خطرات احتمالی کار با چوب و راه های پیشگیری ان. ایین نامه حفاظتی صنایع چوب . گرداورنده :امید گرجی پا
ا
مقدمه :
نجاری و کار با چوب، از شغل‌های قدیمی است که طرفداران خودش را دارد. این روزها در هر خانه‌ای یک وسیله چوبی دیده میشود که برای استفاده یا زیبایی به‌کار برده میشود. به نظر شما کار با چوب هم می‌تواند خطرناک باشد؟ این بار می‌خواهیم سلامت نجارها و مخاطرات کار با چوب را بررسی کنیم.
عواملی که برای سلامتی انسان مضر هستند عبارت هستند از :
1- گرد و غبار
یکی از مشکلات اساسی که کارگران کارگاههای چوب‌بری با آن مواجه هستند، وجود گرد و غبار چوب، در فضای کارگاه‌هاست. استنشاق گردوغبار چوب می‌تواند ناراحتی‌هایی برای این افراد به‌وجود آورد. بهترین راه مبارزه با این گرد و غبار، جلوگیری از تولید آن یا خنثی کردن آن قبل از انتشار در محیط کار است. وقتی گرد و غبار در هوا پخش شود، کنترل آن مشکل‌تر خواهد شد. برخی دستگاههای چوب‌بری طوری طراحی و ساخته شده‌اند که با داشتن سیستم مکش در لحظه برش چوب، گرد و غبار را جمع آوری کرده و اجازه پخش آن را در هوای کارگاه نمیدهند. این بهترین روش برای کنترل گرد و غبار در یک کارگاه نجاری است. استفاده از تهویه‌های عمومی هم می‌تواند به تخلیه گرد و غبار از فضای کارگاه کمک کند، به شرط اینکه در انتخاب و نصب آن از متخصص تهویه کمک گرفته شود . گاهی نصب سیستم تهویه نامتناسب علاوه بر صرف هزینه خرید و نصب و مصرف انرژی، هیچ بهره وری نخواهد داشت و با انتقال گرد و غبار، شرایط پرخطری برای کارکنان ایجاد می‌کند. یکی از راه‌های دیگر کنترل گرد و غبار، استفاده از رطوبت است. رطوبت در هوای کارگاه به سنگین شدن گردو غبار و ته‌نشینی سریع‌تر آن کمک می‌کند. راه دیگر، تمیز کردن کف کارگاه به طور مداوم است. هنگام تمیز کردن از سیستم‌های مکشی گرد و غبار استفاده کنید و از روش‌هایی که باعث انتشار گرد و غبار در محل کار میشود، کمک نگیرید.
2- کهیرهای شغلی
کارگران چوب‌بری که با درخت کاج در تماس هستند، بر اثر تماس با کرم‌های انگل این درختان دچار کهیر میشوند. کرک‌های ریز این کرم‌ها در پوست فرو رفته، باعث ترشح هیستامین میشود و پلاک‌های کهیری به‌وجود می‌آورد.
3- آلرژی‌های پوستی
چوبهای خارجی از عوامل ایجاد آلرژی و حساسیت در نجاران و مبل‌سازان هستند. گاهی چوبهای محلی هم آلرژی‌زا هستند مثل اگزمای گسترده و وسیع ناشی از خزه درخت بلوط و درماتیت آلرژیک ناشی از تماس با عصاره درخت کاج و آلرژی به درخت صنوبر. گاهی اوقات نیز کارگران نجاری به علت استفاده از چسب‌ها، حلالها، روغن‌ها و مواد شیمیایی دچار آلرژی و تحریکات پوستی میشوند.
4- آلرژی‌های تنفسی
این بیماری بیشتر بین کارگرانی دیده میشود که با قطعات چوب درخت افرا که از مدتی قبل بریده شده‌اند، سر و کار دارند. در این نوع درخت، بین پوسته و تنه در طول زمان کپک ایجاد میشود و این کپک‌ها ایجاد تحریکات تنفسی می‌کند.
5- سرطان‌ها
نمونه‌هایی از سرطان و تومور در حفره‌های بینی و سینوس‌ها بین کارگران مبل‌سازی و چوب‌بری‌ها دیده شده است. انواع دیگری از سرطان مثل سرطان لوله گوارش و لوسمی هم بین کارگرانی که با چوب سر و کار دارند، مشاهده شده است اما اثر سرطان‌زایی گرد و غبار چوب ثابت نشده است و به نظر می‌رسد موادی که در تهیه و آماده‌سازی چوب به کار می‌رود، علت به‌وجود آمدن سرطان باشد. گاهی استنشاق گرد و غبار چوب، باعث ایجاد تومور بدخیم در بینی میشود. این تومور بین افراد 50 تا 60 ساله که به مدت 40 سال یا بیشتر با انواع چوب سر و کار داشته‌اند، مشاهده شده است. در تماس‌های کمتر از 20 سال، موردی از این بیماری مشاهده نشده است.
6- وسایل حفاظت فردی
وسایل حفاظت فردی تنها قادرند شخصی را که از آنها استفاده می‌کند محافظت کنند، آن هم به شرط اینکه فرد وسایل را به طور صحیح به کار ببرد اما کنترل‌های مهندسی می‌تواند تمام افراد را در یک کارگاه از خطرات دور نگه دارد. در صورت استفاده از وسایل حفاظت فردی باید نوع مناسب را انتخاب کنید و لزوم استفاده از این وسایل و طریقه استفاده صحیح از آنها را به کارگران بیاموزید.
