان مقالات متعددی در نشریات تخصصی پزشکی به چاپ می رسد که در مورد استفاده از این ترکیب هشدار داده و اذعان می کنند که استفاده از این ترکیب می تواند به دیابت، سرطان و ژیگانتیسم (غول آسایی) بیانجامد.
در مراکز پزشکی و درمانی از این دارو در مورد کسانی که با بیماری های تحلیل برنده عضلات درگیر هستند استفاده شده و تشدید رشد قابل ملاحظه در بدن این افراد نیز مشاهده می شود. امروزه استفاده از این دارو برای به تعویق انداختن روند طبیعی پیری در مورد انسان در مراحل آزمایش و تحقیق قرار دارد و دانشمندانی که در این زمینه تحقیق و بررسی می کنند ضمن اینکه نتایج روشنی نیز از این تحقیقات اخذ کرده اند ولی کماکان استفاده از این دارو برای تقویت عضله سازی در بدن بدنسازان را عملی غیر قابل قبول و حتی غیر اخلاقی می دانند ولی با این وجود استفاده از این ترکیب در پرورش اندام، معمول و مرسوم بوده است.

چگونه از IGF1 استفاده کنیم؟
قبل از اینکه در فکر استفاده از IGF1 باشید باید این موضوع را بررسی کنید که آیا در شرایطی هستید که بتوانید از این ترکیب یعنی (R3) IGF1 استفاده بکنید و یا نه؟ (R3) به معنی طولانی بودن زنجیره پروتئینی ترکیب بوده و به این معنی است که پیوندهای پروتئینی به ترکیب اصلی فاکتور رشد شبه انسولین 1 افزوده شده است. در مورد اینکه چرا زنجیره پروتئینی به IGF1 می افزایند توضیح خواهم داد.
دز متوسط این ترکیب در حدود 60 میکروگرم الی 120 میکروگرم در روز در وعده های متعدد بوده است. بروز ناراحتی های گوارشی شدید با مصرف این دارو بسیار معمول بوده است و از جمله این ناراحتی ها می توان به اسهال شدید، استفراغ و نفخ و ... اشاره کرد.
IGF1 که در پرورش اندام مورد استفاده قرار می گیرند در اغلب موارد به صورت بسته های 1000 میکروگرم در میلی لیتر وارد بازار می شوند و با استفاده از سرنگ انسولین به راحتی می توان میزان دارویی که قرار است در هر وعده تزریق شود را اندازه گیری و تزریق کرد. هر 10 واحد از سرنگ انسولین دقیقا 100 میکروگرم IGF1 در خود خواهد داشت.

جایگاه Igf1 در پرورش اندام

مطالب مشابه :

نام فرآیند: تزریق داروهای ترومبولیتیک

مروری کلی بر سرطان‌ کبد

جایگاه Igf1 در پرورش اندام

زایمان

آیا تزریق موضعع استرویید موثر است؟

دستورالعمل اولیه برای پزشکان در زمینه پیشگیری و درمان ویروس آنفلوانزای A(H1N1)