برگزاری نمایشگاه مشاغل خانگی در مشهد/هنرمندانی که صفر را صد می کنند

تولیدات کوچک تجارتی بزرگ

محمد مرادیان یکسال است کار چرم را به صورت حرفه ای دنبال می کند، می گوید: از طریق یکی از دوستانم مطلع شدم که می توانم کارهایم را به نمایش بگذارم.

او که بیشتر از چرم های ایرانی و گاه ترک برای ساخت کیف استفاده می کند، می افزاید: چرم مشهد و تبریز مواد اولیه کار من است، اما ای کاش از یک ماه قبل خبر داشتم، این جوری کارهای جدیدتری ارائه می دادم، من دو روزه این کیفها را برای نمایشگاه آماده کردم.

وی می گوید: چون کارهایم را پس از سفارش تحویل می دهم، محصولی در دستم نمی ماند که برای نمایشگاههای این چنینی ارائه دهم.

به عقیده کارشناسان اقتصاد، حمایت از تولیدکنندگان کوچک و خانگی می تواند به رونق تجارت و فروش داخلی کمک کند.

عفت خباز 60 سال سن دارد. گوشه ای از غرفه اش نشسته و دارد قلاب بافی می کند. او کار جدیدی ارائه کرده، کیف و کوله و ساک مخصوص خانمها، او می گوید: از طریق مسوول ورزشی مسجد محله شان متوجه شده می تواند غرفه ای در این نمایشگاه داشته باشد.

وی ادامه می دهد: چون وقت زیادی نداشتم مجبور شدم کارهای فروخته شده قبلی را به صورت امانت برای نمایشگاه بیاورم.

خباز می افزاید: نمایشگاه خیلی خوب است، برای علاقه مندان، انگیزه ایجادمی شود، خیلی ازخانمها نمی توانند بیکار باشند و این جا فرصتی برای نمایش دست سازه هایشان است.

وی می گوید: از طرفی، مسوولان هم ما را می شناسند، همین دیروز آقایی آمد و پرسید آیا تو زیر نظر سازمان صنایع دستی هستی، شاید نمایشگاه دری برای ثبات کار ما باز کند، مثلا بیمه شویم یا وام بگیریم.

او دوست دارد، نمایشگاه فصلی و دوره ای باشد، اما تعطیل نشود.

غنیمتی اقتصادی

هنوز به نیمه نمایشگاه نرسیده، می بینی مهد های کودک و قرآن، خیریه ها و مدارس هم سهیم شده اند و برای بچه ها محفل نقاشی و مسابقه فراهم آورده اند.

در غرفه ای به زیبایی ایران،مریم نصرتی گلیم ها و تابلو فرشهای نفیسی را برای چشم نوازی چیده است. او می گوید: من از طریق آموزشگاهی که دارم آموزشهایم را تکمیل می کنم مطلع شدم، این اولین سالی است که من هم می توانم در کنار هنرمندان دیگر آثار هنری ام را نمایش دهم.

نصرتی که 45 ساله و خانه دار است، ادامه می دهد: وجود چنین برنامه هایی باعث آشنایی مردم و به خصوص خانمها با این هنرو حرفه می شود، من توی همین چند روز، سفارش هم گرفتم.

وی می افزاید: خود من 10 سال پیش از طریق روزنامه با این هنر آشنا شدم، می خواهم قالی بافی درجه یک و دو و طراحی را تمام کنم، راستش قصد دارم تا آخرش بروم.

وی اظهار می کند: نمایشگاه های محلی باعث می شود مردم بدانند هنر فرش، بیمه، امتیاز جهت دریافت ویزا داشته و منبع درآمد خوبی است.

در گوشه ای دیگرمی بینم، فارغ التحصیلی از هنرستان دولتی نیک اندیشان آمده با نقاشی های خود و عکاسی های هم مدرسه ای اش را به مردم نشان دهد.

او فائزه فرسا است و این چنین فرصتهایی را برای هنر آموزان کاردانش ها و مراکز فنی حرفه ای، غنیمتی اقتصادی می داند.

وقتی زباله را هم می شود فروخت

استفاده از مواد بازیافتی و تغییر کاربری آنها هنری است که زنان ایرانی زیادی، آن را در گوشه های منازل خود انجام و فضای خانه را دلنشین تر می کنند.

صدیقه خدابخشی زن 39 ساله ای است که به صورت ذاتی و ابداعی این هنر را تجربه کرده است. او صنایع دستی سنگی را برای نمایش آورده ولی آینه کاری هم می کند.

می گوید: یکی از دوستانم مرا خبر کرد، استقبال مردم خوب بوده، من حتی چند تا از کارهایم را فروختم و سفارش هم گرفتم.

او هم دوست دارد این نمایشگاه ها فصلی یا دوره ای باشد و ادامه می دهد: خیلی از خانمها می خواهند آموزش ببینند؛ اما من جایی را ندارم و ردشان کردم.

درهای عمومی را باز کنیم

بوستانها، نوبت دوم مدارس، مساجد و فرهنگسراها می توانند محلی برای آموزش این خانمهای فعال، پرشور و با انگیزه باشد.