7- حوادث کاری
طبق مطالعات انجام شده روی 1000 مورد حادثه در کارگاههای نجاری مشخص شده است، 4 درصد حوادث هنگام کار با ماشین برش چوب با تیغه‌های باریک، درصد بیشتری به علت گیر کردن لباس یا آستین آن به تیغه چوب بری و تعدادی دیگر نیز به علت سهل‌انگاری هنگام تمیز کردن دستگاه یا گذاشتن و برداشتن قطعات چوب روی میز کار، قبل از توقف کامل دستگاه اتفاق افتاده است.
8- صدا
صدای اضافه در محیط کار باعث کاهش موقت یا دائمی شنوایی میشود. حداکثر زمانی که ما می‌توانیم در محیط کار با صدای 85 دسی بل فعالیت کنیم، 8 ساعت است. صدای تولیدی از دستگاه اره و ماشین چوب بری هنگام برش قطعات معمولا 95 تا 105 دسی بل است. اقداماتی مانند تعمیر به موقع، سفت کردن پیچ‌ها و تراز کردن دستگاه روی زمین تا 10 دسی بل به کاهش صوت کمک می‌کند. سعی کنید در زمان‌های لازم دستگاهها را روشن کنید. اگر در کارگاه همیشه دستگاه را روشن می‌گذارید، از گوشیهای حفاظتی استفاده کنید و در ساعاتی که با دستگاه ها کار نمی‌کنید، به مکان دیگر کارگاه که صدا کمتر است، بروید تا در معرض صدای اضافه قرار نگیرید.
کار با ابزارهای نجاری و ماشین چوب بری
کار با ابزارهای نجاری و ماشین‌های چوب‌بری اگر به طور صحیح انجام نشود، می‌تواند خطرناک باشد. تنها با دستگاه‌هایی کار کنید که طرزکار با آن را آموزش دیده‌اید.
دستورالعمل سازنده دستگاه را به دقت مطالعه کنید. مطمئن شوید طرز کار با دستگاه و ابزارهای دیگر را یاد گرفته‌اید و اگر در این‌باره سوالی دارید، قبل از کار با دستگاه بپرسید تا مشکلی برایتان ایجاد نکند.
(نکات ایمنی کار با چوب)
هنگام کار با ماشین چوب بری نکات زیر را رعایت کنید:
* از عینک ایمنی و در صورت لزوم، از ماسک استفاده کنید.
* از گوشیهای حفاظتی متناسب با سطح صدای موجود در محیط کارتان استفاده کنید. اگر شما صدای فردی را که در فاصله یک متری شما قرار دارد، به سختی می‌شنوید سروصدای محیط کارتان بالاست و ممکن است به شنوایی شما صدمه وارد شود .
* برای محافظت دست‌ها هنگام حمل قطعات چوب از دستکش استفاده کنید ولی هنگام کار با قطعات گردان ماشین چوب‌بری دستکش خود را از دست خارج کنید.
* دستگاههای چوب‌بری، دارای حفاظ‌هایی برای ایمنی بیشتر هستند. هیچ‌گاه این را به بهانه انجام راحت‌تر یا سریع‌تر کار باز نکنید. دقت کنید که حفاظ ماشین سالم بوده، در موقعیت صحیح خود نصب شده باشد . اگر دستگاه شما فاقد حفاظ است، در اولین فرصت یک حفاظ مناسب برای آن تدارک ببینید .
* قبل از استفاده از ماشین آن را یک بار چک کنید. تیغه چوب بری باید سفت و محکم بسته شده و کاملاً سالم باشد. کلید روشن و خاموش کردن دستگاه باید به راحتی در دسترس باشد و همچنین باید در وضعیتی قرار داشته باشد که به طور تصادفی روشن یا خاموش نشود . برای این منظور، لازم است یک برجستگی، دور تا دور کلید روشن و خاموش کردن دستگاه وجود داشته باشد.
* اره‌ها و تیغه‌ها را همیشه تیز نگه دارید تا به راحتی عملیات برش را انجام دهند و نیازی به وارد کردن فشار اضافی نداشته باشند.
* برای تعمیر، تمیز کردن یا آموزش کار با دستگاه و نشان دادن قطعات به دیگران، بهتر است دستگاه را خاموش کنید و برای کلید روشن و خاموش نیز یک قفل ایمنی بگذارید تا کسی بدون اطلاع شما آن را روشن نکند.
* برای بیرون کشیدن یا هدایت قطعات چوب از زیر تیغه اره از گیره‌های مخصوص استفاده کنید و دست خود را تا نزدیکی تیغه نبرید.
* محیط کار خود را تا حد مناسب روشن نگه دارید تا جزئیات کار را به راحتی ببینید. منابع روشنایی را طوری نصب کنید که خیرگی و چشم زدگی ایجاد نکنند.
* اطراف هر دستگاه فضای کافی در نظر بگیرید تا قطعات چوب، هنگام کار به افراد و تجهیزات برخورد نکند.
