عصاره اخلاق

از مرحوم حاج آقا مجتهدی نقل شد که میفرمودند : " آقای آخوند همدانی(ره)" به شهر مشهد رفته و در آنجا به خدمت " آخوند ملا حسنعلی اصفهانی نخودکی(ره)" می رسند. ایشان از شیخ حسنعلی نخودکی(ره) تقاضای موعظه می کند و می گوید:" به من پند و موعظه ای بده."
مرحوم نخودکی(ره) می فرمایند: " مرنج و مرنجان".
مرحوم آخوند همدانی(ره) می فرمایند:" خُب، مرنجانش راحت است. ما مراقبت می کنیم تا به کسی اهانت نکنیم، مال کسی را نخوریم، غیبت کسی را نکنیم، این کارها انجامش راحت است، اما مرنج را چه کار کنیم؟ اگر کسی به ما اهانتی کرد، فحشی داد، پشت سر ما غیبتی کرد، مالمان را خورد، خُب قهراً آدم رنجش پیدا می کند، مگر می شود که آدم نرنجد؟!"
آخوند ملاحسنعلی نخودکی (ره) می فرمایند: " بله، می شود که نرنجد."
آخوند همدانی(ره) می پرسند:" چه طور چنین چیزی می شود؟"
مرحوم نخودکی فرمودند: " خودت را کسی ندان! خودت را کسی ندان!"
عیب کار ما در همین است. ما خومان را کسی می دانیم. به صفتمان، به علممان، به ریاستمان، به هرچیزی که داریم می نازیم و خود را شخصیتی می بینیم. به همین خاطر هم کسی جرأت ندارد به ما بگوید بالای چشمت ابروست!
جملۀ " مرنــــــج و مرنـجـــــــان " موعظۀ خوبی بود؛ اگر کسی واقعاً به همین یک جملۀ مرحوم نخودکی(ره) عمل کند، خیلی راحت می شود.
خداوند بر درجات این بزرگواران بیفزاید ...
فکر می کنم اشکال کار ما هم همین باشد: خود را کسی دانستن و غرور یا چیزی شبیه آن که باعث می شود انتظار کوچکترین رفتار نا به جا نسبت به خودمان نداشته باشیم . حل این مسئله البته زمان بر و سخت است اما آگاهی به آن شاید اولین گام حلش باشد بعون الله ...

عصاره اخلاق

مطالب مشابه :

سرپرست واحد....

كيش مهر

بفرمایید شام انگلیسی !؟

نگاهی مختصر به تاریخ جمهوری خودمختار نخجوان

عصاره اخلاق

نقش رسانه در انتخابات