بسیاری از زنان هنرمند، مکانی برای آموزش دانسته های خود ندارند. از سوی دیگر، بانوان زیادی نیز در صدد یادگیری صنایع دستی و آموزه های هنر با شهریه های ارزانند که بتوانند کمک خرج خانواده خویش باشند.

نسرین ضیایی پور با خواهرش شهین به این نمایشگاه آمده است. او انواع گل سر و تل سرو خواهرش عروسکهای گل چینی درست می کند.

فروششان خیلی خوب بوده. البته خودش روزی که برای بازدید آمده، فهمیده می تواند کارهایش را هم بیاورد. او می گوید: خیلی وقت بود کار نمی کردم، شور و هیجان مردم مرا به وجد آورد، حالا تند تند صبحها کار می کنم و عصر که می شود می آیم اینجا برای ارائه کارهایم، راستش دوست ندارم بروم در مغازه ها و بازاریاب کارهایم شوم.

شاید خیلی ها پتینه کاری را نشناسند. حالا می آیند و از مریم افشار که با این هنر اجناس قدیمی آینه،کنسول و دیوارها را تزیین می کند اطلاعات می گیرند.

او 6 سال است روی به این هنر تولیدی آورده است. آموزشش را در تهران تمام کرده و حالا نگران عدم تکرار چنین نمایشگاههایی در آینده است.

می ترسم خانه ام را بفروشم

گل و گیاه همیشه در زندگی ایران و ایرانی نقشی حیاتی داشته است. حالا که از حیاط و حوض های مادر بزرگها خبری نیست، زنان هنردوست و زیبا اندیش ایرانی تراسها و آپارتمانهای خود را با انواع گلهای ریز و درشت تزیین می کنند تا تنفسی برای اهل خانه فراهم شود.

ربابه جلینی 35 ساله است.50 متر از طبقه سوم خانه اش را تبدیل کرده به گلخانه ای برای پرورش انواع گل و کاکتوس های ریز و درشت.

او دلش می خواهد زمینی داشته باشد و فعالیت پرورش گلهایی که از کودکی عاشقش بوده را گسترش دهد؛ اما توان مالی ندارد. می گوید: با این کار اعصابم راحت می شود، می خواستم خانه ام را بفروشم و زمین بخرم اما ترسیدم بی خانه شوم.اجاره هم سنگین است، مالیات هم همین طور، مدتی پیش چند تایی از گلدانهایم را چپه کردم که دیگر ادامه ندهم چون ناامید بودم، اطرافیان هم سرزنشم می کنند، از صنف هم سوال کردم آنها هم گفتند نمی صرفد و اجاره بها و مالیات سنگین است.

وی می افزاید: هر چند این نمایشگاه انگیزه دوباره به من داد ولی مردم هم پول ندارند گل بخرند، دوست دارند اما توان مالی ندارند.

چتر ورزش برای گرفتن قد و وزن و توده بدنی خانمها توسط پزشک عمومی و مشاور تغذیه برپاست. رویا ناجی در این خصوص می گوید: خانمها استقبال خوبی داشتند، دوست دارند تست قند و این سنجش برای آقایان هم باشد.

یک خانواده گسترده

و درست روبروی این توازن سلامتی زن و شوهری با هم در تلاشند. زینب مدیر می گوید: ما منزل مادر شوهرم زندگی می کنیم، من، همسرم، جاریها و مادر شوهر همگی با هم کار می کنیم، کارهایمان را می بریم غرفه شب بازار امامت.

آنها پارچه را از تهران تهیه می کنند. برش و دوخت با خودشان است. گلدوزی و چاپ تصویر را هم می برند جای دیگر. خلاصه این که هم خود درآمد دارند و هم برای دیگران کار تولید می کنند. این جا هم خوب فروش دارند و لباسهای راحتی و شلوار ورزشی می فروشند.چرخ خیاطی شان را هم آورده اند.

نیکو منشوری که البته با کاشی های رنگی قاب عکس هم می سازد؛ می گوید: منزل ما روبروی نمایشگاه بود فهمیدم می توانم آثارم را بیاورم،6 سال است این فعالیت را انجام می دهم، کارگاه کوچکی پایین منزل دارم و سفارش می گیرم.

هنر ایرانی برتر از وارداتی

پرده های تزیینی نازنینی رویاهایت را تکمیل می کند در چند قدمی این همه ذوق و سلیقه. تا 130 سانت باز می شود و قدش 180 سانت است. به زعم بازدید کنندگان این پرده های تزیینی در رقابت با نوع چینی خود بسیار لوکس تر و زیبا تر است.

طلا و جواهر را همه خانمها دوست دارند. به خصوص اگر سازنده اش یک زن باشد که علایقشان را خوب می داند.

زهرا طهماسبی کارشناس صنایع دستی با گرایش جواهر سازی است. در خانه کار می کند. ولی پیش از این، در ارایه کارهای جواهر با مس و برنج و سنگهای شفا بخش، ناامیدانه آثارش را ارزان به مغازه داران می فروخته است.