* دستگاههای برش چوب باید به سیستم جمع آوری گرد و غبار مجهز باشند.
* دستگاهها را از نظر ایمنی برق بررسی کنید. وضعیت سیمها و سیستم اتصال به زمین را هر چند وقت یک بار به دقت بررسی کنید.
* کف کارگاه را همواره تمیز نگه دارید. اشیا را در مسیر رفت و آمد نگذارید و هر وسیله را در جای مخصوص خود قرار دهید. رعایت نظم و انضباط در کارگاه، از بروز جراحات و حوادث ناشی از لیز خوردن و افتادن جلوگیری می‌کند.
هنگام کار با ماشین چوب بری کارهای زیر را انجام ندهید:
* لباسهای آستین بلند و گشاد نپوشید. گردن بند، دستبند و انگشتر خود را هنگام کار با ماشین کنار بگذارید.
* تا زمانی که دستگاه به طور کامل متوقف نشده، اقدام به تمیز کردن آن نکنید.
* وقتی دستگاه به طور کامل متوقف شد، آن را با یک برس تمیز کنید.
* از سیستم هوای فشرده برای تمیز کردن دستگاه یا لباس‌هایتان استفاده نکنید.
* دستگاه را هنگام روشن بودن جابه‌جا نکنید.
* هنگام کار سیگار نکشید.
* از ترساندن یا شوخی کردن با کسی که با دستگاه چوب بری کار می‌کند، بپرهیزید.
* اگر تعادل خود را از دست دادید سعی نکنید با دست جایی از دستگاه را بگیرید، چون ممکن است این کار خطر بزرگتری برایتان ایجاد کند.
* هنگام کار با ماشین چوب بری دستکش دست نکنید، چون ممکن است تیغه دستگاه دستکش را به خود بپیچاند و برای شما حادثه ایجاد کند.
وسایل حفاظت فردی:
تمام تجهیزات و لباسهای حفاظتی باید با طراحی های متناسب با نوع کاربرد، تولید شده و در شرایط بهداشتی و به شیوه صحیح نگهداری شوند. تنها مواردی از این تجهیزات و لباسهای قابل استفاده و مورد پذیرش می باشند که استانداردهای NIOSH و ANSI و OSHA را دارا باشند.
به دلیل تنوع سایزPPE ها در هنگام انتخاب آنها ، باید سایز مناسب با کارگر انتخاب گردد تا استفاده از آنها به راحتی صورت پذیرد.
تنه
لباسهای کار نه از جهت ایمنی که برا ی بهداشت کارگر هستند. این لباسها سالی 2 دست توسط کارفرما تهیه و به کارگر داده میشود. از شرایط لباس کار که به اندازه و سایز مناسب کارگر بوده و قسمت آزاد نداشته و لبه های شلوار آن دوبله باشد.
چشم و صورت
برای جلوگیری از آسیبهای چشمی ، باید کلیه افرادی که ممکن است در معرض خطر باشند ، از جمله کارگران در معرض خطرات
موادی چون ذرات اجسام موجود در هوا ، فلزات گداخته و مذاب ، مایعات اسیدی و شیمیایی ، گازها و بخارات ، تعلیق های اجسام در هوا بصورت گرد و غبار ... از عینکهای ایمنی و محافظ صورت استفاده کنند.
ملزومات محافظهای چشم و صورت بصورت زیر تعیین میگردد:
1. طراحی آنها به شکلی باشد که محافظتی معادل نوع خطرات موجود فراهم آورند.
2 . با توجه به نوع و مقتضیات کاری ،شرایط مطلوب و راحتی را در حین استفاده برای کارگران فراهم آورند.
3 . سایز و نوع آنها به گونه ای باشد که برای دید کارگران ایجاد مشکل ننماید.
4 . با دوام باشند.
5 . قابلیت ضدعفونی و گندزدایی را داشته ، به راحتی قابل شستشو باشند.
6. در صورت استفاده از عینک طبی ،قابل استفاده در روی این عینکها باشد.
در کلیه مکانهای خطر ساز محیط کار ، محلهایی برای شستشوی چشم و صورت در هنگام تماس با مواد شیمیایی خورنده و یا وقوع سایر خطرات باید تعبیه گردد. وجود جعبه کمکهای اولیه نیز در این نوع مکانها ضروری می باشد، زیرا هرگونه تأخیر در رساندن کمکهای اولیه به فرد حادثه دیده از ناحیه صورت و بخصوص چشم ، ممکن است منجر به بروز صدمات جدی و دائمی در فرد حادثه دیده گردد.
سرو گردن
برای محافظت سر و پوست آن از پارگی و جراحت ، حاصل از تماس با اشیاء تیز باید از محافظهای جمجمه سر و همچنین کلاه های ضد ضربه استفاده نمود .
کارگران شاغل در بخش بسته بندی ، باراندازی و باربری ،ساختمان سازی ، عملیات برش ، خطوط تولید و تعمیرماشین آلات ، انبار، چوب بری ، جوشکاری ، نجاری ، لوله کشی ، سخت افزار و... شامل این افراد هستند. کلاههای ایمنی با وزنی حدود400 گرم ،حداکثر تا 3 سال قابل استفاده هستند.
