این روزها...

توجه!! لطفا چند دقیقه تامل و تمرکز همین!

این روزها ستاره های آسمان شهرمان از دود آدمها دائم سرفه می کنند!

این روزها تسبیح ها مشتری ندارند و موبایلهای اندروید و ویندوز وقت ذکرمان با خدا که هیچ دست مهر مادر و نگاه مهربان پدر را ازما دزدیده اند!!

این روزها هر روز بیشتر از دیروز دپرس! میشوم و خنده های دل دردآور را در قاب عکس خاطرات در کمد خوبی ها قاب کرده ام!

این روزها مهم نیست که چقدر از دنیای اینترنت و فضای مجازی و هزاران چاله های اینترنتی بدانم یا ندانم!! فقط باید در فیس بوک پیج داشته باشم و لیست فریندم بالای 1000 باشد و لایک های پست هایم خیره کننده!!

این روزها دیوار های اتاق با طرح هایی هزار رنگ زود تکراری می شوند و دیوار سفید و ساده زندگی طرفدار ندارند!!

این روزها جمعه ها به اندازه ی سه دقیقه قبل اخبار 22 شبکه ی سوم مان امام زمانی می شود و حلیم دعاهای ندبه اگر حذف شوند؛ ندبه قاصدک مصنوعی مژده دهنده یار مبدل می شود...!

این روزها شب ها وقت میهمانیست در جایی که تو محو نور صفحه ی یک ال سی دی یا ال ای دی محو چت در وایبر و لاین و وی چت و تانگو و امثال آن شده ای

و در خانه ی مادربزرگ تنها شبکه ی آی فیلم است که از خاطرات قدیم حرف می زند!!!

این روزها فتوشاپ از صفحه های رایانه ها به دست آرایشگران و دکترهای پوست بیرون آمده و زیبایی ها دیگر در جستجوی عطر گل ها یا مهربانی به آنان که نیازمند مهربانی هستند یافت نمی شود!

این روزها دعاهایمان نیز تنها وقت های خاص یک پیامک میشود و با مرام هایشان می نویسند ارسال به 5 نفر غیر از خودم!!

این روزها....

ولی معبود مهربان من و امام زمان من!!!

بچه های نسل امروز معلمانشان از نسل دیروزی بوده که شما معلم مکتبشان بوده اید و از دیروز برای ما امروزیها درس فردا را از شما یاد داده اند ...

مبادا فکر کنی الهه زندگانیم که ای وای...

چقدر بد شده ایم!!!

مبادا فکر کنی محبوب من که خوشا به حال دیروزی ها که گناهشان معلوم بود و شیشه خورده نداشتند!!

قربان رحمانیتت مبادا ابرهای بارش رحمتت را از ما بدها سلب کنی و ملکه ی عذابت را بر زندگانی ما بفرستی و بگویی که اینان لیاقت مهربانی های مرا ندارند!!

مبادا قربان امام زمانت به برکت!گناهان ما تعجیلش را به تاخیر اندازی!

معبود مهربان من میدانم که تنهایی!!!

میدانم بندگی که نمیکنم بندگان خوبت راهم از در به در میکنم!!

می دانم نماز 5 دقیقه ایم که هر از گاهی به کمر میزنم!! هر کسی یا چیزی در آن یاد میشود الا تو!!

و تو چنان با شوق به سمت من می آیی که گویا جز من بنده ای نداری

وچه دردناک است زمانی که در وقت نماز

به من میگویی

بنده ی من؟!

به کدامین سو نماز می گذاری؟!!

و فرشتگان الهی از خجالت

آب میشوند...

وای

بر من...

تقدیم به همه ی آنان که خوبی ها را دوست می دارند و خدا پادشاه خوبیشان است

به امید فرج محبوبمان

(*هرگونه کپی از این مطلب اشکال که ندارد ثواب هم دارد بدون ذکر منبع!*)

www.entezar8.blogfa.com

این روزها...

مطالب مشابه :

فیش حقوقی

نحوه ورود به دانشگاه فرهنگیان

ترم تابستانه دانشگاه فرهنگیان

این روزها...