او می گوید: می خواستم بی خیال شوم و بروم دنبال ادامه تحصیل، ولی این جا باعث شد امید دوباره پیدا کنم، به من انگیزه یک شروع دوباره بخشید، مردم کارهایم را دوست دارند.

کمی آن سو تر پدری آمده با فامیل و دخترانش. هر کدام غرفه های جداگانه ای دارند. محمد رضا خسروی می گوید: بازنشسته ام.دارم دخترانم را هدایت می کنم تا با کارهنری در جامعه مثبت باشند، آثار خیاطی، کار با چرم، تذهیب و نقاشی دخترانش چشم نواز است.

فامیلش ملیحه برادران کارهای چهل تکه و چرم را برای ارائه آورده است. او که دبیر هنرستان است، می گوید: از طریق مسوول مدرسه مطلع و تشویق به شرکت شدم.

برادران می افزاید: بالاترین سودی که این نمایشگاه برای من داشت این بود که تمام دانش آموزان 10 سال پیشم را دیدم، لذت بردم، برای آنها هم انگیزه شد، ضمن این که چند تا سفارش هم گرفتم.

وی معتقد است: جوانان با حضور در این نمایشگاههای محلی با جامعه و بازار آشنا شده و در کارآفرینی شان موثر است.

وی می افزاید: ما می توانیم روی دست چینی ها بلند شویم، فقط باید خودمان را باور کنیم و این محله های ارائه و فروش هم دائمی باشد.

بعد کیفش را نشانم داده و ادامه می دهد: من 6 سال است کیف نخریدم نه این که تمکن مالی نداشته باشم، بلکه دوست نداشتم جنس غیر ایرانی بخرم، این بود که خودم کار با چرم را یاد گرفتم و درستش کردم.

یک دست صدا ندارد

کارشناس امور اجتماعی منطقه 2 شهرداری مشهد، مدیر این نمایشگاه است. وقتی نقطه نظرات غرفه داران را برایش تعریف می کنم، می گوید: شروعش با ما بود، اما رسانه ها و دیگر متولیان امر بایستی پی گیری و استمرارش ببخشند.

امیر طالبیان می افزاید: ادارات تعاون، فنی حرفه ای، بهزیستی و اداره کار و امور اجتماعی متولیان اصلی ایجاد دائمی چنین فرصتهایی برای مشاغل خانگی اند.

وی اظهار می دارد: ما آمادگی داریم در بوستانها به این زنان و مردان هنرمند فضا بدهیم اما برنامه ریزی و اجرایش را آن سازمانهایی که اشاره کردم؛ بایستی پی گیر باشند.

وی ایده پردازی شهرداری را به اقیانوسی با عمق کم توصیف می کند و می افزاید: در امور فرهنگی و هنری شهرداری ورود خوبی پیدا کرده اما به لحاظ ادامه و اجرا نمی تواند در کار بقیه سازمانها و ادارات دخالت داشته باشد.

وی هدف برپایی نمایشگاه مشاغل خانگی محلات را پیشگیری از آسیبهای اجتماعی در قالب طرحهای ایستگاههای سلامت قبل از ماه رمضان وتور اجتماعی بازدید از مراکز سالمندان و معلولان می داند و تصریح می کند: طرح مشاوره های گروهی هم با استقبال شهروندان مواجه شد.

وی ایجاد کارگاهای بازاریابی و افزایش بهره وری، چتر سلامت و غرفه پیشگیری از سالک را در این برنامه از دیگر شاخصه هایی معرفی کرد که می تواند برای غرفه داران و عموم مردم اثر بخش باشد.

طالبیان یادآور می شود: زمان ثبت نام از توانمندان خانگی، دو برابر ظرفیت تقاضا داشتیم که متاسفانه نتوانستیم همه را دعوت کنیم.هم اکنون هم مراجعات بسیاری وجود دارد که نمی توانیم وعده نمایشگاه بعدی را بدهیم؛چون مطمئن از اجرای مجدد نیستیم.

............................

گزارش: عزت خیابانی

برگزاری نمایشگاه مشاغل خانگی در مشهد/هنرمندانی که صفر را صد می کنند

مطالب مشابه :

6- مشاغل خانگي(قالي بافي)

مشکلات وام مشاغل خانگی در دلفان / دست رد بانکها به سینه متقاضیان

برگزاری نمایشگاه مشاغل خانگی در مشهد/هنرمندانی که صفر را صد می کنند

زنانی که با وجود بی مهری‌ها قالی ایرانی را سرافراز کردند/

شرایط حفظ اشتغال ۹ هزار بافنده فرش دستباف نهاوند

نتایج آزمون قالی بافی و صنایع دستی 93/7/3

برنامه آزمون عملی قالی بافی

سودجویان تیشه بر دار قالی بروجرد زدند/ افول صنعتی از عرش به فرش!

قالیبافان مشکلات جسمی و بینایی دارند/ گره‌هایی رایگان بر پود جان

مسکن پارسا تالش