دست
در هنگام مواجهه با خطرات حاصل از تماس با مواد شیمیایی ، پارگی و بریدگی دست ، خراش و ساییدگی ، سوختگی ، سوراخ شدن ، تماس با مواد بیولوژیکی و همچنین در حضور دماهای مضر بسیار بالا ، باید از دستکش های مناسب استفاده شود.
انتخاب دستکش باید بر اساس مشخصه‌های کار مورد نظر ، شرایط کاری ، طول مدت استفاده و حضور خطرات مختلف باشد .در هنگام استفاده از دستکش ، توجه به این نکته که: «جنس تمامی دستکش ها بگونه ای است که سرانجام پس از مدت معینی مواد شیمیایی را به داخل خود نفوذ خواهند داد» ضروری می‌باشد ؛ به همین دلیل قبل از مصرف ، باید ضخامت زمان و سرعت نفوذ مواد شیمیایی در آنها مشخص شده باشد تا بتوان زمان انقضای آنها را تعیین نمود .
اداره OHS می‌تواند در مورد فوق و همچنین در زمینه تعیین جنس دستکش‌های مصرفی در برابر مواد شیمیایی خاص ، مساعدت نماید.
مثلا جهت شغل جوشکاری دستکشها از جنس چرم یا اشبالت و تماس با بنزن pvc باشد.
گوش
در مشاغل مواجه با سرو صدای بالاتر از حد مجاز ، افراد جهت حفاظت از سیستم شنوایی و جلوگیری از افت شنوایی باید از گوشیهای ایمنی استفاده کنند.این گوشیها به دو صورت کلی موجود میباشند:
1 . ear muff (روگوشی)
2 . ear plug (توگوشی)
هر کدام از گوشیها دارای مزایا ومعایبی به شرح زیر هستند:
روگوشیها سنگین، آسان ، فرکانس بالا راکاهش اما در حد مکالمه را تغییر نمیدهند، اما در محیطهای گرم استفاده از آنها مشکل است.
توگوشیها سبک، ارزان، اما باعث عفونت گوش و حساسیت میشوند.
این در حالی است که تو گوشیها حدود30-25 دسیبل کاهش صدا را دارند وحتی کاهش تراز شدت صوت رو گوشیها بیشتر از تو گوشیهاست.
پا
استفاده از کفشهای ایمنی جهت جلوگیری از آسیب وارده به پا الزامی است . آسیب شامل سقوط اشیاء روی پا، خراشیدگی، سوختن با مواد مذاب و ... است.
در صنایع و محیط هایی چون معدن و ذوب کاری کفش پنجه فولادی، کاربا مواد خورنده و برقکاری کفش لاستیکی و گتر حفاظتی در مواجه با ترشحات اسیدی و قلیایی ، جرقههای آتش و ریختن مواد مذاب توصیه میشود. (کفشهای پنجه فولادی در حدود1500 پوند وزن را تحمل میکنند.)
دستگاه تنفس
جهت جلوگیری از آسیب ، حساسیت ریوی ماسک تنفسی توصیه میشود.
ماسکها به دو شکل کلی ضد گازو بخارو ضد گرد و غبار تقسیم میشوند.
ماسکهای فیلتر دار ضد گرد وغبار، از جنس پنبه ، دستمال کاغذی و الیاف مختلف میباشند که با گرفتن ذرات ، از ورود آنها به ریهها و کیسههای هوایی جلوگیری میکنند.
ماسکهای ضد گازو بخار، آغشته به مواد شیمیایی خنثی کننده گازو بخار از آسیب جلوگیری میکنند.
(لازم به ذکر است که در محلهای کمبود اکسیژن مثل حریقها ماسک مجهز به کپسول اکسیژن استفاده شود.)
تنه و سینه
برای این منظور پیش بند ایمنی پیشنهاد میگردد. بیشتر این پیش بندها در محیطهای مواجه با مواد خورنده استفاده میشوند که باید نسوز بوده و تمام سینه را بپوشاند. در پرتوها 40-30 سانتی متر پیش بند پایین تر از کمر را باید بپوشاند.
قوانین، مقررات و آئین نامه ها > آئین نامه های حفاظت و بهداشت کار
آیین نامه حفاظتی صنایع چوب
فصل اول ) مقررات عمومی :
ماده 1
- کلیه کارگران شاغل در کارگاه بایستی با عملکرد دستگاههای موجود و خطرات احتمالی آنها آشنایی داشته و همچنین آموزشهای لازم را دیده باشند.
ماده 2
- تراشه های چوب – خاک اره ها و غیره بایستی مرتباً از محل کارگاه خارج شوند تا کف کارگاه و محیط کار همواره تمیز و عاری از هر گونه ضایعات باشد.
ماده 3
-دستگاههای نجاری مجهز به تهویه موضعی باشند تا از انتشار و تجمع ضایعات چوب و خاک اره در کارگاه بویژه بر روی قسمتهای مختلف دستگاه جلوگیری شود.
ماده 4:
کلیه کانالها و گودالها – حفره ها و شیارهایی که در کف کارگاه و نزدیک به ماشین های اره جهت قرار دادن وسائل انتقال چوب (ترانسپورتر) یا برای آب روها احداث شده باید به وسیله نرده یا حفاظ مناسب محفوظ شود.
ماده 5
- قسمتهای انتقال دهنده نیرو مانند تسمه فلکه ها – چرخ دنده ها – زنجیر ها – نقاله ها فلکه های اصطحکاکی – بازوهای لنگ – غلطکها و همچنین دیگر قسمتهایی که امکان درگیری با لباس کار و یا بدن کارگر را دارند بایستی به حفاظ مناسب ، محکم ، مقاوم و ایمن مجهز شوند.
ماده 6
- نظافت – تعمیر – سرویس و تنظیم دستگاههای مختلف نجاری و درودگری و غیره بایستی فقط زمان خاموش بودن دستگاه صورت پذیرد.
ماده 7
- به کارگران شاغل در این صنعت بایستی به تناسب نوع فعالیت و کار وسائل حفاظت فردی متناسب مانند لباس کار – کلاه ایمنی – ماسک تنفسی – کفش کار – عینک – دستکش – گوشی – حفاظ طلقی صورت و غیره تحویل داده شود.
ماده 8
- تنظیم حفاظ ها یا وسائل هدایت کننده چوب هنگام روشن بودن دستگاهها ممنوع است.
ماده 9
- تجهیزات برقی ماننده تخته کلیدها – کلیدهای چاقویی و غیره بایستی بنحو مطمئن و ایمن در داخل محفظه مناسبی نصب گردد و پیرامون آنها بر روی زمین فرش عایق گسترده شود.
ماده 10
- در اطراف دستگاههای نجاری و در نقاط خطر آفرین آنها بایستی کلیدهای قطع اضطراری برق بطور مشخص و به تعداد کافی نصب و در دسترس کارگران قرار گیرد تا در هنگام بروز خطر قابل استفاده باشد.
ماده 11
- حذف کردن حفاظ ها ، گیرها و هر گونه تجهیزات جانبی ایمنی ، از دستگاههای نجاری ممنوع می باشد.
ماده 12
– برای راندن و هل دادن قطعات چوب در هنگام کاربا دستگاه رنده یا اره و موارد مشابه بایستی از دستگیره مخصوص بار دادن استفاده نمود.
ماده 13
- در ماشین های اره چوب بری ، الکتروموتور و یا قسمت محرک دستگاه بایستی دارای قدرت کافی باشد تا احتمال گیر کردن تیغه اره درداخل چوب از بین برود.
ماده 14
- دنده های اره باید متناسب با جنس چوب و نوع برش باشد.
ماده 15
- تیغه اره باید بدون ترک بوده و به بهترین وضع نگهداری شود و چپ و راست کردن و تیز کردن آن دقیقاً انجام گردد.
ماده 16
- فاصله بین دیوار و میز کار نباید از 45 سانتی متر کمتر باشد و در صورتی که این فاصله را برای عبور کارگر در نظر گرفته باشند از 90 سانتی متر کمتر نباشد.
ماده 17
- فاصله بین سطح میز کار و سقف کارگاه یا اشیاء و وسائلی که به سقف نصب شده نباید کمتر از 2 متر باشد.
ماده 18
- در محل هایی که عبور از روی غلطک ها و نوارهای نقاله ضروری باشد باید پله ها یا پل هایی تعبیه گردد که مجهز به نرده حفاظتی باشد.
ماده 19
- لباس کار کارگران بایستی به نحوی باشد که علاوه بر سهولت و راحتی در انجام کار ، از درگیر شدن قسمتهای مختلف آن با قطعات گردنده و متحرک دستگاهها جلوگیری بعمل آورد.
ماده 20
- از قرار دادن هر گونه مواداعم از مواد اولیه یا در دست ساخت یا تولید شده در مسیر حرکت
وسائل متحرک و عبور و مرور کارگران در کارگاه خودداری گردد.
ماده 21
- کلیه سیمها و کابلهای برق اضافی از محیط کارگاه بایستی جمع آوری گردد و لازم است سیمها و کابلهای مورد استفاده از داخل کانالها و یا لوله های مخصوص و مناسب عبور داده شود.
ماده 22
- تخته ها و الوارها باید به گونه ای به دیوار تکیه داده شود که احتمال سقوط و لغزش آنها وجود نداشته باشد.
ماده 23
- دیواری که برای تکیه دادن تخته ها و الوارها استفاده می شود بایستی استقامت و استحکام کافی متناسب با بار وارده را داشته باشد.
ماده 24
- تخته های نئوپان و موارد مشابه بایستی بصورت افقی بر روی زمین قرار داده شوند و در صورتی که لازم است بطورعمودی قرار گیرند باید از تکیه گاههای مطمئن مانند خرک استفاده شود.
ماده 25
- تنه درخت – الوار – چوب و تخته و همچنین تولیدات کارگاهی بایستی در محل مناسب به نحو ایمن نگهداری شوند تا از سقوط و لغزش آنها ممانعت به عمل آید.
ماده 26
- برای جلوگیری از وصل شدن ناگهانی برق و حرکت نمودن دستگاه بایستی حتماً در مسیر اصلی برق از کنتاکتورهای مناسب استفاده شود.
ماده 27
- کارفرمایان یا مسئولین واحدها موظفند از ورود افراد متفرقه به قسمتهای مختلف کارگاه جلوگیری نمایند.
فصل دوم ) اره های تسمه ای یا اره فلکه :
ماده 28
– کلیه قسمتهای اره فلکه شامل فلکه های بالا و پائین ، نوار اره دربالا و پائین میز و همچنین فلکه و تسمه فلکه الکترموتور و غیره بایستی دارای حفاظ دائمی مناسب – محکم و مقاومی باشند.
ماده 29
– حفاظ فلکه پائینی اره تسمه ای باید تا سطح زمین ادامه داشته و طوری ساخته شود تا از ورود اجسام خارجی به زیر فلکه جلوگیری گردد و در صورت لزوم به عنوان محفظه مکنده خاک اره نیز از آن استفاده شود .
ماده 30
- اره تسمه ای باید دارای وسیله تنظیم کننده خودکاری باشد تا کشش تیغه اره را تنظیم
کرده و از شل شدن غیر عادی آن در حین کار جلوگیری کند.
ماده 31
- حفاظ فلکه بالایی اره تسمه ای باید حداقل 10 سانتی متر بالاتر از طوقه فلکه آن شروع شده و تا پائین ترین نقطه طوقه فلکه ادامه یابد .
ماده 32
- در موقع سوار کردن یا برداشتن تسمه اره باید آن را دقیقاً مورد معاینه قرارداد تا ترک یا عیب دیگری نداشته باشد .
ماده 33
- ناف و بازوها و طوقه فلکه های دستگاه اره تسمه ای همچنین پیچ ها و پرچهای آن باید حداقل ماهی یک مرتبه بازرسی شده و با زدن ضربه فلکه های ترک دار و معیوب مشخص و از کار خارج شوند.
ماده 34
- ضخامت طوقه فلکه های دستگاههای اره تسمه ای در قمستی که فشار نوار اره موثر است باید حداقل 16 میلیمترباشد.
ماده 35
- برداشتن تسمه از روی فلکه و همچنین جمع کننده قطعات شکسته تسمه قبل از توقف کامل ماشین ممنوع است .
ماده 36
- سرعت دورانی فلکه های مربوط به تسمه اره نباید از حد مجاز درج شده بر روی پلاک مشخصات دستگاه تجاوز کند.
ماده 37
- از بکار بردن تسمه های معیوب یا ترک دار جداً خودداری گردد.
فصل سوم ) اره های گرد:
ماده 38
– اره گرد چوب بری باید دارای حفاظ هایی طبق شرایط زیر باشد :
الف – حفاظ تیغه اره قابل تنظیم باشد و طوری تیغ را بپوشاند که هنگام کار دندانه های آن در دسترس نباشد
ب – سطوح جانبی حفاظ تا حد امکان به صفحه اره نزدیک باشد
ج – حتی المقدور نزدیک به محل برش سوار شود.
د – روی سطح جانبی حفاظ علامتی رسم شود که وضع تیغه اره را در زیر محفظه آن مشخص کند .
ه – جنس حفاظ باید از مصالح نرم انتخاب شود یا پوشش داخل آن از فلز نرم باشد تا اگربه صفحه
اره برخورد کند باعث شکستن دندانه آن نشود.
و- حفاظ باید اصولاً طوری ساخته شود که متصدی دستگاه از خطر تماس با دندانه های اره و پرتاب شدن خرده چوب یا دندانه های شکسته اره محفوظ بماند.
ماده 39
- تیغه جداکننده دستگاههای اره گرد باید به نحوی باشد که به طور موثر عمل خود را انجام دهد.
ماده 40
- تیغه جدا کننده باید درقسمت عقب صفحه اره گرد قرار گیرد و دارای شرایط زیر باشد:
الف – از شیاری که اره در چوب ایجاد می کند کمی نازک تر و از صفحه اره کمی ضخیم ترباشد .
ب – پهنای آن در سطح میز کمتر از 15 سانتی متر نباشد
ج – ارتفاع آن از سطح میز باید به اندازه 2 تا 5 میلیمتر کمتر از ارتفاع صفحه باشد
د- به طور محکم در قسمت عقب و در یک سطح با صفحه اره نصب شود و فاصله آن با دندانه های اره حتی المقدور کم بوده و در هیچ حالتی از 3 میلیمتر تجاوز نکند.
ماده 41
- انحنای تیغه های جداکننده باید به موازات انحنای صفحه اره گرد باشد .
ماده 42
- در اره های گرد مخصوص برش طولی الوارهای نازک می توان تیغه های جداکننده را ضخیم تر از مورد مذکور در ماده 40 انتخاب کرد.
ماده 43
– دستگاه اره گرد چوب بری باید طوری نصب شده باشد که در حین کار تغییر محل نداده و ایجاد لرزش نکند
ماده 44
- ارتفاع میز اره های گرد چوب بری باید بین 85 تا 90 سانتی متر باشد.
ماده 45
– قسمتی از صفحه اره گرد که زیر میز دستگاه قرار دارد باید حفاظ گذاری شود ممکن است این حفاظ قسمتی از دستگاه مکنده خاک اره را تشکیل دهد
ماده 46
- صفحه اره گرد چوب بری باید کاملاً تیز بوده و سوار کردن روی دستگاه و نگهداری آن بخوبی و با دقت انجام شود . همچنین در فواصل معین مورد بازدید و آزمایش قرار گیرد و درصورت مشاهده عیب و نقص اقدام به پیاده کردن و اصلاح یا تعویض آن بشود.
ماده 47
– استفاده ار صفحات اره گرد معیوب ناقص ممنوع می باشد.
ماده 48
– متصدی دستگاه اره گرد در موقع کار نباید مقابل تیغه اره قرار گیرد.
ماده 49
– اره گرد مضاعف باید دارای صفحه فلزی مشبک یا حفاظ مناسب دیگری باشد که متصدی دستگاه را از خطر اصابت خرده چوب های حاصل از کار اره محفوظ نگاهدارد.
ماده 50
– قرار دادن گوه یا تراشه چوب و غیره برای لنگ نمودن تیغه اره جهت ایجاد شیار و زبانه و امور دیگر ممنوع است.
ماده 51
– تیغه های دستگاههای اره نبایستی از سطح قطعه کار روی میز بیرون بیاید.
فصل چهارم ) دستگاه های فرز و گندگی و رنده :
ماده 52
– ماشین های گندگی و فرز چوب بری باید مجهز به سرپوش های متصل به دستگاه مکنده باشد تا غبار قطعات ریز و تراشه های چوب را از محل تولید به خارج از منطقه عمل ماشین هدایت کند.
ماده 53
– ماشین های فرز و ماشین های چوب بری مشابه آن که بار دادن آنها بطور خودکار ، انجام نمی شود باید دارای حفاظ فرز قلم فرز باشد این حفاظ باید مسیر تراش بزرگترین قلم فرزماشین را پوشانده و به تناسب ضخامت قطعه کار قابل تنظیم باشد.
ماده 54
– محل نصب قلم دستگاه فرز نجاری و ماشین های مشابه چوب بری باید دارای مهره کنترل یا وسائل محکم کننده مشابه باشد تا در موقع کار امکان در آمدن قلم از جای خود و پرتاب شدن نداشته باشد.
ماده 55
– برای تراش دادن قطعات کوچک چوب با ماشین های فرز یا ماشین های مشابه آن باید از دستگاه هدایت کننده یا گیره دسته دار استفاده کرد.
ماده 56
– در هنگام کار کردن با دستگاه رنده بایستی طرفین آزاد تیغه رنده مجهز به حفاظ مناسب باشد.
ماده 57
– در ماشین های کف رنده فاصله آزاد بین لبه دهانه و لبه تیغه رنده نباید از 3 میلیمتر
تجاوز نماید.
ماده 58
– کارفرما مکلف است دستگیره فشاری مناسب در اختیار کارگران قرار دهد تا برای بار دادن قطعات کوتاه در دستگاه گندگی از آن استفاده شود.
ماده 59
– در زمان روشن بودن دستگاه گندگی ، ورود دست یا ابزار آلات یا قطعات چوبی بداخل محفظه گندگی ممنوع است.
ماده 60
– کلیه ماشین های گندگی بایستی مجهز به چنگکهایی باشد که از عقب زدن و پس زدن چوب ممانعت بعمل آورد.
فصل پنجم ) دستگاه های خراطی :
ماده 61
– ماشین های خراطی بایستی در قسمت بالا و روی قطعه کار مجهز به حفاظهای نیم گرد متناسب با نوع قطعه کار باشد.
ماده 62
– آستین لباسکار خراطان بایستی کاملاً به دور مچ دست چسبیده باشد و استفاده از عینک و یا طلق محافظ صورت برای آنها الزامی است.
ماده 63
– کارگرانی که با ماشین خراطی کار می کنند وفق مقررات مندرج در آئین نامه وسائل حفاظت انفرادی می بایست مجهز به وسائل حفاظت انفرادی شوند.
فصل ششم ) پیشگیری از آتش سوزی :
ماده 64
- حلالها ، رنگها و دیگر مواد قابل اشتعال بایستی در مکانهای خاص دور از حرارت – جرقه – تابش نور مستقیم خورشید و محلهایی که احتمال وقوع آتش سوزی دارد نگهداری گردد.
ماده 65
– کپسولهای اطفاء حریق از نظر نوع - تعداد - محل نصب و غیره بایستی با توجه به شرایط کارگاه انتخاب گردند.
ماده 66
– کلیه کارگاههای نجاری و صنایع وابسته بایستی مجهز به سیستم آب تحت فشار مناسب برای استفاده در هنگام حریق باشند.
ماده 67
– محل نصب وسائل اطفاء حریق بایستی بنحوی انتخاب گردد که بسهولت قابل دسترسی
باشد.
ماده 68
– برای کارگاهها و انبارها و غیره با توجه به وسعت و شرایط کارگاه در صورت امکان دتکتورهای مناسب و وسائل پاشنده سقفی با مواد خاموش کننده مناسب نصب گردد.
ماده 69
– انبار نمودن و چیدن قطعات چوب و الوار و دیگر مواد قابل اشتعال در مجاورت بخاریها ممنوع است.
ماده 70
– استفاده از مواد و مصالح قابل اشتعال برای ساختمان کارگاههای نجاری ممنوع است.
ماده 71
– در کارگاهها بایستی از وسائل گرمایشی مناسب و ایمن برای گرم نمودن فضای کارگاه استفاده شود.
ماده 72
– لوله دودکش بخاری ها بایستی به نحو صحیح و اصولی و ایمن نصب و از مجاورت آنها با مواد قابل اشتعال پرهیز گردد.
ماده 73
– استعمال دخانیات و ایجاد آتش روباز در کلیه قسمتهای کارگاهها اعم ازنجاری ، نقاشی ، انبارها و غیره ممنوع است.
فصل هفتم ) کارگاههای روکش چوب و پرس چوب :
ماده 74
– اطراف چاله بخار بایستی بطور ایمن حفاظ گذاری گردد.
ماده 75
– در کارگاههای تولید روکش چوب بایستی از نردبان مناسب و ایمن برای دسترسی به کف چاله بخار استفاده شود.
ماده 76
– اشتغال بکار کارگران در قسمت چاله بخار بصورت انفرادی ممنوع است.
ماده 77
– کارگران شاغل در قسمت چاله بخار بایستی از لباس کار مناسب و کلاه ایمنی استفاده کنند.
ماده 78
– در دستگاههای پرس چوب بایستی به تعداد افرادی که با دستگاه کار می کنند کلید های قطع اضطرای وجود داشته باشد و یا به سیستم چشم الکترونیک تجهیز شوند تا در هر صورت به
محض ورود قسمتی از بدن کارگران به منطقه خطر ، دستگاه متوقف شود.
ماده 79
– کلیدهای فرمان دستگاههای پرس چوب بایستی بنحوی نصب شوند که هر دو دست کارگر از منطقه خطر دور باشد.
فصل هشتم ) مقررات متفرقه :
ماده 80
– سه نظام ماشین مخصوص مته و توتراشی چوب باید بدون زائده و برجستگی باشد.
ماده 81
– انتهای قسمتهای گردنده مانند سه نظام دستگاههای اره سه کاره و غیره بایستی حفاظ گذاری گردند.
ماده 82
– در ماشین های مته افقی ، قائم و شعاعی تک محوره ساده که روی آن مته یا قلم توتراشی و یا قلاویز برای عملیات مختلف نصب می شود باید قسمتی از آن با قطعه کار در تماس نمی باشند حفاظ گذاری شود.
ماده 83
– دریلهای رومیزی و دستگاههای مشابه بایستی دارای وسائل نگهدارنده مناسب برای ثابت نگهداشتن قطعه کار باشند.
ماده 84
– استفاده از ابزار آلات نجاری توسط دستگاههای غیر مرتبط مانند استفاده از تیغه اره گرد در دستگاه فرز یا استفاده از سنگ سمباده در دستگاه دریل دستی ممنوع است.
ماده 85
– تیغه اره ها و فرزها در صنایع نجاری بایستی همواره تیز و سالم باشند .
ماده 86
– تیغه اره های گرد و اره های نواری بایستی مرتباً بازدید شوند تا در صورت وجود ترک تعویض گردند.
ماده 87
– روپوش حفاظتی اره ها باید طوری باشد که دو لبه جانبی آن روی میز یا قطعه کار بنشیند.
ماده 88
– ابزار آلات براده برداری مورد استفاده در صنایع نجاری مانند تیغه فرزها بایستی به لحاط جنس ، دور ، شکل و غیره ، استاندارد و متناسب با نوع کار انتخاب گردند.
ماده 89
– در دستگاههای اره و رنده بایستی علاوه بر نصب گونیا ، بتوان آنرا متناسب با عرض
قطعه کار تنظیم نمود.
مطالب مشابه : edris wood - چوب بری: wood cutting - edris wood. چوب بری: wood cutting. - افت و ضایعات چوب کمتر است. معایب اره رام: صنایع چوب و کاغذ - آیین نامه حفاظتي تاسيسات و ماشين‌هاي اره چوب بري - صنایع چوب و از ماشین اره نواری در کارهای مختلف از قبیل قوس بری، برش طولی ، بریدن چوبهای ظریف ، بریدن فاق ماده 13-در ماشین های اره چوب بری ، الکتروموتور و یا قسمت محرک دستگاه بایستی دارای قدرت کافی ماده 46-صفحه اره گرد چوب بری باید کاملاً تیز بوده و سوار کردن روی دستگاه و نگهداری آن بخوبی و بهداشت، ایمنی و محیط زیست - آيين‌نامه حفاظتي تاسيسات و ماشين‌هاي اره چوب بري اره چوب بری باید پاملخی باشد به این معنی که یکی از دو دندانه اش خالی باشد اما در اره فلزی a-c - خطرات احتمالی کار با چوب و راه های پیشگیری ان. ایین نامه حفاظتی صنایع چوب . گرداورنده چوب بری: wood cutting
آیین نامه حفاظتي تاسيسات و ماشين‌هاي اره چوب بري
اره نواری
آئین نامه حفاظتی
آئین نامه حفاظتی صنایع چوب
آيين‌نامه حفاظتي تاسيسات و ماشين‌هاي اره چوب بري
وسایل و ابزار مشبک کاری
خطرات احتمالی کار با چوب و راه های پیشگیری ان. ایین نامه حفاظتی صنایع چوب . گرداورنده :امید گرجی پا
برچسب :
اره چوب بری